Աթեիզմ

[Sambitbaba]

պարզից էլ պարզ է, որ սրանք սիամական զույգեր են: չի լինի կրոնավոր, չի լինի նաև աթեիստ: այսինք աթեիստը ոչ այլ ինչ է, քան հակառակ շարժում, հակառակվող շարժում:

Ինչ խոսք, որ ճշմարտություն կա ասածիդ մեջ, Դվգրեյ ջան: Բայց կարևոր է մեզ համար է նաև այն, թե նրանք իրենք ինչպես են իրենց անվանում: Եվ, եթե մենք, այս երկուսի մեջ եփվողներս, քիչ ավելի լուրջ նայենք հարցին, կտեսնենք, որ հեշտորեն կարող ենք թողնել նրանց իրենց տեսակետների վրա ու մի երրորդ ընտրություն կատարել: Պարզեմ:

Եթե Աստված կա /կոնկրետ ինձ համար՝ կա/, ուրեմն ես համոզված եմ, որ մինչև բոլոր կրոնների ստեղծվելն էլ Նա եղել է /թե՞ հավատացյալները համաձայն չեն ինձ հետ…/: Եվ մարդ, չունենալով որևէ կրոն /կամ հակակրոն/, անմիջական կապի մեջ է եղել իր Աստծո հետ: Այսինքն, Աստված և մարդ եղել են մի ամբողջականություն, եղել են միասնական:

Հետո ծնվեցին կրոնն ու հակակրոնը /աթեիզմ/ և իրենց քիթը խոթեցին մարդու և Աստծո միջև: Մի ֆիկտիվ դուռ դրեցին մարդու և Աստծո միջև, ու մեկը դարձավ այս դռան կողպեքը, իսկ մյուսը՝ բանալին: Եվ ամբողջ գաղտնիքը նրանում է, որ իրենց առաջարկած բանալին՝ իրենց առաջարկած կողպեքին բոլորովին էլ չի համապատասխանում:

Իսկ մենք բոլորս խելոք-խելոք եկել-հերթավորվել ենք այդ դռան առջև /որովհետև գիտակցաբար, թե անգիտակցորեն, բայց բոլորս էլ ունենք Աստծո կարիքը/, ու չգիտենք, թե ի՞նչ անենք, չնայած այն բանին…

Չնայած այն բանին…

Չնայած այն բանին…

որ այդ դուռը… անսահմանության առջև է դրված, քանի որ Աստված՝ անսահման է: Ուրեմն ինչպե՞ս կարելի է այն սահմանափակել որևէ դռով…

Ասածս սա է. միգուցէ մի կո՞ղմ թողնենք այդ դուռն իր բանալիով ու կողպեքով /Աստված նրանց հետ/, և անմիջապես առնչվենք Աստծո՞ն…

[dvgray]

Եթե Աստված կա /կոնկրետ ինձ համար՝ կա/, ուրեմն ես համոզված եմ, որ մինչև բոլոր կրոնների ստեղծվելն էլ Նա եղել է /թե՞ հավատացյալները համաձայն չեն ինձ հետ…/: Եվ մարդ, չունենալով որևէ կրոն /կամ հակակրոն/, անմիջական կապի մեջ է եղել իր Աստծո հետ: Այսինքն, Աստված և մարդ եղել են մի ամբողջականություն, եղել են միասնական:

Հետո ծնվեցին կրոնն ու հակակրոնը /աթեիզմ/ և իրենց քիթը խոթեցին մարդու և Աստծո միջև: Մի ֆիկտիվ դուռ դրեցին մարդու և Աստծո միջև, ու մեկը դարձավ այս դռան կողպեքը, իսկ մյուսը՝ բանալին: Եվ ամբողջ գաղտնիքը նրանում է, որ իրենց առաջարկած բանալին՝ իրենց առաջարկած կողպեքին բոլորովին էլ չի համապատասխանում:

Իսկ մենք բոլորս խելոք-խելոք եկել-հերթավորվել ենք այդ դռան առջև /որովհետև գիտակցաբար, թե անգիտակցորեն, բայց բոլորս էլ ունենք Աստծո կարիքը/, ու չգիտենք, թե ի՞նչ անենք, չնայած այն բանին…

