Կրոնական զգացմունքներ. սահման հարգանքի և ծաղրանքի միջև

[Chuk]

Քանի սրանց ինչ որ տրամաբանական բացատրություն չի տրվել, ես սա որպես փաստ չեմ ընդունի: Ես էլ հո հավատացյալ չե՞մ:

Հիմի գի՞րքն ա կրոնի մասը, թե՞ դրա միջի տեքստը: Եթե տեքստն ա, ու մարդը սկի տեղյակ չի դրանից, ստացվում ա, կարամ դնեմ տեքստը, ինքն էլ հետս ղժժա, վերջում նոր հղումը դնեմ դեպի qahana.am, ինքն իրանից պտի՞ նեղանա:
Եթե գիրքն ա, իրան ո՞վ ա բան ասում: Երբեք չեմ վառել, չեմ ճղել, զուգարանում չեմ դրել:

Մի հատ դու էլ անկեղծ ասա, ո՞նց կվերաբերվես մարդուն, որը «հավատում ա էն տեքստին, որ երբեք չի կարդացել»:

Արտ ջան, նորից խառնում ես սահմանը քննարկելու ու ծաղրի: Կրոնական գրքի մեջի տեքստը կարող ես քննարկել:
Ինչ վերաբերում է չկարդալուն, այո, մարդը կարող է կարդացած չլինի, բայց ծանոթ լինի կամ գոնե իրեն թվա որ ծանոթ է: Եթե իրեն թվում է որ ծանոթ է, բայց ինչ-որ բաներ կան որ չգիտի, դու իրեն կարող ես ներկայացնել, եթե քո նպատակը ոչ թե իրան ջախջախելն ա, այլ քննարկելը: Եթե դու ի սկզբանե չես դիտարկում քննարկելը, դու ի՞նչ գործ ունես «կրոն» բաժնում: Ջախջախելու համար, կներես, բաժինը դրա համար չի նախատեսված: Ջախջախել ասելով էլ նկատի չունեմ փաստարկված ջախջախելը, այլ զուտ քրֆելը, ծաղրելը, կայֆավատը:

Ինչ վերաբերվում է տրամաբանությանը, ապա եթե չես ընկալում, դժվար է բացատրելը: Ամեն դեպքում մի էլի շեղված օրինակ. դու չես կարող հարգել ընկերոջդ, բայց կայֆավատ լինել իրա տոհմածառի վրա, եթե գիտես, որ ինքը իրա տոհմածառին լուրջ ու հարգանքով ա վերաբերվում: Ուրիշ հարց, որ եթե գիտես, որ էդ տոհմածաում կա մարդ, ով հանցագործ ա եղել ու չարագործություններ ա արել, այ էդ դրվագն իրան ներկայացնես, բայց հանգիստ, նորմալ:

[Chuk]

համաձայն եմ, որ երբ սառն ես դատում, քո առաջարկած մոտեցումն ա ավելի ճիշտ ու արդյունավետ: Բայց երբ դիմացինը մենակ «ասում ա» և ոչ թե քննարկում, չի կարելի մարդուց միշտ սպասել կշռադատված, ադեկվատ մոտեցում (ես գիտեմ քո մոտեցումը, սա ընդհանուր հանդիսատեսին ա ուղղված):

Միշտ չի, որ հնարավոր ա, անշուշտ: Բայց պետք ա ձգտել: Եթե իհարկե նպատակը քննարկումն ա: Իսկ իմ խորին համոզմամբ «Կրոն» բաժնի մոդերատորի գործը պետք ա լինի էդ դիմացի միայն «ասողին» «սանձելն» էլ:

[StrangeLittleGirl]

Քանի սրանց ինչ որ տրամաբանական բացատրություն չի տրվել, ես սա որպես փաստ չեմ ընդունի: Ես էլ հո հավատացյալ չե՞մ:

Հիմի գի՞րքն ա կրոնի մասը, թե՞ դրա միջի տեքստը: Եթե տեքստն ա, ու մարդը սկի տեղյակ չի դրանից, ստացվում ա, կարամ դնեմ տեքստը, ինքն էլ հետս ղժժա, վերջում նոր հղումը դնեմ դեպի qahana.am, ինքն իրանից պտի՞ նեղանա:
Եթե գիրքն ա, իրան ո՞վ ա բան ասում: Երբեք չեմ վառել, չեմ ճղել, զուգարանում չեմ դրել:

Մի հատ դու էլ անկեղծ ասա, ո՞նց կվերաբերվես մարդուն, որը «հավատում ա էն տեքստին, որ երբեք չի կարդացել»:

Արտ, հիշու՞մ ես գենդերի շուխուռները: Հիշու՞մ ես, թե ինչքան ղժժալու էին էդ գենդեր-մենդեր գոռացողները: Երևի ձեռքերդ քոր էին գալիս, որ ղժժաս, չէ՞: Իմն էլ: Բայց իմ ընկերներից մեկը (ընդ որում` ոչ հավատացյալ) խորհուրդ տվեց ոչ թե վիրավորանքների ու կայֆավատի անցնել, այլ փորձել կրթել էդ մարդկանց: Ու մենք մեծ խմբով երկխոսության մեջ մտանք իրանց հետ, սկսեցինք առանց որևէ մեկի վիրավորելու, շատ քաղաքավարի ձևով բացատրել, հոդվածներ տալ, հասկացնել, որ անհիմն ա իրանց շուխուռը: Բոլորը չէ, բայց մի երկու հասկացան: Իսկ ի՞նչ կլիներ, եթե կայֆավատ լինեինք: Քեզ թվում ա` իրանց կհասնե՞ր, որ խնդալու ա իրանց վարքը: Հակառակը, լարվածությունն ավելի էր սրվելու, անհանդուրժողականությունն ավելի էր ուժեղանալու:

Հիմա եթե դու գտնում ես ինչ-որ բան, որը քեզ դուր չի գալիս, եթե դու իսկապես անհագստանում ես տվյալ մարդու համար, նստի ու հետը խելամիտ զրույց տար, առանց վիրավորանքների փորձի բացատրել, հեչ որ չէ ուղարկի Աստվածաշունչ կարդալու: Հաստատ հարյուր տոկոսանոց արդյունք չի լինի, բայց գոնե քեզ լսողներն ավելի շատ կլինեն, քան երբ կայֆավատ ես լինում: Դրա արդյունքում մարդը լարվում ա, քո մեջ թշնամու ա տեսնում, իրանց լեզվով ասած` սատանա:

[Jarre]

Հարցումը շատ վատ ա կազմված: Ակումբում կարող ա կոնկրետ իմ կրոնական զգացմունքները չծաղրվեն, բայց մթնոլորտը կրոնի բաժնում միայն վանում ա:

Լիովին համաձայն եմ։ Մտածում եմ թե ոնց կարելի ա փոխել։ Եթե ունես տարբերակներ գրի, կփոխենք։

ՀԱրդեն բազմիցս արտահայտվել եմ: Ամենավատ մոդերավորվող բաժինն ա:

Սրա հետ ընդհանրապես համաձայն չեմ։ Բեր փաստեր։

[Jarre]

Ժառ, ինչո՞վ եմ վիրավորում Եհովայի վկաների կրոնական զգացմունքները: Կարո՞ղ ա սուտ եմ ասում, իրենք տնետուն չեն գնում: Կարո՞ղ ա սուտ եմ ասում, որ դա ինձ համար տհաճ ա: Ես կարող եմ ասել, որ ինչ-որ կրոն կամ ինչ-որ երևույթ ինձ համար տհաճ ա, բայց անցնել սահմանն ու սկսել ծաղրել դրան հետևողներին, պիտակներ կպցնել կամ նույնիսկ սկսել համոզել, որ իրենք սխալ են, բարոյական իրավունք չունեմ: Իսկ էսօր ակումբում մի խումբ մարդիկ օրուգիշեր դրանով են զբաղվում: Մարդ կա, գիշերները չի քնում, մտածում ա, թե էլ ինչ թեմա բացի կամ Ֆեյսբուքում էլ ինչ գրի, որ օրինակ քրիստոնյաների վրա կայֆավատ լինի: Իսկ դա կոնկրետ ինձ համար նույնքան տհաճ ա, որքան երբ Եհովայի վկաներն իմ դուռը ծեծում են: Մինչդեռ եթե էդ նույն մարդիկ դադարեն իրենց քարոզը, ես կհարգեմ իրենց տեսակետները, ինչպես հարգում եմ դուռս չծեծող Եհովայի վկաների տեսակետները, բայց չեմ ընդունում:

Բյուր ջան, շատ շնորհակալ եմ պատասխանիդ համար, քանի որ քո պատասխանը շատ գրագետ ձևով ցույց ա տալիս տարբերությունը կարծիք արտահայտելու և վիրավորելու միջև։ Իսկ Ակումբում գրանցված որոշ մարդիկ քո պես կարծիք արտահայտելը ընկալում են որպես վիրավորանք ու մոդեարատորից պահանջում են ջնջել, տուգանել, արգելափակել.....

Ես քո պատասխանի մեջ տեսնում եմ հետևյալ սխեման.
1) Նկարագրում ես այն ինչ տեսնում ես։ Նկարագրում ես պրոցեսը քո տեսանկյունից.

Կարո՞ղ ա սուտ եմ ասում, իրենք տնետուն չեն գնում:

2) Արտահայտում ես քո տեսակետը այդ երևույթի նկատմամբ.

Կարո՞ղ ա սուտ եմ ասում, որ դա ինձ համար տհաճ ա:

3) Զերց ես մնում անհատի ինքնասիրությանը կպնելուց և նրա զգացմունքները վիրավորելուց։ Այսինքն այլ կերպ ասած ձգտում ես նրբանկատորեն արտահայտել կարծիքդ.

Ես կարող եմ ասել, որ ինչ-որ կրոն կամ ինչ-որ երևույթ ինձ համար տհաճ ա, բայց անցնել սահմանն ու սկսել ծաղրել դրան հետևողներին, պիտակներ կպցնել կամ նույնիսկ սկսել համոզել, որ իրենք սխալ են, բարոյական իրավունք չունեմ:

Իմ համար էս սխեման ընդունելի է։ Չուկի գրածն էլ, որ պետք է այնպիսի մտածելակերպ ունենալ, որ կարծես թե դու դիմացինիդ ծնողի մասին ես խոսում։ Սրանք շատ օգտակար կարան լինեն նման զրույցների համար։

[Jarre]

Ժառ ջան, տնետուն ծառայությունը ես էլ ընկալում եմ որպես իմ սրբազան սահմանադրական իրավունքների ոտնահարում …

Ապեր, հարցն էլ հենց նրանում ա, որ շատ հաճախ էն ինչ որ իմ համար կրոնական զգացմունք ա, սուրբ ծառայություն, քեզ համար քո իրավունքների ոտնահարում ա։ Ու համարյա միշտ տենց ա։ Անտեսանելի բանական էակին էլ չհավատացող մարդը կարծում է, որ իր իրավունքների ոտնահարում է հասարակական վայրերում կրոնական սիմվոլներ տեսնելը։ Երբ դրա մասին խոսում ես հավատացյալը վիրավորվում է։ Թեմայի նպատակը հենց էս երևույթը քննարկելն ա։

[Աթեիստ]

Արտ, հիշու՞մ ես գենդերի շուխուռները: Հիշու՞մ ես, թե ինչքան ղժժալու էին էդ գենդեր-մենդեր գոռացողները: Երևի ձեռքերդ քոր էին գալիս, որ ղժժաս, չէ՞: Իմն էլ: Բայց իմ ընկերներից մեկը (ընդ որում` ոչ հավատացյալ) խորհուրդ տվեց ոչ թե վիրավորանքների ու կայֆավատի անցնել, այլ փորձել կրթել էդ մարդկանց: Ու մենք մեծ խմբով երկխոսության մեջ մտանք իրանց հետ, սկսեցինք առանց որևէ մեկի վիրավորելու, շատ քաղաքավարի ձևով բացատրել, հոդվածներ տալ, հասկացնել, որ անհիմն ա իրանց շուխուռը: Բոլորը չէ, բայց մի երկու հասկացան: Իսկ ի՞նչ կլիներ, եթե կայֆավատ լինեինք: Քեզ թվում ա` իրանց կհասնե՞ր, որ խնդալու ա իրանց վարքը: Հակառակը, լարվածությունն ավելի էր սրվելու, անհանդուրժողականությունն ավելի էր ուժեղանալու:

Հիմա եթե դու գտնում ես ինչ-որ բան, որը քեզ դուր չի գալիս, եթե դու իսկապես անհագստանում ես տվյալ մարդու համար, նստի ու հետը խելամիտ զրույց տար, առանց վիրավորանքների փորձի բացատրել, հեչ որ չէ ուղարկի Աստվածաշունչ կարդալու: Հաստատ հարյուր տոկոսանոց արդյունք չի լինի, բայց գոնե քեզ լսողներն ավելի շատ կլինեն, քան երբ կայֆավատ ես լինում: Դրա արդյունքում մարդը լարվում ա, քո մեջ թշնամու ա տեսնում, իրանց լեզվով ասած` սատանա:

Բյուր, ախր ես չեմ ասում թողեք ղժանք ու կայֆավատ ըլնենք, բայց դու չես ծիծաղե՞լ «ոչ գենդերին» պլակատը տեսնելիս։ Ծիծաղելի ա, չէ՞։ Այսինքն կծիծաղես, նոր կգնաս բացատրելու։
Նորմալ քննարկումը չի նշանակում հոգնած դեմքերով իրար նույն բանն ասել, կարող ա կատակ էլ լինի, ծիծաղ էլ, կատակ կա, որ սաղ ընդունում են, մեկը վիրավորվում ա, դրանից դա չի դադարում ծիծաղելի լինել։ Կամ սև հումորը քչերն են ընդունում, բայց դրանից դա չի դադարում հումոր լինել։ Կայֆավատն ուրիշ ա, մի թողեք, բայց «ոչ գենդերին»-ի մասին լուրջ կարա՞ք խոսեք դրա հեղինակի հետ։ Հա, ծիծաղի նոպան անցնելուց հետո։ Իսկ վիրտուալում քանի անգամ դեմդ գա, բացելու ա ու որոշի հետագա գրառումներիդ ոճը։

[Mephistopheles]

ընդհանրապես ոչ մի աթեիստ դռնեդուռ չի ընկնում ու մարդկանց աթեիզմի կոչ չի անում… դա կրոնականներին ա բնորոշ… նրանք են իրենց առաջ խնդիր դնում մարդկանց ճիշտ հավատի բերել ու սպառնում են նաև կրթական համակարգին ընդհուպ մինչև գիտության ու կենսաբանության դասերի վրա ազդեցություն գործել… Հայաստանում անգամ եկեղեցին իր վրա պատասխանատվություն ա վերցնում մարդկանց դասակարգել ըստ կրոնի…

էս ֆոնի վրա ծաղրը ոչ փե տեղին ա այն շատ մեղմ ա…

[Jarre]

ընդհանրապես ոչ մի աթեիստ դռնեդուռ չի ընկնում ու մարդկանց աթեիզմի կոչ չի անում… դա կրոնականներին ա բնորոշ… նրանք են իրենց առաջ խնդիր դնում մարդկանց ճիշտ հավատի բերել ու սպառնում են նաև կրթական համակարգին ընդհուպ մինչև գիտության ու կենսաբանության դասերի վրա ազդեցություն գործել… Հայաստանում անգամ եկեղեցին իր վրա պատասխանատվություն ա վերցնում մարդկանց դասակարգել ըստ կրոնի…

էս ֆոնի վրա ծաղրը ոչ փե տեղին ա այն շատ մեղմ ա…

Մեֆ, համաձայն եմ գրառմանդ էն մասին հետ, որ կրոնը ինքը խախտում է մարդու ազատությունը՝ քիթը խոթելով ամեն տեղ։ Բայց ես քեզ ճի՞շտ եմ հասկանում, որ դու կարծում ես, թե այն ամեն խախտումների համար, որ թույլ է տալիս կրոնը հարկավոր է ծաղրել կրոնականներին։ Էս հարցը տալիս եմ, որ խուսափենք թյուրիմացություններից

[Շինարար]

Սրա հետ ընդհանրապես համաձայն չեմ։ Բեր փաստեր։

Բնականաբար կետ առա կետ դրվագներ չեմ հավաքել ու դոսյե չեմ կազմել ու երբևէ չեմ էլ պատրաստվում անել, որ հիմա սկսեմ թվարկել: Իմ գլխավոր փաստն այն է, որ Կրոնի բաժնում խրախճում են աթեիստները, որևէ հավատացյալ մարդ այդ միջավայրում իրեն հարմարավետ չի զգում:

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, ախր ես չեմ ասում թողեք ղժանք ու կայֆավատ ըլնենք, բայց դու չես ծիծաղե՞լ «ոչ գենդերին» պլակատը տեսնելիս։ Ծիծաղելի ա, չէ՞։ Այսինքն կծիծաղես, նոր կգնաս բացատրելու։
Նորմալ քննարկումը չի նշանակում հոգնած դեմքերով իրար նույն բանն ասել, կարող ա կատակ էլ լինի, ծիծաղ էլ, կատակ կա, որ սաղ ընդունում են, մեկը վիրավորվում ա, դրանից դա չի դադարում ծիծաղելի լինել։ Կամ սև հումորը քչերն են ընդունում, բայց դրանից դա չի դադարում հումոր լինել։ Կայֆավատն ուրիշ ա, մի թողեք, բայց «ոչ գենդերին»-ի մասին լուրջ կարա՞ք խոսեք դրա հեղինակի հետ։ Հա, ծիծաղի նոպան անցնելուց հետո։ Իսկ վիրտուալում քանի անգամ դեմդ գա, բացելու ա ու որոշի հետագա գրառումներիդ ոճը։

Արտ, ամեն դեպքում ես հոգ եմ տանում, որ բացահայտ չղժժամ գենդերների վրա, եթե ծիծաղում եմ, ծիծաղում եմ իրանց աչքից հեռու, որտև եթե իրանց ներկայությամբ ղժժամ, առնվազն ագրեսիայի ա բերելու: Այսինքն, նենց չի, որ չեն էղել տենց դեպքեր: Նույն էն հայերը որպես մարդկության նախահայր խումբը, որը ժամանակին բաց էր, բոլորը տեսնում էին, ահագին մեծ ալիքի պատճառ դարձավ, ահագին անիմաստ լարվածություն ստեղծվեց: Սա դեռ ասում եմ լարվածության տեսանկյունից: Բացի դրանից, անկախ ամեն ինչից պետք ա դիմացինին հարգել:

ընդհանրապես ոչ մի աթեիստ դռնեդուռ չի ընկնում ու մարդկանց աթեիզմի կոչ չի անում… դա կրոնականներին ա բնորոշ… նրանք են իրենց առաջ խնդիր դնում մարդկանց ճիշտ հավատի բերել ու սպառնում են նաև կրթական համակարգին ընդհուպ մինչև գիտության ու կենսաբանության դասերի վրա ազդեցություն գործել… Հայաստանում անգամ եկեղեցին իր վրա պատասխանատվություն ա վերցնում մարդկանց դասակարգել ըստ կրոնի…

