Հավատացյալ են ոչ թե նրա համար, որ հավատում են Աստծու գոյությանը, քանի որ Աստվածաշնչի առաջին իսկ նախադասությունը ասում է Նրա գոյության մասին, այլ նրա համար որ հավատում են մեռելների հարությանը, Աստծո ահեղ դատաստանին, դժողքին և դրախտին:Sambitbaba-ի խոսքերից
Ինքնախաբեության մի փիլսոփայություն, կուզես ընդունի, կուզես՝ ոչ, բայց մարդը իր տեսակով նաև ընդունիչ է(ռադիոընդունիչի պես մի բան) կամ Աստծուց է ընդունում կամ՝ հակառակորդից, երրորդը տրված չի, այսինքն երրորդը՝քոնը միայն որոշում է թե որը ընդունել:«Երբ իմ գիտակցությունը հասունացավ - գրում է Հասկլին, - և սկսեցի ինքս ինձ հարց տալ, ով եմ ես - աթեիստ, թեիստ թե պանտեիստ, մատերիալիստ թե իդեալիստ, քրիստոնյա թե ազատ մտածող մարդ - ես եկա այն եզրահանգման, որ ինձ չի համապատասխանում այդ անվանումներից ոչ մեկը, բացի վերջինից»
Մեջբերել
Էջանիշներ