Չնայած այն բանին…

Չնայած այն բանին…

որ այդ դուռը… անսահմանության առջև է դրված, քանի որ Աստված՝ անսահման է: Ուրեմն ինչպե՞ս կարելի է այն սահմանափակել որևէ դռով…

Ասածս սա է. միգուցէ մի կո՞ղմ թողնենք այդ դուռն իր բանալիով ու կողպեքով /Աստված նրանց հետ/, և անմիջապես առնչվենք Աստծո՞ն…

հիանալի առաջարկ է; բայց ասեմ քեզ, որ քեզանից առաջ, և քո առաջ միլիոնավոր մարդիկ հետևում են քո առաջարկին; անգամ կան կրոններ, որոնք այնքնա "թույլ" են, որ ար համարյա թե "չկան";

իսկ հիմնականում իհարկե
1. կրոնավորները բռոկերների նման մի բան են;
2. հակակրոնավորները - ինքնահաստտման լրջագույն խնդիր ունեցողներ;

մեկը "տամոժնում" օրեինքով կամ "անօրենք" դալալություն ա անում, մյուսն տամոժնու դռանը կանգնած դժգոհում ա "կյանքից", ու նրանց ա յանիմ դիմակազերծում

[Sambitbaba]

բայց ասեմ քեզ, որ քեզանից առաջ, և քո առաջ միլիոնավոր մարդիկ հետևում են քո առաջարկին;

իսկ հիմնականում իհարկե
1. կրոնավորները բռոկերների նման մի բան են;
2. հակակրոնավորները - ինքնահաստտման լրջագույն խնդիր ունեցողներ;

Իհարկե, Դվգրեյ ջան: Բայց դե, ես էլ չասացի, թե այդ գաղափարի հիմնադիրն եմ: Ես ուղղակի ցանկացա հիշեցնել, որ նման թեմա էլ կա, և, ըստ ինձ, սա ավելի է հավակնում մեր բոլորիս համար հետաքրքիր իրականություն դառնալու, քան այն ասածդ /շատ դուրս եկավ, ապրես/ բրոկերների ու ինքնահաստատվողների հետ կռիվ տալը, ի՞նչ կասես:

Միայն թե չալարենք, վերցնենք ու… նորից ամբողջականանանք մեր Աստծո հետ:

[Quyr Qery]

2. հակակրոնավորները - ինքնահաստտման լրջագույն խնդիր ունեցողներ;

Ես ինքնահաստատման խնդիր չունեմ, ու էս ֆոռումի աթեիստներն էլ՝ վստահ եմ:
Ավել բան չեմ գրի, որտև վիրավորելու ցանկություն չունեմ, չնայած են բանին, որ դու վիրավորեցիր:

[erexa]

2. հակակրոնավորները - ինքնահաստտման լրջագույն խնդիր ունեցողներ;

Այդ ո՞րտեղից եք վերցրել, որ հակակրոնավորները ինքնահաստատման լրջագույն խնդիր ունեցողներ են:

[Varzor]

և ինչպիսին է քո հետևությունը՞

Իմ հետևությունը էլի նույնն է` կրոնն ու ուսմունքը պետք չի խառնել:
Քո բերած օրինակի վրա ասեմ, կոպիտ տարբերակով` մարքսիստական քողի տակ թաքնված լապիտալիստը:
Իրա կրոնը կապիտալիզմն ա, իսկ ուսմունքը, որն օգտագործելով ուզումա իր նպատակներն իրականացնել` մարքսիզմը:

Ու էդ քո ասած մոլեն հեչ էլ մուսուլման չի, այլ հակառակը` չի հավատում իր իսկ քարոզած ուսմունքին, հետևաբար նաև աստծո դատաստանից ու դժոխքի պատիժներից: Դրա համար էլ տենց զազրելի արարք է իրեն թույլ տվել: Բայց հըլա թող մեկը փորձի կր քարոզած կրոնին հակառակ բան ասի` դժոխքի կրակներով կսկսի վախեցնել: Հենց սա է իրականություննը` ուսմունքը սարքել են իրենց իրական նպատակներին հասնելու միջոց: Ու հենց դա էլ կրոնն է: Իզուր չի, որ երբ ասում են, թե մարդ որ կրոնի հետևորդ է, ապա նշում են մարդկային կառւոյց-կազմակերպության անունը, ոչ թե մաիյն ուզմունքի, որովհետև այդ մարդն իրեն համարելով որևէ կրոնի հետևորդ, հետևում է այդ կազմակերպության կողմից քարոզվող արժեքներին ու դրույթներին:

Հա, Նոյւտոնի օրենքները զուտ գիտելիք են` ուսմունք, իսկ դրանք շահարկելով ուրիշ բաներ անողները` կրոնավոր

[Varzor]

1. կրոնավորները բռոկերների նման մի բան են;
2. հակակրոնավորները - ինքնահաստտման լրջագույն խնդիր ունեցողներ;

Չէ, համամիտ չեմ:
Կրոնավորները - վախի բիզնեսմեններն են
Հակակրոնավորները - մրցակից կազմակերության ներկայացուցիչները

Ժողովսւրդ, էլի խառնեցիք հավատացյալ-կրոնավոր ու աթեիստ-հակակրոնավոր գաղափարները?

Ակումբում չգիտեմ հակակրոնավոր կա, թե չէ, բայց աթեիստներ ոնց որ կան, համենայն դեպս իրենք ու իրենց արտահայտած մտքերն են այդպես ասում:

Մարդը կարող է աթեիստ լինել, բայց հակակրոնավոր չլինել:
Հակակրոնավորը - կրոնի դեմ պայքարողն է, իսկ աթեիստը պայքարելու խնդիր չունի: Նա ինքն իր համար որոշել և հերքել է աստծուն (աստվածներին):
Կրոնավորը դա հավատացյալը չի: Շատ և շատ կրոնավորներ իրակնում բացարձակ հավատացյալ չեն:

[Sambitbaba]

Չէ, համամիտ չեմ:
Կրոնավորները - վախի բիզնեսմեններն են
Հակակրոնավորները - մրցակից կազմակերության ներկայացուցիչները :))

Ժողովսւրդ, էլի խառնեցիք հավատացյալ-կրոնավոր ու աթեիստ-հակակրոնավոր գաղափարները?

Ակումբում չգիտեմ հակակրոնավոր կա, թե չէ, բայց աթեիստներ ոնց որ կան, համենայն դեպս իրենք ու իրենց արտահայտած մտքերն են այդպես ասում:

Մարդը կարող է աթեիստ լինել, բայց հակակրոնավոր չլինել:
Հակակրոնավորը - կրոնի դեմ պայքարողն է, իսկ աթեիստը պայքարելու խնդիր չունի: Նա ինքն իր համար որոշել և հերքել է աստծուն (աստվածներին):
Կրոնավորը դա հավատացյալը չի: Շատ և շատ կրոնավորներ իրակնում բացարձակ հավատացյալ չեն:

Հա, Վարզոր ջան, իհարկե: Եթե շարժվենք միայն բառի բուն իմաստով, շատ հնարավոր է, որ դու ճիշտ ես: Բայց իրականությունն, ինձ թվում է, քիչ այլ է:

Օրինակ, վերցնենք մեր հարգելի Տիգին /Տիգ ջան, ներող եղիր, որ առանց թույլտվության քո անունն եմ օգտագործում, բայց հավատա. դա միայն այն պատճարով, որ ինձ թվում է, թե այս հարցում մենք համախոհներ ենք./: Իմ ակումբում եղած ժամանակահատվածում ես եկել եմ այն եզրակացության, որ Տիգը կրոնավոր չի, չնայած և ընդունում է Աստծո գոյությունը: Բայց ընդունելը չի նշանակում նաև, թե Տիգը՝ հավատացյալ է: Որովհետև, ինչպե՞ս նա պետք է հավատար Աստծոն առանց կրոնի: Դրա համար նա որևէ կրոնից պետք է վերցներ Աստծո նկարագիրն ու մտածեր. հավատա՞մ սրան, թե՞ ոչ:
Իսկ ինձ թվում է, որ Տիգին կրոնի մեջ հիմնականում դուր չի գալիս հենց այն, թե ինչպես է կրոնը մեկնաբանում Աստծոն… չնայած այն բանին, որ Տիգը չի հերքում Աստծոն: Եվ ստացվում է, որ Տիգը հավատացյալ չի, չնայած և ընդունում է Աստծո գոյությունը:

Իսկ հավատացյալն ընդունում է Աստծո գոյությունը, ելնելով որևէ կրոնի բերած մեկնաբանությունից, ինչպես մեր մեջ ոմանք: Այսինքն, հավատում է կոնկրետ կրոնի հեքիաթներին: Դրանով իսկ նա դառնում է կոնկրետ այդ կրոնի ներկայացուցիչը, և դրանով իսկ՝ կրոնավոր-սիրող, քանի որ կրոնավոր-պրոֆեսիոնալի պես /տերտեր, ռաբի, իմամ և այլն/ ընդունում է միայն մեկ կրոն և թքած ունի թե մնացած կրոնների և թե իր կրոնին չպատկանող մնացած մարդկության վրա:

Իսկ աթեիստն էլ, համաձայն եմ, - հերքում է ոչ թե կրոնը. նա հերքում է Աստծոն: Բայց ինչո՞ւ: Որովհետև նա հերքում է Իրական Աստծո՞ն… Ոչ, նա հերքում է ընդամենը այն Աստծոն, ում նկարագրում է յուրաքանրյուր կրոն, քանի ոչ չկա որևէ կրոն, որը կնկարագրեր Իրական Աստծոն: Աթեիստն արդարացիորեն մտածում է. եթե մի կրոն հերքում է մնացած կրոնների աստվածների իրական լինելը, ուրեմն հենց ինքն էլ իրական Աստված չունի, ուրեմն, եթե կրոնների աստվածներն իրական չեն, ուրեմն Աստված՝ չկա… Եվ ստացվում է, որ հերքելով բոլոր կրոններն անխտիր, աթեիստը դառնում է հակակրոնավոր էլ: Կրկնում եմ, որովհետև նա հերքում է բոլոր կրոնների նկարագրած աստվածներին:


Հ.Գ. Եվ այնուհանդերձ, ես հավակնում եմ կրոնավորին որպես բրոկեր ընկալելուն…

[Varzor]

Հա, Վարզոր ջան, իհարկե: Եթե շարժվենք միայն բառի բուն իմաստով, շատ հնարավոր է, որ դու ճիշտ ես: Բայց իրականությունն, ինձ թվում է, քիչ այլ է:

Օրինակ, վերցնենք մեր հարգելի Տիգին /Տիգ ջան, ներող եղիր, որ առանց թույլտվության քո անունն եմ օգտագործում, բայց հավատա. դա միայն այն պատճարով, որ ինձ թվում է, թե այս հարցում մենք համախոհներ ենք./: Իմ ակումբում եղած ժամանակահատվածում ես եկել եմ այն եզրակացության, որ Տիգը կրոնավոր չի, չնայած և ընդունում է Աստծո գոյությունը: Բայց ընդունելը չի նշանակում նաև, թե Տիգը՝ հավատացյալ է: Որովհետև, ինչպե՞ս նա պետք է հավատար Աստծոն առանց կրոնի: Դրա համար նա որևէ կրոնից պետք է վերցներ Աստծո նկարագիրն ու մտածեր. հավատա՞մ սրան, թե՞ ոչ:
Իսկ ինձ թվում է, որ Տիգին կրոնի մեջ հիմնականում դուր չի գալիս հենց այն, թե ինչպես է կրոնը մեկնաբանում Աստծոն… չնայած այն բանին, որ Տիգը չի հերքում Աստծոն: Եվ ստացվում է, որ Տիգը հավատացյալ չի, չնայած և ընդունում է Աստծո գոյությունը:

Իսկ հավատացյալն ընդունում է Աստծո գոյությունը, ելնելով որևէ կրոնի բերած մեկնաբանությունից, ինչպես մեր մեջ ոմանք: Այսինքն, հավատում է կոնկրետ կրոնի հեքիաթներին: Դրանով իսկ նա դառնում է կոնկրետ այդ կրոնի ներկայացուցիչը, և դրանով իսկ՝ կրոնավոր-սիրող, քանի որ կրոնավոր-պրոֆեսիոնալի պես /տերտեր, ռաբի, իմամ և այլն/ ընդունում է միայն մեկ կրոն և թքած ունի թե մնացած կրոնների և թե իր կրոնին չպատկանող մնացած մարդկության վրա:

Իսկ աթեիստն էլ, համաձայն եմ, - հերքում է ոչ թե կրոնը. նա հերքում է Աստծոն: Բայց ինչո՞ւ: Որովհետև նա հերքում է Իրական Աստծո՞ն… Ոչ, նա հերքում է ընդամենը այն Աստծոն, ում նկարագրում է յուրաքանրյուր կրոն, քանի ոչ չկա որևէ կրոն, որը կնկարագրեր Իրական Աստծոն: Աթեիստն արդարացիորեն մտածում է. եթե մի կրոն հերքում է մնացած կրոնների աստվածների իրական լինելը, ուրեմն հենց ինքն էլ իրական Աստված չունի, ուրեմն, եթե կրոնների աստվածներն իրական չեն, ուրեմն Աստված՝ չկա… Եվ ստացվում է, որ հերքելով բոլոր կրոններն անխտիր, աթեիստը դառնում է հակակրոնավոր էլ: Կրկնում եմ, որովհետև նա հերքում է բոլոր կրոնների նկարագրած աստվածներին:

Հ.Գ. Եվ այնուհանդերձ, ես հավակնում եմ կրոնավորին որպես բրոկեր ընկալելուն…

Ընդունում եմ այն մասը, որով ասում ես, որ հավատացյալ լինելու համար պետք է Աստծո որևէ նկարագրի, որևէ պատկերացման գալ: Բայց էդ պատկերացումը կորնը չի տալիս, այլ հենց ուսմունքը: Քրիստոնեության ուսմունքի հիման վրա բազմաթիվ կրեններ կան, սակայն բոլորի հիմքում էլ նույն ուսմունքն է: Ուստի հավատացյալ լինելու համար կրոնը պարտադիր պայման չի: Բավարար է ընդամենը ուսմունքին ծանոթ լինել: Աստվածաշունչ կարդաս, գրածին հավատաս ու կունենաս նաև ինքդ քեզ համար Աստծո կերպարի ընկալման տարբերակը: Ու դրա համար ոչ մի միջնորդ-բրոկեր պետք չի Ուստի ամեն հավատացյալ դեռ կրոնավոր չի, կորնավոր ընդունող չի:
Հավատացյալ լինելը կրոնավոր, կրոնասեր լինելու համար անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար պայման է:

Միանշանակ համամիտ չեմ, որ աթեիզմը հերքում է կրոնների նկարագրած Աստծուն, քանի որ ոնց արդեն ասեցի Աստծուն կրոնները չեն նկարագրում, այլ ուսմունքը: Աթեիզմն իր էությամբ հերքում է գերագույն բանականություն համարվող և տարբեր ուսմունքներով նկարագրվող Աստծուն և մնացած աստվածաենթակա արարածներին: Եվ բնական է, որ որպես հետևանք հերքում է նաև այդ ուսմունքները քարոզող և մեկնաբանող կրոնների հիմնարար գաղափարները: Սակայն աամեն աթեիստ հակակրոնավոր չի:
հակակրոնավոր լինելու համար աթեիստ լինելը նպաստող, բայց ոչ բավարար պայման է:

Սենց ասեմ.
Ուսմունք` գիտելիք Աստծո (աստվածների) մասին, նրա արած գործերի, տված պատվիրանների ու խրատների մասին ևայլն:
Կրոն` մարդկանց կողմից ստեղծված և ղեկավարվող կառույց, որի գոյության, գործունեության և ղեկավարման հիմքում ընկած է ուսմունքը: Կրոնը ոչ թե գիտելիք է ներկայացնում, այլ մեկնաբանում, կիրառում է արդեն իսկ ձևավորված գիտելիքը: Այ հենց ստեղ էլ բրոկեր է դառնում:
Աթեսիստը չի հերքում հենց բրոկերին, այլ ուսմունքը` "ապրանքը", որը գովազդում է բրոկերը:

[Ավետիք]