էս ֆոնի վրա ծաղրը ոչ փե տեղին ա այն շատ մեղմ ա…

Մեֆ ջան, շատ կոնկրետ ակումբցի աթեիստ վիրտուալ դռնեդուռ ա ընկել ու արդեն ծընգըլ ա անում, պարտադիր իրա սուրբ պարտքն ա համարում կարծիք հայտնել կրոնին վերաբերող նույնիսկ ամենաանմեղ ստատուսի տակ, անընդհատ թեմաներ ա բացում ու ղժժում ա: Էլ ի՞նչ ես ուզում: Ես որ արդեն դավադիտ եմ էղել:

[Աթեիստ]

Արտ, ամեն դեպքում ես հոգ եմ տանում, որ բացահայտ չղժժամ գենդերների վրա, եթե ծիծաղում եմ, ծիծաղում եմ իրանց աչքից հեռու, որտև եթե իրանց ներկայությամբ ղժժամ, առնվազն ագրեսիայի ա բերելու: Այսինքն, նենց չի, որ չեն էղել տենց դեպքեր: Նույն էն հայերը որպես մարդկության նախահայր խումբը, որը ժամանակին բաց էր, բոլորը տեսնում էին, ահագին մեծ ալիքի պատճառ դարձավ, ահագին անիմաստ լարվածություն ստեղծվեց: Սա դեռ ասում եմ լարվածության տեսանկյունից: Բացի դրանից, անկախ ամեն ինչից պետք ա դիմացինին հարգել:

Ախր ես էլ չեմ ղժժում, ծիծաղն ու ղժժալը (կայֆավատը) լրիվ տարբեր բաներ են։ Եթե մարդը սկսում ա ծիծաղելի բանի վրա ծիծաղել (ոչ թե դիմացինին վիրավորելու համար), բայց դրանից դիմացինը վիրավորվում ա, դա ծիծաղողի պրոբլեմը չպիտի լինի։ Որ փողոցում էդ «ոչ գենդերին»-ը հելներ դեմդ, պտի քեզ զսպեիր, մտնեիր մի անկյուն, որ ծիծաղեի՞ր։

Էսօր օֆիսում երկու հոգու պատմեցի էն 42 երեխեքի մոռթոցու մասին, իրանք էլ սկսեցին հռհռալ, ոչ թե ինչ որ մեկին իրավորելու համար (տենց մարդ օֆիսում չկար, երեքով էինք), այլ որտև էդ փաստն իսկականից հռհռալու ա։

[StrangeLittleGirl]

Ախր ես էլ չեմ ղժժում, ծիծաղն ու ղժժալը (կայֆավատը) լրիվ տարբեր բաներ են։ Եթե մարդը սկսում ա ծիծաղելի բանի վրա ծիծաղել (ոչ թե դիմացինին վիրավորելու համար), բայց դրանից դիմացինը վիրավորվում ա, դա ծիծաղողի պրոբլեմը չպիտի լինի։ Որ փողոցում էդ «ոչ գենդերին»-ը հելներ դեմդ, պտի քեզ զսպեիր, մտնեիր մի անկյուն, որ ծիծաղեի՞ր։

Էսօր օֆիսում երկու հոգու պատմեցի էն 42 երեխեքի մոռթոցու մասին, իրանք էլ սկսեցին հռհռալ, ոչ թե ինչ որ մեկին իրավորելու համար (տենց մարդ օֆիսում չկար, երեքով էինք), այլ որտև էդ փաստն իսկականից հռհռալու ա։

Արտ, իմ մասնագիտությունը նենց ա, որ ես վաղուց արդեն սովորել եմ չծիծաղել: Եթե դու տենց ծիծաղում ես ընդամենը անգրագետների վրա, բա ինչքա՞ն կծիծաղես հոգեկան հիվանդների վրա, որոնցից մեկը պնդում ա, որ ինքը գրողների միության նախագահն ա, մյուսը` որ ինքը քաղբանտարկյալ ա, երրորդը` որ աստված իրան էս ու էս բաներն ա ասում, սատանան` էս ու էն:

[Jarre]

Արտ, իմ մասնագիտությունը նենց ա, որ ես վաղուց արդեն սովորել եմ չծիծաղել: Եթե դու տենց ծիծաղում ես ընդամենը անգրագետների վրա, բա ինչքա՞ն կծիծաղես հոգեկան հիվանդների վրա, որոնցից մեկը պնդում ա, որ ինքը գրողների միության նախագահն ա, մյուսը` որ ինքը քաղբանտարկյալ ա, երրորդը` որ աստված իրան էս ու էս բաներն ա ասում, սատանան` էս ու էն:

Բյուր համեմատությունդ վերջն ա.....

[Mephistopheles]

Արտ, ամեն դեպքում ես հոգ եմ տանում, որ բացահայտ չղժժամ գենդերների վրա, եթե ծիծաղում եմ, ծիծաղում եմ իրանց աչքից հեռու, որտև եթե իրանց ներկայությամբ ղժժամ, առնվազն ագրեսիայի ա բերելու: Այսինքն, նենց չի, որ չեն էղել տենց դեպքեր: Նույն էն հայերը որպես մարդկության նախահայր խումբը, որը ժամանակին բաց էր, բոլորը տեսնում էին, ահագին մեծ ալիքի պատճառ դարձավ, ահագին անիմաստ լարվածություն ստեղծվեց: Սա դեռ ասում եմ լարվածության տեսանկյունից: Բացի դրանից, անկախ ամեն ինչից պետք ա դիմացինին հարգել:


Մեֆ ջան, շատ կոնկրետ ակումբցի աթեիստ վիրտուալ դռնեդուռ ա ընկել ու արդեն ծընգըլ ա անում, պարտադիր իրա սուրբ պարտքն ա համարում կարծիք հայտնել կրոնին վերաբերող նույնիսկ ամենաանմեղ ստատուսի տակ, անընդհատ թեմաներ ա բացում ու ղժժում ա: Էլ ի՞նչ ես ուզում: Ես որ արդեն դավադիտ եմ էղել:

ակումբում կարա անի… ակումբը դրա համար ա, որ թեմա բացես կարծիք հայտնես ստատուս գրես ու քլնգես… բայց ոչ մի աթեիստ դուռդ չի ծեծում ու աթեիզմ չի քարոզում… ոչ մի աթեիստ քեզնից փող չի վերցնում աթեիզմի անունից… աթեիզմ չի պարտադրվում դպրոցներում… ոչ մի աթեիստ ռասիզմ ու դիսկրիմինացիա չի քարոզում… աթեիզմի զենքը փաստն ա ու գիտությունը, իսկ բարոյական նորմերը անտեսանելի գերուժերի հետ չի կապվում… եթե կան ագրեսիվ, վատ աթեիստներ, թաղեմ ես իրանց բոյը…

եթե կան հավատացյալներ որոնք իրանց կրոնն իրենց են պահում ու երեսիդ չեն թռնում ու չեն փորձում ուրիշին պարտադրել կամ հասարակությանը պարտադրել իրենց կրոնը, գլխիս վրա տեղ ունեն… բայց դու շատ լավ գիտես որ դա տենց չի… էդ հսկա եկեղեցիներն ու փողեր հավաքելը նրա համար չի որ ամեն մարդ սուս-ու-փուս տունը նստի իրա կրոնն անձնական ոլորտում պահի…

աթեիզմի ագրեսիվությունը դրանով ա պայմանավորված…