Դիտել ողջ տարբերակը : Արցախի հիմնախնդիրը
Magic-Mushroom
02.07.2010, 16:47
tig դու ճիշտ ես հեսա նայի http://news.yandex.ru/yandsearch?cl4url=1news.az%2Fpolitics%2F20100702101345436.html&cat=0
Ժող մի հետաքրքիր միտք. ինչպես եք կարծում արդյոք կապ չկա Քոչարյանին Հաագայի դատարան հանձնելու և ղարաբաղյան հակամարտության խնդրի միջև?Միտքս ինչումն է, ըստ ինձ ԱՄՆ բարձրագույն հովանու ներքո, աննախադեպ ճնշումների տակ Սերժենց փորձ է արվում ստիպել զիջումների գնալ: Եվ ահա ԱՄՆ պետքարտուղարը գալիս է ևս մեկ անգամ նախազգուշացնելու Սերժանտական ռեժիմին թե ինչեր են սպասվում, եթե հակամարտության կարգավորման ուղիները կանգնեցվեն ՀՀ ներկայիս վարչակազմի կողմից: Եվ ահա այդ սպասելիքներից մեը Քոչարյանի վրա մեծ գործ բացելն է, որից հետո ՀՀ լիակատար իշխանափոխությունը:
Magic-Mushroom
02.07.2010, 23:20
Ադրբեջանը կհայտնվի one way ticket իրավիճակում. Ռուս պատգամավոր
16:44 • 02.07.10
Ռուսաստանի Պետդումայի պատգամավոր Կոնստանտին Զատուլինը իրարամերժ տպավորություններ ունի պատերազմի վերսկման հնարավորության առնչությամբ։
«Ես չգիտեմ, գուցե աչքերս շղարշված են... ես շատ երկար հետևում եմ իրադարձություններին, ամենաքիչը 93 թվականից մշտապես հետևում եմ, թե ինչ է տեղի ունենում ղարաբաղյան հակամարտության գոտում։ Ես ամեն դեպքում կարծում եմ, որ պատերազմ չի լինի։ Կարող են լինել սադրանքներ և կարող են լինել վտանգավոր սադրանքներ, ինչպես այն, որը եղավ բոլորովին վերջերս։ Ցավոք, այդ սադրանքների հետևանքով կարող են զոհեր լինել»,- ասաց Զատուլինը այսօր Երևանում կայացած ասուլիսին։
Ըստ ռուս պատգամավորի՝ Ալիևների դինաստիան, որը իշխանության է եկել ղարաբաղյան հակամարտության արդյունքում, կրկին վտանգի չի ենթարկի իր և Ադրբեջանի ճակատագիրը։ «Պատերազմի ճակատագիրը միշտ կշեռքի նժարին է։ Պետք է շատ նպատակասլաց լինել՝ սեփական բարեկեցության հիմքերը քանդելու և անորոշ արդյունք ստանալու համար։ Չէ՞ որ պատերազմը կարող է ավարտվել տարբեր կերպ, և դա, կարծում եմ, լավ են հասկանում նաև Ադրբեջանում»,- ասաց նա։
Միաժամանակ, այս հարցում Զատուլինը տեսնում է մեկ խնդիր։ Ըստ պատգամավորի՝ ամեն անգամ ավելի ռազմաշունչ հայտարարություններ անելով՝ Ադրբեջանի իշխանությունները իրենց փակուղի են մտցնում։ «Նրանք այդ հայտարարություններն անում են Ադրբեջանում տաք գլուխների վերահսկման համար, և քանի որ որոշում չի կայացվում, նրանք գնալով ավելի սուր հայտարարություններ են անում, և դա կարող է փակուղու հանգեցնել»,- ասաց Զատուլինը։
Ռուս պատգամավորը հավելեց, որ այդ ամենը կարող է հանգեցնել one way ticket իրավիճակի, երբ այնքան շատ ես մի բանի մասին խոսում, որ պարզապես ստիպված ես քայլ անել։
«Վերջին միջադեպը, հնարավոր է, կապված էր դրա հետ։ Էլ ի՞նչ կարելի է անել։ Կարելի է ևս 200 մլն. նվիրել Լուկաշենկոյին՝ ցույց տալով Ռուսաստանին, որ մենք կտապալենք ձեր ծրագրերը նույնիսկ այնտեղ, որտեղ դուք չէիք սպասում։ Բացի նյարդայնացնելուց դա ոչնչի չի հանգեցնում»,- եզրափակեց ՌԴ Պետդումայի պատգամավորը։
mkofranc
03.07.2010, 00:41
tig դու ճիշտ ես հեսա նայի http://news.yandex.ru/yandsearch?cl4url=1news.az%2Fpolitics%2F20100702101345436.html&cat=0
ապե իրանք քո ասած ձի հայտարարություններ շատ շատ են անում, իրանց մոտ դա խրոնիկ բնույթ է կրում, եթե ամեն օր ես հետևել նրանց կայքերին, ապա ամեն օր նույն ֆորմատով նույն հիմար մեկնաբանություններով << Հայկական կողմը խախտել է հրադադարը և այլն, և այլն>>
---------- Ավելացվել է՝ 01:41 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 01:22 ----------
Այսօր ղարաբաղյան հակամարտության գոտում ռազմական գործողությունների հավանականությունը մեծ է, քան երբեւէ։ Civilitas-ի կողմից կազմակերպված քննարկումների ժամանակ նման կարծիք է հայտնել զինված հակամարտությունների հարցերով հայտնի փորձագետ Ժերար Շալյանը։
Այդ համատեքստում, նշել է նա, հայկական կողմը պետք է պատրաստ լինի անսպասելի հարձակման եւ կարճաժամկետ ռազմական գործողությունների։ Նա նկատել է, որ ռմբակոծումների պետք է սպասել ոչ միայն առաջին, երկրորդ, երրորդ եւ չորրորդ գծերում, այլ նաեւ Ստեփանակերտում։ Շալյանի կարծիքով, ռազմական գործողությունները կշարունակվեն մինչեւ Ռուսաստանի միջամտությունը եւ նրա կողմից իր խաղաղապահներին Ղարաբաղում տեղակայելը։
Խոսելով Լեռնային Ղարաբաղի ինքնորոշման ապահովման հեռանկարների մասին՝ Շալյանը կոչ է արել չմոռանալ, որ ներկայիս աշխարհը երկակի ստանդարտների աշխարհ է։ «Արժե պատասխանել այն հարցին, թե կա՞ն արդյոք Ղարաբաղի անկախությամբ շահագրգիռ երկրներ»,- նշել է նա։ Փորձագետը շարունակել է, որ մի կողմից Հայաստանը պնդում է Ղարաբաղի անկախության, իսկ Ադրբեջանը՝ սահմանների անձեռնմխելիության եւ տարածքային ամբողջականության հարցում։ Սակայն հակամարտության սառեցվածությունը ձեռնտու է հայկական կողմի համար եւ հեռանկարները դարձնում է ոչ այնքան անհույս։ Այս փուլում Ղարաբաղի՝ Հայաստանի ձեռքերում մնալը Ռուսաստանի համար նշանակում է վերահսկել Ադրբեջանին՝ թույլ չտալով, որ նա 100 տոկոսով անցնի ԱՄՆ ազդեցության տակ։
news.am
Magic-Mushroom
03.07.2010, 14:16
Կարելի է վիրավորել, հայհոյել, շշպռել միջազգային հանրությանը. Գալուստ Սահակյանը
15:09 • 03.07.10
ԱՄՆ պետքարտուղարի այցը Հայաստան Ղարաբաղյան հիմնախնդրի լուծման հարցում հետընթացի չի հանգեցնի, ընդհակառակը՝ առաջընթաց կլինի։ Այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը նման տեսակետ հայտնեց ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանը։
«Տեղում կքննարկվեն որոշ հարցեր։ Բայց այն հրապույրները, որ կարող են ունենալ հասարակությունը կամ քաղաքական գործիչները, թե ինչ-որ մի բան պետք է կտրուկ փոխվի, դա այդքան էլ այդպես չէ։ Պետք է ոչ ոգևորվենք, ոչ էլ տխրենք։ Համենայնդեպս, արդյունքներ կգրանցվեն»,- նշեց նա։
Անդրադառնալով այն լուրերին, թե Քլինթոնի այցի նպատակը հայկական կողմին միակողմանի զիջումների նախապատրաստելն է, Սահակյանը նշեց. «Ես կարծում եմ, որ որևէ իշխանություն միակողմանի զիջման չի գնա։ Խնդիրն այն է, որ ժողովուրդը չզիջի։ Դա մեզ համար այսօր քննարկելու հարց չէ»։
Արձագանքելով մի շարք գործիչների այն պնդումներին, թե Հայաստանի դիվանագիտությունը պարտություն է կրել՝ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավարը նշեց. «Կարելի է, իհարկե, նաև վիրավորել, նույնիսկ հայհոյել, ինչպես ժողուրդն է ասում, մի լավ շշպռել միջազգային հանրությանը։ Սակայն դիվանագիտությունը դա չէ»։
Նա նաև նշեց, որ ավելի ուժեղ դիվանագիտություն է, երբ Սամվել Բաբայանն ասում է՝ ոչ մի թիզ հող, իսկ Կոմանդոսն ասում է, որ մենք ավելի պետք է հզորանանք։
Կլիներ շատ ուրախ,եթե չլիներ այսքան լացելու:angry
....................
Ղարաբաղյան պատերազմի վետերանների միությունը վաղը կանցկացնի ակցիա՝ «աշխարհազոր կազմակերպելու և ոչ մի թիզ հող չզիջելու» պահանջով։
Ակցիան տեղի կունենա ժամը 12-ին ՀՀ նախագահի նստավայրի դիմաց։
Tert.am
...............
Էն պահին հասա, երբ վետերանների միության նախագահը հարցազրույս էր տալիս: Հետո մի քանի վանկարկումներ եղան՝ «Ոչ մի թիզ թշնամուն…» և այլն: Հետո նամակ փոխանցեցին ՀՀ նախագահին… ու ցրվեցին… Բայց գիտե՞ք ինչ զգացի, որ եթե էլի պետք լինի՝ էդ մարդիկ հաստատ նորից կկռվեն…
Մեկ էլ մի քանի լուսանկարներ ակցիաից:
4865648655486574865848659
Magic-Mushroom
03.07.2010, 14:32
Ես հպարտ եմ որ նման մարդիկ կան Հայաստանի Հանրապետությունում,ափսոս պետությունը համարժեք վերաբերմունք նրանց հանդեպ չի ցույց տալիս,նրանք իրենց զավակների այրան գնով պահպանեցին մեր հողերը,ինչու չէ նաեւ պետականությունը,իսկ պետության համար ընդունելի են Մադրիդյան սկզբունքները:angry
ափսոս պետությունը համարժեք վերաբերմունք նրանց հանդեպ չի ցույց տալիս
Դա դեռ, ինչ որ տեղ հասկանալի է:
Ցավալին այն է, որ մեր ժողովրդի 99 տոկոսը համարժեք վերաբերմունք ցույց չի տալիս: :(
mkofranc
03.07.2010, 23:49
Hurriyet. ԱՄՆ -ն Ղարաբաղը կվերադարձնի Ադրբեջանին Իրանի վրա հարձակվելու համար տարածքներ տրամադրելու փոխարեն
ԱՄՆ -ն Հայաստանի վրա ճնշում կգործադրի և կպահանջի ազատել Ադրբեջանի 7 օկուպացված տարածքները: Ինչպես հաղորդում է թուրքական Hurriyet թերթը ԱՄՆ իր հակաիրանական արշավի ժամանակ ցանկանում է Ադրբեջանին իր կողքին տեսնել, բայց Բաքուն իր համաձայնությունը կտա միայն իրեն` Ադրբեջանին ղարաբաղյան հարցում օգնություն ցուցաբերելու դեպքում:
Թերթի համոզմամբ այս նպատակով Հիլարի Քլինթոնը հայկական ղեկավարության հետ հանդիպումների ժամանակ ճնշում կգործադրի 7 շրջանները ազատելու գործում, փոխարենը ԱՄՆ -ն Հայաստանին կխոստանա Թուրքիայի և Ադրբեջանի հետ բոլոր տրանսպորտային հանգույցների վերաբացում և ֆինանսական մեծ օգնություն:
Հոդվածում նշվում է, որ ԱՄՆ -ի գլխավոր նպատակը Իրանն է. << Վաշինգտոնը կփորձի ղարաբաղյան հարցը լուծել ի օգուտ Ադրբեջանի` ստանալով Բաքվի համաձայնությունը Իրանի վրա հարձակվելու համար Ադրբեջանի տարածքները օգտագործելու հարցում>>, - գրում է թերթը:
regnum.ru hurriyet.com թարգմանությունը` Մկոֆրանկի
http://www.hurriyet.de/haberler/dunya/615836/karabagdaili-bosaltin
Հ.Գ. խայտառակ պատմությունը կրկնվում է ...
Եթե հայերը համաձայնվեն վերջում կոտրած տաշտակի առջև կհայտնվեն, էլ չեմ ասում ներքաղաքական պայթյունի մասին
Հետաքրքիր է Իրանը ինչ կանի Հայաստանի և Ադրբեջանի հետ այդ պարագայում, և Ռուսաստանի շահը որը կլինի, ԱՄՆ -ի ներդրումները .... շատ կասկածելի է թվում...
Magic-Mushroom
03.07.2010, 23:55
Հիմա արդեն ժամանակն է որ Իրանը մեզ աջակցի ու իր լավ զենքերից տրամադրի:think
mkofranc
05.07.2010, 09:46
Ամերիկայի հայ դատի հանձնախմբի գործադիր տնօրեն Արամ Համփարյանը, արձագանքելով Հայաստանում ԱՄՆ պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնի և Էդվարդ Նալբանդյանի համատեղ մամուլի ասուլիսին, ասել է, որ իրենք հիասթափված են այն պատճառով, որ Քլինթոնը և՛ Բաքվում, և՛ Երևանում կրկնեց ուժ չկիրառելու՝ պետդեպարտամենտի հորդորը՝ ուղղված երկու կողմերին՝ խուսափելով Բաքվին մեղադրելուց։
«Դիվանագիտական այսպիսի լեզուն, թեև առաջին հայացքից անկողմնակալ է թվում, սակայն հաշվի առնելով ԱՄՆ շահագրգռվածությունը տարածաշրջանային կայունության հարցում, գործնականում հակաարդյունավետ է, քանի որ անտեսում է և նույնիսկ քաջալերում ադրբեջանական ագրեսիայի շարունակականությունը»։,– ասել է նա։
«Մեր ամերիկյան անկախության տոնից ոգեշնչված՝ մենք հույս ունեինք, որ Քլինթոնը ուղղակիորեն կոչ կանի Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության տևական լուծում գտնել՝ հիմնվելով ժողովրդավարության հիմնարար արժեքների և ինքնորոշման իրավունքի վրա։ Ի վերջո, եթե 1776թ. հիմնադիր հայրերը շարժվեին պետդեպարտամենտի տրամանաբությամբ, ԱՄՆ–և մինչև հիմա բրիտանական գաղութ կլիներ»։
Tert.am
mkofranc
05.07.2010, 13:50
«Google» որոնողական համակարգի «Վիկիպեդիա» ցանցից հեռացվել է 26 հոգանոց ադրբեջանական խումբը։ Խմբի ղեկավարի մուտքը հիշյալ ցանց արգելափակվել է 6 ամսով, մյուսներինը՝ ավելի քիչ ժամանակով։ Այս մասին այսօր լրագրողների հետ հանդիպմանը տեղեկացրեց Տեղեկատվական անվտանգության մասնագետ Տիգրան Քոչարյանը։
Խմբի մուտքը «Վիկիպեդիա» արգելափակվել է մոտ երկու ամիս առաջ այն պատճառով, որ խմբի անդամներն այդ կայքում հակահայկական նյութեր էին տեղադրում և համախմբված ձևով պայքարում էին այն անձանց դեմ, որոնք հայկական կամ պրոհայկական մոտեցումներ էին դրսևորում։
Ինչպես տեղեկացրեց մամուլի ասուլիսին մասնակցող ֆոտոլրագրող, տեղեկատվական տեխնոլոգիաների մասնագետ Սեդրակ Մկրտչյանը, իրենց նախաձեռնությամբ «Վիկիպեդիայի» նման հայկական ռեսուրս է ստեղծվել, որն արդեն գործում է երկու ամիս։ Մկրչտյանի խոսքով, նոր www.hayqpress.com ռեսուրսում ցանկացած մարդ կարող է տեղադրել ինֆորմացիա, բայց այն «ձերբազատված է ադրբեջանական, թուրքական և օտար ներխուժումներից»։
Tert.am
mkofranc
05.07.2010, 20:12
«Սարդարապատ» շարժման անդամներ Զարուհի Փոստանջյանը, Ալեք Յենիգոմշյանը և Ժիրայր Սեֆիլյանը հայտարարություն են տարածել Արցախի շուրջ ընթացող վերջին զարգացումների վերաբերյալ։
««Միջազգային հանրության» կողմից արցախյան հիմնահարցը կրկին անգամ շահարկման առարկա դարձավ հունիսի 18-19-ին Արցախի պաշտպանական դիրքերի վրա ադրբեջանական կողմի կատարած ավազակային հարձակման պատճառով, որին հաջորդեց Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների ղեկավարների հունիսի 26–ի հայտարարությունը:
Արձանագրելով գոյություն ունեցող իրողությունները, կրկին անգամ փաստում ենք, որ.
- Արցախը (Լեռնային և Դաշտային Ղարաբաղը) հայկական տարածք է։ Հայերը համարվել և համարվում են այդ տարածքի բնիկ ժողովուրդ, և այն հանդիսանում է հայ ժողովրդի էթնիկական հայրենիքը։
- 1921թ. Ստալինի կամքով և որոշմամբ Արցախը (Լեռնային և Դաշտային Ղարաբաղը) և Նախիջևանը բռնությամբ կցվեցին կովկասյան թաթարների վերահսկողության ներքո գտնվող տարածքին, որը միայն 1918 թվականից է կոչվել Ադրբեջան։
- Ադրբեջան պետությունը գոյության 70 տարիների ընթացքում փորձել է ձուլել և օտարել իրենց հայրենիքներից այդ տարածքում բնակվող բազմաթիվ բնիկ ժողովուրդների՝ լեզգիների, թաթերի, թալիշների, հայերի, ուդիների և այլն։
- 1988թ. Ադրբեջանի իշխանությունները ԼՂԻՄ–ում բնակվող հայերի կամարտահայտմանը՝ ինքնորոշման միջոցով մայր հայրենիքին միանալը, պատասխանեցին բռնությամբ, սպանդով և ցեղասպանությամբ, իրականացնելով ջարդեր հայ բնակչության նկատմամբ Բաքվում, Սումգայիթում, Գանձակում և այլ վայրերում։
- Հայ ժողովուրդը, ի պատասխան Ադրբեջանի կողմից Արցախի խաղաղ բնակչության նկատմամբ իրականացրած ագրեսիայի և սանձազերծած պատերազմի, դիմեց ինքնապաշտպանության և իր զավակների արյան գնով 1990-94 թթ. ազատագրեց Արցախի մի մասը։
Մինսկի խմբի համանախագահ երկրները բանակցային սեղանի վրա դնելով եղեռնածին «մադրիդյան սկզբունքները», ըստ էության փորձում են կրկին անգամ կյանքի կոչել 1921թ. ստալինյան ապօրինի որոշումը, հայերին զրկել իրենց Հայրենիքում ապրելու և արարելու անօտարելի իրավունքից, ինչն էլ իրականում հող է նախապատրաստելու և հրահրելու է Ադրբեջանին հայերի նկատմամբ փորձել իրականացնել մի նոր ցեղասպանություն։
Ե՛վ ՀՀ–ում, և՛ Արցախում, և՛ արտերկրում բնակվող հայերը, ինչպես քսան տարի առաջ, այնպես էլ այժմ թույլ չեն տա կյանքի կոչել ոճրագործ հակահայ ծրագրերը, որոնք փորձում ենք պարտադրել հայ ժողովրդի վստահության քվեն չստացած, ոչ լեգիտիմ ՀՀ իշխանություններին, որոնց ստորագրած բոլոր փաստաթղթերը առ ոչինչ են։
Հունիսի 18–19–ի դեպքերը հետևանքն է հայ քաղաքական ղեկավարության հանցավոր ինքնագոհության և ընդհանրապես ներկա համակարգի մեղքով երկրում տիրող անառողջ մթնոլորտի։
Կոչով դիմում ենք համայն հայությանը, գիտակցելու, որ մեր պարտականությունը լոկ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հետապնդումը չէ, այլ Հայաստանի և հայ ժողովրդի առջև ծառացած արդի մարտահրավերների դիմակայելն է, որոնց մեջ ամենահրատապներից են Արցախի ազատագրված տարածքների բնակեցումը և երկրի ներսում հայ մարդու համար բարոյական, արդար և արժանապատիվ կյանքի պայմանների ստեղծումը»։
Tert.am
Magic-Mushroom
05.07.2010, 22:28
Ադրբեջանը խախտել է հրադադարի ռեժիմը
18:17 • 05.07.10
Հուլիսի 4-ի լույս 5-ի գիշերը և օրվա ընթացքում ղարաբաղա-ադրբեջանական զորքերի շփման գոտու մի շարք հատվածներում արձանագրվել են հրադադարի ռեժիմի խախտման դեպքեր: Հակառակորդը տարբեր տրամաչափի հրաձգային զենքերից և դիպուկահար հրացաններից գնդակոծել է Նուզգեր, Չախրլը, Քյուրդլար, Հորադիզ, Քարվենդ, Չեյիլ, Կուրապատկինո, Մարզիլի, Սարըջանլու, Քենգեռլի, Բաշ-Քարվենդ, Թաղիբեյլի, Ջրաբերդ, Թալիշ, Գյուլիստան, Կարախանբեյլի, Աշաղը Աբդուռահմանլի, Աշաղը Սեյիդահմեդլի, Աշաղը Վեյսալի և Լևոնարխ ուղղություններում տեղակայված ղարաբաղյան դիրքապահների հենակետերը:
Պաշտպանության բանակի առաջապահ ստորաբաժանումների ձեռնարկած պատասխան գործողություններից հետո հակառակորդը լռե
Ադրբեջանը խախտել է հրադադարի ռեժիմը
18:17 • 05.07.10
Հուլիսի 4-ի լույս 5-ի գիշերը և օրվա ընթացքում ղարաբաղա-ադրբեջանական զորքերի շփման գոտու մի շարք հատվածներում արձանագրվել են հրադադարի ռեժիմի խախտման դեպքեր: Հակառակորդը տարբեր տրամաչափի հրաձգային զենքերից և դիպուկահար հրացաններից գնդակոծել է Նուզգեր, Չախրլը, Քյուրդլար, Հորադիզ, Քարվենդ, Չեյիլ, Կուրապատկինո, Մարզիլի, Սարըջանլու, Քենգեռլի, Բաշ-Քարվենդ, Թաղիբեյլի, Ջրաբերդ, Թալիշ, Գյուլիստան, Կարախանբեյլի, Աշաղը Աբդուռահմանլի, Աշաղը Սեյիդահմեդլի, Աշաղը Վեյսալի և Լևոնարխ ուղղություններում տեղակայված ղարաբաղյան դիրքապահների հենակետերը:
Պաշտպանության բանակի առաջապահ ստորաբաժանումների ձեռնարկած պատասխան գործողություններից հետո հակառակորդը լռե ...
Աչքիս պրյամոյ ռեպորտաժ էր:cry:))
Ադրբեջանաթուրքական կազմակերպված դիվերսիա Fecabook-ում (լուսանկարներ)
22:00 • 05.07.10
Ադրբեջանցիները թուրքերի օգնությամբ հուլիսի 5-ին՝ Հայաստանի Սահմանադրության Օրը, կազմակերպված դիվերսիա են կազմակերպել Ֆեյսբուք սոցիալական ցանցի հայերեն տարբերակի վրա՝ այդպիսով փչացնելով կայքի հայ օգտատերերի տոնական տրամադրությունը։
Նրանք դա արել են՝ օգտագործելով «Թարգմանություններ» ծրագիրը, որի օգնությամբ ստեղծվել են ցանցի ոչ միայն հայերեն, այլ նաև՝ մյուս գրեթե բոլոր տարբերակները՝ հենց օգտատերերի կողմից։ Քանի որ հայերենը դեռ գտնվում է Beta տարբերակում և փակ չէ նոր թարգմանությունների կամ քվեարկությունների համար, սկզբունքորեն յուրաքանչյուր ոք կարող է առաջարկել նոր տարբերակներ ցանկացած բառի համար կամ քվեարկել այս կամ այն տարբերակի համար։ Փաստորեն, ադրբեջանցիները և թուրքերը մեկ օրում իրենց դիվերսիոն տարբերակների օգտին քվեարկել են ավելի շատ, քան մինչ այդ հայերեն տարբերակների օգտին քվեարկել էին հայ ֆեյսբուքականները։
AZERBAIJAN, KARABAKH IS AZERBAIJANI TERRITORY, AZPATRIOT FROM AZERBAIJAN, F**K ARMENIA, LONG LIVE AZERBAIJAN և մի շարք այլ գրառումների կարելի է հանդիպել ցանցի գրեթե բոլոր բաժիններում և էջերում՝ սկսած Բարի գալուստ էջից։
Մի քանի տասնյակ հայ օգտատերեր արդեն իսկ ձեռնամուխ են եղել Ֆեյսբուքի ադմինիստրացիային բողոքելու և խնդիրը չեզոքացնելու գործին։ Այս պահին կայքում իսկական պատերազմ է։
http://tert.am/other/image/Untitled1.jpg
http://tert.am/other/image/Untitled12.jpg
http://tert.am/am/news/2010/07/05/facebook/
----------------
Անհավատալի ա
aerosmith
06.07.2010, 07:20
իսկ ես լսել էիլ որ հուլիսի 4-ի գիշերը համը 01,00-04,00 -ի հատվածում կոտրել են 7 հատ հայկական կայք ու քանի որ աղբյուրը չեմ գտնում այդ իսկ պատճառով էլ չտեղադրեցի։ Ու գիտեք ոնց զարմանալի ա բայց ես ուրախանում եմ, որտև հայերը վերջապես կզգան որ արժի մի քիչ շատ փող ծախսել և ժամանակ, բայց ստեղծեն որակյալ , պաշտպանական տարբեր նաղաձեռնություններ ունեցող կայքեր։
mkofranc
06.07.2010, 11:18
իսկ ես լսել էիլ որ հուլիսի 4-ի գիշերը համը 01,00-04,00 -ի հատվածում կոտրել են 7 հատ հայկական կայք ու քանի որ աղբյուրը չեմ գտնում այդ իսկ պատճառով էլ չտեղադրեցի։ Ու գիտեք ոնց զարմանալի ա բայց ես ուրախանում եմ, որտև հայերը վերջապես կզգան որ արժի մի քիչ շատ փող ծախսել և ժամանակ, բայց ստեղծեն որակյալ , պաշտպանական տարբեր նաղաձեռնություններ ունեցող կայքեր։
Ադրբեջանցիների կողմից հերթական անգամ 10-ից ավելի հայկական կայքեր են կոտրվել: Դրանց թվում են` http://apahovagrum.am, http://iravunq.am, http://www.systems.am, http://amsterflowers.am, http://avangardinvest.am, http://downloader.am, http://fculis.am, http://kanachdraxt.am, http://teliamed.am, http://azdagir.am, http://armstartup.com, http://akntour.com, http://erebunuastgh.com, http://fero.am, http://hoyakert.com:
Նշենք, որ կոտրված կայքերի թիվը շատ ավելին է եղել, սակայն դրանց մի մասը արդեն վերականգնվել է:
NEWS.am
mkofranc
06.07.2010, 11:24
Ահա այսպսի <<գրառումներ >> են տեղադրել
սեղմիր այստեղ 48708
անհեթեթ ապատեղեկատվություն
mkofranc
06.07.2010, 11:38
Լեռնային Ղարաբաղի Սահմանադրությունում ազատագրված տարածքները չեն կոչվում ԼՂՀ մաս: Նման մեկնաբանություն այսօր ասուլիսում արեց GTZ իրավական ծրագրի իրավախորհրդատու, իրավաբանական գիտությունների թեկնածու Հրայր Թովմասյանը, ով մասնակցել է նաև ԼՂՀ Սահմանադրության մշակմանը, պատասխանելով լրագրողի հարցին, թե որքանո՞վ է իրավաչափ ՀՀ նախագահի հայտարարությունը ազատագրված տարածքների վերադարձի հնարավորության մասին:
«Գրված է, որ մինչև Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի վերջնական լուծումը Լեռնային Ղարաբաղի իշխանությունների յուրիսդիկցիան տարածվում է նաև այդ տարածքների վրա: Այնպես, որ այդ լուծման պարագայում Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության Սահմանադրությունը չի խախտվում»,- հավաստեց Հ. Թովմասյանը:
Իսկ ՀՀ նախագահի կողմից նման հայտարարության իրավաչափությունը Հ. Թովմասյանը մեկնաբանեց այսպես. «Եթե բանակցային պրոցեսի մաս ենք, ապա չի կարող դա չկատարվել»:
aysor.am
aerosmith
06.07.2010, 12:54
Մնումա ասել մենակ մալադեց տղերքին...... կարացել արել են, թո մերոնք էլ կարանան պաշտպանեն
mkofranc
06.07.2010, 13:31
Հայաստանի և Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարությունների տարբերություններին, ինչպես նաև երկու երկրների զինված ուժերի որակական և քանակական հատկանիշների մասին այսօր զեկույց ներկայացրեց Ռազմավարական և ազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի ղեկավար, ամերիկահայ վերլուծաբան Ռիչարդ Կիրակոսյանը։
Շեշտելով, որ Ադրբեջանը միայն այս տարի 2 մլրդ դոլար է ծախսել իր զինված ուժերի վրա՝ Կիրակոսյանն ընդգծեց, որ դա Ադրբեջանին դարձնում է տարածարջանում անկայության սպառնալիք։ Միևնույն ժամանակ, վերլուծաբանը ներկայացրեց այն որակական տարբերությունները, որոնք կան երկու երկրների զինված ուժերի միջև։
«Եթե Ադրբեջանը պատերազմ հայտարարի, տանուլ կտա։ Եվ երկրորդ, ադրբեջանական հարձակումը վատ ազդեցություն կունենա Ադրբեջանի ապագայի վրա՝ վտանգելով այդ երկրում նավթի և գազի արտադրությունը»,– ասաց Ռիչարդ Կիրակոսյանը։
Ըստ նրա, պատրաստվածության և ռազմական գործողությունների առումով Ադրբեջանը ցածր մակարդակի վրա է։ Բացի այդ, ըստ Կիրակոսյանի, Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարությունը խիստ տարբերվում է Հայաստանի պաշտպանության նախարարությունից նրանով, որ Ադրբեջանի ՊՆ–ն «որպես կառույց կոռումպացված է»։
Ռիչարդ Կիրակոսյանը ներկայացրեց Հայաստանի պաշտպանության նախարարության հինգ առավելությունները՝ մարտունակություն, ռազմական պատրաստվածություն՝ թրեյնինգների միջոցով, վերահսկողություն՝ հրամանատարական լավ վիճակ, բարոյահոգաբանական ավելի լավ վիճակ և լավ ռազմավարական փորձ։ Կիրակոսյանի համոզմամբ, այս հինգ առավելությունները Հայաստանի ՊՆ–ն ավելի ուժեղ են դարձնում ոչ միայն Ադրբեջանի, այլև Վրաստանի ՊՆ–ից. «Հայաստանը շարունակում է մնալ դոմինանտ տարածաշրջանում»։
Ինչ վերաբերում է Ադրբեջանի զինված ուժերի մեծ քանակին, ապա դրան վերլուծաբանը հակադրում է հայկական զինված ուժերի որակական հատկանիշները՝ միաժամանակ ավելացնելով, որ ռազմավարական առումով ՀՀ ՊՆ–ն 21–րդ դարի պատերազմի է պատրաստվում, իսկ Ադրբեջանը՝ նապոլեոնական շրջանի մեթոդներով է նախապատրաստվում։
Որպես Ադրբեջանի առավելություն՝ Ռիչարդ Կիրակոսյանը շեշտեց հրետանու առկայությունը, բայց անմիջապես ավելացրեց, որ այն շատ հին է։ «Ադրբեջանի հրետանին այն ժամանակվանից է, երբ Բրեժնևը կոմսոմոլ էր»,– ասաց նա։
Վերլուծաբանը հայտարարեց նաև, որ Հայաստանին Ադրբեջանի զինված ուժերից պետք է մտահոգի միայն օդուժը։ «Չնայած ադրբեջանական 4 օդուժից միայն մեկն է գործունակ և մյուս երեքը, այսպես ասած, «զապչաստ են» ծառայում այդ մեկի համար, ես ավելի մտահոգված եմ Հայաստանի և Ղարաբաղի օդուժի բացակայության և այն պատճառով, որ այն գտնվում է օտարերկրյա հսկողության տակ»,– նշեց ՌԱՀՀԿ ղեկավարը։
Tert.am
Հ.Գ. Ադրբեջանի պաշտպանության նախարարությունը խիստ տարբերվում է Հայաստանի պաշտպանության նախարարությունից նրանով, որ Ադրբեջանի ՊՆ–ն «որպես կառույց կոռումպացված է, - այսպիսի լավատեսություն տեսնես Ռիչարդ Կիրակոսյանին որտեղից...
---------- Ավելացվել է՝ 14:31 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:29 ----------
Ռազմավարական և ազգային հետազոտությունների հայկական կենտրոնի ղեկավար, ամերիկահայ վերլուծաբան Ռիչարդ Կիրակոսյանը, այսօր մամուլի ասուլիսում անդրադառնալով Ադրբեջանի կողմից շփման գծում հրադադարի ռեժիմի խախտման հաճախակիացած դեպքերին և Ադրբեջանի ռազմատենչ հայտարարություններին, հայտարարեց, որ Հայաստանը պետք է պատրաստ լինի անկանխատեսելիին։
«Պատահական պատերազմի վերսկսման վտանգ կա, և փոքր, սահմանափակ բախումը կարող է շատ շուտ վերահսկողությունից դուրս գալ։ Ավելի վտանգավորը մեզ համար հենց պատահական պատերազմի վտանգն է»,– ասաց Ռիչարդ Կիրակոսյանը։ Միաժամանակ, նա ավելացրեց, որ «Ադրբեջանն ունի հնարավորություն Հայաստանին պատերազմի ձեռնոց նետելու, ինչին Հայաստանը պետք է պատրաստ լինի»։
Վերլուծաբանը նաև անդրադարձավ հունիսի 18–ին իրականցված ադրբեջանական դիվերսիոն հարձակմանը՝ ավելացնելով, թե այդ դեպքին հարկավոր է օբյեկտիվ գնահատական տալ։ Ըստ նրա, ադրբեջանական ռազմական ծախսերի ավելացումը ստեղծում է մի իրավիճակ, երբ Ադրբեջանը տարածաշրջանում անկայունության միակ սպառնալիքն է դառնում։
Այս համատեքստում, Ռիչարդ Կիրակոսյանը հավանական համարեց, որ այս ամառ լարվածությունը կարող է մեծանալ և «հարձակման առումով ադրբեջանական սպառնալիքները կարող են ավելի իրական դառնալ»։
Tert.am
aerosmith
06.07.2010, 14:00
արա ես զարմանում եմ... մերոնք երբ են ներդրումներ անելու ռազմական տեխնիկայի համար,,,...
կամ էլ ինչ իմանամ, կարողա համեստ ենք մեզ պահում. չենք ըստե Թնդե հայտարարում
mkofranc
06.07.2010, 15:49
«Հունիսի 18–ին՝ Սանկտ Պետերբուրգի հանդիպումից մի քանի ժամ անց, Լեռնային Ղարաբաղի շփման գծում վերջին տարիների վատագույն միջադեպը տեղի ունեցավ։ Այս մասին MoscowTimes–ին տված հարցազրույցում ասել է Կովկասի հարցերով փորձագետ, Լեռնային Ղարաբաղի մասին պատմող «Սև այգի» գրքի հեղինակ Թոմաս դը Վաալը։
«Կողմնակի ապացույցներն ավելի շատ խոսում են այն մասին, որ սա ավելի շուտ ադրբեջանական, քան հայկական հարձակում է եղել (մարմինները շփման գծի հայկական կողմում էին), սակայն իրական պատկերը թերևս երբեք չի իմացվի»,– ասել է նա։
Փորձագետի կարծիքով՝ հակամարտության երկու կողմերն էլ կոշտացնում են իրենց դիրքորոշումները. Հայերն ավելի շատ են խոսում այն մասին, որ 1994թ. իրենք են հաղթել պատերազմում՝ հույսով, որ Ղարաբաղն էլ Կոսովոյի նախադեպով միջազգային ճանաչում կստանա։ Իր հերթին, ըստ փորձագետի, Ադրբեջանը մեծացնում է իր ռազմական բյուջեն, ավելի թշնամական է դարձնում իր տոնը և Լեռնային Ղարաբաղը հայերից հետ վերցնելու նպատակով պատերազմ սկսելու կոչեր է հնչեցնում։
Tert.am
«Հունիսի 18–ին՝ Սանկտ Պետերբուրգի հանդիպումից մի քանի ժամ անց, Լեռնային Ղարաբաղի շփման գծում վերջին տարիների վատագույն միջադեպը տեղի ունեցավ։ Այս մասին MoscowTimes–ին տված հարցազրույցում ասել է Կովկասի հարցերով փորձագետ, Լեռնային Ղարաբաղի մասին պատմող «Սև այգի» գրքի հեղինակ Թոմաս դը Վաալը։
«Կողմնակի ապացույցներն ավելի շատ խոսում են այն մասին, որ սա ավելի շուտ ադրբեջանական, քան հայկական հարձակում է եղել (մարմինները շփման գծի հայկական կողմում էին), սակայն իրական պատկերը թերևս երբեք չի իմացվի»,– ասել է նա։
Փորձագետի կարծիքով՝ հակամարտության երկու կողմերն էլ կոշտացնում են իրենց դիրքորոշումները. Հայերն ավելի շատ են խոսում այն մասին, որ 1994թ. իրենք են հաղթել պատերազմում՝ հույսով, որ Ղարաբաղն էլ Կոսովոյի նախադեպով միջազգային ճանաչում կստանա։ Իր հերթին, ըստ փորձագետի, Ադրբեջանը մեծացնում է իր ռազմական բյուջեն, ավելի թշնամական է դարձնում իր տոնը և Լեռնային Ղարաբաղը հայերից հետ վերցնելու նպատակով պատերազմ սկսելու կոչեր է հնչեցնում։
Tert.am
մի մուտ տ*եց իր հերթին... տեսնես բոլորն են էս աշխարհում սենց խելոք?
Hayk Avetisyan
06.07.2010, 19:36
միքիչ առաջ լուրերով իմացա որ նորից են զինադադարի խաղտում արել անտեր բադրջանցիները, ինչ եք կարծում, ստուգում են մեր զգոնությունը թե ուզում են տեսնեն ինչ ուժի դիրքավորումներ ունենք ու որ հատվածներում: Կարճ ասած ուսումնասիրում են:
mkofranc
06.07.2010, 20:11
http://www.ng.ru/cis/2010-07-06/6_karabah.html այս հղումում ռուսական <<Անկախ թերթ>> -ը հետաքրքիր պարզաբանումներ է տալիս Ղարաբաղի պատմության մասին ու այն մասին թե ինչպես են ազերիները ցանկացել տիրել հայկական հողերին:
Իսկ ազերի ԱՊԱ գործակալությունը տեղեկացնում է, որ այսօր Թերթեր գյուղում միջադեպ է տեղի ունեցել Աղդամի փախստականների ու տեղի բնակիչների միջև: Կան բավականաչափ վիրավորներ ու քաղաքում լսվել են կրակոցի ձայներ:
Հ.Գ. Այստեղից երևում է որ նրանք նույնիսկ նույն ազգի ներկայացուցիչ լինելով բայց տարբեր քաղաքից իրար տանել չեն կարողանում, ու այնտեղ կարևորը հետևյալ ռասիստական մտածելակերպն է. << Տան տերը ես եմ թելադրողը ես եմ >> :
mkofranc
06.07.2010, 20:34
Պատմությունները կրկնվելու հակում ունեն։ Իսկ հայոց պատմության տարբեր փուլեր պարզապես չեն կարող երբեմն-երբեմն նմանություններ չդրսևորել՝ դեպքերի շղթան չափազանց երկար է։ Մի քանի հազարամյակով չափվող մեր պատմությունը, սակայն, մաքառումների իր դժվարին ճանապարհին ամենից հաճախ դեմ է առել մի երկընտրանքի՝ ապավինել սեփական ուժերի՞ն, թե գտնել մի հզոր շահագրգիռ երկիր, որն ինչ-ինչ նկատառումներից ելնելով՝ որոշ ժամանակահատվածում կհովանավորի մեզ։
Նման մի երկընտրանքի ցցուն օրինակ կարելի է համարել Ավարայրի ճակատամարտով եզրափակված ժամանակահատվածը։ Այսօր մի փոքր էլ հեգնանքով «բարոյական հաղթանակ» հորջորջված այդ ճակատամարտի ելքը իրապես սեփական ուժերին ապավինելու՝ հայության ցուցաբերած իմաստության վառ օրինակ է։ Հիշենք՝ պարսկական ձուլման քաղաքականության դեմ պայքարում հայոց մեջ երկու հոսանք էր ձևավորվել (չխոսելով բյուզանդամետ ուժերի մասին)՝ վասակյանները՝ մարզպետ Վասակ Սյունու ղեկավարությամբ, և վարդանանք, որոնք համախմբվել էին սպարապետ Վարդան Մամիկոնյանի շուրջը։ Շատ են հնչել տեսակետներ, թե Վասակ Սյունին ոչ թե պարզապես հայրենիքը ծախող մի դավաճան էր, այլ երկրի ու հայության փրկության հույսը որոշակի զիջումների գնով (ազգովին կրոնափոխություն, պարսկերենի գերիշխանություն և այլն) պարսից վերնախավի գթասրտությամբ պայմանավորող քաղաքական գործիչ։
1559 տարվա հեռավորությունից կարելի է համաձայնել այս տեսակետին, որովհետև մարդու մտադրությունն ու անկեղծ ցանկությունները մի բան են, իսկ նրա գործունեության արդյունքը՝ միանգամայն ուրիշ։ Փաստն այն է, որ մեր ժողովուրդն արդեն մեկուկես հազարամյակ Վարդանին հերոս է հռչակել, իսկ Վասակին՝ դավաճան։ Ու սա, իմ խորին համոզմամբ, միայն մեկ բան է նշանակում. ժողովրդի դարավոր իմաստությունն ասում է՝ պատմությանդ ծանր իրավիճակներում ապավինիր սեփակա՛ն ուժերիդ, որովհետև քեզ համար կրակից շագանակներ հանողներ չեն լինելու։ Ի՛նքդ այրիր քո ձեռքերը և շեն պահիր տունդ։ Որովհետև որքան էլ Վարդանի հաղթանակին բարոյական անունը տանք, նաև Ավարայրի ճակատամարտի շնորհիվ այսօր մենք միանգամայն նյութական ենք՝ հայի ինքնությամբ, մեր Մասիսի պես երկատված ազգային պետություններով, ազգային բանակով, որպես հայ շարունակվելու ապագայի ծրագրերով։ (Ու երբ այսօր վարկաբեկիչ պիտակներ են կպցնում Ավարայրի ճակատամարտին ու Վարդան Մամիկոնյանին, միայն մեզ կործանելու համար աշխատող մեր թշմանու ջրաղացին են ջուր ավելացնում։ Չգիտես՝ սեփական ուղեղ չունե՞ն, թե ինքնաձաղկումի գագաթնակետին են հասել...):
Երբ 15 դար շարունակ հայ աղջիկներին Վարդան Մամիկոնյանի նկարն էին օժիտ տալիս, համոզված եմ, մեկ նպատակ ունեին՝ ապագա մայրերին խրատել, որ իրենց զավակներին դաստիարակեն հայրենիքի բախտը սեփական ուժերով տնօրինելու, այլ ոչ թե օտարին վստահելու գաղափարով։
Ցավոք, այսքան երկարատև պատմական փորձը մեզ համար այդպես էլ իրական դաս չեղավ. այսօր էլ ենք կանգնած մի իրավիճակի առջև, երբ պետք է ընտրենք՝ Արցախի, նշանակում է՝ նաև Հայաստանի, սա էլ նշանակում է՝ ամբողջ հայության ապագան մե՞ր ուժերով ենք կերտելու, թե՞ այս էլ որերորդ անգամ մատնելու ենք «միջազգային հանրության» հեղհեղուկ դատին։
Իսկ, հետաքրիր է, այդ ո՞ր միջազգային հանրության վրա ենք մենք մեր հույսը դնում։ Այդ «հանրությունը» չէ՞ր, որ Սումգայիթի դեպքերից շատ չանցած՝ սիրով լուսաբանում էր ոճրագործ քաղաքին ժողովուրդների բարեկամության ինչ-որ պարգևով խրախուսելը։ Նոբելյան մրցանակների արժանացնող հանձնաժողովի՝ «հանրության» ընտրանու մաս կազմող անդամները չէ՞ին, որ մեծ գիտնականի փողերը մրցանակի տեսքով նվիրաբերեցին նույն Սումգայիթի առիթով հայերի արյամբ առևտուր անող Միխայիլ Գորբաչովին։ Իսկ Թուրքիայի արտգործնախարար Ահմադ Դավութօղլուին Վուդրո Վիլսոնի անվան մրացանակով պարգևատրելը արդյոք չի՞ խոսում այդ «հանրության» իսպառ բարոյազրկվածության մասին։ Միջազգային հանրություն ասվածը, որքանով որ մինչև այսօր առնչվել ենք նրա հետ, մի անդեմ ու անսեռ զանգված է։ Ուրիշ բան են նրա անունից հանդես եկող գերտերությունների շահերը։ Ա՛յ, այստեղ է, որ թաղված է շան գլուխը, ու սա է, որ մենք չպետք է անտեսենք։ Մեկ հարյուրամյակից էլ պակաս ժամանակ առաջ դրա հետ հաշվի չնստելը մեզ վրա 1915թ. է նստել, վերստին ձեռք բերած պետականության կորուստ է բերել...
Մեր հեքիաթներում Քաջ Նազարի կերպարը ամենախոսուններից է։ Ասել կուզի՝ քաջնազարներին մենք ճանաչում ենք։ Ցավոք, հիմա այնպես է ստացվել, որ Հեյդար Ալիև անունով մի քաջնազար մեզ դրել է այդ հեքիաթի վախկոտ ու միամիտ հերոսների տեղը՝ մտածելով, թե իր հոխորտանքները մեզ շատ են վախեցնում։ Բայց մենք չէ՞ որ մի ուրշ բան էլ գիտենք՝ մատդ տուր խեղդվողին, և նա քեզ ամբողջությամբ իր հետ անդունդը կտանի։ Համանախագահների կամ այլոց կամոք այսօր մեր դարավոր հայրենիքի ազատագրված հողերից մեկ մմ2 հող զիջելով թուրքին (ադրբեջանցուն)՝ մենք ստույգ դեպի օտար ու մերժելի տիրապետության անդունդն ենք մղում մեր ամբողջ երկիրը՝ Հայաստանը, Արցախը, մեր մնացած՝ դեռևս չազատագրված հող հայրենին։
Շատ հեռու չէ պատմական այն ժամանակահատվածը, երբ հայի բազուկը ինքն իրեն ապավինելով՝ հող ազատագրեց։ Իսկ մենք ի՞նչ արեցինք անցած 15-20 տարում։ Մեր հաղթանակն ամրապնդելու փոխարեն համակվեցինք ատելությամբ մեր իսկ հայրենակիցների նկատմամբ։ Հաղթողի անունը վրան առած առաջին նախագահն իշխանազուրկ տարիներն օգտագործեց միայն իրենից հետո եկածների նկատմամբ ատելություն ու դժգոհություն սերմանելու համար, հայ հանրությանը պառակտելու, կեղծ կամ անպատեհ գաղափարների ետևից տանելու համար։ Հենարան ունենալով «փող և իշխանություն» կարգախոսով առաջնորդվող նախկին կողմնակիցներին՝ նա ու իր նմանները Հայաստանը հասցրեցին 2008թ. մարտի 1-ին։ Անցած տարիներին հանրահավաքային հարթակում եռանդն անպտուղ վատնած, անհուն ցասումով «արդարություն» փնտրելու համար այդ օրը փողոց դուրս եկածներից քանի՞սը (անձամբ կամ իրենց երախան) կգնան ճակատային գծում մեզ վերադարձած հողերը պաշտպանելու, եթե «քաջնազարները», ոգևորված մեր վախվորած պահվածքից և «միջազգային հանրության»՝ իրենց օգտին մեկնաբանվող տեսակետներից, նորից մեր դեմ դուրս գան իրենց ու իրենց վարձկանների զենքով ու զորքով։ Կասկածում եմ, թե իրենց «քաղաքացիական իրավունքների» ոտնահարման դեմ պայքարն ու «լավ ապրելու» երազանքը նրանց շատ թե քիչ զգալի մասը փոխարինի Քաջ Նազարի բախտով պետության տեր դարձած զավթիչներից մեր հայրենիքը պաշտպանելով։
Երբևէ մտածե՞լ են արդարություն պահանջող մեր քաղաքացիները, որ իր ազդեցությունը տարածելու համար Արևմուտքն այժմ ժողովրդավարության և ահաբեկչության դեմ պայքարի՝ իրականում շատ մարդասիրական գաղափարներն այնպես է օգտագործում, ինչպես Սովետն էր նույն նպատակով օգտագործում սոցիալիզմի՝ նույնպես ոչ պակաս մարդասիրական, գաղափարը։
Կարծում եմ՝ մեզ համար առայժմ շքեղություն է նման գաղափարների վրա բոլոր ուժերը վատնելը։ Մեզ հիմա միասնականություն է անհրաժեշտ՝ երկրագնդի վրա հնուց անտի մեզ վերապահված հայրենիքի գոնե այս փոքրիկ հատվածը բախտախնդիրներին չզիջելու համար։ Դրա համար մենք մշակութային, պատմական, մարդկային, մտավոր մեծ ներուժ ունենք, որը շատերը չեն գիտակցում, ոմանք էլ անարժեք ու անգործունակ են համարում։ Երևի՝ նորից է եկել վառոդամանը թափ տալու ժամանակը, որպեսզի տեսնենք, թե որքան վառոդ է այնտեղ մնացել։ Համոզված եմ, այն հաստատ դատարկ չէ, իսկ եղածն ավելացնելը մեր ուժերից վեր չի լինի, եթե, իհարկե, որոշենք ապրել...
Շատերն են ասում, թե Հայաստանն այնքան է թուլացել կոռուպցիայից, կրթական թույլ համակարգից, արտագաղթից, սխալ գաղափարներից, որ, ո՛չ ավել, ո՛չ պակաս, կործամնան եզրին է հասել։ Այսպես մտածողներին ես ուզում եմ հիշեցնել Ջիովանի Բոկաչոյի նովելաշարից մի ուշագրավ պատմություն քրիստոնյա և մահմեդական երկու ընկերոջ մասին։ Ցանկանալով իրենց մտերմությունն ամրապնդել նաև դավանակից դառնալով՝ նրանք իրար առաջարկում են նույն կրոնն ընդունել։ Մահմեդական ընկերը համաձայնում է ուսումնասիրել քրիստոնեության գաղափարները և հիմքերը, որից հետ որոշում կայացնել։ Քրիստոնյան առավել քան համոզված է՝ իմանալով այն փտած համակարգի մասին, որով քրիստոնեությունն իր ազդեցությունը պահպանում է, ընկերը երես կթեքի ոչ միայն կրոնից, այլև, թերևս, իրենից։ Մեծ է լինում քրիստոնյայի զարմանքը, երբ ընկերը հայտնում է իր որոշման մասին՝ քրիստոնեություն է ընդունելու։ Ապշած ընկերոջ հարցին նա պատասխանում է՝ իր ուսումնասիրությունները հանգեցրին այն եզրակացության, թե որքան զորեղ է քրիստոնեությունը, որ կարողանում է բարգավաճել ու տարածվել անգամ մնան փտած համակարգի պայմաններում։ Իսկ մենք հո գիտենք, որ քրիստոնեությունը շարունակում է համաշխարհային կրոններից մեկը մնալ։
Այնպես որ, կարծում եմ, վաղ է մահախոսական կարդալ և ամեն ինչի մեջ միայն վատը տեսնել։ Քանի կաս, պետք է ինքնահաստատվես ու զարգանաս։ Իսկ մենք, որ այսօր 10 մլիոնի հասնող ազգ ենք, չէ՞ որ ինքնահաստատվում ենք մե՛ր ունեցածով ու ստեղծածով, այլ ոչ թե, մեր հարևան անմշակույթ ազգերի նման, ուրիշների «ունեցվածքն» ու ստեղծածը մերը հայտարարելով լոկ՝ չհասցնելով անգամ սերտել ու հաշվառել...
Արմենուհի Փալանդուզյան 7or.am
mkofranc
06.07.2010, 21:18
չէի ցանկանա ինձ պատկերացնել Օբամայի, Մեդվեդևի կամ Սարկոզիի դերում: Նրանք բառիս բուն իմաստով խայտառակ եղան: Մարդիկ, ուրեմն, պատժամիջոց են կիրառում Հայաստանի եւ ԼՂՀ-ի դեմ, բայց նույն Հայաստանն ու ԼՂՀ-ն գոհունակություն են հայտնում: Սա այդ քաղաքական գործիչների կյանքում նոնսենս է: Նման բան երբեք չի եղել նրանց պրակտիկայում: Չի բացառվում, որ նրանք այս պահին ավելի անհանգստացած են ոչ թե իրենց պլանների կատարվել-չկատարվելու հեռանկարից, որքան Հայաստանի գոհունակությունից եւ Շարմազանովի մեկնաբանություններից: Ինչպե՞ս չանհանգստանան այդ մարդիկ, երբ իրենց թվում է, թե հասել են հանգուցալուծման, իսկ Շարմազանովն ասում է, թե թևակոխել են նոր փուլ' Հայաստանի եւ Արցախի համար դրական շեշտադրումներով: Պատահաբար Էդվարդ Նալբանդյանն ու Էդուարդ Շարմազանովն իրենց ձեռք չե՞ն առնում: Երեք նախագահները կարող են նաև այսպես մտածել, բայց դա արդեն չափազանց կլինի, որովհետև ՀՀ արտգործնախարարն ու ՀՀԿ խորհրդարանական խմբակցության քարտուղարը հումորի զգացումով մինչ այս այնքան էլ չեն փայլել: Հետևաբար' Օբամային, Մեդվեդևին եւ Սարկոզիին մնում է միայն հավատալ, որ Հայաստանի եւ Արցախի համար իրոք դրական քայլ են արել' Արցախի անվտանգությունը քանդելով եւ Հայաստանի ու Արցախի միջև ադրբեջանցիներ տեղակայելով: Կարո՞ղ է հանկարծ այնպես պատահել, որ խեղճ Ադրբեջանը նեղանա այս որոշումից: Պատերազմում ծեծ կերած երկիր է, «իր տարածքների» 20 տոկոսից զրկված երկիր: Բա որ չհամաձայնվի՞ սկուտեղի վրա հետ ստանալ այդ տարածքները: Մերոնց շնորհիվ ահա այսպիսի մտորումների մեջ են հիմա երեք նախագահները:
Էդիկ Անդրեասյան http://www.7or.am/hy/news/2010-07-06/15954/
mkofranc
06.07.2010, 22:23
http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%B7%D0%B5%D1%80%D0%B1%D0%B0%D0%B9%D0%B4%D0%B6%D0%B0%D0%BD
Այս հասցեում ազերիները ապատեղեկատվություն են տարածում մասնավորապես ինչ որ Երևանյան խանության մասին և Արցախի խանության մասին, ալիևը որ հայտարարում էր թե Արևմտյան Ադրբեջանի մայրաքաղաքը <<Էրիվանն>> էր , խնդացի իրանց դեբիլության հասնող մտքերին, բայց հիմա նրանք խոսքից գործի են անցել, ես չեմ կարողացել ջնջելլ այդ ապատեղեկատվությունը, խնդրում եմ ով կարող է թող ջնջի ու ստուգի այլալեզու տարբերակը, իսկ ես ստուգեմ Ֆրանսերենը , ֆրանսերենում սաղ օկ ա:
Իսկ անգլալեզու տարբերակում կա այսպիսի բան
<<In October 13, 1921, the Soviet republics of Russia, Armenia, Azerbaijan, and Georgia signed an agreement with Turkey known as the Treaty of Kars. The previously independent Naxicivan SSR would also become autonomous ASSR within Azerbaijan by the treaty of Kars. On the other hand, Armenia was awarded the region of Zhangezur and Turkey agreed to return Alexandropol (Gymri).>> ???
Հ.Գ. հետաքրքիր է նաև այն փաստը որ հայերեն տարբերակով չկա Ադրբեջանի իսկական պատմությունը, անավարտ հոդված է
mkofranc
06.07.2010, 23:06
Բաքվի ղեկավարության ճնշման ներքո Ադրբեջանի հասարակությունը պնդում է, թե Հայաստանի մայրաքաղաք Երևանը պատկանում է իրենց:
Էստոնիայի մայրաքաղաք Թալինում այս տարվա ապրիլին Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը հայտարարել էր.
«Հայկական պետությունը ստեղծվել է պատմական ադրբեջանական հողերի վրա: Դա հայտնի է բոլորին: Ադրբեջանի անկախության հռչակումից անմիջապես հետո` հաջորդ օրը, Ադրբեջանի Դեմոկրատական Հանրապետությունը 1918 թ. որոշում է ընդունել Հայաստանին հանձնել Իրևանը` որպես երկրի մայրաքաղաք»:
Նման հայտարարություններ Ալիևը վերջին տարիներին բազմիցս է արել:
Ադրբեջանական և թուրքական սփյուռքի կազմակերպությունների ղեկավարների համաժողովներից մեկի ժամանակ Ալիևը հայտարարել է.
«1918 թ. ադրբեջանական հողերի վրա ստեղծվել է հայկական պետություն, որին որպես մայրաքաղաք զիջել են Իրևանը` Ադրբեջանի կարևորագույն մշակութային կենտրոններից մեկը»:
Մեջբերում նրա մեկ այլ ելույթից. «1918 թ., երբ կազմավորվեց Ադրբեջանի Դեմոկրատական Հանրապետությունը, այն նվիրեց Իրևան քաղաքը Հայաստանին: Իրևանի խանությունը բնիկ ադրբեջանական հող է: Ուզում եմ կրկնել. հայերն այս տարածաշրջան են եկել որպես հյուր…»:
2008 թ. ապրիլին Ադրբեջանի խորհրդարանում բարձրացվեց Բաքվի պողոտաներից մեկը Իրևանով անվանափոխելու մասին հարցը:
«Իրևանը Ադրբեջանի հնագույն քաղաքներից է: Ու նախագահ Իլհամ Ալիևը քաղաքացիների հետ հանդիպման ժամանակ ընդգծեց Իրևան ադրբեջանական հին քաղաքը վերադարձնելու անհրաժեշտությունը»,- խորհրդարանի նիստերից մեկում հայտարարեց իշխող «Ենի Ադրբեջան» կուսակցության ներկայացուցիչ պատգամավոր Մուսա Գուլիևը:
Հարկ է նշել, որ Երևանի նկատմամբ հավակնությունների գործընթացը մեկնարկել է դեռևս նախկին նախագահ և ներկայիս նախագահի հոր`Հեյդար Ալիևի օրոք, որն Ադրբեջանի ազգային հերոս է: (Հեյդար Ալիևը մահացել է 2003 թ. վերջին` նախագահությունը ժառանգելով Ալիև կրտսերին:)
Օրինակ` 1999 թ. փետրվարի 2-ին «Բակինսկի ռաբոչի» թերթը հրապարակեց պատմաբաններին ուղղված կոչ. «Անհրաժեշտ է ստեղծել այնպիսի ստեղծագործություններ, որոնք հետևողականորեն կապացուցեն այն հողերի պատկանելությունը Ադրբեջանին, որտեղ այժմ գտնվում է Հայաստանը: Մենք պետք է դա անենք: Մենք պետք է բացենք ապագա սերունդների ճանապարհը»:
Եվ այդուհանդերձ, հենց այս տարի սկսվեց «Երևանի յուրացման» նոր փուլը:
Եթե նախորդ տարիներին այս թեզիսը կողմնորոշված էր ներքին սպառողի համար, ապա 2010-ի գարնանից այն արդեն «արտահանվում» է:
Դրա վկայությունը դարձան Իլհամ Ալիևի Ելույթը Տալլինում և Ադրբեջանում «Իրևանի խանություն» գրքի շնորհանդեսը:
Իշխող «Ենի Ադրբջան» կուսակցության փոխնախագահ Ալի Ահմեդովը գրքի շնորհանդեսին ժամանակ ընդգծեց, որ այն «պատշաճ կերպով ապացուցում է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Իլիևի հայտարարությունն այն մասին, որ Հայաստանի մայրաքաղաքը` Երևանը, ադրբեջանական տարածք է, և պատասխանն է նրա կոչին` չմոռանալ ժամանակավորապես կորցրած ադրբեջանական տարածքների մասին»:
Ահա նման պայմաններում է տեղի ունենում Սանկտ Պետերբուրգում Հայաստանի և Աղդբեջանի նախագահների նոր հանդիպումը:
Հարկ է խիստ կանխակալ դիրքորոշում ունենալ` ակնհայտը չնկատելու համար. ղարաբաղյան հիմնախնդիրը տարածաշրջանում հայոց ներկայության վերացման հին նախագծի իրականացման սոսկ նոր փուլն է:
Ու նոր փուլի նպատակը ոչ թե Լեռնային Ղարաբաղն է, այլ Երևանը` որպես հայկական պետության մայրաքաղաք:
armenianow.com
mkofranc
07.07.2010, 00:20
«Հայկական ժամանակ» - Շարժվել է
Հունիսի 18-ին Չայլուի միջադեպի ժամանակ հրազենային գանգուղեղային վնասվածք ստացած և դրա հետևանքով խորը կոմայի մեջ գտնվող զինծառայող Անդրանիկ Արզումանյանի մոտ երեկ բժիշկները ձեռքի շարժում են նկատել: Այս մասին թերթին հայտնել է զինծառայողի մայրը և ավելացրել, թե դա իրեն հույս է ներշնչում, որ տղան կկարողանա հաղթահարել մահվան սպառնալիքը և շատ շուտով դուրս կգա կոմայից:
Մինչդեռ ՀՀ ՊՆ կենտրոնական կլինիկական զինվորական հոսպիտալի պետ Միքայել Միքայելյանը թերթին հայտնել է, որ տղայի ձեռքի շարժումն առողջական դրական տեղաշարժի մասին չի խոսում: Ըստ Միքայելյանի` ձեռքի շարժումը ոչ գիտակցված է եղել` վեգետատիվ, ինչն էլ բժիշկներին առիթ է տալիս ենթադրելու, որ երիտասարդի վիճակը մնում է ծայրահեղ ծանր: Չնայած դրան` բժիշկները շարունակում են պայքարել զինծառայողի կյանքի համար:
Ալիևը պարզաբանել է համանախագահների նոր առաջարկների էությունը
11:55 • 07.07.10
Մադրիդյան սկզբունքների հիման վրա այսօր առաջարկվող նորացված սկզբունքները պայմաններ են ստեղծում Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության վերականգնման համար։ Հենց այդ պատճառով էլ Ադրբեջանի մասնակցում է այդ բանակցություններին և ցուցաբերում կառուցողականություն։ Այս մասին այսօր հայտարարել է Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը։
«Այսօր համանախագահող երկրները, հնարավոր է, ավելի բաց են արտահայտում իրենց կարծիքները։ Ընդգծվում է հետևյալ կարևոր պահը. հարցը պետք է լուծվի Հելսինկյան սկզբունքների հիման վրա։ Ի՞նչ են իրենցից ներկայացնում Հելսինկյան սկզբունքները։ Այստեղ կարևոր սկզբունք է տարածքային ամբողջականությունը։ Կա նաև ժողովուրդների ինքնորոշման սկզբունքը։ Սակայն այդ սկզբունքը չպետք է վնասի երկրի տարածքային ամբողջականությանը՝ հակասության մեջ մտնելով դրա հետ։ Ժողովուրդների ինքնակառավարման և ինքնորոշման հնարավորությունները չպետք է խախտեն երկրի տարածքային ամբողջականությունը։ Այսպիսին են Հելսինկյան սկզբունքների էությունն ու իմաստը»,- ասել է Ադրբեջանի նախագահը։
Ըստ նրա՝ համանախագահող երկրները առաջ են քաշել այդ հիմքի վրա մշակված առաջարկներ, և Ադրբեջանը որոշակի բացառություններով ընդունում է դրանք։
«Ի՞նչ են դրանք իրենցից ներկայացնում։ Առաջին հերթին, օկուպացիոն ուժերը դուրս են բերվում Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ գտնվող բոլոր զբաղեցված տարածքներից։ Հինգ շրջաններ ազատվում են անմիջապես, իսկ երկուսը՝ Քելբաջարն ու Լաչինը՝ որոշ ժամանակ անց։ Առաջարկությունները նախատեսում են հնգամյա ժամանակաշրջան։ Դրա պատճառն այն է, որ Քելբաջարի և Լաչինի շրջանները տեղակայված են Լեռնային Ղարաբաղի և Հայաստանի միջև, և, ինչ-որ իմաստով, պետք է ձեռնարկվեն այդ շրջաններ ադրբեջանցի բնակչության վերադարձի համար անվտանգության ավելի զանգվածային միջոցներ։ Սակայն բոլոր շրջանները վերադառնում են Ադրբեջանի վերահսկողության տակ։ Հայաստանի և Լեռնային Ղարաբաղի միջև գործում է ճանապարհ, այսինքն միջանցք, և Ադրբեջանը համաձայնել է այս առաջարկներին»,- ասել է Ալիևը։
Ալիևը նաև նշել է, որ Լեռնային Ղարաբաղի վարչական սահմանին պետք է տեղակայվեն խաղաղարար ուժեր, որոնք պետք է ներկա գտնվեն այնքան ժամանակ, մինչև բոլոր կողմերը կստանձնեն անվտանգության միջոցների ապահովումը։
Ալիևը նաև խոսել է Լեռնային Ղարաբաղին միջանկյալ կարգավիճակ տրամադրելու մասին։ Ըստ նրա՝ այն չի խախտի Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը։ «Օկուպացիայից տուժած բոլոր մարդիկ պետք է վերադառնան հարազատ վայրեր։ Սա նշանակում է, որ Ադրբեջանի քաղաքացիները պետք է վերադառնան Լեռնային Ղարաբաղ, Շուշի, ինչի մասին բաց ասվում է համանախագահող երեք երկրների վերջերս արած հայտարարությունում»,- ասել է Ալիևը։
Tert.am
հ.գ. հետաքրքիրա…:think
mkofranc
07.07.2010, 11:44
«Մենք դե՛մ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» նախաձեռնող խումբը մտահոգություն է հայտնում, որ Facebook սոցիալական ցանցի հայերեն տարբերակն արդեն երրորդ օրն է՝ շարունակում է մնալ կաթվածահար վիճակում։ Ինչպես հայտնի է, ցանցի ադրբեջանցի և թուրք օգտատերերը, կազմակերպված կերպով գրոհելով կայքի տեղայնացման համար նախատեսված «Թարգմանություններ» ծրագիրը, հայերեն բառերի փոխարեն ներմուծել են սեփական դիվերսիոն բառերն ու արտահայտությունները, ապա՝ այնքան քվեարկել դրանց օգտին, որ վերջիններս գերակշռել են հայերեն թարգմանությունների նկատմամբ և տեսանելի դարձել կայքի հայ օգտատերերին։ Այս պահին աչք է զարնում գլխավոր էջի վերևի և վերևի ձախ հատվածի LONG LIVE AZERBAIJAN գրությունը՝ «Լրահոս» բառի փոխարեն։
Մեր հայրենակիցները իրավիճակը շտկելու նպատակով պետք է այցելեն հետևյալ հղումով http://www.facebook.com/translations/index.php?vtype=recent&app=1&aloc=hy_AM&vote և մասնակցեն քվեարկությանը։ Եթե չեք կողմնորոշվում՝ ինչպես հաղթահարել ԹՅՈՒՐգմանությունները, պարզաբանում. եթե կա երեքից ավելի թարգմանական տարբերակ, ապա անմիջապես տեսանելի են միայն առաջին երեքը: Ադրբեջանական ներդրումները տեսնելու համար հարկավոր է սեղմել թարգմանական տարբերակների թվի վրա: Հաջորդ քայլով սեղմում ենք ներքև ցույց տվող սլաքը: Չենք մոռանում նաև քվեարկել լավագույն հայկական տարբերակի օգտին:
Դրանից բացի, որպեսզի խնդիրը մեկընդմիշտ լուծվի և արգելափակվի թշնամական դիվերսիայի հետագա հնարավորությունը, անհրաժեշտ է նամակներով ողողել Facebook–ի ադմինիստրացիայի փոստարկղը՝
[email protected] հասցեով։ tert.am
mkofranc
07.07.2010, 12:22
Էյնուլա Ֆատուլաևը եզակի դեպք է ազերի հասարակությունում, աչքերիս չհավատացի երբ կարադացի իր հոդվածները <<Խոջալիի>> մասին իրական պատմություններ է գրել <<Ղարաբաղյան օրագիր>> ում: Նրա հոդվածներից կան այստեղ http://sumgait.info/khojaly/eynulla-fatullayev-khojaly.htm
Մեջբերում եմ armtown.com ից
Փախստականների եւ տեղահանվածների օգնության միավորման նախագահ Տատյանա Չալաձեն դիմել է դատարան «Ռեալնի Ադրբեջան» թերթի գլխ. խմբագիր Էյնուլա Ֆատուլաեւի դեմ հայցով, վերջինիս մեղադրելով «Խոջալուի ողբերգական զոհերի հիշատակը վիրավորելու մեջ»: Ինչպես փոխանցում է «Ռեգնում» գործակալությունը, «Կավկասկի ուզել» պարբերականի հաղորդմամբ, գործի քննությունը տեղի կունենա մարտի 15-ին: Տատյանա Չալաձեի խոսքերով, Ֆատուլաեւը տարբեր ինտերնետ-ֆորումներում հայտարարել է, որ Խոջալուի բնակիչների մի մասին սպանել են իրենք՝ ադրբեջանցիները, այլանդակելով սպանվածների դիակները: Թեեւ Ֆատուլաւեը հայտարարել է, թե չի մասնակցել ինտերնետ-ֆորումներին, Չալաձեի պնդմամբ, Ֆատուլաեւը ստում է, ավելին՝ մի քանի տարի առաջ հրապարակված նրա «Ղարաբաղյան օրագրի» բովանդակությամբ Չալաձեն Ֆատուլաեւին անվանել է հայկական հետախուզության ազդեցության գործակալ: Կայքէջերի տեղեկացմամբ, մարտի 3-ին մոտ 100 փախստականներ բողոքի ակցիա են անցկացրել նշված թերթի խմբագրության առջեւ՝ շենքի վրա ձվեր նետելով:
նշեմ, որ <<Իրական Ադրբեջան>> կայքը չի գործում , փակել են ու ոչնչացրել արխիվը http://www.realazer.com (http://www.realaz.com)
mkofranc
07.07.2010, 12:45
http://www.youtube.com/watch?v=sBM7aQg18ys&eurl=
mkofranc
07.07.2010, 13:23
Հատված լրագրող Էյնուլլա Ֆաթուլլայեվի «Ղարաբաղյան օրագիր» հոդվածից
«Անասուններին հասցրեցին տարհանել, իսկ մարդկանց՝ ոչ»
Խոջալուն տեսնելուն պես չկարողացա թաքցնել զարմանքս: Հիմնովին ավերված ադրբեջանական այս բնակավայրը ամբողջովին վերականգնվել էր և վերանվանվել Իվանյան Խոջալուի գրավմանը ակտիվ մասնակցություն ցուցաբերած հայ գեներալի պատվին: Խոջալուի ողբերգությունը և հայկական զավթողամոլության կողմից հասցրած խոր վերքերը մեր հոգիներում այս բազմաչարչար ադրբեջանական հողում իրենց մասին զգացնել էին տալիս Ասկերանում իմ բոլոր հանդիպումների ժամանակ: Ախր ինչպե՞ս:
Մի՞թե այս մարդկանց մոտ ընդհանրապես մարդկություն չի մնացել: Սակայն հանուն արդարության պետք է նշեմ, որ մի քանի տարի առաջ հանդիպեցի Նաֆթալանում ժամանակավոր բնակություն հաստատած Խոջալուի փախստականների հետ, որոնք խոստովանեցին, որ հայ-ռուսական ստորաբաժանումների՝ Խոջալուի լայնածավալ գրոհներից առաջ քաղաքը գտնվում էր օղակաձև շրջափակման մեջ: Իսկ գրոհներից մի քանի օր առաջ հայերը անընդմեջ բարձրախոսներով զգուշացնում էին քաղաքի բնակչությանը ծրագրվող գրոհի մասին և առաջարկում էին քաղաքացիական բնակչությանը լքել բնակավայրն ու հեռանալ Քառ-Քառ գետի մոտ բացված հումանիտար միջանցքով: Խոջալեցիներն ասեցին, որ նրանք օգտվեցին այդ միջանցքից, և իրոք, միջանցքի մոտ գտնվող հայ զինվորները կրակ չբացեցին նրանց ուղղությամբ: Իսկ Ադրբեջանի ազգային ճակատի ստորաբաժանումների որոշ զինվորներ խոջալեցիների մի մասին, չգիտես ինչու, դուրս բերեցին Նախիջևանիկ գյուղի մոտ, որն այդ ժամանակ գտվում էր Ասկերանի հայկական ստորաբաժանման հսկողության ներքո: Իսկ մնացած մասը Աղդամի շրջանի մոտ ենթարկվեց հրետանային կրակոցների:
Գտնվելով Ասկերանում՝ ես լսեցի Ասկերանի վարչության պետի տեղակալ Սլավիկ Առուշանյանին և համեմատեցի նրա հիշողությունները ադրբեջանական կողմից գնդակոծման ենթարկված խոջալեցիների խոսքերի հետ:
Ես խնդրեցի Առուշանյանին ցույց տալ ինձ այն միջանցքը, որով հեռանում էին խոջալեցիները: Ծանոթանալով տեղանքի հետ՝ վստահորեն կարող եմ ասել, որ հայկական միջանցքի բացակայության մասին բոլոր վարկածներն անհիմն են: Միջանցքը իսկապես բացված է եղել, այլապես արտաքին աշխարհից կտրված խոջալեցիները ոչ մի կերպ չէին կարող ճեղքել օղակը և դուրս գալ շրջափակումից: Սակայն Քառ-Քառ գետին մոտ գտնվող տեղանքը կտրելուց հետո փախստականների շարասյունը բաժանվում է, և խոջալեցիների մի մասը անհասկանալի պատճառներով սկսում է շարժվել Նախիջևանիկի ուղղությամբ: Փաստորեն ԱԱՃ-ի ստորաբաժանումները փորձում էին ոչ թե փրկել խոջալեցիներին, այլ ձգտում էին մեծ արյունահեղության Մութալլիբովին տապալելու ճանապարհին:
Ս. Առուշանյանը պատմում էր. «Գրոհից մի քանի օր առաջ ձեր նախկին նախագահ Մութալլիբովը զանգահարեց Ստեփանակերտ և խնդրանքով դիմեց մեր նախկին նախագահ Մկրտչյանին: Նա խնդրեց պայմաններ ապահովել, որպեսզի մարդիկ կարողանան լքել պաշարման մեջ գտնվող Խոջալուն: Ի պատասխան Մկրտչյանը հարց ուղղեց Մութալլիբովին. «Ինչու ձեզ չի հետաքրքրում ձեր մարդկանց ճակատագիրը: Բաքվից ուղարկված ուղղաթիրներով տեղահանում են, չգիտես ինչու, ոչ թե մարդկանց, այլ անասուններին»: Ահա այսպիսին են տխուր հիշողությունները ղարաբաղյան առաջին պատերազմի մասին:
Ես հարցրեցի ասկերանցիներին. «Ղարաբաղում ինձ պատմում էին, որ այստեղ ադրբեջանցիներ էն ապրում: Արդյո՞ք դա ճիշտ է»: «Մենք հենց հիմա կարող ենք հյուր գնալ նրանց», - զարմացրեց ինձ Ս. Առուշանյանը: Եվ իսկապես, ուղիղ Ասկերանի կենտրոնում ապրում էր Թոֆիք Ալիև անունով մի ադրբեջանցի: Ամենահետաքրքիրն այն էր, որ նա ընդհանրապես չշփոթվեց, իմանալով, որ ես Բաքվից եմ:
-Ես այստեղ եմ ապրում 60-ական թվականներից: Մենք տեղափոխվել ենք այստեղ Ուջարի շրջանից: Երբ սկսվեցին ռազմական գործողությունները, ես տեղափոխվեցի Ադրբեջան և կրկին վերադարձա Ուջար: Սակայն չկարողացա այնտեղ ապրել:
-Ե՞րբ կրկին վերադարձաք Ասկերան:
-1991թ.: Ճիշտ է, կար ժամանակ, երբ ինձ ուզում էին սպանել:
Այդտեղ մեր խոսակցությանը խառնվեց Ս. Առուշանյանը. «Ես այդ ժամանակ հարցրեցի տղաներին, թե ինչու սպանել Թոֆիքին: Որն է նրա մեղքը: Այսօր արդեն մեզ համար ընդհանրապես կարևոր չէ Թոֆիքի ազգությունը»:
Այո, այս պատմությունը այնպես ցնցեց ինձ, որ, վերադառնալով Ղարաբաղից, շտապեցի իմ տպավորությունները կիսել ընթերցողների հետ: Սակայն ինչքան մեծ էր իմ զարմանքը, երբ այպես կոչված արտասովոր գործերի նախարար Մամեդյարովը հապճեպ հերքեց իմ բոլոր տպավորությունները՝ գնահատելով դրանք իր սիրած բառով՝ «սադրանք»:
Էյնուլլա Ֆաթուլլայեվ (Բաքու)
Լաչին-Շուշի-Աղդամ-Խանքենդի-Բաքու
Աղբյուր. Թերթ «Իրական Ադրբեջան»
Աղբյուր՝ Սումգաիթ.ինֆո
Magic-Mushroom
07.07.2010, 13:43
[email protected] հասցեով
Ժող ջան անպայման գրեք,ես գրեցի ու խնդրեցի իմ 25 Նիդերլանդացի ընկերները նույնպես գրեցին:),ժող ջան ակտիվ եղեք այդ թաթարները լրիվ են սահմանները անցել:[:angry
Հայաստանի անկախությունը պայմանական բնույթ ունի. Իլհամ Ալիև
13:10 • 07.07.10
Ադրբեջանի նախագահը երեկ իր ելույթում խոսել է նաև Հայաստանի ներուժի մասին և նշել, թե Ադրբեջանն այսօր առավելություն ունի թե՛ տնտեսական, թե՛ ռազմական առումներով։
«Հայաստանի անկախությունը պայմանական բնույթ ունի։ Այդ երկիրը չի կարող անկախ համարվել, քանի որ ի զորու չէ վարել անկախ քաղաքականություն, կառավարվում է այլ շրջանակների կամքով, չունի անկախ տնտեսական քաղաքականություն։ Ամբողջ ենթակառուցվածքը, բոլոր ռազմավարական օբյեկտները գտնվում են այլ երկրների ձեռքում։ Բնակչությունը կրճատվում է, առաջացել է ժողովրդագրական և տնտեսական ճգնաժամ։ Եթե նախորդ ճգնաժամային տարում նրանց արտասահմանից օգնություն չտրամադրվեր, ապա երկիրն ամբողջությամբ կքանդվեր։ Մինչև ե՞րբ են նրանք ապրելու արտասահմանյան նվիրատվությունների հաշվին»,- ասել է Ալիևը։
Ըստ նրա՝ Հայաստանում կարծում են, որ ժամանակի հետ իրենց դիրքերն ամրապնդվում են։ «Դա թյուր մոտեցում է։ Նրանց դիրքերը բոլոր ոլորտներում թուլանում են։ Պարզապես աշխարհի հայության ուժեղ դիրքերն են ապահովում այսօրվա ստատուս քվոյի պահպանումը։ Դեռ ապահովում են։ Բայց ստատուս քվոն չի կարող հավերժ, երկարաժամկետ լինել»,- ասել է Ալիևը։
Նա նշել է, որ գոյություն ունի հրադադարի ռեժիմ, բայց այսօր Լեռնային Ղարաբաղում չկան խաղաղարար ուժեր, այլ կան հայ և ադրբեջանցի զինվորներ։ «Ոչ ոք չի կարող երաշխավորել, որ այնտեղ տեղի չեն ունենա տհաճ դեպքեր»։
«Նախկինում Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև գոյություն ուներ ռազմական հավասարակշռություն, բայց այսօր նման հավասարակշռություն չկա, և ադրբեջանցիները դա լավ գիտեն»,- նշել է նա՝ կրկին խոսելով տարածքային ամբողջականությունը վերականգնելու մասին։
Tert.am
Նենց էդ Ալիևի թաղումը կկազմակերպեի:angry
mkofranc
07.07.2010, 14:36
Նենց էդ Ալիևի թաղումը կկազմակերպեի:angry
Իսկ ես Հիտլերի պես կբնաջնջեի ամբողջ ալբանական ծագում ունեցողներին թուրքերին , ազերիներին, կոսովցիներին, ալբանցիներին... կոչնչացնեի...
