Հարգում են
Ծաղրում են
Ժող, չեմ հասկանում, ի՞նչ որ մեկն էս թեմայում կամ այլուր ասե՞լ ա մի քննարկեք կրոնը, ասե՞լ ա մի քննարկենք Սուրբ Գիրքը, Աստվածաշունչը, ասե՞լ ա մի քննարկենք կրոնական պատմության դրվագներ, ասե՞լ ա մի քննարկեք եկեղեցին, ասե՞լ ա մի քննարկեք Աստվածաշնչի կոնկրետ դրվագներ, ասե՞լ ա մի քննարկենք կրոնական կազմակերպությունները կամ նման մի բան:
Անձամբ ես համարում եմ, որ կարելի ա քննարկել, ընդ որում և՛ քննադատելով, և՛ գովերգելով, և՛ չեզոք արտահայտվելով:
Խոսքը գնում ա ծաղրի մասին:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Շին, բայց չե՞ս կարծում, որ էս աշխարհում ցանկացած բանի մասին էլ իրավունք ունենք կարծիք հայտնելու ու քննարկելու։ Ինչի՞ հիման վրա Աստվածաշունչը չպիտի իրավունք ունենանք քննարկել, չեմ հասկանում։
Ես աթեիստ չեմ, ինձ հավատացյալ եմ համարում, թեև որևէ կոնկրետ կրոնի դավանորդ չեմ։ Բայց թեկուզ իմ հայացքները, որ, բնականաբար, ճիշտ եմ համարում ու առնվազն ինձ համար համարյա անառարկելի են, նորմալ եմ համարում քննարկելն ու քննադատելը, եթե մարդը չի ընդունում, սխալ ա համարում դրանք։ Ինչպես որ իմ իրավունքն ա էդ գաղափարներին հավատալն ու ճիշտ համարելը, էնպես էլ ցանկացած մարդու իրավունքն ա չհավատալն ու քննադատելը։ Ես չեմ վիրավորվի, քանի դեռ իմ անձը չեն վիրավորել քննարկման ու քննադատության մեջ։ Իմ կարծիքով, առանց ծաղրի քննադատությունը շատ օգտակար ու ուսանելի բան ա՝ անկախ ամեն ինչից։ Ուղղակի էստեղ հիմնական խնդիրը հենց էն ա, որ շատ քչերին ա հաջողվում քննադատել առանց ծաղրելու։ Իսկ եթե նույնիսկ առողջ քննադատության դեպքում են մարդիկ վիրավորվում, ի՞նչ ասեմ, իմ խորին համոզմամբ, դա արդեն միմիայն էդ մարդկանց խնդիրն ա։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Ո՞նց։ Արամը։ Էս ա.
Էս գրառումն այլ կերպ հնարավո՞ր ա մեկնաբանել։ Եթե չի գրվել նրա համար, որ կարծիքներ գրեն դրա մասին, նշանակում ա՝ չպիտի կարծիքներ գրվեն, սխալ ա կարծիքներ գրվելը։ Դու ուրիշ կե՞րպ ես հասկացել։
Ուրիշ բան, որ հետո Արամն իր խոսքը փոխեց։ Բայց կոնկրետ մեջբերածս գրառման մեջ ինքը հենց դա ա ասել։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Jarre (07.11.2013)
Էհ Վահե ջան քո համար հնացել ա, ես էլ նոր եմ բացահայտում: Ի՞նչ անեմ:
Վահե, մարդու հավատքը համեմատում ես, քաղաքականության հետ, ինչքան էլ դու 21-րդ դարի մոլի աթեիստներից լինես, չի կարելի, եթե թեկուզ լուցկու չոփը մարդու համար շատ թանկ ա, ինքը դրան հավատում ա, չի կարելի դրան վիրավորել կամ ծաղրել: Իհարկե, կարելի ա ասել, գիտես ինչ կա լուցկու չոփը են բանը չի, որ քո համար թանկ լինի, բայց ոչ մի դեպքում ծաղրել:Չի ասել, բայց փաստացի «կրոնական հումոր» թեմա չունենք բաժնում, ոնց որ ասենք քաղաքականության բաժնում ա
Վերջին խմբագրող՝ Արամ: 07.11.2013, 19:04:
Լավ։ Բայց էդ դեպքում ուղղակի իմաստ չունի դա նշելը, քանի որ տվյալ դեպքում նշանակություն չունի, որ դրանք տարբեր նպատակներով են գրվել։ Մենք քննարկելուց ենք խոսում, չէ՞, իսկ եթե քննարկել կարելի ա, ապա ի՞նչ տարբերություն՝ հատուկ քննարկվելու համար ա գրվել, թե ուղղակի ընթացքում ա քննարկելու անհրաժեշտություն առաջացել։ Կարևորն էն ա, թե քննարկելիս ոնց ենք քննարկում։ Իսկ ես համարում եմ, որ ոչ գրականությունն ա պետք ծաղրել, ինչքան էլ վատը լինի, ոչ էլ Աստվածաշունչը կամ մեկ այլ բան, ինչքան էլ որ դրանում տեղ գտած գաղափարները ընդունելի չհամարես։
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
Արամ (07.11.2013)
Արամն ասաց՝ Աստվածաշունչը չի գրվել, որ կարծիքներ գրվեն դրա մասին, բայց դա չի նշանակվում, որ կարծիքներ չեն կարող գրվել: Օրինակ, ստեղծագործողի անկյունում մարդիկ դնում են իրենց գործը հենց էն նպատակով որ կարծիքներ դրվեն դրանց մասին, ինչը իր հերթին չի նշանակում, թե պարտադիր կարծիքներ կգրվեն դրանց մասին:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