Ընդունում եմ այն մասը, որով ասում ես, որ հավատացյալ լինելու համար պետք է Աստծո որևէ նկարագրի, որևէ պատկերացման գալ: Բայց էդ պատկերացումը կորնը չի տալիս, այլ հենց ուսմունքը: Քրիստոնեության ուսմունքի հիման վրա բազմաթիվ կրեններ կան, սակայն բոլորի հիմքում էլ նույն ուսմունքն է: Ուստի հավատացյալ լինելու համար կրոնը պարտադիր պայման չի: Բավարար է ընդամենը ուսմունքին ծանոթ լինել: Աստվածաշունչ կարդաս, գրածին հավատաս ու կունենաս նաև ինքդ քեզ համար Աստծո կերպարի ընկալման տարբերակը: Ու դրա համար ոչ մի միջնորդ-բրոկեր պետք չի Ուստի ամեն հավատացյալ դեռ կրոնավոր չի, կորնավոր ընդունող չի:
Հավատացյալ լինելը կրոնավոր, կրոնասեր լինելու համար անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար պայման է:

Միանշանակ համամիտ չեմ, որ աթեիզմը հերքում է կրոնների նկարագրած Աստծուն, քանի որ ոնց արդեն ասեցի Աստծուն կրոնները չեն նկարագրում, այլ ուսմունքը: Աթեիզմն իր էությամբ հերքում է գերագույն բանականություն համարվող և տարբեր ուսմունքներով նկարագրվող Աստծուն և մնացած աստվածաենթակա արարածներին: Եվ բնական է, որ որպես հետևանք հերքում է նաև այդ ուսմունքները քարոզող և մեկնաբանող կրոնների հիմնարար գաղափարները: Սակայն աամեն աթեիստ հակակրոնավոր չի:
հակակրոնավոր լինելու համար աթեիստ լինելը նպաստող, բայց ոչ բավարար պայման է:

Սենց ասեմ.
Ուսմունք` գիտելիք Աստծո (աստվածների) մասին, նրա արած գործերի, տված պատվիրանների ու խրատների մասին ևայլն:
Կրոն` մարդկանց կողմից ստեղծված և ղեկավարվող կառույց, որի գոյության, գործունեության և ղեկավարման հիմքում ընկած է ուսմունքը: Կրոնը ոչ թե գիտելիք է ներկայացնում, այլ մեկնաբանում, կիրառում է արդեն իսկ ձևավորված գիտելիքը: Այ հենց ստեղ էլ բրոկեր է դառնում:
Աթեսիստը չի հերքում հենց բրոկերին, այլ ուսմունքը` "ապրանքը", որը գովազդում է բրոկերը:

Կան տարբեր կրոններ, և բոլորն էլ ունեն իրենց հատուկ ուսմունքը, որոնք մեծամասամբ տարբերվում են միմյանցից, բայց որոշ կետերով մոտենում իրար: Եվ ըստ քեզ, որն է այն միակ-սկզբնաղբյուր ուսմունքը, որն ընկած է բոլոռ կրոնների ուսմունքների հիմքում?

[Varzor]

Կան տարբեր կրոններ, և բոլորն էլ ունեն իրենց հատուկ ուսմունքը, որոնք մեծամասամբ տարբերվում են միմյանցից, բայց որոշ կետերով մոտենում իրար: Եվ ըստ քեզ, որն է այն միակ-սկզբնաղբյուր ուսմունքը, որն ընկած է բոլոռ կրոնների ուսմունքների հիմքում?

Այդ հարցին պատասխանելու համար պիտի բոլոր կրոնների ուսմունքներին ծանոթ լինեմ, ինչը որ չեմ արել, երևի էդքան ժամանակ էլ չունենամ` մի մարդու կյանքը դժվար թե հերիքի բոլոր կրոնները խորապես ուսումնասիրելու ու սկզբնաղբյուրը գտնելու: Ընենց որ, ըստ ինձ` ՉԳԻՏԵՄ

[Ավետիք]

Այդ հարցին պատասխանելու համար պիտի բոլոր կրոնների ուսմունքներին ծանոթ լինեմ, ինչը որ չեմ արել, երևի էդքան ժամանակ էլ չունենամ` մի մարդու կյանքը դժվար թե հերիքի բոլոր կրոնները խորապես ուսումնասիրելու ու սկզբնաղբյուրը գտնելու: Ընենց որ, ըստ ինձ` ՉԳԻՏԵՄ