Այսօր զարմանքով կարդացի Ալիևի կողմից հնչեցրած հերթական հայտարարությանն,որն ուղված էր Լեռնային Ղարաբաղում հայերի հաստատմանը ժամանակագրությանը:Ադրբեջանի առաջին դեմքն վստահահեցնում է, որ ԼՂ-ում բնակություն են հաստատել սկսած 19-րդ դարից:Կարծում եմ նման զառանցանքը, գերտերությունների կողմից ընդունված հայանպաստ որոշումների հակադարձումն է :Նմանօրինակ ջղագրգիռ պահվածքի մասին են վկայում նաև ադրբեջանի կաղմից ամենօրյա դարձած հնարավոր պատերազմի վերսկասման մասին սպառնալիքները և հայկական կայքէջերի կոտրման դեպքերը:
Magic-Mushroom
07.07.2010, 20:01
Ալիևի հայտարարությունների նպատակն է տապալել Ալմաթիում կայանալիք հնարավոր հնգակողմ հանդիպումը. ԱԳՆ
18:33 • 07.07.10
Ադրբեջանի բարձրաստիճան պաշտոնյաների վերջին և դրան նախորդած հայտարարությունները և քայլերը ս.թ. հունիսի 18-ի լույս 19 –ի գիշերը իրենց կողմից կազմակերպած սադրանքի շարունակությունն են: Դրանք ակնհայտորեն միտված են բանակցային գործընթացի ձախողմանը:
Այս մասին ՀՀ ԱԳՆ խոսնակ Տիգրան Բալայանն ասել է՝ «Արմինֆո» լրատվական գործակալության հետ զրույցում մեկնաբանելով Ադրբեջանի նախագահի հնչեցրած հերթական ռազմատենչ հայտարարությունները՝ բանակցային գործընթացի յուրովի մեկնաբանություններով, ինչպես նաև դրան նախորդած՝ Ադրբեջանի արտգործնախարարի և այլ պաշտոնյաների հայտարարությունները:
«Փորձելով հետ կանգնել Սանկտ Պետերբուգում ձեռք բերված պայմանավորվածություններից՝ Ադրբեջանի ղեկավարները թոզ են փչում սեփական ժողովրդի աչքերին` նենգափոխելով բանակցությունների և ձեռք բերված համաձայնությունների էությունը: Դրան հասնելու համար անհաջող փորձեր են կատարում վերաձևել պատմությունը, աշխարհագրությունը, ժողովրդագրությունը և միջազգային իրավունքը:
Չնայած Բաքվի հուսահատ ճիգերին Պրահյան գործընթացը Պրահյան է, այլ ոչ թե Բաքվի, Մադրիդյան առաջարկությունները Մադրիդյան են` ոչ թե Բաքվի առաջարկություններ, իսկ Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության դեմ սանձազերծած ագրեսիան Ադրբեջանի ագրեսիան է: Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշումը չի կարող սահմանափակվել մեկ ելույթում 13 անգամ հիշատակված Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությամբ:
Դասեր չքաղելով իրական պատմությունից, Ադրբեջանի ղեկավարները սպառնում են նոր սադրանքներով և ավանտյուրաներով:
Այս հայտարարությունները հաստատում են այն տեսակետը, որ ամեն կարևոր հանդիպումից առաջ, Ադրբեջանի ղեկավարությունը նպատակաուղղված քայլեր է ձեռնարկում բանակցությունները տապալելու համար, այս պարագայում` շուրջ 10 օրից Ալմաթիում նախատեսվող հնարավոր հնգակողմ հանդիպումը: Կառուցողականությունը, հիմնվում է ճշմարտության, այլ ոչ թե կառուցվում ստի, պատրանքների և սպառնալիքների վրա»,– ասել է նա։
mkofranc
07.07.2010, 20:18
http://www.youtube.com/watch?v=4yJ0OzYb92k&feature=related
Առանց մեկնաբանության
Magic-Mushroom
07.07.2010, 20:54
Առանց մեկնաբանության
Եթե ճիշտ է վիդեոն որպես ազգի դավաճան:angry:[ օ ժամանակներ,օ բարքեր:angry
mkofranc
07.07.2010, 22:18
հերթական ապատղեկատվությունը Հայաստանի մասին հիմա էլ http://www.stratfor.com/weekly/20100706_caucasus_cauldron ավելացնեմ որ հերիք չի որ սրանք այլանդակում են իրականությունը, ազերիները ի դեմս ԱՊԱ գործակալության ավելացնում է իրենց բնորոշ բառեր
Եթե դուք կարող եք հասկանալ անգլերեն, խնդրեմ, կարդացեք էս հոդվածը Մադրիդյան սկզբունքների մասին, Ադրբեջանցի լրագրողի կողմից...շատ հետաքրքիր ա`
http://azerireport.com/index.php?option=com_content&task=view&id=2226&Itemid=48
mkofranc
08.07.2010, 01:21
http://www.youtube.com/watch?v=mEuDSRpPI0U&feature=related
mkofranc
08.07.2010, 09:38
Երեկ օրվա երկրորդ կեսին վերջապես հաջողվեց կասեցնել Facebook սոցիալական ցանցի հայերեն տարբերակի դեմ ադրբեջանական ագրեսիան։ Մի քանի օր տևած պայքարում հնարավոր եղավ ջարդել հակառակորդին՝ շնորհիվ ներցանցային բարձր մոբիլիզացիայի, ինչպես նաև էլեկտրոնային լրատվամիջոցների աջակցության, որը զգալիորեն բարձրացրեց խնդրի վերաբերյալ հանրային իրազեկվածությունը։
Խնդրի լուծման նպատակով ստեղծվեցին մի շարք խմբեր և էջեր, իսկ արդեն գործող մեծ խմբերից շատերը առավելագույնս օգտագործեցին իրենց ռեսուրսը ողջ հայկական Ֆեյսբուքը ոտքի հանելու նպատակով։
Մեր հայրենակիցները երեկ հայտնաբերել են ադրբեջանաթուրքական այն խումբը, որը համակարգված կերպով օրեր շարունակ հարձակվում էր ֆեյսբուքի տեղայնացման հայերեն բառացանկի վրա։ Արդյունքում պարզվել է, որ մի քանի հարյուր հոգուց բաղկացած էջում գործել են հետևյալ սկզբունքով. փնտրել են առավել տեսանելի էջերում գտնվող հաճախ հանդիպող բառերն ու բառակապակցությունները, որպես դրանց թարգմանության նոր տարբերակ ավելացրել սեփական հիմարությունները, ապա համապատասխան հղումները հերթով տեղադրել իրենց էջում՝ կոչ անելով մտնել և քվեարկել։ Հենց նույն սկզբունքով էլ հայ օգտատերերը կազմակերպեցին հակագրոհը, որի արդյունքում այսօրվա դրությամբ թուրքմանությունները (հայ բլոգգերներից մեկի բնորոշումը) գրեթե ամբողջությամբ հաղթահարված են։
Ուշագրավ է, որ չնայած հայ ֆեյսբուքականների բազմաթիվ բողոքներին, աշխարհի ամենամեծ ցանցի ադմինիստրացիան կարծես դեռ չի արձագանքել խնդրին։ Նվազագույնը, որ այս դեպքում կարող է անել Ֆեյսբուքի կենտրոնակայանը, հուլիս ամսին ավելացված բոլոր ոչ հայատառ տարբերակները վերացնելն է և նորերը արգելափակելը։
Tert.am
mkofranc
08.07.2010, 10:34
Չնայած Իլհամ Ալիևը ամեն օր խոստանում է, որ կհարձակվի Ղարաբաղի վրա, խոսքի և գործի միջև կա, ինչպես գիտեք, որոշակի տարածություն։ Միանգամայն բացառել պատերազմը, իհարկե, հնարավոր չէ, կարելի է բացատրել, թե ինչու պատերազմ սկսելու սպառնալիքները առայժմ չեն իրականանում։
Նախ՝ Ադրբեջանի ներկայիս ղեկավարը չգիտի, թե ինչի մասին է խոսում, նախորդ պատերազմի ժամանակ նա ոչ միայն ռազմաճակատին մոտիկ չէր եկել, այլև ընդհանրապես իր երկրում չէր։ Եվ դա ունիվերսալ օրինաչափություն է։ Հայերի մեջ էլ շատ-շատ են մարդիկ, որոնք օրուգիշեր հայրենասիրության և ազգային մտածողության դասեր են տալիս, սակայն այն պահին, երբ Հայաստանին ռեալ վտանգ էր սպառնում, երբ մեր երկրի վիճակը ծանր էր, կամ ծլկել էին այստեղից (էս հիմա «սփյուռքահայ են փախնում»), կամ էլ այնպիսի մի ծակ էին մտել, որտեղից նրանց հնարավոր չէր հանել։
Այդպես էլ Ալիևը. «բառային մակարդակով» նրա մոտ շատ լավ է ստացվում տարածքային ամբողջականությունը վերականգնելու բլից-կրիգը։ Բայց այդ հարձակումը սկսելուց առաջ նա, իհարկե, լուրջ կմտածի։ Նույնիսկ մի կողմ թողնելով արտաքին գործոնները՝ կարելի է արձանագրել, որ դա Ադրբեջանի ղեկավարի զուտ անձնական, կլանային շահերին այս պահին, համենայնդեպս, հակասում է։
Ասում են, Քոչարյանի ունեցվածքը կազմում է 4 միլիարդ դոլար (ինչը, ի դեպ, ինձ չափազանցություն է թվում՝ «խեղճուկրակ» 1 միլիարդից ավելի նա, կարծում եմ, չունի)։ Բայց եթե, ենթադրենք, Քոչարյանը 4 միլիարդ է «դզել», ապա Ալիևը՝ 24, որովհետև Հայաստանում ավելի քիչ բան կա թալանելու, քան նավթային Ադրբեջանում։ Ի՞նչ եք կարծում, Իլհամը առանց հիմնավոր պատճառների կվտանգի՞ իր ունեցվածքը, իր շվայտ կյանքը հանուն մի արկածախնդրության, որի ելքն ավելի քան մշուշոտ է։
Որ կողմից էլ նայես, Ադրբեջանի վերնախավին ներկայիս իրավիճակը նույնքան ձեռնտու է, որքան նրանց հայկական «գործընկերներին»։
Առավոտ օրաթերթ
---------- Ավելացվել է՝ 11:34 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 11:32 ----------
Այնպես է ստացվել, որ ղարաբաղյան բանակցությունների հետ այս կամ այն չափով կապված ցանկացած իրադարձության վերաբերյալ Հայաստանի և Ղարաբաղի ժողովուրդը տեղեկատվություն է ստանում կամ ադրբեջանական աղբյուրներից, կամ հայ պաշտոնյաների կիսատ-պռատ հարցազրույցներից։
Այսինքն՝ իրականամ ոչ մի տեղեկատվություն էլ չի ստանում, որովհետև ադրբեջանական աղբյուրներին վստահել չի կարելի, հայ պաշտոնյաների ասածներն էլ ավելի շատ գավառական նշանդրեքի թամադայի արտասանած կենացներ են հիշեցնում։
Եվ այնուամենայնիվ, ղարաբաղյան բանակցություններում մենք մի կարևոր խնդիր ունենք լուծելու։ Նախ՝ պիտի ճշտենք, թե ինչի ենք ձգտում հասնել։ Քանի դեռ նպատակի հարցում միասնական դիրքորոշում չկա, այդ նպատակին հասնելուն ուղղված ջանքերը միասնական լինել չեն կարող։ Բա չիմանա՞նք ազգովի հանուն ինչի ենք պայքարում։ Պայքարում ենք, որ վեց շրջանները վերադարձնենք և Ղարաբաղը Լաչինի հետ միասին դարձնենք անկախ պետությո՞ւն, պայքարում ենք հանուն ստատուս-քվոյի պահպանմա՞ն, թե՞ պայքարում ենք, որ Ղարաբաղը դառնա անկախ պետություն՝ ներկայիս փաստացի սահմաններով։
Երևի արդեն ժամանակն է, որ Սերժ Սարգսյանը ժողովրդի հետ խոսի այս թեմայով։ Հանկարծ հետո այնպես չստացվի, որ հերոսական ջանքերի գնով հասնենք արդյունքի ու պարզենք, որ ամենևին էլ դա չէր մեր ուզածը։
chi.am
mkofranc
08.07.2010, 14:40
Բեյրութում լույս է տեսել լրագրող, «Սիվիլիթաս» հիմնադրամի փորձագետ Թաթուլ Հակոբյանի «Կանաչ ու սև. Արցախյան օրագիր կամ ոչ խաղաղություն ոչ պատերազմ» գիրքը անգլերենով և արևմտահայերենով` մեսրոպյան ուղղագրությամբ: Անգլերեն տարբերակը տպագրվել է 1500, իսկ արևմտահայերենը՝ 1000 օրինակ տպաքանակով:
Ավելի վաղ` 2008-ի աշնանը, Թեհրանում լույս էր տեսել գրքի արևելահայերեն առաջին հրատարակությունը, իսկ 2010-ի փետրվարին Երևանում` ռուսերեն թարգմանությունը:
Անգլերեն և արևմտահայերեն հատորների առաջաբանը գրել է Հայաստանի առաջին արտգործնախարար Րաֆֆի Հովհաննիսյանը:
Թաթուլ Հակոբյանն այժմ աշխատում է իր երկրորդ` «Հայացք Արարատից. հայերը և թուրքերը» գրքի վրա, որը լույս կտեսնի 2012 թվականին:
Tert.am
mkofranc
08.07.2010, 15:26
http://regnum.ru/news/polit/1302520.html
Այստեղ հայազգի լրագրողը անդրադառնում է վերջին իրադարձություններին, հատկապես Օբամայի, Մեդվեդևի և Սարկոզիի հայտարարությունների անգլերեն և ռուսերեն տարբերակների տարբերությանը, թե ինչ հետևանքներ կարող է այն ունենալ հանրաքվեի ժամանակ, անդրադառնում է Մեդվեևի ճնշումներին, Ալևի անկեղծ լինելը իր ժողովրդի հետ, ինչը իսպառ բացակայում է Հայաստանում,
կարդացեք շատ հետաքրքիր ու արդիական հոդված է , որը ազդակ է մեզ, ու ցույց է տալիս իշխանավորների սպասվող պարտությունը... հանցավոր լռությունը
mkofranc
09.07.2010, 15:05
Ադրբեջանի ԱԳ նախարար Էլմար Մամեդյարովը, մեկնաբանելով հուլիսի 16-ին Ալմաթիում կայանալիք ԵԱՀԿ ԱԳ նախարարների ոչ պաշտոնական գագաթաժողովում իր հայաստանցի պաշտոնակցի հետ հանդիպումը, հայտարարել է, թե քննարկվելու է Լաչինի և Քարվաճառի (Քելբաջարի) վերադարձի հարցը։ Ադրբեջանի ԱԳ նախարարի խոսքերով՝ մյուս 5 տարածքների վերադարձի հարցն արդեն լուծված է և այլևս չի քննարկվում։ Մամեդյարովը նաև ընդգծել է, որ մադրիդյան նորացված սկզբունքների մասին Հայաստանն իր կարծիքը դեռևս չի հայտնել։
ՀՀ ԱԳ նախարարության մամուլի ծառայությունից «7օր»-ին տեղեկացրել են, որ հաջորդ շաբաթ Լաչինի և Քարվաճառի (Քելբաջարի) վերադարձի հարցի քննարկաման մասին Մամեդյարովի հայտարարությանն իրենց կողմից արձագանք անպայման կլինի։
7or.am
Ինչպե՞ս եք վերաբերվում տարածքների զիջման հարցին` թերթի այս հարցին «Արաբո» ջոկատի նախկին հրամանատար, «Արաբո» հասարակական կազմակերպության նախագահ Մանվել Եղիազարյանը պատասխանել է. «Պարզ, շիտակ զինվորի պես ասեմ` ես կողմնակից եմ ոչ մի թիզ հող կարգախոսին: Քանի որ պատերազմից հետո ստեղծված այսօրվա իրավիճակը դեմոկրատիա է թելադրում, մենք պարտավոր ենք ներող, հանդուրժող լինել` հանգույցը լուծելու համար: Բայց էլի պետք չի կուլ գնալ: Փոխզիջում կարելի է, բայց մի պայմանով. եթե Ղարաբաղի կարգավիճակն արդեն որոշված լինի, Լաչինի, Քրվաճառի ու Զանգելանի կարգավիճակն արդեն որոշված լինի: Այս մասով ոչ մի բանակցություն չպետք է վարվի, անթույլատելի է սակարկել: Բայց այս ամենը այնպես հմուտ դիվանագիտությամբ պետք է արվի, որ պատերազմ չլինի: Բայց դա ոչ թե ասում եմ զգուշանալու համար, հաստատ ես առաջինը խրամատ կմտնեմ, այլ ուղղակի ցանկալի չէ»:
Լուրեր Հայաստանից - NEWS.am
Այսօր՝ ժամը 13–ի մոտ, հաքերային հարձակման է ենթարկվել «Մալաթիա» ունիվերսալ վարկային կազմակերպության ինտերնետային կայքը։ Ընկերությունից Tert.am–ին տեղեկացրեցին, որ հարձակվողներն ադրբեջանցի հաքերներ են եղել, նրանք տեղադրել են Ադրբեջանի դրոշը ու վիրավորանքներ Անդրանիկ Զորավար հասցեին։ Կայքի ադմինիստրատորները ժամանակվորապես փակել են կայքը։
Tert.am
ԼՂ հարցը կմտնի երկարաժամկետ սառեցման փուլ. Հայկ Բաբուխանյանի կանխատեսումը
14:20 • 09.07.10
«Պատահական պատերազմները, իհարկե, բացառել չի կարելի, բայց պատահական բառը՝ չակերտներում, որովհետև, այսպես ասած, ոչ մի բան պատահական չի լինում։ Բայց չեմ կարծում, որ դա այն հիմնական սցենարն է, որի վրա աշխատում են քաղաքագիտական և ուժի կենտրոնները»,– այսօր հրավիրված մամուլի ասուլիսի ժամանակ հայտարարեց ՍԻՄ նախագահ Հայկ Բաբուխանյանը՝ պատասխանելով Tert.am–ի հարցին, թե արդյո՞ք հնարավոր է պատահական կամ կարճատև պատերազմ, ինչի մասին վերջերս շատ է խոսվում։
Հարցին, թե ինչ հնարավոր զարգացումներ կարելի է սպասել ԼՂ գործընթացից, Հայկ Բաբուխանյանն ասաց. «Իմ կարծիքով, Ղարաբաղի հարցը կմտնի երկարաժամկետ սառեցման փուլ։ Ինչպիսի սառեցման բանաձև կգտնվի դրա համար, չեմ կարող այսօր կանխագուշակել»։
ՍԻՄ նախագահն իր այս տեսակետը բացատրում է նրանով, որ այսօր այլ ելք չկա։ «ԼՂ խնդիրը լուծելն անհնար է, որովհետև Ադրբեջանին, այսինքն՝ Ալիևին, այսօր պետք չէ գնալ Ղարաբաղի ճանաչմանը, որովհետև եթե նա ճանաչի Ղարաբաղը, կունենա բարդ խնդիր իր երկրում։ Մնում է պատերազմը, որովհետև Հայաստանն ու Ղարաբաղը, բնականաբար, երբեք չեն համաձայնի ԼՂ–ի այլ կարգավիճակի, բացի անկախությունից։ Պատերազմն այսօր ոչ մեկին ձեռնտու չէ՝ ոչ Ադրբեջանին, ոչ Արևմուտքին, ոչ Ռուսաստանին»,– ասաց նա՝ միաժամանակ ավելացնելով, որ թերևս պատերազմը միայն Հայաստանին է ձեռնտու, քանի որ այդ դեպքում Հայաստանը կկարողանար ազատագրել Նախիջևանն ու բացել երկաթգիծը դեպի Իրան։
Հայկ Բաբուխանյանը կանխատեսումներ արեց նաև տարածաշրջանում հնարավոր փոփոխությունների մասին՝ նշելով. «Ես գտնում եմ, որ շատ շուտով Թուրքիայում կլինի իշխանափոխություն, կգան այնպիսի քաղաքական ուժեր, ովքեր վերջ կտան Թուրքիայի՝ նեոօսմանիզմ կոչվող քաղաքականությունը, կվերադառնան ամերիկյան քաղաքականության գիրկը, կբացեն հայ–թուրքական սահմանը, ճնշում կգործադրեն ադրբեջանցիների վրա և կգտնվի ինչ–որ մի միջակյալ սառեցման տարբերակ Ղարաբաղի հարցում, կկատարվի իշխանափոխություն Վրաստանում, կսկսի գործել Ռուսաստան–Վրաստան–Հայաստան–Թուրքիա երկաթգիծը... Սա իմ կանխատեսումն է»։
Tert.am
հ.գ. սենց լավատեսություն վերջին տասնամյակում չեմ հանդիպել…:) բայց լավ կլիներ որ իրականանար…
mkofranc
09.07.2010, 15:45
Ադրբեջանի արտգործնախարարը Սանկտ Պետերբուրգում նախագահական մակարդակով ձեռք բերված պայմանավորվածությունների մասին խոսելու փոխարեն շարունակում է իր անհիմն ցանկությունները իրականության տեղ մատուցել:
Այս մասին Tert.am-ին ասաց ԱԳ ՀՀ ԱԳ նախարարի տեղակալ Շավարշ Քոչարյանը՝ մեկնաբանելով Ադրբեջանի արտգործնախարար Էլմար Մամեդյարովի այն հայտարարությունը, թե հուլիսի 16-ին կամ 17-ին Ալմաթիում կայանալու է Հայաստանի և Արդբեջանի արտգործնախարարների հանդիպում, որի քննարկման գլխավոր առարկան է լինելու Լաչինից և Քելբաջարից զորքերի դուրսբերումը:
«Որևիցե տարածքից ղարաբաղյան ուժերի դուրսբերման մասին խոսք չի կարող լինել, քանի դեռ Ադրբեջանը չի համաձայնել ընդունել Ղարաբաղի կարգավիճակը` համաձայն ԼՂ ժողովրդի կամարտահայտության արդյունքների և պատրաստակամություն չի հայտնել դուրս բերելու իր զինված ուժերը ԼՂՀ օկուպացված տարածքներից»,– ասաց Շավարշ Քոչարյանը։ tert.am
Ժող ջան խնդրում եմ օգնեք վերացնենք այս թյուրիմացությունը, ազերի ապատեղեկատվությունը Վիքիպեդիայում
http://ru.wikipedia.org/wiki/Эриванское_ханство
http://ru.wikipedia.org/wiki/Нахичеванское_ханство
http://en.wikipedia.org/wiki/Azerbaijan
Մեջբերում Վիքիպեդիայից.<<In October 13, 1921, the Soviet republics of Russia, Armenia, Azerbaijan, and Georgia signed an agreement with Turkey known as the Treaty of Kars. The previously independent Naxicivan SSR would also become autonomous ASSR within Azerbaijan by the treaty of Kars. On the other hand, Armenia was awarded the region of Zhangezur and Turkey agreed to return Alexandropol (Gymri).>>
mkofranc
09.07.2010, 17:44
Ղարաբաղյան հակամարտության նկատմամբ «սառեցված» հասկացության օգտագործումը թյուրիմացության մեջ է գցում: Այդ մասին հայտարարել է Հարավային Կովկասում ԵԱՀԿ Խորհրդարանական վեհաժողովի հատուկ ներկայացուցիչ Գորան Լենմարկերը Օսլոյում՝ ԵԱՀԿ 19-րդ նստաշրջանի շրջանակներում, ադրբեջանական պատվիրակության հետ հանդիպմանը:
«Կողմերը դեռ շարունակում են կորուստներ կրել, ուստի ղարաբաղյան հակամարտության նկատմամբ «սառեցված» հասկացության օգտագործումը թյուրիմացության մեջ է գցում»,- ասել է Լենմարկերը:
Լենմարկերն իր տարածաշրջանային զեկույցում նշել է նաեւ ղարաբաղյան կարգավորման ուղղությամբ արձանագրված առաջընթացը, Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահների վերջին հանդիպումը, նաեւ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի գործունեությունը:
Ինչպես ավելի վաղ հայտնել էր NEWS.am-ը, Գորան Լենմարկերը 2010թ. մարտին հայտարարել էր. «Ադրբեջանը պետք է կրճատի իր ռազմական բյուջեն, ինչը կդառնա հակամարտության կարգավորման մի մասը: Այդ հակամարտության ձգձգումից տառապում են Հայաստանի եւ Ադրբեջանի տնտեսությունները, մարդիկ»:
Էս ծերունական զառամախտի հերդական դրսեվորում է, թե իսկապես Հայաստանում ինչ որ մեկը կա բացի սրանից, որ տարածք կարգավիճակի դիմաց թեզին հավատում ու նույնիսկ պատրաստվում է քննարկել՞
http://www.a1plus.am/am/politics/2010/07/9/razmik-zohrabyan
Մենք պետք է ունենանք անկախության վկայականը ձեռքներումս, հետո համաձայնենք տարածքները վերադարձնելուն»,-ասում է Ռազմիկ Զոհրաբյանը: Սա նրա անձնական կարծիքն է, բայց նա համոզված է, որ Սերժ Սարգսյանն էլ է այդպես մտածում: ... Ռազմիկ Զոհրաբյանը վստահեցնում է, որ իշխանությունը չի գնա ոչ հայանպաստ լուծման, եւ առավելեւս դա չի անի միանձնյա. «Կլինեն հասարակական-քաղաքական քննարկումներ, այնպես չի, որ երեք հոգով նստեն ստորագրեն, վերջանա: Կլինեն քննարկումներ,ինչպես հայ-թուրքական արձանագրությունները ստորագրելուց առաջ»:
Ինչ որ չեմ հիշում, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները գիշերներով ստորագրելուց առաջ հասարակական կարծիք լսող ու քննարկող լիներ։
mkofranc
09.07.2010, 19:12
Ադրբեջանի գիտությունների ակադեմիան երկու որոշում է ընդունել Արցախի Տիգրանակերտի վերաբերյալ։ Ինչպես այսօր լրագրողներին տեղեկացրեց ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի Արցախի հնագիտական արշավախմբի ղեկավար, պատմական գիտությունների դոկտոր Համլետ Պետրոսյանը, այդ որոշումները տեղադրված են Ադրբեջանի ազգային անվտանգության կայքում։
«Դրանցում հատուկ նշվում է, որ դա իրականում Տիգրանակերտը չէ, իբր հայ հետազոտողները ստում են, իբր ադրբեջանցի հետազոտողները ժամանակին հավաստել են, որ այնտեղ աղվանական և ադրբեջանական հնություններից բացի այլ հնություն չի կարող լինել, իբր հայերն այնտեղ հայտնվել են 19–րդ դարում», – ասաց նա։
Պետրոսյանի խոսքով՝ ադրբեջանական կողմն իր վերջին հոդվածներից մեկում գրել է, թե այդ քաղաքը Տիգրանակերտը չէ, իսկ ավելի ուշ տպագրած հոդվածում նրանք հաստատել են, որ դա Տիգրանակերտն է, սակայն քաղաքի հետ օգտագործում են «աղվանական» բառը՝ Աղվանական Տիգրանակերտ։
Tert.am
---------- Ավելացվել է՝ 20:12 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 20:06 ----------
Էս ծերունական զառամախտի հերդական դրսեվորում է, թե իսկապես Հայաստանում ինչ որ մեկը կա բացի սրանից, որ տարածք կարգավիճակի դիմաց թեզին հավատում ու նույնիսկ պատրաստվում է քննարկել՞
http://www.a1plus.am/am/politics/2010/07/9/razmik-zohrabyan
Ինչ որ չեմ հիշում, որ հայ-թուրքական արձանագրությունները գիշերներով ստորագրելուց առաջ հասարակական կարծիք լսող ու քննարկող լիներ։
Հա էլի մեկ էլ օտարալեզու դպրոցների ժամանակ էին չէ լսում..... Պետք է մեկ մարդու պես բոլորս , ոչ թե 100- 150 այլ միլիոնով, գնանք ու պահանջենք մեր իրավունքները, թե չէ լինեն այս թե <<ընդդիմադիր>> , դաշնակ կամ էլ եսիմ ինչ <<օրինացներ>> երբեք էլ հաշվի չեն առնի մեկ կամ երկու մարդու կարծիքը
mkofranc ճիշտն ասած արդեն լրիվ մեռցնում ես թեման անվերջ այստեղ այնտեղից արտատպումներով - արի ղու հղումները մենակ դիր, մենք կկարդանք ու ավելի լավ է սեփական մտքերը կամ գոնէ կարդացածի վերաշարադրումը գրել եթե ուրիշ գրելու բան չունես....
Կարծեմ լրահոսի արտատպումների վերաբերյալ առանձին թեմա նույնիսկ կա, արի լավություն արա բոլորին էլ այս թեմայում ամբողջական հոդվածներ մի արտատպի...
mkofranc
09.07.2010, 19:20
mkofranc ճիշտն ասած արդեն լրիվ մեռցնում ես թեման անվերջ այստեղ այնտեղից արտատպումներով - արի ղու հղումները մենակ դիր, մենք կկարդանք ու ավելի լավ է սեփական մտքերը կամ գոնէ կարդացածի վերաշարադրումը գրել եթե ուրիշ գրելու բան չունես....
Կարծեմ լրահոսի արտատպումների վերաբերյալ առանձին թեմա նույնիսկ կա, արի լավություն արա բոլորին էլ այս թեմայում ամբողջական հոդվածներ մի արտատպի...
Խնդիր չկա , ինձ թվում էր թե այսպես ավելի ճիշտ է...
Mephistopheles
09.07.2010, 23:43
Ժող, ինձ թվում է որ վերջին շրջանի իրադարձությունները ստեղծելու են մի իրադրություն երբ անգամ ժողովրդի համար ցանկալի իշխանությունների դեպքում որևէ արժանապատիվ լուծում հնարավոր չի լինելու… եթե իհարկե հետագա իշխանությունները ամբողջովին չեղյալ համարեն իր նախորդի բոլոր պայմանավորվածությունները… այդ դեպքում սակայն, Հայաստանը որպես երկիր դադարում է լուրջ երկիր լինելուց ու ենթակա է լինում զանազան հնարավոր ճնշումների… դա ավելի վատ տարբերակ է լինում…
Ժող, ինձ թվում է որ վերջին շրջանի իրադարձությունները ստեղծելու են մի իրադրություն երբ անգամ ժողովրդի համար ցանկալի իշխանությունների դեպքում որևէ արժանապատիվ լուծում հնարավոր չի լինելու… եթե իհարկե հետագա իշխանությունները ամբողջովին չեղյալ համարեն իր նախորդի բոլոր պայմանավորվածությունները… այդ դեպքում սակայն, Հայաստանը որպես երկիր դադարում է լուրջ երկիր լինելուց ու ենթակա է լինում զանազան հնարավոր ճնշումների… դա ավելի վատ տարբերակ է լինում…
Ժողովրդի վստահությունը վայելող իշխանությունը «դատապարտված» է անելու ժողովրդի ցանկացածը, անկախ նրանից թե ով ինչպես կվերաբերվի դրան...
Ժողովրդավարական երկրին ճնշումների տակ պահել հնարավոր չէ...
Արժանապատիվ լուծումը արդեն կա, դա անկախ Արցախն է, մնում է ժողովուրդը այդ անկախությունից ժողովրդավարություն ստեղծի, մնացած բոլոր տարբերակները համոզելը, թե պետք չի ժողովրդավարություն երկիրը վարի կտաք մենք ժողովրդից լավ գիտենք իրա լավը ևյլն, հասարակ ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆ են ժողովրդի շահերին, քանի որ ժողովրդավարությունից բացի ժողովուրդը ուրիշ շահ ունենալ չի կարող...
Չմայած ենթադրում եմ, որ այս գրառումը ավելի շատ ԼՏՊի Արցախի վերաբերյալ պալիծիկայի տկարության գիտակցման հետևանքն է ու եթե ԼՏՊին այլընտրանք չես տեսնում բնական է, թվում է թե էլ ուրիշ վարիանտ չկա...
Կա ՎԱՐԻԱՆՏ շատ կա, բայց մենք այդքան հնար չունենք, օր օրի Հայաստանը դատարկվելու ավելի է մոտենում, քանի որ այնտեղից քոչելու ցանկություն ունեցողները օր օրի ավելանում են
Mephistopheles
10.07.2010, 00:48
Ժողովրդի վստահությունը վայելող իշխանությունը «դատապարտված» է անելու ժողովրդի ցանկացածը, անկախ նրանից թե ով ինչպես կվերաբերվի դրան...
Ժողովրդավարական երկրին ճնշումների տակ պահել հնարավոր չէ...
Արժանապատիվ լուծումը արդեն կա, դա անկախ Արցախն է, մնում է ժողովուրդը այդ անկախությունից ժողովրդավարություն ստեղծի, մնացած բոլոր տարբերակները համոզելը, թե պետք չի ժողովրդավարություն երկիրը վարի կտաք մենք ժողովրդից լավ գիտենք իրա լավը ևյլն, հասարակ ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆ են ժողովրդի շահերին, քանի որ ժողովրդավարությունից բացի ժողովուրդը ուրիշ շահ ունենալ չի կարող...
Չմայած ենթադրում եմ, որ այս գրառումը ավելի շատ ԼՏՊի Արցախի վերաբերյալ պալիծիկայի տկարության գիտակցման հետևանքն է ու եթե ԼՏՊին այլընտրանք չես տեսնում բնական է, թվում է թե էլ ուրիշ վարիանտ չկա...
Կա ՎԱՐԻԱՆՏ շատ կա, բայց մենք այդքան հնար չունենք, օր օրի Հայաստանը դատարկվելու ավելի է մոտենում, քանի որ այնտեղից քոչելու ցանկություն ունեցողները օր օրի ավելանում են
ճիշտ ա ապեր "վարյանտ շատ կա ափսոս հավ չկա" (հույսով եմ էդ անեկդոտը գիտես)… հենց էդ էլ նշանակում ա որ էլ վարյանտ չկա… բա էլ վարյանտ չլինելը ո՞րն ա…
…ապեր, եթե էսօր մեր իշխանությունները ինչ որ մութ գործարքների մեջ են մտնում, ապա ԼՏՊ-ն էլ այլընտրանք չի կարա լինի… ու խնդրում եմ թարգի ամեն ինչը ԼՏՊ-ի հետ կապելը… էն ինչ որ ԼՏՊ-ն 12 տարի առաջ ուզում էր անել, բայց չարեց որովհետև "լավ վարյանտ չէր" էսօր արդեն բանակցությունների ու քննարկման նյութ չի կարա լինի… մոռացի, մոռացի ԼՏՊ-ին… ու հիմա ասա ինչ ա հնարավոր եթե էս ձևով շարունակվի ու մենք համաձայնագիր ստորագրենք…
ըստ էության էսօր ինչ որ կատարվում ա պտի որ ԼՏՊ-ի վարյանտից լավը լիներ չէ՞…
mkofranc
10.07.2010, 01:05
Ժողովրդի վստահությունը վայելող իշխանությունը «դատապարտված» է անելու ժողովրդի ցանկացածը, անկախ նրանից թե ով ինչպես կվերաբերվի դրան...
Ժողովրդավարական երկրին ճնշումների տակ պահել հնարավոր չէ...
Արժանապատիվ լուծումը արդեն կա, դա անկախ Արցախն է, մնում է ժողովուրդը այդ անկախությունից ժողովրդավարություն ստեղծի, մնացած բոլոր տարբերակները համոզելը, թե պետք չի ժողովրդավարություն երկիրը վարի կտաք մենք ժողովրդից լավ գիտենք իրա լավը ևյլն, հասարակ ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅՈՒՆ են ժողովրդի շահերին, քանի որ ժողովրդավարությունից բացի ժողովուրդը ուրիշ շահ ունենալ չի կարող...
Չմայած ենթադրում եմ, որ այս գրառումը ավելի շատ ԼՏՊի Արցախի վերաբերյալ պալիծիկայի տկարության գիտակցման հետևանքն է ու եթե ԼՏՊին այլընտրանք չես տեսնում բնական է, թվում է թե էլ ուրիշ վարիանտ չկա...
Կա ՎԱՐԻԱՆՏ շատ կա, բայց մենք այդքան հնար չունենք, օր օրի Հայաստանը դատարկվելու ավելի է մոտենում, քանի որ այնտեղից քոչելու ցանկություն ունեցողները օր օրի ավելանում են
Նորից կրկնվեմ, որ պետք է մեկ մարդու պես բոլորս , ոչ թե 100- 150 այլ միլիոնով, գնանք ու պահանջենք մեր իրավունքները, պահանջենք հաշվի նստեն մեր կարծիքի հետ, թե չէ լինեն այս թե <<ընդդիմադիր>> , դաշնակ կամ էլ եսիմ ինչ <<օրինացներ>> երբեք էլ հաշվի չեն առնի մեկ կամ երկու մարդու կարծիքը
Ժողովրդավարությունը ամեն մի երկիր իր ուրույն ձևով է հասկանում նույն մոդելը ամեն տեղ չի գործում, սակայն հարց է առաջանում, իսկ ով է սահմանում այդ մոդելները: Իսկ ժողովրդավարություն ասվածը մի ձև է, որով Արևմուտքը հատկապես ԱՄՆ -ն ճնշում է այն երկրին, որն իր ասածը չի անում, եկենք հիշենք Պլատոնին , ըստ նրա ամենավատ պետությունը ժողովրդավար պետությունն է (դեմոկրատիան) , քանի որ այն մեծ հնարավորություններ է տալիս օլիգարխներին ..
Սաուդիան Արաբիայում, Քուվեյթում և մի քանի այլ երկրներում ժողովրդավար երկիր ասվածը գոյություն չունի, բայց երբեք չես լսի, որ արևմտյան մի երկիր կամ կառույց կամ հենց ԱՄՆ ն քննադատի, չի քննադատում քանի դեռ անում են , հալած յուղի պես ընդունում են իր ասածը: Երբ որ ԱՄՆ ին պետք է ճնշում գործադրել Չինաստանի վրա հիշում է Տիբեթը և այլն..., իսկ երբ իր ուզածը անում են նույնիսկ չի էլ հիշում որ տիբեթցիներին կոտորում են իրենց իսկ հողում....
Չկան մշտական բարեկամներ կան մշտական շահեր
http://regnum.ru/news/polit/1303125.html պարզվում է հայերը բացում են խաղաքարտերը..
ժողովուրդ, voter, mkofranc, լրիվ "ես ճառ ասեմ, թե զանգ կախեմ" վիճակն ա մոտներդ... կոնկրետ մի բան ասեք էլի... ի՞նչ միլիոն, ի՞նչ Քուվեյթ ու Թիբեթ... էդ քո ասած միլիոնը հավաքելու համար առաջնորդ ա պետք, որը էսօր, հիմա չկա, բա ու՞մ կողքը էս գնամ կանգնեմ, Արթուր Բաղդասարյանի՞, թե Վահանի՞՞... ապեր հազար հատ գրառումով ասվել ու քննարկվել ա էդ համախմբվելու պահը… կոնկրետ մարդ ասա, գնամ կողքը կանգնեմ
mkofranc
10.07.2010, 08:02
ժողովուրդ, voter, mkofranc, լրիվ "ես ճառ ասեմ, թե զանգ կախեմ" վիճակն ա մոտներդ... կոնկրետ մի բան ասեք էլի... ի՞նչ միլիոն, ի՞նչ Քուվեյթ ու Թիբեթ... էդ քո ասած միլիոնը հավաքելու համար առաջնորդ ա պետք, որը էսօր, հիմա չկա, բա ու՞մ կողքը էս գնամ կանգնեմ, Արթուր Բաղդասարյանի՞, թե Վահանի՞՞... ապեր հազար հատ գրառումով ասվել ու քննարկվել ա էդ համախմբվելու պահը… կոնկրետ մարդ ասա, գնամ կողքը կանգնեմ
davidus իսկ Քուվեյթը ես օրինակ բերեցի ժողովրդավարության առումով, թե գրածներս սկզբից մինչև վերջ չես կարդում...
Չեմ հասկանում ինչ որ մեկը պետք ա ասի որ հավաքվենք...
My World My Space
10.07.2010, 08:28
Չեմ հասկանում ինչ որ մեկը պետք ա ասի որ հավաքվենք...
հարգելիս ժողովուրդը ըստ էության "հոտի" կարգավիճակով ա միշտ, պիտի լինի մի անձնավորություն` առաջնորդ, որի շուրջ համախմբվեն.....
davidus իսկ Քուվեյթը ես օրինակ բերեցի ժողովրդավարության առումով, թե գրածներս սկզբից մինչև վերջ չես կարդում...
Չեմ հասկանում ինչ որ մեկը պետք ա ասի որ հավաքվենք...
Թարսի պես, հա, պիտի մեկը ասի: Եթե օրինակնեի գիտես, որ առանց մեկի ասելու մարդիկ հավաքվել են, կիսվի՛, մենք էլ իմանանք:
Ես հո սպիտակ ագռավ չե՞մ. Սամվել Բաբայան (http://tert.am/am/news/2010/07/10/babayan/)
ԼՂ պաշտպանության բանակի նախկին ղեկավար Սամվել Բաբայանը հարցազրույց է տվել «Հրապարակ» օրաթերթին, որտեղ, մասնավորապես, ասել է, որ քաղաքական ակտիվություն կդրսևորի, եթե Ղարաբաղի հարցի վերջնական լուծման դեպքում իր տեսակետի հետ համաձայն «ինչ-որ մի խավ» լինի Ղարաբաղում կամ Հայաստանում։ Բայց եթե հասարակությունն անտարբեր գտնվի, Բաբայանը չի պատրաստվում սպիտակ ագռավ լինել։ Հարցազրույցը ներկայացնում ենք ամբողջությամբ.
-Պարոն Բաբայան, որպես ԼՂ պաշտպանության բանակի նախկին ղեկավար, ի՞նչ տեղեկատվության եք տիրապետում, որքանո՞վ է հնարավոր պատերազմական իրավիճակը ԼՂ-ում, և ինչպե՞ս եք գնահատում քաղաքական գործընթացները ԼՂ շուրջ։
- Ընդհանրապես, առաջին հերթին ռազմական առումով ես համարում եմ, որ մենք պետք է ավելի հզոր լինենք։ Եվ բանակն ավելի պատրաստ լինի ցանկացած գործողությունների։ Եթե մենք ցանկանում ենք խաղաղ ձևով խնդիրը լուծենք, պետք է լինենք լուրջ պատրաստված։ Տհաճ դեպքը, որ կատարվեց Չայլու գյուղում, ես կհամարեի, որ մեր կողմից թուլություն էր։ Պետք է ամեն օր սպասել, որ Ադրբեջանը ոտնձգություն անելու է, և թույլ չտալ, որ դա կատարվի։ Կատարվելու ղեպքում էլ նորմալ հակահարված տալ, որ աշխարհն էլ իմանա, որ հարվածի պատասխանը Ադրբեջանը ստացավ՝ ավելի կոպիտ ու կոշտ։ Սա ավելի շուտ կբերի խաղաղության, քան այն, ինչ որ մենք ենք անում։ Հայկական կողմը հայտարարում է, որ եթե միջազգային հանրությունը տեղյակ լինի դրա մասին, դատապարտի, դա շատ լուրջ դատապարտում կլինի։ Մենք պետք է իմանանք, որ տարածաշրջանում, լինի դա Ռուսաստան, ԱՄՆ թե Եվրոպա, միշտ բալանսավորված, երկու կողմերին ուղղված հայտարարություններ են լինելու, ոչ ավելի։ Չեն պաշտպանելու մեկին, մեկին փնովեն։ 92 թ.-ից մինչև էսօր չի եղել որևիցե նման դեպք։ Դրա համար մենք պետք է հզոր բանակ ունենանք ոչ թե խոսքով, այլ գործով։
-Այսինքն Ձեր կարծիքով մեր բանակն այսօր բավարար հզոր ու աչալուրջ չէ՞։
-Ես չէի ասի հզոր է կամ հզոր չէ, բայց աչալուրջ չէր։ Տվյալ պահին աչալրջության պակասի խնդիր ուներ։ Պետք է դրանից հետևություններ անենք։
-Իսկ Դուք այսօր որևէ կերպ աջակցո՞ւմ եք բանակին՝ որպես պաշտպանության բանակի նախկին ղեկավար։
-Եթե ինձանից ինչ-որ մի բան կախված լինի, խնդիր չունեմ։ Բայց ինքս փորձում եմ չմիջամտել ինչ-որ հարցերի կամ փորձել ձևակերպել՝ ինչ է եղել, ոնց է եղել՝ քնած էին, պառկած էին, թե ինչ դիրքում էին։ Չէի փորձի նման գնահատականներ տալ։
-Պարոն Բաբայան, այսօր խոսք է գնում, որ ԼՂ խնդրի լուծումը վերջնական փուլ է մտել։ Ինչպե՞ս եք գնահատում սա, հատկապես հաշվի առնելով, որ Դուք այն գործիչներից մեկն էիք, ով Ղարաբաղի լուծման հարցում հակասություն ունեցավ առաջին նախագահի հետ, և 98-ին փաստաթուղթ ստորագրվեց 8 հազար քառ. կմ Ղարաբաղի հետ կապված։
-Առաջին հերթին՝ բազմիցս է նշվել 8 հազար քառ. կմ-ն։ Որևէ փաստաթուղթ չի ստորագրվել, դա ներկայացվել է Անվտանգության խորհրդի նիստին, որ ղարաբաղյան կողմի փոխզիջումը տվյալ փուլում պետք է լինի ոչ ավելի, քան 8 հազար քառ. կմ-ն է։ Դրանից ավելի չի կարող ղարաբաղյան կողմը փոխզիջման գնալ։ Դա մեր անվտանգության խնդիրն է և մի շարք այլ հարցերի հետ շաղկապված։
-Այսօր, սակայն, փոխզիջումները մի բան էլ ավելի չե՞ն։
-Չէ։ Փորձենք ճիշտ ընկալել այն, ինչ որ հայտարարության ձևով ներկայացվում է բանակցային կողմերին։ Ներկայացվեց մի փաստաթուղթ՝ Սարկոզի–Մեդվեդև-0բամա, որ այս կետերի շուրջ պետք է բանակցել։
-Իսկ Հայաստանը համաձայնե՞լ է դրան։
-Համաձայնել է այդ կետերի շուրջ բանակցել։ Հայաստանի իշխանությունը չի ասում, որ դա վերջնական է։ Դա բանակցության տեքստ է։ Այնպես որ, ժամանակից շուտ չասենք էն, ինչ որ չկա դեռ։ Երբ որ կլինի, երբ ՀՀ իշխանությունը բանակցությունների ընթացքում համաձայնություն կտա վերջնական, այ էդ ժամանակ անձամբ ես իմ տեսակետը կարտահայտեմ։
-Բայց այդ ժամանակ ուշ չի՞ լինի։
-Չէ։ Ոչ մի դեպքում ուշ չի լինի։
-Այդ ժամանակ Ձեր տեսակետն ի՞նչ կփոխի։
-Կտեսնենք, ժամանակը ցույց կտա ինչ կփոխի, ինչ չի փոխի։ Այն, ինչ ներկայացվում է այսօր, դրանով Ղարաբաղը Ադրբեջանի մի մաս է։ Բայց նաև առաջարկվող տարբերակով տարածքային ամբողջականության և ինքնորոշման սկզբունքները հավասար են, և պետք է բանակցեն, թե որն է գերակայություն լինելու։ Ես ընդհանրապես չեմ տեսնում լուծում մոտակա տարիներին։ Նման 4 փաստաթուղթ է եղել։
-Պարոն Բաբայան, մյուս կողմից խնդրի չլուծված լինելու պատճառով մենք սահմանին բազմաթիվ զոհեր ենք ունենում, տնտեսական կորուստներ ենք ունենում և բազմահազարանոց արտագաղթ, կարծում եք կարո՞ղ է այսպես անվերջ շարունակվել։
-Եթե մենք համարում ենք, որ մեր տնտեսության չզարգացման պատճառը Ղարաբաղն է, այն հայ ժողովրդի հաղթանակն է, հայ ժողովուրդն էլ կարող է հանրաքվեի դնել, որոշեն, մի օրում էլ հանձնեն Ադրբեջանին ու վերջ՝ լավ ապրելու համար։ Ի՞նչ դժվար է։ Բայց պատճառը Ղարաբաղը չի, պատճառը ինքներս մեր մեջ փնտրենք։
-Կարծում եք պատճառը տնտեսական մենաշնորհնե՞րն են։
-Կլինի դա մենաշնորհ, կլինի դա օրենսդրական դաշտ, կլինի դա պետության ոչ ճիշտ քաղաքականություն տնտեսական դաշտում։
-Խոսեցինք մենաշնորհներից, տեղեկություններ կան, որ այսօր Դուք էլ եք բիզնեսով զբաղվում, և որոշ մենաշնորհներ Ձեզ էլ են տրված։
-Ծիծաղելի է ուղղակի։ Մատնանշեք այդ մենաշնորհը։
-Փայտ, դիզվառելիք։
-Փայտ Հայաստանում մի հինգ հոգի վաճառում են։ Ես վառելիքի հետ ոչ մի կապ չունեմ։ Մեր հին ընկերներից մեկը փայտ է ներմուծում, բայց Հայաստանում նմանատիպ 5– 6 փայտ ներմուծող ընկերություններ կան։ Բացի դրանից, որ օրվանից մենք էդ դաշտում ներկայացել ենք, փայտի գներն անընդհատ իջնում են։
-Դեմպի՞նգ եք անում։
-Այո։ Եթե մենք դրանով վնասում ենք, խնդրեմ, համարեք, որ մենք խանգարում ենք։ Որևիցե մենաշնորհ, որևիցե բան պարոն Բաբայանի հետ կապված չէ։ Դա ես որպես փաստ եմ ասում։ Պարոն Բաբայանը իշխանության հետ որևիցե կապ չունի, որևիցե շփում չունի, որևիցե մենաշնորհի կարգավիճակ չունի։ Իհարկե, եթե պետական գործ չեմ անում, պետք ա՞ մի բիզնեսով զբաղվեմ, իմ ընտանիքը պահեմ, չէ՞։ Բայց որևիցե մենաշնորհ, իշխանության հետ տալիք-առնելիք չունեմ։ Եթե նման փաստ ունեք, խնդրեմ հրապարակեք։
-Ասացիք իշխանության հետ տալիք-առնելիք չունեք։ Ինչպիսին են Ձեր հարաբերությունները Սերժ Սարգսյանի հետ։ Ժամանակին բավական մոտ եք եղել չէ՞։
-Ինչքան գիտեմ, երկու տարի կա, չէ՞, որ Սերժ Սարգսյանը նախագահ է։ Ես իրեն տեսած, հանդիպած չկամ։
-Ի՞նքը ցանկություն չի հայտնել թե՞ Դուք։
- Դե դա ի՞նչ կապ ունի։ Մենք չենք հանդիպում, չենք խոսում, չենք շփվում։
-Խռո՞վ եք իրարից։
-Չէ։ Մարդը պետական գործերով է զբաղված։ Ես իր հետ ի՞նչ հարցի շուրջ շփվեմ, բիզնեսի՞։ Ես իմ բիզնեսն անում եմ։
-Իսկ Ռոբերտ Քոչարյանի հետ շփվո՞ւմ եք։
-Այո, մեկ-մեկ շփվում եմ ինչ-որ հարցերով։
-Ի՞նչ հարցերի շուրջ եք շփվում։
-Տարբեր։ Նայած։ Կարող է մի հարցով էլ ես խորհուրդ հարցնեմ կամ ինչ-որ մի բան հարցնեմ։
-Պարոն Բաբայան, վերջերս կրկին տեղեկություն շրջանառվեց, թե հնարավոր է նոր կուսակցություն ստեղծվի Ձեր, Վարդան Օսկանյանի, Տիգրան Թորոսյանի մասնակցությամբ՝ որպես պրոքոչարյանական քաղաքական ուժ։ Նաև՝ արդյոք Դուք նպատակ ունե՞ք մտնել հաջորդ խորհրդարան։
- Ես Ռոբերտ Քոչարյանի հետ քաղաքական հարցերից չեմ խոսում։ Իսկ վերջին բրիֆինգում բաց արտահայտվել եմ, որ Հայաստանում ընդհանրապես քաղաքական դաշտ չեմ տեսնում։ Երկրորդ, ես որևիցե կուսակցություն ստեղծելու, հիմնելու կամ որևիցե մեկի հետ կուսակցություն խաղալու իմաստ էլ չեմ տեսնում։ Նման բան չկա։ Նաև՝ պատգամավոր դառնալու խնդիր չունեմ, նման ցանկություն չկա։ Ես չեմ համարում, որ ՀՀ-ում պատգամավորը ինչ-որ խնդիր է լուծում։ Նման իրավիճակում ես մտադիր չեմ որևիցե քաղաքական ակտիվություն ցուցաբերել։ Կարող է Ղարաբաղի հարցում, երբ որ գա ինչ-որ մի վիճակի, ես իմ սեփական կարծիքը որպես քաղաքացի արտահայտեմ։
-Եթե այսօր պարզվի, որ հանձնում են Ղարաբաղին կից տարածքները, Դուք էլի քաղաքական ակտիվություն չե՞ք ցուցաբերի։
-Եթե կհասնի նրան, որ ես իմ տեսակետը կարտահայտեմ, և ինչ-որ մի խավ Ղարաբաղում կամ Հայաստանում կընդունի իմ տեսակետը, ես կակտիվանամ, կփորձեմ էդ տեսակետը պաշտպանել։ Բայց եթե հասարակությունն անտարբեր է՝ Ղարաբաղում կլուծվի հարց, չի լուծվի, կտան հողերը, թե չէ, թե դա րաբաղցիների, թե հայաստանցիների կողմից, ես հո սպիտակ ագռավ չե՞մ։ Հետո ինչ, որ ծառայություն եմ մատուցել։ ...Հասարակությունը չի ուզում պայքարել ոչ անարդարության դեմ, ոչ մի բանի, իր որևէ շահի համար։
-Դե, մարտի 1-ին պայքարեց, տեսանք ինչ եղավ։
-Չեմ գտնում, որ մարտի 1-ին պայքարեց։
-...Դուք էլ պայքարի մյուս կողմում էիք։
-Ես՝ կներեք, ոչ մի անգամ որևիցե կողմ չեմ բռնել։ Ես էն գլխից ասել եմ, որ չեմ մասնակցելու 2008– ի ընտրական գործընթացներին աջից կամ ձախից։ Ես մեր ժողովրդի հետ եմ եղել միշտ և որևիցե անգամ չեմ դավաճանել։ Ես չեմ համարել Լևոն Տեր-Պետրոսյանի դիրքորոշումը ճիշտ նույն Ղարաբաղի հարցով, և նա իր դիրքորոշումը չի փոխել։ Ուրեմն ես չեմ կարող այդ կողմում լինել։ Սերժ Սարգսյանի քաղաքականությունն էլ ինձ համար անընդունելի է։ Եվ չէի կարա մյուս կողմում լինեի։
-Իսկ ինչպիսի՞ն են Ձեր հարաբերությունները ընդդիմադիր դաշտի հետ։
-Ընդդիմադիր դաշտում կան մարդիկ, որոնց հետ շփվում եմ, իշխանական դաշտում էլ կան։ Հարաբերությունս նորմալ է բոլորի հետ՝ լինի դա իշխանություն թե ընդդիմություն։ Ես երեխա չեմ, որ խռովեմ։
-Ղարաբաղի ներկա իշխանության հետ Ձեր հարաբերություններն ինչպիսի՞ն են։
-Որևիցե հարաբերություն չունեմ, ոչ մի ժամանակ էլ չեմ ունեցել 99-ից էս կողմ։
-Պատճառը Ձեր դեմ հարուցված քրեական գո՞րծն էր։
-Չէ, եթե մեկն ինձ հետ չի շփվում, ես չեմ գնում քցվում, ասում շփվեմ։
Tert.am
Կստացվի ԼՏՊին մոռանալ, վարիանտը կլինի ու Սարդարապատի ակտիվիստները կարծում եմ դա արդեն անում են։ Միայն տխուր է, որ հուսահատվել են ՀԱԿից չեն հավատում, որ կարող են ՀԱԿին դրա համար օգտագործել գնացել ընգել են զրոից են ամեն ինչ անում։
Իսկ մեր վարիանտը հենց դա է, որ բոլորը հասկանան ԶՐՈՕԻՑ բան չի արվում ու եթե օրհասական պահ է ամեն ինչ էլ պիտի օգտագործես սատանու հետ էլ գործարքի մեջ մտնես, բայց ոչ ԼՏՊի նման Այնթափեցի սարքես սատանուն դնես գլխիդ...
Վարյանտը բազմաթիվ անգամ ասել եմ, անցում պառլամենտական պետության, ինչը կնշանակի ԼՏՊն իրա 10-20 տոկոսով, դաշնակներն իրանց 5-10 տոկոսով ու նույնիսկ ռոբոտներն իրանց 5-10 տոկոս ջիպը կյանքի նպատակ ունեցողներով հավաքվեն ով ինչքան լավ միտք ունի մեկը տնտեսական,մյուսը ռազմական, մյուսը առողջապահական կամ կրթական, զբաղվի դրանով ու մնացած բնագավառներում չխառնվի քաքմեջ անի։
Պարզ ասած հանրաքվե, համահայաստանյան կամ ավելի լավ համահայկական նախաձեռնել է պետք Սահմանադրության փոփոխության համար ու պարզեցնել Սահմանադրությունը ու լուծարել նախագահի պաշտոնը...
«Մենք տեր ենք ազատագրված տարածքներին» նախաձեռնությունը կազմակերպում է ոգեկոչումի երթ՝ դեպի Եռաբլուր
15:54 • 12.07.10
«Մենք տեր ենք ազատագրված տարածքներին» նախաձեռնությունը հանդես է եկել հայտարարությամբ, որտեղ ասվում է.
«Գիտակցելով ազատագրված տարածքների դերն ու նշանակությունը Հայաստանի անվտանգության հարցում և ելնելով Արցախի հարցում աշխարհաքաղաքական վերջին զարգացումներից` մենք` ՀԱՅ երիտասարդներս, հայտարարում ենք, որ տեր ենք ազատագրված տարածքներին և սույն թվականի հուլիսի 13-ին՝ ժամը 19:00-ին, կազմակերպում ենք խոնարհումի և ոգեկոչումի երթ հայոց հավերժախոս պանթեոն Եռաբլրի կամարների մոտից դեպի հանուն հայրենիքի իրենց կյանքը նվիրաբերած անմահ հայորդիների շիրիմներին»:
Tert.am
հ.գ. մասնակցել է պետք…
[QUOTE=Tig;2051173]«Մենք տեր ենք ազատագրված տարածքներին» նախաձեռնությունը կազմակերպում է ոգեկոչումի երթ՝ դեպի Եռաբլուր
QUOTE]
հետաքրքիրա ինչ է իրենից ներկայացնում այս նախաձեռնությունը:think
«Մենք տեր ենք ազատագրված տարածքներին» նախաձեռնությունը կազմակերպում է ոգեկոչումի երթ՝ դեպի Եռաբլուր
հետաքրքիրա ինչ է իրենից ներկայացնում այս նախաձեռնությունը:think
Դե գնալա պետք, որ իմանանք… Ես էլ առաջին անգամ եմ լսում:
Դե գնալա պետք, որ իմանանք… Ես էլ առաջին անգամ եմ լսում:
չէ ինձ համար կարևորա իմանալ ով ա կազմակերպում, մանավանդ ինչ որ շատ լղոզված ակցիայա "ոգեշնչման", արդեն զգացվումա, որ միայն ցուցադրության համար ա կատարվում:
չէ ինձ համար կարևորա իմանալ ով ա կազմակերպում, մանավանդ ինչ որ շատ լղոզված ակցիայա "ոգեշնչման", արդեն զգացվումա, որ միայն ցուցադրության համար ա կատարվում:
Անդո ջան, թեկուզ ցուցադրական, թեկուզ լղոզված… Հիմա մեզ պետքա ցույց տալ մեր հասարակական դիրքորոշումը, ու հատկապես դրսին: Ու կարծում եմ ինչքան շատ մարդ մասնակցի ակցիաին, այնքան դրսեցիների համար պարզ կլինի, որ մենք պատրաստ ենք տեր լինելու մեր ունեցածին…
Անդո ջան, թեկուզ ցուցադրական, թեկուզ լղոզված… Հիմա մեզ պետքա ցույց տալ մեր հասարակական դիրքորոշումը, ու հատկապես դրսին: Ու կարծում եմ ինչքան շատ մարդ մասնակցի ակցիաին, այնքան դրսեցիների համար պարզ կլինի, որ մենք պատրաստ ենք տեր լինելու մեր ունեցածին…
Չգիտեմ ինչքանով ա ճիշտ, միայն դրսեցիներին ինչ-որ բան ցույց տալու համար ակցիա անելը: Մանավանդ, որ դրանով ներսում դասավորված իրական դրություն չի փոխվելու:
Եթե նույնիսկ կազմակերպիչների ազնիվ և վեհ նպատակներին հավատանք, պետք ա ռեալ նայել, որ ակցիան ուղղված չէ Հայաստանի ներսում ինչ-որ բան փոխելու, այլ ընդամենը ցուցադրելու կամ գովազդվելու:
Անդո ջան, թեկուզ ցուցադրական, թեկուզ լղոզված… Հիմա մեզ պետքա ցույց տալ մեր հասարակական դիրքորոշումը, ու հատկապես դրսին: Ու կարծում եմ ինչքան շատ մարդ մասնակցի ակցիաին, այնքան դրսեցիների համար պարզ կլինի, որ մենք պատրաստ ենք տեր լինելու մեր ունեցածին…
Տիգ ջան, լղոզված պատկեր ա: Նայի, չգիտենք ով ա: Քո նման ազնիվ պոռթկումով գնացողները մի քանի հոգի են լինելու: Մնացածը լինելու են կազմակերպիչների «բերած» մարդիկ, մեծ հավանականությամբ: Հիմա եթե 20 հոգով գնաք ու աշխարհին ցույց տան, որ 20 հոգի ա գնացել, լա՞վ ա, թե՞ վատ:
Էս հարցերին պատասխանելու համար նախ պետք ա հասկանալ, իմ կարծիքով, թե ով ա կազմակերպիչը:
Թե չէ ես գտնում եմ, որ ցանկացաթ ազնիվ բողոք արժեքավոր ա, եթե անգամ դրան 1 հոգի է մասնակցում:
Տիգ ջան, լղոզված պատկեր ա: Նայի, չգիտենք ով ա: Քո նման ազնիվ պոռթկումով գնացողները մի քանի հոգի են լինելու: Մնացածը լինելու են կազմակերպիչների «բերած» մարդիկ, մեծ հավանականությամբ: Հիմա եթե 20 հոգով գնաք ու աշխարհին ցույց տան, որ 20 հոգի ա գնացել, լա՞վ ա, թե՞ վատ:
Էս հարցերին պատասխանելու համար նախ պետք ա հասկանալ, իմ կարծիքով, թե ով ա կազմակերպիչը:
Թե չէ ես գտնում եմ, որ ցանկացաթ ազնիվ բողոք արժեքավոր ա, եթե անգամ դրան 1 հոգի է մասնակցում:
Արտակ ջան, հիմնականում համամիտ եմ քեզ հետ, բայց այս պահին, քանի որ ուրիշ ազնիվ կազմակերպիչ չկա՝ ստիպված եմ անազնիվների կազմակերպածով բավարարվել… Համ էլ ինձ շատ հետաքրքիրա, թե ովքեր են, գոնե դեմքները կտեսնեմ…
հ.գ. բա ի՞նչ անենք, որ ազնիվ կազմակերպիչներ չունենք ու ամեն ինչ ցուցադրականից այն կողմ չի անցնում…:think
Mephistopheles
13.07.2010, 21:07
Ժողովուրդ, եթե էսօր ուզում ենք որևէ էֆֆեկտիվ և Ղարաբաղին հօգուտ ինչ որ մի բան կազմակերպել դա միայն ու միայն Սերժի ու իրա թայֆի հրաժարականն ա, ուրիշ ոչ մի բան… Ղարաբաղի հարցի լուծման 50% մեր ձեռն ա ու կախված ա թե ինչ իշխանություններ ունենք… մենք մինչև չհասկանանք սրանց կապը մենք չենք կարող մեր պոտենցիալը հնարավորինս շատ օգտագործել…
երկրորդ կարծիք չկա… հիմա թե ԼՏՊ-ով կանենք թե ինչով դա արդեն հետաքրքիր չի… դա Հայաստանի ժողովրդի ներքին գործն ա
Tig հույս ունեմ գնացիր՞ հետաքրքրությունդ բավարարեցիր ու ամենակարևորը դիրքորոշումդ ցույց տվեցիր անկախ նրանից թե ովքեր են կազմակերպում։
Եթե սեփական դիրքորոշումները արտահայտելու համար անհրաժեշտ լիներ ամեն անգամ պարզել ով ում բարեկամ, ծանոթ մորքուր լավը ուզող չուզոցն է կարզմակերպել արտահայտվելու հնարավորությունը, ոչ մեկ բացի իրար ճանաչողներից ոչ մի նախաձեռնության ու հավաքի չեր մասնակցի ու առավել ևս ռոբոտների քնդկած հյուսիսային պողոտայում կամ սերժանտների ասֆալտ արած Ազատությնա հրապարակում պիտի չերևար կամ երևալուց միայն իրանց ինադու երևալու համար և ոչ թե դիրքորոշում արտահայտելու համար պիտի գնար քանի որ իրանց կամակերպած պողոտաներն ու հրապարակներն են։ Այդպես որոշ մարդիկ անում են ու մտածում են, քանի որ իրենց համար անձերը ով ու ում դեմ է պայքարվում ավելի կարևոր են, քան գաղափարները ու դրանք և սերժանտական և ռոբոտական և ահավասիք ՀԱԿից էլ են։
Այնպես որ իրական պայքարողի համար ոչ մի նշանակություն չունի անուն ազգանունը սերժանտի ու ռոբոտի ինչ է, նա իր ասելիքը ու անելիքը անում է, բացահայտում ու բացառում է սերժանտների ու ռոբոտների էությունը ու գոյության հնարավորությունը այլընտրանք գաղափար և ոչ թե անձ առաջարկելով։
Բայց ինչպես տեսնում ենք ԼՏՊ մոռանալու կոչ անողները մոռանում գնում ընգնում են մեկ էլ ուրիշ բախչեք – թե բա իմանանք ով ա մեզ խանգարում հարցը կլուծվի։ Այդպես հեշտ լիներ Ղարաբաղ կոմիտէ բանտակելով պիտի շարժումը վերանար, կամ Հոկտեմբերի 27ով պիտի Հայաստան պետությունն էլ վերջանար, քանի որ անձերը վերջացան...
Գաղափար ստեղծելու դեպքում պայքարողներին այլևս անհնար է դառնում զսպել ու ղեկավարել, մի անձին կհանես տեղը տասը բուսնելու է....
Այնպես որ անձերից ձերբազատվեք, մոռացեք և ԼՏՊին և սերժանտա ռոբոտներին, գաղափարների ետևից գնացեք, որ նույնիսկ առանձին անձերին ասպարեզից հանելու դեպքում ուղղությունը չկորցնեք...
Tig հույս ունեմ գնացիր՞ հետաքրքրությունդ բավարարեցիր ու ամենակարևորը դիրքորոշումդ ցույց տվեցիր անկախ նրանից թե ովքեր են կազմակերպում։
Եթե սեփական դիրքորոշումները արտահայտելու համար անհրաժեշտ լիներ ամեն անգամ պարզել ով ում բարեկամ, ծանոթ մորքուր լավը ուզող չուզոցն է կարզմակերպել արտահայտվելու հնարավորությունը, ոչ մեկ բացի իրար ճանաչողներից ոչ մի նախաձեռնության ու հավաքի չեր մասնակցի ու առավել ևս ռոբոտների քնդկած հյուսիսային պողոտայում կամ սերժանտների ասֆալտ արած Ազատությնա հրապարակում պիտի չերևար կամ երևալուց միայն իրանց ինադու երևալու համար և ոչ թե դիրքորոշում արտահայտելու համար պիտի գնար քանի որ իրանց կամակերպած պողոտաներն ու հրապարակներն են։ Այդպես որոշ մարդիկ անում են ու մտածում են, քանի որ իրենց համար անձերը ով ու ում դեմ է պայքարվում ավելի կարևոր են, քան գաղափարները ու դրանք և սերժանտական և ռոբոտական և ահավասիք ՀԱԿից էլ են։
Այնպես որ իրական պայքարողի համար ոչ մի նշանակություն չունի անուն ազգանունը սերժանտի ու ռոբոտի ինչ է, նա իր ասելիքը ու անելիքը անում է, բացահայտում ու բացառում է սերժանտների ու ռոբոտների էությունը ու գոյության հնարավորությունը այլընտրանք գաղափար և ոչ թե անձ առաջարկելով։
Բայց ինչպես տեսնում ենք ԼՏՊ մոռանալու կոչ անողները մոռանում գնում ընգնում են մեկ էլ ուրիշ բախչեք – թե բա իմանանք ով ա մեզ խանգարում հարցը կլուծվի։ Այդպես հեշտ լիներ Ղարաբաղ կոմիտէ բանտակելով պիտի շարժումը վերանար, կամ Հոկտեմբերի 27ով պիտի Հայաստան պետությունն էլ վերջանար, քանի որ անձերը վերջացան...
Գաղափար ստեղծելու դեպքում պայքարողներին այլևս անհնար է դառնում զսպել ու ղեկավարել, մի անձին կհանես տեղը տասը բուսնելու է....
Այնպես որ անձերից ձերբազատվեք, մոռացեք և ԼՏՊին և սերժանտա ռոբոտներին, գաղափարների ետևից գնացեք, որ նույնիսկ առանձին անձերին ասպարեզից հանելու դեպքում ուղղությունը չկորցնեք...
Նախորդ գրառումների սխալ ու անիմաստ մեկնաբանություն:
Նախորդ գրառումներում կազմակերպչին պարզելու խորհուրդը տրված էր ընդամենը նրա համար, որ հասկանալի լիներ, թե տվյալ ակցիային իրականում ի՞նչ դիրքորոշում է արտահայտվելու, որքանով է դա լինելու օգտակար ու որքանով վնասակար:
Բայց բնականաբար ամեն մի մարդուց հնարավոր չի սպասել, որ այսքան պարզ բաները կհասկանա ու չի խեղաթյուրի:
Tig հույս ունեմ գնացիր՞ հետաքրքրությունդ բավարարեցիր ու ամենակարևորը դիրքորոշումդ ցույց տվեցիր անկախ նրանից թե ովքեր են կազմակերպում։
.........
Հա, գնացի: Անկախ ամեն ինչից: Լավ տղեք էին: Մեկին նույնիսկ հեռակա ճանաչում էի: Մենակ մի բանի համար եմ ափսոսում, որ քիչ էինք: Նույն տղեքը նույն ժամին Վանաձորում էին ակցիա կազմակերպել ու ընթացքում զանգեցին ու իմացանք, որ Վանաձորում մեզնից մի 5-6 անգամ շատ էին հավաքվել… Ու ասեմ, որ ինչոր կոնկրետ կազմակերպության կազմակերպած ակցիա չէր: Ֆեյսբուքի նախաձեռնող խումբն էր ու շատ տարբեր կազմակերպությունների ու կուսակցությունների ներկայացուցիչներ կաին: Բայց բոլորն էլ եկել էին անկախ իրենց պատկանելիությունից ու ոչ մեկը չէր ներկայացնում իր կուսակցությունն ու հասարակական կազմակերպությունը… Նրանց ընդհանուր դիրքորոշումը այն էր, որ պահանջում էին մեր իշխանություններից Ալմա-Աթայում սպասվելիք բանակցությունների ընթացքում ոչ մի զիճումների չգնալ, և իրենք սատարում են իշխանություններին այն առումով, որ չտրվեն ոչ մի ճնշումներին ու անտեղի զիճումներ չանեն: Իսկ որևէ տարածքի հանձնման վերաբերյալ համաձայնության դեպքում ավելի կոշտ ակցիաներ են ձեռնարկելու՝ ընդուպ, մինչև օդանավակայանի շրջափակումը և դավաճաններին Հայաստան վերադառնալ չթողնելը… Իհարկե, սա շատ ամպագորգոռա հնչում, այն քանակով ինչ որ երեկ էինք՝ ինչ օդանավակայան, նույնիսկ մի խաչմերուկ չէինք կարող փակել… Բայց կարծում եմ՝ կարևորը մարդկանց դիրքորոշումն է, ու համոզված եմ, որ եթե քանակով շատ լինեն՝ հաստատ կկազմակերպեն օդանավակայանի շրջափակումը… բայց ցավոք սա դեռ վերացական խոսակցություններ են…
http://a1plus.am/am/interview/2010/06/11/arthur-ghazinyan
Սա փորձագետ չի, սա փորձանքա…:angry
Ես զարմանում եմ, ինչո՞վ են մտածում էս տեսակետի կողմնակիցները… Եթե այսպես կոչված անվտանգության գոտու տարածքները հանձնենք ու դրա դիմաց չստանանք Արցախի անկախության ճանաչումը, ապա համոզված եմ, որ 5 րոպե հետո սկսվելու է պատերազմը… Քանի որ ազերին կմտածի, որ մենք վախենում ենք և շատ այլ ուրիշ պատճառներով: Իսկ եթե չհանձնենք, հնարավոր է, որ նորից սկսվի… Է ավելի լավ չի՞ առանձ հանձնելու սկսվի ու մեր անվտանգությունը ավելի ապահովված վիճակում կլինի քան թե հանձնած վիճակում: Ոչ մի խաղաղապահ ուժեր էլ էդ դեպքում չեն գալու ու Արցախը ռմբակոծությունից պաշտպանեն: Շատ շատ անկապ կոչեր պիտի անեն…
REAL_ist
14.07.2010, 14:11
http://a1plus.am/am/interview/2010/06/11/arthur-ghazinyan
Սա փորձագետ չի, սա փորձանքա…:angry
Ես զարմանում եմ, ինչո՞վ են մտածում էս տեսակետի կողմնակիցները… Եթե այսպես կոչված անվտանգության գոտու տարածքները հանձնենք ու դրա դիմաց չստանանք Արցախի անկախության ճանաչումը, ապա համոզված եմ, որ 5 րոպե հետո սկսվելու է պատերազմը… Քանի որ ազերին կմտածի, որ մենք վախենում ենք և շատ այլ ուրիշ պատճառներով: Իսկ եթե չհանձնենք, հնարավոր է, որ նորից սկսվի… Է ավելի լավ չի՞ առանձ հանձնելու սկսվի ու մեր անվտանգությունը ավելի ապահովված վիճակում կլինի քան թե հանձնած վիճակում: Ոչ մի խաղաղապահ ուժեր էլ էդ դեպքում չեն գալու ու Արցախը ռմբակոծությունից պաշտպանեն: Շատ շատ անկապ կոչեր պիտի անեն…
Ըստ էության իրական իրավական լուծումա առաջարկում: Այլ բան, որ դեռ հարցա, ինչպես կգործի այն իրականում: Քո նշած սցենարը շատ հավանականա:
Եթե այսպես կոչված անվտանգության գոտու տարածքները հանձնենք ու դրա դիմաց չստանանք Արցախի անկախության ճանաչումըՆման լուծում հնարավոր կլինի միայն պատերազմի վերսկսման և մեր համար բարենպաստ ելքի դեպքում: Բանակցություններով ուղղակի ճանաչում չի լինի, ժամանակավոր կարգավիճակ պետքա հստակեցվի հետագայում վերջնականի որոշման ընթացակարգով:
Ըստ էության իրական իրավական լուծումա առաջարկում: Այլ բան, որ դեռ հարցա, ինչպես կգործի այն իրականում: Քո նշած սցենարը շատ հավանականա:
Նման լուծում հնարավոր կլինի միայն պատերազմի վերսկսման և մեր համար բարենպաստ ելքի դեպքում: Բանակցություններով ուղղակի ճանաչում չի լինի, ժամանակավոր կարգավիճակ պետքա հստակեցվի հետագայում վերջնականի որոշման ընթացակարգով:
Փաստորեն, ցավոք սրտի, ցանկացած դեպքում պատերազմի առաջ ենք կանգնած ու նորից եմ ասում, որ եթե սկսվելու է, ապա ավելի լավա առանձ զիճումների տարբերակով սկսվի: Մնումա հուսալ որ ազերիներին ձեռք չի տա պատերազմ սկսել…
Հերդական ապացույց իմ գրածների, որ ՀԱԿի կողմնակիցները անձը գաղափարից առաջնային են համարում։
Հա ասենք պարզեցինք, հենա Տիկոն գրելա նորմալ տղեք են դիրքորոշում ունեն, նույնիսկ 2 հոգով օդանավակայան են ուզում փակեն, որ անունները տա դրանից դիրքորոըումը փոխվելու է ու գործելակերպի ի իրանց գաղափարի իրականացումը վնասակար կամ օգտակար է դառնալու։
Շարունակում ես տառապել անձի պաշտանմունքով, իսկ այդ աանձիք ընդհամենը փորձում են իրենց հարցերը լուծեն, պատգամավորի մանդատա պյանա պայմանավորվեն, ինչ գաղափար էլ որ կա խուրդեն կգնա...
Ասում եմ չէ նույնիսկ Վազգեն Սարգսյանի ախպերը արդեն նման անկապություններով է տառապում ասում է «հողերը հանձնենք բայց դա անի ժողովրդի կողմից ընտրվցած նախագահը» ենթադրվում է ԼՏՊն, այիսնքն կարևոր չի քննարկելը ԻՆՉ ԵՆՔ ԱՆՈՒՄ, այլ կարևոր է թե ՈՎ է անում...
Փաստորեն, ցավոք սրտի, ցանկացած դեպքում պատերազմի առաջ ենք կանգնած ու նորից եմ ասում, որ եթե սկսվելու է, ապա ավելի լավա առանձ զիճումների տարբերակով սկսվի: Մնումա հուսալ որ ազերիներին ձեռք չի տա պատերազմ սկսել…
Ժող ջան իմ կարծիքով պատերազմի վերսկսումը չափից ավել աղետալի կլինի ՀՀ համար: Մտածում եմ, որ քանի այսքան զիջումներով ենք գնում գնանք, հակառակ պարագայում չի բացառվում, որ Ադրբեջանը շատ ավելի շատ տարածքներ կվերցնի, ինչու չէ կարող է նաև մտնել մայր Հայաստան: Տեսեք փաստացի ռուսները մեզ ծախում են, իսկ ռուսաստանի համար կարող են շատ լավ բազաներ լինել նաև Ադրբեջանում, և շատ հնարավոր է, որ Սերժի անհամաձայնության դեպքում և բանակցային գործընթացի ձախողումից հետո,ոչ միայն Ադրբեջանը կարողանա գործել Ղարաբաղի կողմից, այլ նաև ակտիվանա Թուրքիան մյուս կողմից: Իսկ մենք գիտենք, որ Թուրքական բանակը կատակ չէ, կես վայրկյանում կջնջեն Հայստանը քարտեզի վրայից: Փաստացի հայերը տանուլ են տվել գործընթացը: Երբ ընդունվեց այն փաստը, որ հայկական զորքերը օկուպացիոն են, արդեն իսկ հասկանալի դարձավ, որ սա վերջնա: Բացի այդ հայերը ևս մեկ անգամ չկարողացան գնահատել իրենց անկախությունը, սկսած հանցավոր Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թայֆից վերջացրած նույն կլանական արյունատար համակարգից սնվող Սերժանտական ռեժիմով: Պատերազմը ճանապարհ չէ, գոնե զոհեր չունենանք, մեկա կորցնելու ենք:
Մի բան միայն տխրեցնում է, որ եթե այդ տղաները նույնպես ինչ որ անձերի են սատարում, անվանելով նրանց իշխանություն, հնարավոր է, որ պատվեր են կատարում։
Բայց հուսամ, որ նրանց համար գաղափարն է իսկապես արժեք ու անձերը կարևոր չէն։
Իսկ որ գաղափարը կա ու նույնիսկ դրա դեմ ոչ մի մուկ խոսալ չի կարող, փաստ է
Հովիկ Աբրահամյան երեքշաբթի օրը ելույթ ունենալով Եվրախորհրդարանի արտաքին հարաբերությունների հանձնաժողովի հատուկ նիստում, ասաց «անտեսվել են հակամարտության էությանը առնչվող հետեւյալ կարեւորագույն փաստերը. Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը չի կարող հակադրվել Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականության սկզբունքի հետ, քանի որ Լեռնային Ղարաբաղը երբեւէ չի եղել ո'չ 1918 թվականին հռչակված անկախ Ադրբեջանի, ո'չ էլ վերջինիս իրավահաջորդը հանդիսացող ներկայիս Ադրբեջանի կազմում: Ադրբեջանը ի պատասխան Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքի իրականացման խաղաղ եւ օրինական գործընթացի, դիմել է ուժի կիրառման եւ 1991-1994 թվականներին սանձազերծել է լայնամասշտաբ պատերազմ Լեռնային Ղարաբաղի ժողովրդի դեմ, ինչի հետեւանքն են հակամարտության գոտում առաջացած իրողությունները: Հայաստանը` Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետության դեռեւս միջազգայնորեն չճանաչված լինելու պատճառով, ներկայացնում եւ պաշտպանում է նրա շահերը, բայց չի կարող փոխարինել նրան: Որպես հետեւանք չի կարող ԼՂՀ-ի կենսական շահերին վերաբերող հարցերով ստանձնել պարտավորություններ վերջինիս փոխարեն: Ուստի, Ադրբեջանի կողմից Լեռնային Ղարաբաղին որպես բանակցային կողմ ճանաչելը կնպաստի արդյունավետ եւ ամբողջական բանակցությունների կայացմանը»:
Այսինքն գաղափարը կա ու առայժմ տարբերությունը նրանում է, թե ով պիտի որոշի ինչ զիճումներ պիտի լինեն։
Սերժանտա-ռոբոտների ու ՀԱԿի միջև տարբերություն չկա այն հարցում, որ իրենք բանակցությունների աարդյունքում Լեռնային Ղարաբաղի անունից ինչ որ զիճումներ են ուզում անել։
ԼՏՊին դրա համար հեռացրին, նա էլ ասեց դե գնացեք ինքներդ արեք, թողեց հարցը Ռոբոտներին, բայց նրանք դեմ առան Վազգեն Սարգսյանին, որ հաստատ հող հանձնող չէր - հավանական եմ համարում, որ ռոբոտները իրենց պախանին մոսկվա բողոքել էին, որ վարիանտ չկա զիճում անեն քանի Վազգենը սախ է ու հետ հարցը խահանը լուծեց։
Հիմա էլ Սերժանտներն են գնացել ԱՄՆին բողոքել թե ԼՏՊն ա իրանց խանգարում, կարծել են ԱՄՆն ԼՏՊն կչեզոքացնի, բայց դե նրանք էլ զոռբա ռուս չեն որ ամեն ասածի հավատան ու իրանց թողնեն օգտագործեն, ավելի նուրբ բաներ են արել, դրել հասել են ՀԱԿի ՀՀՇիստներին համոզել, որ նստեն բանակցեն, արտահերդ ընտրություներ անեն իրար ՔՎՈՏԱ տան բոլորով ԱԺ դառնան, ջան ասեն ջան լսեն ու միասին ընդունեն զիճումների որոշում։
Բայց այս ամենում կարծում եմ վերջին օրերի Արցախյան ռոնդեվուներից հետո Արցախում սերժանտներին էլ, ռոբոտներին էլ ՀՀՇիսնտերին էլ հասկացրին, որ դա էլ չի անցնի ու իրանց խոստացածն անող չի լինելու, ուզում ա ՀՀՇի ուզումա ՀՅԴի, ОБХС,ВЦСПС, լամպասներով գեներալներ էլ գան ու բոլորին չեզոքացնեն լցնեն ԱԺ բոլորն ասեն ՀԱ Մադրիդյանին, մեկա Արցախում ոչ մի բան չի փոխվելու։ Դրա ապացույցը Դավիթ Շահնազարյանի «Ռեգնում» գործակալությանը տված հարցազրույցը, որում ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչը, մասնավորապես, նշում է, թե մոտ ապագայում պետք չէ սպասել 5 շրջաններից ղարաբաղյան զինված ուժերի հետքաշում, որովհետեւ «Մադրիդյան սկզբունքները», եթե նույնիսկ, ենթադրենք, որ դրանք, կստորագրվեն, նկարագրում են ընդամենը հարցի լուծման փիլիսոփայությունը, որով չի որոշվում բուն կարգավորման մեխանիզմը: Դրանից հետո բանակցությունները արտահերդով քվոտաներ բաժանելու մասին դադարեցվել են ու ՀՀՇում ընդիմության կարգավիճակը չկորցնելու համար թատրոն են կազմակերպել վարչությունից հեռացնում են սերժանտների հետ բանակցություններ վարողներին։
Այսինքն այն ինչ ենթադրում էի դեռ 2007ի ԼՏՊի «լույս աշխարհ գալու» օրերին, որ նա գալիս է օգնի սերժանտներին Արցախը հանձնեն, սկսում է ձևեր ընդնունել։
Մարդկանց մոտ տպավորություն ստեղծեցին, թե վարիանտ չկա ապե ուրդե թքում ես զիճումներ անողներ են համ իշխանությունը համ ընդիմությունը։ Դրա համար պետք էր մարդկանց համոզել, որ ԼՏՊն ընդիմություն է, հանուն դրա Մարտի 1ի ծայրահեղույունների էլ հասցրին։ Հիմա ուզում էին, արտահերդ ընտրություններ անել, միթոմ արդար ԱԺ ձևավորեին, որի համար պայմանավորվելու էին անցկացնել նրանց ով զիճումների կողմնակից է ու բոլորի մոտ տպավորություն ստեղծեին, բա տեսեք անգամ ամենաոխերիմ ընդիմությունը ԱԺում կողմ է քվեարկում Մադրիդյան հանձնումներին։ Բայց այդ խաղեր տվողներին բոլոր կերպ Արցախում պասլատ են արել։
Հիմա անցնում են պլան Բ-ին մկները ռոբոտների ու դոդացվածների հետ փորձելու են սպիտակ ձիով գան երդվեն,որ իրանք են որ կան չհանձնողները, որ էլի նույն գռփողները մնան իրանց տեղերում, մի քիչ սերժանտա բանա ունեցվածքից կզրկեն, կվերաբաշխեն իրանց դոդերի մեջ, բայց հիմնականում հայաստանում բան չի փոխվի, էլի կմնա միապետական համակարգ, հնարավոր է որ ավելի վատ քան ռոբոտների օրոք, այսուհետև հայաստան ռոբոտսաստանը կլինի դոդաստան։
Ժող ջան իմ կարծիքով պատերազմի վերսկսումը չափից ավել աղետալի կլինի ՀՀ համար: Մտածում եմ, որ քանի այսքան զիջումներով ենք գնում գնանք, հակառակ պարագայում չի բացառվում, որ Ադրբեջանը շատ ավելի շատ տարածքներ կվերցնի, ինչու չէ կարող է նաև մտնել մայր Հայաստան: Տեսեք փաստացի ռուսները մեզ ծախում են, իսկ ռուսաստանի համար կարող են շատ լավ բազաներ լինել նաև Ադրբեջանում, և շատ հնարավոր է, որ Սերժի անհամաձայնության դեպքում և բանակցային գործընթացի ձախողումից հետո,ոչ միայն Ադրբեջանը կարողանա գործել Ղարաբաղի կողմից, այլ նաև ակտիվանա Թուրքիան մյուս կողմից: Իսկ մենք գիտենք, որ Թուրքական բանակը կատակ չէ, կես վայրկյանում կջնջեն Հայստանը քարտեզի վրայից: Փաստացի հայերը տանուլ են տվել գործընթացը: Երբ ընդունվեց այն փաստը, որ հայկական զորքերը օկուպացիոն են, արդեն իսկ հասկանալի դարձավ, որ սա վերջնա: Բացի այդ հայերը ևս մեկ անգամ չկարողացան գնահատել իրենց անկախությունը, սկսած հանցավոր Լևոն Տեր-Պետրոսյանի թայֆից վերջացրած նույն կլանական արյունատար համակարգից սնվող Սերժանտական ռեժիմով: Պատերազմը ճանապարհ չէ, գոնե զոհեր չունենանք, մեկա կորցնելու ենք:
Ադրիանո ջան, հա, ճիշտ էս, պարետազմը աղետալի կլինի մեզ համար, նամանավանդ եթե թուրքերը սկսեն լուրջ գործել… Բայց… Գուցէև ասածներս շատ ամպագորգոռ հնչեն ու անիրատեսական, բայց ստեղ 2 ճանապարհ ունենք, կամ հրաժարվենք հայ լինելուց ու ընդհանրապես լուծվենք աշխարհի մեջ, հայ երևույթի վերջին շողերը մարելով, կամ կռվենք մինչև վերջ: Կռվելու դեպքում էլ 2 տարբերակ կա, կամ կվերանանք, որը վերը նշված տարբերակից համարյա թե չի տարբերվում, կամ կհաղթենք ու կսովորենք իրոք տեր լինել մեր հաղթանակին, ոչ թե 20 տարի անց չեղած տեղից կորցնենք այն… Իսկ եթե սկսեցինք անիմաստ զիճումներ անել, դա կնշանակի, որ ուղակի շարունակում ենք մեր պապերի 1500 ամյա ընտրված ուղին՝ անընդհատ զիճում ու հանձնվում ենք, ու վերջնական կկորցնենք Հայաստանը: Եվ ավելորդ անգամ կապացուցենք, որ պատմությունից ունակ չենք դասեր քաղել…
Ընդհանրապես չեմ սիրում ծայրահեղական մոտեցումներ և ես ինքս բնույթով ծայրահեղական չեմ, բայց այս հարցում իմ հասկացածը սա է…
Վերջին մտքերս ավելի պարզ ու փաստերով զետեղել եմ http://viparmenia.com/vb/forum41/artsach-karabach-could-stay-armenian-either-by-ratifying-armenia-turkey-protocols-or-improving-democracy-13625/#post295908
---------- Ավելացվել է՝ 18:25 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 18:19 ----------
Ադրիանո ջան, հա, ճիշտ էս, պարետազմը աղետալի կլինի մեզ համար, նամանավանդ եթե թուրքերը սկսեն լուրջ գործել… Բայց… Գուցէև ասածներս շատ ամպագորգոռ հնչեն ու անիրատեսական, բայց ստեղ 2 ճանապարհ ունենք, կամ հրաժարվենք հայ լինելուց ու ընդհանրապես լուծվենք աշխարհի մեջ, հայ երևույթի վերջին շողերը մարելով, կամ կռվենք մինչև վերջ: Կռվելու դեպքում էլ 2 տարբերակ կա, կամ կվերանանք, որը վերը նշված տարբերակից համարյա թե չի տարբերվում, կամ կհաղթենք ու կսովորենք իրոք տեր լինել մեր հաղթանակին, ոչ թե 20 տարի անց չեղած տեղից կորցնենք այն… Իսկ եթե սկսեցինք անիմաստ զիճումներ անել, դա կնշանակի, որ ուղակի շարունակում ենք մեր պապերի 1500 ամյա ընտրված ուղին՝ անընդհատ զիճում ու հանձնվում ենք, ու վերջնական կկորցնենք Հայաստանը: Եվ ավելորդ անգամ կապացուցենք, որ պատմությունից ունակ չենք դասեր քաղել…
Ընդհանրապես չեմ սիրում ծայրահեղական մոտեցումներ և ես ինքս բնույթով ծայրահեղական չեմ, բայց այս հարցում իմ հասկացածը սա է…
Դա կոչվում է Սարդարապատ ու արդեն եղել է, որ ակադեմիկոսից մինչև կթվորուհի Հայաստանի պաշտպանության դիրքերում են եղել ու էլի կլինեն - ՉՎԱԽԵՔ, ռուսներին էլ ենք կլիզմա արել, թուրքերին էլ, պետք լինի էլի կանենք, կարևորը դավաճանները քիչ լինեն ինչպես դաշնակները ինչ որ անտանտաների մասին էին զառանցում իսկ բոլշեվիկները ռուս կոմմունիստների...
Հայերից բացի հայաստանը պաշտպանող չի լինելու...
http://slaq.am/am/videos/1181.htm
Էս էլ ակցիաի տեսանյութը…
---------- Ավելացվել է՝ 19:39 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:32 ----------
Դա կոչվում է Սարդարապատ ու արդեն եղել է, որ ակադեմիկոսից մինչև կթվորուհի Հայաստանի պաշտպանության դիրքերում են եղել ու էլի կլինեն - ՉՎԱԽԵՔ, ռուսներին էլ ենք կլիզմա արել, թուրքերին էլ, պետք լինի էլի կանենք, կարևորը դավաճանները քիչ լինեն ինչպես դաշնակները ինչ որ անտանտաների մասին էին զառանցում իսկ բոլշեվիկները ռուս կոմմունիստների...
Հայերից բացի հայաստանը պաշտպանող չի լինելու...
Վոթեր ջան, ախր մեզ Սարդարապատ չի է պետք, մեզ պետքա նորմալ պայքար, ոչ թե օրհասական պայքար…
հ.գ. մի քանի օր առաջ մի հաղարդում էի նայում Շվեցարիայի մասին: Ուրեմն ընդեղ ցանկացած տղամարդ, սկսած նախագահից, պարտավորա տարին 2 շաբաթով մասնակցի զիրնվորական հավաքներին ու ամեն մեկը իրեն կցված զենքով, որը միշտ իր մոտ է՝ տանը դրված… Նույնիսկ տանկիստներն ու հրետանավորները իրենց բանալիները իրենց մոտ են պահում ու հարկ եղած դեպքում հաստատ գիտեն, թե ինչ պիտի անեն: Իսկ խուսափողները ենթարկվում են քրեական պատասխանատվության ու դատվում են: Ճիշտա չեն նստում, բայց էդ պիտակով մարդուն ոչ մի տեղ չեն վերցնում աշխատանքի և նա զրկվում է շատ ու շատ այլ արտոնություններից… այնպես որ… մարդու մտքին տեղ լինի…
Հերդական ապացույց իմ գրածների, որ ՀԱԿի կողմնակիցները անձը գաղափարից առաջնային են համարում։
Հա ասենք պարզեցինք, հենա Տիկոն գրելա նորմալ տղեք են դիրքորոշում ունեն, նույնիսկ 2 հոգով օդանավակայան են ուզում փակեն, որ անունները տա դրանից դիրքորոըումը փոխվելու է ու գործելակերպի ի իրանց գաղափարի իրականացումը վնասակար կամ օգտակար է դառնալու։
Շարունակում ես տառապել անձի պաշտանմունքով, իսկ այդ աանձիք ընդհամենը փորձում են իրենց հարցերը լուծեն, պատգամավորի մանդատա պյանա պայմանավորվեն, ինչ գաղափար էլ որ կա խուրդեն կգնա...
Ասում եմ չէ նույնիսկ Վազգեն Սարգսյանի ախպերը արդեն նման անկապություններով է տառապում ասում է «հողերը հանձնենք բայց դա անի ժողովրդի կողմից ընտրվցած նախագահը» ենթադրվում է ԼՏՊն, այիսնքն կարևոր չի քննարկելը ԻՆՉ ԵՆՔ ԱՆՈՒՄ, այլ կարևոր է թե ՈՎ է անում...
ոտեր հերդական անգամ խողաթյուրեցիր, որից ավել ոչինչ չես էլ կարող անել: Միշտ ինչ-որ նոր անունով կազմակերպության ի հայտ գալուց Հայաստանանում պետք է շատ ուշադիր լինել, իմանալու համար ով կամ ինչ նպատակով է ստեղծել դա: Հաշվի առնելով Հայաստանում ստեղծված տխուր ավանդույթը, երբ տարբեր լարված իրավիճակներում հայտնվում են մինչ այդ ժամանակ անհայտ ուժեր, որոնք ոչինչ չեն անում բացի մարդկանց ուշադրությունը այլ ուղղությամբ շեղելուց ու անիմաստ ու աննպատակ ակցիաներով մարդկանց ուժերը ջլատելուց: Ու ինչպես տեսնում ես այստեղ Լևոն Տեր-Պետրոսյան կամ որևէ ուրիշ անձ չկա: Բայց միևնույնա դու էլի ու էլի կրկնես նույնը, չե՞ս հոգնում նույն արդեն ծամած ու փչացած ձայնագրությունը դնելուց:
Հերդական ապացույց իմ գրածների, որ ՀԱԿի կողմնակիցները անձը գաղափարից առաջնային են համարում։
Հա ասենք պարզեցինք, հենա Տիկոն գրելա նորմալ տղեք են դիրքորոշում ունեն, նույնիսկ 2 հոգով օդանավակայան են ուզում փակեն, որ անունները տա դրանից դիրքորոըումը փոխվելու է ու գործելակերպի ի իրանց գաղափարի իրականացումը վնասակար կամ օգտակար է դառնալու։
Շարունակում ես տառապել անձի պաշտանմունքով, իսկ այդ աանձիք ընդհամենը փորձում են իրենց հարցերը լուծեն, պատգամավորի մանդատա պյանա պայմանավորվեն, ինչ գաղափար էլ որ կա խուրդեն կգնա...
Ասում եմ չէ նույնիսկ Վազգեն Սարգսյանի ախպերը արդեն նման անկապություններով է տառապում ասում է «հողերը հանձնենք բայց դա անի ժողովրդի կողմից ընտրվցած նախագահը» ենթադրվում է ԼՏՊն, այիսնքն կարևոր չի քննարկելը ԻՆՉ ԵՆՔ ԱՆՈՒՄ, այլ կարևոր է թե ՈՎ է անում...
Երիտասարդ, յուրաքանչյուր երկրորդ բառդ ԼՏՊ-ն ու Վազգեն Սարգսյանն անուններն են, դեռ ուրիշի՞ն ես անվանում անձերով պայմանավորող: Ամեն անգամ, երբ սխալվում ու մոռանում եմ, որ ոտերի գրածը չի կարելի կարդալ, ընկնում եմ անելանելի դրության մեջ. մի կողմից ծիծաղելի բան չկա գրածներում, մյուս կողմից...
Magic-Mushroom
14.07.2010, 19:30
Հարգելի voter Լեւոն Տեր Պետրոսյանը չի տառապում դեմոգոիայով,նա գիտնական է,հիշում ես ինչի համար հրաժարական տվեց!նրան ոչ մի մանդատ պետք չէ,հիմա նա ամենինչ ունի ու նրա միակ նպատակը Հայաստանի ապագան է,իսկ այսօր իշխանությունները անում են մի բան ինչի համար հրաժարական տվեց նա,եթե նա ուզենար տալ հողերը,ապա նա կտար 98 թվականին:angry,քո ասածները միայն ենթադրություններ են,իսկ փաստը այն է որ այսօրվա իշխանություները ուզում են զիջել ազատագրած տարածքները՝ մեր երիտասարդների թափված այրան գնով ձեռք բերված,ինչ-որ մշուշոտ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի համար:[
http://slaq.am/am/videos/1181.htm
Էս էլ ակցիաի տեսանյութը…
---------- Ավելացվել է՝ 19:39 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:32 ----------
Վոթեր ջան, ախր մեզ Սարդարապատ չի է պետք, մեզ պետքա նորմալ պայքար, ոչ թե օրհասական պայքար…
հ.գ. մի քանի օր առաջ մի հաղարդում էի նայում Շվեցարիայի մասին: Ուրեմն ընդեղ ցանկացած տղամարդ, սկսած նախագահից, պարտավորա տարին 2 շաբաթով մասնակցի զիրնվորական հավաքներին ու ամեն մեկը իրեն կցված զենքով, որը միշտ իր մոտ է՝ տանը դրված… Նույնիսկ տանկիստներն ու հրետանավորները իրենց բանալիները իրենց մոտ են պահում ու հարկ եղած դեպքում հաստատ գիտեն, թե ինչ պիտի անեն: Իսկ խուսափողները ենթարկվում են քրեական պատասխանատվության ու դատվում են: Ճիշտա չեն նստում, բայց էդ պիտակով մարդուն ոչ մի տեղ չեն վերցնում աշխատանքի և նա զրկվում է շատ ու շատ այլ արտոնություններից… այնպես որ… մարդու մտքին տեղ լինի…
Նորմալ պայքարը, քաղաքական փորմատով է լինում, երբ բազմակարծությունը ու բոլոր հնարավոր այլընտրանքները իրենց տեղ ունենում են նույնիսկ սերժանտական ու ռոբոտական ու լևոնական էլ... Բայց դրա համար քաղաքական առողջ դաշտ պիտի լինի գիտակից երիտասարդները, կարողանան իրենց նպատակները առաջ տանել ստանալով իրենց համակիրների աջակցությունը ու համակիրները չպիտի վախենան, որ իրանց ձեռիվ բիզնես կվերցնեն ու ավելի լավա չգան չերևան... Դրանից էլ կարծում եմ քիչ եք եղել, չնայալ տեղեկության տարածումն էլ կարևոր դեր է տանում։
Իսկ Շվեյցարիայի մասին հաղորդումը հայկական ալիքով էին ցույց տալի՞, չլինի սերժանտներին հասել ա, որ պիտի զբավել հայաստանի քաղաքացիների իրական զինումով բոլորի, նույնիսկ աղջիկների http://viparmenia.com/vb/forum83/recounting-armenian-citizens-under-50-years-old-50-50-a-13565/#post294209։ եթե ուզում են Շվեյցարիայի նման հիմնադրման օրվանից 700 տարի պատերազմ չունենան, քանի որ ամեն րոպէ պատրաստ են բոլորը ի զեն պաշտպանել իրենց երկիրը....
Միակ բանը որ մտահոգում է, կասկածում եմ,որ այդ ռիսկին կգնան այսօրվա իշխանություն պահողները, որ պարբերաբար զորավարժություններ անեն, մարդիկ ամեն րոպէ զինվելու հնարավորություն ունենա - դրա համար պիտի վստահ լինես, որ զիվելուց հետո չեն անցնի ծիլախրանիտելներիտ գյուլելլուն։ Այդքան վստահություն ժողովրդի հանդեմ սերժանտները առվել ևս ռոբոտները չունեն։
---------- Ավելացվել է՝ 20:10 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 20:05 ----------
ոտեր հերդական անգամ խողաթյուրեցիր, որից ավել ոչինչ չես էլ կարող անել: Միշտ ինչ-որ նոր անունով կազմակերպության ի հայտ գալուց Հայաստանանում պետք է շատ ուշադիր լինել, իմանալու համար ով կամ ինչ նպատակով է ստեղծել դա: Հաշվի առնելով Հայաստանում ստեղծված տխուր ավանդույթը, երբ տարբեր լարված իրավիճակներում հայտնվում են մինչ այդ ժամանակ անհայտ ուժեր, որոնք ոչինչ չեն անում բացի մարդկանց ուշադրությունը այլ ուղղությամբ շեղելուց ու անիմաստ ու աննպատակ ակցիաներով մարդկանց ուժերը ջլատելուց: Ու ինչպես տեսնում ես այստեղ Լևոն Տեր-Պետրոսյան կամ որևէ ուրիշ անձ չկա: Բայց միևնույնա դու էլի ու էլի կրկնես նույնը, չե՞ս հոգնում նույն արդեն ծամած ու փչացած ձայնագրությունը դնելուց:
Ավելի ու ավելի ես հաստատում գաղափարի բացակայությունը ՀԱԿի մոտ, քանի որ ամեն անկապ, անհայտ կազմակերպություն համարում ես վտանգ ԼՏՊին ու ՀԱԿին։ Գաղափարը եթե արժեք ունի ու ճիշտ է 1+1 դու պնդում ես, որ 2 է անկախ նրանից քանի սև կատու կհայտնվի, որ կպնդի ավելի գայթակղիչ ու խելոք հնչող մտքեր ասենք 1+1 ստացվում է խորանարդ արմատ 137ից, դու պիտի որ չտարակուսես ու համոզված լինես, որ քո գաղափարն է ճիշտ... Բայց ստացվումէ չէ, կարևոր է ով ա ասում, մեկ էլ տեսար արա ու 1+1 իսկապես խորանարդ էլ չէ 7րդ աստիճանի ու բազմաչափ ինտեգրալ էլ ա, եթե դա ինչ որ մի կրուտոյ մեզ շատ լավ հայտնի դեմք ա ասում....
---------- Ավելացվել է՝ 20:17 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 20:10 ----------
Հարգելի voter Լեւոն Տեր Պետրոսյանը չի տառապում դեմոգոիայով,նա գիտնական է,հիշում ես ինչի համար հրաժարական տվեց!նրան ոչ մի մանդատ պետք չէ,հիմա նա ամենինչ ունի ու նրա միակ նպատակը Հայաստանի ապագան է,իսկ այսօր իշխանությունները անում են մի բան ինչի համար հրաժարական տվեց նա,եթե նա ուզենար տալ հողերը,ապա նա կտար 98 թվականին:angry,քո ասածները միայն ենթադրություններ են,իսկ փաստը այն է որ այսօրվա իշխանություները ուզում են զիջել ազատագրած տարածքները՝ մեր երիտասարդների թափված այրան գնով ձեռք բերված,ինչ-որ մշուշոտ Լեռնային Ղարաբաղի կարգավիճակի համար:[
էտ ոչ դեմագոգիական որ մի ելույթում կամ պնդումներում է ԼՏՊն ասել, որ հող չի տալու ու իր 98 թվի սկզբունքներն այլևս չի հետապնդում՞ Կոնկրետ լուծում, տարբերակ «100 քայլ Արցախի մասին» կա ՀԱԿից՞
ՉԿԱ ինչ էլ արդեն որերորդ անգամ հարցնում են ու պատասխան չի լինում - մենակ դեպրեսիա է սկսվում նման հարցերից ՀԱԿի կողմնակիցների մոտ....
Ի դեպ արդեն որ ասի էլ ՀԱԿը որ չի զիճելու Արցախը, չի համոզի, քանի որ սերժանտները արդեն զգացել են, որ զիճել չեն թողի ոչ մեկին ու լայլայն սկսել են - Ղարաբաղ էլ չէ Մուշ ու Արդահան, Շահումյան ու Կիլիկիա են ուզում...
ՈՒշ ա - հավատ ներշնչող լուծում ԼՏՊից սպասող չկա, դրանից էլ Արցախի հարցում - մտել է ծակ, այնտեղ նստել է, կլռի....
Ավելի ու ավելի ես հաստատում գաղափարի բացակայությունը ՀԱԿի մոտ, քանի որ ամեն անկապ, անհայտ կազմակերպություն համարում ես վտանգ ԼՏՊին ու ՀԱԿին։ Գաղափարը եթե արժեք ունի ու ճիշտ է 1+1 դու պնդում ես, որ 2 է անկախ նրանից քանի սև կատու կհայտնվի, որ կպնդի ավելի գայթակղիչ ու խելոք հնչող մտքեր ասենք 1+1 ստացվում է խորանարդ արմատ 137ից, դու պիտի որ չտարակուսես ու համոզված լինես, որ քո գաղափարն է ճիշտ... Բայց ստացվումէ չէ, կարևոր է ով ա ասում, մեկ էլ տեսար արա ու 1+1 իսկապես խորանարդ էլ չէ 7րդ աստիճանի ու բազմաչափ ինտեգրալ էլ ա, եթե դա ինչ որ մի կրուտոյ մեզ շատ լավ հայտնի դեմք ա ասում....
ախ ոտեր, ոտեր:D:D:D
Դու երազում էլ ես ՀԱԿ ու Լևոն Տեր-Պետրոսյան տենում աչքիս:D
Արդեն պարզ գրված էր, բայց դու պետքա մի ձև փոխես թեման ու քո սիրած հունով տանես:
Ինչքան էլ տախտակին բան բացատրես, մեկա էլի ինէը նույն խուլ ձենն ա հանելու իրան խփելուց:P
Ասածս ինչա ավելի լավա մի հատ տախտակ վերցնել այսքանը ասել, քան ոտերին մի բան բացատրել:ok
Հ.Գ. ժող ոտերի հոտ ա գալի ինչ որ, չե՞ք կարծում:think
ախ ոտեր, ոտեր:D:D:D
Դու երազում էլ ես ՀԱԿ ու Լևոն Տեր-Պետրոսյան տենում աչքիս:D
Արդեն պարզ գրված էր, բայց դու պետքա մի ձև փոխես թեման ու քո սիրած հունով տանես:
Ինչքան էլ տախտակին բան բացատրես, մեկա էլի ինէը նույն խուլ ձենն ա հանելու իրան խփելուց:P
Ասածս ինչա ավելի լավա մի հատ տախտակ վերցնել այսքանը ասել, քան ոտերին մի բան բացատրել:ok
Հ.Գ. ժող ոտերի հոտ ա գալի ինչ որ, չե՞ք կարծում:think
Բա որ ասում եմ լևոնի վկաների մոտ դեպրեսիայա սկսվում հենց Արցախի անունը տալիս ես...
Բա որ ասում եմ լևոնի վկաների մոտ դեպրեսիայա սկսվում հենց Արցախի անունը տալիս ես...
Ի՞նչ դեպրեսիա, ի՞նչ Արցախ:D
ոտեր, որ փոքր էիր ուզում էիր խոսալ առաջին բառը ինչ ես ասել:think
ա) Լևոն, բ) ՀԱԿ, գ)ՀՀՇ, դ) մամա
Առաջին 3 տարբերակները պատասխանելը խրախուսվումա:P
Mephistopheles
14.07.2010, 21:09
Բա որ ասում եմ լևոնի վկաների մոտ դեպրեսիայա սկսվում հենց Արցախի անունը տալիս ես...
Ապեր, դեպրեսիան պտի որ ղարաբաղցիների մոտ լինի, քանզի վաղը-մյուս-օր, սենց որ գնաց, քամակները բաց ադրբեջանցիների դեմն են կանգնելու… ու էս նեղ մաջալին Լևոնին քրֆելուց բացի ուրիշ ի՞նչ լուսավոր գաղափար կարա գլխումդ ծագի զամունցի ջան… Ղարաբաղի հարցում ամենալավ ձևը Լևոնի դեմ պայքարելն ա՞…
Ադրիանո ջան, հա, ճիշտ էս, պարետազմը աղետալի կլինի մեզ համար, նամանավանդ եթե թուրքերը սկսեն լուրջ գործել… Բայց… Գուցէև ասածներս շատ ամպագորգոռ հնչեն ու անիրատեսական, բայց ստեղ 2 ճանապարհ ունենք, կամ հրաժարվենք հայ լինելուց ու ընդհանրապես լուծվենք աշխարհի մեջ, հայ երևույթի վերջին շողերը մարելով, կամ կռվենք մինչև վերջ: Կռվելու դեպքում էլ 2 տարբերակ կա, կամ կվերանանք, որը վերը նշված տարբերակից համարյա թե չի տարբերվում, կամ կհաղթենք ու կսովորենք իրոք տեր լինել մեր հաղթանակին, ոչ թե 20 տարի անց չեղած տեղից կորցնենք այն… Իսկ եթե սկսեցինք անիմաստ զիճումներ անել, դա կնշանակի, որ ուղակի շարունակում ենք մեր պապերի 1500 ամյա ընտրված ուղին՝ անընդհատ զիճում ու հանձնվում ենք, ու վերջնական կկորցնենք Հայաստանը: Եվ ավելորդ անգամ կապացուցենք, որ պատմությունից ունակ չենք դասեր քաղել…
Ընդհանրապես չեմ սիրում ծայրահեղական մոտեցումներ և ես ինքս բնույթով ծայրահեղական չեմ, բայց այս հարցում իմ հասկացածը սա է…
Լրիվ հասկանալի է քո տեսակետը, սակայն հաղթանակ ունենալու համար անհրաժեշտ է գոնե մինիմալ հնարավորություններ ունենանք: Տեսեք Ադրբեջանական տնտեսությունը, որը հզոր լոնքերով արդեն տվել անցել է ինչպես Հայաստանին այնպես էլ Վրաստանին: Կապ չունի թե ով ինչ ունի, հիմա սա է: Երկրորդ իհարկե Ադրբեջանում գործում է թագավորական ռեժիմը, սակայն մեր մոտ էլ Սերժանտականը, այսինքն վատով նման ենք, իսկ լավով Ադրբեջանը մեզ գերազանցում է,: Ադրբեջանական բանակը թեկուզ քանակով և զինամթերքով արդեն ՀՀ-ի զինված ուժերին տալիս անցնումա, Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը մի քանի Հայաստանի բյուջե են անում, սերժանտական ռեժիմը դեռ մտածում է արժի գիտնականին փող տալ թե ոչ: Բացի այդ Ադրբեջանը տարածաշրջանում այս 20 տարվա ընթացքում դարձել է բավականին լուրջ խաղացող, այնքան լուրջ, որ մեծ տերությունների հետ քննարկում է նավթային հզորագույն ծրագրերը, որոնք շրջանցում են ՀՀ-ն:Այս պայմաններում, եթե 1 հայ խելոք , ասենք թե արգացած զինվորին հասնում է 10 Ադրբեջանցի զինվոր ասենք թե միջին կարողություններով, խոստովանենք, որ այստեղ հաղթանակի մասին խոսք լինել չի կարող: Այսիքն արդեն գնացքը գնացել է և ժամանակն է եկել հաշիվները փակելու, իսկ Հայստանը այդ դեմքը այսօր չունի: ՀՀ-ն մեռած տնտեսություն ունի, որը հիմնված է մկի, ծաղիկ մաղիկ ռուբոյի, վանոյի թալանած, երկրից տեղափոխած փողերի հիման վրա, այսինքն սեփական ժողովրդին օգտագործում են դրամական կապիտալի առյուծի բաժինը երկրից ցրելու համար, այս պայմաններում ինչ հաղթանակի մասին է խոսքը: Այ մարդ էլի կերեք . բայց չափ կա , սահման կա:
Լրիվ հասկանալի է քո տեսակետը, սակայն հաղթանակ ունենալու համար անհրաժեշտ է գոնե մինիմալ հնարավորություններ ունենանք: Տեսեք Ադրբեջանական տնտեսությունը, որը հզոր լոնքերով արդեն տվել անցել է ինչպես Հայաստանին այնպես էլ Վրաստանին: Կապ չունի թե ով ինչ ունի, հիմա սա է: Երկրորդ իհարկե Ադրբեջանում գործում է թագավորական ռեժիմը, սակայն մեր մոտ էլ Սերժանտականը, այսինքն վատով նման ենք, իսկ լավով Ադրբեջանը մեզ գերազանցում է,: Ադրբեջանական բանակը թեկուզ քանակով և զինամթերքով արդեն ՀՀ-ի զինված ուժերին տալիս անցնումա, Ադրբեջանի ռազմական ծախսերը մի քանի Հայաստանի բյուջե են անում, սերժանտական ռեժիմը դեռ մտածում է արժի գիտնականին փող տալ թե ոչ: Բացի այդ Ադրբեջանը տարածաշրջանում այս 20 տարվա ընթացքում դարձել է բավականին լուրջ խաղացող, այնքան լուրջ, որ մեծ տերությունների հետ քննարկում է նավթային հզորագույն ծրագրերը, որոնք շրջանցում են ՀՀ-ն:Այս պայմաններում, եթե 1 հայ խելոք , ասենք թե արգացած զինվորին հասնում է 10 Ադրբեջանցի զինվոր ասենք թե միջին կարողություններով, խոստովանենք, որ այստեղ հաղթանակի մասին խոսք լինել չի կարող: Այսիքն արդեն գնացքը գնացել է և ժամանակն է եկել հաշիվները փակելու, իսկ Հայստանը այդ դեմքը այսօր չունի: ՀՀ-ն մեռած տնտեսություն ունի, որը հիմնված է մկի, ծաղիկ մաղիկ ռուբոյի, վանոյի թալանած, երկրից տեղափոխած փողերի հիման վրա, այսինքն սեփական ժողովրդին օգտագործում են դրամական կապիտալի առյուծի բաժինը երկրից ցրելու համար, այս պայմաններում ինչ հաղթանակի մասին է խոսքը: Այ մարդ էլի կերեք . բայց չափ կա , սահման կա:
Ադրիանո ջան, եթե քո տրամաբանությամբ «առաջ» գնանք, /ի դեպ տամաբանությունդ լավ էլ տրամաբանականա ու այն հերքելու ոչ մի այլ տրամաբանություն չեմ կարող առաջ քաշել/ ապա հաշվի որ մենք իրավունք չունենք այս մոլորակի վրա գոյութնուն ունենալ որպես ազգ ու պետություն…
Իսկ ես չեմ ուզում այդ տրամաբանությամբ «առաջ» շարժվել, քանի որ այն միևնույն է դեպի հետ է տանում… Ինչպես ասում են՝ ռիսկը գործի կեսն է…;)
Դեռ գնալու ենք առաջ…
Ադրիանո ջան, եթե քո տրամաբանությամբ «առաջ» գնանք, /ի դեպ տամաբանությունդ լավ էլ տրամաբանականա ու այն հերքելու ոչ մի այլ տրամաբանություն չեմ կարող առաջ քաշել/ ապա հաշվի որ մենք իրավունք չունենք այս մոլորակի վրա գոյութնուն ունենալ որպես ազգ ու պետություն…
Իսկ ես չեմ ուզում այդ տրամաբանությամբ «առաջ» շարժվել, քանի որ այն միևնույն է դեպի հետ է տանում… Ինչպես ասում են՝ ռիսկը գործի կեսն է…;)
Դեռ գնալու ենք առաջ…
Հա, Ադրիանու ջան, երեկ գտա «տրամաբանությունը»:)
Մեր համարյա թե բոլոր հաղթանակներն էլ տրամաբանությունից դուրս են եղել… Հենց թեկուզ արցախյանը… Շատերը չէին հավատում, որ կհաղթենք: Բայց արի ու տես, որ թեկուզ քիչ ռեսուրսներով՝ կարողանում ենք հաղթել ու անտրամաբանորեն հաղթել… Այնպես որ…;)
Հա, Ադրիանու ջան, երեկ գտա «տրամաբանությունը»:)
Մեր համարյա թե բոլոր հաղթանակներն էլ տրամաբանությունից դուրս են եղել… Հենց թեկուզ արցախյանը… Շատերը չէին հավատում, որ կհաղթենք: Բայց արի ու տես, որ թեկուզ քիչ ռեսուրսներով՝ կարողանում ենք հաղթել ու անտրամաբանորեն հաղթել… Այնպես որ…;)
Խնդիրը գիտես ինչումն է, որ չես հասկնում որտեղից Հայաստանը անընդհատ հայտնվում է մի իրավիճակում, երբ նա անկախ չէ: Այ տես երբ ասում ես մեր պապերի ձևով ենք շարժվում ուրեմն նորից կկորցնենք, սակայն պետք է հասկանանք սկզբերի, կամ պատճառների պատճառը: Ինչու է անընդհատ մեր ժողովուրդը հայտնվում ջարդված տաշտակլի առաջ, ինչու են անընդհատ մեր պապերը հիմա էլ մենք ստիպված գնում զիջումների: Եվ քանի դեռ պատճառների պտճառը մենք ինքներս մեր մեջ չենք տեսնում, դարավոր մեր պատմական փորձից հետևություններ անելով, անընդհտ կսխալվենք: Այո այժմ կարող ենք չորով գնանք թշնամու դեմ կարողա հաղթենք կարողա ոչ, սակայն մեկ է քանի հիմքը լավը չէ, մեր թոռների թոռները ևս բախվելու են նույն խնդրին: Ղարաբաղյան հակամարտությունը պարզ հնի շարունակությունն է: եվ քանի դեռ մենք չցանկանանք երկիր ունենալ չենք էլ ունենա, այ այսենց յոլա գնլով էլ կապրենք: Օրինակ պարզ մի բան ինչու պետք է մեր տատիկները կամ մեծերը այդ աստիճան հյուծված տխուր տեսք ունենան, մինչդեռ Դոդը այնքանա այլասերվել, որ նույնիսկ ալարում է խոսելուց աչքերը բացի: Այսպիսով գոնե մեր սերունդը պետք է հասկանա ուր է ցանկանում գնա և վերջ դնի այս դարավոր ճորտությանը:
Mephistopheles
15.07.2010, 10:45
Հա, Ադրիանու ջան, երեկ գտա «տրամաբանությունը»:)
Մեր համարյա թե բոլոր հաղթանակներն էլ տրամաբանությունից դուրս են եղել… Հենց թեկուզ արցախյանը… Շատերը չէին հավատում, որ կհաղթենք: Բայց արի ու տես, որ թեկուզ քիչ ռեսուրսներով՝ կարողանում ենք հաղթել ու անտրամաբանորեն հաղթել… Այնպես որ…;)
Տիգ ջան, իրանը հաշվարկ ա որի հետ կարելի է համաձանվել կամ ոչ, բայց անհիմն չի ուղղակի ես շատ կուզենայի որ մենք Ղարաբաղի հարցի լուծումը փնտրելուց ճիշտ տեղը ման գայինք… զարմանալի թող չթվա, բայց մեզ՝ հայերիս համար լուծումը բանակցությունների մեջ չի և ոչ էլ պատերազմի մեջ է… անգամ եթե պատերազմ լինի ու մենք նորից հաղթենք ու մինչև Քուռ գնանք, միևնույնն է դա հարցի լուծում չի լինելու…
… Լուծումը դա այն է երբ կողմերը համաձայնվում են ինչ որ կոմպրոմիսների շուրջ (չնայած երկուսն էլ կարող են դժգոհ լինել) և կամ մի կողմի բացարձակ ուժի ճնշման ներքո պարտադրվում որոշակի լուծում (ի դեպ կոմպրոմիսն այստեղ ևս իր մեծ դերն ունի)
Ապեր, դեպրեսիան պտի որ ղարաբաղցիների մոտ լինի, քանզի վաղը-մյուս-օր, սենց որ գնաց, քամակները բաց ադրբեջանցիների դեմն են կանգնելու… ու էս նեղ մաջալին Լևոնին քրֆելուց բացի ուրիշ ի՞նչ լուսավոր գաղափար կարա գլխումդ ծագի զամունցի ջան… Ղարաբաղի հարցում ամենալավ ձևը Լևոնի դեմ պայքարելն ա՞…
Ղարաբաղցիք են հա մենակ ադրբեջանցիների դեմ կանգնած՞
Մենակ դրա համար, որ թողել ա իրա շայկան ղարաբաղցիներին սարքեի բոբո առանձնացնի մնացած հայերից, Լևոնին պետք ա ամեն անգամ տեսնելուց քրֆել։
Լևոնն է մինչ օրս ընկալվում Ղարաբաղի դեմ պայքարող, դրանից էլ նման խեղված ընկալում, որ եթե Ղարաբաղի հարցը արծարծում ես լևոնի վկաները իրենց ՎԱՏ են զգում, արդեն սրտխառնոց է մոտներն, բերանները բացում են մենակ վատ հոտ է քալիս, բոլորին սերժանտների ու ռոբոտների ագենտ են համարում։
Երբ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը Ղարաբաղի բարդույդից ԱՏԶԱՏՎԻ առանց Ղարաբաղից ԱԶԱՏՎԵԼՈՒ, ղարաբաղի հարցում պայքարելը իր դեմ պայքար չի ընկալվի...
Mephistopheles
15.07.2010, 12:48
Ղարաբաղցիք են հա մենակ ադրբեջանցիների դեմ կանգնած՞
Մենակ դրա համար, որ թողել ա իրա շայկան ղարաբաղցիներին սարքեի բոբո առանձնացնի մնացած հայերից, Լևոնին պետք ա ամեն անգամ տեսնելուց քրֆել։
Լևոնն է մինչ օրս ընկալվում Ղարաբաղի դեմ պայքարող, դրանից էլ նման խեղված ընկալում, որ եթե Ղարաբաղի հարցը արծարծում ես լևոնի վկաները իրենց ՎԱՏ են զգում, արդեն սրտխառնոց է մոտներն, բերանները բացում են մենակ վատ հոտ է քալիս, բոլորին սերժանտների ու ռոբոտների ագենտ են համարում։
Երբ Լևոն Տեր-Պետրոսյանը Ղարաբաղի բարդույդից ԱՏԶԱՏՎԻ առանց Ղարաբաղից ԱԶԱՏՎԵԼՈՒ, ղարաբաղի հարցում պայքարելը իր դեմ պայքար չի ընկալվի...
ապեր, Լևոնը արդեն 12 տարի ա Հայաստանի նախագահը չի… նա որևէ իրավական փաստաթուղթ չի ստորագրում… ապեր կարող ա դու միջազգային դպրոց ես ավարտել ու հայերեն շարահյուսությունդ մի քիչ էն չի ու երևի դրա համար ա որ չեմ հասկանում թե Լևոնը ոնց ա Ղարաբաղի հարցի հետ կապվում ու մանավանդ իրան քրֆելը ոնց ա Ղարաբաղի հարցին օգնում…
դու փոխանակ Լևոնին ու իրա ղարաբաղյան բարդույթին նայես ավելի լավ ա նայես մեր սահմաններին… ու նորությունները կարդաս… Ղարաբաղի շուրջ բանակցությունները Սերժն ա վարում … ասեմ եթե տեղյակ չես… գիտեմ շոկի մեջ ես, բայց տենց ա, հավատա
.......այստեղ հաղթանակի մասին խոսք լինել չի կարող: ........
Թուրքը ինչքան էլ զենք կուտակի, երկարաժամկետ պատերազմի չի դիմանա, եթե նպատակ, ուղղություն, կազմակերպվածություն ու հավատ չունի, ինչը և Ավարայրում և Սարդարապում ու Արցախում ապացուցվեց ու պետք լինի էլի կապացուցվի։
Հավատը, որ պետք է հաղթել այսօր իհարկե ադրբեջանում ներարկվում է երիտասարդության մեջ, որպես հայատյացություն ու հայերին ոչնչացնելը նպատակ է դարձվում, բայց դրա գիտակցումը հայերին ավելի մեծ ուժ է տալիս ու տալու, որ նրանք հաղթանակի ավելի ձգտեն գիտակցելով, որ մեկ երկու շրջանով թուրքի ախորժակը չի բավարարվելու ու նա գալիս է մինչև իր «ախպերությանը» միավորվելու Արաքսի վրա։
Հաղթանակ ունենալու համար նպատակ պետք է ունենալ, ուղղություն, կազմակերպվածություն - հնարավորությունները հաղթանակը ընդհամենը մոտեցնում արագացնում են, բայց եթե հաղթանակիդ նպատակը, ուղղությունը խեղված է, ինչպես թուրքերի մոտ, կասկածում եմ, որ ինչ որ արդյունքի կհասնեն, ինպես ամերիկացիք չհասան ոչինչի աննպատակ մտնելով Իրաք կամ ռունսերը աննպատակ մտնելով Չեչնիա ևյլն...
Mephistopheles
15.07.2010, 13:05
Թուրքը ինչքան էլ զենք կուտակի, երկարաժամկետ պատերազմի չի դիմանա, եթե նպատակ, ուղղություն, կազմակերպվածություն ու հավատ չունի, ինչը և Սարդարապում ու Արցախում ապացուցվեց ու պետք լինի էլի կապացուցվի։
Հավատը, որ պետք է հաղթել այսօր իհարկե ադրբեջանում ներարկվում է երիտասարդության մեջ, որպես հայատյացություն ու հայերին ոչնչացնելը նպատակ է դարձվում, բայց դրա գիտակցումը հայերին ավելի մեծ ուժ է տալիս ու տալու, որ նրանք հաղթանակի ավելի ձգտեն գիտակցելով, որ մեկ երկու շրջանով թուրքի ախորժակը չի բավարարվելու ու նա գալիս է մինչև իր «ախպերությանը» միավորվոլու Արաքսի վրա։
Հաղթանակ ունենալու համար նպատակ պետք է ունենալ, ուղղություն, կազմակերպվածություն - հնարավորությունները հաղթանակը ընդհամենը մոտեցնում արագացնում են, բայց եթե հաղթանակիդ նպատակը, ուղղությունը խեղված է, ինչպես թուրքերի մոտ, կասկածում եմ, որ ինչ որ արդյունքի կհասնեն, ինպես ամերիկացիք չհասան ոչինչի աննպատակ մտնելով Իրաք կամ ռունսերը աննպատակ մտնելով Չեչնիա...
ապեր, Հայաստանը արագ տեմպերով դատարկվում ա, որովհետև զինադադարին չենք դիմանում, բա պատերազմին ո՞նց ենք դիմանալու… էս տնտեսությամբ ու ղեկավարությամբ մենք խաղաղությանը չենք դիմանում ուր մնաց պատերազմին…
եթե քո պատերազմին հաղթելու ծրագիրն ու ստրատեգիան էս քո գրածն ա, ես եթե թուրք լինեի հենց էս վայրկյանին կհարձակվեի… քո ասածը փչովի տանկերով փչովի բանակն ա
ապեր, Լևոնը արդեն 12 տարի ա Հայաստանի նախագահը չի… նա որևէ իրավական փաստաթուղթ չի ստորագրում… ապեր կարող ա դու միջազգային դպրոց ես ավարտել ու հայերեն շարահյուսությունդ մի քիչ էն չի ու երևի դրա համար ա որ չեմ հասկանում թե Լևոնը ոնց ա Ղարաբաղի հարցի հետ կապվում ու մանավանդ իրան քրֆելը ոնց ա Ղարաբաղի հարցին օգնում…
դու փոխանակ Լևոնին ու իրա ղարաբաղյան բարդույթին նայես ավելի լավ ա նայես մեր սահմաններին… ու նորությունները կարդաս… Ղարաբաղի շուրջ բանակցությունները Սերժն ա վարում … ասեմ եթե տեղյակ չես… գիտեմ շոկի մեջ ես, բայց տենց ա, հավատա
:) միամիտ լևոնական պրոպագանդայի զոհ ես, եթե կարծում ես, որ Ղարաբաղի հարցը իրավական փաստաթղթերով ու միջազգային բանակցություններով է որոշվում...
Եթե Լևոնը ունի ժովորդի ինչ որ զանգվածի վստահությունը իսկ լևոնի վկաներին լսես հայերը ՍԱԽՈՎ լևոնական են, ապա անկախ նրանից թե ով ինչ բանակցություններ ա վարում ու ինչ թուղթ է ստորագրում, ԻՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ դառնում է այն ինչը ժողովուրդն է ուզում, դե ուրեմն թող բարի լինի Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ասի իր ժողովուրդը ԻՆՉՊԵՍ է տեսնում Ղարաբաղի հարցի լուծում։
Մի փոքրացրու սեփական առաջնորդիդ արժեքը, նրա հետ համենայն դեպս հաշվի են նստում այօր հայաստան այցելող միջազգային ու իրավական փաստաթղթեր պատրաստողները...
Mephistopheles
15.07.2010, 13:25
:) միամիտ լևոնական պրոպագանդայի զոհ ես, եթե կարծում ես, որ Ղարաբաղի հարցը իրավական փաստաթղթերով ու միջազգային բանակցություններով է որոշվում...
Եթե Լևոնը ունի ժովորդի ինչ որ զանգվածի վստահությունը իսկ լևոնի վկաներին լսես հայերը ՍԱԽՈՎ լևոնական են, ապա անկախ նրանից թե ով ինչ բանակցություններ ա վարում ու ինչ թուղթ է ստորագրում, ԻՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ դառնում է այն ինչը ժողովուրդն է ուզում, դե ուրեմն թող բարի լինի Լևոն Տեր-Պետրոսյանը ասի իր ժողովուրդը ԻՆՉՊԵՍ է տեսնում Ղարաբաղի հարցի լուծում։
Մի փոքրացրու սեփական առաջնորդիդ արժեքը, նրա հետ համենայն դեպս հաշվի են նստում այօր հայաստան այցելող միջազգային ու իրավական փաստաթղթեր պատրաստողները...
դե ուրեմն պայքարի Լևոնի դեմ… կարաս Սերժին միանաս… ինքն էլ ա Լևոնի դեմ պայքարում "իմ թշնամու թշնամին իմ բարեկամն է" սկզբմունքով…
քո տրամաբանությանն անհնար ա հետևել, զուտ դրա բացակայության պատճառով…
ապեր, Հայաստանը արագ տեմպերով դատարկվում ա, որովհետև զինադադարին չենք դիմանում, բա պատերազմին ո՞նց ենք դիմանալու… էս տնտեսությամբ ու ղեկավարությամբ մենք խաղաղությանը չենք դիմանում ուր մնաց պատերազմին…
եթե քո պատերազմին հաղթելու ծրագիրն ու ստրատեգիան էս քո գրածն ա, ես եթե թուրք լինեի հենց էս վայրկյանին կհարձակվեի… քո ասածը փչովի տանկերով փչովի բանակն ա
Իմ ասածը ընդհամենը գեներալ-մայոր Արկադի Տեր-Թադեւոսյանը (Կոմանդոս) պնդումների վերաձեվակերպումն է http://news.am/arm/news/23866.html, ով ասում է, որ ոչ մեկ չի կասկածում, որ Ադրբեջանը իր կուտակած զենքով կարճաժամկետ հաջողություն կարող է ունենալ, բայց նրանք էլ շատ լավ գիտակցում են, որ եթե 2-3 օրվա ընթացում հաջողություն ունենալուց հետո չկարողանան առաջ շարժվել ու պահպանել գրավածը, արագ բարոյալքում է սկսվելու իրենց շարքերում, քանի որ օգնություն է գալու Հայաստանից ու սփյուռքից։ Իսկ եթե թուրքերը խառնվեն, ռուսները կարող է որոշեն կատարել իրենց դաշնակցական պարտավորությունները ու խառնվեն, հետո պարսիկները կխառնվեն, քանի որ իրենց ոչ ՆԱՏՈի ոչ ռուս զորքեր Արցախում, Նախիջևանում պետք չի։ Թալիշները կպարզվի զինված են ու նորից անկախություն են հայտարարում, հետո քրդերը կխառնվեն և այլ և այլն...
Իսկ եթե ոչ մեկ չխառնվի ու մենք ադրբեջանի հետ մեն մենակ մնանք ու խանգարող չլինի ադրբեջան պետությունը չի դիմանա երկարաժամկետ, մեկ երկու տարվա պատերազմի ու «պաշարվածության», այն առումով, որ մենք գազատար պայթացնելուն գիտենք ոնց դիմանանք, իրանք առանց գազատար, նաֆթատարի դժվար երկար դիմանան...
Եթե պատերազմ լինի բարոյական, համոզվածության հարց է լինելու, քանի որ ատոմային էլ տրաքացնես ամայացնես էլ, մեկ ա դրանից հետո պիտի գաս մտնես գրավես, պրեֆեկտներ դնես, փորձես քեզ ենթարկել - ինչը սկի ամերիկացիք իրանց ամենալավագույն տեխնիկայով ու տեխնոլոգիայով չեն կարողանում արդեն որերորդ տարին է անեն, Բաղդադի կենտրոնական այսպես կոչված «կանաչ գոտուց» դեն իրանք չկան ու ոնց եկել են այնպես էլ սուս փուս դուրս են գալու մյուս տարի գնան...
Magic-Mushroom
15.07.2010, 13:36
voter Ես չեմ հասկանում որտեղից է գալիս քո ատելություն Լեւոն տեր Պետրոսյանի հանդեպ:angry
Մի փոքրացրու սեփական առաջնորդիդ արժեքը
Ով ասաց որ նա մեր առաջնորդն է,Նա միայն Սերժանտների ու Ռոբոտների առաջնորդն է,ինչ է արել այսքան ժամանակ,գոնե մի լավ բան ասա,իսկ փաստը այն է որ հիմա նա ուզում է գնալ զիճումների ու Լեւոնը դրա հետ ոչ մի կապ չունի,Լեւոնը ոչ մեկին չի տրամադրում Ղարաբաղցիների դեմ,եթե ուշադիր ես եղել նա ասել է,որ Ղարաբաղցիները թող ապրեն Ղարաբաղում,ում համար ենք ազարագրել այդ տարածքները!,ես մեկ ամիս առաջ գնացել էի Արցախ,ասեմ շատ լացելու վիճակ էր այնտեղ,ոնց որ Սայլտ Հիլը լիներ,ոչ մի երիտասարդ չկար բոլորը ծերեր էին ու աղքատ,դեմքներից դուդուկի ձայն էր գալիս:(
Mephistopheles
15.07.2010, 13:39
Իմ ասածը ընդհամենը գեներալ-մայոր Արկադի Տեր-Թադեւոսյանը (Կոմանդոս) պնդումների վերաձեվակերպումն է http://news.am/arm/news/23866.html, ով ասում է, որ ոչ մեկ չի կասկածում, որ Ադրբեջանը իր կուտակած զենքով կարճաժամկետ հաջողություն կարող է ունենալ, բայց նրանք էլ շատ լավ գիտակցում են, որ եթե 2-3 օրվա ընթացում հաջողություն ունենալուց հետո չկարողանան առաջ շարժվել ու պահպանել գրավածը, արագ բարոյալքում է սկսվելու իրենց շարքերում, քանի որ օգնություն է գալու Հայաստանից ու սփյուռքից։ Իսկ եթե թուրքերը խառնվեն, ռուսները կարող է որոշեն կատարել իրենց դաշնակցական պարտավորությունները ու խառնվեն, հետո պարսիկները կխառնվեն, քանի որ իրենց ոչ ՆԱՏՈի ոչ ռուս զորքեր Արցախում, Նախիջևանում պետք չի։ Թալիշները կպարզվի զինված են ու նորից անկախություն են հայտարարում, հետո քրդերը կխառնվեն և այլ և այլն...
Իսկ եթե ոչ մեկ չխառնվի ու մենք ադրբեջանի հետ մեն մենակ մնանք ու խանգարող չլինի ադրբեջան պետությունը չի դիմանա երկարաժամկետ, մեկ երկու տարվա պատերազմի ու «պաշարվածության», այն առումով, որ մենք գազատար պայթացնելուն գիտենք ոնց դիմանանք, իրանք առանց գազատար, նաֆթատարի դժվար երկար դիմանան...
Եթե պատերազմ լինի բարոյական, համոզվածության հարց է լինելու, քանի որ ատոմային էլ տրաքացնես ամայացնես էլ, մեկ ա դրանից հետո պիտի գաս մտնես գրավես, պրեֆեկտներ դնես, փորձես քեզ ենթարկել - ինչը սկի ամերիկացիք իրանց ամենալավագույն տեխնիկայով ու տեխնոլոգիայով չեն կարողանում արդեն որերորդ տարին է անեն, Բաղդադի կենտրոնական այսպես կոչված «կանաչ գոտուց» դեն իրանք չկան ու ոնց եկել են այնպես էլ սուս փուս դուրս են գալու մյուս տարի գնան...
փաստորեն էս ընդգծվածն ա մեր "բարոյական ուժը"… ապեր ոչ սփյուռքը կգա, ոչ էլ թուրքը կխառնվի…
սա ռեալ բան չի Վոտեր ջան, սա նույնիսկ քննարկման ենթակա չի որպես հնարավոր սցենար…
ուղղակի ցավալի ա որ էս տեսակետները մեր ժողովրդի մեջ շրջանառվում ա… սա մեր հասարակության խակության հետևանք ա…
դե ուրեմն պայքարի Լևոնի դեմ… կարաս Սերժին միանաս… ինքն էլ ա Լևոնի դեմ պայքարում "իմ թշնամու թշնամին իմ բարեկամն է" սկզբմունքով…
քո տրամաբանությանն անհնար ա հետևել, զուտ դրա բացակայության պատճառով…
Նորից փորձեմ, ինչպես պրոֆեսորներիցս մեկը ասում էր, եթե դահլիճում ամենաբուդ դեմքով ուսանողին հասկացնես մնացածը հաստատ իմացի հասկացել են ասածդ....
Սերժանտները ու ռոբոտները ուզում են հողերը հանձնեն, իրենց գեղերը ԼՂԻՄ նախկին սահմաններում պահելու համար։
Լևոնը ուզում էր հողերը հանձնել, Հայաստանը ՀԽՍՀ սահմաններում պահելու համար։ ԻՆչա հիմա ուզում ՍԱՎԵՐՇԵՆՆՈ ՍԵԿՐԵՏՆՈ ա մինչև իշխանություն չտան չի ուզում ասի....
Տարբերությունը շատ չնչին է իսկ ժողովուրղի մեծամասնության տեսակետից ընդհանրապես տարբերություն չկա ով ինչու համար է ուզում հող հանձնել։ Դրա համար էլ ոչ մեկի ոչ էլ մյուսի կողմն է, իսկ որ իրանք դա համարում են իրենց ԴԵՄ, դա արդեն հոգեբարդույդի հարց է, երբ բոլորին, ով քո կողմ չէ համարում ես քո դեմ...
Ժողովրդի մեծամասնությունը ուզում է ամեն ինչ պահել, միակ հարցը որ քննարկման համար թույլատրելի է - թուրքերին թողենք մեր հողերում ապրեն թո ոչ։
Ով պատրաստ լինի ժողովուրդի ուզածը անել, հողերը պահել, պետք լինի ժողովրդի հետ գնալ Սարդարապատի ինչպես Վազգեն Սարգսյան ու հուսամ Կարեն Դեմիրճյանն էր պատրաստ անել ու բոլոր միջազգային ատյաններում ներկայանա, որպես ԿՈՂՄ իր ժողովրդի ուզածին, նրա կողմն եմ ու կարծում եմ ժողովուրդի մեծամասնությունն է այդպես կարծում։
ԼՏՊն պիտի կողմ լինի հողերը պահելուն, նույնիսկ եթե հայ ժողովրդի դիրքորոշումը համարում է ֆաշիստական զառանցանք, արհեստական արժեք ու միջազգային կյանքին վտանգ սպառնող։
Այնպես որ անկախ նրանից մարդն ինքն իրեն ինչ է համարում սերժանտ, ռոբոտ, դոդ թե լևոնի վկա, իրեն ժողովուրդը ԴԵՄ է լինելու ու նրա ԴԵՄ պայքարելու է որպես թշնամու, քանի դեռ նա չի շարժվում ժողովրդի ուզածով անկախ նրանցի ինչ հիմնավորումներով - ԻՐ ՀԵՂԻՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ու ԿՅԱՆՔԻ գնով պատրաստ պիտի լինի պաշտպանել ժողովրդի ուզածը ու պետք լինի միասին գնա նոր ավարայրի, համոզված լինելով անգամ, որ ամեն ինչ անհույս է ու անտրամաբանական։
Ձայնալար
15.07.2010, 13:57
Մոդերատորական: Հաջորդ կպնողական գրառումը կպատժվի: ժամանակ չունեմ նախորդները փորփրելու, բայց կարծես թե փոխադարձ սիրալիր եք:
voter Ես չեմ հասկանում որտեղից է գալիս քո ատելություն Լեւոն տեր Պետրոսյանի հանդեպ:angry
Ով ասաց որ նա մեր առաջնորդն է,Նա միայն Սերժանտների ու Ռոբոտների առաջնորդն է,ինչ է արել այսքան ժամանակ,գոնե մի լավ բան ասա,իսկ փաստը այն է որ հիմա նա ուզում է գնալ զիճումների ու Լեւոնը դրա հետ ոչ մի կապ չունի,Լեւոնը ոչ մեկին չի տրամադրում Ղարաբաղցիների դեմ,եթե ուշադիր ես եղել նա ասել է,որ Ղարաբաղցիները թող ապրեն Ղարաբաղում,ում համար ենք ազարագրել այդ տարածքները!,ես մեկ ամիս առաջ գնացել էի Արցախ,ասեմ շատ լացելու վիճակ էր այնտեղ,ոնց որ Սայլտ Հիլը լիներ,ոչ մի երիտասարդ չկար բոլորը ծերեր էին ու աղքատ,դեմքներից դուդուկի ձայն էր գալիս:(
Դու համոզված ես, որ խոպանում կոպեկ ստեղծող երիտասարդները ում ծեր ծնողներն ու նախնիները այնտեղ են, տենց հեշտ թողնելու են ինչ որ մեկը զիճում անի ու անհոգ ապրի՞ Կազինոից ու տանզանիայից կզրենք, ավելի ճիշտ տանզանիա կսարքենք, որսի դուրս կգանք դրանց գլխին, որ իրանց դղյակներից քթները ռիսկ չանեն հանեն... Արդեն ասել եմ, հանուն դրա դաշնակ կգրվեմ, որ դավաճաններին գյուլլեմ, հենց գյուլլեմ պրծնեմ դուրս կգրվեմ...:)
Miq_stdio
15.07.2010, 21:02
100% լեվոնը իրավունք չունի հայաստանում մնալու ․․ էլ չասեմ անցնի կառավարության գլուխ, որովհետև առաջին հերթին սաղ ծախեց թռավ Ղարաբաղը ինքը չի գրավել հերոսներն են գրավել
իսկ Մարտի 1-ին ինչքան զինվորի կյանք ու ինչքան մարդու կյանք խլեց
voter Ես չեմ հասկանում որտեղից է գալիս քո ատելություն Լեւոն տեր Պետրոսյանի հանդեպ:angry
Ով ասաց որ նա մեր առաջնորդն է,Նա միայն Սերժանտների ու Ռոբոտների առաջնորդն է,ինչ է արել այսքան ժամանակ,գոնե մի լավ բան ասա,իսկ փաստը այն է որ հիմա նա ուզում է գնալ զիճումների ու Լեւոնը դրա հետ ոչ մի կապ չունի,Լեւոնը ոչ մեկին չի տրամադրում Ղարաբաղցիների դեմ,եթե ուշադիր ես եղել նա ասել է,որ Ղարաբաղցիները թող ապրեն Ղարաբաղում,ում համար ենք ազարագրել այդ տարածքները!,ես մեկ ամիս առաջ գնացել էի Արցախ,ասեմ շատ լացելու վիճակ էր այնտեղ,ոնց որ Սայլտ Հիլը լիներ,ոչ մի երիտասարդ չկար բոլորը ծերեր էին ու աղքատ,դեմքներից դուդուկի ձայն էր գալիս:(
Ես քաղաքական թեմաներով քննարկումներին չեմ մասնակցում և հիմա էլ ասելիքս կոնկրետ ընդգծված հատվածին է վերաբերում. Magic-Mushroom ջան, չգիտեմ Արցախում կոնկրետ որտեղ եք եղել ու ինչքան ժամանակով, բայց միանշանակ սխալ տպավորություն եք ստացել: Իհարկե, չէի ասի, թե Արցախը Լաս Վեգասն է, բայց այստեղ վիճակը հաստատ ավելի վատ չի մեր տարածաշրջանի երկրներից: Ասել, թե Արցախը միայն դեմքներից դուդուկի ձայն եկող ծերերի ու աղքատների երկիր է, մեղմ ասած, շատ սխալ պատկերացում է: Հարգելի Magic-Mushroom, հաջորդ անգամ որ Արցախ գալու լիննեք, կարող եք կապվել ինձ հետ, միասին կկարողանանք ավելի ճշգրիտ պատկերացում ստեղծել Ձեզ մոտ Արցախի վերաբերյալ:
Mephistopheles
15.07.2010, 22:13
Նորից փորձեմ, ինչպես պրոֆեսորներիցս մեկը ասում էր, եթե դահլիճում ամենաբուդ դեմքով ուսանողին հասկացնես մնացածը հաստատ իմացի հասկացել են ասածդ....
Սերժանտները ու ռոբոտները ուզում են հողերը հանձնեն, իրենց գեղերը ԼՂԻՄ նախկին սահմաններում պահելու համար։
Լևոնը ուզում էր հողերը հանձնել, Հայաստանը ՀԽՍՀ սահմաններում պահելու համար։ ԻՆչա հիմա ուզում ՍԱՎԵՐՇԵՆՆՈ ՍԵԿՐԵՏՆՈ ա մինչև իշխանություն չտան չի ուզում ասի....
Տարբերությունը շատ չնչին է իսկ ժողովուրղի մեծամասնության տեսակետից ընդհանրապես տարբերություն չկա ով ինչու համար է ուզում հող հանձնել։ Դրա համար էլ ոչ մեկի ոչ էլ մյուսի կողմն է, իսկ որ իրանք դա համարում են իրենց ԴԵՄ, դա արդեն հոգեբարդույդի հարց է, երբ բոլորին, ով քո կողմ չէ համարում ես քո դեմ...
Ժողովրդի մեծամասնությունը ուզում է ամեն ինչ պահել, միակ հարցը որ քննարկման համար թույլատրելի է - թուրքերին թողենք մեր հողերում ապրեն թո ոչ։
Ով պատրաստ լինի ժողովուրդի ուզածը անել, հողերը պահել, պետք լինի ժողովրդի հետ գնալ Սարդարապատի ինչպես Վազգեն Սարգսյան ու հուսամ Կարեն Դեմիրճյանն էր պատրաստ անել ու բոլոր միջազգային ատյաններում ներկայանա, որպես ԿՈՂՄ իր ժողովրդի ուզածին, նրա կողմն եմ ու կարծում եմ ժողովուրդի մեծամասնությունն է այդպես կարծում։
ԼՏՊն պիտի կողմ լինի հողերը պահելուն, նույնիսկ եթե հայ ժողովրդի դիրքորոշումը համարում է ֆաշիստական զառանցանք, արհեստական արժեք ու միջազգային կյանքին վտանգ սպառնող։
Այնպես որ անկախ նրանից մարդն ինքն իրեն ինչ է համարում սերժանտ, ռոբոտ, դոդ թե լևոնի վկա, իրեն ժողովուրդը ԴԵՄ է լինելու ու նրա ԴԵՄ պայքարելու է որպես թշնամու, քանի դեռ նա չի շարժվում ժողովրդի ուզածով անկախ նրանցի ինչ հիմնավորումներով - ԻՐ ՀԵՂԻՆԱԿՈՒԹՅԱՆ ու ԿՅԱՆՔԻ գնով պատրաստ պիտի լինի պաշտպանել ժողովրդի ուզածը ու պետք լինի միասին գնա նոր ավարայրի, համոզված լինելով անգամ, որ ամեն ինչ անհույս է ու անտրամաբանական։
ապեր, էլ մի փորձի… լրիվ պարզ բացատրեցիր որ քո առաջարկած տեսության մեջ տրանաբանությունից ու պրագմատիզմից բացի ամեն ինչ կա… և եթե դու իսկապես քո գրածներին հավատում ես (որում չեմ կասկածում) ուրեմն պիտի գտնես էն հանճարեղ քաղգործչին (եթե դրան քաղգործիչ կարելի է անվանել) ու քո պլաններն իրականացնես… շատ պարզ պլան ա ոչ մեկին ոչ մի բան…
ապեր, էլ մի փորձի… լրիվ պարզ բացատրեցիր որ քո առաջարկած տեսության մեջ տրանաբանությունից ու պրագմատիզմից բացի ամեն ինչ կա… և եթե դու իսկապես քո գրածներին հավատում ես (որում չեմ կասկածում) ուրեմն պիտի գտնես էն հանճարեղ քաղգործչին (եթե դրան քաղգործիչ կարելի է անվանել) ու քո պլաններն իրականացնես… շատ պարզ պլան ա ոչ մեկին ոչ մի բան…
Ես չեմ ման գալու հանճարեղ քաղգործչի, որ պիտի դա իրականացնի, այն նման քաղաքական գործիչ գոյություն ունենալ չի կարող, որ իրականացնի ինչ որ պլաններ, նույնիսկ իմ ասածը, դա անելու է ժողովուրդը ու ԱՆԿԱԽ նրանից թե քանի ՉՈՒԶՈՂ կլինի։
Բայց այն որ «ջախջախիչ» այլընտրանք տենց էլ չես առաջարկում ասածներիս, ենթադրում եմ, որ դու էլ կողմ էս ընդհամենը տարբերությունը մեր մեջ այն է, որ դու չես հավատում, որ հայ ժողովուրդը դա կարող է անել իսկ ես հավատում եմ։ Հուսամ ԼՏՊն արդեն վաղուց այդպես չի մտածում, որ հայ ժողովուրդը չի կարող ոչինչ անել ու պիտի սպասի ինչ որ մի քաղաքական գործչի, որ իր ուզածը արվի։ Այդպես հենց սերժանտներն են մտածում, դրանից էլ թքած ունեն ժողովրդի վրա, ինչպես ժամանակին ԼՏՊ թքած ուներ, ինչով էլ չեն տարբերվում։
Պլանը պարզ է բայց էլի չես ընկալում – այն ինչ մերն է մնում է մերը, ուրիշները ով դրանից օգտվել է ուզում մեր հետ պայմանավորվում են ՄԵՐ պայմաններով դրանից օգտվում են, ավելին զիճելու բան չունենք, պիտի պահենք այնքանը ինչքան կարող ենք...
Mephistopheles
16.07.2010, 04:36
Ես չեմ ման գալու հանճարեղ քաղգործչի, որ պիտի դա իրականացնի, այն նման քաղաքական գործիչ գոյություն ունենալ չի կարող, որ իրականացնի ինչ որ պլաններ, նույնիսկ իմ ասածը, դա անելու է ժողովուրդը ու ԱՆԿԱԽ նրանից թե քանի ՉՈՒԶՈՂ կլինի։
Բայց այն որ «ջախջախիչ» այլընտրանք տենց էլ չես առաջարկում ասածներիս, ենթադրում եմ, որ դու էլ կողմ էս ընդհամենը տարբերությունը մեր մեջ այն է, որ դու չես հավատում, որ հայ ժողովուրդը դա կարող է անել իսկ ես հավատում եմ։ Հուսամ ԼՏՊն արդեն վաղուց այդպես չի մտածում, որ հայ ժողովուրդը չի կարող ոչինչ անել ու պիտի սպասի ինչ որ մի քաղաքական գործչի, որ իր ուզածը արվի։ Այդպես հենց սերժանտներն են մտածում, դրանից էլ թքած ունեն ժողովրդի վրա, ինչպես ժամանակին ԼՏՊ թքած ուներ, ինչով էլ չեն տարբերվում։
Պլանը պարզ է բայց էլի չես ընկալում – այն ինչ մերն է մնում է մերը, ուրիշները ով դրանից օգտվել է ուզում մեր հետ պայմանավորվում են ՄԵՐ պայմաններով դրանից օգտվում են, ավելին զիճելու բան չունենք, պիտի պահենք այնքանը ինչքան կարող ենք...
Վոտեր, դու չես հասկանում հարցն ինչի շուրջն է… հարցը ոչ թե ուզել-չուզելու մեջ է այլ հնարավոր-հավանականի մեջ է… սրանց տարբեությունները հսկա են… ո՞վ չի ուզում որ սաղ մերը լինի…Ժառանգության ծրագիրը քոնինից լավն ա, նրանք Վիսլոնի գծած Հայաստանն են ուզում… կարող ա՞ դու չես ուզում
… ու հետաքրքիր ա ժողովուրդը էդ ո՞նց ա անելու… ժողովուրդն էսօր մի հատ նախագահ, քաղաքապետ, թաղապետ չի կարում/թե չի ուզում ընտրի, էդ քո հան-արեղ ծրագրերը ո՞նց ա իրականացնելու… դու ընդհանրապես տեղյակ ե՞ս մեր ռեսուրսների հետ… կամ ընդհանրապես գիտե՞ս Հայաստանի բնակչության թիվը, Թուրքիայինը, Ադրբեջանինը…
Ապեր քո պլանը պարզ չի այլ պրիմիտիվ ա ու ընկալելու բան չկա …
էլի եմ ասում նորությունները կարդա ու հետևի որ իմանաս ով ինչով ա զբաղվում ու ով ինչի համար ա պատասխանատու … ընկել ես Լևոնի ջանը պոկ չես գալիս… կարող ա՞ Լևոնը ձեռներդ բռնել ա չի թողում գործ անես
… ու հետաքրքիր ա ժողովուրդը էդ ո՞նց ա անելու… ժողովուրդն էսօր մի հատ նախագահ, քաղաքապետ, թաղապետ չի կարում/թե չի ուզում ընտրի, էդ քո հան-արեղ ծրագրերը ո՞նց ա իրականացնելու…
Մեֆ, արի ծուռ նստենք դուզը խոսենք. Ինչի բացահայտորեն ավելի հարմար թեկնածու է եղել նախագահի, քաղաքապետի կամ թաղապետի, ու ժողովուրդն էլ թասիբի չի ընկել ու վիզ չի դրե՞լ բան փոխելու համար։ Իսկ վատ թեկնածուներ ու կեղծված ընտրություններ ունենալը դեռ չի նշանակում որ պետք է հանձնվել թշնամուն, որի մոտ էլ ժողովուրդը բան չի կարում փոխի։ Անդոն իմ կարծիքով լավ էլ ներկայացրել ա մեր մտածելակերպը, կարդա ու ինչը դուրդ չի գալիս, ասա՝
Մեր պատմության հայելին (http://7or.am/hy/news/2010-06-29/15635/)
Մեր պատմության հայելին - 2 (http://7or.am/hy/news/2010-07-03/15872/)
Մեր պատմության հայելին - 3 (http://7or.am/hy/news/2010-07-09/16096/)
Մեր պատմության հայելին - 4 (http://7or.am/hy/news/2010-07-13/16168/)
Մեֆ, արի ծուռ նստենք դուզը խոսենք. Ինչի բացահայտորեն ավելի հարմար թեկնածու է եղել նախագահի, քաղաքապետի կամ թաղապետի, ու ժողովուրդն էլ թասիբի չի ընկել ու վիզ չի դրե՞լ բան փոխելու համար։ Իսկ վատ թեկնածուներ ու կեղծված ընտրություններ ունենալը դեռ չի նշանակում որ պետք է հանձնվել թշնամուն, որի մոտ էլ ժողովուրդը բան չի կարում փոխի։
Հա՜, փաստորեն թեկնածուի վատ լինելու պատճառով ա, որ ընտրությունները կեղծվում են... ա՛յ, ա՛յ, ա՛յ... ի՜նչ դժբախտ ժողովուրդ ենք, մենք պատրաստ ենք ու կարող ենք ամեն ինչ անել, լավ թեկնածուն քնել, մնացել ա, մոռացել ա մեյդան դուրս գա :))
Հա՜, փաստորեն թեկնածուի վատ լինելու պատճառով ա, որ ընտրությունները կեղծվում են... ա՛յ, ա՛յ, ա՛յ... ի՜նչ դժբախտ ժողովուրդ ենք, մենք պատրաստ ենք ու կարող ենք ամեն ինչ անել, լավ թեկնածուն քնել, մնացել ա, մոռացել ա մեյդան դուրս գա :))
Չուկ, ընտրությունները կեղծողն էլ է մեր ժողովուրդը ու հանդուրժողն էլ։ Ու կեղծողները կարգին էլ թիվ են կազմում։ Ոչ մեկ առանց իրական «քյարը» տեսնելու փողոց դուրս չի գա։ Իսկ «քյարը» նորմալ ցույց տվող չի եղել։ Մյուս կողմից էլ «քյարի» վերաբերյալ ժողովդրի հայացքների մեջ գերակշռում է անձնական ու անմիջական շահը, որովհետև այլ թեզ այս ժողովդրին ապացուցող չի եղել։ Մեր երեք պրեզիդենտները քեզ վկա։ Իսկ վտանգի պահին այս ժողովդրի մի շատ ստվար մաս կռվելու է անկախ նրանից թե ընտրությունները կեղծվել են թե ոչ։
Վոտեր, դու չես հասկանում հարցն ինչի շուրջն է… հարցը ոչ թե ուզել-չուզելու մեջ է այլ հնարավոր-հավանականի մեջ է… սրանց տարբեությունները հսկա են… ո՞վ չի ուզում որ սաղ մերը լինի…Ժառանգության ծրագիրը քոնինից լավն ա, նրանք Վիսլոնի գծած Հայաստանն են ուզում… կարող ա՞ դու չես ուզում
… ու հետաքրքիր ա ժողովուրդը էդ ո՞նց ա անելու… ժողովուրդն էսօր մի հատ նախագահ, քաղաքապետ, թաղապետ չի կարում/թե չի ուզում ընտրի, էդ քո հան-արեղ ծրագրերը ո՞նց ա իրականացնելու… դու ընդհանրապես տեղյակ ե՞ս մեր ռեսուրսների հետ… կամ ընդհանրապես գիտե՞ս Հայաստանի բնակչության թիվը, Թուրքիայինը, Ադրբեջանինը…
Ապեր քո պլանը պարզ չի այլ պրիմիտիվ ա ու ընկալելու բան չկա …
էլի եմ ասում նորությունները կարդա ու հետևի որ իմանաս ով ինչով ա զբաղվում ու ով ինչի համար ա պատասխանատու … ընկել ես Լևոնի ջանը պոկ չես գալիս… կարող ա՞ Լևոնը ձեռներդ բռնել ա չի թողում գործ անես
Հենց հնարավորը հավանականից ամեն տարբերող հասկանում է ու ժողովրդի մեծամասնությունը զգում է, որ եղածը հանձնելը ինչ որ հնարավոր բաների, կարգավիճակների դիմաց անիմաստություն է։
Իսկ ինչ ռեսուրսներ ունենք, դա ուրիշ հարց է, երբեք էլ չեմ ասել, որ ավելին պիտի պահենք, քան կարող ենք։ Բայց արդյոք մինչ որս որևէ մեկը փորձել է պահել ազատագրված տարածքները, բնակեցնել դրանք՞
Իսկ պարզությունը ու պրիմիտիվությունը միշտ ավելի գերադասելի են, բարդ ու խճճվածը...
Չուկ, ընտրությունները կեղծողն էլ է մեր ժողովուրդը ու հանդուրժողն էլ։ Ու կեղծողները կարգին էլ թիվ են կազմում։ Ոչ մեկ առանց իրական «քյարը» տեսնելու փողոց դուրս չի գա։ Իսկ «քյարը» նորմալ ցույց տվող չի եղել։ Մյուս կողմից էլ «քյարի» վերաբերյալ ժողովդրի հայացքների մեջ գերակշռում է անձնական ու անմիջական շահը, որովհետև այլ թեզ այս ժողովդրին ապացուցող չի եղել։ Մեր երեք պրեզիդենտները քեզ վկա։ Իսկ վտանգի պահին այս ժողովդրի մի շատ ստվար մաս կռվելու է անկախ նրանից թե ընտրությունները կեղծվել են թե ոչ։
Ապեր, սպասի, մի վռազի: Մի գրառում առաջ ասում էիր, որ թեկնածու չի եղել: Ես էլ ասում եմ, որ դժբախտ ժողովուրդ ենք, որ էդքան կանք, որ ամեն ինչ անենք, էն էլ էդպիսի թեկնածուն քնած ա: Ի՞նչ ես թեման փոխում :think
Mephistopheles
17.07.2010, 06:09
Հենց հնարավորը հավանականից ամեն տարբերող հասկանում է ու ժողովրդի մեծամասնությունը զգում է, որ եղածը հանձնելը ինչ որ հնարավոր բաների, կարգավիճակների դիմաց անիմաստություն է։
Իսկ ինչ ռեսուրսներ ունենք, դա ուրիշ հարց է, երբեք էլ չեմ ասել, որ ավելին պիտի պահենք, քան կարող ենք։ Բայց արդյոք մինչ որս որևէ մեկը փորձել է պահել ազատագրված տարածքները, բնակեցնել դրանք՞
Իսկ պարզությունը ու պրիմիտիվությունը միշտ ավելի գերադասելի են, բարդ ու խճճվածը...
Կարգավիճակի դիմաց չէ, այլ անվտանգության երաշխիքների դիմաց- գործնական երաշխիքների- fuck կարգավիճակ
պարզությունը լավ ա պրիմիտիվությունը վատ…
Mephistopheles
17.07.2010, 06:32
Մեֆ, արի ծուռ նստենք դուզը խոսենք. Ինչի բացահայտորեն ավելի հարմար թեկնածու է եղել նախագահի, քաղաքապետի կամ թաղապետի, ու ժողովուրդն էլ թասիբի չի ընկել ու վիզ չի դրե՞լ բան փոխելու համար։ Իսկ վատ թեկնածուներ ու կեղծված ընտրություններ ունենալը դեռ չի նշանակում որ պետք է հանձնվել թշնամուն, որի մոտ էլ ժողովուրդը բան չի կարում փոխի։ Անդոն իմ կարծիքով լավ էլ ներկայացրել ա մեր մտածելակերպը, կարդա ու ինչը դուրդ չի գալիս, ասա՝
Մեր պատմության հայելին (http://7or.am/hy/news/2010-06-29/15635/)
Մեր պատմության հայելին - 2 (http://7or.am/hy/news/2010-07-03/15872/)
Մեր պատմության հայելին - 3 (http://7or.am/hy/news/2010-07-09/16096/)
Մեր պատմության հայելին - 4 (http://7or.am/hy/news/2010-07-13/16168/)
Նախ բարլիս Վիշապ ջան…
Ապեր, ընտրությունների ժամանակ պայքարը լավ ու վատ թեկնածուների միջև չի… դրան ընտրություն չեն ասում… ընտրություններում խնդիրը լավ թեկնածուին ընտրելը չի այլ քո ուզած թեկնածուին ընտրել է… հիմա թե ինչքանով է մեր ժողովուրդն, կամ ոնց որ ասում են միջին վիճակագրական քաղաքացին ընտրությունների ժամանակ իր ձայնը տալիս իր ուզած թեկնածուին դուք ավելի լավ կիմանաք, որովհետև այդտեղ եք, ես ոչ…
Վիշ ապեր, կյանքում չի լինելու որ լավ թեկնածուներ լինեն… չկա տենց բան … լինելու են "ոչինչ" "վատ" և ավելի վատ" թեկնածուները բավարարում են իրենց իշխանության բերողների պահանջները…
Հանձվնելը որն ա Վիշ, կամ չհանձնվելը որն ա մեր պարագայում… ճիշտ ես ասում որ "վատ թեկնածուներ ու կեղծված ընտրություններ ունենալը դեռ չի նշանակում որ պետք է հանձնվել թշնամուն"… դա նշանակում ա որ ամեն գնով պետք ա էդ սխալն ուղղվի, կամ մինիմումը չհանդուրժվի… հակառակ դեպքում եթե հաշտվեցիր ու հանդուրժեցիր, ապա ինքնաբերաբար "հանձնվում ես թշնամուն"… հարմարվողը ու "իրա գլխի ճարը գտնողը" միշտ ա հարմարվում ու ամեն բանին ա հարմարվում…
Հոդվածներից առաջինը կարֆացել եմ Վիշ ջան, մնացածն էլ կարդամ ու կասեմ
… ու՞ր էիր է… չկայիր ահագին ժամանակ…
......
Հանձվնելը որն ա Վիշ, կամ չհանձնվելը որն ա մեր պարագայում… ճիշտ ես ասում որ "վատ թեկնածուներ ու կեղծված ընտրություններ ունենալը դեռ չի նշանակում որ պետք է հանձնվել թշնամուն"… դա նշանակում ա որ ամեն գնով պետք ա էդ սխալն ուղղվի, կամ մինիմումը չհանդուրժվի… հակառակ դեպքում եթե հաշտվեցիր ու հանդուրժեցիր, ապա ինքնաբերաբար "հանձնվում ես թշնամուն"… հարմարվողը ու "իրա գլխի ճարը գտնողը" միշտ ա հարմարվում ու ամեն բանին ա հարմարվում…
........…
Ճիշտ ես Մեֆ ջան, բայց միշտ էլ ներքին թշնամու դեմ ավելի դժվարա պայքարել քան թե արտաքին թշնամու դեմ… Ու ցավոք սրտի մենք դեռ ներքին թշնամու դեմ պայքարելու ձևերը չենք սերտել… Թե սովորացնողի բացակայությունիցա… թե սովորելու ցանկության բացակայությունից… լավ չի…
Ճիշտ ես Մեֆ ջան, բայց միշտ էլ ներքին թշնամու դեմ ավելի դժվարա պայքարել քան թե արտաքին թշնամու դեմ… Ու ցավոք սրտի մենք դեռ ներքին թշնամու դեմ պայքարելու ձևերը չենք սերտել… Թե սովորացնողի բացակայությունիցա… թե սովորելու ցանկության բացակայությունից… լավ չի…
Սպասումից ա, Տիգ:
Անընդհատ սպասումից:
Հեշտ փոփոխություն, ինքնիրեն փոփոխության սպասումից:
Գոնե ներքուստ էդ սպասումը կա: Արդեն դարեր շարունակ մենք նստած սպասում ենք... փրկչի:
Իսկ «փրկիչներին», այսինքն էն մարդկանց, ովքեր գոնե ինչ-որ բան կարող են անել՝ անտեսում ենք, չենք օգնում, ամեն ինչ թողնում ենք իրանց վրա:
Դեռ դարեր առաջ երբ կերտվում էր Սասունցի Դավթի էպոսը, էդ մտածողությունն արդեն կար ու հրաշալի արտացոլվում է էպոսում՝ մեր ժողովրդի մտածողությունը ներկայացնելով: Երբ Դավիթը գնում էր կռվելու թշնամու դեմ, ոչ մեկը դուրս չէր գալիս նրան օգնելու, նրա հետ գնալու:
Քաղքցիք հըմեն, կնիկ, հարսներ ժողվան,
Էկան Դավթի բոլոր բռնին,
Խաղով ասին,
— Դավիթ, մեր ախպեր, էրթալ քեզ չըլնի,
Դառնալ քեզ ըլնի,
Մինչև հիմա քեզ հարսնութեն չենք արեր,
Նոր տի քեզ հարսնութեն անենք,
Մինչև հիմա քո ձեոներ ջուր չենք լցրե,
Նոր տի քո ձեոներ ջուր լցնենք:
Մինչև հփմա քո ոտներ չենք լվացե, սոլ չենք դրե,
Նոր տի քո ոտներ լվանք, սոլեր դնենք,
Մեր ախպեր Դավիթ:
Դավիթ դարձավ, քաղքցոց ասաց.
— Ո՜վ քուրեր, ինձ քուրութուն եք արե,
Կացե՜ք բարով, կացե՜ք բարով.
Ով մերեր, ինձ մերութուն եք արե,
Կացե՜ ք բարով, կացե՜ք բարով.
Բարի դրկիցներ, կացե՜ք բարով,
Կացե՜ ք բարով մեծ ու փոքրով:
Դուռ–դրկիցներ, ձեր երես շատ եմ թռեր,
Ես կէրթամ ահա, ինձ հալալ արեք.
Տանտիկիններ, ինչ հաց կըթխեք,
Ձեր Դավիթ հիշեցեք.
Ջահելներ, թե որ քեֆ կանեք,
Ձեր Դավիթ հիշեցեք.
Քաղքցիք, մնացեք բարով.
Ես կէրթամ կռիվ,կըդառնամ,
Դուք ժիր մնացեք:
Miq_stdio
17.07.2010, 12:45
Ալմաթիում հնգակողմ հանդիպումն ավարտվել է։
http://panorama.am/g_image.php?id=108651&t=b
Ալմաթիում ավարտվել է Հայաստանի ու Ադրբեջանի արտգործնախարարներ Էդվարդ Նալբանդյանի ու Էլմար Մամեդյարովի հանդիպումը, որին մասնակցել են նաև ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահ երկրների արտգործնախարարությունների ներկայացուցիչները:
Նշենք, որ հանդիպմանը ռուսական ու ֆրանսիական կողմերը ներկայացրել են ՌԴ ԱԳ նախարար Սերգեյ Լավրովն ու Ֆրանսիայի ԱԳ նախարար Բեռնար Քուշները, իսկ ահա ամերիկյան կողմը ներկայացրել է ԱՄՆ Պետքարտուղարի տեղակալ Ջեյմս Սթեյնբերգը:
Հնգակողմ հանդիպման ավարտից հետո հայտարարություններ չեն արվել:
Հիշեցնենք, որ հանդիպումն ընթացել է Ալմաթիում ԵԱՀԿ արտգործնախարարների ոչ ֆորմալ գագաթնաժողովի շրջանակներում: Օրակարգով նախատեսված է նաև հանդիպում ԵԱՀԿ գործող նախագահ Կանատ Սաուդաբաևի ու ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահներ` Բեռնար Ֆասիեի, Ռոբերտ Բրադտկեի ու Իգոր Պոպովի միջը, որից հետո համանախագահները հանդես կգան մամլո ասուլիսով:
panorama.am
---------- Ավելացվել է՝ 13:45 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 13:43 ----------
Առաջին անգամ չէ, որ Ադրբեջանը մերժում է ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման բանակցությունների հիմքում ընկած ինչ-որ փաստաթուղթ: Այսօր ՀՀ ԱԳՆ-ում Լեհաստանի ԱԳ նախարար Ռադոսլավ Սիկորսկու հետ համատեղ ասուլիսում այդ մասին հայտարարեց ՀՀ արտգործնախարար Էդվարդ Նալբանդյանը` պատասխանելով ադրբեջանական կողմից հնչած այն հայտարարություններին, թե Ալմաթիում կայանալիք հանդիպման ընթացքում քննարկվելու են Մադրիդյան սկզբունքների հին, այլ ոչ թե նոր` Սանկտ Պետերբուրգում հաստատված տարբերակը:
Նալբանդյանի խոսքերով, պաշտոնական Բաքուն մերժել է անխտիր բոլոր սկզբունքները, որոնք դրվել են ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման հիմքում: «Մերժում էին, երբ արվեցին Մադրիդյան առաջարկները, մերժել են դիպուկահարների դուրս բերման մասին առաջարկը, ուժի չկիրառման և ուժի սպառնալիքի չկիրառման մասին պայմանագրի ստորագրման առաջարկը»,- թվարկեց նախարար Նալբանդյանը:
Նախարարը պարզաբանեց, որ 2009-ից 2010-ը ղարաբաղյան հիմնախնդրի կարգավորման բանակցային սեղանին դրվել են կարգավորման վերաբերյալ Մադրիդյան սկզբունքների մի քանի տարբերակներ:
Սոչիում այս տարվա հունվարին կայացած եռակողմ` Հայաստան-Ռուսաստան-Ադրբեջան հանդիպման ժամանակ, ըստ Նալբանդյանի, կողմերը պարտավորվել են շարունակել բանակցությունները ԵԱՀԿ ՄԽ համանախագահ երկրների երեք արտգործնախարարների մակարդակով:
«Ռուսաստանի միջնորդությունն ամբողջությամբ աջակցություն է ստանում ԱՄՆ-ի և Ֆրանսիայի կողմից»,- նկատեց Նալբանդյանն ու խոսեց հունիսի 17-ին Սանկտ Պետերբուրգում ՌԴ նախագահ Դ. Մեդվեդևի նախաձեռնությամբ կայացած եռակողմ հանդիպման մասին. «Այդ բանակցությունների արդյունքում` Մադրիդյան սկզբունքների վերջին տարբերակ ներկայացվեց: Ալմաթիում կայանալիք հանդիպման գլխավոր հարցն էլ հենց դա է` արդյոք Ադրբեջանը կշարունակի՞ բանակցությունները հենց այն փաստաթղթի հիման վրա, որ ներկայացվել է Սանկտ Պետերբուրգում»:
Չուկ, ընտրությունները կեղծողն էլ է մեր ժողովուրդը ու հանդուրժողն էլ։ Ու կեղծողները կարգին էլ թիվ են կազմում։ Ոչ մեկ առանց իրական «քյարը» տեսնելու փողոց դուրս չի գա։ Իսկ «քյարը» նորմալ ցույց տվող չի եղել։ Մյուս կողմից էլ «քյարի» վերաբերյալ ժողովդրի հայացքների մեջ գերակշռում է անձնական ու անմիջական շահը, որովհետև այլ թեզ այս ժողովդրին ապացուցող չի եղել։ Մեր երեք պրեզիդենտները քեզ վկա։ Իսկ վտանգի պահին այս ժողովդրի մի շատ ստվար մաս կռվելու է անկախ նրանից թե ընտրությունները կեղծվել են թե ոչ։
Ապեր, Լևոնի ելույթը կարդա ՀՀՇ համագումարում, Ղարաբաղի հարցի լուծում ա առաջարկում:
Նախ բարլիս Վիշապ ջան…
Ապեր, ընտրությունների ժամանակ պայքարը լավ ու վատ թեկնածուների միջև չի… դրան ընտրություն չեն ասում… ընտրություններում խնդիրը լավ թեկնածուին ընտրելը չի այլ քո ուզած թեկնածուին ընտրել է… հիմա թե ինչքանով է մեր ժողովուրդն, կամ ոնց որ ասում են միջին վիճակագրական քաղաքացին ընտրությունների ժամանակ իր ձայնը տալիս իր ուզած թեկնածուին դուք ավելի լավ կիմանաք, որովհետև այդտեղ եք, ես ոչ…
Վիշ ապեր, կյանքում չի լինելու որ լավ թեկնածուներ լինեն… չկա տենց բան … լինելու են "ոչինչ" "վատ" և ավելի վատ" թեկնածուները բավարարում են իրենց իշխանության բերողների պահանջները…
Հանձվնելը որն ա Վիշ, կամ չհանձնվելը որն ա մեր պարագայում… ճիշտ ես ասում որ "վատ թեկնածուներ ու կեղծված ընտրություններ ունենալը դեռ չի նշանակում որ պետք է հանձնվել թշնամուն"… դա նշանակում ա որ ամեն գնով պետք ա էդ սխալն ուղղվի, կամ մինիմումը չհանդուրժվի… հակառակ դեպքում եթե հաշտվեցիր ու հանդուրժեցիր, ապա ինքնաբերաբար "հանձնվում ես թշնամուն"… հարմարվողը ու "իրա գլխի ճարը գտնողը" միշտ ա հարմարվում ու ամեն բանին ա հարմարվում…
Հոդվածներից առաջինը կարֆացել եմ Վիշ ջան, մնացածն էլ կարդամ ու կասեմ
… ու՞ր էիր է… չկայիր ահագին ժամանակ…
Բարև, Աստծու բարին քեզ Մեֆ ջան։ Նախ որ ասում ես «քո ուզած», ապա դա չի նշանակում որ ժողովդրի մեծամասնությունը ուզել է մեկին ու չի կարողացել այդ մեկի ընտրությունը պաշտպանել։ Ժողովդրի մեջ լիքը հակասություններ են եղել և եղում են, այսինքն մեծ ուղղորդվածություն չի եղել։ Մեծամասնության պասսիվությունն էլ կարելի է մասամբ պայմանավորել ընտրություն չունենալու հանգամանքով, այսինքն «սաղն էլ նույն քոլի բիբարն են» տարբերակով։ Սա հենց այնպես, «հետողորմյա» հայացքներ նետելով եմ ասում։ Բավականին ծեծել ենք այս ընտրությունների թեման, և ինչպես տեսնում ենք՝ այնուամենայնիվ առաջնորդների դիրքորոշումները, «հոգնած» լինել–չլինելու հանգամանքները, դեմագոգիան և այլնը լավ էլ ազդում են ժողովդրի տրամադրությունների վրա։ Առանց այծերի ու շների ոչխարի հոտը հենց արևի տակ էլ կկղում է և ավելի լավ մարգագետիններ գնալու շանսերը բավականին պակասում են։ Սխալները ուղղելու համար առաջնորդ է պետք ու կազմակերպել է պետք։ Առանց մենեջմենթի այս աշխարհում ոչ մի բան առաջ չի գնում։;)
Հ.Գ. Գործերս շատ են, չեմ հասցնում գրոտել մեր սիրելի ակումբում։:(
Mephistopheles
18.07.2010, 01:23
Բարև, Աստծու բարին քեզ Մեֆ ջան։ Նախ որ ասում ես «քո ուզած», ապա դա չի նշանակում որ ժողովդրի մեծամասնությունը ուզել է մեկին ու չի կարողացել այդ մեկի ընտրությունը պաշտպանել։ Ժողովդրի մեջ լիքը հակասություններ են եղել և եղում են, այսինքն մեծ ուղղորդվածություն չի եղել։ Մեծամասնության պասսիվությունն էլ կարելի է մասամբ պայմանավորել ընտրություն չունենալու հանգամանքով, այսինքն «սաղն էլ նույն քոլի բիբարն են» տարբերակով։ Սա հենց այնպես, «հետողորմյա» հայացքներ նետելով եմ ասում։ Բավականին ծեծել ենք այս ընտրությունների թեման, և ինչպես տեսնում ենք՝ այնուամենայնիվ առաջնորդների դիրքորոշումները, «հոգնած» լինել–չլինելու հանգամանքները, դեմագոգիան և այլնը լավ էլ ազդում են ժողովդրի տրամադրությունների վրա։ Առանց այծերի ու շների ոչխարի հոտը հենց արևի տակ էլ կկղում է և ավելի լավ մարգագետիններ գնալու շանսերը բավականին պակասում են։ Սխալները ուղղելու համար առաջնորդ է պետք ու կազմակերպել է պետք։ Առանց մենեջմենթի այս աշխարհում ոչ մի բան առաջ չի գնում։;)
Հ.Գ. Գործերս շատ են, չեմ հասցնում գրոտել մեր սիրելի ակումբում։:(
Վիշ ապեր, երկրի միջուկն ու բազան ժողովուրդ/հասարակությունն ա մնացածները՝ քաղաքական գործիչները, մտավորականությունը ու մնացածները ածանցյալ են, նրանք ժողովուրդ/հասարակության պատկերն են… հիմա եթե ոնց որ դու ես ասում "Ժողովդրի մեջ լիքը հակասություններ են եղել և եղում են, այսինքն մեծ ուղղորդվածություն չի եղել։ Մեծամասնության պասսիվությունն էլ կարելի է մասամբ պայմանավորել ընտրություն չունենալու հանգամանքով, այսինքն «սաղն էլ նույն քոլի բիբարն են»" ապա դժվար ա որևէ մի քաղաքական գործչի մեղադրանք կամ պահանջ ներկայացնել … ու ելքն էլ տրամաբանական ա … քաղաքական գործիչը ինչ որ տեղ նման ա "սելզմենի"՝ ապրանք ա ծախում ու ծախում ա էն ապրանքը որի պահանջարկը կա ոչ թե կարիքը… տարբերությունը պահանջարկի ու կարիքի էս դեպքում մեծ ա. էն ինչի կարիքը որ էսօր կա դրա պահանջարկը չկա… օրինակ ճանապարհներն ու կոռուպցիան էսօր կենսական նշանակություն ունեն, բայց օրակարգում էդքան շատ չի հայտնվում, մարդիկ վարժվել են ով էլ որ չի վարժվել հես ա երկրից դուրս կգա… էսօր ԱՄՆ-ի ցեղասպանույան ընդունման հարցը մեր հասարակոըթյան մեջ ավելի մեծ արձագանք ա ստանում քան վերը նշվածը…ոնց որ սփյուռքում հայերը էժան ու որակով մեքենայի կարիք ունեն, բայց թանկ մեքենայի պահանջարկ կա… տան վարձը չեն կարում տան, բայց Լեքսըս պտի քշեն… եթե ուզենամ ավտո ծախեմ Հոնդա չեմ կարա ծախեմ, կամ Մերսեդես կամ Լեքսըս… կվճարեն ապեր, չերեզ ժոպու կվճարեն…
իրականում պիտի որ պահանջարկը կարիքի հետ մեծամասամբ համընկնի, բայց երբ որ տրամադրությունը «սաղն էլ նույն քոլի բիբարն են»"-ն ա քաղաքական գործչի հանացքը հասարակությունից շեղվում ա … ժողովուրդը "առնող" չի … հետքրքրված չի … էսօրվա հրատապ հարցերը ժողովրդի կյանքում օրակարգ չի մտնում ու դրա լուծումը կենսական չի համարվում, մեծ պրոբլեմ չի… հիմա որ մենեջմենթը որ փոխես կարող ա՞ օրակարգ մտնի հարցը
http://divxklip.org/video/63jvAB0g5kk/%D4%BC%D5%A5%D5%B8%D5%B6%D5%AB%D5%A4-%D4%B1%D5%A6%D5%A3%D5%A1%D5%AC%D5%A4%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%8D%D5%A1-%D5%80%D5%A1%D5%B5%D5%A1%D5%BD%D5%BF%D5%A1%D5%B6-%D5%A7-%D6%87-%D5%BE%D5%A5%D6%80%D5%BB.html
Մեր հերոս՝ Լեոնիդ Ազգալդյանի խոսքը միշտ էլ արդիական կմնա…
Երեկ «ԱՐ»-ով լավ հաղորդում էին ցուցադրում նրա մասին:
Կարգավիճակի դիմաց չէ, այլ անվտանգության երաշխիքների դիմաց- գործնական երաշխիքների- fuck կարգավիճակ
պարզությունը լավ ա պրիմիտիվությունը վատ…
ԼՏՊի ելույթից – Արցախի հարցի վրա թքած ունի արեվմուտքը, եթե իրեն պետք լինի մի ձև կլուծի, կարևոր չի ոնց կարևորը, որ իրա արևմուտքի անվտանգությունը ապահավված լինի - նշանակում է.
ոչ մի երաշխիք, անվտանգություն ՄԵԶ համար չի լինելու,
երաշխիք է լինլեու նրանց համար, ով արևմուտքի ու ռուսաստանի հետաքրքրությունները տարածաշրջանում կներկայացնի, ինչու համար էլ սերժանտները ամեն տեսակ էլ դիվանագիտական գնդակ, էլ էշ միլիցա, «մորս»-մայրենի լեզուս էլ ծախեմ նվիրեմ պարտքի դիմաց խաղում են, որ իրանց համարեն հետաքրքրությունների երաշխիք։
Արևմուտքի հետաքրքրությունը այս պահին անդորրն է ու հրադադարի պահպանում է, իսկ որ ժողովրուդը սոված ու հիվանդ կսատկի, թքած, հայ ժողովուրդը ոչ արևմուտքի, ոչ ռուսաստանի քաղաքացիները ու ընտրողները չեն, իսկ իրանց սեփական ընտրայլների էլ չեն թողում ընտրեն իրենց շահերը ներկայացնեն.....
Հայ ժողովրդի շահը առաջ բրդողների գլխին Հոկտեմբեր 27 ու Մարտի 1 են սարքում ռուսաստանը ու արևմուտքը...
Կարճ ասած - չկա մեզ համար շահավետ երաշխիք, իսկ կա խաղեր արևմուտքի ու ռուսաստանի համար։ Նման պայմաններում սկզբունքային համաձայնություն ժողովրդի կողմից չի կարող լինել, քանի որ ցանկացած առաջարկ ներկայացնում է արևմուտքի կամ ռուսաստանի շահը, բայց ոչ հայ ժողովրդի։
Այպես որ կրկնվեմ, պարզ ու պրիմիտիվ պիտի մնալ - հող հողի դիմաց, երկաշխիք երաշխիքի դիմաց։
Հողը Երաշխիքի դիմաց չի տրվում ու փոխանակվում, դրանք համարժեք չեն...
---------- Ավելացվել է՝ 16:50 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 16:45 ----------
Ապեր, Լևոնի ելույթը կարդա ՀՀՇ համագումարում, Ղարաբաղի հարցի լուծում ա առաջարկում:
ՈՒ ինչ, որն ա իրա առաջարկությունը - լուծումը՞ «Արցախի հարցի լուծման բանալին Ռուսաստանի ձեռքում է»....
ԼՏՊ էլի իրա կայֆի մեջ է - «ժողովուրդ ջան մենք բան չենք կարա անենք, սախ իրանք են որոշում».... Նման վախեր տեղին էր 90ականների սկզբին, երբ կար վտանք, որ մեռնող գազան ԽՍՀՄ հոգեվարքի մեջ մեզ կվնասի, եթե սկսենք շատ թփրտալ, դրանից էլ ամենավերջինը ԽՍՀՄից ու ռուբլու գոտուց Հայաստանը դուրս եկավ, երբ որ արդեն տշին հանին ընդուց։
Հիմա հայ ժողովրդի շահերն է պետք առաջ տանել, ներկայացնել և ոչ թե հին վախերով ապրել 1920 թվով վախացնել...
Սերժ Սարգսյանի հարցազրույցը Deutsche Welle-ի հետ՝ (անգլերեն)
http://www.youtube.com/watch?v=__HLDaKThAc
ա.գ. Նաստրադամուսի վերադարձը…:D
«168 ժամ». «Ուզենք թե չուզենք՝ Ղարաբաղի պատերազմը վերսկսվելու է». Արկադի Կարապետյան
11:11 • 22.07.10
Թերթը Արցախի ինքնապաշտպանական ուժերի հրամանատար Արկադի Կարապետյանին հարցնում է, թե արդյոք վերջինս չի կարծում, որ հակամարտության կարգավորման շուրջ բանակցությունները հանգել են մի փուլի, որ, եթե որպես փոխզիջում չվերադարձվեն ազատագրված տարածքները, ապա պատերազմը կլինի անխուսափելի և արդյոք նախընտրելին պատերա՞զմն է։ Կարապետյանը պատասխանում է.
-Ամբողջ հարցն այն է, որ ինչքան էլ թուրքերը պատերազմ սկսելու հայտարարություններ են անում, միևնույն է՝ նրանք պատրաստ չեն պատերազմի։ Նրանք մեզ պարզապես վախեցնում են, որ տարածքները հանձնենք։ Հետո էլ կապ չունի, թե քանի շրջան ես հանձնում, եթե հող ես հանձնում, ուրեմն հայրենիք ես հանձնում։ Իսկ եթե դու դառնում ես հայրենիք հանձնող, ուրեմն դու վերջացած ազգ ես։ Դրա համար էլ, որպեսզի մենք չվերջանանք, պետք է պատրաստ լինենք ամեն ինչի։
Ես տեսնում եմ մեր հաղթանակը։ Եթե անգամ մենք հիմա չսպասենք ադրբեջանցիներին ու սկսենք պատերազմ, դա էլ շատ լավ տարբերակ կլինի։ Այդ կերպ կարելի է շատ արագ բոլոր հարցերը լուծել։ Պարզապես մեր ժողովուրդը պատրաստ չէ դրան, մեր ժողովրդին պատերազմով շատ են վախեցրել։ Բայց ուզենք թե չուզենք, Երրորդ Համաշխարհայինպատերազմ է լինելու, աշխարհի, բնակչության 7 միլիարդից պետք է մնա 1 կամ 2 միլիարդը։ Մնացածը պատերազմի զոհ են գնալու։ Նույն համոզմունքով էլ ասում եմ, որ, ուզենք թե չուզենք՝ Ղարաբաղի պատերազմը վերսկսվելու է, և ինձ թվում է՝ շատ շուտ։
Tert.am
Sagittarius
22.07.2010, 17:59
Ժող. կարծում եմ ավելի օգտակար կլիներ եթե միջազգային մամուլի արձագանքները այս հարցի կապակցությամբ տեղադրեիք, ստեղ բոլորն էլ կարող են գտնել և կարդալ հայկական մամուլի հրապակած հոդվածները.
ի վերջո, սա հայլուր չէ, և իրերը ավելի լավ պատկերցանելու համար համակողմանի ինֆորմացիա է պետք.
ինչու չէ, նաև ադրբեջանական աղբյուրներից, եթե գտնում եք, որ ուշադրության արժանի նյութ է պարունակվում,
ՄԱԿ–ի Հաագայում գտնվող Արդարադատության միջազգային դատարանը այսօր կհրապարակի իր վճիռը Կոսովոյի կողմից հռչակված անկախության օրինականության վերաբերյալ։
http://www.armenialiberty.org/content/article/2106090.html
Հուսանք մի օր էլ Արցախի հարցը այնտեղ կմտնի, գոնէ ուշադրություն գրավելու համար ու անկախ նրանից թե ինչ որոշում կկայացվի...
ՂԱՐԱԲԱՂՅԱՆ ՀԱԿԱՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆ
Ավագ Ալիեւը դիվանագիտական միջոցներով կանգնեցրեց մեր առաջընթացը, զինադադարի պայմանագիր կնքվեց ժամանակ շահելու նպատակով եւ, ամենակարեւորը, պաշտոնից չհեռացվեց: Մեր հաղթանակած նախագահին պարտվողական համարեցինք, եւ նա ստիպված հեռացավ: Այս ամենի վերջը շուտով կտեսնենք:
Ավագ եւ փոքր Ալիեւները բանակցություններում ժամանակ են շահել եւ շահում, ինչը անգամ մեր հասկանալու դեպքում էլ հնարավոր չէ ետ պտտել:
Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը ասել էր՝ Ղարաμաղյան հարցում ժամանակը մեր դեմ է աշխատում: Այնպես որ, դրությունը շտկելու համար գլխավորը ժամանակը ետ տալն է:
Ադրբեջանի ազգային խնդիրները լուծելու համար Թուրքիան մեր չափանիշներով անսահման, անհատույց օգնություն կտրամադրի, մեր բարեկամ Ռուսաստանը` մեզ սահմանափակ, վճարովի, այն էլ ուշացած:
Փաթեթային լուծման մեր տարբերակը նմանվում է պատանդին ազատելու նախապայմանի, որի համար էլ դժվար է ընդունվում միջազգային հանրության կողմից:
Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը ընդունող կառույցները եւ պետությունները պատերազմ չեն հրահրի, բայց սկսելու դեպքում չեն խառնվի մինչեւ հարցի «լուծումը»:
Բոլորի նույն կարծիքին լինելը քիչ է պետության ուժեղության համար՝ անհրաժեշտ է, որ այդ կարծիքը «խելացի» լինի, եթե պարզ է խելացիության իմաստը:
Պարտված ենք այն պահից, երբ սկսեցինք, հաղթող «Ղարաբաղ» կոմիտեին թշնամի ներկայացնել, մազութ լափեցնել, ներքին թշնամիներ հորինել, հաղթական պատերազմի տարիներով հպարտանալու փոխարեն, այն ցուրտ ու մութ անվանել՝ այսինքն, երբ սկսեցինք մեզ պահել որպես բոլշեւիկ-դաշնակցական:
Հետագա հաղթանակների համար մեզ մարշալն է պակասում:
Ղարաբաղյան հարցը միջազգային հանրությանը հասկանալի, ընկալելի կարող է դարձնել ադրբեջանական մամուլի հակահայկական, ռասիստական ուղղվածությունը ցույց տալը, որը մինչեւ հիմա չի արվում:
Երբեւիցե տակտիկական նահանջ կատարե՞լ ենք հետագայում հաղթելու համար:
Հաշվի պետք է առնենք, որ մեր ժողովրդի ակտիվ մասի համարյա ողջ ռեսուրսներն արդեն օգտագործել ենք Ղարաբաղյան շարժման եւ պատերազմի ժամանակ:
Հերթական անգամ ազգային կարեւորագույն` Լեռնային Ղարաբաղի խնդրի լուծման պատասխանատվությունը դնում ենք աշխարհի հզորների վրա եւ հերթական անգամ վայնասուն կբարձրացնենք ու կդժգոհենք տիրող անարդարությունից:
Մեր բյուջեի եկամուտները համեմատելի են եվրոպական չափանիշների 20-30 ֆուտբոլիստների արժեքի հետ, որը եւ կարելի է ընդունել որպես մեր պետության հզորության չափանիշ:
Բանակում ծառայելու ձգտումը նրա ուժն է եւ անպարտելիությունը, բանակից փախուստը՝ նրա ծայրահեղ թուլությունը եւ պարտվելու պատրաստակամությունը:
Ստիպողական հավաքագրված բանակի հզորությունը չափվում է գումարային ներդրումներով:
Հաջորդ պատերազմում կհաղթի ավելի դանդաղ փախչող բանակը:
Ցանկացած ազգի, հատկապես պետականություն ունեցող, անվտանգությունը, առաջին հերթին, կախված է իրենից:
Կալանավորին հատկացված գումարից պակաս ստացող ուսուցչի դաստիարակած բանակը չի կարող հաղթանակել, որը ինքնապաշտպանության բնազդի բացակայության արդյունք է:
Ինչքան պետք է ուղեղ չունենալ, որ, պատերազմի մեջ գտնվելով, հարկերի 90%-ից ավելին գողանալ, բանակն էլ պարտքով պահել եւ գլխավորը` այդ բոլորը հանդուրժել:
Ներկա ներքին քաղաքականության եւ դրա արդյունքում ստեղծված վիճակում անիմաստ է դառնում ցանկացած արտաքինը:
Չզիջելը թույլ մարդկանց, ինչպես նաեւ չտեսների առանձնահատկությունն է:
Հնարավոր է, որ մեր ազգի ամենալավ գիտակը Աշոտ Բլեյանն է, իսկ մենք գլխի չենք:
Ու՞մ է պետք քո հաղթանակը, եթե պարտվողից վատ պետք է ապրես:
Ցածր մտավոր ունակություններով, այն էլ կասկածելի բարոյականությամբ մարդիկ չեն կարող դառնալ հայրենիքի պաշտպան:
Ռուսաստանը, պահպանելով Աբխազիայի, Հարավային Օսիայի, Մերձդնեստրի կիսաանկախ կարգավիճակը, մեծագույն ծառայություն է մատուցում Ղարաբաղի հարցի հայանպաստ միջազգային կարծիք ստեղծելու համար, որից մենք չենք կարողանում օգտվել:
Հույսը պետք է դնել ոչ թե հակառակորդի թուլության, այլ սեփական ուժի վրա:
Գուցե Նախիջեւանի, որպես ավելի բարձր պետականության կարգավիճակ ունեցողի, առաջնահերթ հայաթափումը ադրբեջանցիների խորաթափանցության արդյու՞նքն է:
Մտքներովս չի էլ անցնում, որ հնարավոր է հակառակ պատկերը՝ ադրբեջանցիները կարող են գրավել Մեղրին որպես «ազատագրված» Նախիջեւանի անվտանգությունը ապահովող տարածք:
Խոսքը ոչ թե մեր կողմից ազատագրված տարածքները հանձնելու ցանկության մասին է, այլ դրանք մեզնից ետ վերցնելու:
Հասել ենք մի վիճակի, որ փխկն էլ է բավարար մեր հարցը լուծելու համար: Ուղղակի Թուրքիան մի քիչ էլ է սպասում, որ էլ ավելի քիչ ջանք թափի այդ «փխկ»-ի համար:
Աղբյուր։ (http://lragir.am/upld_img/00000001.pdf)
Կարդում եմ ու մտածում, էս ինչ խորն ենք ընգե էս ք..ի մեջ ու ամենակարևորը ո՞նց դուրս գանք դրա մեջից...
:o
... ո՞նց դուրս գանք դրա մեջից...
:o
Պատասխանները դրված են նույն հղումի (http://lragir.am/upld_img/00000001.pdf) տակ, կամաց–կամաց եմ կարդում :8, իսկ այստեղ տեղադրել եմ թեթևակի խմբագրումով՝
ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
Դրությունը շտկելու գործողություններում պետք է հաշվի առնվի մեր այսօրվա բնութագիրը` բարոյականության, օրենքների կատարման մակարդակը:
Սա նշանակում է, որ միջազգային փորձի օգտագործումը` արդարացված այլ տեղերում մեզ մոտ չի աշխատի: Ցանկացած վարչարարություն, վերջ ի վերջո, էլ ավելի կխորացնի երեւույթը:
Փոփոխությունների սկիզբը հավատ ներշնչելու համար
Գիտակցել պահի լրջությունը
Անմիջապես ապահովել լրատվամիջոցների իրական, լիարժեք ազատություն
Օրենքի չկատարումը համարել ռազմական դրության պահանջների խախտմանը հավասարազոր, իսկ օրենքի գերակայման գաղափարախոսությունը դարձնել պետական, ազգային, այսօրվա դրությամբ միակը
Մշակել իրավական, վարչական մեխանիզմներ օրենսդրությունը չկատարելու համար` սկզբում դատավորներին, հետագայում` մնացած իրավապահ մարմինների աշխատակիցներին անմիջապես ազատելու աշխատանքից` նրանց զրկելով ոլորտում աշխատելու իրավունքից
Խոսքի ազատության եւ օրենքների գերակայության դրույթները չկատարելու դեպքում մնացած բոլոր առաջարկներն անիմաստ են:
Տնտեսական ոլորտ
Օրենսդրորեն արգելել դեֆիցիտով բյուջե կազմելը եւ տնտեսական աճը հաշվարկել բյուջեի ցուցանիշներով` հաշվի առնելով արտաքին եւ ներքին պարտքը:
Օրենսդրորեն արգելել պետական կամ 50 տոկոսից ավել պետական բաժնետոմսեր ունեցող բոլոր կառույցներին վարկ վերցնել:
Կառավարությանը մատուցվող վիճակագրական բոլոր տվյալները որոշակի հաճախականությամբ հրապարակել մամուլում եւ ինտերնետում:
Հարկային ոլորտ
ա) Բացի մաքսային ծառայություններից բոլոր հարկային եւ մաքսային բեռերը վերահաշվարկել որպես հաստատագրված վճարումներ մեկ թվով, առանց լրացուցիչ պարտադիր գրանցումների:
բ) Բացառել հարկային տեսուչների շփումը հարկատուների հետ, սրա ամենալավ տարբերակը նրանց կրճատումն է:
գ) Ուժեղացնել հարկային տեսչության վերլուծական ծառայությունը, իսկ օրենսդրական փոփոխություններ կատարել ոչ շուտ, քան 5-6 տարին մեկ:
դ) Հարկային բոլոր տվյալները դարձնել թափանցիկ` եռամսյակը մեկ հրապարակելով այն:
ե) Վերացնել բոլոր տեսակի ստուգումները հարկային եւ ուժային կազմակերպությունների կողմից, բացառությամբ հարուցված քրեական գործերի:
զ) Վերացնել սանիտարական, հրշեջ եւ նմանատիպ ստուգող պետական մարմինները՝ բոլոր պահանջները ամրագրելով պետական լիցենզիաների մեջ: Բոլոր տեսակի ստուգող եւ դրանից բխող գործողությունները թողնել հանրային, հասարակական կազմակերպություններին:
Տնտեսական կամ առեւտրական գործունեության որեւէ սահմանափակում չպետք է լինի, բացի օրենքով նախատեսվածից:
Անհրաժեշտ է գործունեության բոլոր տեսակները լիցենզավորել եւ դրանց զգալի մասով զբաղվելու իրավունքը, ինչպեսիք են անհատական տրանսպորտի օգտագործումը, փոքր արտադրությունը, առեւտուրը..., վաճառել որոշակի ժամկետով, իսկ ստացված գումարը համարել հարկ: Կարող ենք համոզված լինել, չինովնիկների ազդեցությունը վերացնելու դեպքում բյուջեի մուտքերը մեկ տարվա ընթացքում առնվազն կկրկնապատկվեն:
Անհրաժեշտ է շատ արագ մասնավորեցնել մնացած բոլոր ձեռնարկությունները՝ անգամ առանց գնային գործոնը հաշվի առնելու: Գործողության բարոյական օգուտը անհամեմատ շատ կլինի թվացյալ ֆինանսական վնասից:
Լրիվ ավելորդ եւ վերացման ենթակա են գյուղատնտեսության, առեւտրի եւ արդյունաμերության, տրանսպորտի եւ կապի, քաղաքաշինության նախարարությունները:
Առանձնահատուկ է բնապահպանության նախարարությունը, որի նման աշխատանքը նշանակում է պետության կողմից շրջապատի քայքայման ֆինանսավորում:
Այս նախարարություններին կարող են փոխարինել փոքր վերլուծական խմբեր ունեցող պետական մեթոդական կենտրոնները եւ հասարակական կազմակերպությունները: Մեծ հարցական է նաեւ վարչապետի եւ նրան կից կառույցների գոյությունը:
Դատական եւ ներքին գործերի համակարգ
Արդարադատության խորհուրդը, վերաքննիչ եւ վճռաբեկ դատարանները համալրել միայն հրավիրված մասնագետներով եւ արտասահմանում կրթություն ստացած մեր համաքաղաքացիներով:
Ոստիկանական համակարգում խիստ կրճատել անձնակազմը, միաժամանակ ավելացնելով վերլուծական եւ քննչական ծառայությունները: Կրճատումից տնտեսված միջոցները թողնել համակարգին` աշխատանքի պայմանները բարելավելու համար:
Համարյա թե ամբողջովին վերացնել ավտոտեսչական ծառայությունը: Կարգ ու կանոն պահպանելու պարտականությունները իրականացնել հասարակական կազմակերպությունների եւ գերազանցապես ժամանակակից տեխնիկայի ներդրման միջոցով:
Քրեական օրենսգրքով բացառել նախնական կալանքը ոչ ծանր հանցագործությունների համար: Բացառել նաեւ ազատազրկումը տնտեսական հանցագործությունների եւ գողության համար՝ վնասը վերականգնելուց եւ պետությանը համապատասխան տուրք եւ տուգանք մուծելուց հետո:
Բանակ, անվտանգություն
Գիտենք, որ Արցախյան հաղթանակին հասանք զուտ մեր ազատամարտիկների բարոյականության, դուխի շնորհիվ, բանակը ստեղծվեց պատերազմի վերջում, երբ գլխավոր հարցերն արդեն լուծված էին:
Բանակին հատկացվող գումարները ուղղել հիմնականում բարոյականության բարձրացմանը, քանի որ հենց բարոյականությունն է դուխ տալիս զինվորին: Բարոյականության բարձրացման կարճ ճանապարհը՝ պրոֆեսիոնալ բանակի ստեղծումն է, անգամ թվաքանակի կրճատմանը գնալով:
Հաշվի առնելով Սովետի տխուր վախճանը` սահմանափակել Անվտանգության համակարգը հզոր վերլուծական կենտրոնով եւ համեմատաբար փոքր օպերատիվ խմբով:
Արտաքին քաղաքականություն
Արտաքին քաղաքականության հիմնական խնդիրը պետք է լինի դրսից վտանգը նվազագույնի հասցնելը, որի համար անհրաժեշտ է շուտափույթ, վերջնականապես լուծել Ղարաբաղյան հիմնահարցը` ելնելով վաղվա լուծումը այսօրվանից լավը չի կարող լինել սկզբունքից:
Ցեղասպանության հարցը հանել պետական հովանավորումից, թողնելով այն հասարակական, կուսակցական կազմակերպություններին, որից հետո երկարատեւ անվտանգության պայմանագրեր կնքել Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի հետ:
Այս բոլորը անհրաժեշտ է մեր գլխավոր՝ ներքին խնդիրների կարգավորման համար:
Այս ծրագրի հիմնական նպատակն է հավատ ներշնչել պետության կողմից դրությունը շտկելու ցանկության նկատմամբ:
Փորձ է արվել վստահություն առաջացնել պետության նկատմամբ, թողնելով նրան միայն արդարության եւ անվտանգության ապահովման ֆունկցիաները՝ բարոյականեցնել պետությունը եւ պետականության գաղափարը:
Միայն ծրագրի լրիվ կատարումից հետո կարելի է ձեռնարկել մեր հասարակության բարոյականության արհեստական բարձրացման գործընթացը՝ սփյուռքի մեր հայրենակիցներին եւ արտասահմանցի մասնագետներին համոզելով եւ հրավիրելով Հայաստան, ստեղծելով այդ նպատակի համար ներգաղթի եւ ինտեգրման նախարարություն, որը եւ կօգնի կասեցնելու մեր սրընթաց բարոյական եւ ինտելեկտուալ անկումը եւ կործանումը:
Խոսքը տասնյակ, ավելի ճիշտ, հարյուր հազարավոր մարդկանց մասին է:
Աղբյուր։ (http://lragir.am/upld_img/00000001.pdf)
Կարդում եմ ու մտածում, էս ինչ խորն ենք ընգե էս ք..ի մեջ ու ամենակարևորը ո՞նց դուրս գանք դրա մեջից...
:o
Էս ո՞ւր ենք հասել…:o էս ի՞նչ խուճապա… պահոոո…
Որ սառը գլխով վերլուծենք, վիճակը հասկանալիա, բայց եզրահանգումները սխալ են: Ասել եմ ու չեմ հոգնի կրկնելուց՝ անիմաստ զիջելը կկործանի մեզ լիովին… Զուտ պատերազմից «խուսախելու» համար զիճելը ու դրա դիմաց անկախության ճանաչում չստանալը Հայաստանի վերջնական վերջը կլինի: Սա նաև հոգեբանական տեսանկյունից եմ ասում: Օրինակ մեկը ես, լրիվ կհիասթափվեմ հայ երևույթից ու կհրաժարվեմ ինձ հայ համարելուց, իր մնացած բոլոր հետևանքներով… Ու կարծում եմ որ շատեին դա կկոտրի: Ու էս գրողը ոնցա՞ պատկերացնում էդ դեպքում Հայաստանի առաջընթացը: Առանց այդ էլ կոտրված հոգեբանություն ունեք: Մի հատ էլ սենց անիմաստ զիջումով կոտրվենք ու… վերջ: իրոք Վերջ…
Ինչքան էլ ուզումա ք.քի մեջ լինենք նման հիստերիկ ու հուսալքող մտորումները լավ բանի չեն հանգեցնի մեզ: Տենց էլ չենք կարողանում սերտել պատմության դասերը… Չեմ ասում իրատես չլինենք ու գերագնահատենք մեր ուժերը… Չեմ բացառում, որ պատերազմի վերսկսման դեպքում գուցեև որջ Հայաստանը կկորցնենք: Բայց լավ է կռվով մեռնել, քան թե ստրկացած ապրել: Հիմա կասեք, ի՞նչ տարբերություն, հիմա էլ էս իշխանությունների ստրուկն ենք էլի… Ձեզ եմ հարցնում, չկա՞ տարբերություն…
Գուցեև մոտեցումներս չափից շատ էմոցիոնալ են, գուցեև ինչոր տեղ ծայրահեղական… Բայց ես մի բան լավ եմ գիտակցում, եթե Արցախը կորցրեցինք՝ թրքերի ախորժակը ավելիա գրգռվելու ինչպես եղել է բազմիցս անգամ ու… Ու դե մնացածը արդեն պարզ է…
Ցավալի է… շատ ցավալի է, որ դեռ հոգեբանորեն այսքան թույլ ենք…
հ.գ. չեմ ասում թե ես ուժեղ եմ ու պատրաստ եմ ազերիներին մեջտեղից ճղել… գուցեև մարտի դաշտում արունս ջուր կտրի… բայց դա չի նշանակում, որ պիտի անիմաստ հանձնվենք…
Tig, կարդացե՞լ եմ առաջին կտորը, էնտեղ չկար միակողմանի զիջումների ու ընդհանրապես զիջումների մասին խոսք :o
Տարբե՞ր բաներ ենք կարդացել :think
Tig, կարդացե՞լ եմ առաջին կտորը, էնտեղ չկար միակողմանի զիջումների ու ընդհանրապես զիջումների մասին խոսք :o
Տարբե՞ր բաներ ենք կարդացել :think
Արտակ ջան, դեռ միայն առաջին մասն եմ կարդացել: Ու «Չզիջելը թույլ մարդկանց, ինչպես նաեւ չտեսների առանձնահատկությունն է:» արտահայտությունը արդեն ամեն ինչ ասում է…
Եթե գոնե գրված լիներ փոխզիջում՝ ես լրիվ այլ կերպ կհասկանաի… իսկ «զիջել» բառը իրա մեջ չի ներառում «փոխադարձության» հասկացությունը…
Եվ ոչ մի տեղ ուղղակի ձևով չի ասվում փոխզիջման մասին… այնպես որ չեմ կարծում, թե ես սխալ եմ հասկացել… Բաց տեքստով ամեն ինչ պարզ ասելու մասինա խոսում, բայց ինքը բաց տեքստով չի անդրադառնում գոնե հենց այս խնդրին՝ զիջո՞ւմ, թե՞ փոխզիջում…
Արտակ ջան, դեռ միայն առաջին մասն եմ կարդացել: Ու «Չզիջելը թույլ մարդկանց, ինչպես նաեւ չտեսների առանձնահատկությունն է:» արտահայտությունը արդեն ամեն ինչ ասում է…
Եթե գոնե գրված լիներ փոխզիջում՝ ես լրիվ այլ կերպ կհասկանաի… իսկ «զիջել» բառը իրա մեջ չի ներառում «փոխադարձության» հասկացությունը…
Եվ ոչ մի տեղ ուղղակի ձևով չի ասվում փոխզիջման մասին… այնպես որ չեմ կարծում, թե ես սխալ եմ հասկացել… Բաց տեքստով ամեն ինչ պարզ ասելու մասինա խոսում, բայց ինքը բաց տեքստով չի անդրադառնում գոնե հենց այս խնդրին՝ զիջո՞ւմ, թե՞ փոխզիջում…
Եսիձ, Տիգ ջան, ես Դավիթ պապիկի գրածը միակողմանի զիջման կոնտեքստով չեմ հասկանում: Ինքը խոսում ա, իմ ընկալելով, էն հոգեբանության մասին, ովքեր փոխզիջման մասին խոսելուց ասում են «Ո՜նց կարելի ա թուրքին բան զիջել»: Ու էդ առումով ես իրա հետ լրիվ համաձայն եմ:
Էս ո՞ւր ենք հասել…:o էս ի՞նչ խուճապա… պահոոո…
[/COLOR]
Տիգ ջան խուճապ չի, ուղակի ինչքան շատ եմ էտ ուղղությամբ մտածում, էնքան շատ եմ համոզվում էտ ընդդիմադիր թևի ճշմարտացիության մեջ։
ՄԻ 3 ամիս առաջ էս հոդվածն ուղարկել էի թերթերից մեկին
չտպվեց:
Զետեղում եմ էստեղ, գոնե Չուկը աչքով անց կացնի, Կուկը բարլուս կասի, ուրիշներն էլ մի գուցե կարդան: :D
Գրել էի, Հարգելի պրն խմբագիր:
Հուսով եմ, որ Ղարաբաղի հարցի մասին ստորև ներկայացվող իմ տեսակետը կարժանանա Ձեր ուշադրությանը:
Եթե հոդվածը դեմ է Ձեր տեսակետներին, կամ հնարավոր չէ այն տպագրել ինչ-ինչ այլ պատճառներով, խնդրում եմ մեկ նախադասությամբ տեղյակ պահել զուտ չտպագրելու փաստի մասին:
նախադասություն հետ չեկավ:
Ղարաբաղը ոչ անկախացվող է, ոչ էլ զիջվող:
Այն հայկական պետության մաս է:
Մաս 1
Հակամարտության սկզբին երևի բոլորս էինք համակարծիք, որ Ղարաբաղյան հարցը Ստալինյան քաղաքական կամայականությունների հետևանք է, և նոր մտածողության պայմաններում պետք է շտկվի հօգուտ մեզ՝ ուղղակի փաստերի ճնշման տակ: Լուծման կոնկրետ քաղաքական պատճառաբանությունը, ձևակերպումը մի տեսակ հետին պլան էր մղված: Սովետական Միությանը փլուզվեց, բայց հարցը մնաց չլուծված:
Հետագայում, անձամբ ինձ համար, Ղարաբաղի «ինքնորոշմամբ անկախանալու» իրավունքի խնդիրը որպես միջազգային քաղաքական արգումենտ կորցրեց իր ուժը: Մտածում էի, որ եթե նույնիսկ կոնֆեդերատիվ միության ներսում այս հարցադրմամբ հարցը տեղից չշարժվեց, ապա ինչ տրամաբանությամբ պետք է միջազգային հանրության աչքում մեր արգումենտները ավելի արժեքավոր դառնան ու որպես լուծման հիմք ծառայեն՞:
Ժամանակը ցույց տվեց, որ նույնիսկ հաղթական պատերազմից հետո էլ, Հայաստանյան քաղաքական միտքը մնած քարացած, չհասկացավ փոփոխված իրադրությունը ու չթարմացրեց հարցադրումները ըստ միջազգային տրամաբանության ու պահանջների:
Աստիճանաբար նաև պարզվեց, որ մեր քաղաքական կշռի չնչինության հետ մեկտեղ, «կողմնակի դիտորդի» Հայաստանի քաղաքական կեցվածքը կոպիտ սխալ ուներ իր մեջ, որը հանգեցրեց մեծ զրկանքների, ներքին այլանդակությունների և ուր որ է, ավելի մեծ ողբերգության է տանելու մոտ ապագայում:
Ղարաբաղյան քաղաքական հիմնահարցում հայկական կողմի դիքորոշման պատմությունը զարմանալի զիջողական է ու անտրամաբանական: Սկզբից մենք հրաժարվեցինք Ղարաբաղը Հայաստանին միացնելու գաղափարից: Հետո հրաժարվեցինք նույնիսկ մեր իսկ առաջարկած մոդելով Ղարաբաղը որպես անկախ պետություն ճանաչելուց: Հիմա էլ պատրաստ ենք այն լիովին վերադարձնելու Ադրբեջանին, մենակ թե սերգոջանը իբր կուշտ լինի: Եթե այսպես շարունակվի, արդյունքում Հայաստանն էլ կդառնա թուրքաբնակ վիլայեթ, չնայած սերգոջանը վաղուց է կուշտ:
Ցանկացած դիվանագետ, որը զբաղվել է Ղարաբաղի հարցով, հաստատ ծանոթ է նախապատմությանը և հասկանում է իրերի իրական դրվածը: Իհարկե գերտերությունների կամքով երբեմն հնարավոր են ինչ-ինչ կամայական գեոքաղաքական վերաձևումներ, ինչպիսին օրինակ Կոսովոյի նախադեպն էր, բայց որպես օրենք, հիմնականում հարցերը լուծվում են ըստ քաղաքական իրական ուժերի ու տրամաբանությունների:
Այս առումով դիտարկելով Ղարաբաղյան խնդիրը, տեսնում ենք, որ բոլորն էլ հասկանում են, որ իրականում այն արյունալի անցյալով տարածքային վեճ է երկու խիստ թշնամական հարևան ազգերի միջև:
Եթե մենք հույսներս դրել ենք դրսից հրամցվող միջնորդական լուծումների վրա, ապա պետք է ինքներս էլ միջնորդներին մատուցեինք տրամաբանական, իրական համոզիչ սխեմաներ ու հիմնավորումներ: Որպեսզի նրանք հենց այդ արգումենտացիայի ուժով մեզ ձեռնտու լուծումների հանգեին ու այն ներկայացնեին կողմերին: Բայց նման քայլեր մենք չենք կատարել, ու չի էլ նշմարվում, թե ապագայում կանենք:
Սկզբում մենք ունեինք ռազմական հաջողության դրական արգումենտը, որը սակայն զուգորդված էր ԼՏՊ-ի տեսական, արհեստական, թույլ, անիրական, «անկախ» Ղարաբաղի սխեմայով: Քաղաքական-դիվանագիտական այդ տարօրինակ զուգորդումը՝ հաղթանակած Հայաստան- ինքնորոշվող, անկախ Ղարաբաղ մոդելը, Սովետի նոր-նոր վերացման պայմաններում, խաբուսիկ էր միջնորդների համար: Ռազմական արգումենտը մեր օգտին էր աշխատում, բայց Ղարաբաղի անկախության մեր կամազուրկ պահանջը տետանուսի մեջ էր գցել միջնորդներին: Փաստորեն մենք պահանջում էինք, որպեսզի պուճուրիկ Հայաստանի տգետ քաղաքական կամքով աշխարհը փոխի պետության ու պատերազմի մասին իր հիմնարար պատկերացումներն ու միկրոսկոպիկ Հայաստանի կողքին մի հատ էլ սուպերմիկրոսկոպիկ անկախ Ղարաբաղ սարքի: Նրանք զարմացած էին և շարունակում են այդպիսին մնալ հիմա էլ՝ թե ինչպես կարող է անկախ ու ինքնուրույն համարվել մի տարածք, ուր ամեն ինչ հայկական է՝ ժողովուրդը, փողը, բանակը, լեզուն, բյուջեն: Եվ պետություն կոչվածն էլ Հայաստանին կպած ընդամենը մի բուռ տարածք է, որի անկախությունը նույնիսկ հենց ինքը՝ Հայաստանը չի ընդունել:
Արդյունքում, դրսում լավ էլ հասկացան, որ գործ ունեն անբարտավան, անինքնասեր, ու վախկոտ մի երկրի ու ժողովրդի հետ, որը զլանում է մատը- մատին խփել և ուղեղ բանեցնել՝ իր հարցերը լուծելու համար:
Քոչարյանը զուտ բնազդային կողմնորոշիչներով հասկացել էր մեր դիրքի թուլությունները, բայց քանի որ զբաղված էր միայն անձնական հարստացման հարցով, ժամանակ, գիտելիք և օգնողներ չունեցավ հարցերը քաղաքականապես մշակելու և որպես հայկական մոտեցում ներկայացնելու: Նա ընդամենը թուլացրեց Ղարաբաղի դերը որպես առանձին կողմի, ներ առավ այն Հայաստանի դիրքորոշումներում, բայց իր նպատակը ոչ թե հարցի վերջնական լուծումն էր, այլ ժամանակ շահելը:
Ներկա նախագահն էլ խիստ տառապելով լեգիտիմության պակասով, խաղի մեջ մտավ առանց որևէ մշակված ծրագրի: Ավելին, Ղարաբաղյան պարտվողականությանն ավելացրեց հայկական Գենոցիդի «քննարկելի» լինելու հնարավորությունը ևս: Մտնելով ֆուտբոլային դաշտերը, նա չոր պարտություններով դուրս եկավ խաղերից ու հայկական բոլոր հիմնահարցերը մի փաթեթով շպրտեց միջազգային քաղաքականության աղբարկղը:
Ադրբեջանն ու Թուրքիան էլ, տեսնելով մեր այս խորը ապաշնորհությունը, տգիտությունն ու անճարակությունը, խստացրին իրենց դիրքերն ու արդեն նախապատրաստել են այնպիսի քաղաքական ելակետեր, ուր պատերազմի հրահրումը թե Ղարաբաղի և թե Հայաստանի հանդեպ, զուտ հարմար պահի հաշվարկի հարց է:
Ցավալին այն է, որ նույնիսկ այս պահին, թե իշխանությունը, թե ընդիմությունը և թե ողջ հայությունը գալիք պարտությունների դեմն առնելու ալտերնատիվ առաջարկներ չունեն: Ընդիմությունը հիպնոսված է ԼՏՊ-ի զիջողական տեսակետներով, իշխանությունը մտահոգված է միայն իր լեգիտիմության հարցերով: Մարդիկ էլ- իրենց ամենօրյա ապրուստի հոգսով: Իսկը Կռիլովյան հայտնի առակի նմանակով:
Բայց այնուհադերձ, եկեք տեսնենք, թե հիմա, 20 տարի անց, արդյոք կան դրական, օբյեկտիվ արգումնետներ մեր օգտին և փորձենք դրանք դնել ղարաբաղյան ու հանդեպ Թուրքիան մեր քաղաքականության հիմքում:
1 -Մենք ունենք գոնոցիդի արյամբ շաղաղված անցյալ՝ Թուրքերի ու իրենց սատելիտ Ադրբեջանի հետ հարաբերություններում:
Միջնորդներն իհարկե հայկական Գենոցիդի վրա թքած ունեն, բայց հաշտություն կնքելու նոր առաջարկներ անելիս, նրանք ուզած թե չուզած, պետք է հաշվի առնեն իրենց առաջարկների հետագա գոնե ժամանակավոր կենսունակության խնդիրը: Այս առումով մենք ունենք հինավոր արգումենտներ ու պահանջներ, որոնք իրականում ուժեղ են ու դժվար մերժելի: Այսինքն, եթե առաջարկը չի ծառայում թշնամության թուլացմանը, և հակառակը՝ սրում է այն, ապա այն անընդունելի է ի սկզբանե: Այս առումով կա Մեծ Եղեռնի փաստը, կա Նախիջևանում հայերի ի սպառ վերացման փաստը, կա 1918 թվի Ադրբեջանում հայերի գենոցիդի փաստը: Կա հայերի, ողջ Ադրբեջանից բռնի տեղահանման փաստը: Կա 1988-1993 թվերի հրահրած կոտորածների ու պարտադրված պատերազմի փաստը: Կա Բուդապեշտում հայ սպայի սպանության փաստը: Վերջապես առկա է ներկայիս ադրբեջանական ու արդեն թափ առնող թուրքական անհերքելի հայատյաց հռետորիկան:
Սրանք փաստեր են, որոնք իսկապես կարևոր են միջնորդների համար: Եվ հենց սրանց մասին հայկական կողմը պետք է մշտապես բարձրաձայներ և ոչ հայանպաստ բանաձևերը մերժեր, որպես նոր գենոցիդի ու ավերածությունների տանող անիրական լուծումներ:
Բայց դա ոչ միայն չի արվել, այլ հակառակը, միչև այժմ նույնիսկ չի էլ դիտվում որպես հեռանկարային դիվանագիտական արգումենտացիա և հուսալի քաղաքական լծակ: Ձեններս կտրել, սուգը կապել ենք ու սպասում ենք թե մեր հեզիկությունը վերջ-շուտ կգնահատվի, ու մի օր Ադրբեջանը մեծահոգաբար մեզանից ձեռ կքաշի:
Չավուշողլուն առհասարակ ոտք չպիտի դներ Հայաստան, եթե սկզբից ի վեր չէր հարգելու մեր պրոտոկոլային պայմանները՝- չէր այցելելու Հուշահամալիր: Մեզ համար ստորացուցիչ այս այցից հետո էլ ուշ չէր՝ եվրոքեռիներին իրենց պաշտոնյայի անհարիր վարքի ու այսուհետ նմանների անցանկալի լինելու փաստի առթիվ լուրջ բողոք ներկայացնելու համար:
Իշխանությունը չէր անում, թող ընդիմությունը, ժողովուրդը անմիջապես հազարավոր ստորագրություններով դիմեր: Բայց դա չարվեց, որովհետև խորը ատելություն կա մեր ներսում, որը արդեն կործանարար է դառնում մեր բոլոր գործերում: Մենք աններելի թույլիկ և ոչ ադեկվատ ենք դարձել հանդեպ մեզ կատարվող կոպիտ և նվաստացուցիչ ոտնձգությունների դեպքում:
2 -Սովետական Միության փլուզման հետևանքով առաջացած և քաղաքական լուծում պահանջող ղարաբաղյան հարցը արդեն ոչ տարածքային ամբողջականության խնդիր է, և ոչ էլ ազգերի ինքնորոշման իրավունքի հարց: Այն երկու հարևան պետությունների մեջ էթնիկ զտմամբ տարված պատերազմի հետևանք է:
Պատերազմը սկսել է Ադրբեջանը, իր տարածքից կոտորածով ու ավերածություններով տեղահանելով հայությանը, հարձակվել է պաշտոնապես, միջազգայնորեն ձևակերպված Ղարաբաղի հայկական ինքնավար պետության վրա: Պատերազմը տարվել է միասնական հայկական ուժերով ու ռեսուրսներով, և այժմ էլ զինադադարը անցնում է ըստ մարտական արդյունքների գծի՝ որոշ տեղերում գրավված են ադրբեջանական հողեր, որոշ տեղերում՝ հայկական:
3 -Բոլոր միջնորդներն էլ գիտեն, որ իրականում պատերազմել են Հայաստանն ու Ադրբեջանը, և որ հարցը կոնկրետ հայ-ադրբեջանական հարաբերությունների առանցքն է:
4 -Հայաստանի՝ որպես կողմնակի դիտորդի դերը ինքնանվաստացուցիչ, ազգի և սեփական սուբյեկտի հանդեպ անպատասխանատու կեցվածք էր:
Հայաստանը երբևէ, որևէ հարցում նախաձեռնող չի եղել ու միշտ քարշ է եկել ադրբեջանական նախաձեռնությունների ետևից: Բանակցային գործընթացում իրեն դրսևորել է որպես դինագիտորեն ապաշնորհ, դանդաղաշարժ, անօգնական ու տգետ մի պետություն, որի միակ նպատակն է եղել ժամանակ ձգելը, հույսը կապելով գերտերությունների շահերի զուգորդման վրա:
5 -Մենք պետք է վաղուց հրաժարված լինեինք «Անկախ Ղարաբաղ» կոչված արհեստական, պարտվողական, անպատիվ դիրքից և բաց ճակատով ներկայացնեինք մեր դիրքորոշումն ու իրավունքներն աշխարհին: Սակայն դա չի արվել, և նույնիսկ հիմա, ակընհայտ անհաջողություններից հետո էլ, դեռ նման մոտեցման անհրաժեշտությունը գիտակցված չի:
6 -Մեզ՝ որպես գոյության իրավունք մուրացողների, ոչ մեկը չի պաշտպանելու, հակառակը խուսափելու են մեզ հետ գործ ունենալուց, որովհետև հոգեբանորեն շատ դժվար է ուրիշի քաղաքական ու ռազմական պոտենցիալները, կամքը, գիտելիքն ու բարյացկամությունը շահագործող անբան տգետին հավերժ սատար կանգնելը: Դժվար է խեղճ ու հաշմանդամ ձևացող, իր քաղաքական ապագայի վրա խաչ քաշած, բայց ներսում իրար հոշոտող զանգվածին հարգելն ու տեր կանգնելը:
7--Պատերազմը հրահրվել է Ադրբեջանի կողմից, բայց զինադադարը պարտադրվել է Ադրբեջանին, հենց իր խնդրանքով:
8 -Այս կետերի շարքն ու խնդրի նախապատմությունը ցույց են տալիս, որ քննարկման առարկան ի սկզբանե ոչ թե ղարաբաղյան հարցը պետք է լիներ, այլ ձեռք բերված հրադադարի հիման վրա խաղաղության պայմանագրի կնքումը: Դա չի հասկացվել, գիտակցվել ու չի արվել:
Շարունակելի: :D
Մաս 2
Իսկ ինչ կունենանք, եթե այսօր, գոնե ուշացած, բաց և ոչ պարտվողական մոտեցումներն ու հարցադրումները ձևակերպենք որպես հայկական նոր դիրքորոշում՞:
Կարող է լինել 3 արձագանք:
Ա- Ադրբեջանը ամբողջովին մերժում է մեր նոր դիրքորոշումը, չի ընդունում իրերի նման դրվածքը ու անցնում է ռազմական հակահարձակման:
Բ- Ադրբեջանը հաշվի է առնում մեր դիրքի փոփոխությունները ու որոշ զիջումներով համաձայնվում է վերջնական պայմանագրի կնքմանը:
Գ- Ելնելով տարվող ակտիվ, իրենց համար խիստ շահեկան քաղաքական գործընթացների դրական արդյունքներից, Ադրբեջանը և Թուրքիան բանի տեղ չեն դնում մեր նոր դիրքորոշումները, շարունակում են իրենց քաղաքական մանևրները, մինչև Հայաստանի լիարժեք քաղաքական, հասարակական կապիտուլյացիան:
Իմ կարծիքով մեր կողմից այսքան ապաշնորհություն դրսևորելուց հետո, 2-րդ տարբերակի հավանականությունը բացարձակ զերո է: Որոշակի շանս ունի 1 տարբերակը, բայց 3-րդն այս պահին ամենահավանականն է թվում:
Իմ համոզմամբ լռելով, պրոցեսների ետևից քարշ եկող ռեակտիվ անճարակությամբ, ու քաղաքական տգիտությամբ, հենց մենք ենք ոգևորել Ադրբեջանին և թուրքերին նման անզիջողականության:
Համադրելով եղած փաստերն ու տենդենցները, ես տեսնում եմ, որ հայկական կողմը փաստորեն օրակարգից հանել է պայքարելու, արժանավայել դիմադրելու հարցը և հույսը դրել է լրիվ հանձնվելու՝ կապիտուլիացիայի, «այնթափցիության» վրա:
Չգիտեմ, թե ինչ անուն պետք է դրվի այս կեցվածքին, բայց գիտեմ, որ ոնց էլ դա կոչենք, առաջին հեթին այն ծայրահեղ ստորացուցիչ է ու ի վերջո՝ կործանարար:
9 -Հայկական մամուլում սակավաթիվ քննարկումներ են եղել այն մասին, որ առաջարկներ և լուծումներ պետք է գտնվեն հայ և ադրբեջանցի փոխադարձ փախստականների տարածքային իրավունքների բավարարման կոնտեքստում:
Կան անհերքելի փաստացի ապացույցներ որ նախապատերազմական ու պատերազմական գործողությունների հետևանքով 400000 հայ անարգվելով, թալանվելով ու փախչելով արտաքսվել է Ադրբեջանից: 140000 ադրբեջանցի ընդամենը մեկ պատահական զոհով, կազմակերպված լքել է Հայաստանը:
Այսինքն Ղարաբաղից զատ, առկա է մեծ շեղում հայ-ադրբեջանական փախստականների ընդհանուր թվի առումով: Հետևաբար օրակարգի հարց է Ադրբեջանից արտաքսված՝ թվով 260000-ով ավել հայ փաստականների հողային իրավունքների կոմպենսացման հարցը, որը պետք է բանակցություններում դառնա քննարկման հիմնական առարկա:
Այս արգումենտը հիմնովին փոխում է քննարկման առանցքը և հարցը շահեկան է դարձնում մեզ համար: Չգիտեմ, թե արդյոք երբևէ մեր բանակցողները քննարկման դրել են այս հարցը: Մի գուցե դա արվել է, բայց Ադրբեջանը բանի տեղ չի դրել այդ փաստարկը: Հակադարձել է իբր 1 միլիոն ադրբեջանական փախստականների միֆով և համառ աշխատանքով արժեզրկել մեր նախնական փաստարկը:
Բայց իրականում հենց սա է բանակցություն կոչվածի էությունը՝ երբ մեկը համառորեն առաջ է տանում իրեն ձեռնտու փաստարկը՝ անկախ դիմացինի քամահրանքից, հոխորտանքից կամ ուրիշների «խորհուրդներից: Ադրբեջանը իր բազմաթիվ կեղծիքները շարունակապես կրկնելով հասել է բանակցային մեր առանց այն էլ ի սկզբանե ծայրահեղ թույլ դիրքերի փլուզմանը: Իսկ մենք էլ չկարողանալով տարբերակել մեր ուժեղ և թույլ արգումենտները, կառչած ենք մնացել կործանարար հին դոգմաներին, ոչ մի խիստ պահանջ համառորեն չենք դրել, հետապնդել և արդյունքում հասել ենք կապիտուլյացիայի շեմին:
10 -Իրականում վիճակը հիմա էլ այդպես ծանր չէ: Կա բավարար փաստաթղթային հիմնավորում փախստականների հաշվով: Եվ հենց փախստականների հարցում է, որ մենք ունենք ազդու առավելություններ:
Ըստ փախստականների հարաբերական թվերի, ստացվում է, որ Շահումյանի, Գետաշենի, պաշտոնապես հայկական տարածքների ու ողջ Ադրբեջանից տեղահանված հայերին որպես փախհատուցում հասնում է մոտ Քելբաջարին ու Լաչինին հավասար տարածք: Եվ հարցն էլ կոնկրետ մարդիկ չեն, որ պետք է վերադառնան իրենց բնակության վայրերը, այլ միջպետական վնասների փոխհատուցումը: Ադրբեջանի ներքին փախստականների հարցը պետք է քննարկվի փախստականների հայ-ադրբեջանական բալանսից զատ: Այն քննարկման առանձին նյութ է և պետք է բավարարվի միայն խաղաղության վերջնական պայմանագրի և տեսականորեն հնարավոր, 5 շրջանների վերադարձի հետ համակցված:
11-Որպես քննարկման հիմնական առարկա, անպայման պետք է սեղանին դրվի նաև Ադրբեջանի նախահարձակ լինելու հարցը, որպես պատերազմի հրձիգի, մեղավորի, որը պատասխան պետք է տա 35000 փաստացի զոհերի, հարյուր հազարավոր խեղված կյանքերի ու ավերածությունների համար:
12- Քննարկման առարկա պետք է դառնա նաև Հայաստանի շրջափակման հարցը, որպես շարունակվող տնտեսական ավերածությունների ու արտագաղթի պատճառ է և շարունակվող պատերազմ՝ Հայաստանի դեմ:
Փաստորեն ստացվում է, որ զինադադարի պայմանագիր կոչվածը նաև մեր դիվանագիտական անգործության շնորհիվ, դարձել է ընդամենը կեղծ ու խաբուսիկ մի թղթի կտոր, որով շղարշվում է շարունակվող լուռ, հյուծող և «անտեսանելի» պատերազմը Հայաստանի դեմ: Եվ որը հայաստանյան հասարակությունը և պետությունը այլասերելու, վերջնականապես ծնկի բերելու լծակի է վերածվել:
13 –Ստացվում է, որ ներկայումս Հայաստանը Ադրբեջանի հետ ոչ թե Ղարաբաղի հարց պետք է քննարկի, այլ թուրք-ադրբեջանական բլոկադայի, գենոցիդի ու կեղծ զինադադարի հարցերը:
Հենց կեղծ զինադադարի էությունը բացահայտելով, հրապարակավ քննարկելով ու նրա ուժը կոտրելով է, որ մենք կկանխենք սպասվելիք ֆիզիկական պատերազմը:
Չնայած մեզ համար ակընհայտ շահեկան այս քաղաքական արգումենտների ու տրամաբանության գոյությանը, արդեն 17 տարի է, հայկական քաղաքական-դիվանագիտական միտքը չի տեսնում ելքեր, չի կարողանում գտնել ու մշակել իրեն ձեռնտու կոնցեպտուալ մոտեցումներ ու առհասարակ չի պատկերացնում Հայաստանի դերը ռեգիոնում: Լավագույն դեպքում մենք կցորդ ենք՝ Ռուսաստանի, Իրանի, նույնիսկ Վրաստանի ու հիմա էլ՝ արդեն «բարեկամ» դարձող Թուրքիայի:
Որն՞ է պատճառը: Իհարկե, հետսովետական տնտեսական փլուզումից հետո, մասնագետների ջարդից ու արտաքսումից հետո, թալանի ու կոռուպցիայի ներկայիս կռապաշտ պայմաններում, նորմալ մասնագիտական խորաթափանց մտածելակերպը հալածելի է ու մերժելի մեզանում: Ժանտախտ համակած երկրին հատուկ մթնոլորտ է տիրում Հայաստանում: Բայց այժմ արդեն նաև մեծ ազգային աղետի շեմին ենք, վերջապես սթափվել է պետք, իրերի դրվածքը հասկանալ, ու վերակենդանանալու փորձ անել:
Փորձենք գոնե տեսականորեն, գոնե թղթի վրա, Հայաստանի քաղաքական գոյության ինչ որ մոդել մշակել ու այն օգտագործել մեր ներքին ու արտաքին քաղաքական գործառույթներում:
14-Ակընհայտ է, որ Թուրքիան բազմավեկտոր արտաքին քաղաքականություն է վարում: Մի կողմից փորձում է եվրոմիություն մտնել, մյուս կողմից իր ռեգիոնալ դերն ու ազդեցությունը մեծացնել: Հաջորդը դա անթաքույց պանթուրքիզմն է: Ներկայումս Ադրբեջանի հետ նրա «ախպերական» ալյանսը հենց այդ հեռահար քաղականության բաղադրիչն է, իսկ Հայաստանի հանդեպ դրսևորած անհամաչափ ագրեսիան՝ հետագա գործելաոճի նախանշաննը :
15 -Մենք պետք է վերջապես ազգովի հաշիվ տանք մեզ, որ իրականում ինքնաբավ պետական տարածք ենք ձեռք բերել: Տարածքը դա ցանկացած կայուն, վերարտադրվող պետականության հիմքն է: Եթե այն փոքր է, անռեսուրս ու շրջապատված թշնամիներով, ապա դա դեռ չի նշանակում, որ բացարձակ անպետք է ու պետք է մնա բառադիանոց, կրիմինալի ու բեսպրեդելի արգելոց:
16 -Մենք չկարողացանք նորմալ իշխանություն ու ընդիմություն կերտել : Եվ դրա հիմնական պատճառը ես համարում եմ մեր քաղաքական մանկամտությունն ու ԼՏՊ-ի բազմամյա «այնթափցիական» քարոզը: Այս հարցը շատ ավելի խորը քննարկման է արժանի, քան թե ընդիմության լիդերի հարցի քննարկումն է: ԼՏՊ-ն ձևավորել է հայկական քաղաքական մտածողություն և կոնկրետ դիրքորոշումներ, որոնք իմ կարծիքով կործանարար են եղել մեր պետականության համար և իներցիայի ուժով շարունակում են այդպիսին մնալ: Սերգոջանը» չէ այդ մարդու քաղաքական մտածելակերպի գոհարը, այլ աննկատ մնացած, բայց արդեն վաղուց մեր ենթագիտակցականը թափանցած այն թեզը, թե Հայաստանի գոյությունը ոչ իրենով, և ոչ էլ որևէ այլ մի ղեկավարով է պայմանավորված: Ինքը բառացի ասել էր, որ այսօր ինքն է, վաղը մի ուրիշը կլինի: Ղեկավարները կգան ու կգնան, բայց Հայաստանը կանգուն կմնա, անկախ ղեկավարից: Այս միտքը նա հայտնել էր դեռ 1993-94 թվերին:
Մինչև հիմա էլ մեր մտքով չի անցնում, որ հենց այս թեզը կործանարար եղավ Հայաստանի համար: Նույնիսկ այսօր էլ, այս հանգստացնող, հիպնոսացնող թեզն է առաջնորդում մեզ: Մենք մտածում ենք, որ այսօր չեղավ՝ վաղը կստացվի, վաղը չեղավ՝ մյուս օրը կլինի: Այս մեկը թալանեց, այլանդակեց, ավիրեց՝ դա կարևոր չէ: Մյուսը նույնն արեց՝ ոչինչ: Չէ որ Հայաստանը հավերժ է, անհաղորդ դեմքերին, ժամանակին, թալանին ու ավերածություններին: Վերջ-շուտ լավ կլինի, առանց մատը-մատին խփելու հարցերը ինքնըստինքյան կլուծվեն:
Հենց այս մտածելակերպն էր, որ կամաց-կամաց դատարկեց Հայաստանը, իսկ մենք շարունակում ենք այն կանգուն համարելը: Այս թեզն է պատճառը, որ մինչև հիմա էլ, մեր բռնած որևէ գործ մինչև վերջ չի հասնում, որևէ հարց սկզբունքային գնահատական չի ստանում, որևէ պետական ու ազգային հանցագործ չի պատժվում:
Ցավալի է, բայց փաստ, որ մենք նույնիսկ անընդունակ եղանք այս կործանարար դոգման ըստ արժանվույն հասկանալու, գնահատելու և վերջապես հրապարակավ մերժելու:
17 -Ստացվում է, որ հենց իր՝ ԼՏՊ-ի հիմնադրած ախոռը ոչ միայն դեմքերի, այլ նաև սխալ, կործանարար տեսությունների ու դոգմաների ախոռ է: Եվ որ խնդիրը ոչ թե այն մաքրելն է, այլ ամբողջովին քանդել-վերացնել- խորտակելը, մեր մտածելակերպից արտամղելը:
Թե Ղարաբաղյան, թե թուրքերի հադեպ եղած, և թե ներքին հարցերում մենք պետք է անցնենք բացահայտ ճշմարիտ, իրական դիրքերի և մեր դիրքորոշումները ներկայացնենք դիվանագիտորեն ճիշտ շեշտադրված, բայց առանց կեղծ ու վախկոտ, հետին մտքերի:
18 -Հայաստանը պետք է իր համաձայնությունը տա 1988 թվի փետրվարի 18-ի Ղարաբաղի ԳԽ որոշմանը՝ /մի գուցե օրը սխալ եմ հիշում/ Հայաստանի հետ միավորվելու մասին:
19 -Համաձայնության հիման վրա հռչակագիր պետք է ստորագրվի Հայաստանի և Ղարաբաղի միջև միացյալ պետություն կազմելու մասին: Հռչակագրում պետք շեշտվի, որ Ղարաբաղը և Հայաստանը Ադրբեջանի պարտադրած պատերազմում հաղթելով, նվաճել են որպես միացյալ ազգի մեկ պետական տարածք վերամիավորվելու իրավունքը:
20 -Հայաստանը պետք է ձևակերպի ռեգիոնում իր նպատակները, որպես խաղաղության կողմնակից և պահապան, ազատ տեղաշարժի և համագործակցության շահագռգիռ սուբյեկտ: Ներկայացնի հարևանների հետ փոխադարձաբար հարգվող սուվերենության իր պահանջները և դրանց ապահովման մեխանիզմները:
21 -Թուրքերի կողմից գենոցիդի պաշտոնական խոստովանությունը պետք է համարվի հայկական արտաքին քաղաքական գերակայություններից մեկը:
22 -Առանձին փաստաթղթով, Հայաստանը նախապես պետք է հայտարարի նաև ներքին հումանիտար արտակարգ դրություն մտցնելու մասին, թուրքերի շարունակվող գենոցիդային քաղաքականությունից իր ազգային գոյությունը պաշտպանելու նպատակով:
Շարունակելի:
Մաս 3
Այս հոդվածը գրելիս մտածում եմ այն սարսափի մասին, որը կհայտնվի շատ ու շատ ընթերցողների դեմքին: Հասկանալի է, որ 22 տարվա, մինչև մեր ուղն ու ծուծը հասած դոգմա է կասկածի տակ առնվում: Հետևաբար բնական է, որ այս մոտեցումները կյանքի կոչելու հավանականությունը շատ փոքր կլինի: Դրանք խիստ մերժելի և անընդունելի կլինեն ԼՏՊ-ի և նրան կուրորեն հարողների համար, արտգործնախարարության հին, պարտվողական դրվածքները յուրացրած չինովնիկների համար:
Մերժողները մի գուցե մարդկանց 90 տոկոսից էլ ավել լինեն, որովհետև դրանց շարքերում կլինեն նաև նրանք, ովքեր մտածում են, թե Ղարաբաղն էլ, Ղարաբաղցիներին էլ ետ տանք, միայն պրծնենք ներհայաստանյան այս մղձավանջային իրականությունից:
Ցավոք սրտի, այսօր մեզանից շատ մեծ զիջումներ կորզելու գայլային ախարժակ է կուտակված թուրքերի քաղաքական մտահորիզոններում - և հեշտ լուծումներ արդեն իսկապես չկան:
Ինչևէ, շարունակելով ասելիքս, նշեմ, որ այս մոտեցումները կյանքի կոչելու համար առաջին քայլով պետք է մեր ներսում իրար հետ լեզու գտնելու պայմաններ ստեղծվեն:
Այսինքն՝
23 -Ներքին արտակարգ հումանիտար դրություն հայտարարելու համար զուգահեռաբար պետք է թուլացվի ներքաղաքական լարվածությունը:
Մի կողմից պետք է կալանավորվեն մարտի մեկի բոլոր մեղավորները, ներառյալ նաև Քոչարյանը, ազատ արձակվեն քաղաքական բանտարկյալները, ոստիկանությունը և բանակը պետք է հեռացվեն քաղաքական ասպարեզից: Բայց զուգահեռաբար պետք է Հայաստանից արտաքսվի նաև ԼՏՊ-ն: Հին հույների օստրակիզմը այս դեպքում խիստ տեղին կլինի: Քչերը գիտեն, որ օստրակիզմի են ենթարկվելիս եղել միայն քաղաքական մեծ ազդեցություն ունեցող այն գործիչները, որոնց շարունակվող քարոզները անհամատեղելի են եղել երկրի պետական շահերին:
Ներկայիս հայկական թե ներքին և թե արտաքին քաղաքական կյանքի համարյա բոլոր ստանդարտները դրվել են ԼՏՊ-ի կողմից: Այդ մարդը սխալ դուրս եկավ թե ներքին և թե արտաքին հարցերում: Չի կարելի շարունակել նրա կործանարար ուղենիշերի քարոզը:
Ժողովուրդը թե ներսում և թե դրսում պետք է հասկանա, որ կանգնած ենք պետականություն կորցնելու ու ֆիզիկական մեծ կորուստների նախաշեմին և պահանջվում են կտրուկ քայլեր:
Ներկայումս ասպարեզում բավարար բազմակարծություն ու տեսակետներ կան մեր անելիքների շուրջը: Շատ բան մակերեսին է, ընդունելի թե իշխանություններին և թե հասարակությանը: Բայց ոստիկանական անիմաստ ծայրահեղությունների, մի քանի անպիտանների պնդաճակատության, ագահության, տգիտության, ինչպես նաև ԼՏՊ-ի արհեստամտության պատճառով, ազգովի դարձել ենք մտածելու, գործելու և համագործակցելու անընդունակ:
Ի տարբերություն իշխանությունների, հասարակությունը ունակ է դեռ ներելու և պաշտպանվելու արտաքին վտանգից: Բայց անկարող է որևէ քայլ նախաձեռնելու, քանի որ ներքին կապանքներն ու վախն են պատել մեզ:
Սա բացահայտ անտրամաբանական իրավիճակ է: Անհնար է, որը ներսում ստրկացված, անարգված ժողովուրդը միավորվի ու հաղթի արտաքին թշնամուն: Այժմ մեր առաջին խնդիրը դա ներքին հասարակական, աշխարհայացքային ընդհանուր համաձայնության գալու հարցն է:
Մեր կորուստների դեմն առնելու հնարավություն ունեցող միակ մարդը դա պետական լծակներին տիրապետող երկրի նախագահն է: Ինքը պետք է վերջապես վեր կանգնի այս կործանարար թմբիրից ու մյուսներին հրամցնի, պարտադրի ճշմարտությունը:
24 -Ասվածից հետևում է, որ վաղը, գործը վերջնականապես տապալելուց հետո, պատասխանատուն ու մեղավորը ներկայիս նախագահ Սարգսյանը պետք է համարվի: Եվ այս պնդման հիմնավորումն էլ ավետարանի վրա հնչեցրած իր նախագահական երդումն է, որի և ոչ մի կետը չի կատարել:
Հայաստանն այժմ մեկ մարդու ցուցամատով շարժվող երկիր է, և անիմաստ է մեր ներքին ուժային դաշտերում այլ գործոններ ու բարդություններ փնտրելը: Նախագահը մանևրող գործելակերպի մարդ է: Ինքը պետք է հասկանա իրավիճակի խստությունը և գնա անհրաժեշտ քաղաքական վերակողմնորոշիչ, կանխարգելիչ քայլերի: Եթե ունակ չէ հասկանալու նախագահական պաշտոնի ոչ միայն փառասիրական, այլ նաև պատասխանատվության կողմերը, քաջություն չունի իր դիրքով պարտադրված անհրաժեշտ ներքին ու արտաքին քայլերն անելու, ապա պետք է անհապաղ հրաժարական տա:
25 –Պետք է փաստվի նաև, որ պարտվողական, զիջողական, այնթափցու մտածելակերպը, դա 95 տարի առաջվա թուրք ենիչերուց կյանք մուրացող և թուրքի խորամանկությամբ իր քսակը կամաց-կամաց դատարկող ապագա զոհի մտածելակերպն է: Պայքարելու, դիմադրելու փոխարեն մասնատվելով, փախչելով, եկեղեցում խմբով այրվող, նահատակվող զոհի մտածելակերպն է:
Այն թշվառի մտածելակեպն է, որը ունակ չէ ընկալելու կյանքի իրավունքը հաղթելով ու ստիպելով նվաճելու փիլիսոփայությունը :
26 -Եվ այսօր էլ, ի հեճուկս առողջ տրամաբանության ու նախորդ արյունալի փորձի, երեկվա նահատակվող, փրկություն մուրացող անհատ հային փախարինելու է եկել արդեն պետական, ազգային, հասարակական մակարդակով, թուրքից գոյության իրավունք մուրացող մի քանի միլիոնի հասնող հայությունը՝ ի դեմս Հայաստան պետության:
Սրան ինչ ասենք, ինչ որակում տանք՞:
Ինչ չլսված, նոր, անհայտ պաթոլոգիա է սա՞:
Ինչորէ, -շարունակեմ կոնկրետ ասելիքս:
27 -Պետական և ազգային վերակողմնորոշման հարցում մեծ անելիք ունեն նաև փողատեր դարձած ու ակամա քաղաքականություն մտած օլիգարխ կոչված մեր անգրագետ ու հոռի տղերքը:
Սրանք էլ պարտավոր են իրենց հաշիվ տալու, կեսաբանականից գոնե մի քայլ դեպի մարդկայինը բարձրանալու, համակերպվելու հասարակական օրենքներին և կարգ ու կանոնին:
28 -Իրենց հեռատես համարող շատ ու շատ հայտնի դեմքեր, հաճախ կրկնում են այն թեզը, թե իբր եթե Ադրբեջանը հնարավորություն ունենար ու համոզված լիներ իր հաղթանակի մեջ, ապա վաղուց պատերազմի գնացած կլիներ:
Սա մեր քաղաքական տկարամտության հերթական ցայտուն ապացույցն է: Քաղաքականության մեջ գոնե տարրական գիտելիքների տիրապետող պետությունը գիտի, որ տգիտություն է բացահայտ պատերազմի դուրս գալ արագորեն դատարկվող երկրի ու ինքնահոշոտվող ազգի դեմ: Շատ ավելի ռացիոնալ է հոգեբանական պատերազմը՝ մինչև ինքնահոշոտման պրոցեսն ավարտվի ու տարածքը նվաճվի առանց դիմադրության, բնակիչների ու միջազգային գլխացավանքների:
Վերջացնելով ասելիքս, կարծում եմ, որ՝
29 -Ժամանակն է, որ Հայաստանում դիվանագիտությունը և մնացած բոլոր մասնագիտական ասպարեզներն էլ դիտվեն որպես համապատասխան գիտելիքների, ունակությունների, և իրավասությունների դաշտեր և դրանցով զբաղվեն իրոք մասնագետները:
30 -Ժամանակն է, որ իշխանության վերին դիրքերին հասած մարդիկ իրենց դիրքին հարիր փոքր ինչ փիլիսոփայական խորություն մտցնեն իրենց աշխարհայացքի, պարտականությունների ու գործելաոճի տրամաբանության մեջ և հասկանան, որ քանդելու համեմատ շատ ավելի մեծ է արարման բերկրանքը, հոշոտելու համեմատ շատ ավելի հոգեզմայլ է օգնության վեհությունը, անիծվելու համեմատ առավել հարգալից է օրհնվելու և դրանով փառավորվելու հեռանկարը:
31 -Եվ առհասարակ, ժամանակն է բոլորիս հասկանալու, որ ներկայիս ներհայկական ոհմակային վերաբերմունքը մեկս - մեկու հանդեպ անիմաստ վայրենություն է, որևէ կերպ չարդարացված և արդյունքի չբերող դաժանություն:
Շատերը կհարցնեն, իսկ ինչ ենք անելու, եթե ի պատասխան մեր դիրքի կոշտացման, Ադրբեջանը Թուրքիայի հետ միասին գնա հարձակման, գրավի Ղարաբաղն էլ, Հայաստանն էլ, և գենոցիդի մի նոր գեհենի մեջ բոլորիս էլ ոչնչացնի՞:
Տեսականորեն սա էլ հնարավոր ելք է: Բայց իրականում շատ ավելի քիչ հավանական, քան մեր դիվանագիտական հաղթանակը կարող է լինել դիրքորոշումների փոփոխության դեպքում:
Քաղաքականությունը, դիվանագիտությունը, պատերազմը միշտ էլ ռիսկային անորոշության էլենմենտ ունեն իրենց մեջ: Հարցը ոչ թե ամեն զիջմամբ պատերազմից, կործանարար ելքերից խուսափելն է, այլ նաև ճակատագրին ձեռնոց նետելը և հաղթելու շանսը օգտագործելը: Պատմությունը դա ազգերի պայքարի դաշտ է: Անհնար է այդ դաշտում գոյատևել առանց ստեղծագործելու, կռվելու, պայքարելու, դիմադրելու, հաղթելու և պարտվելու:
Հաղթությունը ապահովվում է իմաստությամբ, խելքով, կամքով և որ կարևորն է, նաև հարձակմամբ: Պարտությունը դա տգիտության, անճարակության, ապշնորհության և միայն վերջին հերթին, նաև ֆիզիկական թուլության հետևանք է:
Ոչ ես և ոչ էլ մեկ ուրիշը չենք կարող հաշվարկել կամ գուշակել որևէ տեսական հարցի կամ սցենարի ճշգրիտ պատասխանը: Հենց այդ պատճառով էլ, ես հարցերը քննարկել եմ արդեն գրանցված արդյունքների հիման վրա: Եղած փաստերն ու արդեն գծագրված հետագա տենդենցները ցույց են տալիս, որ մենք գնում ենք դեպի կապիտուլյացիա: Ես չգիտեմ, թե ինչով է տարբերվելու դա իրական ֆիզիկական պատերազմում պարտվելուց:
Ներկայումս մեր հիմնական և միակ անելիքը դա սպասվող արհավիրքները ժամ առաջ հասկանալն է և դրանցից խուսափելը /կրկնվեմ -խուսափելը, այլ ոչ թե զիջելը/: Թե ինչ մարտավարություն և գործելակերպ կընտրվի, դա արդեն կախված է այն բանից, թե ինչ կասեն հայ քաղաքական ու իշխանական ասպետները, ժողովուրդը: Կգնանք այնթափցու խորհուրդներով, կստանանք մի արդյունք, կգնանք որպես ոչխարի հոտ, մի քիչ այլ ելք կունենանք: Կպայքարենք, կդիմադրենք, կռիվ կտանք՝ լրիվ այլ արդյունքի կհասնենք: Բայց անկախ վաղվա օրվա դրական, կամ բացասկան արդյունքներից, հիշենք, որ այսօր ոչ մեկը մեզ չի խաբում, և որ մենք՝ ինքներս ենք մեզ ինքնախաբում: :D
Սենց հոդվածները չեն տպվում: Լավագույն դեպքում մտնում են սեփական բլոգ ու ձեռքից ձեռք են ացնում:
Հետաքրքիր մտքերն են: Դժվարանում եմ առաջ քաշված սկզբունքերին կողմ կամ դեմ որևէ բան ասել: Բայց հաստատ կարող եմ ասել, որ նման հոդվածները որպես կանոն ստանում են սպիտակ ագռավի կարգավիճակ ու նրանց նկատմամբ բոլոր կողմերից, անկախ քաղաքական հայացքից, դիրքորոշումից, գույնից, մի անգամից ձևավորվում է անտագոնիզմ, ոչ սխոլաստիկ ձևակերպումների պատճառով: Չնայած հենց էտ ոչ սխոլաստիկությունն էլ սենց երկար հոդվածը դարձնում է ընթեռնելի:
Mark Pauler
28.07.2010, 01:17
Ես հենց նոր ԲԻՁՈՒ գրածի երրորդ մասը կարդացի ու ասածների սրությունն ու ճշմարտացիությունը շատ դուրս եկավ: Մենակ մի քիչ կապիտուլյացիայի պահով ա երևի գույները խտացրել: Իսկ էտ ամենին հասնելու համար տեսնես ինչ կոնկրետ քայլեր կառաջարկես??? Ասենք օրինակ լտպ-ին արտաքսելու համար ինչ իրական մեխանիզմ ես տեսնում??? Կամ Նախորդ նախագահին ինչպես կարելի է պատժել???
Հիմա առաջին երկու մասերն էլ կկարդամ:
---------- Ավելացվել է՝ 02:17 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 02:06 ----------
Կարծում եմ առաջին երկու մասերում մի քիչ ազգային ինքնաքննադատության պահով տեղ-տեղ չափն անցել ես: Իրականում լավ էլ հասկանում եմ թե ինչու ես էդպես սուր կպնում հայ ազգին, բայց էդպիսի բառեր հնչեցնելու համար դեռ պետք ա իրավունք վաստակես` այսինքն գործով ցույց տաս, որ տարբերվում ես: Միայն գաղափարական ճառերը քեզ էտ իրավունքը չեն տալիս:
Կարծում եմ առաջին երկու մասերում մի քիչ ազգային ինքնաքննադատության պահով տեղ-տեղ չափն անցել ես: Իրականում լավ էլ հասկանում եմ թե ինչու ես էդպես սուր կպնում հայ ազգին, բայց էդպիսի բառեր հնչեցնելու համար դեռ պետք ա իրավունք վաստակես` այսինքն գործով ցույց տաս, որ տարբերվում ես: Միայն գաղափարական ճառերը քեզ էտ իրավունքը չեն տալիս:
Հարգելի Մարկ, արձագանքդ խիստ հակասական էր:
"մի քիչ ազգային ինքնաքննադատության պահով տեղ-տեղ չափն անցել ես"
-Իսկ էդ չափն ով է որոշել, հաստատել ու դրել որպես էտալոն՞: Էդ էտալոնը որտեղ է դրված, որ ես էլ իմ ասելիքն ու մտքերս հետը համեմատեմ, չափեմ, ու լոզուս պապանձեմ՞:
"էդպիսի բառեր հնչեցնելու համար դեռ պետք ա իրավունք վաստակես":
-Ումից՞: Էդ մի էտալոնը որտեղ է դրված՞ Ուրեմն ձայն բարձրացնելու համար մինչև էդ դեռ պետք է մի ահագին կզած եղած լինեմ՞:
"այսինքն գործով ցույց տաս, որ տարբերվում ես":
Վերջին 22 տարվա գործով ցույց տվածներից գոնե մի 2-կենդանի մնացածի անունը տուր, որ իմանամ, թե որ կերպարների մասին է խոսքը՞:
"Միայն գաղափարական ճառերը քեզ էտ իրավունքը չեն տալիս":
-Ժամանակակից աշխարհում ինքնաքննադատական կամ ցանկացած այլ կարծիք հայտնելը իրավունքի խնդիր չի: Չգիտեմ, թե քո պատկերացումններով ովքեր իրավունք ունեն: Օրինակ սեռժը դոդը, լֆիկը, մանվելն ունեն՞: Լեվոնն ունի՞, և եթե ունեն, ապա ինչից ելնելով՞
Ես հենց նոր ԲԻՁՈՒ գրածի երրորդ մասը կարդացի ու ասածների սրությունն ու ճշմարտացիությունը շատ դուրս եկավ: Մենակ մի քիչ կապիտուլյացիայի պահով ա երևի գույները խտացրել: Իսկ էտ ամենին հասնելու համար տեսնես ինչ կոնկրետ քայլեր կառաջարկես??? Ասենք օրինակ լտպ-ին արտաքսելու համար ինչ իրական մեխանիզմ ես տեսնում??? Կամ Նախորդ նախագահին ինչպես կարելի է պատժել???
Հիմա առաջին երկու մասերն էլ կկարդամ:
Հին Հունաստանում կավի կտորների վրա ազատ քաղաքացիներից յուրաքանչյուրը գրում էր իրեն անդուր /այսինքն արտաքսելու արժանի/ մարդու անունը ու գցում տոպրակը: հետո հաշվում էին, ու եթե որևէ մեկը 50 տոկոսից ավել էր հավաքած լինում, ապա էդ հերոսին ասում էին 10 տարով ցվրվի էս երկրից: Պատմության մեջ ընդամենը 13 հոգի են նման ձևով քաշվել:
Հայաստանը էդ մակարդակին հասնելու ոչ մի շանս չունի: Հետևաբար ԼՏՊ-ի արտաքսելու մասով առաջարկս զուտ տեսական է: Գրել եմ կայֆի համար:
Եվ առհասարակ ներկայացված ողջ նյութն է տեսական: Իմաստն էլ այն է, որ ալտենատիվ կարծիք է մինչև այժմ հրապարակում եղածի: Օրինակ դու ու Տրիբունն արդեն այն կարդացել եք և ունեք ինչ որ վերաբերմունք: Կարծում եմ, որ սրանից հետո երբ մեկը կասի -"անկախ ղարաբաղ" գոնե 3 հոգի /ես, դու ու Տրիբունը/ իրենց մտքում կհարցնեն -իսկ ոնց՞:
Տեսականորեն, ցանկացած նոր միտք հրապարակ է մտնում սվինների հանդիպելով: "Սվիններից" մի 3-4-ը հենց դու ես դեմ արել: Ամենադաժանը դա անտարբերության սվինն է: դրա դեմ խաղ չկա, ցանկացած միտք է դրա դեմ չոքած մնում:
Ու հայաստանում այլ սվին պետք էլ չի:
Իսկ եթե լուրջ, ապա իսկապես շնորհակալ եմ արձագանքիդ համար
Նաիրուհի
28.07.2010, 11:06
Ինձ հոդվածը դուր եկավ: Զարմանալիորեն առաջին անգամ էի այնպիսի բան կարդում, որի հետ գրեթե 99 տոկոսով համաձայն եմ:
Ըստ իս՝ ես քաղաքականությունից առանձնապես բան չեմ հասկանում, դրա համար աշխատում եմ շատ չմտնել բանավեճի մեջ:)
Բայց հոդվածում մի տեսակետ կար, որի արծարծումը մեր կողմից, ըստ իս, ճիշտ չէ: Խոսքս հինգ շրջանների վերադարձի մասին է: Իհարկե, տեսականորեն ոչինչ հնարավոր չէ բացառել, բայց ես դա համարում եմ մեզ համար ամենավատ ելքերից մեկը: Առանց այդ էլ մենք օդ ու ջրի պես տարածքի կարիք ենք զգում: Ես Հայաստանը ավատարիցս թեկուզ մի թիզ պակաս չեմ ուզում տեսնել: Խնդրում եմ սա հուզական մոտեցում չհամարել: ՀՀ Արցախի մարզի ;) մարզկենտրոն Ստեփանակերտը արևելքից տարածքներ տալու դեպքում հայտնվում է Ադրբեջանից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա, հիմա էլ խորությունը մի բան չի: Իսկ հարավից հանձնելն ավելացնում է լրացուցիչ կիլոմետրեր Ադրբեջանի հետ սահմանին՝ միաժամանակ նվազեցնելով սահմանն Իրանի հետ, որը, իմ խորին համոզմամբ, նույնիսկ Իրանին ձեռնտու չէ, իսկ մեզ՝ առավել ևս:
Համ էլ «Աղվանից» Տիգրանակերտը մե՛ր տարածքում պիտի լինի...
գոնե Չուկը աչքով անց կացնի
Անկացրի :aha
Գնահատում եմ աշխատասիրությունը Բիձա ջան, լրիվ անկեղծ: Տրամաբանական ընթացքը ու կառուցվածքը նկատվում ա, բայց հաշվի առնելով, որ դոգմայիկ ա, այսինքն ընդունվել ա որոշակի հարցերի կոնկրետ գնահատական ու ամեն ինչը դրա վրա կառուցվել, հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկվելով, պարզ ու անկհայտ ա, որ տրամաբանությունը մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքով էր գնալով: Ընդհանրապես հակված եմ սենց հոդվածները կոչել ոչ թե վերլուծական հոդվածներ, այլ «քարոզչական» հոդվածներ (քարոզչական չի նշանակում, որ դու պարտադիր ուզում էիր տեսակետդ քարոզել, բայց ինքն իրա կառուցվածքով որոշակի տեսակետի համոզում ա, ոչ թե համակողմանի քննարկում): Անկախ էս գնահատականներիցս հոդվածդ բարձր եմ գնահատում, թեև ինքն իմ համար հեչ համոզիչ չի, չափազանց միակողմանի ա, ու իմ համոզմունքներին ու գաղփարներին դեմ, առավել նացիոնալիստական շեշտադրումներով ա, չի պարունակում պրագմատիզմ, իրատեսություն:
Անկացրի :aha
Գնահատում եմ աշխատասիրությունը Բիձա ջան, լրիվ անկեղծ: Տրամաբանական ընթացքը ու կառուցվածքը նկատվում ա, բայց հաշվի առնելով, որ դոգմայիկ ա, այսինքն ընդունվել ա որոշակի հարցերի կոնկրետ գնահատական ու ամեն ինչը դրա վրա կառուցվել, հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկվելով, պարզ ու անկհայտ ա, որ տրամաբանությունը մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքով էր գնալով: Ընդհանրապես հակված եմ սենց հոդվածները կոչել ոչ թե վերլուծական հոդվածներ, այլ «քարոզչական» հոդվածներ (քարոզչական չի նշանակում, որ դու պարտադիր ուզում էիր տեսակետդ քարոզել, բայց ինքն իրա կառուցվածքով որոշակի տեսակետի համոզում ա, ոչ թե համակողմանի քննարկում): Անկախ էս գնահատականներիցս հոդվածդ բարձր եմ գնահատում, թեև ինքն իմ համար հեչ համոզիչ չի, չափազանց միակողմանի ա, ու իմ համոզմունքներին ու գաղփարներին դեմ, առավել նացիոնալիստական շեշտադրումներով ա, չի պարունակում պրագմատիզմ, իրատեսություն:
Իմ ռասչոտը ընդամենը քո աչքի տակով անց կացնելն էր:
Իսկ դու էնքան ես խորացել, որ դոգմատիզմը, "հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկելը", "տրամաբանության մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքը", «քարոզչական» լինելը, միակողմանիությունը, առավել նացիոնալիստականությունը, ոչ իրատեսությունն ու ոչ պրագմատիզմն ես դաժե ջրի երես հանել: :hands
Տրիբունը հզոր ա- տղեն գրել էր "Բայց հաստատ կարող եմ ասել, որ նման հոդվածները որպես կանոն ստանում են սպիտակ ագռավի կարգավիճակ ու նրանց նկատմամբ բոլոր կողմերից, անկախ քաղաքական հայացքից, դիրքորոշումից, գույնից, մի անգամից ձևավորվում է անտագոնիզմ, ոչ սխոլաստիկ ձևակերպումների պատճառով:"
Իսկականից շնորհակալ եմ Չուկ ջան:
Իմ ռասչոտը ընդամենը քո աչքի տակով անց կացնելն էր:
Իսկ դու էնքան ես խորացել, որ դոգմատիզմը, "հակառակ հնարավորությունները պարզապես չքննարկելը", "տրամաբանության մեծ հավանականությամբ սխալ ընթացքը", «քարոզչական» լինելը, միակողմանիությունը, առավել նացիոնալիստականությունը, ոչ իրատեսությունն ու ոչ պրագմատիզմն ես դաժե ջրի երես հանել: :hands
Իսկականից շնորհակալ եմ Չուկ ջան:
Չեմ հանել, Բիձ ջան, չեմ հանել էն իմաստով, որ «մերկապարանոց» վերաբերմունք եմ գրել՝ առանց հիմնավորելու:
Որոշեցի վարվել ճիշտ նույն կերպ, ինչպես վարվում եք թեկուզ նույն Տեր-Պետրոսյանի ելույթների հետ, ասելիքը թողնելով մի կողմ գնահատական հնչեցնել :)
Ինձ հոդվածը դուր եկավ: Զարմանալիորեն առաջին անգամ էի այնպիսի բան կարդում, որի հետ գրեթե 99 տոկոսով համաձայն եմ:
Ըստ իս՝ ես քաղաքականությունից առանձնապես բան չեմ հասկանում, դրա համար աշխատում եմ շատ չմտնել բանավեճի մեջ:)
Բայց հոդվածում մի տեսակետ կար, որի արծարծումը մեր կողմից, ըստ իս, ճիշտ չէ: Խոսքս հինգ շրջանների վերադարձի մասին է: Իհարկե, տեսականորեն ոչինչ հնարավոր չէ բացառել, բայց ես դա համարում եմ մեզ համար ամենավատ ելքերից մեկը: Առանց այդ էլ մենք օդ ու ջրի պես տարածքի կարիք ենք զգում: Ես Հայաստանը ավատարիցս թեկուզ մի թիզ պակաս չեմ ուզում տեսնել: Խնդրում եմ սա հուզական մոտեցում չհամարել: ՀՀ Արցախի մարզի ;) մարզկենտրոն Ստեփանակերտը արևելքից տարածքներ տալու դեպքում հայտնվում է Ադրբեջանից մի քանի կիլոմետր հեռավորության վրա, հիմա էլ խորությունը մի բան չի: Իսկ հարավից հանձնելն ավելացնում է լրացուցիչ կիլոմետրեր Ադրբեջանի հետ սահմանին՝ միաժամանակ նվազեցնելով սահմանն Իրանի հետ, որը, իմ խորին համոզմամբ, նույնիսկ Իրանին ձեռնտու չէ, իսկ մեզ՝ առավել ևս:
Համ էլ «Աղվանից» Տիգրանակերտը մե՛ր տարածքում պիտի լինի...
Էդ 5 շրջանը ես էլ չեմ ուզում վերադարձվի: Ես կուզենայի Բաքուն էլ, Ստամբուլն էլ մերը լիներ: Որ ուզենալով լիներ, ես կուզենայի հայաստանում դոդլֆիկ վաաբշե չլիներ:
Նաիրուհւ ջան, ցանկությունների ու հնարավորությունների համատեղելիության հարցը փիլիսոփայականից արդեն վաղուց իջեցվել է կենցաղային տրամաբանության մակարդակ: Թշնամու հետ հարաբերություններում երազանքներով առաջնորդվելը հղի է մեծ արյամբ: Ես փորձել եմ գտնել այն միջինը, որը տրամաբանական է, դիվանագիտորեն հնարավոր ու գործնականում իրագործելի:
---------- Ավելացվել է՝ 15:13 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 15:11 ----------
Չեմ հանել, Բիձ ջան, չեմ հանել էն իմաստով, որ «մերկապարանոց» վերաբերմունք եմ գրել՝ առանց հիմնավորելու:
Որոշեցի վարվել ճիշտ նույն կերպ, ինչպես վարվում եք թեկուզ նույն Տեր-Պետրոսյանի ելույթների հետ, ասելիքը թողնելով մի կողմ գնահատական հնչեցնել :)
Չուկ, ես ուր, ԼՏՊ-ն ուր: Նվաստիս կարգավիճակը հաշվի առ:
Չուկ, ես ուր, ԼՏՊ-ն ուր: Նվաստիս կարգավիճակը հաշվի առ:
Դե դու շահեկան վիճակում ես Բիձա ջան, դու կարաս Լևոնին քննադատես, իսկ Լևոնը քեզ չէ :(
Բայց Լևոնի անունը թեև ես տվեցի, արի անցնենք իրան:
Եթե ի սկզբանե հոդվածում առաջարկվող բոլոր տարբերակները կոչվում են պարտվողական ու դրանք ըստ էության չի փորձվում համակողմանի քննարկել, էդ հոդվածն ու՞մ ա պետք: Իհարկե կլինի մարդկանց ահռելի խումբ, ով կոգևորվի, որտև մենք սևացնել սիրող ժողովուրդ ենք: Բայց որպես լուրջ վերլուծություն ինքս չէի կարող նայել հոդվածիդ: Ի դեպ քեզ լուրջ առաջարկ ունեմ: Հիմա էական չի, ես ոնց եմ վերաբերվում էդ հոդվածիդ, ինքն անկախ դրանից արժեք ունի: Ու վստահ եմ, որ նման հոդվածներ էլի ունես և դեռ կգրես: Բլոգ բացիր (ոչ ակումբային բլոգներից): Եթե տեխնիկական աջակցություն ու խորհրդատվություն է պետք, ապա նվաստիս գիտելիքները դնում եմ Ձեր տրամադրության տակ :)
Դե դու շահեկան վիճակում ես Բիձա ջան, դու կարաս Լևոնին քննադատես, իսկ Լևոնը քեզ չէ :(
Բայց Լևոնի անունը թեև ես տվեցի, արի անցնենք իրան:
Եթե ի սկզբանե հոդվածում առաջարկվող բոլոր տարբերակները կոչվում են պարտվողական ու դրանք ըստ էության չի փորձվում համակողմանի քննարկել, էդ հոդվածն ու՞մ ա պետք: Իհարկե կլինի մարդկանց ահռելի խումբ, ով կոգևորվի, որտև մենք սևացնել սիրող ժողովուրդ ենք: Բայց որպես լուրջ վերլուծություն ինքս չէի կարող նայել հոդվածիդ: Ի դեպ քեզ լուրջ առաջարկ ունեմ: Հիմա էական չի, ես ոնց եմ վերաբերվում էդ հոդվածիդ, ինքն անկախ դրանից արժեք ունի: Ու վստահ եմ, որ նման հոդվածներ էլի ունես և դեռ կգրես: Բլոգ բացիր (ոչ ակումբային բլոգներից): Եթե տեխնիկական աջակցություն ու խորհրդատվություն է պետք, ապա նվաստիս գիտելիքները դնում եմ Ձեր տրամադրության տակ :)
Շնորհակալ եմ առաջարկիդ համար:
Իմ կարծիքով հայկական քաղաքական ասպարեզը ընդամենը մի 50 մարդ է: Ու էդ 50-ից, կամ դրսին եկած որևէ մեկի կարծիքը 2 համախոհից այն կողմ չի անցնում: Հրանտ Տեր Աբրահամյանի բլոգում մի 2 նյութ գրեցի, նույն 50 -ից մի 1-2-ը կարդացին թե չէ չգիտեմ, ու դրանով ամեն ինչ վերջացավ:Սուրեն Սուրենյանցի բլոգի հասցեն չեմ կարողանում գտնել: Իսկ Ակումբի անգլիատառ անդամի անունը գօօգլվող է:
Ինքս բլոգ բացելու հավես չունեմ: եթե ակտիվ գործող ու հետաքրքիր մտածող բլոգի հասցե ունես, ասա, մի գուցե մտնեմ, քննարկեմ:
Հայաստանը գաճաճ է թե որպես պետություն, և թե որպես ինտելլեկտուալ ասպարեզ: Ակումբը դեռ որ եղածներից ամենաբազմազանն է ու չափի մեջ եղածը::cool
Որի համար խորին շնորհակալությունս քեզ /անկախ մեր տարակարծություններից/::)
Ի դեպ, հիմա էլ հոդվածը ուղարկեցի "Առավոտ" -պատասխան լռություն ստանալու ակընկալիքով::D
Շնորհակալ եմ առաջարկիդ համար:
Իմ կարծիքով հայկական քաղաքական ասպարեզը ընդամենը մի 50 մարդ է: Ու էդ 50-ից, կամ դրսին եկած որևէ մեկի կարծիքը 2 համախոհից այն կողմ չի անցնում: Հրանտ Տեր Աբրահամյանի բլոգում մի 2 նյութ գրեցի, նույն 50 -ից մի 1-2-ը կարդացին թե չէ չգիտեմ, ու դրանով ամեն ինչ վերջացավ:Սուրեն Սուրենյանցի բլոգի հասցեն չեմ կարողանում գտնել: Իսկ Ակումբի անգլիատառ անդամի անունը գօօգլվող է:
Ինքս բլոգ բացելու հավես չունեմ: եթե ակտիվ գործող ու հետաքրքիր մտածող բլոգի հասցե ունես, ասա, մի գուցե մտնեմ, քննարկեմ:
Հայաստանը գաճաճ է թե որպես պետություն, և թե որպես ինտելլեկտուալ ասպարեզ: Ակումբը դեռ որ եղածներից ամենաբազմազանն է ու չափի մեջ եղածը::cool
Որի համար խորին շնորհակալությունս քեզ /անկախ մեր տարակարծություններից/::)
Ի դեպ, հիմա էլ հոդվածը ուղարկեցի "Առավոտ" -պատասխան լռություն ստանալու ակընկալիքով::D
Իրականում ճիշտ կազմակերպելու դեպքում կարելի է մեծ քանակներ ապահովել՝ նյութի ընթերցման համար: Բայց դրա համար ժամանակ է պետք ու անխոնջ աշխատանք: Ինչևէ, եթե ունենամ բլոգային համակարգ (ներկայումս չունեմ), տեղյակ կպահեմ: Ինձնից հասնում էր առաջարկելը բլոգ պահելու միտքն ու իմ օգնությունը՝ իրականացնելու համար:
Ինչ վերաբերվում է «Առավոտին», ապա նրանք սովորաբար նման հոդվածները տպում են:
Շնորհակալ եմ առաջարկիդ համար:
Իմ կարծիքով հայկական քաղաքական ասպարեզը ընդամենը մի 50 մարդ է: Ու էդ 50-ից, կամ դրսին եկած որևէ մեկի կարծիքը 2 համախոհից այն կողմ չի անցնում: Հրանտ Տեր Աբրահամյանի բլոգում մի 2 նյութ գրեցի, նույն 50 -ից մի 1-2-ը կարդացին թե չէ չգիտեմ, ու դրանով ամեն ինչ վերջացավ:Սուրեն Սուրենյանցի բլոգի հասցեն չեմ կարողանում գտնել: Իսկ Ակումբի անգլիատառ անդամի անունը գօօգլվող է:
Ինքս բլոգ բացելու հավես չունեմ: եթե ակտիվ գործող ու հետաքրքիր մտածող բլոգի հասցե ունես, ասա, մի գուցե մտնեմ, քննարկեմ:
Հայաստանը գաճաճ է թե որպես պետություն, և թե որպես ինտելլեկտուալ ասպարեզ: Ակումբը դեռ որ եղածներից ամենաբազմազանն է ու չափի մեջ եղածը::cool
Որի համար խորին շնորհակալությունս քեզ /անկախ մեր տարակարծություններից/::)
Ի դեպ, հիմա էլ հոդվածը ուղարկեցի "Առավոտ" -պատասխան լռություն ստանալու ակընկալիքով::D
Ներողություն եմ խնդրում օֆֆտոպային միջամտության համար: Սուրենյանցի բլոգի հասցեն է http://surenyants.livejournal.com/
Ներողություն եմ խնդրում օֆֆտոպային միջամտության համար: Սուրենյանցի բլոգի հասցեն է http://surenyants.livejournal.com/
Շնորհակալ եմ, լինքի համար:
Mark Pauler
28.07.2010, 19:14
Հարգելի Մարկ, արձագանքդ խիստ հակասական էր:
"մի քիչ ազգային ինքնաքննադատության պահով տեղ-տեղ չափն անցել ես"
-Իսկ էդ չափն ով է որոշել, հաստատել ու դրել որպես էտալոն՞: Էդ էտալոնը որտեղ է դրված, որ ես էլ իմ ասելիքն ու մտքերս հետը համեմատեմ, չափեմ, ու լոզուս պապանձեմ՞:
"էդպիսի բառեր հնչեցնելու համար դեռ պետք ա իրավունք վաստակես":
-Ումից՞: Էդ մի էտալոնը որտեղ է դրված՞ Ուրեմն ձայն բարձրացնելու համար մինչև էդ դեռ պետք է մի ահագին կզած եղած լինեմ՞:
"այսինքն գործով ցույց տաս, որ տարբերվում ես":
Վերջին 22 տարվա գործով ցույց տվածներից գոնե մի 2-կենդանի մնացածի անունը տուր, որ իմանամ, թե որ կերպարների մասին է խոսքը՞:
"Միայն գաղափարական ճառերը քեզ էտ իրավունքը չեն տալիս":
-Ժամանակակից աշխարհում ինքնաքննադատական կամ ցանկացած այլ կարծիք հայտնելը իրավունքի խնդիր չի: Չգիտեմ, թե քո պատկերացումններով ովքեր իրավունք ունեն: Օրինակ սեռժը դոդը, լֆիկը, մանվելն ունեն՞: Լեվոնն ունի՞, և եթե ունեն, ապա ինչից ելնելով՞
Արձագանքս խիստ հակասական էր , որովհետև սկզբում երրորդ մասն էի կարդացել, հետո նոր առաջին երկուսը: Քո գրածը ինձ ստիպեց մեծ հարգանքով լցվեմ անձիդ նկատմամբ, բայց ես էն մարդկանցից եմ, որ ամբողջ ուժով պայքարում եմ էն մարդկանց խոսքերի դեմ, ովքեր քննադատում են հայ ազգին: Գուցե ինձ համարես նացիոնալիստ, բայց դրանից ես ինձ վատ չեմ զգա: Ուղղակի քննադատողների գերակշիռ մեծամասնությունը դրանք դատարկ տակառներ են, ինչ չեմ կարա ասեմ քո մասին:
Իմ կարծիքով կարելի ա քննադատել անձին, մարկանց խմբերին ու իրանց արարքները, բայց ոչ ազգին ու աստծուն:
Էսօր ես իսկապես փորձում եմ իմ գործով կոտրել որոշ կարծրատիպեր, որոնք թուլացնում են մեր ազգն ու պետությունը:
Ու դա իմ նպատակների շարքում ամենաբարձր աստիճանների վրայա:
Իմ կարծիքով միայն գործնական իրական քայլերից հետո մարդն իրավունք ունի քննադատի: Եթե ես չեմ ապացուցել, որ ես լավ "կոշկակար եմ" ուրեմն իրավունք չունեմ փնովեմ ուրիշի կարած կոշիկի որակը: Սա իմ տեսակն է և ես այդպես եմ ապրում:
Ցանկացաց դեպքում ես հարգում եմ քո կարծիքը ու նաև մեծամասամբ ընդունում, բայց էլի եմ խնդրում քննադատի առանձին խմբերի ու մարդկանց, բայց ոչ ազգին:
Սրտանց քեզ ցանկանում եմ մեծ ուժ ու իմաստություն, որ ցանկություններդ ի կատար ածես ու ազգդ քննադատելու փոխարեն հպարտանաս նրանով:
Ինչ վերաբերվում ա սեռժին դոդին, լֆիկին, մանվելին ու մնացածին - ասեմ իմանաս - իրանք իմ պատկերացումներով ընդհանրապես հայ կոչվելու իրավունք չունեն: լտպ-ն էլ մարդ կոչվելու իրավունք չունի:
Բիձ երկար ես գրել դրանից էլ չեն էլ կարդացել ուր մնաց տպագրեն :P
Ինչքան, որ դիմացա կարդացի մի բան հասակացա, Հայաստանի շահերի տեսակետից Ղարաբաղի անկախության անիմաստ ու անշահավետ լինելը կարմիր թելով ամբողջ գրածիդ մեջով անցնում է։
Բայց եթե քո տրամաբանությամբ գնանք ու համարենք Հայաստանի համար պիտի շահավետ ՏԱՐԱԾՔԱՅԻՆ լուծում լինի, ապա դա պիտի Ղարաբաղի տարածքների փոխանակումը Նախիջևանի հետ լինի, քանի որ Նախիջևանի տարածքները Հայաստնանին միացնելը ավելի շահավետ ու կարևոր է Հայաստան պետության համար քան Ղարաբաղի միացումը...
Դու դիտարկում ես ինչպես շատ ՀԱԿականներ, Արցախը որպես ՏԱՐԱԾՔ և ոչ թե այսրկովկասում ու միջազգային ասպերզում գործոն , այդ իսկ պատճառով Արցախ պետության անկախությունը ու գոյությունը այդ տեսանկյունից Հայաստնանի շահերից չի բխում։
Բայց դա դեռ չի նշանակում, որ դա Արցախի պետության ու այնտեղ ապրել ցանկացողների շահերից էլ չի բխում։
Հարցը միայն նրանում է, թե ում շահերից է բխում Արցախի անկախությունը, եթե ոչ մեկի նույնիսկ հայ փախստականների շահերից դա չի բխում բնական է, ոչ մեկ էլ չի ընդունի նրա անկախությունը։
Ավելորդ անգամ կրկնվեմ, եթե Արցախ պետությունը ելնի այն հանգամանքից, որ նա պատրաստ է ընդունել ցանկացած մարդու, անկախ նրա ազգային ու կրոնական պատկանելիությունից, որը ընդունում է Արցախի անկախ պետություն լինելը, ապա ոչ մի նշանակություն արդեն չի ունենա թե Երևանի, թե Բաքվի, թե Վաշինգտոնի ու թե Մոսկվայի կարծիքը ու ընդունել չնդունելը, այդ մարդիկ այնտեղ կապրեն ու կլինեն անկախ։
---------- Ավելացվել է՝ 20:05 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:54 ----------
Տարածք հանձնող չհանձնողների համար տնային աշխատանք։
ասենք հանձնեցիք ու այնտեղ նաև ոչ հայեր բնակեվեցին, միթե այյդ տարածքներում ոչ հայերի բնակվելը առանց հանձնելու հնարավոր չէ՞ իրականացնել....
անպայման է՞ հանձնել տարածքները դեսպոտիզմով տառապող ադրբեջան պետությանը տիրապետության տակ, որ այնտեղ մարդիկ գան բնակվե՞ն...
Հուշում։եթե հողերի հանձնելը ուրիշ նպատակներով է արվում քան այնտեղ մարդկանց խաղաղ բնակվելու համար, ապա դա լուծում չի կարող լինել այլ ընդհամենը նոր կոնֆլիկտային վիճակի է հանգեցնելու...
Արձագանքս խիստ հակասական էր , որովհետև սկզբում երրորդ մասն էի կարդացել, հետո նոր առաջին երկուսը: Քո գրածը ինձ ստիպեց մեծ հարգանքով լցվեմ անձիդ նկատմամբ, բայց ես էն մարդկանցից եմ, որ ամբողջ ուժով պայքարում եմ էն մարդկանց խոսքերի դեմ, ովքեր քննադատում են հայ ազգին: Գուցե ինձ համարես նացիոնալիստ, բայց դրանից ես ինձ վատ չեմ զգա: Ուղղակի քննադատողների գերակշիռ մեծամասնությունը դրանք դատարկ տակառներ են, ինչ չեմ կարա ասեմ քո մասին:
Իմ կարծիքով կարելի ա քննադատել անձին, մարկանց խմբերին ու իրանց արարքները, բայց ոչ ազգին ու աստծուն:
Էսօր ես իսկապես փորձում եմ իմ գործով կոտրել որոշ կարծրատիպեր, որոնք թուլացնում են մեր ազգն ու պետությունը:
Ու դա իմ նպատակների շարքում ամենաբարձր աստիճանների վրայա:
Իմ կարծիքով միայն գործնական իրական քայլերից հետո մարդն իրավունք ունի քննադատի: Եթե ես չեմ ապացուցել, որ ես լավ "կոշկակար եմ" ուրեմն իրավունք չունեմ փնովեմ ուրիշի կարած կոշիկի որակը: Սա իմ տեսակն է և ես այդպես եմ ապրում:
Ցանկացաց դեպքում ես հարգում եմ քո կարծիքը ու նաև մեծամասամբ ընդունում, բայց էլի եմ խնդրում քննադատի առանձին խմբերի ու մարդկանց, բայց ոչ ազգին:
Սրտանց քեզ ցանկանում եմ մեծ ուժ ու իմաստություն, որ ցանկություններդ ի կատար ածես ու ազգդ քննադատելու փոխարեն հպարտանաս նրանով:
Ինչ վերաբերվում ա սեռժին դոդին, լֆիկին, մանվելին ու մնացածին - ասեմ իմանաս - իրանք իմ պատկերացումներով ընդհանրապես հայ կոչվելու իրավունք չունեն: լտպ-ն էլ մարդ կոչվելու իրավունք չունի:
Վերջին նախադասությամբ կատարած ընդհանրացումներդ անսպասելի էին: Ասեմ միայն, որ բոլորս ենք կազմում հայ ազգը՝ հիշյալներն ու նույնիսկ առավոտից իրիկուն թուրքական երգով կյանք մսխողները: Քո տարիքում այլևայլ գաղթակղություններին դիմադրելու համար դու շատ ճիշտ, առանցքային հենակետեր ես ընտրել-ազգին ու աստծոն:
Ուղղակի տարիքովի իրավունքով խորհուրդ կտայի հիմա ավելի շատ լսես, ուսումնասիրես մարդ արարածին, լինի դա հայ, ոչ հայ, կամ նույնիսկ ԼՏՊ: Հետո արդեն ժամանակ կունենաս տեսածդ ու լսածդ թե քեզ և թե ազգիդ ծառայեցնելու:
Mephistopheles
29.07.2010, 05:02
Ժողովուրդ, Լևոնն էդ ի՞նչ ա արել որ ըտենց չեք սիրում… Ղարաբաղի հարցում ինքն իր կարծիքն է հայտնել, բոլորս էլ մեր կարծքը հայտնում ենք, բայց ուզում եք որ Լևոնին վտարեն, ամեն ինչի մեղավորը Լևոնն է… մի հատ բան ասեք որտեղ Լևոնը մեղավոր չի…
Ղարաբաղի հարցում էլ մարդը կոմպրոմիսային տարբերակն ա առաջարկում… ամբողջ աշխարհում էլ կոնֆլիկտներն այդ սկզբմունքով են լուծվում…
Ժողովուրդ, Լևոնն էդ ի՞նչ ա արել որ ըտենց չեք սիրում… Ղարաբաղի հարցում ինքն իր կարծիքն է հայտնել, բոլորս էլ մեր կարծքը հայտնում ենք, բայց ուզում եք որ Լևոնին վտարեն, ամեն ինչի մեղավորը Լևոնն է… մի հատ բան ասեք որտեղ Լևոնը մեղավոր չի…
կարծեմ շատ երկար "ժողովուրդը" մանրամասն շարադրել է, թե ինչ ա արել ու անում Լևոնը:
Ղարաբաղի հարցում էլ մարդը կոմպրոմիսային տարբերակն ա առաջարկում… ամբողջ աշխարհում էլ կոնֆլիկտներն այդ սկզբմունքով են լուծվում…
օրինակ՞: ասեմ մի երկու հատ ես: Ճապոնիան պարտվեց պատերազմում ու կնքվեց զինադադար: Ռուսները գրավեցին կղզիներ ու կցեցին իրենց: մինչև հիմա խոսում խոսում են, բայց մի կտոր քար անգամ էտ կղզիներից հետ տված չկան:
Կալինինգրադը- Քյոնիսբերգը- գրավեցին, ու ուզում ա հազար հատ գերմանաից էլ իջնի պարաշուտով, հետ տվող չկա: Նույնը լեհերը, վերցրին հողեր, ու անվերադարձ…
հետ տալիս են միայն պարտության դեպքում: սերբերը պարտվեցին: Ազերիները պարտվեցին ու զրկվեցին ինչ որ մենք գրավեցիքն: ու ապուշություն արինք էն ժամանակ, որ առանց Շահումյան-Գետաշենի զինադադար կնքեղինք: հլա կարծում եմ Կիրովաբադն էլ պետք էր գրավել ու նոր մտածել…
եթե քո ասելով է, ապա թող թուրքեն էլ մեր հողերը կոմպրոմիսային տարբերակով մեզ վերադարձնեն: ;)
ինչի՞ չէ որ :)
ու արի նրանց հետ սաղ օրը քյալլա տանք էտ հարցով: միջազգային միջնորդներ ընտրենք, ու մի 10 տարի բանակցելուց հետո Կարսը ու մնացածը հետ ստանանք սկուտեղի վրա: ի՞նչ՞ կարծիքի ես :)
Mephistopheles
29.07.2010, 07:17
կարծեմ շատ երկար "ժողովուրդը" մանրամասն շարադրել է, թե ինչ ա արել ու անում Լևոնը:
Ոչ մի բանն էլ "ժողովուրդը" մանրամասն չի շարադրել, Դավ ջան… սրանք էն շարադրություններն են որ բոլորը կարծում են որ 100% ա ու 2րդ կարծիք լինել չի կարող, բայց երբ հարցնում ես ոչ ոք կոնկրետ բան չի ասում, սաղ ընդհանուր խոսքեր են…
օրինակ՞: ասեմ մի երկու հատ ես: Ճապոնիան պարտվեց պատերազմում ու կնքվեց զինադադար: Ռուսները գրավեցին կղզիներ ու կցեցին իրենց: մինչև հիմա խոսում խոսում են, բայց մի կտոր քար անգամ էտ կղզիներից հետ տված չկան:
Կալինինգրադը- Քյոնիսբերգը- գրավեցին, ու ուզում ա հազար հատ գերմանաից էլ իջնի պարաշուտով, հետ տվող չկա: Նույնը լեհերը, վերցրին հողեր, ու անվերադարձ…
հետ տալիս են միայն պարտության դեպքում: սերբերը պարտվեցին: Ազերիները պարտվեցին ու զրկվեցին ինչ որ մենք գրավեցիքն: ու ապուշություն արինք էն ժամանակ, որ առանց Շահումյան-Գետաշենի զինադադար կնքեղինք: հլա կարծում եմ Կիրովաբադն էլ պետք էր գրավել ու նոր մտածել…
եթե քո ասելով է, ապա թող թուրքեն էլ մեր հողերը կոմպրոմիսային տարբերակով մեզ վերադարձնեն: ;)
ինչի՞ չէ որ :)
ու արի նրանց հետ սաղ օրը քյալլա տանք էտ հարցով: միջազգային միջնորդներ ընտրենք, ու մի 10 տարի բանակցելուց հետո Կարսը ու մնացածը հետ ստանանք սկուտեղի վրա: ի՞նչ՞ կարծիքի ես :)
Դավ ջան ես ինչ որ չեմ հիշում որ մենք ազերիներին կապիտուլյացիայի ենթարկած լինենք… կարող ա մտելենք բաքու ես խաբար չեմ… Գերմանացիներն ու ճապոնացիք կապիտուլացվեցին … կարող ա՞ տենց չի… էդ ժամանակ բանակցություններ չէին գնում Դավ ջան, էն ժամանակ նրանց հարցնող չկար…
Ապեր, մեր էն ժամանակվա ղեկավարությունը փաստաթուղթ ա ստորագրել Դավ ջան, որ էդ հողերն իրանց անցնեն… հանձնաժողովն ինչ անի…բայց դե էսօր Րաֆֆիի ժառանգները որոշել են Վիլսոնի Հայաստանը վերականգնեն, շատ հետաքրքիր ու իրատեսական քաղաքական գիծ ա…
Դավ ջան ես ինչ որ չեմ հիշում որ մենք ազերիներին կապիտուլյացիայի ենթարկած լինենք… Մեֆ ջան, դու շատ մեծ տեղ ես տալիս դեկումենտ կոչվածին, սակայն դա այդպես չէ: մենք կարող ա՞ չենք հաղթել պատերազմում: իսկ եթե մենք հաղթել ենք. ուրեմն իրանք էլ պարտվել են: ու զորբայությունը իրանց կողմից ուղղակի խնդալու ա :
Ապեր, մեր էն ժամանակվա ղեկավարությունը փաստաթուղթ ա ստորագրել Դավ ջան, որ էդ հողերն իրանց անցնեն… հանձնաժողովն ինչ անի…բայց դե էսօր Րաֆֆիի ժառանգները որոշել են Վիլսոնի Հայաստանը վերականգնեն, շատ հետաքրքիր ու իրատեսական քաղաքական գիծ ա…
Մեֆ ջան: Քաղաքականությունը հնարավորի արվեստ ա չէ՞: Արվեսում լիքը ուղղություններ կա, աբստրակցիոնիզմ, իմպրեսիոնիզմ, կլասիզիզմ և այլն: հիմա մենք էլ արի էտ արվեստից կիրառենք, ու արվեստաբանորեն ասենք, որ էն վախտվա ղեկավարություն կոչվածը հեչ էլ մեր ղեկավարությունը չի եղել ու նրան վաբշե անունները փոխած թուրքեր էին, ու մեր արխիվներից էլ լիքը "փասթաթղթեր" գտնենք հանենք, որ այս ստորևագրողները թուրքեր էին ազգությամբ, իրա բոլոր հետևանքներով:
ինչի՞, մենակ թուրքերը կարան "ապացուցեն՞՞՞"
:)
Mark Pauler
29.07.2010, 20:20
Վերջին նախադասությամբ կատարած ընդհանրացումներդ անսպասելի էին: Ասեմ միայն, որ բոլորս ենք կազմում հայ ազգը՝ հիշյալներն ու նույնիսկ առավոտից իրիկուն թուրքական երգով կյանք մսխողները: Քո տարիքում այլևայլ գաղթակղություններին դիմադրելու համար դու շատ ճիշտ, առանցքային հենակետեր ես ընտրել-ազգին ու աստծոն:
Ուղղակի տարիքովի իրավունքով խորհուրդ կտայի հիմա ավելի շատ լսես, ուսումնասիրես մարդ արարածին, լինի դա հայ, ոչ հայ, կամ նույնիսկ ԼՏՊ: Հետո արդեն ժամանակ կունենաս տեսածդ ու լսածդ թե քեզ և թե ազգիդ ծառայեցնելու:
Շնորհակալ եմ խորհուրդիդ համար, չնայած կարծում եմ դու չես պատկերացնում նույնիսկ, թե ես քանի տարեկան եմ կամ ինչ ճանապարհ ունեմ անցած:
Իմ կարծիքով նույն արեալում ապրող մարդկանց խումբը դեռ ազգ կոչվելու իրավունք չունի: Ազգը ունի առանձնահատուկ ընդհանրություններ` հոգևոր, բարոյական և նույնիսկ ֆիզիկական:
Դրա հետ կապված մի պատմություն հիշեցի - Մի օր ռուսաստանում հրավիրված էի մի ճաշկերույթի, որտեղ գերակշիռ մեծամասնությունը բավական մեծ հիմնարկների տերեր էին: Նրանք ժամերով գովաբանում էին իրենց ռուս ազգին, իրենց ռուսական հզորությունը, բայց իրականում ներկաների մեջ իսկական ռուս չկար: Երեքը եվրեյ էին, մեկը հայ, մեկն էլ ինչ որ միջին ասիական երկրի ներկայացուցիչ էր: Նույնիսկ ազգանունները "ՈՎ" վերջավորությամբ չէին: Իմ կարծիքով Էդպիսի մարդիկ ազգ չունեն: Էտ կոսմոպոլիտների հայրենիքը փողն ա: Նույնն էլ վերաբերվում ա վերևում, քո կողմից նշած օլիգարխներին: Նրանք ամենաթեթև վտանգի դեպքում ուղղակի կփախնեն Հայաստանից ու կուրանան իրանց հայ լինելը ուրիշի հողում: կփորձեն շուտ լուծվեն ու ապրեն նրանց պես, որ իրանց երջանիկ զգան: ԱՅ ԱՅԴ ԲԱՆԸ ԵՍ ՀԱՍՏԱՏ ԻՄ ԱՉՔՈՎ ՏԵՍԵԼ ԵՄ:
Mephistopheles
01.08.2010, 00:25
Մեֆ ջան, դու շատ մեծ տեղ ես տալիս դեկումենտ կոչվածին, սակայն դա այդպես չէ: մենք կարող ա՞ չենք հաղթել պատերազմում: իսկ եթե մենք հաղթել ենք. ուրեմն իրանք էլ պարտվել են: ու զորբայությունը իրանց կողմից ուղղակի խնդալու ա :
Մեֆ ջան: Քաղաքականությունը հնարավորի արվեստ ա չէ՞: Արվեսում լիքը ուղղություններ կա, աբստրակցիոնիզմ, իմպրեսիոնիզմ, կլասիզիզմ և այլն: հիմա մենք էլ արի էտ արվեստից կիրառենք, ու արվեստաբանորեն ասենք, որ էն վախտվա ղեկավարություն կոչվածը հեչ էլ մեր ղեկավարությունը չի եղել ու նրան վաբշե անունները փոխած թուրքեր էին, ու մեր արխիվներից էլ լիքը "փասթաթղթեր" գտնենք հանենք, որ այս ստորևագրողները թուրքեր էին ազգությամբ, իրա բոլոր հետևանքներով:
ինչի՞, մենակ թուրքերը կարան "ապացուցեն՞՞՞"
:)
1. …և թուրքերն ինչով են մեղավոր որ քո "էն վախտվա ղեկավարություն կոչվածը հեչ էլ մեր ղեկավարությունը չի եղել ու նրան վաբշե անունները փոխած թուրքեր էին," … կարող ա՞ վաղն էլ ասես "էն վախտվա ղեկավարություն կոչվածը հեչ էլ մեր ղեկավարությունը չի եղել ու նրան վաբշե անունները փոխած թուրքեր էին,"…
2. … է հետո ինչ անենք որ թուրքեր են եղել… թող հայ լինեին… հայ դնեիք…
3. … դրանք հիմքեր չեն որ որևէ պայմանագիր չեղյալ համարվի… դա ավելի շուտ մեր անլրջության ապացույց ա…
Ադրբեջանում տղամարդկանց արգելում են լքել երկիրը. Շուտով համընդհանուր մոբիլիզացիա է լինելու
Օգոստոս 03, 2010 | 17:58
Ադրբեջանի՝ 18-45 տարեկան քաղաքացիները, ովքեր ցանկանում են մեկնել արտերկիր, օտարերկրյա դեսպանատներում մերժում են վիզա տրամադրելու հարցում:
Համապատասխան փաստաթուղթը կարող է տրվել միայն այն անձանց, ովքեր գործուղման են մեկնում պետական գործերով կամ պետական նշանակություն ունեցող միջոցառումներին: Այդ մասին «Ենի մուսավաթ» թերթին հայտնել է ադրբեջանցի մի գործարար, ում նույնպես մերժել են վիզայի հարցում:
«Ես ցանկանում էի Դուբայ մեկնել, սակայն դեսպանատունը ինձ մերժեց` ընդ որում, ես տարին մի քանի անգամ լինում եմ այնտեղ: Ապա ես դիմեցի Չինաստանի դեսպանատուն: Եվ նրանք նույնպես մերժեցին: Երբ ես սպառնացի բողոքել Ադրբեջանի իշխանություններին, դեսպանատան աշխատակիցն ասաց, որ Ադրբեջանի կառավարությունից իրենց հանձնարարվել է վիզա չտտրամադրել 18-45 տարեկան տղամարդկանց»,- պատմել է գործարարը:
Թերթի անցկացրած սեփական հետաքննության ընթացքում պարզվել է, որ վերջին մեկ ամսվա ընթացքում Ադրբեջանում բոլոր հավատարմագրված դեսպանատները ղեկավարվել են այդ հրամանով: Այսինքն վերջին ամսվա ընթացքում վիզաներ են տրամադրվել միայն այն տղամարդկանց, ովքեր մեկնում էին պետական կարեւորություն ունեցող միջոցառումներին:
«18-45 տարեկան տղամարդկանց չեն թույլ տալիս լքել երկիրը, քանի որ այդ տարիքի քաղաքացիների մոտ կեսը գտնվում է երկրի սահմաններից դուրս, իսկ մնացածների մեկնումը կարող է խնդիրներ առաջացնել մոբիլիզացիայի դեպքում», - ասել է փորձագետը:
http://news.am/arm/news/26831.html
aerosmith
04.08.2010, 10:11
Ժող ջան կարդացեք սա. ուղղակի թարգմանռլու ժամանակ չկա, որ ստեղ ներկայացնեմ
http://segodnia.ru/index.php?spos=1&spor=1&rst=0&srch=&srchtp=0&pgid=2&cldday=&srv=segodnia.ru&partid=28&newsid=12072&snewsid=0&gallery_id=0&imgnum=1
Էս էլ ատոմակայանի ֆակտորի մասին...
http://segodnia.ru/index.php?spos=1&spor=1&rst=0&srch=&srchtp=0&pgid=2&cldday=&srv=segodnia.ru&partid=10&newsid=10328&snewsid=0&gallery_id=0&imgnum=1
Իրանի շուրջ խաղերը Արցախի հետ միայն անուղղակի կապ ունի։ Ադրբեջանցիների վախը հնարավոր մոբիլիզացիայից կարող է հիմք ունի, բայց դա Իրանի նկատմամբ պատժամիջոցների կիրառման հետևանքով հակաիրանական երկրներում ինչպիսին է ադրբեջանը, Իրանի կողմից հնարավոր հակահարվածների պատճառով է։ Հնարավոր է որ ամերիկացի ու ռուսները նախազգուշացրել են ինչ են անելու Իրանի գլխին, դրանից էլ ադրբեջանում վախ կա, որ լայնածավալ մոբիլիզացիայի կարիք է լինելու...
Չեմ կարծում, որ թուրքերը խելքները հացի հետ են կերել, որ այսօրվա Իրանի շուրջ լարված վիճակում պատերազմը Արցախում սկսեն, ինչը շատ հարմար առիթ կլինի Իրանի համար ադրբեջանը վերացնելու։
Կարծում եմ ռուսական ռազմաբազաների կարգավիճակի մասին «հիշեցումները», կարգավիճակի փոփոխության ու ժամկետի երկարացման տեսքով,C-300–ի ադրբեջանին խոստանալը,անուղղակի ակնարկ է թուրքիային, որ եթե Իրանի դեմ պատժամիջոցներ կիրառվեն, ռուսները տարածաշրջանում ուրիշ գործողություններ թույլ չեն տա, ու և հայերը և ադրբեջացինք պիտի հանգիստ մնան, քանի որ ցանկացած ակտիվ պատերազմ Արցախում նվազեցնելու է և Ռուսաստանի և ԱՄՆ ազեցությունը շրջանում և միայն ուժեղացնելու է Իրանի ազդեցությունը։
Ինչը եղավ Իրաքում, Աֆղանստանում ու անխուսափելի կլինի նաև անդրկովկասում ու հնարավոր է արդեն կա միջին ասիայում։
Ադրբեջանը դիվերսիոն հարձակման հերթական փորձն է արել. հայկական կողմում կա մեկ վիրավոր
18:00 • 31.08.10
Այսօր լուսաբացին՝ մոտավորապես ժամը 6:30-ի սահմաններում, ղարաբաղա-ադրբեջանական զորքերի շփման գոտու հյուսիս-արևելյան ուղղությամբ (Վերին Չայլու գյուղի շրջանում) տեղակայված հայկական դիրքերից մեկի վրա հակառակորդի կողմից ձեռնարկվել է դիվերսիոն գործողության փորձ:
Հայ դիրքապահները, ժամանակին հավաստանշելով թշնամու հատուկ նշանակության ջոկատայինների առաջխաղացումը, առանց վարանելու դիմել են համապատասխան քայլերի և հակառակորդին պատճառելով կորուստներ՝ հետ շպրտել իր ելման դիրքերը։ Ծավալված մերձամարտի ընթացքում հրազենային վնասվածք է ստացել նաև ՊԲ շարքային զինծառայող, 1991թ. ծնված Ռուդիկ Թովմասի Մանասերյանը:
Միջադեպի վերաբերյալ տարվում է հետաքննություն: Մանրամասները ճշտվում են: Այս մասին տեղեկացնում է ԼՂՀ Պաշտպանության բանակի լրատվության և քարոզչության բաժինը։
Tert.am
http://news.am/arm/news/29419.html
Ադրբեջանական կողմը մինչեւ 7 զոհ եւ վիրավոր է տվել իր իսկ կողմից իրականացրած դիվերսիայի հետեւանքով
Սեպտեմբեր 01, 2010 | 12:11
Ադրբեջանական կողմը մինչեւ յոթ զոհ ու վիրավոր է տվել՝ հայերի կողմից ադրբեջանական գրոհը հետ մղելու եւ հարկադիր նահանջի ժամանակ: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ԼՂՀ ՊԲ մամուլի խոսնակ Սենոր Հասրաթյանը՝ անդրադառնալով օգոստոսի 31-ի լուսաբացին ղարաբաղա-ադրբեջանական շփման գոտում ադրբեջանական կողմի իրականացրած դիվերսիոն գործողությանը:
Նա նշեց, որ հայտնի են դարձել զոհերից երկուսի անունները՝ Վուգար Ամիրալի օղլու Ամիրով եւ Պերվին Նաբի օղլու Աբդուլլայեւ ( երկուսն էլ ծնվել են 1991 թվականին): Սենոր Հասրաթյանը հավելեց նաեւ, որ միջադեպի մանրամասները ճշտվում են եւ առաջիկայում տեղի ունեցածի վերաբերյալ լրացուցիչ տեղեկատվություն կհաղորդվի: Ինչ վերաբերում է ադրբեջանական լրատվամիջոցների այն հրապարակումներին, ըստ որոնց, հայկական կողմը երեք զոհ եւ վիրավոր է տվել, ապա դրանք չեն համապատասխանում իրականությանը: Ադրբեջանական դիվերսիոն խմբի գործողությունների հետեւանքով հայկական կողմը, բարեբախտաբար, զոհեր չի տվել, հրազենային վնասվածք է ստացել մեկ մարդ՝ ԼՂՀ պաշտպանության բանակի շարքային զինծառայող Ռուդիկ Մանասերյանը: Նա այժմ գտնվում է Ստեփանակերտի հոսպիտալում: Նրա վիճակն, ըստ Սենոր Հասրաթյանի, բավարար է:
Հիշեցնենք, որ օգոստոսի 31-ի լուսաբացին, մոտավորապես ժամը 6:30-ի սահմաններում ղարաբաղա-ադրբեջանական զորքերի շփման գոտու հյուսիս-արեւելյան ուղղությամբ (Վերին Չայլու գյուղի շրջանում) տեղակայված հայկական դիրքերից մեկի վրա հակառակորդի կողմից ձեռնարկվել է դիվերսիոն գործողության փորձ: Հայ դիրքապահները, ժամանակին հավաստանշելով թշնամու հատուկ նշանակության ջոկատայինների առաջխաղացումը, առանց վարանելու դիմել են համապատասխան քայլերի եւ, հակառակորդին պատճառելով կորուստներ, հետ են շպրտել իր ելման դիրքերը:
Արկադի Տեր-Թադեւոսյան. Պատասխանը պետք է համարժեք լինի
Հայ-ռուսական պայմանագիրը, որ ստորագրեցին Հայաստանի եւ Ռուսաստանի պաշտպանության նախարարներ Սեյրան Օհանյանն ու Անատոլի Սերդյուկովը, տարածվում է միայն Հայաստանի Հանրապետության տարածքի վրա, որը համաշխարհային հանրության, այդ թվում Ռուսաստանի, ԱՊՀ-ի եւ ՀԱՊԿ-ի կողմից ճանաչված է: Իսկ Ղարաբաղը Հայաստանի սահմաններից դուրս է, այսինքն, այս պայմանագիրը որեւէ կերպ չի առնչվում Ղարաբաղին, դրա համար էլ Ադրբեջանն այժմ իրեն նման կերպ է պահում եւ ագրեսիվ գործողություններ է իրականացնում ցամաքում: Երբ Ադրբեջանը Ղարաբաղի նկատմամբ ագրեսիվ գործողություններ է պլանավորում, ինչ-որ տեղ միգուցե մտածում է, որ կարող է նաեւ Հայաստանի սահմանների վրա հարձակվել, օրինակ Մեղրիի, Կրասնոսելսկի, Նոյեմբերյանի շրջանների վրա: Այժմ, անշուշտ, ադրբեջանցիների համար դա անիրական է, որովհետեւ Ռուսաստանը հայտարարեց, որ կպաշտպանի Հայաստանի Հանրապետության սահմանների անվտանգությունը:
Իսկ ինչ վերաբերում է Ղարաբաղին, այնպես է ստացվում, որ Ղարաբաղը պետք է ինքնուրույն պաշտպանվի, բնականաբար, Հայաստանը պետք է աջակցի նրան: Ես ուզում եմ ասել, որ Ադրբեջանի կողմից վերջին պրովոկացիայի նման պրովոկացիաներ միշտ էլ եղել են, եւ մեր կողմից դրանք համարժեք վերաբերմունքի չեն արժանացել:
Շատ լավ է, որ այսօր ԶԼՄ-ները լայնորեն անդրադառնում են դրան, բայց գոյություն ունի նաեւ արտաքին գործերի նախարարություն: Ցավոք, չգիտեմ, թե ով կարող է տալ այն գնահատականը, թե ինչպես է այն աշխատում, բայց մենք՝ Հայաստանի հասարակ քաղաքացիներս, արդյունք չենք տեսնում: Համաշխարհային հանրությունը պետք է իմանա, որ Ադրբեջանը կրկին ավանտյուրայի է գնում: Որեւէ լուրջ բան դրա մեջ իհարկե չկա, դա ընդամենը ավանտյուրա է, բայց արտգործնախարարությունը պետք է համաշխարհային հանրությանը ցույց տա այդ ագրեսիան: Ամբողջ հարցն այն է, որ Ադրբեջանն ուզում է ցույց տալ, թե ինքն ուժեղ պետություն է եւ ի վիճակի է “ազատագրել” Ղարաբաղը: Իրականում, սակայն, դա այդպես չէ:
Իրականում Ադրբեջանը տնտեսապես հզոր, բայց միեւնույն ժամանակ ներքին խնդիրներ ունեցող բազմազգ երկիր է, որի էթնիկական, կրոնական ու լեզվական տարբերությունները գնալով ավելի ակնհայտ են դառնում եւ ազգային փոքրամասնություններն ուզում են իրենց պատմությունն ու մշակույթն իմանալ: Այս երկրի գնահատականը ԱՄՆ-ի ԿՀՎ-ն էր տվել՝ նշելով, որ 10 տարի հետո այնտեղ էթնիկ հողի վրա խնդիրներ կառաջանան: Այս պայմաններում Ալիեւին ոչինչ չի մնում, քան նման գործելաոճով ցույց տալ, որ Ադրբեջանը հզոր պետություն է: Հայաստանի կողմից այս ամենին, իհարկե, համարժեք պատասխան պետք է տրվի:
Մենք մի շարք բացթողումներ ենք թույլ տվել, եւ այդ բացթողումները պաշտպանության նախարարը հաշվի է առնում: Մենք պետք է ոչ միայն համարժեք արձագանքենք, այլ ընդհակառակը՝ այնպես արձագանքենք, որ նման գործողությունների կրկնության ցանկություն Ադրբեջանը չունենա: Չի կարելի պասիվ լինել, պետք է համարժեք պատասխանել: Կարծում եմ, որ վերջին ավանտյուրան ցույց տվեց մեր զինված ուժերի պատրաստվածությունը:
Արկադի ՏԵՐ-ԹԱԴԵՎՈՍՅԱՆ
Արցախյան ազատամարտի հերոս,
գեներալ-մայոր
Արաբո ջոկատը իրո՞ք էսպես ա ընկել :8
Տեսանյութն ադրբեջանական է:
http://www.youtube.com/watch?v=NTVl2_Hcmzk&feature=channel
---------- Ավելացվել է՝ 04.09.2010 00:14 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03.09.2010 23:59 ----------
Արաբո ջոկատը իրո՞ք էսպես ա ընկել :8
Ճիշտ կլինի քննարկումները անցկացնենք այստեղ (http://www.akumb.am/showthread.php/26285-%D4%B1%D5%90%D4%B1%D4%B2%D5%88-%D5%BB%D5%B8%D5%AF%D5%A1%D5%BF):
Արաբո ջոկատում կռվում էր մեր մեծ ընկերներից մեկը.. տենց էլ չեկավ: Ծնողները մնացին սպասելով ու չհավատալով որդու կորստին...:(
Mephistopheles
03.09.2010, 23:56
Արաբո ջոկատը իրո՞ք էսպես ա ընկել :8
Տեսանյութն ադրբեջանական է:
http://www.youtube.com/watch?v=NTVl2_Hcmzk&feature=channel
---------- Ավելացվել է՝ 04.09.2010 00:14 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 03.09.2010 23:59 ----------
Ճիշտ կլինի քննարկումները անցկացնենք այստեղ (http://www.akumb.am/showthread.php/26285-%D4%B1%D5%90%D4%B1%D4%B2%D5%88-%D5%BB%D5%B8%D5%AF%D5%A1%D5%BF):
պրոպագանդիստական նյութերը քննարկման ենթակա չեն…
Նաիրուհի
04.09.2010, 02:58
Արցախի անկախությո՞ւն
Մեծ ոգևորությամբ Երևանում, համացանցի հայկական սեկտորում ու հատկապես Արցախում տոնվեց «ԼՂՀ անկախության» հերթական տարեդարձը:
Լավ, հիմա մի հարց. Ումի՞ց է անկախացել Արցախը 1991թ սեպտեմբերի 2-ի որոշմամբ և դեկտեմբերի 10-ի հանրաքվեով: Մի շտապեք զարմանալ, մի պահ մտածեք:
Հիշեցնեմ, որ 1989թ դեկտեմբերի 1-ին Արցախը արդեն միավորված էր Հայաստանին: Այդ որոշման հիման վրա արդեն 1990թ մայիսին Արցախում ձևավորվել էին ՀԽՍՀ ԳԽ 12 ընտրատարածք: Այսպես կոչված անկախանալու օրերին Արցախից ընտրված Հայաստանի խորհրդարանի պատգամավորները պաշտոնավարում էին արդեն մեկուկես տարի: ՀԽՍՀ ԳԽ, իր արցախցի պատգամավորներով հանդերձ, Մոսկվայի համար լեգիտիմ էր: ԽՍՀՄ կազմալուծման օրերին Արցախի բոլոր հիմնարկները վերածվել էին երևանյան մասնաճյուղերի, մարմինները ենթարկվում էին Հայաստանի նախարարություններին ու ֆինանսավորվում էին նրա կողմից:
Ուրեմն ումից էր Լևոն Տեր-Պետրոսյանը անկախացնում Արցախը 1991թ և ինչո՞ւ:
Ինչո՞ւ այդ ազգապառակտիչ խորամանկությանը կուլ գնաց Արցախահայությունը, ինչպես նաև Դաշնակցությունը, որը այդ օրերին որոշիչ ներկայություն ուներ Արցախի քաղաքական շրջանակներում:
Ինչո՞ւ է Ժառանգությունն այսօր առաջարկում ճանաչել Արցախի անկախությունը Հայաստանից: Իշխանությունն էլ առանձնապես դեմ չէ, նույնիսկ ակնարկում է, դրանով սպառնում է Ադրբեջանին: (ծիծաղելի դիվանագիտություն)
Ինչո՞ւ մենք այդքան արագ մոռացանք «միացում» կարգախոսը և հիմա տոնում ենք մեր պառակտվածությունը:
Ենթադրվում էր, որ այս ներկայացումը բեմականացվում էր արտաքին աշխարհի համար: Այս պարզունակ անհեթեթությամբ ոչ մեկին չխաբեցինք: Փոխարենը, ինքներս այնքան մտանք դերի մեջ, որը հավատում ենք մեր հնարած հեքիաթին ու շարունակում ենք տոնել Արցախի անկախությունը Հայաստանից: Զուգահեռաբար կոպտորեն ոտնահարում ենք Արցախում բնակվող ՀՀ քաղաքացիների սահմանադրական, մասնավորապես ընտրական իրավունքները:
Ժամանակն է վերջ տալու այս տուն-տունիկ խաղալուն:
* ՀՀ ԱԺ և նախագահի առաջիկա ընտրություններին, Հայաստանի մյուս քաղաքացիներին հավասար, պետք է մասնակցեն նաև Արցախում բնակվող և գրանցված ՀՀ քաղաքացիները:
* ԼՂՀ նախագահի պաշտոնավարման ժամկետի լրանալուն պես նոր նախագահ չպետք է ընտրվի, այլ պետք է նշանակվի մարզպես: ԼՂՀ ԱԺ-ը պետք է վերածվի մարզային ավագանու: Փասացի ընդհանուր օրենսդրությունը պետք է նույնացվի:
* ԼՂՀ-ից աստիճանաբար պետք է անհետանա «Հ»-ն, հետո նրա միակ անունը պետք է դառնա Արցախը, Արցախի մարզը:
* Ավելի ուշ Արցախի ներկայիս ընդարձակ տարածքում ցանկալի է, որ ձևավորվեն 2 կամ 3 մարզ:
Ի՞նչ վայնասուն բարձրացնելու առիթ կտանք թուրքերին: Իսկ ի՞նչ կասի միջազգային հանրությունը...
Ոչ մի նոր բան, քան ասում են մինչև հիմա:
Փոխարենը մենք կձերբազատվենք մի մեծ սխալից, որը շարունակում ենք խորացնել ամեն օր ու ժամ:
Արմեն Աղայան
Աղբյուր (http://aaghayan.livejournal.com/17442.html?view=74274#t74274)
Դե «անկախության» մոգոնողը վաղուց արդեն ուրացել է թե «միացում», թե «անկախություն» գաղափարները: Միջազգայինհանրությունաֆոբիայի հետևանք է: Բայց հիմա արդեն կարևոր չի միացում է, թե անկախություն: Կարևոր է, որ Հայաստանն ու Ղարաբաղը միասնական հանդես գան դե ֆակտո, որովհետև նախ դե յուրե անկախության գաղափարը հնարավոր է, որ ավելի նպաստավոր է, քան հիմա աննպատակ հայտարարենք, թե՝ սիրելի միջազգային հանրություն, մենք ձեզ էսքան վախտ խաբում էինք, մենք արդեն վաղուց միացել ենք, ինչ անկախություն, ինչ բան :sorry:)) Չնայած միջազգային հանրություն կոչվածին ի վերջո հազար տարի չի հետաքրքրում թե Ղարաբաղը անկախ է Հայաստանինը՞, թե՞ միացումով է Հայաստանինը: Ուղղակի «անկախության» գաղափարով Հայաստանի քաղաքական դեմքերը կամ կլոունները իրենց ձեռքերը շատ հարցերում լվանում են, որ եսլի շտո, պատասխանատվություն չկրեն ու պամպերսները չթրջեն: Էշ էշ դուրս տան, թե վերջնական որոշում ընդունելու է Ղարաբաղի ժողովուրդը, իբր թե խաբար չեն, որ Ղարաբաղի ժողովուրդը հազար տարի է ինչ վերջնական որոշում ընդունած պրծած է: Մի խոսքով էս ամենից ուղղակի լցրած պամպերսի գարշահոտություն է գալիս, ուրիշ ոչ մի բան: Իսկ Ղարաբաղի ժողովրդին սկզբունքորեն կարելի է ցանկանալ անկախության միջազգային ճանաչում, չնայած մենք վաղուց միավորված ենք::P
Mephistopheles
04.09.2010, 21:46
.......................................
Ժամանակն է վերջ տալու այս տուն-տունիկ խաղալուն:
* ՀՀ ԱԺ և նախագահի առաջիկա ընտրություններին, Հայաստանի մյուս քաղաքացիներին հավասար, պետք է մասնակցեն նաև Արցախում բնակվող և գրանցված ՀՀ քաղաքացիները:
* ԼՂՀ նախագահի պաշտոնավարման ժամկետի լրանալուն պես նոր նախագահ չպետք է ընտրվի, այլ պետք է նշանակվի մարզպես: ԼՂՀ ԱԺ-ը պետք է վերածվի մարզային ավագանու: Փասացի ընդհանուր օրենսդրությունը պետք է նույնացվի:
* ԼՂՀ-ից աստիճանաբար պետք է անհետանա «Հ»-ն, հետո նրա միակ անունը պետք է դառնա Արցախը, Արցախի մարզը:
* Ավելի ուշ Արցախի ներկայիս ընդարձակ տարածքում ցանկալի է, որ ձևավորվեն 2 կամ 3 մարզ:
Ի՞նչ վայնասուն բարձրացնելու առիթ կտանք թուրքերին: Իսկ ի՞նչ կասի միջազգային հանրությունը...
Ոչ մի նոր բան, քան ասում են մինչև հիմա:
Փոխարենը մենք կձերբազատվենք մի մեծ սխալից, որը շարունակում ենք խորացնել ամեն օր ու ժամ:
Արմեն Աղայան
Աղբյուր (http://aaghayan.livejournal.com/17442.html?view=74274#t74274)
Խելք եմ ասել է՜… հանճար ա, հանճար…
---------- Ավելացվել է՝ 21:46 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 21:37 ----------
Դե «անկախության» մոգոնողը վաղուց արդեն ուրացել է թե «միացում», թե «անկախություն» գաղափարները: Միջազգայինհանրությունաֆոբիայի հետևանք է: Բայց հիմա արդեն կարևոր չի միացում է, թե անկախություն: Կարևոր է, որ Հայաստանն ու Ղարաբաղը միասնական հանդես գան դե ֆակտո, որովհետև նախ դե յուրե անկախության գաղափարը հնարավոր է, որ ավելի նպաստավոր է, քան հիմա աննպատակ հայտարարենք, թե՝ սիրելի միջազգային հանրություն, մենք ձեզ էսքան վախտ խաբում էինք, մենք արդեն վաղուց միացել ենք, ինչ անկախություն, ինչ բան :sorry:)) Չնայած միջազգային հանրություն կոչվածին ի վերջո հազար տարի չի հետաքրքրում թե Ղարաբաղը անկախ է Հայաստանինը՞, թե՞ միացումով է Հայաստանինը: Ուղղակի «անկախության» գաղափարով Հայաստանի քաղաքական դեմքերը կամ կլոունները իրենց ձեռքերը շատ հարցերում լվանում են, որ եսլի շտո, պատասխանատվություն չկրեն ու պամպերսները չթրջեն: Էշ էշ դուրս տան, թե վերջնական որոշում ընդունելու է Ղարաբաղի ժողովուրդը, իբր թե խաբար չեն, որ Ղարաբաղի ժողովուրդը հազար տարի է ինչ վերջնական որոշում ընդունած պրծած է: Մի խոսքով էս ամենից ուղղակի լցրած պամպերսի գարշահոտություն է գալիս, ուրիշ ոչ մի բան: Իսկ Ղարաբաղի ժողովրդին սկզբունքորեն կարելի է ցանկանալ անկախության միջազգային ճանաչում, չնայած մենք վաղուց միավորված ենք::P
Վիշ ջան, Հայաստանը տնտեսապես, քաղաքականապես և պաշտպանության տեսակետից անհամաչափության գերադրական աստիճանի չափով կախված է դրսից… նույնիսկ ավելին քան մենք կարծում ենք… ու դու էլ լավ գիտես որ քո ասածը չի լինի… հնարավոր չի և իզուր տեղը էս հարցը քննարկման խնդիր չարժե դարձնել…
...
Վիշ ջան, Հայաստանը տնտեսապես, քաղաքականապես և պաշտպանության տեսակետից անհամաչափության գերադրական աստիճանի չափով կախված է դրսից… նույնիսկ ավելին քան մենք կարծում ենք… ու դու էլ լավ գիտես որ քո ասածը չի լինի… հնարավոր չի և իզուր տեղը էս հարցը քննարկման խնդիր չարժե դարձնել…
Այսինքն մեզնից բան կախված չի չէ՞ Մեֆ: Բա ի՞նչ ես սաղ օրը էս խեղճ ու հարիֆ ժողովդրին կպնում::P Իմ ասածը կլինի, եթե թարկենք նեկրոֆիլիզմը (a strong desire to be dead).
Խելք եմ ասել է՜… հանճար ա, հանճար…
---------- Ավելացվել է՝ 21:46 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 21:37 ----------
Վիշ ջան, Հայաստանը տնտեսապես, քաղաքականապես և պաշտպանության տեսակետից անհամաչափության գերադրական աստիճանի չափով կախված է դրսից… նույնիսկ ավելին քան մենք կարծում ենք… ու դու էլ լավ գիտես որ քո ասածը չի լինի… հնարավոր չի և իզուր տեղը էս հարցը քննարկման խնդիր չարժե դարձնել…
Էս թեման արյամբ է շաղաղված ու խոսակցությունն էլ կոշտ պետք է լինի: Խաղ չի, ամեն մի սխալ նոր արյուն է բերելու ու էստեղ դեմագոգիայի տեղ չի:
Մեֆ, էս տիպի գաղափարները կիսող 1000 ավոր մարդիկ կան, Ղարաբաղյան պրոցեսն է սկսել հայատանի հետ միացումից, սկզբնական լոզունգն է եղել միացումը, հայաստանի լավագույն տղեքն են զոհվել ղարաբաղում: Գերագույն խորհրդների որոշում է եղել այդ մասին: Արդեն զոհվածների զոհողության վրա ես թքում՞: Ես էլ էի մի կես տարի առաջ եքա փոստ-անալիզով, մի 30 կետով ներկայացրել նման տեսակետներ : Էն ժամանակ ռեակցիա չտվիր: Ոչ մի հակափաստարկ չներկայացնելով ստռատեգն ու իրա շրջապատը հայությունով մեկ, ու էստեղ՝ ակումբում էլ դու, սաղ ազգի բերանն եք ուզում փակել, որ բացի էշական ղարաբաղի անկախությունից այլ գաղափար հանկարծ տեշադաշտում չմնա՞:
Տեղադրել էին Արաբոյի վիդեոն- դրոշմեցիր, թե ադրբեջանական քարոզչությունը չենք քննարկում: Բա ինչը քննարկենք- կզել -պպզել, զիջել, դիմանալ, վերանալը՞
Իհարկե դա քո անձնական գործն է, բայց մեր բոլորի խոսքին հետևող ջահելներներ կան, որոնք կողմորոշվում են ըստ մեր ասածի: Այ օրինակ հենց էս փոստում, որ ձեռ ես առել Արմեն Աղայանի խելքը, կարաս առանց դեմագոգիայի, բացատրես, թե ինչը դուրդ չի եկել՞:
Mephistopheles
06.09.2010, 04:50
Էս թեման արյամբ է շաղաղված ու խոսակցությունն էլ կոշտ պետք է լինի: Խաղ չի, ամեն մի սխալ նոր արյուն է բերելու ու էստեղ դեմագոգիայի տեղ չի:
Մեֆ, էս տիպի գաղափարները կիսող 1000 ավոր մարդիկ կան, Ղարաբաղյան պրոցեսն է սկսել հայատանի հետ միացումից, սկզբնական լոզունգն է եղել միացումը, հայաստանի լավագույն տղեքն են զոհվել ղարաբաղում: Գերագույն խորհրդների որոշում է եղել այդ մասին: Արդեն զոհվածների զոհողության վրա ես թքում՞: Ես էլ էի մի կես տարի առաջ եքա փոստ-անալիզով, մի 30 կետով ներկայացրել նման տեսակետներ : Էն ժամանակ ռեակցիա չտվիր: Ոչ մի հակափաստարկ չներկայացնելով ստռատեգն ու իրա շրջապատը հայությունով մեկ, ու էստեղ՝ ակումբում էլ դու, սաղ ազգի բերանն եք ուզում փակել, որ բացի էշական ղարաբաղի անկախությունից այլ գաղափար հանկարծ տեշադաշտում չմնա՞:
Տեղադրել էին Արաբոյի վիդեոն- դրոշմեցիր, թե ադրբեջանական քարոզչությունը չենք քննարկում: Բա ինչը քննարկենք- կզել -պպզել, զիջել, դիմանալ, վերանալը՞
Իհարկե դա քո անձնական գործն է, բայց մեր բոլորի խոսքին հետևող ջահելներներ կան, որոնք կողմորոշվում են ըստ մեր ասածի: Այ օրինակ հենց էս փոստում, որ ձեռ ես առել Արմեն Աղայանի խելքը, կարաս առանց դեմագոգիայի, բացատրես, թե ինչը դուրդ չի եկել՞:
Բիձ ջան, քաջնազարությունը լավ բան չի, եթե տենց ուժ կա Հայաստանում որ այս գաղափարների հետևից է գնում ուրեմն պիտի դուրս գա բանակցություններից ու իր վրա վերցնի դրա բոլոր հետևանքները… կա՞ տենց ուժ Բիձ… ասում ես 1000ավոր մարդ… մեծ-մեծ խոսելով չի, իրատեսական բան թող ասի Աղայանը նստենք քննարկենք… կակ ռազ Աղայանը դեմագոգիայով ա զբաղված…
Բիձ ջան պատասխանեմ հարցիդ բայց նախ մի հատ ասես Աղայանի "առաջարկները" մեզ ինչ են տալու… կարող ա՞ դրանով հարցը լուծվում ա ես էլ չեմ ջոկում ու հայ ժողովրդի ձեռն-ու-ոտն էլ կապ ա ընկնում… չէ, ցավդ տանեմ, դատարկ քայլեր ու իզուր խառնակցությունից բացի ոչինչ չի տալու…
---------- Ավելացվել է՝ 04:50 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 04:43 ----------
Այսինքն մեզնից բան կախված չի չէ՞ Մեֆ: Բա ի՞նչ ես սաղ օրը էս խեղճ ու հարիֆ ժողովդրին կպնում::P Իմ ասածը կլինի, եթե թարկենք նեկրոֆիլիզմը (a strong desire to be dead).
Այսինքն, մեզնից կախված ա էնքան ինչքան որ մենք մեր որոշումների մեջ անկախ ենք… Վիշ, չգիտեմ նեկրոֆիլիան ոնց ա տեղավորվում էս բանավեճի մեջ…
Բիձ ջան, քաջնազարությունը լավ բան չի, եթե տենց ուժ կա Հայաստանում որ այս գաղափարների հետևից է գնում ուրեմն պիտի դուրս գա բանակցություններից ու իր վրա վերցնի դրա բոլոր հետևանքները… կա՞ տենց ուժ Բիձ… ասում ես 1000ավոր մարդ… մեծ-մեծ խոսելով չի, իրատեսական բան թող ասի Աղայանը նստենք քննարկենք… կակ ռազ Աղայանը դեմագոգիայով ա զբաղված…
Բիձ ջան պատասխանեմ հարցիդ բայց նախ մի հատ ասես Աղայանի "առաջարկները" մեզ ինչ են տալու… կարող ա՞ դրանով հարցը լուծվում ա ես էլ չեմ ջոկում ու հայ ժողովրդի ձեռն-ու-ոտն էլ կապ ա ընկնում… չէ, ցավդ տանեմ, դատարկ քայլեր ու իզուր խառնակցությունից բացի ոչինչ չի տալու…
Էն, որ 88-ի փետրվարին միլիոնով օպերայի հարապարակում "միացում" էին գոռում, քաջնազարություն չէր: Էն որ 10 հազար լավագույն տղերքը էդ պատճառով հարիֆ-հարիֆ գնացին զոհվեցին, 450000 հայ փախստական դառավ- էդ ամեն ինչը քաջ նազարություն չէր: Բայց հենց ստռատեգի մոտ հանգիստ կյանքի ու կայֆ բռնելու պահանջ առաջացավ, "միացումը" մեջտեղից վերացավ ու դառավ անորոշ "անկախացում", հետո էլ կուլտուրական ավտանոմիա:
Այ էդ ժամանակվանից հայ քաղաքական միտքը դառավ քաջ նազարություն: Թե ներքին, և թե արտաքին քաղաքականության մեջ իրանց ք-քլանությունն ու ԲՏ-ությունն ա պատճառը որ էսօր իրական նպատակը նենգափոխվել ու դառել ա իսկական քաջնազարություն: Դառել ենք թուրք-ռուս-վրացու ճորտը: Ամեն ձեն լսելիս մկան պես դողում ենք: Չեմ հասկանում, թե յոթ սարի հետև, դու խի ես դողում՞:
Մեֆ, դսու շատ ու շատ բաներից ես անտեղյակ: Չեմ հասկանում, դու երբ ու քանի տարեկանում ես հայաստանում եղել՞:
Mephistopheles
06.09.2010, 06:42
Էս թեման արյամբ է շաղաղված ու խոսակցությունն էլ կոշտ պետք է լինի: Խաղ չի, ամեն մի սխալ նոր արյուն է բերելու ու էստեղ դեմագոգիայի տեղ չի:
Մեֆ, էս տիպի գաղափարները կիսող 1000 ավոր մարդիկ կան, Ղարաբաղյան պրոցեսն է սկսել հայատանի հետ միացումից, սկզբնական լոզունգն է եղել միացումը, հայաստանի լավագույն տղեքն են զոհվել ղարաբաղում: Գերագույն խորհրդների որոշում է եղել այդ մասին: Արդեն զոհվածների զոհողության վրա ես թքում՞: Ես էլ էի մի կես տարի առաջ եքա փոստ-անալիզով, մի 30 կետով ներկայացրել նման տեսակետներ : Էն ժամանակ ռեակցիա չտվիր: Ոչ մի հակափաստարկ չներկայացնելով ստռատեգն ու իրա շրջապատը հայությունով մեկ, ու էստեղ՝ ակումբում էլ դու, սաղ ազգի բերանն եք ուզում փակել, որ բացի էշական ղարաբաղի անկախությունից այլ գաղափար հանկարծ տեշադաշտում չմնա՞:
Տեղադրել էին Արաբոյի վիդեոն- դրոշմեցիր, թե ադրբեջանական քարոզչությունը չենք քննարկում: Բա ինչը քննարկենք- կզել -պպզել, զիջել, դիմանալ, վերանալը՞
Իհարկե դա քո անձնական գործն է, բայց մեր բոլորի խոսքին հետևող ջահելներներ կան, որոնք կողմորոշվում են ըստ մեր ասածի: Այ օրինակ հենց էս փոստում, որ ձեռ ես առել Արմեն Աղայանի խելքը, կարաս առանց դեմագոգիայի, բացատրես, թե ինչը դուրդ չի եկել՞:
Բիձ ապեր, ես չգիտեի որ ազգի բերանը ես եմ սվաղում ֆորումում, իսկ մեծ ստրատեգն էլ հայությունով մեկ… իմ ասածները իմ կարծքն են ու ստեղ զոհվածների արյան վրա թքելու հարց չկա, նամանավանդ իմ կողմից… ես միշտ էլ ասել եմ, Ղարաբաղի հարցում կոմպրոմիսայինը միակ լուծման եղանակն է և Ղարաբաղի ժողովրդի անվտանգությունը, ազատ զարգանալու իրավունքն ու կապը Հայաստանի հետ վիճարկելի չէ, բոլոր տեսակի ստատուսներն ինձ չի հետաքրքրում, դրանք ինձ համար թուղթ են… պայքարը եղել է սրա համար, սրա համար են զոհվել… եթե սա քեզ համար կզել է, ուրեմն ասա ոնց ու փաստիր ես էլ պաշտպանեմ…
Մի հատ էլ անդրադառնամ Աղայանին… ասենք թե մենք նրա ասած կետերը մեկ-մեկ արեցինք, դրանից ի՞նչ է լինելու, մեր եղած խնդիրներից ո՞րն է լուծվելու… եթե մենք էս քայլերին դիմեցինք, նշաանակում է մենք բանակցություններով հետաքրքրված չենք… ու դու կարծում ես որ սա շատ լավ գաղափար է՞…
Բիձ, Ձայնալարը գրառումդ "մշակել էր" փեևում ա մի երկու "քաղցր խոսք" ես ասել… լավ ես արել ընգեր, ասեմ որ չեմ նեղանում ու ասեմ որ բանավեճերի մեջ տենց բաներ պատահում են…
---------- Ավելացվել է՝ 06:42 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 06:29 ----------
Էն, որ 88-ի փետրվարին միլիոնով օպերայի հարապարակում "միացում" էին գոռում, քաջնազարություն չէր: Էն որ 10 հազար լավագույն տղերքը էդ պատճառով հարիֆ-հարիֆ գնացին զոհվեցին, 450000 հայ փախստական դառավ- էդ ամեն ինչը քաջ նազարություն չէր: Բայց հենց ստռատեգի մոտ հանգիստ կյանքի ու կայֆ բռնելու պահանջ առաջացավ, "միացումը" մեջտեղից վերացավ ու դառավ անորոշ "անկախացում", հետո էլ կուլտուրական ավտանոմիա:
Այ էդ ժամանակվանից հայ քաղաքական միտքը դառավ քաջ նազարություն: Թե ներքին, և թե արտաքին քաղաքականության մեջ իրանց ք-քլանությունն ու ԲՏ-ությունն ա պատճառը որ էսօր իրական նպատակը նենգափոխվել ու դառել ա իսկական քաջնազարություն: Դառել ենք թուրք-ռուս-վրացու ճորտը: Ամեն ձեն լսելիս մկան պես դողում ենք: Չեմ հասկանում, թե յոթ սարի հետև, դու խի ես դողում՞:
Մեֆ, դսու շատ ու շատ բաներից ես անտեղյակ: Չեմ հասկանում, դու երբ ու քանի տարեկանում ես հայաստանում եղել՞:
Բիձ ապեր, քաղաքականությունը դա ստատիկ բան չի, միացում էր երբ որ սովետի մեջ էինք… ու ամեն քաղաքական իրադրություն իր պահանջներն ունի ու դրա համապատասխան էլ դիրքորոշումները պետք է փոխվեն, նպատակը սակայն պետք է մնա նույնը… Հայ ազգաբնակչության անվտանգությունն ու բարգավաճումը Ղարաբաղում… Նախիջևանի կարգավիճակն ավելի բարձր է, բայց այնտեղ հայ չկա…
Բիձ Ինչ գիտես տեղյակ չեմ, որ կոմպրոմիսային եղանակը ընդունելի եմ համարում նշանակում ա տեղյակ չե՞մ շատ բաներից… միգուցե շատ լավ էլ տեղյակ եմ ու նույնիսկ ավելին ու դրա համար եմ էս կարծիքին…
Բիձ ապեր, ես չգիտեի որ ազգի բերանը ես եմ սվաղում ֆորումում, իսկ մեծ ստրատեգն էլ հայությունով մեկ… իմ ասածները իմ կարծքն են ու ստեղ զոհվածների արյան վրա թքելու հարց չկա, նամանավանդ իմ կողմից… ես միշտ էլ ասել եմ, Ղարաբաղի հարցում կոմպրոմիսայինը միակ լուծման եղանակն է և Ղարաբաղի ժողովրդի անվտանգությունը, ազատ զարգանալու իրավունքն ու կապը Հայաստանի հետ վիճարկելի չէ, բոլոր տեսակի ստատուսներն ինձ չի հետաքրքրում, դրանք ինձ համար թուղթ են… պայքարը եղել է սրա համար, սրա համար են զոհվել… եթե սա քեզ համար կզել է, ուրեմն ասա ոնց ու փաստիր ես էլ պաշտպանեմ…
Մի հատ էլ անդրադառնամ Աղայանին… ասենք թե մենք նրա ասած կետերը մեկ-մեկ արեցինք, դրանից ի՞նչ է լինելու, մեր եղած խնդիրներից ո՞րն է լուծվելու… եթե մենք էս քայլերին դիմեցինք, նշաանակում է մենք բանակցություններով հետաքրքրված չենք… ու դու կարծում ես որ սա շատ լավ գաղափար է՞…
Բիձ, Ձայնալարը գրառումդ "մշակել էր" փեևում ա մի երկու "քաղցր խոսք" ես ասել… լավ ես արել ընգեր, ասեմ որ չեմ նեղանում ու ասեմ որ բանավեճերի մեջ տենց բաներ պատահում են…
---------- Ավելացվել է՝ 06:42 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 06:29 ----------
Բիձ ապեր, քաղաքականությունը դա ստատիկ բան չի, միացում էր երբ որ սովետի մեջ էինք… ու ամեն քաղաքական իրադրություն իր պահանջներն ունի ու դրա համապատասխան էլ դիրքորոշումները պետք է փոխվեն, նպատակը սակայն պետք է մնա նույնը… Հայ ազգաբնակչության անվտանգությունն ու բարգավաճումը Ղարաբաղում… Նախիջևանի կարգավիճակն ավելի բարձր է, բայց այնտեղ հայ չկա…
Բիձ Ինչ գիտես տեղյակ չեմ, որ կոմպրոմիսային եղանակը ընդունելի եմ համարում նշանակում ա տեղյակ չե՞մ շատ բաներից… միգուցե շատ լավ էլ տեղյակ եմ ու նույնիսկ ավելին ու դրա համար եմ էս կարծիքին…
Ես նոր եմ իմանում, որ հայ տղերքը գնացել կռվել ու զոհվել են "Հայ ազգաբնակչության անվտանգությունն ու բարգավաճումը Ղարաբաղում" ապահովելու համար: Իհարկե, մենք ուրիշ ենք, հայ ենք ու մեր "հայ մտքներով" ինչ ասես կարող է անցնել, ներառյալ նաև քո այդ միտքը: Բայց մյուս կողմից էլ ապրում ենք ինչ որ ստանդարտների շուրջ համաձայնության եկած աշխարհում, ուր ընդհանուր մարդկային, միջազգայնորեն համաձայնեցված պատկերացումներ կան պետությունների ու կոնֆլիկտների մասին: Ըստ իմ իմացածի, երբ 2 հարևան պետություն կռվում են որոշակի տարածքի համար, ապա դա պատերազմ է տարածքային վեճը հանգուցալուծելու նպատակով: Պատերազմը չի կարող նպատակ ունենալ ապահովել ուրիշի տարածքում ապրողների անվտանգությունը:
Տխուր է, գոնոցիդ կերանք, բան չհասկացանք, հիմա առը հա մեզ՝ ղարաբաղ են ուտացնելու, էլի բան չենք հասկանալու:
Երևի շատ ենք ծեր ու վախտն ա, աշխարհի երեսից ս-իր ըլնելու՝ որպես ազգ:
Մեֆ, ազգային անվտանգության համար պայքարելը քաջնազարություն չի եղբայր: Դու գիտե՞ս թե ինչ բան է ազգային անվտանգություն: Ի՞նչ ջհանդամիս փոխզիջում, դու մինչև հիմա իսկի չես գրել թե ինչ ես պատկերացնում փոխզիջում ասելով: Ո՞վ ա մեզ էսքան ժամանակ, սաղ մեր պատմության ընթացքում որևէ բան փոխզիջել, կասե՞ս:
Mephistopheles
06.09.2010, 11:28
Մեֆ, ազգային անվտանգության համար պայքարելը քաջնազարություն չի եղբայր: Դու գիտե՞ս թե ինչ բան է ազգային անվտանգություն: Ի՞նչ ջհանդամիս փոխզիջում, դու մինչև հիմա իսկի չես գրել թե ինչ ես պատկերացնում փոխզիջում ասելով: Ո՞վ ա մեզ էսքան ժամանակ, սաղ մեր պատմության ընթացքում որևէ բան փոխզիջել, կասե՞ս:
Ապեր, ազգային անվտանգության համար պայքարելը քաջնազարություն չի, բայց Աղայանի առաջարկները (որի մասին էր խոսքը) քաջնազարություն է, անգրագիտություն… ես գիտեմ ազգային անվտանգությունը ինչ է ու Աղայանի առաջարկները դրա հետ առնչություն չունեն… ես հարցրել էի թե այդ առաջարկների կիրառումը մեզ ի՞նչ կտա… երբ էս հարցին պատասխան կտրվի էն ժամանակ էլ դրա էֆեկտիվույան մասին կխոսենք… քաջնազարության կլասիկ օրինակ… դե թող գա մի քաղաքական գործիչ ու վիզ վերցնի դրա իրականացումը… թող հենց ինքն էլ վերցնի… անլուրջ բան ա Վիշ ջան…
Ապեր ես արդեն ասել եմ, ես քաղաքական գործիչ չեմ ու չեմ տիրապետում անհրաժեշտ ինֆորմացիայի ու քեզ չեմ կարող հստակ ծրագիր ասել… մարդուց մարդ տարբեր է, երկրից երկիր տարբեր, սիտուացիայից սիտուացիա տարբեր, փոխզիջումը միանշանակ պատասխան չունի, բայցևայնպես ես գրել եմ իմ սահմանները "Հայ ազգաբնակչության անվտանգությունն ու բարգավաճումը Ղարաբաղում, անխափան կապը Հայաստանի հետ"… սրանից ցածր ես չեմ իջնի…
Mephistopheles
06.09.2010, 11:49
Ես նոր եմ իմանում, որ հայ տղերքը գնացել կռվել ու զոհվել են "Հայ ազգաբնակչության անվտանգությունն ու բարգավաճումը Ղարաբաղում" ապահովելու համար: Իհարկե, մենք ուրիշ ենք, հայ ենք ու մեր "հայ մտքներով" ինչ ասես կարող է անցնել, ներառյալ նաև քո այդ միտքը: Բայց մյուս կողմից էլ ապրում ենք ինչ որ ստանդարտների շուրջ համաձայնության եկած աշխարհում, ուր ընդհանուր մարդկային, միջազգայնորեն համաձայնեցված պատկերացումներ կան պետությունների ու կոնֆլիկտների մասին:
Ցավում եմ որ նոր ես իմացել Բիձա ջան, որովհետև եթե ադրբեջանցիները մեր վրա չհարձակվեին ու Ղարաբաղի բնակչությանը ֆիզիկական ոչնչացման վտանգ չլիներ, մեր տղաներն ընդեղ չէին զոհվի… նրանց անմիջական խնդիրը դա է եղել ու գրավված տարածքները կոչվել են "անվտանգության գոտի"… պայքարը եղել է Ղարաբաղի ժողովրդի ազատ ինքնորոշման համար… մենք ոչ մեկից հող չենք ուզում… գենոցիդի դասը սա է, մարդկանց ֆիզիկական անվտանգությունը ամեն ինչից վեր է և ամենակենսականն է…
Ըստ իմ իմացածի, երբ 2 հարևան պետություն կռվում են որոշակի տարածքի համար, ապա դա պատերազմ է տարածքային վեճը հանգուցալուծելու նպատակով: Պատերազմը չի կարող նպատակ ունենալ ապահովել ուրիշի տարածքում ապրողների անվտանգությունը:
Կակ ռազ, Բիձա ջան էս հենց էն ա ինչ ադրբեջանցիներն ու թուրքերն են ասում… հետո էլ ասում ես լեզու չենք գտնում թուրքերի հետ, հեն ա լավ էլ ընդհանուր հայտարարի եք եկել…
ԱՂԴԱՄԸ ԻՎԱՆԻ՛ ՀԱՅՐԵՆԻՔՆ Է
Եթե իրադրությունը վերլուծենք «Ռեալպոլիտիկի» տեսանկյունից, պետք է խոստովանենք, որ Հայաստանը չի կարող պաշտոնապես ճանաչել Լեռնային Ղարաբաղի անկախությունը: Հայաստան-Ադրբեջան հարաբերությունների հարթության մեջ` ՀՀ-ի կողմից ԼՂՀ անկախության պաշտոնական ճանաչմանը Ադրբեջանի պատասխանը պետք է լինի հարձակումը Ստեփանակերտի ուղղությամբ: Բայց այսօրվա պայմաններում նման բան տեղի չի ունենա, որովհետեւ հայ-ռուսական 49-ամյա պայմանագիրը, որով ՀՀ-ում տեղակայված ռուսական ռազմակայանի վրա Հայաստանի անվտանգությունն ապահովելու գործառույթներ են դրված, որոշակիորեն սառեցրել է Ադրբեջանի պատերազմական կրքերը: Սա նշանակում է, որ հայկական ուղղությամբ ռազմական գործողություններ սկսելուց առաջ Ադրբեջանը պետք է հարցնի Ռուսաստանին եւ ստանա նրա համաձայնությունը:
Ասել է, թե այսօրվա դրությամբ Հայաստանի վրա ռազմական հարձակումը կանխող թիվ 1 գործոնը ոչ թե Հայաստանի զինուժի գերակշռությունն է ադրբեջանականի նկատմամբ, այլ ՀՀ-ում ռուսական ռազմակայանին վերապահված նոր լիազորությունները: Սա էլ իր հերթին նշանակում է, որ Ադրբեջանին ռազմական գործողությունների սադրող որեւէ քայլ անելիս Հայաստանը պետք է ստանա Ռուսաստանի համաձայնությունը. այդպիսի քայլերից կարեւորագույնը հենց ԼՂՀ անկախության ճանաչումն է, որ Հայաստանը չի կարող անել առանց Մոսկվայի: Բայց մի՞թե Մոսկվան թույլ կտա իրադարձությունների նման զարգացում: Այս հարցի պատասխանը տվեց ՌԴ նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւը` ԼՂՀ անկախության օրը, սեպտեմբերի 2-ին պաշտոնական այցով մեկնելով Բաքու եւ նույն օրը ծաղկեպսակ դնելով ԼՂ պատերազմում զոհված ադրբեջանցիների պանթեոն Շահիդների ծառուղում: Հայաստան եւ Ադրբեջան կատարած այցերի բովանդակությամբ ՌԴ նախագահ Դմիտրի Մեդվեդեւը հայ-ադրբեջանական խաղի կանոնները հստակեցրեց: Ըստ այդմ, ոչ Հայաստանը, ոչ Ադրբեջանը իրավունք չունեն միակողմանի գործողություններ ձեռնարկել, եւ սա վերաբերում է ԼՂ հարցի գրեթե բոլոր ասպեկտներին: Այս պրոցեսը փաստացի մեկնարկել է 2008թ. Մայնդորֆյան հռչակագրով, որ ստորագրեցին Դ. Մեդվեդեւը, Ս. Սարգսյանը, Ի. Ալիեւը: Այդ կետից սկսած` ԼՂ հարցի կարգավորման հիմնական ձեւաչափը սկսեց դառնալ ռուսակենտրոն. Հայաստանը բանակցում էր Ռուսաստանի հետ` աջակցություն հայցելով ԼՂ հարցում, Ադրբեջանը բանակցում էր Ռուսաստանի հետ` աջակցություն հայցելով ԼՂ հարցում: Այս ձեւաչափը լրումին հասավ ՌԴ նախագահի` տարածաշրջան կատարած այցերով, եւ այսպիսով Ռուսաստանը դառնում է ԼՂ հարցով թիվ 1 սուբյեկտ, որը բանակցություններ է վարում Հայաստանի եւ Ադրբեջանի հետ: Եւ պետք է նկատել` գոնե այս փուլում Մոսկվան ամեն ինչ անում է անաչառ հայրիկի դերակատարում ստանձնելու համար. նա հօդս ցնդեցրեց (առանց Ռուսաստանի համաձայնության) պատերազմով Ղարաբաղը վերադարձնելու` Ադրբեջանի հույսերը եւ Հայաստանին զրկեց (առանց Ռուսաստանի համաձայնության) ԼՂ հակամարտության գոտում ստատուս-քվոն պահպանելու կամ որեւէ ինքնուրույն քայլի գնալու հնարավորությունից: Հայաստանում որեւէ մեկը չնկատեց անգամ, որ իրականացան բոլոր այն կանխատեսումները, ըստ որոնց` Սերժ Սարգսյանը հանձնելու է ազատագրված տարածքները: Ազատագրված տարածքները հանձնված են, առայժմ` միայն Ռուսաստանին: Ռուսական մեծապետականները լրիվ իրավունք ունեն Աղդամը իրենց հայրենիքը համարելու:
Նիկոլ Փաշինյան
http://www.nikolpashinyan.com/?p=1813
Ապեր, ազգային անվտանգության համար պայքարելը քաջնազարություն չի, բայց Աղայանի առաջարկները (որի մասին էր խոսքը) քաջնազարություն է, անգրագիտություն… ես գիտեմ ազգային անվտանգությունը ինչ է ու Աղայանի առաջարկները դրա հետ առնչություն չունեն… ես հարցրել էի թե այդ առաջարկների կիրառումը մեզ ի՞նչ կտա… երբ էս հարցին պատասխան կտրվի էն ժամանակ էլ դրա էֆեկտիվույան մասին կխոսենք… քաջնազարության կլասիկ օրինակ… դե թող գա մի քաղաքական գործիչ ու վիզ վերցնի դրա իրականացումը… թող հենց ինքն էլ վերցնի… անլուրջ բան ա Վիշ ջան…
Ապեր ես արդեն ասել եմ, ես քաղաքական գործիչ չեմ ու չեմ տիրապետում անհրաժեշտ ինֆորմացիայի ու քեզ չեմ կարող հստակ ծրագիր ասել… մարդուց մարդ տարբեր է, երկրից երկիր տարբեր, սիտուացիայից սիտուացիա տարբեր, փոխզիջումը միանշանակ պատասխան չունի, բայցևայնպես ես գրել եմ իմ սահմանները "Հայ ազգաբնակչության անվտանգությունն ու բարգավաճումը Ղարաբաղում, անխափան կապը Հայաստանի հետ"… սրանից ցածր ես չեմ իջնի…
Բռատ, իմ ասածը Աղայանի հետ կապ չուներ։ Ինչ վերաբերում է անհրաժեշտ ինֆորմացիայի տիրապետմանը, ապա դրա տիրապետման կարիքը չկա։ Դու պարզապես պատկերացնում ես Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում, ես ջղայնանում եմ, որ գրոշի չափ չես ուզում մտածել դրա հետևանքների մասին, ու ինքդ քեզ համոզել ես, թե ուրիշ ճար չկա, հակառակ դեպքում սաղս վարի կգնանք։ Եթե նույնիսկ իրականում այդպես է, ապա իմ կարծիքով ավելի լավ է վարի գնանք, դա 100%.
ԱՂԴԱՄԸ ԻՎԱՆԻ՛ ՀԱՅՐԵՆԻՔՆ Է
Եթե իրադրությունը վերլուծենք «Ռեալպոլիտիկի» տեսանկյունից, պետք է խոստովանենք, որ Հայաստանը չի կարող պաշտոնապես ճանաչել Լեռնային Ղարաբաղի անկախությունը: Հայաստան-Ադրբեջան հարաբերությունների հարթության մեջ` ՀՀ-ի կողմից ԼՂՀ անկախության պաշտոնական ճանաչմանը Ադրբեջանի պատասխանը պետք է լինի հարձակումը Ստեփանակերտի ուղղությամբ: Բայց այսօրվա պայմաններում նման բան տեղի չի ունենա, որովհետեւ հայ-ռուսական 49-ամյա պայմանագիրը, որով ՀՀ-ում տեղակայված ռուսական ռազմակայանի վրա Հայաստանի անվտանգությունն ապահովելու գործառույթներ են դրված, որոշակիորեն սառեցրել է Ադրբեջանի պատերազմական կրքերը: Սա նշանակում է, որ հայկական ուղղությամբ ռազմական գործողություններ սկսելուց առաջ Ադրբեջանը պետք է հարցնի Ռուսաստանին եւ ստանա նրա համաձայնությունը:
Ասել է, թե այսօրվա դրությամբ Հայաստանի վրա ռազմական հարձակումը կանխող թիվ 1 գործոնը ոչ թե Հայաստանի զինուժի գերակշռությունն է ադրբեջանականի նկատմամբ, այլ ՀՀ-ում ռուսական ռազմակայանին վերապահված նոր լիազորությունները: ...
Ի՞նչ նոր լիազորությունների մասին է խոսքը։ Ռուսաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյայի բերանով ընդհամենը ժամկետն է երկարաձգվել, պայմանագրի մյուս կետերը մնացել են նույնը։ Ու չարաչար սխալվում են այն մարդիկ, որոնք կարծում են, թե Ռուսաստանն է գարանտ, որ հիմա Ադրբեջանը Ղարաբաղի վրա չի հարձակվում, մի պահ Ղարաբաղի դիրքերը թուլանան, կտեսնեք թե ոնց է հարձակվում։ Հիմնական գարանտը հայկական զորքերն են, մնացածը փուչիկներ են։
Mephistopheles
06.09.2010, 14:30
Բռատ, իմ ասածը Աղայանի հետ կապ չուներ։ Ինչ վերաբերում է անհրաժեշտ ինֆորմացիայի տիրապետմանը, ապա դրա տիրապետման կարիքը չկա։ Դու պարզապես պատկերացնում ես Ղարաբաղը Ադրբեջանի կազմում, ես ջղայնանում եմ, որ գրոշի չափ չես ուզում մտածել դրա հետևանքների մասին, ու ինքդ քեզ համոզել ես, թե ուրիշ ճար չկա, հակառակ դեպքում սաղս վարի կգնանք։ Եթե նույնիսկ իրականում այդպես է, ապա իմ կարծիքով ավելի լավ է վարի գնանք, դա 100%.
Ապեր, Ղարաբաղը հիմա էլ ա համարվում ադրբեջանի կազմի մեջ, տենց երկիր չկա որ դա չընդունի… ես ասում եմ, ինձ ստատուսը չի հետաքրքրում ինձ հետաքրքրում ա իմ նշած կետերը… մի քիչ փակագծերը որ բացեմ ապա Ղարբաղի անվտանգության երաշխիք կարող է լինել նրա բանակը, բուֆերային զոնան (միջազգային ուժերով) և Հայաստանը… այս պարագային ես համաձայն եմ Ղարաբաղի ավտոնոմիային… ստատուսն ինձ համար էական չի, թող իրենց լինի, թող քարտեզի վրա էլ ինչ գույն կուզեն ներկեն…
---------- Ավելացվել է՝ 14:30 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:20 ----------
Ի՞նչ նոր լիազորությունների մասին է խոսքը։ Ռուսաստանի բարձրաստիճան պաշտոնյայի բերանով ընդհամենը ժամկետն է երկարաձգվել, պայմանագրի մյուս կետերը մնացել են նույնը։ Ու չարաչար սխալվում են այն մարդիկ, որոնք կարծում են, թե Ռուսաստանն է գարանտ, որ հիմա Ադրբեջանը Ղարաբաղի վրա չի հարձակվում, մի պահ Ղարաբաղի դիրքերը թուլանան, կտեսնեք թե ոնց է հարձակվում։ Հիմնական գարանտը հայկական զորքերն են, մնացածը փուչիկներ են։
հա էլի… անվնաս բան ա… եքքա Ռուսաստանի նախագահն էլ հենց ընենց Հայաստան-ադրբեջան գնաց… Օսական պատերազմը հենց ընենց չեղավ Վիշ ջան, մեր զորքերն իհարկե թափով են, բայց միակ գարանտը չեն, դա մի քիչ քիչ ա… եթե իհարկե հաշվի առնենք որ երկու կողմին էլ զենքը ինքն է տալիս ու Հայաստանի ունեցած-չունեցածի մեծ մասն իր ձեռքում է
Ապեր, Ղարաբաղը հիմա էլ ա համարվում ադրբեջանի կազմի մեջ, տենց երկիր չկա որ դա չընդունի… ես ասում եմ, ինձ ստատուսը չի հետաքրքրում ինձ հետաքրքրում ա իմ նշած կետերը… մի քիչ փակագծերը որ բացեմ ապա Ղարբաղի անվտանգության երաշխիք կարող է լինել նրա բանակը, բուֆերային զոնան (միջազգային ուժերով) և Հայաստանը… այս պարագային ես համաձայն եմ Ղարաբաղի ավտոնոմիային… ստատուսն ինձ համար էական չի, թող իրենց լինի, թող քարտեզի վրա էլ ինչ գույն կուզեն ներկեն…
Ապեր, վախտին հենա ավտոնոմ էր է՞լի։ Բա ինչու՞ պատերազմ եղավ տեսնես։ Իսկ Սովետի կազմ մտնելուն համաձայն չե՞ս Մեֆ։ Քո համար ո՞րն է ավելի լավ անվտանգության երաշխիք, նաղդը՞, թե՞ նիսյան։ Օրինակ ինչու՞ Զանգեզուրը չտանք ազերներին, ուզում էին էս վերջերս։ Միջազգային ուժերը կգան կպաշտպանեն մեզ, եսլի շտո։ Իսկ ինչու՞ սենց սաղով չմտնենք Թուրքիայի կազմ։ Կարող է լավ լինի, ավելի էժանով Անթալյա կգնանք, շալվարներ կառնենք կհագնենք։
հա էլի… անվնաս բան ա… եքքա Ռուսաստանի նախագահն էլ հենց ընենց Հայաստան-ադրբեջան գնաց… Օսական պատերազմը հենց ընենց չեղավ Վիշ ջան, մեր զորքերն իհարկե թափով են, բայց միակ գարանտը չեն, դա մի քիչ քիչ ա… եթե իհարկե հաշվի առնենք որ երկու կողմին էլ զենքը ինքն է տալիս ու Հայաստանի ունեցած-չունեցածի մեծ մասն իր ձեռքում է
Հա, ի՞նչ։ Ենթադրենք Ռուսաստանից է կախված, ինչու՞ պիտի մենք Ռուսաստանից առաջ ընկնենք ու Ղարաբաղը «փոխզիջենք» Ադրբեջանին։ Կարող ա Ռուսաստանը ուզում է, որ մենք Կիրովաբադն էլ ունենանք։ Կամ Նախիջևանը։
Mephistopheles
06.09.2010, 15:07
Ապեր, վախտին հենա ավտոնոմ էր է՞լի։ Բա ինչու՞ պատերազմ եղավ տեսնես։ Իսկ Սովետի կազմ մտնելուն համաձայն չե՞ս Մեֆ։ Քո համար ո՞րն է ավելի լավ անվտանգության երաշխիք, նաղդը՞, թե՞ նիսյան։ Օրինակ ինչու՞ Զանգեզուրը չտանք ազերներին, ուզում էին էս վերջերս։ Միջազգային ուժերը կգան կպաշտպանեն մեզ, եսլի շտո։ Իսկ ինչու՞ սենց սաղով չմտնենք Թուրքիայի կազմ։ Կարող է լավ լինի, ավելի էժանով Անթալյա կգնանք, շալվարներ կառնենք կհագնենք։
Վիշ ապեր, կարող ա՞ մենակ առաջին տողն ես կարդում գրածներիս… "Ղարբաղի անվտանգության երաշխիք կարող է լինել նրա բանակը, բուֆերային զոնան (միջազգային ուժերով) և Հայաստանը…" … հայերեն ա գրած ապեր, սրանցից ո՞ր մեկը կար սովետի ժամանակ որ իրանք էլ հարձակվեցին… ու ստատուսի պատճառով չի որ հարձակվեցին…սովետի կազմ մտնելու կարիք չկա ապեր, մեր համար սովետը հլա չի քանդվել ու ոչ մի ձև սովետի չգոյության հետ չենք հաշտվում… չի երևու՞մ Վիշապ ջան… 49 տարով ռազմաբազա (որը քեզ համար սովորական բան ա) ատոմակայան, էներգետիկայի մեծամասնությունը ռուսների ձեռն ա… "գնում ենք Մոսկվա աշխատելու" …մի հատ ընենց ոլորտ կարա՞ս նշես որտեղ ռուսներ չկան… ու դու ինձ ես ասում "սովետի կազմ մտնե՞նք"… մի հատ հլա դուրս գանք հետո մտնելու մասին մտածենք…
…իսկ թուրքիային հանձնվել պետք չի… ժողովուրդն ինքն իրա խոդով գնում ա, դաժե մնում են, աշխատում են, պսակվում են… անհանգստանալու կարիք չկա
Հա, ի՞նչ։ Ենթադրենք Ռուսաստանից է կախված, ինչու՞ պիտի մենք Ռուսաստանից առաջ ընկնենք ու Ղարաբաղը «փոխզիջենք» Ադրբեջանին։ Կարող ա Ռուսաստանը ուզում է, որ մենք Կիրովաբադն էլ ունենանք։ Կամ Նախիջևանը։
հա էլի… իրա հողն ա ինքն էլ թող անի ինչ որ իրան պետք ա… չէ՞… ասա ու՞ր ենք քիթներս խոթում ուրիշի գործերի մեջ…
Էս վերջին մի քանի էջերի փոստերը ու կարդացողների վերաբերմունքը դրանց վերաբերյալ հայտնություն դառան ինձ համար:
Այ հիմա լրիվ հասկացա, թե դարերով ընչի պետություն չենք ունեցել:
Ոչ թե թշնամին է հզոր եղել, այլ մեր մեծամասնությունն է խայտառակ անհամապատասխան եղել թե առողջ տրամաբանությանը, թե մարդկային հասարակության սկզբունքներին, թե մնացած այն ամենին, ինչ homo sapience ասածի ինտելեկտուալ ու կենսաբանական հիմքն է կազմում:
Արդեն պարզ է, որ այլևս Ղարաբաղի հարց չկա արանքում, այլ շատ ավելի մեծ հարց է դրված- Հայաստանի գոյության հարցը: Եթե Նիկոլն է հասել մառազմի, ապա վիճակը պալաժենի ա:
Ցավներդ տանեմ, ոչ մի ռուս ու թուրք ու մեդվեդև - ալիեվ չեն կարող հայի խնդիր լուծել, եթե մենք դեռ պլոճիկ ունենք: Մի հատ սթափվեք, էս ինչեր եք խոսում՞ ինչ անվտանգության երաշխիք՞ , ինչ մեդվեդև՞:
Էս ինչ քռչություն ու մազոխիզմ ա մտած մեր մեջ՞:
Երևի մենք-հայերս մարդ արարածի տուպիկային ճյուղն ենք ու հաստատ վերանալու ենք քարտեզի վրից:
http://www.aravot.am/am/articles//0/view/all
ԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒՄ Է «ՓՉԱՑՆԵԼՈՒ» ՔԱՂԱՔԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ
Արկադի Կարապետյանը (Ագո) դուրս է եկել իր ստեղծած կազմակերպությունից
2009-ի դեկտեմբերի վերջին ՀՀ պետռեգիստրում արդեն գրանցվեց եւ պաշտոնապես սկսեց գործունեություն ծավալել «Ղարաբաղյան պատերազմի վետերանների միություն» հասարակական կազմակերպությունը, որը ղեկավարում էր ԼՂՀ ինքնապաշտպանական բանակի առաջին հրամանատար Արկադի Կարապետյանը: Նորաստեղծ կազմակերպությունը ակտիվ գործունեություն ծավալեց հատկապես 2010-ի գարնան վերջին եւ ամռան սկզբին՝ բողոքի ակցիաներ եղան նաեւ ՀՀ նախագահի նստավայրի մոտ: Կազմակերպության անդամների հիմնական պահանջն աշխարհազոր ստեղծելն էր, որտեղ սկզբնական շրջանում պետք է ընդգրկվեին ռազմական գործին գործնականում ծանոթ մարդիկ՝ ղարաբաղյան պատերազմի մասնակիցներ, եւ որը Հայաստանի համար նախատեսում է լրացուցիչ պաշտպանական համակարգ: Դա՝ մնացյալ առաջարկների եւ հիմնավորումների հետ, նախագահի աշխատակազմի աշխատակիցների միջոցով փոխանցվեց նախագահ Սերժ Սարգսյանին: Խոստացվեց, որ նախագահը կընդունի կազմակերպության անդամներին, բայց մինչ օրս արձագանք չկա: Սակայն բոլորի համար անսպասելի պարոն Կարապետյանը դեռ հուլիսի 3-ին կազմակերպության անդամներին հայտարարում է, որ իր առաքելությունը համարում է ավարտված եւ դադարեցնում է իր գործունեությունը իր իսկ ղեկավարած կազմակերպությունում: Նրա, այսպես կոչված՝ հրաժարականին հաջորդած շրջանում սկսեցին լուրեր պտտվել, թե կազմակերպությունը հերթական «իշխանական պրոյեկտն էր», որ այն ֆինանսավորվել է իշխանությունների կողմից եւ նման այլ բաներ: Այս առիթով «Առավոտի» հետ զրույցում պարոն Կարապետյանը հերքեց բոլոր այդ լուրերը, հայտարարեց, որ կազմակերպությունը գոյատեւել է բացառապես անդամավճարներով, եւ թերեւս ֆինանսների սակավությունն էր նաեւ պատճառը, որ ավելին անել չեն կարողացել: Իսկ թե ինչո՞ւ լքեց իր իսկ ստեղծած կազմակերպությունը՝ «Առավոտի» հարցին մեր զրուցակիցը պատասխանեց. «Այդ գաղափարը շատերին համախմբեց՝ ընդդիմության, իշխանության ներկայացուցիչներին կամ համակրողներին, բայց դա կազմակերպության լուծելիք հարց չէ, դա պետության լուծելու խնդիրն է: Երբ խնդիրը հասցրեցինք նախագահին՝ այդ կազմակերպության մեջ իմ առաքելությունն ավարտվեց, քանի որ ես ավելի ընդդիմադիր եմ, քան կարելի է լինել նման կառույցում: Ես չեմ ընդունում այս իշխանության թե ներքին, թե արտաքին քաղաքականությունը, հետեւաբար աշխարհազոր ստեղծելու հարցում իշխանությունների հետ լեզու գտնելն ինձ համար հեշտ չի լինի: Ուստի այլ տարբերակ չէր մնում: Գաղափարը տվեցինք, մարդիկ կան, լավ տղաներ կան, որ ունակ են գործ անելու, հիմքը կա, որի վրա կարելի է ինչ-որ բան անել՝ թե հետո ինչ եւ ինչպես անեն՝ որոշողն իրենք են: Եթե իշխանությունների խնդիրն այն էր, որ մարդ չկա, հիմա՝ կա: Թե ինչպե՞ս տեղայնացնել այդ գաղափարը՝ առաջարկներն էլ կան: Բայց ես կիսատ-պռատ բան անել չեմ կարող եւ չեմ ուզում: Չեմ ուզում նաեւ մասնակցել այդ գաղափարը փչացնելուն»:
Արդյոք իշխանության ներկայացուցիչների կողմից փորձեր եղե՞լ են պարոն Կարապետյանին ինչ-ինչ «խաղերում» ներքաշելու՝ մեր զրուցակիցը չմանրացավ. «Չգիտեմ՝ ով ինչ է մտածել, ինչի համար է եկել-գնացել, բայց մեր խոսակցությունն այդտեղից չի սկսվել: Ինչեւէ, գաղափարը տրվել է՝ թող աշխատեն»: Նա մտավախություններ չունի, որ իրենից հետո մինչ այժմ կատարված աշխատանքը ջուրը կլցվի, եւ, ընդհանրապես, իրեն միակն ու անկրկնելին չի համարում. «Գաղափարի իրականացնողը պետությունն է: Եթե չեն ուզում անել, ես լինեմ-չլինեմ՝ չեն անելու: Իսկ կազմակերպությունում հասուն, ճանապարհ անցած մարդիկ, լավ տղաներ են՝ իրենք թող որոշեն ինչ անել»: Իսկ իր ընդդիմադիր գործունեությունը նախկին հրամանատարը շարունակելու է մեկ այլ՝ դարձյալ ազատամարտի վետերանների «Մարտական եղբայրություն» կազմակերպությունում, որտեղ՝ «քիչ ենք, բայց միեւնույն կերպ ենք մտածում»:
Հոկտեմբերի 5-ին ՀՀ ԱԺ-ն արտահերթ կարգով կքննարկի ՀՀ-ի կողմից ԼՂՀ-ի ճանաչման հարցը: Ի՞նչ միտում է տեսնում սրանում նախկին հրամանատարը, քանի որ «Ժառանգության» ներկայացրած այս օրինագիծը վաղուց է սպասում իր ճակատագրին, արդյոք սա ճի՞շտ պահն է, որ ՀՀ-ն պետք է ճանաչի ԼՂՀ անկախությունը: «Ես Ղարաբաղը համարում եմ Հայաստանի մի մասը: Մեր ազգի ամենամեծ սխալներից մեկը հենց դա է, որ Ղարաբաղն անկախ պետություն է: Մեզ խաբել են եւ այդ գաղափարը մտցրել մեր մեջ: Ով է խաբել, ով խաբվել՝ չեմ ուզում երկարացնել, բայց մենք պայքարը սկսել ենք ոչ թե Ղարաբաղի անկախության, այլ միացման համար: Այսօր էլ ես այդ դիրքերում եմ, ու ինչքան շուտ միանանք, այնքան շուտ մեր խնդիրները կավարտվեն: Ուղեղներ են վարժեցնում, խաղեր են խաղում՝ երկու պետություն, չգիտեմ ինչ. անհեթեթ բաներ են: Դա մեզ գցել են, որ պարտվենք»
Մեֆ, էս տղեն,իմ ասած 1000-ների շարքից է, ղարաբաղյան պատերազմի հիմնական կազմակերպիչներից մեկն ա: Ու շարքային չի հաստատ, ինձանից, քեզանից ու լեվոնից շատ-շատ ավելի գործ արած մարդ է:
Mephistopheles
07.09.2010, 03:12
http://www.aravot.am/am/articles//0/view/all
Մեֆ, էս տղեն,իմ ասած 1000-ների շարքից է, ղարաբաղյան պատերազմի հիմնական կազմակերպիչներից մեկն ա: Ու շարքային չի հաստատ, ինձանից, քեզանից ու լեվոնից շատ-շատ ավելի գործ արած մարդ է:
Բիձա ջան, կարա՞ս ասես թե Աղայանի կամ Ագոյի ասածները որ անենք, դրանից ի՞նչ է փոխվելու, ի՞նչ ակնկալիքներ պետք է ունենա ժողովուրդը, սա նրա իրավունքն է… ով ուզում ա լինի առաջարկողը, էս հարցի պատասխանը պարտավոր են տալու… սա հռետորական հարց չի, ուղղակի հարց է որ պատասխան է պահանջում…
Բիձա ջան, էս հարցին պատասխանի, կամ գտի մեկին որ թեկուզ կանխատեսում կանի մենք էլ կբանավիճենք… եթե չկա պատասխան՝ խոսակցության նյութ չունենք Բիձա ջան,
Mephistopheles
07.09.2010, 03:33
Էս վերջին մի քանի էջերի փոստերը ու կարդացողների վերաբերմունքը դրանց վերաբերյալ հայտնություն դառան ինձ համար:
Այ հիմա լրիվ հասկացա, թե դարերով ընչի պետություն չենք ունեցել:
Ոչ թե թշնամին է հզոր եղել, այլ մեր մեծամասնությունն է խայտառակ անհամապատասխան եղել թե առողջ տրամաբանությանը, թե մարդկային հասարակության սկզբունքներին, թե մնացած այն ամենին, ինչ homo sapience ասածի ինտելեկտուալ ու կենսաբանական հիմքն է կազմում:
Արդեն պարզ է, որ այլևս Ղարաբաղի հարց չկա արանքում, այլ շատ ավելի մեծ հարց է դրված- Հայաստանի գոյության հարցը: Եթե Նիկոլն է հասել մառազմի, ապա վիճակը պալաժենի ա:
Ցավներդ տանեմ, ոչ մի ռուս ու թուրք ու մեդվեդև - ալիեվ չեն կարող հայի խնդիր լուծել, եթե մենք դեռ պլոճիկ ունենք: Մի հատ սթափվեք, էս ինչեր եք խոսում՞ ինչ անվտանգության երաշխիք՞ , ինչ մեդվեդև՞:
Էս ինչ քռչություն ու մազոխիզմ ա մտած մեր մեջ՞:
Երևի մենք-հայերս մարդ արարածի տուպիկային ճյուղն ենք ու հաստատ վերանալու ենք քարտեզի վրից:
Բիձա ջան, մի մտածի Նիկոլը նստած ա, ազգիդ վտանգ չի սպառնում, "ոչ մի միլիմետր հող թուրքերին, միչև տեսնենք ինչ ա լինելու"-ն և "մահ թուրքերին"-նն էլ մեր իշխանությունների կարգախոսն է ու արտաքին քաղաքականության հիմնաքարը… ընենց որ անհանգստանալու կարիք չկա, հանգիստ նստի ապեր…
Բիձա ջան, մի մտածի Նիկոլը նստած ա, ազգիդ վտանգ չի սպառնում, "ոչ մի միլիմետր հող թուրքերին, միչև տեսնենք ինչ ա լինելու"-ն և "մահ թուրքերին"-նն էլ մեր իշխանությունների կարգախոսն է ու արտաքին քաղաքականության հիմնաքարը… ընենց որ անհանգստանալու կարիք չկա, հանգիստ նստի ապեր…
Մեֆ մեր իշխանությունները նման կարգախոս չունեն։ Just for your information. Մեր իշխանությունների միակ կարգախոսը մինչ օրս «առա՜ջ, Հայաստան»–ն է, անորոշ ուղղությամբ։ Հիմա մի տեղ դեմ է առել Հայաստանը լռվել է։ Սպասում ենք մարդիկ կողմնորոշվեն, էն էլ շատերը կողմնորոշվելու փոխարեն պանիկա են տարածում։
Բիձա ջան, մի մտածի Նիկոլը նստած ա, ազգիդ վտանգ չի սպառնում, "ոչ մի միլիմետր հող թուրքերին, միչև տեսնենք ինչ ա լինելու"-ն և "մահ թուրքերին"-նն էլ մեր իշխանությունների կարգախոսն է ու արտաքին քաղաքականության հիմնաքարը… ընենց որ անհանգստանալու կարիք չկա, հանգիստ նստի ապեր…
Ես "ազգիս" բառը իմ բերանից երբևէ բաց թողած չկամ: Էդ ասում են քաղաքական էն գործիչները, որոնք կամ հազարավոր մարդու գլուխ արդեն կերել են, կամ հետո ուտելու ախորժակ ունեն:
Mephistopheles
08.09.2010, 02:30
Մեֆ մեր իշխանությունները նման կարգախոս չունեն։ Just for your information. Մեր իշխանությունների միակ կարգախոսը մինչ օրս «առա՜ջ, Հայաստան»–ն է, անորոշ ուղղությամբ։ Հիմա մի տեղ դեմ է առել Հայաստանը լռվել է։....................
չեմ կարող չհամաձանվել…
---------- Ավելացվել է՝ 02:30 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 02:28 ----------
Ես "ազգիս" բառը իմ բերանից երբևէ բաց թողած չկամ: Էդ ասում են քաղաքական էն գործիչները, որոնք կամ հազարավոր մարդու գլուխ արդեն կերել են, կամ հետո ուտելու ախորժակ ունեն:
OK… համենայն դեպս Նիկոլը նստած ա, ընենց որ մառազմը տարածվելու շանսեր չկա… տեսնու՞մ ես, գոնե մի դրական բան կա էս երկրում
http://www.aravot.am/am/articles/politics/0/view/all
Ըստ «Հայկական ընտրություն» նախաձեռնության անդամ Արմեն Աղայանի, Արցախն աստիճանաբար պետք է վերականգնվի իր բնականոն՝ ՀՀ մարզի կարգավիճակում:
- Հոկտեմբերի 5-ին ՀՀ ԱԺ-ն արտահերթ կարգով կքննարկի «Ժառանգություն» խմբակցության ներկայացրած ԼՂՀ անկախությունը ճանաչելու մասին օրինագիծը: Նման օրինագծի ընդունումը ինչպե՞ս կանդրադառնա հետագա զարգացումների վրա:
- Նախ հաստատենք, որ 1991թ. Արցախը անկախացել է ոչ թե Ադրբեջանից, այլ Հայաստանից: Այսօր այս հաստատումը ոմանց կարող է զարմացնել, ուստի հիշեցնեմ, որ 1989թ. դեկտեմբերի 1-ի որոշմամբ ԼՂԻՄ-ը արդեն միավորվել էր ՀԽՍՀ-ին եւ նրա հետ միասին էր անկախացել ԽՍՀՄ-ից: Այդ որոշումը բոլորովին էլ թղթի վրա չէր մնացել, այլ ամբողջությամբ իրագործվում էր, մասնավորապես՝ Արցախի բոլոր մարմինները ենթարկեցվում են ՀԽՍՀ նախարարություններին, ձեռնարկությունները վերածվում են Երեւանի մասնաճյուղերի: Մայիսին տեղի են ունենում ՀԽՍՀ ԳԽ ընտրություններ, եւ դեռեւս կոմունիստական իշխանությունները Արցախում ձեւավորում են 12 ընտրատարածք, որտեղ ընտրված պատգամավորները, այսպես կոչված, ԼՂՀ անկախացման օրերին արդեն մեկուկես տարի պաշտոնավարում էին Երեւանում եւ մյուս պատգամավորների հետ միասին ընդունել էին ՀՀ անկախության հռչակագիրը: Ի դեպ, ՀՀ ԳԽ այս կազմը փաստացի լեգիտիմ էր ճանաչված Մոսկվայի կողմից:
Սուտ է այն պնդումը, թե Արցախի անկախության հռչակումը եւ դրան նվիրված հանրաքվեն անհրաժեշտ էին, որպեսզի Արցախը Ադրբեջանից անկախանա՝ ԽՍՀՄ գործող օրենսդրության տառին համաձայն: Նման օրենսդրություն չկար, իսկ ԽՍՀՄ պահպանման հարցով հանրաքվեն այստեղ հիշատակելը ուղղակի խեղաթյուրում է: Բացարձակապես անհիմն է նաեւ այն պնդումը, թե՝ եթե չլիներ Արցախի անկախացումը, ապա միջազգային հանրության աչքում մենք կվերածվեինք ագրեսորի, իսկ հիմա կարող ենք հղում կատարել ազգերի ինքնորոշման սկզբունքի վրա: Իրականում ինքնորոշման սկզբունքը մենք ամբողջությամբ իրացրել էինք դեռ ԽՍՀՄ օրերին, եւ դա փաստացի իրողություն էր: Իսկ միջազգային հանրության համար բացարձակապես մեկ էր, թե ԽՍՀՄ փլուզման պահին նոր պետությունները ինչ սահմաններով են անկախանում: Հենց ԼՂՀ անկախության հռչակագիրն էր միակ պատճառը, որ միջազգային հանրությունը Հայաստանը ճանաչեց 30 հազար քկմ տարածքով, իսկ Արցախը՝ Ադրբեջանի կազմում: Ինչը բնական է, քանի որ միեւնույն է՝ անկախ պետություն չէին ճանաչելու:
Ես չգիտեմ, հասկանում էին արդյոք այս ամենը 1991թ. Երեւանում եւ Ստեփանակերտում. գուցե սա դավադրությո՞ւն էր կամ շտապողականության արդյո՞ւնք: Սակայն այսօր էլ, երբ առկա են հետեւանքները, երբ միջազգային հանրությունը հստակ ցուցադրում է իր արհամարհանքը այդ «անկախությանը», իսկ հայաստանցի-ղարաբաղցի բաժանումը հասել է սպառնալի չափերի, երբ մեր քաղաքական գործիչներին բացատրվել է սխալի էությունը եւ հետեւանքները, նրանք շարունակում են խորացնել սխալը եւ նոր քայլերով էլ ավելի են բարդացնում իրավիճակը: Ժամանակին Ռազմավարական եւ ազգային հետազոտությունների կենտրոնում մենք «Ժառանգություն» խմբակցության մի շարք պատգամավորների տվել ենք անհրաժեշտ բացատրությունները, հիմնավորումները եւ առաջարկություններ ենք ներկայացրել հատուկ այս հարցի հետ կապված: Մասնավորապես, նրանց ուշադրությունը հրավիրել էինք այն հանգամանքի վրա, որ Արցախում բնակվող եւ գրանցված ՀՀ քաղաքացիները զրկված են ՀՀ նախագահ եւ խորհրդարան ընտրելու իրենց սահմանադրական հիմնական իրավունքից, եւ առաջարկել էինք զբաղվել այդ իրավունքը վերականգնելու խնդրով: Ինչպես նաեւ նրանց էինք առաջարկել մի ծրագիր, որով Արցախը աստիճանաբար կվերականգնվի իր բնականոն՝ ՀՀ մարզի կարգավիճակում, կվերացվեն 1989թ. դեկտեմբերի 1-ին հակասող բոլոր ակտերը, եւ արցախահայությունը լիարժեքորեն կներառվի ՀՀ հանրային կյանքում: Սակայն թե «Ժառանգությունը»՝ կոնկրետ դեպքում, թե մյուս քաղաքական ուժերը՝ այլ առիթներով, շարունակում են խորացնել այս սարսափելի սխալը, տոնում են հայ ժողովրդի նորօրյա ինքնակամ պառակտման ակտի՝ ԼՂՀ կեղծ անկախության հերթական տարեդարձը:
Mephistopheles
09.09.2010, 03:25
http://www.aravot.am/am/articles/politics/0/view/all
Բիձա ջան, կարաս ասես եթե մենք Աղայանի ասած 5 կետերը իրագործենք ու Ղարաբաղը դարձնենք Հայաստանի մարզերից մեկը, ի՞նչ խնդիրներ կլուծվեն մեր ներքի և արտաքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում… տենց հայ չկա որ չհամաձայնվի Ղարաբաղը Հայաստանին միացնելուն… իրա սած պրիցիպով Գլենդելն էլ կարելի ա միացնել Հայաստանին, որովհետև իրա առաջարկությունները միայն Հայաստանին են վերաբերվում և միջազգային հարաբերությունների տեսակետից անգրագիտություն ա…
Բիձա ջան, կարաս ասես եթե մենք Աղայանի ասած 5 կետերը իրագործենք ու Ղարաբաղը դարձնենք Հայաստանի մարզերից մեկը, ի՞նչ խնդիրներ կլուծվեն մեր ներքի և արտաքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում… տենց հայ չկա որ չհամաձայնվի Ղարաբաղը Հայաստանին միացնելուն… իրա սած պրիցիպով Գլենդելն էլ կարելի ա միացնել Հայաստանին, որովհետև իրա առաջարկությունները միայն Հայաստանին են վերաբերվում և միջազգային հարաբերությունների տեսակետից անգրագիտություն ա…
ՄԻջազգային իրավունքի գիտելիքդ մի հատ խուրդես-տեսնենք:
Իսկ մինչ այդ նորից փորձեմ միջազգային իրավունքի գիտելիքի իմ սահմաններում:
Ցանկացած քաղաքական հարց լուծելու համար մտածում են, թե ոնց տանեն գործը որ այն գլուխ գա: 87-88-ին որոշվել էր, որ պետք ա ղարաբաղը միանա հայաստանին, որովհետև, պատճառ 1,2,3,10 և այլն, էլ չասեմ, գիտես: Ղարաբաղցիք ու հայաստանը արեցին անհրաժեշտ իրավական քայլերը ու Ղարաբաղը միացավ հայաստանին և ֆորմալ և փաստացի: Դա տևեց մինչև 91 թիվը, մինչև լեվոնի դիրքորոշման փոփոխությունը: Դրանից հետո, երբ ղարաբաղը նորից անկախացավ այս անգամ հայաստանից ու մնաց անտեր, օդում կախված՝ սկսվեցին աբսուրդները: Ադրբեջանցիների սանձազերծած պատերազմն էլ ինչ որ տեղ հենց հայաստանի թույլ, յան տված դիրքով էր պայմանավորված: Կռիվ անցանք, եկանք կանգնեցինք բանակցությունների վրա: Բանակցությունները վարելու պլատֆորմ էր պետք: Ընտրվեց ամենաբառադի տարբերակը: Հայաստան չկա- ղարաբաղը անկախանում է կեղտոտ ադրբեջանից ազգերի ինքնորոշման հիման վրա: Մենակ հիվանդ ուղեղը կարող էր նման տարբերակով գնալ բանակցությունների: Գնացինք, դառանք ծիծաղի առարկա ու էսօր սաղ աշխարհը պաշտպանում է ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, որովհետև մեր բանկացային բազան է բառադի: Աղայանն ասում է պետք է վերադառնալ հին ձևաչափին, որ ադրբեջանցիք սպանել մորթել կողոպտել են հայերին, դրա համար էս մարդիկ փախել են մայր հայրենիքի գիրկը: Սովետը քանդվել ա, համաձայն էդ պրոցեսի, Հայաստան, ղարաբաղ միացել մի միավոր ապրում են, դու հիմա ով ես, ադրբեջան, պաշել տի նա ֆիգ:
Խոսակցությունը ոչ թե 5 շրջան վերցնելու կամ գլենդելն էլ պրիցեպով միացնելու մասին է, այլ բանակցությունները իրատեսական հիմքերով վարելու: Անկախության հիմքով ոչ մի բան չի ստացվում ու դա պետք էր էն գլխից հասկանալ: Հիմա ուշ չէ գալ նորմալ հին ֆորմատին, ու ասել, որ հիմա արդեն պատերազմից հետո կոնֆլիկտը հայաստան -ադրբեջանի մեջ է: Ու այն պետք է լուծվի հենց այդ ձևաչափում: Թուրքերն են խառնվել կոնֆլիկտի մեջ, նրանց էլ պետք է հենց ասել՝ ուզում եք միջնորդ կանգնեք, դավայ, եկեք տենանք: Մեզ մորթեցիք, մեր հողերը կերաք մարսեցիք, հիմա էլ եկել եք ձեր ախպոր համանման վայրենություններն եք ուզում դասավորել՞: Այսինքն պարզանում, մաքրվում է մեր խոսակցությունը բոլոր թուրքերի հետ: Մենք էլ ռեսուրս չունենք կուզեկուզ ման գալու, մեր գլխից դուրս, ինչ որ անհասկանալի ստռատեգիաներ տանելու: Աշխարհն էլ, թուրքերն էլ թքած ունեն մեր բառադի գեղական մուղամների վրա: Աբսուրդ ա, մեջտեղից վերացել ա ադրբեջանի նախահարձակ լինելը, սումգայիթ-բաքու կիրովաբադ, շահումյան ու մնացած կոտորածները, 450000 հայի տեղահան անել ու տկլոր լարելը: Չի կարելի էս ձևով շարունակել խոսակցությունը: Էլ ոնց պարզեցնեմ այ ախպեր՞:
Միջազգային որ իրավունքով ԱՄՆ-ն մտավ ու ավիրեց Իրաքը՞: Սովետը եվրոպայի կեսն ու աֆղանստանը, ադրբեջանը մտավ ղարաբաղ, թուրքերը մեզ հում հում կերան: Ինչ միջազգային իրավունքից ես վաաբշե խոսում՞ չես հոգնել՞
ՄԻջազգային իրավունքի գիտելիքդ մի հատ խուրդես-տեսնենք:
Իսկ մինչ այդ նորից փորձեմ միջազգային իրավունքի գիտելիքի իմ սահմաններում:
Ցանկացած քաղաքական հարց լուծելու համար մտածում են, թե ոնց տանեն գործը որ այն գլուխ գա: 87-88-ին որոշվել էր, որ պետք ա ղարաբաղը միանա հայաստանին, որովհետև, պատճառ 1,2,3,10 և այլն, էլ չասեմ, գիտես: Ղարաբաղցիք ու հայաստանը արեցին անհրաժեշտ իրավական քայլերը ու Ղարաբաղը միացավ հայաստանին և ֆորմալ և փաստացի: Դա տևեց մինչև 91 թիվը, մինչև լեվոնի դիրքորոշման փոփոխությունը: Դրանից հետո, երբ ղարաբաղը նորից անկախացավ այս անգամ հայաստանից ու մնաց անտեր, օդում կախված՝ սկսվեցին աբսուրդները: Ադրբեջանցիների սանձազերծած պատերազմն էլ ինչ որ տեղ հենց հայաստանի թույլ, յան տված դիրքով էր պայմանավորված: Կռիվ անցանք, եկանք կանգնեցինք բանակցությունների վրա: Բանակցությունները վարելու պլատֆորմ էր պետք: Ընտրվեց ամենաբառադի տարբերակը: Հայաստան չկա- ղարաբաղը անկախանում է կեղտոտ ադրբեջանից ազգերի ինքնորոշման հիման վրա: Մենակ հիվանդ ուղեղը կարող էր նման տարբերակով գնալ բանակցությունների: Գնացինք, դառանք ծիծաղի առարկա ու էսօր սաղ աշխարհը պաշտպանում է ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, որովհետև մեր բանկացային բազան է բառադի: Աղայանն ասում է պետք է վերադառնալ հին ձևաչափին, որ ադրբեջանցիք սպանել մորթել կողոպտել են հայերին, դրա համար էս մարդիկ փախել են մայր հայրենիքի գիրկը: Սովետը քանդվել ա, համաձայն էդ պրոցեսի, Հայաստան, ղարաբաղ միացել մի միավոր ապրում են, դու հիմա ով ես, ադրբեջան, պաշել տի նա ֆիգ:
Խոսակցությունը ոչ թե 5 շրջան վերցնելու կամ գլենդելն էլ պրիցեպով միացնելու մասին է, այլ բանակցությունները իրատեսական հիմքերով վարելու: Անկախության հիմքով ոչ մի բան չի ստացվում ու դա պետք էր էն գլխից հասկանալ: Հիմա ուշ չէ գալ նորմալ հին ֆորմատին, ու ասել, որ հիմա արդեն պատերազմից հետո կոնֆլիկտը հայաստան -ադրբեջանի մեջ է: Ու այն պետք է լուծվի հենց այդ ձևաչափում: Թուրքերն են խառնվել կոնֆլիկտի մեջ, նրանց էլ պետք է հենց ասել՝ ուզում եք միջնորդ կանգնեք, դավայ, եկեք տենանք: Մեզ մորթեցիք, մեր հողերը կերաք մարսեցիք, հիմա էլ եկել եք ձեր ախպոր համանման վայրենություններն եք ուզում դասավորել՞: Այսինքն պարզանում, մաքրվում է մեր խոսակցությունը բոլոր թուրքերի հետ: Մենք էլ ռեսուրս չունենք կուզեկուզ ման գալու, մեր գլխից դուրս, ինչ որ անհասկանալի ստռատեգիաներ տանելու: Աշխարհն էլ, թուրքերն էլ թքած ունեն մեր բառադի գեղական մուղամների վրա: Աբսուրդ ա, մեջտեղից վերացել ա ադրբեջանի նախահարձակ լինելը, սումգայիթ-բաքու կիրովաբադ, շահումյան ու մնացած կոտորածները, 450000 հայի տեղահան անել ու տկլոր լարելը: Չի կարելի էս ձևով շարունակել խոսակցությունը: Էլ ոնց պարզեցնեմ այ ախպեր՞:
Միջազգային որ իրավունքով ԱՄՆ-ն մտավ ու ավիրեց Իրաքը՞: Սովետը եվրոպայի կեսն ու աֆղանստանը, ադրբեջանը մտավ ղարաբաղ, թուրքերը մեզ հում հում կերան: Ինչ միջազգային իրավունքից ես վաաբշե խոսում՞ չես հոգնել՞
Բիձ մեր իշխանությունները ճիշտ քո պես են մտածում: Դրա համար մենք աշխարհի համար "ագրեսոր" ենք իսկ իրականում մի փախած բուբեռնյա....
REAL_ist
09.09.2010, 10:34
Ճիշտն ասած վերը գրված տեքստի մեջ միջազգային իրավունքի իմացություն ընդհանրապես չնկատեցի:
Տարածքային ամբողջականություն հարգելը չի նշանակում ինքնորոշման իրավունքի բացառում: Տարածքային ամբողջականությունը գործումա պետությունների միջև հարաբերություններում, ոչ թե պետություն-ինքնորոշվող ժողովուրդ հարաբերություններում, ինչն էլ հաստատվեց վերջերս Կոսովոյի գործով ՄԱԿ-ի Արդարադատության միջազգային դատարանի խորհրդատվական եզրակացությամբ: Ղարաբաղյան բանակացային գործընթացում միակ գլոբալ սխալը Ղարաբաղի բացակայություննա բուն բանակցություններում:
Ղարաբաղի միանալը Հայաստանին նույն ինքնորոշման իրավունքի իրականացման տեսակա: Իրավունքի տեսանկյունից տարբերություն չկա ինքնորոշումը կիրականացվի անկախ պետության ձևավորմամբ, թե այլ պետության միանալու միջոցով: Եթե հետաքրքիրա սկզբունքի բովանդակությունը կարող եք կարդալ 1970թ. ՄԱԿ-ի Միջազգային իրավունքի սկզբունքների մասին հռչակագիրը:
Mephistopheles
09.09.2010, 11:17
ՄԻջազգային իրավունքի գիտելիքդ մի հատ խուրդես-տեսնենք:
Իսկ մինչ այդ նորից փորձեմ միջազգային իրավունքի գիտելիքի իմ սահմաններում:
Ցանկացած քաղաքական հարց լուծելու համար մտածում են, թե ոնց տանեն գործը որ այն գլուխ գա: 87-88-ին որոշվել էր, որ պետք ա ղարաբաղը միանա հայաստանին, որովհետև, պատճառ 1,2,3,10 և այլն, էլ չասեմ, գիտես: Ղարաբաղցիք ու հայաստանը արեցին անհրաժեշտ իրավական քայլերը ու Ղարաբաղը միացավ հայաստանին և ֆորմալ և փաստացի: Դա տևեց մինչև 91 թիվը, մինչև լեվոնի դիրքորոշման փոփոխությունը: Դրանից հետո, երբ ղարաբաղը նորից անկախացավ այս անգամ հայաստանից ու մնաց անտեր, օդում կախված՝ սկսվեցին աբսուրդները: Ադրբեջանցիների սանձազերծած պատերազմն էլ ինչ որ տեղ հենց հայաստանի թույլ, յան տված դիրքով էր պայմանավորված: Կռիվ անցանք, եկանք կանգնեցինք բանակցությունների վրա: Բանակցությունները վարելու պլատֆորմ էր պետք: Ընտրվեց ամենաբառադի տարբերակը: Հայաստան չկա- ղարաբաղը անկախանում է կեղտոտ ադրբեջանից ազգերի ինքնորոշման հիման վրա: Մենակ հիվանդ ուղեղը կարող էր նման տարբերակով գնալ բանակցությունների: Գնացինք, դառանք ծիծաղի առարկա ու էսօր սաղ աշխարհը պաշտպանում է ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը, որովհետև մեր բանկացային բազան է բառադի: Աղայանն ասում է պետք է վերադառնալ հին ձևաչափին, որ ադրբեջանցիք սպանել մորթել կողոպտել են հայերին, դրա համար էս մարդիկ փախել են մայր հայրենիքի գիրկը: Սովետը քանդվել ա, համաձայն էդ պրոցեսի, Հայաստան, ղարաբաղ միացել մի միավոր ապրում են, դու հիմա ով ես, ադրբեջան, պաշել տի նա ֆիգ:
Խոսակցությունը ոչ թե 5 շրջան վերցնելու կամ գլենդելն էլ պրիցեպով միացնելու մասին է, այլ բանակցությունները իրատեսական հիմքերով վարելու: Անկախության հիմքով ոչ մի բան չի ստացվում ու դա պետք էր էն գլխից հասկանալ: Հիմա ուշ չէ գալ նորմալ հին ֆորմատին, ու ասել, որ հիմա արդեն պատերազմից հետո կոնֆլիկտը հայաստան -ադրբեջանի մեջ է: Ու այն պետք է լուծվի հենց այդ ձևաչափում: Թուրքերն են խառնվել կոնֆլիկտի մեջ, նրանց էլ պետք է հենց ասել՝ ուզում եք միջնորդ կանգնեք, դավայ, եկեք տենանք: Մեզ մորթեցիք, մեր հողերը կերաք մարսեցիք, հիմա էլ եկել եք ձեր ախպոր համանման վայրենություններն եք ուզում դասավորել՞: Այսինքն պարզանում, մաքրվում է մեր խոսակցությունը բոլոր թուրքերի հետ: Մենք էլ ռեսուրս չունենք կուզեկուզ ման գալու, մեր գլխից դուրս, ինչ որ անհասկանալի ստռատեգիաներ տանելու: Աշխարհն էլ, թուրքերն էլ թքած ունեն մեր բառադի գեղական մուղամների վրա: Աբսուրդ ա, մեջտեղից վերացել ա ադրբեջանի նախահարձակ լինելը, սումգայիթ-բաքու կիրովաբադ, շահումյան ու մնացած կոտորածները, 450000 հայի տեղահան անել ու տկլոր լարելը: Չի կարելի էս ձևով շարունակել խոսակցությունը: Էլ ոնց պարզեցնեմ այ ախպեր՞:
Միջազգային որ իրավունքով ԱՄՆ-ն մտավ ու ավիրեց Իրաքը՞: Սովետը եվրոպայի կեսն ու աֆղանստանը, ադրբեջանը մտավ ղարաբաղ, թուրքերը մեզ հում հում կերան: Ինչ միջազգային իրավունքից ես վաաբշե խոսում՞ չես հոգնել՞
Բիձ, ուզում ես ասես որ եթե մենք պաշտոնապես Ղարաբաղը միացնենք Հայաստանին, բոլորը կհամաձայնվեն, ներառյալ Ադրբեջանը և Թուրքիան… աշխարհն էլ կդադարեցնի բանակցությունները ու հարցը կլուծվի՞… լավ ախորժակ ունես ընգեր, միջազգային հարաբերությունների մասին գիտելիքների պակաս էլ չկա…
Բիձ, հարցս մի հատ էլ եմ կրկնում…եթե մենք Աղայանի ասած 5 կետերը իրագործենք ու Ղարաբաղը դարձնենք Հայաստանի մարզերից մեկը, ի՞նչ խնդիրներ կլուծվեն մեր ներքի և արտաքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում… բարդ հարց չի Բիձա ջան
Ճիշտն ասած վերը գրված տեքստի մեջ միջազգային իրավունքի իմացություն ընդհանրապես չնկատեցի:
Տարածքային ամբողջականություն հարգելը չի նշանակում ինքնորոշման իրավունքի բացառում: Տարածքային ամբողջականությունը գործումա պետությունների միջև հարաբերություններում, ոչ թե պետություն-ինքնորոշվող ժողովուրդ հարաբերություններում, ինչն էլ հաստատվեց վերջերս Կոսովոյի գործով ՄԱԿ-ի Արդարադատության միջազգային դատարանի խորհրդատվական եզրակացությամբ: Ղարաբաղյան բանակացային գործընթացում միակ գլոբալ սխալը Ղարաբաղի բացակայություննա բուն բանակցություններում:
Ղարաբաղի միանալը Հայաստանին նույն ինքնորոշման իրավունքի իրականացման տեսակա: Իրավունքի տեսանկյունից տարբերություն չկա ինքնորոշումը կիրականացվի անկախ պետության ձևավորմամբ, թե այլ պետության միանալու միջոցով: Եթե հետաքրքիրա սկզբունքի բովանդակությունը կարող եք կարդալ 1970թ. ՄԱԿ-ի Միջազգային իրավունքի սկզբունքների մասին հռչակագիրը:
Ապեր մի բան հարցնեմ ղարաբաղցիները հայ են?
Բիձ, ուզում ես ասես որ եթե մենք պաշտոնապես Ղարաբաղը միացնենք Հայաստանին, բոլորը կհամաձայնվեն, ներառյալ Ադրբեջանը և Թուրքիան… աշխարհն էլ կդադարեցնի բանակցությունները ու հարցը կլուծվի՞… լավ ախորժակ ունես ընգեր, միջազգային հարաբերությունների մասին գիտելիքների պակաս էլ չկա…
Բիձ, հարցս մի հատ էլ եմ կրկնում…եթե մենք Աղայանի ասած 5 կետերը իրագործենք ու Ղարաբաղը դարձնենք Հայաստանի մարզերից մեկը, ի՞նչ խնդիրներ կլուծվեն մեր ներքի և արտաքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում… բարդ հարց չի Բիձա ջան
Մեֆ ջան, տենց մի ասա, լավ էլ բարդ հարց ա: Նույն կերպ կարել ա հարցնել.
- եթե Ղարաբաղը անկախ հանրապետություն դառնա, ի՞նչ խնդրներ կլուծվեն մեր արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում:
- եթե Ղարաբաղը մնա Ադրբեջանի կազմում, ի՞նչ խնդրներ կլուծվեն մեր արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում:
- եթե Ղարաբաղը դառնա Չինաստանի կազմում մշակութային ինքնավարություն, ի՞նչ խնդրներ կլուծվեն մեր արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում:
Հիմա ես քեզ սենց մի հատ ախպերական առաջադրանք տամ.
Կարա՞ս պատասխանես վերը նշված երեք հարցերին ու ցույց տաս տարբերությունը, որ կլինի դրանց ու Ղարաբաղի Հայաստանի մարզ դառնալու դեպքում:
Ու վաբշե, Ադրբեջանի տեսանկկյունից ի՞նչ տարբերություն Ղարաբաղցը անկախ ա, Հայաստանի մարզ ա, թե՞ Չինաստանի մշակութային ինքնավարություն ա:
---------- Ավելացվել է՝ 14:18 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:12 ----------
Ապեր մի բան հարցնեմ ղարաբաղցիները հայ են?
Ախպար են :D
Ճիշտն ասած վերը գրված տեքստի մեջ միջազգային իրավունքի իմացություն ընդհանրապես չնկատեցի:
Տարածքային ամբողջականություն հարգելը չի նշանակում ինքնորոշման իրավունքի բացառում: Տարածքային ամբողջականությունը գործումա պետությունների միջև հարաբերություններում, ոչ թե պետություն-ինքնորոշվող ժողովուրդ հարաբերություններում, ինչն էլ հաստատվեց վերջերս Կոսովոյի գործով ՄԱԿ-ի Արդարադատության միջազգային դատարանի խորհրդատվական եզրակացությամբ: Ղարաբաղյան բանակացային գործընթացում միակ գլոբալ սխալը Ղարաբաղի բացակայություննա բուն բանակցություններում:
Ղարաբաղի միանալը Հայաստանին նույն ինքնորոշման իրավունքի իրականացման տեսակա: Իրավունքի տեսանկյունից տարբերություն չկա ինքնորոշումը կիրականացվի անկախ պետության ձևավորմամբ, թե այլ պետության միանալու միջոցով: Եթե հետաքրքիրա սկզբունքի բովանդակությունը կարող եք կարդալ 1970թ. ՄԱԿ-ի Միջազգային իրավունքի սկզբունքների մասին հռչակագիրը:
1-Գերպետությունների թելադրմամբ գրած թղթի կտորները միջազգային իրավունք չեն:
2-Անկախ առկա միջազգային բազմադրոշակավոր շենքերից, նրանցում փող կթող պաշտոնյաներից ու դրանց դես ու դեն գնալու դղրդոցներից, "Միջազգային իրավունք" ասածը իրականում գոյություն չունի- այն տարբեր հարցերի հանգուցալուծման նախադեպերին տեսք տված զուգարանաթղթերի կույտ է, որից պետք եղած դեպքում հանում են ճմռթածը, դզում ու դեմ տալիս թույլերի ճակատին, ու կզացնում: Իրենց չուզած դեպքում մի նոր թուղթ են ճմրթում ու սպասում մինչև հարմար պահի կիրառեն: :ok
3-Կոսովոն վաաբշե ոչ մի սխեմայի մեջ չի մտնում՝ ինքնորոշման սխեմայի մեջ առավել ևս: Ազգերի ինքնորոշում ասածը չի կարող նույն ազգի վրա մի քանի անգամ տարածվել: Կոսովոն զաստավիտով թքած- կպցրած հարց է: Եթե միջազգային իրավունք ասածը իրականում գոյություն ունենար, ապա ավտոմատ, նախադեպի ուժով Ղարաբաղն էլ Կոսովոյի պես պետք է անկախանար: Չհաշված, որ մնացած հետսովետական կոնֆլիկտները վաաբշե խաղ ու պարով պետք ա լուծվեին, սահակաշվիլին էլ պետք ա գնար Հաագայի դատարան՝ գալստուկ կռծելու:
4- Ղարաբաղյան ստալինյան ձևակերպած ավտոնոմիայի դեպքում տարածքային ամբողջականություն - ինքնորոշում կոնֆլիկտային հարցը առհասարակ ուժ չպետք է ունենար, որովհետև ավտոնոմիան ներսովետական ֆեդերատիվ, չնայած զաստավիտով ստեղծված, բայց իրավունքներ ապահովող պայմանգրի մաս էր, ամրագրված իրավունքներով ու ինքնին արդեն պետական ինքնուրույնության իրավաբանական ձևակերպում էր: Ըստ քո հարգած միջազգային օրենքների Ղարաբաղի իրավունքները սովետի քանդվելուց հետո պետք է ավտոմատ օրինականացվեին առանց մի խոսքի: Բայց իրավունք ասածը վաաբշե չգործեց, գործեց կրակող ավտոմատը ու քո հարգած միջազգայիններից ոչ մեկը ձեն չհանեց: Ղարաբաղի դեպքում ավտոնոմիան մենք էշավարի զիջեցրինք ինքնորոշման իրավունքին ու այն էլ իր ուժը կորցրեց 2 պատճառով: 1- հայաստանը հրաժարվեց ղարաբաղից 91-ին և այն ավտոմատ նորից դառավ ադրբեջանի մաս և 2- Իրար կպած ղարաբաղն ու հայաստանը պահանջում էին նույն ազգի համար 2 ինքնորոշման իրավունք: Սա ոչ մեկին ընդունելի չէր ու չի: Աբխազները էդ անտեր պուտյովկից մի հատ էլ չունեն- քռչոտ հայաստանն ու ղարաբաղն ինչի պտի 2 հատ ունենան՞ : Այսինքն բոլոր տեսական մտասևեռումները ինքնորոշման արգումենտով հաղթելու, հանգում են քո հարգած, բայց թույլ սուբյեկտների համար արգելված միջազգային իրավունքի բետոնին : Վարիանտ չկա, անհնար է միկրոսկապիկ հայաստանի կողքին մի հատ էլ մի թզանոց ինքնուրույն անտերանոց սարքել:
5-եվ մնացած կետերը կպարզաբանեմ կոնկրետ հարցերի դեպքում:
Ինչ վերաբերում է միջազգային իրավունքի ասպարեզում իմ մասնագիտական գիտելիքներին, իհարկե, ես քո պատկերացրած տեսական մոլորյալից շատ հեռու եմ ու վաղուց այն մարդկանց տեսակետներին եմ, որոնք "ռեալ" պոլիտիկով են աշխարհին նայում: Ցավում եմ, որ հայաստանում թե իրական միջազգայնագետներ, և թե ռեալ քաղաքականություն հասկացողներ չկան:
Կին թղթակիցների ինտրիգներն են մեզանում թե ներքին և թե արտաքին կյանքի կողմնորոշիչները: :D
Mephistopheles
09.09.2010, 19:46
Մեֆ ջան, տենց մի ասա, լավ էլ բարդ հարց ա: Նույն կերպ կարել ա հարցնել.
- եթե Ղարաբաղը անկախ հանրապետություն դառնա, ի՞նչ խնդրներ կլուծվեն մեր արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում:
- եթե Ղարաբաղը մնա Ադրբեջանի կազմում, ի՞նչ խնդրներ կլուծվեն մեր արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում:
- եթե Ղարաբաղը դառնա Չինաստանի կազմում մշակութային ինքնավարություն, ի՞նչ խնդրներ կլուծվեն մեր արտաքին և ներքին քաղաքականության մեջ և իրական կյանքում:
Հիմա ես քեզ սենց մի հատ ախպերական առաջադրանք տամ.
Կարա՞ս պատասխանես վերը նշված երեք հարցերին ու ցույց տաս տարբերությունը, որ կլինի դրանց ու Ղարաբաղի Հայաստանի մարզ դառնալու դեպքում:
Ու վաբշե, Ադրբեջանի տեսանկկյունից ի՞նչ տարբերություն Ղարաբաղցը անկախ ա, Հայաստանի մարզ ա, թե՞ Չինաստանի մշակութային ինքնավարություն ա:
---------- Ավելացվել է՝ 14:18 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 14:12 ----------
Ախպար են :D
Տրիբուն ջան, Աղայանը առաջարկում ա միակողմանի Ղարաբաղը դարձնել Հայաստանի մի մաս և նոր բանակցել (կամ էլ չբանակցել) դրա համար էլ ասում եմ որ էդ սկզբմունքով Գլենդելն էլ կարելի ա միացնել Հայաստանին և հարց եմ տալիս …
քո գրածի մեջ անկախ հանրապետություն դառնա, մնա Ադրբեջանի կազմում, դառնա Չինաստանի կազմում մշակութային ինքնավարություն հասկացությունները միակողմանի գործողություն/որոշում չեն ենթադրում, այլ ենթադրում են լուծում որը համաձայնեցված է բոլոր կողմերի հետ… եթե դու էլ ինկատի ունես միակողմանի ուրեմն ես պտի հարցը քեզ տամ… սրանք ֆունդամենտալ տարբեր բաներ են
մի խոսքով, երբ Աղայանն առաջարկում ա ղարաբաղյան բանակցությունների ֆորմատը միակողմանի փոխել, ինձ և մնացած մարդկանց համար հետաքրքիր ա թե էդ միակողմանի քայլերն ի՞նչ են մեզ տալու…
իմ կարծիքով Ադրբեջանի համար ոչ մի տարբերություն չունի թե Ղարաբաղցը անկախ ա, Հայաստանի մարզ ա, թե՞ Չինաստանի մշակութային ինքնավարություն ա:
---------- Ավելացվել է՝ 19:46 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 19:41 ----------
1-Գերպետությունների թելադրմամբ գրած թղթի կտորները միջազգային իրավունք չեն:
2-Անկախ առկա միջազգային բազմադրոշակավոր շենքերից, նրանցում փող կթող պաշտոնյաներից ու դրանց դես ու դեն գնալու դղրդոցներից, "Միջազգային իրավունք" ասածը իրականում գոյություն չունի- այն տարբեր հարցերի հանգուցալուծման նախադեպերին տեսք տված զուգարանաթղթերի կույտ է, որից պետք եղած դեպքում հանում են ճմռթածը, դզում ու դեմ տալիս թույլերի ճակատին, ու կզացնում: Իրենց չուզած դեպքում մի նոր թուղթ են ճմրթում ու սպասում մինչև հարմար պահի կիրառեն: :ok
3-Կոսովոն վաաբշե ոչ մի սխեմայի մեջ չի մտնում՝ ինքնորոշման սխեմայի մեջ առավել ևս: Ազգերի ինքնորոշում ասածը չի կարող նույն ազգի վրա մի քանի անգամ տարածվել: Կոսովոն զաստավիտով թքած- կպցրած հարց է: Եթե միջազգային իրավունք ասածը իրականում գոյություն ունենար, ապա ավտոմատ, նախադեպի ուժով Ղարաբաղն էլ Կոսովոյի պես պետք է անկախանար: Չհաշված, որ մնացած հետսովետական կոնֆլիկտները վաաբշե խաղ ու պարով պետք ա լուծվեին, սահակաշվիլին էլ պետք ա գնար Հաագայի դատարան՝ գալստուկ կռծելու:
4- Ղարաբաղյան ստալինյան ձևակերպած ավտոնոմիայի դեպքում տարածքային ամբողջականություն - ինքնորոշում կոնֆլիկտային հարցը առհասարակ ուժ չպետք է ունենար, որովհետև ավտոնոմիան ներսովետական ֆեդերատիվ, չնայած զաստավիտով ստեղծված, բայց իրավունքներ ապահովող պայմանգրի մաս էր, ամրագրված իրավունքներով ու ինքնին արդեն պետական ինքնուրույնության իրավաբանական ձևակերպում էր: Ըստ քո հարգած միջազգային օրենքների Ղարաբաղի իրավունքները սովետի քանդվելուց հետո պետք է ավտոմատ օրինականացվեին առանց մի խոսքի: Բայց իրավունք ասածը վաաբշե չգործեց, գործեց կրակող ավտոմատը ու քո հարգած միջազգայիններից ոչ մեկը ձեն չհանեց: Ղարաբաղի դեպքում ավտոնոմիան մենք էշավարի զիջեցրինք ինքնորոշման իրավունքին ու այն էլ իր ուժը կորցրեց 2 պատճառով: 1- հայաստանը հրաժարվեց ղարաբաղից 91-ին և այն ավտոմատ նորից դառավ ադրբեջանի մաս և 2- Իրար կպած ղարաբաղն ու հայաստանը պահանջում էին նույն ազգի համար 2 ինքնորոշման իրավունք: Սա ոչ մեկին ընդունելի չէր ու չի: Աբխազները էդ անտեր պուտյովկից մի հատ էլ չունեն- քռչոտ հայաստանն ու ղարաբաղն ինչի պտի 2 հատ ունենան՞ : Այսինքն բոլոր տեսական մտասևեռումները ինքնորոշման արգումենտով հաղթելու, հանգում են քո հարգած, բայց թույլ սուբյեկտների համար արգելված միջազգային իրավունքի բետոնին : Վարիանտ չկա, անհնար է միկրոսկապիկ հայաստանի կողքին մի հատ էլ մի թզանոց ինքնուրույն անտերանոց սարքել:
5-եվ մնացած կետերը կպարզաբանեմ կոնկրետ հարցերի դեպքում:
Ինչ վերաբերում է միջազգային իրավունքի ասպարեզում իմ մասնագիտական գիտելիքներին, իհարկե, ես քո պատկերացրած տեսական մոլորյալից շատ հեռու եմ ու վաղուց այն մարդկանց տեսակետներին եմ, որոնք "ռեալ" պոլիտիկով են աշխարհին նայում: Ցավում եմ, որ հայաստանում թե իրական միջազգայնագետներ, և թե ռեալ քաղաքականություն հասկացողներ չկան:
Կին թղթակիցների ինտրիգներն են մեզանում թե ներքին և թե արտաքին կյանքի կողմնորոշիչները: :D
սրանից եզրակացնում եմ որ դու առաջարկում ես որ Հայաստանը դուրս գա բոլոր միջազգային կառույցներից ու կազմակերպություններից ու կապերը խզի բոլոր երկրների հետ… պիտի ասեմ որ շատ ավանդգարդ մոտեցում ա… բավականին ռադիկալ հեղափոխական
սրանից եզրակացնում եմ որ դու առաջարկում ես որ Հայաստանը դուրս գա բոլոր միջազգային կառույցներից ու կազմակերպություններից ու կապերը խզի բոլոր երկրների հետ… պիտի ասեմ որ շատ ավանդգարդ մոտեցում ա… բավականին ռադիկալ հեղափոխական
Հիմա էլ գործողությունների հաջորդականությունն ես սխալ պատկերացնում:
Սկզբից ոչ թե եզրակացնել ա պետք, այլ հասկանալ, նետո նոր եզրակացնել ու հետո էլ արդեն գործել ըստ հասկացածի՝ ըստ որում հաշվի նստելով դեբիլների համար հատուկ տեղադրված շուրջկալների հետ, առողջ տրամբանության հետ ու ամենակարևորը՝ մտավոր հնարավորության սահմաններում նկատի ունենալով, որ դիմացինները դեբիլ չեն:
Իսկ ավանգարդ բառը ես էլ սիրում, չնայած, կարծում եմ, որ այն կիրառելի է արվեստի, ճարտարապետության, ստեղծագործական ցանկացած այլ ու հիմնականում անհատական ասպարեզներում: Տո դաժե ցանկացած էշության համար էդ բառը տեղին է, բայց քաղաքականության առումով, Մեֆ ջան, ----հըըըըըըըը:D
Mephistopheles
09.09.2010, 22:12
Հիմա էլ գործողությունների հաջորդականությունն ես սխալ պատկերացնում:
Սկզբից ոչ թե եզրակացնել ա պետք, այլ հասկանալ, նետո նոր եզրակացնել ու հետո էլ արդեն գործել ըստ հասկացածի՝ ըստ որում հաշվի նստելով դեբիլների համար հատուկ տեղադրված շուրջկալների հետ, առողջ տրամբանության հետ ու ամենակարևորը՝ մտավոր հնարավորության սահմաններում նկատի ունենալով, որ դիմացինները դեբիլ չեն:
.........................
Բիձ, մեռնեմ թե մի բան հասկացա… կարա՞ս պարզ նախադասություններով գրես… I'm a dumb architect …
Բիձ քո մտքերը արվեստի գործեր են դրա համար էլ ավանդգարդ բառն եմ օգտագործել… քաղաքական գնահատական չեմ ուզում տալ, բայց սգացմունքային արտահայտչականությանմբ շեդևռներ են… առանց կատակի…
Բիձ, մեռնեմ թե մի բան հասկացա… կարա՞ս պարզ նախադասություններով գրես… I'm a dumb architect …
Բիձ քո մտքերը արվեստի գործեր են դրա համար էլ ավանդգարդ բառն եմ օգտագործել… քաղաքական գնահատական չեմ ուզում տալ, բայց սգացմունքային արտահայտչականությանմբ շեդևռներ են… առանց կատակի…
Ինչ մեռնել, Մեֆ ջան, թարգի:
Ինչքան նկատել եմ, ինձ հենց արվեստի մարդիկ չեն հասկանում: Ընենց որ, յա իմ գրածն ա արվեստից հեռու, յա հաստատ սխալ կա քո գնահատականի մեջ:
REAL_ist
10.09.2010, 00:18
Ապեր մի բան հարցնեմ ղարաբաղցիները հայ են?
Հա:
Ազգ և ժողովուրդ իրավական տերմինը տարբերի քեզ հայտնի սոցիոլոգիական տերմինից:
1-Գերպետությունների թելադրմամբ գրած թղթի կտորները միջազգային իրավունք չեն:
2-Անկախ առկա միջազգային բազմադրոշակավոր շենքերից, նրանցում փող կթող պաշտոնյաներից ու դրանց դես ու դեն գնալու դղրդոցներից, "Միջազգային իրավունք" ասածը իրականում գոյություն չունի- այն տարբեր հարցերի հանգուցալուծման նախադեպերին տեսք տված զուգարանաթղթերի կույտ է, որից պետք եղած դեպքում հանում են ճմռթածը, դզում ու դեմ տալիս թույլերի ճակատին, ու կզացնում: Իրենց չուզած դեպքում մի նոր թուղթ են ճմրթում ու սպասում մինչև հարմար պահի կիրառեն: :ok
3-Կոսովոն վաաբշե ոչ մի սխեմայի մեջ չի մտնում՝ ինքնորոշման սխեմայի մեջ առավել ևս: Ազգերի ինքնորոշում ասածը չի կարող նույն ազգի վրա մի քանի անգամ տարածվել: Կոսովոն զաստավիտով թքած- կպցրած հարց է: Եթե միջազգային իրավունք ասածը իրականում գոյություն ունենար, ապա ավտոմատ, նախադեպի ուժով Ղարաբաղն էլ Կոսովոյի պես պետք է անկախանար: Չհաշված, որ մնացած հետսովետական կոնֆլիկտները վաաբշե խաղ ու պարով պետք ա լուծվեին, սահակաշվիլին էլ պետք ա գնար Հաագայի դատարան՝ գալստուկ կռծելու:
4- Ղարաբաղյան ստալինյան ձևակերպած ավտոնոմիայի դեպքում տարածքային ամբողջականություն - ինքնորոշում կոնֆլիկտային հարցը առհասարակ ուժ չպետք է ունենար, որովհետև ավտոնոմիան ներսովետական ֆեդերատիվ, չնայած զաստավիտով ստեղծված, բայց իրավունքներ ապահովող պայմանգրի մաս էր, ամրագրված իրավունքներով ու ինքնին արդեն պետական ինքնուրույնության իրավաբանական ձևակերպում էր: Ըստ քո հարգած միջազգային օրենքների Ղարաբաղի իրավունքները սովետի քանդվելուց հետո պետք է ավտոմատ օրինականացվեին առանց մի խոսքի: Բայց իրավունք ասածը վաաբշե չգործեց, գործեց կրակող ավտոմատը ու քո հարգած միջազգայիններից ոչ մեկը ձեն չհանեց: Ղարաբաղի դեպքում ավտոնոմիան մենք էշավարի զիջեցրինք ինքնորոշման իրավունքին ու այն էլ իր ուժը կորցրեց 2 պատճառով: 1- հայաստանը հրաժարվեց ղարաբաղից 91-ին և այն ավտոմատ նորից դառավ ադրբեջանի մաս և 2- Իրար կպած ղարաբաղն ու հայաստանը պահանջում էին նույն ազգի համար 2 ինքնորոշման իրավունք: Սա ոչ մեկին ընդունելի չէր ու չի: Աբխազները էդ անտեր պուտյովկից մի հատ էլ չունեն- քռչոտ հայաստանն ու ղարաբաղն ինչի պտի 2 հատ ունենան՞ : Այսինքն բոլոր տեսական մտասևեռումները ինքնորոշման արգումենտով հաղթելու, հանգում են քո հարգած, բայց թույլ սուբյեկտների համար արգելված միջազգային իրավունքի բետոնին : Վարիանտ չկա, անհնար է միկրոսկապիկ հայաստանի կողքին մի հատ էլ մի թզանոց ինքնուրույն անտերանոց սարքել:
5-եվ մնացած կետերը կպարզաբանեմ կոնկրետ հարցերի դեպքում:
Ինչ վերաբերում է միջազգային իրավունքի ասպարեզում իմ մասնագիտական գիտելիքներին, իհարկե, ես քո պատկերացրած տեսական մոլորյալից շատ հեռու եմ ու վաղուց այն մարդկանց տեսակետներին եմ, որոնք "ռեալ" պոլիտիկով են աշխարհին նայում: Ցավում եմ, որ հայաստանում թե իրական միջազգայնագետներ, և թե ռեալ քաղաքականություն հասկացողներ չկան:
Կին թղթակիցների ինտրիգներն են մեզանում թե ներքին և թե արտաքին կյանքի կողմնորոշիչները: :D
Գրածդ ևս մեկ անգամ ապացուցեց, որ դու պատկերացում չունես միջազգային իրավունքից: Աշխատի չօգտագործես մի տերմին, որի մասին պատկերացում չունես: Մեր քաղաքական գործիչները ու դիվանագները հերիք են ետ գործի համար: Եթե խոսում ես քաղաքականությունից, պետք չի դրանում միջազգային իրավունք անուն խաղացնել: Եթե ցանկություն ունես կետ առ կետ գրածդ կհերքեմ, ուղղակի ներկայումս ժամանակ չունեմ աշխատանքի բերումով: Մենակ մի բան ասեմ, ԽՍՀՄ ձևաչափով Ղարաբաղը մինչև ԽՍՀՄ փլուզումը եղել է ու մնացել է Ադրբեջանի ԽՍՀ իշխանության ներքո:
:
Գրածդ ևս մեկ անգամ ապացուցեց, որ դու պատկերացում չունես միջազգային իրավունքից: Աշխատի չօգտագործես մի տերմին, որի մասին պատկերացում չունես: Մեր քաղաքական գործիչները ու դիվանագները հերիք են ետ գործի համար: Եթե խոսում ես քաղաքականությունից, պետք չի դրանում միջազգային իրավունք անուն խաղացնել: Եթե ցանկություն ունես կետ առ կետ գրածդ կհերքեմ, ուղղակի ներկայումս ժամանակ չունեմ աշխատանքի բերումով: Մենակ մի բան ասեմ, ԽՍՀՄ ձևաչափով Ղարաբաղը մինչև ԽՍՀՄ փլուզումը եղել է ու մնացել է Ադրբեջանի ԽՍՀ իշխանության ներքո:
Ուսումնառության շատ մեծ ցանկություն ունեմ և խնդրում եմ, իմ չպատկերացրածը կետ առ կետ մի անգամ լուսաբանի, որ ձենս կտրեմ նստեմ անգրագետ տեղս:
Հա:
Ազգ և ժողովուրդ իրավական տերմինը տարբերի քեզ հայտնի սոցիոլոգիական տերմինից:
Շատ բարի: Մի բան էլ հարցնեմ:
Նույն ազգը`հայը կարող է երկու անգամ ինքնորշվել? Ավելի կոնկրետ:
Հայ ազգը ինքնորոշվել է և ունի Հայաստան պետություն: Քանի անգամ կարող է նույն ազգը ինքորոշվել?
Ես մտածում եմ որ եթե ղարաբաղցին հայ է ուրեմն հայը մեկ անգամ արդեն ինքորոշվել է և նորից հայ ազգի ինքնորոշման մասին չի կարող խոսք լինել:
Նույն ազգը`հայը կարող է երկու անգամ ինքնորշվել? Ավելի կոնկրետ:
Հայ ազգը ինքնորոշվել է և ունի Հայաստան պետություն: Քանի անգամ կարող է նույն ազգը ինքորոշվել?
տարբեր վարչական տարածքներում՝ ԱՅՈ, կամ , եթե ինքնորոշվելուց մենք հռչակել ենք, որ Ղարաբաղն ու Նախիջևանն էլ են մտնում քո ասած Հայաստան պետության մեջ, ապա առավել ևս Բիձայի նշածը ճշմարտացի ա դառնում, մասնավորապես՝ ինքնորոշման հետևից գնալը բրինձ ցանելու նման մի բան ա:
REAL_ist
10.09.2010, 10:36
Շատ բարի: Մի բան էլ հարցնեմ:
Նույն ազգը`հայը կարող է երկու անգամ ինքնորշվել? Ավելի կոնկրետ:
Հայ ազգը ինքնորոշվել է և ունի Հայաստան պետություն: Քանի անգամ կարող է նույն ազգը ինքորոշվել?
Ես մտածում եմ որ եթե ղարաբաղցին հայ է ուրեմն հայը մեկ անգամ արդեն ինքորոշվել է և նորից հայ ազգի ինքնորոշման մասին չի կարող խոսք լինել:
Քո հասկացած ազգը կարա երկու չե երեսուներկու անգամ ինքնորոշվի: ԱՄՆ-ն երբ հռչակեց իր անկախությունը քո հասկացած ազգը ընդհանրապես չկար, տարբեր ազգերի ներկայացուցիչներ էին:
Քո հասկացած ազգը կարա երկու չե երեսուներկու անգամ ինքնորոշվի: ԱՄՆ-ն երբ հռչակեց իր անկախությունը քո հասկացած ազգը ընդհանրապես չկար, տարբեր ազգերի ներկայացուցիչներ էին:
Ապեր ինչ ա նշանակում քո հասկացած ազգը?Ես դրա համար քեզ հարց տվեցի թե Ղարաբաղցին հայ է, որ դու քո հասկացածը պատասխանես...
Ես կոնկրետ հարց եմ տալիս դու չգիտեմ ուր հասար:
Ես հարցնում եմ նույն ազգը ասենք հայ ազգը կարող է երկու անգամ ինքնորշվել? Ղարաբաղցինները հայ ազգի մի մասն են: Քո ասածով ստացվում է նույն ազգի տարբեր մասեր տարբեր ձևով կարող են ինքորոշվել: Բայց դա ինքը հակասությունը մտնում հենց ձևակերպման հետ`ազգի ինքնորոշում ոչ թե ազգի տարբեր մասերի ինքնորոշում: Քո ասածից պարզ հետևում ա որ Լոռի մարզը կարա ինքնորոշվի...:)
Կամ ասենք Մոսկվայի հայերը մի երկու միլլիոն հավքվեն ու ինքորոշվեն:
Շատ բարի: Մի բան էլ հարցնեմ:
Նույն ազգը`հայը կարող է երկու անգամ ինքնորշվել? Ավելի կոնկրետ:
Հայ ազգը ինքնորոշվել է և ունի Հայաստան պետություն: Քանի անգամ կարող է նույն ազգը ինքորոշվել?
Ես մտածում եմ որ եթե ղարաբաղցին հայ է ուրեմն հայը մեկ անգամ արդեն ինքորոշվել է և նորից հայ ազգի ինքնորոշման մասին չի կարող խոսք լինել:
Ինքնորոշման իրավունքը ոնց որ թե չի պարտադրում, որ ինքնորոշվելու ցանկություն ունեցող խումբը լինի որպես խումբ՝ ազգային սկզբունքի վրա։
Право на самоопределение (http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9F%D1%80%D0%B0%D0%B2%D0%BE_%D0%BD%D0%B0_%D1%81%D0%B0%D0%BC%D0%BE%D0%BE%D0%BF%D1%80%D0%B5%D0%B4%D0%B5%D0%BB%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5)
REAL_ist
10.09.2010, 11:16
Ապեր ինչ ա նշանակում քո հասկացած ազգը?Ես դրա համար քեզ հարց տվեցի թե Ղարաբաղցին հայ է, որ դու քո հասկացածը պատասխանես...
Ես կոնկրետ հարց եմ տալիս դու չգիտեմ ուր հասար:
Ես հարցնում եմ նույն ազգը ասենք հայ ազգը կարող է երկու անգամ ինքնորշվել? Ղարաբաղցինները հայ ազգի մի մասն են: Քո ասածով ստացվում է նույն ազգի տարբեր մասեր տարբեր ձևով կարող են ինքորոշվել: Բայց դա ինքը հակասությունը մտնում հենց ձևակերպման հետ`ազգի ինքնորոշում ոչ թե ազգի տարբեր մասերի ինքնորոշում: Քո ասածից պարզ հետևում ա որ Լոռի մարզը կարա ինքնորոշվի...:)
Կամ ասենք Մոսկվայի հայերը մի երկու միլլիոն հավքվեն ու ինքորոշվեն:
Նշանակումա էն, որ քո հասկացած ազգը ու ՄԱԿ-ի Կանոնադրությամբ, Սկզբունքների հռչակագրով, ԵԱՀԿ Եզրափակիչ ակտով ու ընդհանրապես միջազգային իրավունքում ազգ հասկացությունը տարբերվում են: ՄԱԿ-ի Կանոնադրության իմաստով ղարաբաղցիները ու հայերը իրար հետ ոչ մի կապ չունեն:
---------- Ավելացվել է՝ 12:16 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 12:11 ----------
Rammer ազգը ինքնորոշվելու համար պետքա մի շարք հատկանիշների համապատասխանի`
1. Տարածք որտեղ մշտապես բնակվումա:
2. Մարդկանց ընդհանրություն ու որպես ինքնորույն ազգ գիտակցում:
3. Կենտրոնացված ղեկավարությունը, որը իրավասու է ազգի անունից հանդես գալ միջազգային հարաբերություններում:
Երբ արդեն սուբյեկտը առկայա, պետքա հիմնավորել արտաքին ինքնորոշման անհրաժեշտությունը, ըստ էության պետքա խախտվի ազգի ներքին ինքնորոշման իրավունքը, որպեսզի ազգը իրավունք ստանա արտաքին ինքնորոշման, այսինքն` պետության կազմից դուրս գալու: Տեսականորեն Լոռու մարզն էլ, մեր հայաթն էլ կարա ինքնորոշվի:
Ապեր ինչ ա նշանակում քո հասկացած ազգը?Ես դրա համար քեզ հարց տվեցի թե Ղարաբաղցին հայ է, որ դու քո հասկացածը պատասխանես...
Ես կոնկրետ հարց եմ տալիս դու չգիտեմ ուր հասար:
Ես հարցնում եմ նույն ազգը ասենք հայ ազգը կարող է երկու անգամ ինքնորշվել? Ղարաբաղցինները հայ ազգի մի մասն են: Քո ասածով ստացվում է նույն ազգի տարբեր մասեր տարբեր ձևով կարող են ինքորոշվել: Բայց դա ինքը հակասությունը մտնում հենց ձևակերպման հետ`ազգի ինքնորոշում ոչ թե ազգի տարբեր մասերի ինքնորոշում: Քո ասածից պարզ հետևում ա որ Լոռի մարզը կարա ինքնորոշվի...:)
Կամ ասենք Մոսկվայի հայերը մի երկու միլլիոն հավքվեն ու ինքորոշվեն:
Ալբանիա երկիր կա չէ? Բայց Կոսովոյի ալբանացիները լաավ էլ ինքնորոշվեցին, այն էլ այն դեպքում, որ Կոսովոն 10000 տարի Սերբիայի հողնա պապենական...
Հայ ազգը ինքնորոշվել է և ունի Հայաստան պետություն: Քանի անգամ կարող է նույն ազգը ինքորոշվել?
Ես մտածում եմ որ եթե ղարաբաղցին հայ է ուրեմն հայը մեկ անգամ արդեն ինքորոշվել է և նորից հայ ազգի ինքնորոշման մասին չի կարող խոսք լինել:
Ռամ ջան, ուրեմն արաբները ինքնորոշվել են 22 տարբեր պետություններում՝ Սիրիայից մինչև Մավրիտանիա: Թուրքերը մինիմում երկու պետությունում, ու դեմ չէին լինի ևս երկուսում էլ ինքնորոշվել, ու հիմա էտ երկու արդեն ինքնորոշվածները մեր դեմ ախպեր-ընգեր են խաղում: Հույները կողմնորոշվել են էլի երկու պետությունում: Իսպանախոս ու անգլոսքսոն ժողովուրդների ինքնորոշվածների քանակի ու չափերի մասին էլ բան չասենք: Պայթած ալբանացիները աչքներիս դեմը երկու տեղ ինքնորոշվեցին: Ու էսաքնից հետո քո աչքը հայերը 30 + 4 հազար քառակուսի մետր մտա՞վ:
Նշանակումա էն, որ քո հասկացած ազգը ու ՄԱԿ-ի Կանոնադրությամբ, Սկզբունքների հռչակագրով, ԵԱՀԿ Եզրափակիչ ակտով ու ընդհանրապես միջազգային իրավունքում ազգ հասկացությունը տարբերվում են: ՄԱԿ-ի Կանոնադրության իմաստով ղարաբաղցիները ու հայերը իրար հետ ոչ մի կապ չունեն:
---------- Ավելացվել է՝ 12:16 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 12:11 ----------
Rammer ազգը ինքնորոշվելու համար պետքա մի շարք հատկանիշների համապատասխանի`
1. Տարածք որտեղ մշտապես բնակվումա:
2. Մարդկանց ընդհանրություն ու որպես ինքնորույն ազգ գիտակցում:
3. Կենտրոնացված ղեկավարությունը, որը իրավասու է ազգի անունից հանդես գալ միջազգային հարաբերություններում:
Երբ արդեն սուբյեկտը առկայա, պետքա հիմնավորել արտաքին ինքնորոշման անհրաժեշտությունը, ըստ էության պետքա խախտվի ազգի ներքին ինքնորոշման իրավունքը, որպեսզի ազգը իրավունք ստանա արտաքին ինքնորոշման, այսինքն` պետության կազմից դուրս գալու: Տեսականորեն Լոռու մարզն էլ, մեր հայաթն էլ կարա ինքնորոշվի:
Եղբայր իմ ՄԱԿ-ի, միջազգային իրավունքի տեսանկյունից ղարաբաղցինները հայեր չեն?
Հ.Գ. Ինձ այս հարցը հետաքրքրում էր որպես առանձին խնդիր ու չեմ կապում թե այլ ազգերի մոտ ինչ է եղել:
Արաբները ուժեղ են, շատ են քանակով, եսիմ ինչով արել են: Կոովոին ՆԱՏՈ-ն անխացրեց.. Հայաստանը լրիվ այլ կարգավիճակում ա հիմա, դրա համար չեմ կապում...
Եղբայր իմ ՄԱԿ-ի, միջազգային իրավունքի տեսանկյունից ղարաբաղցինները հայեր չեն?
Ռամ, հոնդուրասցին ու նիկարագուացին իրարից ինչո՞վ են տարբերվում:
REAL_ist
10.09.2010, 12:12
Եղբայր իմ ՄԱԿ-ի, միջազգային իրավունքի տեսանկյունից ղարաբաղցինները հայեր չեն?
Հ.Գ. Ինձ այս հարցը հետաքրքրում էր որպես առանձին խնդիր ու չեմ կապում թե այլ ազգերի մոտ ինչ է եղել:
Արաբները ուժեղ են, շատ են քանակով, եսիմ ինչով արել են: Կոովոին ՆԱՏՈ-ն անխացրեց.. Հայաստանը լրիվ այլ կարգավիճակում ա հիմա, դրա համար չեմ կապում...
ՈՉ: Իրավական առումով հայ ու ղարաբաղցին իրարից տարբերվող, իրար հետ կապ չունեցող ազգեր են:
Ռամ, հոնդուրասցին ու նիկարագուացին իրարից ինչո՞վ են տարբերվում:
Ականջներով...
---------- Ավելացվել է՝ 13:14 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 13:13 ----------
ՈՉ: Իրավական առումով հայ ու ղարաբաղցին իրարից տարբերվող, իրար հետ կապ չունեցող ազգեր են:
Դե սկզբից էլ տենց ասեիր էս չգրեինք էլի...Այսինքն ասել որ ղարաբաղցիները հայեր են իրավաբանորեն տգետ արտահայտություն ա:
REAL_ist
10.09.2010, 12:29
Դե սկզբից էլ տենց ասեիր էս չգրեինք էլի...Այսինքն ասել որ ղարաբաղցիները հայեր են իրավաբանորեն տգետ արտահայտություն ա:
Սկզբից էլ գրել եմ ;)
Ազգ և ժողովուրդ իրավական տերմինը տարբերի քեզ հայտնի սոցիոլոգիական տերմինից:
Ականջներով...
Բա տես դրանք մի տարբերություն ունեն, ու տենց ինքնորոշվել են երկու առաձին պետություններում: Բա ղարբաղցին ու հայաստանցին համ ականջներով են տարբերվում համ էլ ձվերով - փաստացի մեզ երկու պետությունն էլ ա քիչ, մի չորս հատ պետք ա:
Բա տես դրանք մի տարբերություն ունեն, ու տենց ինքնորոշվել են երկու առաձին պետություններում: Բա ղարբաղցին ու հայաստանցին համ ականջներով են տարբերվում համ էլ ձվերով - փաստացի մեզ երկու պետությունն էլ ա քիչ, մի չորս հատ պետք ա:
Փաստացի մեկն էլ չկա...
Սկզբից էլ գրել եմ ;)
Ռեալ-իստ ախպեր խոստացած լուսավորող լեկցիան չկայացավ, բայց մասնակի խոսակցությունները հավեսով տանում ես: Էս թեման տարուց ավել բաց ա, բա մի հատ չես ուզում որպես մասնագետ լուսավորես, հասկանանք, թե ինչի մասին է խոսքը՞:
Ամեն պարզաբանում պահանջող հարցով խորհրդավոր բաներ ես ասում ու լռում -լավ չի:
Հաջորդ փաստում էլի երկար բարակ գրելու եմ իմ կարծիքը: Կխնդրեմ ժամանակ չունենալու պատճառաբանությամբ փոստս մեծամտորեն բռակ չհանես: Բան ունես ասելու ասա, այլոց ասածները մի գնահատի:
REAL_ist
10.09.2010, 20:44
Ռեալ-իստ ախպեր խոստացած լուսավորող լեկցիան չկայացավ, բայց մասնակի խոսակցությունները հավեսով տանում ես: Էս թեման տարուց ավել բաց ա, բա մի հատ չես ուզում որպես մասնագետ լուսավորես, հասկանանք, թե ինչի մասին է խոսքը՞:
Ամեն պարզաբանում պահանջող հարցով խորհրդավոր բաներ ես ասում ու լռում -լավ չի:
Հաջորդ փաստում էլի երկար բարակ գրելու եմ իմ կարծիքը: Կխնդրեմ ժամանակ չունենալու պատճառաբանությամբ փոստս մեծամտորեն բռակ չհանես: Բան ունես ասելու ասա, այլոց ասածները մի գնահատի:
Ես երբ հարկն եմ համարում, գրում եմ: Եթե դուրդ չի գալիս, կարաս չկարդաս: Ինչ վերաբերվումա քո պոստի մանրամասն վերլուծությանը, ապա խոստումս կկատարեմ, հանկարծ չկասկածես:
---------- Ավելացվել է՝ 21:44 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 21:37 ----------
Ռեալ-իստ ախպեր խոստացած լուսավորող լեկցիան չկայացավ, բայց մասնակի խոսակցությունները հավեսով տանում ես: Էս թեման տարուց ավել բաց ա, բա մի հատ չես ուզում որպես մասնագետ լուսավորես, հասկանանք, թե ինչի մասին է խոսքը՞:
Ամեն պարզաբանում պահանջող հարցով խորհրդավոր բաներ ես ասում ու լռում -լավ չի:
Հաջորդ փաստում էլի երկար բարակ գրելու եմ իմ կարծիքը: Կխնդրեմ ժամանակ չունենալու պատճառաբանությամբ փոստս մեծամտորեն բռակ չհանես: Բան ունես ասելու ասա, այլոց ասածները մի գնահատի:
Ի դեպ, քո երկար պոստին արդեն կոնկրետ պատասխան ու հիմնավորում տվել եմ, թե ինչ պատճառովա զուրկ միջազգային իրավունքի պատկերացումից: Կարաս պոստս մի անգամ էլ կարդաս: Խոստումս արդեն վերաբերվումա մանրամասն, կետ առ կետ լուսաբանմանը:
Այ ըսենց էլ երևի 91-ին գցե-բռնե ու մտածել են արեք գնանք ջայլամային, ամենաանշառ, ազգերի ինքնորոշման իրավունքով՝ մենք չկանք, ղարաբաղ- ադրբեջան ա կոնֆլիկտը:
Արաբական 22 երկրների կամ, լատինական ամերիկայի կամ անգլիախոս հետբրիտանական սուվերեն երկրների հարցը ազգերի ինքնորոշման խնդիր երբևէ չի եղել: Արաբների պետությունները ստեղծվել ու ժառանգվել են հիմնականում դեռ խալիֆաթից ու վերջացել են 2-համաշխարհայինից հետո՝ ըստ արտաքին և ներքին ուժային բալանսների: Եթե տեղում կար ուժեղ, սուվերենության ձգտող ու ունակ կենտրոն կամ էլ դուրսն էր շատ ուզում՝ սարքվեցին այդ պետությունները, բայց ոչ համաձայն ազգերի ինքնորոշման սկզբունքի, այլ ըստ ուժային, գեոքաղաքական տրամաբանության: Իշխանությունը չխնդրվեց ու շնորհվեց դրսից, կամ ՄԱԿ-ից, այլ հարևաններն ու մնացածը համակերպվեցին ուժին ու ընդունեցին այդ սուվերենությունը որպես օրինական պետություն:
Նույնը, մի գուցե մի փոքր այլ պատճառաբանություններով ու բացատրություններով, եղել է նաև լատինական երկրների ու մնացած նույն ազգի, կամ նույն լեզվով խոսող ժողովրդի բազմակի պետությունների առկայության դեպքում: Պետականությունը չի շնորհվել-այն նվաճվել է:
Նույնիսկ տեսականորեն միջազգային իրավունք ասածը փուչիկ է: Միջազգային իրավունք ասածը միայն թղթի կտոր չի կարող լինել, այն ենթադրում է մի գերագույն սուվերենի առկայություն, որը ի վիճակի է իր «.իրավունքները», սկզբունքները որպես օրենք պարտադրելու /բանակ, դատախազություն, ոստիկանություն և այլն:: Սկզբում իբր անտեր ազգերի լիգան էր դա, հիմա- անտեր ՄԱԿ-ն է էդ իբր գերագույն «իշխանությունը": Մաքսիմում ինչ կարողացավ անել, դա Միլոշովիչին տանել բանտում սպանելն էր, այլ բան այն ընդունակ չի եղել անելու:
Իմ ղարաբաղյան հարցի մեկնաբանումները հենվում էին հենց այս արգումնենտի վրա, որ միջազգային իրավունքի վրա հույս դնելիս ու նրա դոգմաներով առաջնորդվելիս պետք է ի նկատի ունենալ ոչ թե թղթի վրա գրած դեկլարատիվը, այլ իրական, փաստացի կյանքը:
Ռեալիստը խոստացել էր ինձ դաս տալ, բայց պարզվում է, որ դրա կարիքն էլ չկա, քանի որ պայծառատես է ու ժամանակից առաջ ընկած արդեն տեղյակ է էս գրածիցս էլ:
Ինչ անեմ, եղած միակ մասնագետից ձեռ եմ քաշում ու փորձում եմ հասկանալ, թե որն է իրականը:
Ըստ իմ իմացածի, բացի Կոսովոյի հարցով ԱՄՆ զաստավիտից, չկա հետպատերազմյան որևէ նախադեպ, որ ՄԱԿ-ի էս լոզունգը " աշխատել է": Որոշ կոսմետիկ թիթիզություններ թույլատրելի են եղել այդ խաղի շրջանակներում, բայց ոչ մի լուրջ հարց այդ իրավունքներով չի քննարկվել ու լուծվել:
Ամերիկացիք 60 տարի է, ռազմական տուրիզմով են զբաղվում –ձեն հանող չկա: Թուրքերը մտան կիպրոս կիսեցին- ձեն չկա: Պաղեստինցիք էլ դուռ չմնաց որ չծեծեն, իրենց երկիրը հավանոցային կլետկեքի են վերածել, բայց էդ սկզբունքը չի աշխատում, Քրդերը 25-30 միլիոն են ու մինչև հիմա էդ իրավունքից ոչ մի թիզ չեն ստացել-հակառակը դեռ որ ինտենսիվ մորթվում են: Քաշմիր, Տիբեթ, ույգուրներ, տո որ մեկն ասեմ՞: Ինչի էդ իրավունք ասածը ոչ մի տեղ չի գործում՞
Սովետի միջի ավտոնոմիա ունեցող ոչ մի ազգ դրանից բան չկարողացավ վերցնել: Դե թող թաթարները, ու մնացածներ կարողանային թփրտալ, չեչենները ազգի կեսը կորցրին, բան չստացան: /Ուղղակի բազմացման լավ մեխանիզմ ունեն ու դեռ որ ռուներին են կզած պահում/ Աբխազները մայր պետություն չունեն՝ ունեցածը էտ ա, ով է բանի տեղ դնում՞:
Չկա էդ իրավունքը, սուտ ա, էշություն ա:
Ասածս էն է, որ ես կարող եմ թղթային գիտելիքները հարգել, բայց դրա հիման վրա անիրական քաղաքականության դրդելը, կամ առավել ևս վարելը անընդունելի եմ համարում:
Մի գուցե որոշ ազգերի այդ տեսլական իրավունքը ինֆարկտից հեռու է պահել, բայց այն մեր հերն անիծեց: Ներսում փչացրեց, կզացրեց, այլանդակեց, սարքեց բոշա, դրսում էլ դառանք փալաս ու խեղկատակ:
REAL_ist
11.09.2010, 10:47
Ինչպես և նշեցի, խոստումս կատարում եմ, Բիձա:
Նախևառաջ միջազգային իրավունքից խոսելիս պետք է պարզել, թե ինչ է այն իրենից ներկայացնում: Միջազագային իրավունքը միջազգային քաղաքականության ձևական կողմն է: Բոլոր քաղաքական որոշումները, գործողությունները, իրադարձությունները ձևակերպվում են միջազգային իրավունքի նորմերով: Նույն ԱՄՆ-ն որ ռմբակոծում էր Իրաքը, մասնագետների հսկայական խմբեր աշխատում էին պետության գործողությունները միջազգային իրավունքին համապատասխան մեկնաբանելու ուղղությամբ: Ցանկացած լուրջ պետություն միջազգային իրավունքով հիմնավորում է իր գործողությունները, դիրքորոշումները և որոշումները: Ուստի այն ծեծված մտքից, որ միջազգային իրավունքը փուչիկ է, արդեն իսկ ենթադրվում է, որ այդ միտքը արտահայտողը ընդհանրապես պատկերացում չունի, թե ինչա իրենից ներկայացնում միջազգային իրավունքը ու իրա գիտելիքները լրագրողական մակարդակի են, եթե ոչ ավելի ցածր:
Երկրորդ, Ղարաբաղը երբեք իրավական առումով չի միացել Հայկական ԽՍՀ-ին: Սովետական Հայաստանը սուվերեն պետություն չէր ու նրա փոխարեն բոլոր որոշումները ընդունում էր ԽՍՀՄ գերագույն մարմինը, իսկ Ղարաբաղի միացման վերաբերյալ Մոսկվան դրական որոշում չի կայացրել:
Երրորդ, նորաստեղծ Հայաստանի Հանրապետությանը Ղարաբաղի միացման ուղղին նույն ինքնորոշման իրավունքի իրականացման ձև էր: Միջազգային իրավունքում տարածքի փոփոխության միակ իրավաչափ ձևը ներկայումս ինքնորոշման իրավունքն է: Այսինքն, երբ նշում են, որ ինքնորոշումը սխալ էր, պետք էր Ղարաբաղը Հայաստանին միացնել, դրանից արդեն պետք է ենթադրել, որ ասողը բացարձակ պատկերացում չունի ինքնորոշման իրավունքը իրենից ինչա ներկայացնում: Քաղաքական առումով Ղարաբաղի միացման համար միջազգային հանրության հավանություն ստանալը մի քանի անգամ ավելի դժվար է, քան Ղարաբաղի անկախության համար հավանություն ստանալը: Այդ իսկ պատճառով անկախության հռչակման ճանապարհով ինքնորոշման իրավունքի իրականացումը ամենաճիշտ ճանապարհն էր: Սխալը նրանում էր, որ Ղարաբաղը փաստացի դուրս մնաց բանակցությունների գործընթացից: Եթե ճանաչվի Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունքը, արդեն Ղարաբաղի ժողովուրդը հնարավորություն կստանա ինքնուրույն կամարտահայտման միջոցով որոշել անկախությունն է հարկավոր, թե միացում Հայաստանին, քանի որ իրավական առումով, դրանց միջև տարբերություն չկա, երկուսն էլ ինքնորոշման իրավունքի իրականացման տեսակ են:
Չորրորդ, Միջազգային իրավունքի հիմնական աղբյուրը ներկայումս միջազգային պայմանագրերն են: Փաստաթղթեր, որոնք իրավական առումով պարտադիր են անդամ պետությունների համար: Այդ է պատճառը, որ ցանկացած երկիր գործելով մեծ քաղաքականության մեջ միշտ հիմնավորում է իր արարքները միջազգային իրավունքով, ապացուցում իր գործողությունների համապատասխանությունը միջազգային պայմանագրերով ստանձնած իր պատրավորություններին: Այդ նպատակի իրագործման համար նման պետություններում գործում են հսկայական ինստիտուտներ, որոնք լծված են այդ գործին:
Հինգերորդ, Ադրբեջանի և ընդհանրապես ՄԱԿ-ի անդամ բորոլ պետությունների տարածքային ամբողջականությունը պետք է հարգվի բոլորի կողմից: Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը հագրելու պարտավորություն ունի նաև Հայաստանը և դրա հարգումը ոչ մի անբարենպաստ հետևանք ունենալ չի կարող: Ավելի կարևոր է, որ Ադրբեջանը հարգի Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը: Բացատրեմ ինչու. տարածքային ամբողջականության սկզբունքը գործում է պետությունների միջև հարաբերություններում, մինչդեռ Ղարաբաղյան հակամարտության դեպքում վեճը առաջին հերթին Ղարաբաղի ինքնորոշվող ժողովրդի և Ադրբեջանի Հանրապետության միջև է: Միջազգային իրավունքի համաձայն պետություն-ժողովուրդ հարաբերություններում պետք է հարգվի միայն այն պետությունների տարածքային ամբողջականությունը, որոնց գործողությունները համապատասխանում են ինքնորոշման սկզբունքին: Ասվածից ենթադրվում է, որ եթե պետությունը չի հարգում ժողովրդի ներքին ինքնորոշումը, այսինքն ներկայացուցչությունը պետական իշխանական համակարգում, ազգային, կրոնական, մշակութային ինքնուրույնությունը, ոտնահարում է մարդու իրավունքները, ապա նման դեպքում ժողովուրդը իրավունք է ստանում արտաքին ինքնորոշման` պետության կազմից դուրս գալու միջոցով: Այն պետության, որը չի հարգում ժողովրդի ներքին ինքնորոշումը: Նշվածը վերջերս վերահաստատվեց ՄԱԿ-ի դատարանի խորհրդատվական եզրակացությամբ, որը մեր Արտգործնախարարությունը անհրաժեշտ չհամարեց նույնիսկ թարգմանել, ուր մնաց վերլուծել: Վելրուծության գործը դրվեց էնտուզիաստ ուսանողների վրա, որոնցից մեկը ես էի:
Որպես ինքնորոշման իրագործմանն նախադեպ կարող եմ նշել Աֆրիկական բոլոր պետությունների անկախացումը, Արևելյան Թիմորը, Պաղեստինը, Կոսովոն, Հարավային Օսիան, Աբխազիան և այլն:
Եվ վերջում ամանեկարևորը, Ղարաբաղի հարցը նման ընթացք է ստացել առաջին հերթին Ռուսաստանի մեղքով, քանի որ վերջինս պարտադրեց Հայաստանին զինդադարի գնալ, մինչդեռ դեպքերը ընթացքից բխում էր, որ կնքվեր հաշտության համաձայնագիր և վերջնականապես լուծել Ղարաբաղյան հակամարտությունը:
հ.գ. անհրաժեշտության դեպքում կարող եմ ներկայացնել այն իրավական նորմերը, որոք կհաստատեն ասվածը:
---------- Ավելացվել է՝ 11:47 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 11:34 ----------
Միջազգային իրավունք ասածը միայն թղթի կտոր չի կարող լինել, այն ենթադրում է մի գերագույն սուվերենի առկայություն, որը ի վիճակի է իր «.իրավունքները», սկզբունքները որպես օրենք պարտադրելու /բանակ, դատախազություն, ոստիկանություն և այլն:Համաձայն եմ, ուժն է ծնում իրավունք: Եվ դա վերաբերվում է ոչ միայն միջազգային իրավունքին, այլև ներպետական իրավունքին: Եթե չկարողանաս իրավունքներիդ տեր կանգնես, դրանք երբեք չեն իրագործվի: Բայց դա չի կարող նշանակել, որ իրավունքը փուչիկ է ու անհրաժեշտ չէ:
...
Համաձայն եմ, ուժն է ծնում իրավունք: Եվ դա վերաբերվում է ոչ միայն միջազգային իրավունքին, այլև ներպետական իրավունքին: Եթե չկարողանաս իրավունքներիդ տեր կանգնես, դրանք երբեք չեն իրագործվի: Բայց դա չի կարող նշանակել, որ իրավունքը փուչիկ է ու անհրաժեշտ չէ:
Ռեալ ապեր, դու ու Բիձեն երկուսդ էլ ճիշտ եք, դու ֆորմալ առումով ես ճիշտ, իսկ Բիձեն՝ գործնական: Հաջողությունը իրավական և ուժային գործոնների հավասարակշռված կիրառման մեջ է: Բիձեն պարզապես ասում է, որ իրավականը փուչիկ կարող է լինել, եթե ուժային գործոնը շատ անգամ ավելի է գերազանցում իրավական/ձևական գործոնին:
REAL_ist
11.09.2010, 11:10
Ռեալ ապեր, դու ու Բիձեն երկուսդ էլ ճիշտ եք, դու ֆորմալ առումով ես ճիշտ, իսկ Բիձեն՝ գործնական: Հաջողությունը իրավական և ուժային գործոնների հավասարակշռված կիրառման մեջ է: Բիձեն պարզապես ասում է, որ իրավականը փուչիկ կարող է լինել, եթե ուժային գործոնը շատ անգամ ավելի է գերազանցում իրավական/ձևական գործոնին:
Խնդիր չկա Վիշապ ջան, պարզապես երբ խոսում ես քաղաքականությունից, կամ քո ասած գործնականից, պետք չի խառնել միջազգային իրավունքը: Միջազգային իրավունքը ինքը առաջին հերթին ֆորմալ երևույթ է, ինչպես և իրավունքը ընդհանրապես: Մեր երկրում շատ շատերը սովոր են խողացնել միջազգային իրավունք տերմինը, խոսել դրանից ու հիմնականում սխալներով խոսել, առանց ճշտգրիտ պատկերացում ունենալու, մանավանդ հեռուստատեսությամբ: Էլ չեմ խոսում մեր Արտգործնախարության մասին` ի դեմս Շ. Քոչարյանի:
Ինչպես և նշեցի, խոստումս կատարում եմ, Բիձա:
Նախևառաջ միջազգային իրավունքից խոսելիս պետք է պարզել, թե ինչ է այն իրենից ներկայացնում: Միջազագային իրավունքը միջազգային քաղաքականության ձևական կողմն է: Բոլոր քաղաքական որոշումները, գործողությունները, իրադարձությունները ձևակերպվում են միջազգային իրավունքի նորմերով: Նույն ԱՄՆ-ն որ ռմբակոծում էր Իրաքը, մասնագետների հսկայական խմբեր աշխատում էին պետության գործողությունները միջազգային իրավունքին համապատասխան մեկնաբանելու ուղղությամբ: Ցանկացած լուրջ պետություն միջազգային իրավունքով հիմնավորում է իր գործողությունները, դիրքորոշումները և որոշումները: Ուստի այն ծեծված մտքից, որ միջազգային իրավունքը փուչիկ է, արդեն իսկ ենթադրվում է, որ այդ միտքը արտահայտողը ընդհանրապես պատկերացում չունի, թե ինչա իրենից ներկայացնում միջազգային իրավունքը ու իրա գիտելիքները լրագրողական մակարդակի են, եթե ոչ ավելի ցածր:
Երկրորդ, Ղարաբաղը երբեք իրավական առումով չի միացել Հայկական ԽՍՀ-ին: Սովետական Հայաստանը սուվերեն պետություն չէր ու նրա փոխարեն բոլոր որոշումները ընդունում էր ԽՍՀՄ գերագույն մարմինը, իսկ Ղարաբաղի միացման վերաբերյալ Մոսկվան դրական որոշում չի կայացրել:
Երրորդ, նորաստեղծ Հայաստանի Հանրապետությանը Ղարաբաղի միացման ուղղին նույն ինքնորոշման իրավունքի իրականացման ձև էր: Միջազգային իրավունքում տարածքի փոփոխության միակ իրավաչափ ձևը ներկայումս ինքնորոշման իրավունքն է: Այսինքն, երբ նշում են, որ ինքնորոշումը սխալ էր, պետք էր Ղարաբաղը Հայաստանին միացնել, դրանից արդեն պետք է ենթադրել, որ ասողը բացարձակ պատկերացում չունի ինքնորոշման իրավունքը իրենից ինչա ներկայացնում: Քաղաքական առումով Ղարաբաղի միացման համար միջազգային հանրության հավանություն ստանալը մի քանի անգամ ավելի դժվար է, քան Ղարաբաղի անկախության համար հավանություն ստանալը: Այդ իսկ պատճառով անկախության հռչակման ճանապարհով ինքնորոշման իրավունքի իրականացումը ամենաճիշտ ճանապարհն էր: Սխալը նրանում էր, որ Ղարաբաղը փաստացի դուրս մնաց բանակցությունների գործընթացից: Եթե ճանաչվի Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունքը, արդեն Ղարաբաղի ժողովուրդը հնարավորություն կստանա ինքնուրույն կամարտահայտման միջոցով որոշել անկախությունն է հարկավոր, թե միացում Հայաստանին, քանի որ իրավական առումով, դրանց միջև տարբերություն չկա, երկուսն էլ ինքնորոշման իրավունքի իրականացման տեսակ են:
Չորրորդ, Միջազգային իրավունքի հիմնական աղբյուրը ներկայումս միջազգային պայմանագրերն են: Փաստաթղթեր, որոնք իրավական առումով պարտադիր են անդամ պետությունների համար: Այդ է պատճառը, որ ցանկացած երկիր գործելով մեծ քաղաքականության մեջ միշտ հիմնավորում է իր արարքները միջազգային իրավունքով, ապացուցում իր գործողությունների համապատասխանությունը միջազգային պայմանագրերով ստանձնած իր պատրավորություններին: Այդ նպատակի իրագործման համար նման պետություններում գործում են հսկայական ինստիտուտներ, որոնք լծված են այդ գործին:
Հինգերորդ, Ադրբեջանի և ընդհանրապես ՄԱԿ-ի անդամ բորոլ պետությունների տարածքային ամբողջականությունը պետք է հարգվի բոլորի կողմից: Ադրբեջանի տարածքային ամբողջականությունը հագրելու պարտավորություն ունի նաև Հայաստանը և դրա հարգումը ոչ մի անբարենպաստ հետևանք ունենալ չի կարող: Ավելի կարևոր է, որ Ադրբեջանը հարգի Ղարաբաղի ժողովրդի ինքնորոշման իրավունքը: Բացատրեմ ինչու. տարածքային ամբողջականության սկզբունքը գործում է պետությունների միջև հարաբերություններում, մինչդեռ Ղարաբաղյան հակամարտության դեպքում վեճը առաջին հերթին Ղարաբաղի ինքնորոշվող ժողովրդի և Ադրբեջանի Հանրապետության միջև է: Միջազգային իրավունքի համաձայն պետություն-ժողովուրդ հարաբերություններում պետք է հարգվի միայն այն պետությունների տարածքային ամբողջականությունը, որոնց գործողությունները համապատասխանում են ինքնորոշման սկզբունքին: Ասվածից ենթադրվում է, որ եթե պետությունը չի հարգում ժողովրդի ներքին ինքնորոշումը, այսինքն ներկայացուցչությունը պետական իշխանական համակարգում, ազգային, կրոնական, մշակութային ինքնուրույնությունը, ոտնահարում է մարդու իրավունքները, ապա նման դեպքում ժողովուրդը իրավունք է ստանում արտաքին ինքնորոշման` պետության կազմից դուրս գալու միջոցով: Այն պետության, որը չի հարգում ժողովրդի ներքին ինքնորոշումը: Նշվածը վերջերս վերահաստատվեց ՄԱԿ-ի դատարանի խորհրդատվական եզրակացությամբ, որը մեր Արտգործնախարարությունը անհրաժեշտ չհամարեց նույնիսկ թարգմանել, ուր մնաց վերլուծել: Վելրուծության գործը դրվեց էնտուզիաստ ուսանողների վրա, որոնցից մեկը ես էի:
Որպես ինքնորոշման իրագործմանն նախադեպ կարող եմ նշել Աֆրիկական բոլոր պետությունների անկախացումը, Արևելյան Թիմորը, Պաղեստինը, Կոսովոն, Հարավային Օսիան, Աբխազիան և այլն:
Եվ վերջում ամանեկարևորը, Ղարաբաղի հարցը նման ընթացք է ստացել առաջին հերթին Ռուսաստանի մեղքով, քանի որ վերջինս պարտադրեց Հայաստանին զինդադարի գնալ, մինչդեռ դեպքերը ընթացքից բխում էր, որ կնքվեր հաշտության համաձայնագիր և վերջնականապես լուծել Ղարաբաղյան հակամարտությունը:
հ.գ. անհրաժեշտության դեպքում կարող եմ ներկայացնել այն իրավական նորմերը, որոք կհաստատեն ասվածը:
---------- Ավելացվել է՝ 11:47 ---------- Սկզբնական գրառումը՝ 11:34 ----------
Համաձայն եմ, ուժն է ծնում իրավունք: Եվ դա վերաբերվում է ոչ միայն միջազգային իրավունքին, այլև ներպետական իրավունքին: Եթե չկարողանաս իրավունքներիդ տեր կանգնես, դրանք երբեք չեն իրագործվի: Բայց դա չի կարող նշանակել, որ իրավունքը փուչիկ է ու անհրաժեշտ չէ:
Բաց թողնենքնք ինձ ու իմ պատկերացնմումները գնահատելու քո մոլեռանդությունը ու անցնենք քո «դասախոսության» էությանը, Ռեալիստ ջան:
Սկսենք վերջից, փաստարկից՝ որին ոչ թե մասնագիտորեն, այլ բանահյուսական մեկնաբանությամբ ես համաձայնվել, հետո մնացածը դրանից լբխի:
1- Իրավունքի ու միջազգային իրավունքի ոչ թե ֆորմալ նկարագրման, այլ էական սահմանման խնդիր կար, որը դու չես արել: Իսկ առանց դրա իրավունքի թեմա շոշափող որևէ այլ խոսակցություն անիմաստ է:
Ժողովրդական լեզվով մի գուցե կարելի է ասել, որ ուժն է ծնում իրավունք: Բայց արի նորմալ ձևակերպումների գանք:
Պարզ օրինակով սկսեմ, հետո կբարդացնենք:
Օրինակ դոդլֆիկի դեպքում իրենց գեղական նագլի ֆիզիկական ուժը բերեց մի քիչ փողի ու լոկալ ավտարիտետի: Հետո էդ մի քիչ փողը, ուժը, մեծ աներեսությունը, զոռբայությունն ու մնացած գումարային հատկանիշներն ու կողքինների քռչությունը ծնեցին ավելի մեծ մասշտաբով թայանելու, պալատներ սարքելու, մարդկանց վրա թքելու նրանց իրավունքը: Բայց էդ իրավունքը շարունակական ուժի մեջ է մնում արդեն կազմակերպված զինված գվարդիաների, զորքի շնորհիվ, դատարանները իրա ձեռքում պահելու ու նրանց պարտադրելու շնորհիվ:
Այսինքն դոդլֆիկի սուվերենությունը ամբողջականացվել է, կենսունակ վիճակի է հասել ու վերարտադրվում է այն պատճառով, որ իրենք ունեն բոլոր նախա ու հարակից պայմանները՝ իրենց «սուբյեկտային» իրավունքը հայաստանի ներսում պարտադրելու: Ու այդ իրավունքն էլ մենակ ինձ ու քեզ չի պարտադրվում, սեռժին ու իրա շրջապատին էլ է պարտադրվում ու բոլորն են նրանց հետ հաշվի նստում:
Ըստ մարդու հազարավոր տեսակի ֆորմալ-թղթային իրավունքերի, ըստ դեմոկրատական, ներ ու միջպետական հազարավոր տեսակի տեղական ու միջազգային դեկլարատիվ նորմերի, դոդլֆիկ գոյություն չպետք է ունենան ու իբր չունի: Բայց դա այդպես չէ:
Հայաստանում դոդլֆիկ է, ռուսաստանում այլ անունով օլիգարխներ են, ԱՄՆ-ում 100 ավոր նմաններ կան, որոնք նույնիսկ կարողացան ամերիկյան զորքը զաստավիտով կոխեն Իրաք, հիմա էլ զաստավիտով պահում են Աֆղանստանում: Դոդլֆիկը ու էդ երևույթը պատահականություն չի, դրանք իրական սուվերեններ են, որոնք իրենց մասնավոր կամքն են պարտադրում ավելի մեծ պետական ու իրավական համակարգերում: Այսինքն ցանկացած իրավական համակարգի ներսում կան փոքր ուժային, շահային կենտրոններ, որոնք ի չիք են դարձնում մեծ համակարգի իրավական ամբողջականությունն ու անկողմնակալությունը:
Կարգին երկրներում դոդլֆիկին զուգահեռ կան նաև կազմակերպված շահային խբեր /Groups of interest/ որոնք թե ներքին և թե արտաքին քաղաքականություն են որոշում, այն աստիճանի, որ ֆորմալ դեմքը, ներառյալ նախագահները վաաբշե պեշկա են:
Ասածս այն է, որ իրավունքի հետևում պետք է անպայման սուվերեն, տեր կանգնած լինի, որը այդ իրավունքը կկարողանա պաշտպանել, ապահովել, վերարտադրել:
Այսինքն ոչ թե ֆորմալ, այլ իրական միջազգային իրավունք ասածը, բացի ՄԱԿ-ի ու նման կառույցների շենքերից, ստից թղթերից ու դեկլարացիաներից իր ներսում մի ահռելի, ստրուկտուրավորված, էշելոնավորված ուժերի համակարգ է, որի մի վինտիկին կպնելը առաջացնում է ամբողջ համակարգի շահերի դղրդոցը: Էդ համակարգը դեկլարացիաների հետևում է թաքնված, բայց շարժվում է միայն շահերով:
Իհարկե կան ռեսուրսային առումով «մեծ գայլերի» համար ոչ հետաքրքիր ու ներքին կուռ կարգապահության հասած որոշ երկրներ, /եվրոպական հյուսիսի բարգաված երկրները, կանադան, Նոր զելանդիան, ավստրալիան/ որոնցում նման շահային խմբերի ազդեցությունը մինիմումի է հասցված: Բայց միջազգային գործերում այդ երկրների ազդեցությունը չնչին է և նրանք շատ հաճախ ստիպված են համակերպվելու գերտերությունների պահանջներին:
Իմի բերելով ասածս, եզրակացնեմ, ոչ միջազգային իրավունք ասածը դոգմա չէ, անկողմնակալ չէ, անխտիր կիրառման ենթակա չէ: Այն ֆասադ է, որի հետևում մի մեծ ինտրիգային-քաղաքական աշխարհ է, որը գործում է մարդկային թուլություններին ու կրքերին համապատասխան-ոչ ավել, ոչ պակաս: :D
2-Հիմա վերադառնանք քո դասախոսությանը: Գրում ես, « Ցանկացած լուրջ պետություն միջազգային իրավունքով հիմնավորում է իր գործողությունները, դիրքորոշումները և որոշումները: Ուստի այն ծեծված մտքից, որ միջազգային իրավունքը փուչիկ է, արդեն իսկ ենթադրվում է, որ այդ միտքը արտահայտողը ընդհանրապես պատկերացում չունի, թե ինչա իրենից ներկայացնում միջազգային իրավունքը ու իրա գիտելիքները լրագրողական մակարդակի են, եթե ոչ ավելի ցածր:» :o:D:(
Ռեալիստ ջան, ֆորմալ հիմնավորումը ոչ մի կապ չունի իրական, նպատակային, ուժային պրոցեսի հետ: Փաստաթղթային անդրկուլիսային զաստավիտով ձևակերպումն ու իրավունքը իրար հետ կապ չունեցող, ռուսների ասած՝ երկու մեծ տարբերություններ են: Մենք զաստավիտի հնարավորություն ինչքան գիտեմ չունենք: Հետևաբար քո այս թեզով ղարաբաղյան հարցին մոտենալը որպես մասնագետ՝ մեղմ ասած նաիվ է, իսկ որպես խորհրդատու, կամ քաղաքագետ՝ կործանարար:
3-Սովետական Հայաստանը հենց քո հարգած միջազգային իրավունքի նորմերով սուվերեն պետություն էր, Ղարաբաղն էլ ինքնակառավարվող ու ինքնորոշման իրավունքով սուբյեկտ: Ղարաբաղի ինքնորոշումն ու ազգերի ինքնորոշումն էլ իրար հետ կապ չունեցաղ հարցեր են: Ղարաբաղը ոչ թե որպես ազգ, այլ որպես ինքնավար սուբյեկտ ինքնորոշման իրավունք ուներ, որը և իրացրեց Հայաստանին միանալու իր գերագույն մարմնի որոշմամբ: Համաձայն միջազգային իրավունքի նորմերի, դրա համար Մոսկվայի հաստատման կարիքը չկար: Չէր կարելի այդ որոշումը ընդունել, հետո շպրտել աղբարկղը ու նորից սրա-նրա դուռն ընկնել, թե մենք վախից չենք ընդունել, բայց դուք ղարաբաղի անկախություն ընդունեք, իսկ մենք անուժ ենք, մեզ կմորթեն:
4-Դու ներնգափոխում ես իմ ասածի տրամաբությունը: Հայաստանը զինված լինելով Ղարաբաղի և հայաստանի գերագույն խորհրդների վերամիավորման մասին որոշումներով արդեն պետք է հանդես գար ոչ թե որպես Հայաստան, ղարաբաղ առանձին-առանձին դեմքերով, այլ որպես միացյալ սուբյեկտ՝ մեջտեղ բերելով կայացած պատերազմի արդյունքներն ու բոլոր հնարավոր արգումենտները 2 թուրքերի դեմ: Մեր խնդիրը ղարաբաղը չէր միայն, այլ կոնցեպտուալ մենք լուրջ պրոբլեմ ունենք ադրբեջանի էլ, թուրքերի հետ էլ: Երկու կողմից էլ գենոցիդ է խառված: Չէր կարելի մուղամներով միլիոնի թափած արյան հետ խաղ անել: Մենք շատ ավելի ուժող էինք և միջազգային համակրանքի արժանի, եթե միացյալ ճակատով հարցերը դնեինք, այլ ոչ թե մուղամներով: Հարցը ոչ թե թուրքերից հողային պահանջներն էին, այլ այդ ֆոնին ղարաբաղի խնդրի լուծումը և կենսունակ հայաստանի ստեղծումը:
Մենք քո անփառունակ, անիրական տեսությունների հետևից ընկնելու շնորհիվ դառանք ծաղրի առարկա:
Հենց հիմա այլևս Ղարաբաղի հարցը չի սեղանին, այլ Հայաստանի ռեգիոնալ կենսունակության խնդիրն է դրված օրակարգում: ԼՏՊ-ն այդ հարցը դիտարկում էր սերգոջանի սկզբունքով- զիջի կապրես: Դաշնակները- ծովից-ծով արյամբ: Իսկ իրականում մենք ինքներս ղարաբաղյան պատերազմով ձեռք բերվածի շրջանակներում պետք է գտնեինք այն մինիմումը որը մեզ անհրաժեշտ է, ու թե թուրքերի, թե ադրբեջանցիների հետ միացյալ պակետով այդ հարցը քննարկեինք: Թուրքերը շատ էլ ուրախ կլինեին ղարաբաղի ադրբեջանական զիջումներով մեր հետ բարիշել ու դրանով սեպ կխրվեր իրենց մեջ էլ: Իսկ մենք էշություն արեցինք, ղարաբաղի վերամիավորումը սարքինք ազգերի ինքնորոշում, գենոցիդը սարքինք ֆուտբոլ, թուրքերն էլ միացան ադրբեջանին, ասին էս դեբիլներին ավելի ա պետք կզացնել, ու գենոցիդը շարունակել, որովհետև անզգա էլ են:
Քո մնացած կետերին չեմ անդրադառնում, որովհետև տարրական են ու քննադատության ոչ ենթակա:
:ok
Mephistopheles
11.09.2010, 22:01
..........................: Հաջողությունը իրավական և ուժային գործոնների հավասարակշռված կիրառման մեջ է: Բիձեն պարզապես ասում է, որ իրավականը փուչիկ կարող է լինել, եթե ուժային գործոնը շատ անգամ ավելի է գերազանցում իրավական/ձևական գործոնին:
Շատ ճիշտ է ասված… ուղղակի ավելացնեմ որ ուժայինը հնարավորություն է տալիս իրավականը պարտադրել և մի քիչ էլ (կամ լավ էլ) ծռել, բայց ոչ կոտրել… պատմության մեջ կան դեպքեր երբ ուժային գերազանցությունը բավական չի եղել հաջողության հասնելու համար, որովհետև իրավական/դիվանագիտական հարթության մեջ մեծ սխալներ են թույլ տրվել…
Գալով Ղարաբաղի հարցում սա ևս աշխատում է այդպես… այսօր մենք դիվանագիտական ասպարեզում մեծ պարտություններ ենք կրում… հենց մենակ էն փաստը որ շարմազանով կոչեցյալը ադրբեջանի բանաձևը հետ կանչելը համարում է հաղթանակ ու կապիտուլյացիա, մոռանալով որ երկու օր առաջ իրենք էին ասում որ այդ բանաձևը ոչինչ չարժէ… այս ֆոնի վրա մեր ռազմական առավելությունը սկսում է արագորեն խամրել, մանավանդ որ նրանցը նույնպես աճում է… հանուն արդարության սակայն ասեմ որ ադրբեջանն այնքան ապիկար պետություն է որ մինչ օրս չի կարողանում մարտունակ բանակ ստեղծել կոռուպցիայի ու անձնական/տոտալիտարիզմի պատճառով… որևէ այլ նորմալ պետություն, վաղուց նավթային գումարներով կունենար ամենամրցունակ տնտեսությունն ու բանակը գոնե տարածաշրջանում…
…բայց սա չի նշանակում որ ժամանակը մեր օգտին է աշխատում… ուժայի և իրավական բալանցե կարող է խախտվել եթե ստատուս քվոն անորոշ ժամանակով տևի…
Միջազագային իրավունքը միջազգային քաղաքականության ձևական կողմն է /1/: Բոլոր քաղաքական որոշումները, գործողությունները, իրադարձությունները ձևակերպվում են միջազգային իրավունքի նորմերով: Նույն ԱՄՆ-ն որ ռմբակոծում էր Իրաքը, մասնագետների հսկայական խմբեր աշխատում էին պետության գործողությունները միջազգային իրավունքին համապատասխան մեկնաբանելու ուղղությամբ: /2/ Ցանկացած լուրջ պետություն /3/ միջազգային իրավունքով հիմնավորում է իր գործողությունները, դիրքորոշումները և որոշումները:
:
1-Այ սրան համաձայն եմ- հենց ձևական կողմն է:
2-Որդ չի հիշում էդիկի թշերի քաշքշոցը դավիօղլուի հետ հանդիպմանը: Հա, հենց այ էդ ձևի թուշ քաշքշելով, կոմրոմատները ամեն մեկի աչքն ու բերանը կոխելով, շանտաժով, անգլիացիների ու ռուսների վրա, շառը գցելով, /թե իրենցից է գալիս ռազվեդկեն/, հիպնոտիզյորի պես շաքարով լի փոքր սրվակը անվտանգության խորհրդում որպես մասսայական ոչնչացման բակտերիոլոգիական զենք սղցնելով, բերին երկիր մտնելն ու հետագա կործանելը միջազգային իրավունքին համաձայնեցրին:
Ով դրան հավատաց՞ : Մեկը դու հավատում ես, որ նման բլեֆով կարել էր "միջազգային իրավունքով" մտնել, 3 միլոն մարդ հանել երկրից, կես միլիոն կոտորել, մոլորակը մտցնել ֆինանասական, տնտեսական ու հոգեբանական քաոսի մեջ՞: Ու հանուն ում ու ինչի՞ -գոնե տեղյակ ես՞: Չգիտես-ասեմ, որ Վուլֆովիցն ու իրա նման մի քանի պադոնոկները իրանց անհասկանալի կայֆերը բռնեին: էս ա, այլ բան չի եղել սկիզբը: Շատ ու շատ նման դոդի առյուծի ու էշի կռվցնելուն:
3-Էդ մենք ենք լուրջը՞
REAL_ist
12.09.2010, 00:33
..
Սկսենք վերջից, փաստարկից՝ որին ոչ թե մասնագիտորեն, այլ բանահյուսական մեկնաբանությամբ ես համաձայնվել, հետո մնացածը դրանից լբխի:
1- Իրավունքի ու միջազգային իրավունքի ոչ թե ֆորմալ նկարագրման, այլ էական սահմանման խնդիր կար, որը դու չես արել: Իսկ առանց դրա իրավունքի թեմա շոշափող որևէ այլ խոսակցություն անիմաստ է:
Ժողովրդական լեզվով մի գուցե կարելի է ասել, որ ուժն է ծնում իրավունք: Բայց արի նորմալ ձևակերպումների գանք:
... Էական սահմանումը` միջազգային իրավունքը զենք է միջազգային քաղաքականության մեջ: Զենք, որը պետք է ճիշտ օգտագործել: Սակայն զենք օգտագործելու համար պետքա հմտություն ունենաս, ուժ: Հայաստանը բավարար ուժ ունի միջազգային իրավունքը օգտագործելով վերջնականապես հաստատել Ղարաբաղի անկախությունը: Անկախությունը, որը պահվում է ներկայումս բացառապես զինված ուժով ու հարցն էլ ըստ իս վերջնական լուծումա ստանալու զինված բախման ճանապարհով: Բավարար ուժ ունի, քանի որ հասելա նրան, որ ԼՂՀ-ն դե ֆակտո անկախ պետությունա, նման արդյունքի առանց ուժի առյակության չեն հասնում:
Եթե քեզ թվացելա, որ իմ կարծիքով միջազգային իրավունքով դոկտրինայով պետքա հարցը լուծվի, սխալվում ես, քանի որ ըստ իս կոմպրոմիսի հնարավորությունը բացակայումա, լուծումը իմ կարծիքով միակնա` պատերազմ: Սակայն զինված բախման ճանապարհով խնդրի լուծումը պահանջումա իրավական ֆորմալ դաշտի, հիմնավորումների ապահովում, ինչին էլ ծառայումա միջազգային իրավունքը: Միջազգային քաղաքականության մեջ ուժն ու շահերն են ամեն ինչ որոշում, ինչը մարդկության պատմության բոլոր ժամանակաշրջաններում անփոփոխա մնացել ու կմնա: Սակայն այդ քաղաքական որոշումները պետքա ճիշտ իրավական ձևակերպում ստանան:
Իմի բերելով ասածս, եզրակացնեմ, ոչ միջազգային իրավունք ասածը դոգմա չէ, անկողմնակալ չէ, անխտիր կիրառման ենթակա չէ: Այն ֆասադ է, որի հետևում մի մեծ ինտրիգային-քաղաքական աշխարհ է, որը գործում է մարդկային թուլություններին ու կրքերին համապատասխան-ոչ ավել, ոչ պակաս: :D Բնականաբար դոգմա չէ, իրավունքը պարզապես պետքա ճիշտ օգտագործել` հարմարացնելով սեփական շահերին: Լավ իրավաբանը լինելը հենց նրանումա, որ կարողանաս վիճող երկու կողմերի շահերը նույն հաջողությամբ պաշտպանես` մեկնաբանելով իրավունքը: Չեմ հասկանում ծիծաղիդ առիթը:
Ռեալիստ ջան, ֆորմալ հիմնավորումը ոչ մի կապ չունի իրական, նպատակային, ուժային պրոցեսի հետ: Փաստաթղթային անդրկուլիսային զաստավիտով ձևակերպումն ու իրավունքը իրար հետ կապ չունեցող, ռուսների ասած՝ երկու մեծ տարբերություններ են: Մենք զաստավիտի հնարավորություն ինչքան գիտեմ չունենք: Հետևաբար քո այս թեզով ղարաբաղյան հարցին մոտենալը որպես մասնագետ՝ մեղմ ասած նաիվ է, իսկ որպես խորհրդատու, կամ քաղաքագետ՝ կործանարար: Քո ասած իրականը քաղաքականություննա, քաղաքական որոշումներն են կարևոր: Աշխարհնա տենց ձևավորված, բոլոր ոլորտներում ու մակարդակներում էլ նույննա: Իմ թեզով հարցին մոտենալը Հայատանի համար ամենահիմնավորված ճանապարհն է իր ուժային գործողություններին` Ղարաբաղի ազատագրմանը ճիշտ իրավական ձևակերպում տալու:
Սովետական Հայաստանը հենց քո հարգած միջազգային իրավունքի նորմերով սուվերեն պետություն էր, Ղարաբաղն էլ ինքնակառավարվող ու ինքնորոշման իրավունքով սուբյեկտ: Ղարաբաղի ինքնորոշումն ու ազգերի ինքնորոշումն էլ իրար հետ կապ չունեցաղ հարցեր են: Ղարաբաղը ոչ թե որպես ազգ, այլ որպես ինքնավար սուբյեկտ ինքնորոշման իրավունք ուներ, որը և իրացրեց Հայաստանին միանալու իր գերագույն մարմնի որոշմամբ: Համաձայն միջազգային իրավունքի նորմերի, դրա համար Մոսկվայի հաստատման կարիքը չկար: Չէր կարելի այդ որոշումը ընդունել, հետո շպրտել աղբարկղը ու նորից սրա-նրա դուռն ընկնել, թե մենք վախից չենք ընդունել, բայց դուք ղարաբաղի անկախություն ընդունեք, իսկ մենք անուժ ենք, մեզ կմորթեն: Բիձա ջան կներես բայց արի դու միջազգային իրավունք տերմինը տեղի անտեղի մի օգտագործի: Սուվերեն պետությունը պետքա երկու հատկանիշ ունենա` գերակայություն սեփական տարածքում և անկախություն այլ սուբյեկտների հետ հարաբերություններում: Հայկական ԽՍՀ-ն բացարձակապես արտաքին անկախություն չուներ, հանդիսանում էր սուվերեն պետության` ԽՍՀՄ վարչական միավոր: Դա հայտնի, ընդունված փաստա ու պետք չի խորանալ: Նույն քո տրամաբանությամբ ես կարող եմ պնդել, որ Բաշկիրիայի Հանրապետությունն էլ սովուերեն պետությունա, քանի որ վերջինս նույնքան սուվերենա, ինչքան ՀԽՍՀ-ն էր:
4-Դու ներնգափոխում ես իմ ասածի տրամաբությունը: Հայաստանը զինված լինելով Ղարաբաղի և հայաստանի գերագույն խորհրդների վերամիավորման մասին որոշումներով արդեն պետք է հանդես գար ոչ թե որպես Հայաստան, ղարաբաղ առանձին-առանձին դեմքերով, այլ որպես միացյալ սուբյեկտ՝ մեջտեղ բերելով կայացած պատերազմի արդյունքներն ու բոլոր հնարավոր արգումենտները 2 թուրքերի դեմ: Մեր խնդիրը ղարաբաղը չէր միայն, այլ կոնցեպտուալ մենք լուրջ պրոբլեմ ունենք ադրբեջանի էլ, թուրքերի հետ էլ: Երկու կողմից էլ գենոցիդ է խառված: Չէր կարելի մուղամներով միլիոնի թափած արյան հետ խաղ անել: Մենք շատ ավելի ուժող էինք և միջազգային համակրանքի արժանի, եթե միացյալ ճակատով հարցերը դնեինք, այլ ոչ թե մուղամներով: Հարցը ոչ թե թուրքերից հողային պահանջներն էին, այլ այդ ֆոնին ղարաբաղի խնդրի լուծումը և կենսունակ հայաստանի ստեղծումը:
Մենք քո անփառունակ, անիրական տեսությունների հետևից ընկնելու շնորհիվ դառանք ծաղրի առարկա:
Հենց հիմա այլևս Ղարաբաղի հարցը չի սեղանին, այլ Հայաստանի ռեգիոնալ կենսունակության խնդիրն է դրված օրակարգում: ԼՏՊ-ն այդ հարցը դիտարկում էր սերգոջանի սկզբունքով- զիջի կապրես: Դաշնակները- ծովից-ծով արյամբ: Իսկ իրականում մենք ինքներս ղարաբաղյան պատերազմով ձեռք բերվածի շրջանակներում պետք է գտնեինք այն մինիմումը որը մեզ անհրաժեշտ է, ու թե թուրքերի, թե ադրբեջանցիների հետ միացյալ պակետով այդ հարցը քննարկեինք: Թուրքերը շատ էլ ուրախ կլինեին ղարաբաղի ադրբեջանական զիջումներով մեր հետ բարիշել ու դրանով սեպ կխրվեր իրենց մեջ էլ: Իսկ մենք էշություն արեցինք, ղարաբաղի վերամիավորումը սարքինք ազգերի ինքնորոշում, գենոցիդը սարքինք ֆուտբոլ, թուրքերն էլ միացան ադրբեջանին, ասին էս դեբիլներին ավելի ա պետք կզացնել, ու գենոցիդը շարունակել, որովհետև անզգա էլ են:Նորից եմ կրկնում, ԽՍՀՄ Սահմանադրության համաձայն (որը պարտադիր էր ՀԽՍՀ համար, ինչպես օրինակ պարտադիր է ԱՄՆ նահանգի համար ԱՄՆ Սահմանադրությունը) վերամիավորման որոշումը առանց Մոսկվայի հավանության չէր կարող կայացվել ու իրավական ոչ մի հիմք չուներ: Ես քո ասածը չեմ նենգափոխում, քանի որ քո ասածի հիմքը ի սկզբանե սխալա: Միացյալ Հայաստան-Ղարաբաղ չկար իրավական դաշում, եթե ձևավորվել էր, պետքա նույն ինքնորոշման իրավունքի իրագործմամբ ձևավորվեր:
Mephistopheles
12.09.2010, 02:04
..
Եթե քեզ թվացելա, որ իմ կարծիքով միջազգային իրավունքով դոկտրինայով պետքա հարցը լուծվի, սխալվում ես, քանի որ ըստ իս կոմպրոմիսի հնարավորությունը բացակայումա, լուծումը իմ կարծիքով միակնա` պատերազմ: Սակայն զինված բախման ճանապարհով խնդրի լուծումը պահանջումա իրավական ֆորմալ դաշտի, հիմնավորումների ապահովում, ինչին էլ ծառայումա միջազգային իրավունքը: Միջազգային քաղաքականության մեջ ուժն ու շահերն են ամեն ինչ որոշում, ինչը մարդկության պատմության բոլոր ժամանակաշրջաններում անփոփոխա մնացել ու կմնա: Սակայն այդ քաղաքական որոշումները պետքա ճիշտ իրավական ձևակերպում ստանան:
....................
ընդհանուր առմամբ համաձայն լինելով, այնուամենայնիվ կարծում եմ Ղարաբաղի հարցում պատերազմը չի կարող լուծում հանդիսանալ… պատերազմը լուծում է եթե դրա ելքը տոտալ կապիտուլյացիան է… այսօր մենք այդ ուժը չունենք… ես կասեի անգամ տարածաշրջանում թերևս մենակ Ռուսաստանը ունի, այն էլ հարցական է… պատերազմը կողմերին կբերի կոմպրոմիսի գաղափարին, բայց լուծում չի լինի… հենց մենակ թեկուզ այն բանի համար որ մեր ռազմական ուժը սանձելու անթիվ անհամար լծակներ կան…
Դա Նշանակում է որ ճիշտ դիվանագիտությունը քայլում է տնտեսության ու ռազմական հզորությանը համապատասխան, բալանսավորված… ռազմական հաջողությունների տառացիորեն "օրինականցումը" դիվանագիտությամբ, դա իդեալական տարբերակ է, որը մեր երկրների պես երկրների համար չի լինում… շատ քիչ երկրներ կան որոնք դա կարող են անել… սովորաբար ռազմական հաջողությունները ծառայեցվում են լավագույն կոմպրոմիսին…
Ռազմական ուժը գիվանագիտությանը կշիռ է տալիս, բայց ոչ անսահման իրավունք… տնտեսության մասին էլ չպետք է մոռանալ քանի որ դա ռազմականին հավասար ֆակտոր է
Ցանկալի է որ որևէ երկիր հասկանա իր հնարավորության սահմանները