Քեզ հետ համամիտ եմ, ընդհանուր առմամբ, ֆիզիկապես անհնարին է: Բայց կարելի է հետազոտման հետևյալ ռազմավարությունն ընդունել: Վերցնել հիմնական կրոնների ուսմունքների գլխավոր վարդապետական դրույթ-պատվիրանները, տվյալ ուսմունքների հիմնադիր-վարդապետներին՝ նրանց կյանքն ու սկզբունքները, Աստծո հետ ունեցած նրանց փոխհարաբերություներն ու մոտեցումները, և համեմատել: Ըստ իս, դա այդքան էլ դժվար չի: Ի՞նչ կարծիքի ես:

[dvgray]

Քեզ հետ համամիտ եմ, ընդհանուր առմամբ, ֆիզիկապես անհնարին է: Բայց կարելի է հետազոտման հետևյալ ռազմավարությունն ընդունել: Վերցնել հիմնական կրոնների ուսմունքների գլխավոր վարդապետական դրույթ-պատվիրանները, տվյալ ուսմունքների հիմնադիր-վարդապետներին՝ նրանց կյանքն ու սկզբունքները, Աստծո հետ ունեցած նրանց փոխհարաբերություներն ու մոտեցումները, և համեմատել: Ըստ իս, դա այդքան էլ դժվար չի: Ի՞նչ կարծիքի ես:

էտ ամենը կարծում եմ իմաստ ունի տեսաբանին, իսկ ոչ մասնագետին, "մեկն" էլ հերիք է...

[Moonwalker]

Մոդերատորական. ... և ձայնում է Ժողովողը. «Ի ծագել իւրում ելանէ ընդ հարաւ, եւ պատի ընդ հիւսւսիւ, պատելով պատի. գնայ հողմ, եւ ի շրջանս իւր դառնայ հողմ»:

Բարի քննարկումներ:

[Varzor]

Քեզ հետ համամիտ եմ, ընդհանուր առմամբ, ֆիզիկապես անհնարին է: Բայց կարելի է հետազոտման հետևյալ ռազմավարությունն ընդունել: Վերցնել հիմնական կրոնների ուսմունքների գլխավոր վարդապետական դրույթ-պատվիրանները, տվյալ ուսմունքների հիմնադիր-վարդապետներին՝ նրանց կյանքն ու սկզբունքները, Աստծո հետ ունեցած նրանց փոխհարաբերություներն ու մոտեցումները, և համեմատել: Ըստ իս, դա այդքան էլ դժվար չի: Ի՞նչ կարծիքի ես:

Դե ինչքանով որ ես եմ տենց արել` քրիստոնեություն, հուդայականություն, իսլամ, բուդդիզմ, հինդուիզմ կրոնների շրջանակներում որոշակի եզրահանգման եկել եմ:
ԻՄ կարծիքով ընդհանրությունները հետևյալն են
1. Աստված(աստվածներ) կա և նա է արարել աշխարհն ու մարդկանց:
2. Մարդը հոգի ունի, որն աստված է տվել:
3. Մարդը պետք է երկրպագի աստվածներին:
4. Գոյություն ունեն բարի և չար ուժեր:
5. Կա ինչ-որ մի երանելի և բաղձալի վիճակ(ներ), որին կարելի է հասնել (նիրվանա, գերագույն պայծառացում, դրախտ)
6. Երանելի վիճակին հասնելու համար պետք է որոշակի կանոնների հետևել:
7. Ինչ-որ մեկը միշտ հանդես է գալիս այդ երանելի կանոնները քարոզողի դերում:

Էլի կգրեմ, բայց հիմնականում ակևորում եմ սրանք` որպես ֆունդամենտալ դրույթներ: Ընդ որում առաջին երեք կետերը այն հիմնաքարերն են, որոնց վրա խարսխվում են այդ կրոնները:
Աթեիզմը մերժում է այդ հիմնաքարերը, ուստի ցանկացած կրոնի ուսմունք ինքնին անընդունելի է աթեիզմի տեսանկյունից, քանի որ բխում է մերժելի հիմունքներից: