Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[StrangeLittleGirl]

Կյանքի որակի հետ կապված մի բան ասեմ. ես ընդհանուր առմամբ շատ առողջ եմ սնվում։ Բայց դա 100%-անոց չի։ Երբեմն լինում են իրավիճակներ, որ օրինակ պիտի ընկերներիս հետ գնամ բուրգեր ուտելու կամ էլ հրաժարվեմ, ասեմ բուրգեր չեմ ուտում, գնամ տուն։ Իմ կյանքի որակի վրա խայտառակ բացասաբար կազդի ընկերներիս հետ ժամանակ չանցկացնելը, բայց էդ մի բուրգերը հաստատ ինձ ոչ ճարպակալած կսարքի, ոչ քունս կխանգարի, ոչ տրամադրությունս կփչացնի, ոչ էլ մարսողությունս։

Սնունդը կյանքում ամեն ինչ չի էլի, ու շատ խիստ սննդակարգերը նաև շատ բացասական հետևանքներ են ունենում սոցիալական կապերի վրա։ Իսկ սոցիալական կապերը նույնքան կարևոր են հոգեկան և ֆիզիկական առողջության համար, որքան առողջ սնունդը։ Ընդ որում, նենց չի, որ մարդիկ հատուկ սկսում են քո դեմ տրամադրվել քո խիստ սննդակարգերի պատճառով, այլ հաճախ առանց գիտակցելու սկսում են կամաց-կամաց դուրս մղել իրենց շրջանակներից։

[Վիշապ]

Մդա՜․․․ Ես չգիտեի, որ աղբ սնունդը այդքան երջանկություններ կարող է պարգևել, իսկ հրաժարվելն էլ լուրջ զրկանքներ ու տառապանք է փաստորեն։
Նաչինկայով կարկանդակի սինդրոմը բարձունքի վրա, իր ողջ հմայքով։

Բյուր, որ գնում ես բուրգեր ուտելու, ընդամենը բուրգերը առանց հացի պատվիրի, մսով ուզի, բեկոնով, ձվով, պանրով։ Կամ ասա, թող հազարի թուփ դնեն հացի տեղը։
Նորմալ բուրգերնոցներում կետչուպ-մայոնեզն էլ իրենք չեն լցնում, տալիս են, որ դու լցնես, ու էդ մի «հաճույքներն» էլ բաց թող ու վայելի բուրգերդ։
Շատ բարդ ա չէ՞, կամ էլ ընկերներդ կծիծաղեն վրեդ ու էլ բուրգեր ուտելու չեն հրավիրի։

[StrangeLittleGirl]

Մդա՜․․․ Ես չգիտեի, որ աղբ սնունդը այդքան երջանկություններ կարող է պարգևել, իսկ հրաժարվելն էլ լուրջ զրկանքներ ու տառապանք է փաստորեն։
Նաչինկայով կարկանդակի սինդրոմը բարձունքի վրա, իր ողջ հմայքով։

Բյուր, որ գնում ես բուրգեր ուտելու, ընդամենը բուրգերը առանց հացի պատվիրի, մսով ուզի, բեկոնով, ձվով, պանրով։ Կամ ասա, թող հազարի թուփ դնեն հացի տեղը։
Նորմալ բուրգերնոցներում կետչուպ-մայոնեզն էլ իրենք չեն լցնում, տալիս են, որ դու լցնես, ու էդ մի «հաճույքներն» էլ բաց թող ու վայելի բուրգերդ։
Շատ բարդ ա չէ՞, կամ էլ ընկերներդ կծիծաղեն վրեդ ու էլ բուրգեր ուտելու չեն հրավիրի։

Ոնց որ թե լավ չհասկացար։ Ստեղ խոսքը ոչ թե բուն աղբ սննդի մասին ա, այլ ընկերների հետ անցկացրած ժամանակի։ Իհարկե, տարբերակ կա նաև կապրիզ անելու, ասելու՝ էկեք բուրգերի տեղը գնանք էսինչ տեղը։ Բայց մարդիկ կապրիզնի մարդկանց էլ չեն սիրում, հաջորդ անգամ չեն ուզի քեզ տեսնել։
Իսկ քո առաջարկած ռեցեպտի մասով կարամ ասեմ, որ ես նույնիսկ ավելի մեծ մեղք եմ գործում նման դեպքերում. բուսակերական բուրգեր եմ պատվիրում։ Օ՜ կարնիվոր աստվածներ, ինչպիսի՜ աններելի մեղք

[Վիշապ]

Ոնց որ թե լավ չհասկացար։ Ստեղ խոսքը ոչ թե բուն աղբ սննդի մասին ա, այլ ընկերների հետ անցկացրած ժամանակի։ Իհարկե, տարբերակ կա նաև կապրիզ անելու, ասելու՝ էկեք բուրգերի տեղը գնանք էսինչ տեղը։ Բայց մարդիկ կապրիզնի մարդկանց էլ չեն սիրում, հաջորդ անգամ չեն ուզի քեզ տեսնել։
Իսկ քո առաջարկած ռեցեպտի մասով կարամ ասեմ, որ ես նույնիսկ ավելի մեծ մեղք եմ գործում նման դեպքերում. բուսակերական բուրգեր եմ պատվիրում։ Օ՜ կարնիվոր աստվածներ, ինչպիսի՜ աններելի մեղք

Այ որ բանջարի տեղը միս ուտեիր, ապա կտեսնեիր, որ ոչ թե ես քեզ չհասկացա, այլ դու ինձ չհասկացար: Ես բացարձակ չեմ գրել՝ բուրգերի տեղը էսինչ տեղը գնա:

[Adam]

Ու այո՜՜՜ !!! , խնձորի նաչինկաաա 4evaaa ՜՜՜

ովքեր երբևէ Ֆրանսիա ոտք են դրել ՝ կհասկանան կապուչինոյախաառռռռը «խնձորով հողաթափ» (chausson aux pommes) ուտելու էքստազը:

Իսկ բացի դրանից՝ այոոո՜՜՜՜՜ , կաաայֆ ու էքստազ (կարող ա նաև՝ օրգազմ ու աստրալ ճանապարհորդություն) , երբ շուրթերովդ ծորում ա Double Whopper-ի յուղն ու ձեթը՝ խառնված սոխոտ թթու վարունգի, մայոնեզի, curry սոուսի ու այտերիդ վրա փշուր-փշուր քսմրտվող հացի քնջութի փաթիլներով …

որ էդ ընթացքում էլ, մեկումեջ, բեկոնոտ ֆրի կարտոշկեն թաթախում ես մայոնեզի ու կետչուպի մեջ ու մխրճում բերանդ՝ սառը cherry կոկա կոլան էլ վրից քաշելով կոկորդդ:

Կամ էլ՝ մակդոնալցի potatoes -ը՝ իր հատուկ Deluxe սոուսով …

Կամ՝ KFC-ի կծու բուդիկները …

Էն, որ ուտելու վախտ՝ յուղը ծորու՜՜՜մ ա … լնդերդ էլ վառվում են կծվությունից …
Ու դու սիրում ես էդ յուղը ծորաացնեեե՜՜՜լ ՝ պաքսիմատի փշուր-փշուր հատիկները հերթով, մեկ-մեկ ղրճտացնելով ատամներիդ տակ ու ֆրի կարտոշկեն նորից ու նորից թաթախելով կետպուչի կամ գառչիցի , մայօնիեզի կամ էլ չիլի սոուսի խորքերում …

Ես ուզում եմ հավերժ ծորացնեեե՜՜՜լ էդ յուղն ու ձեթը: Հավեեեեեե՜՜՜՜րժ:

Հիմա սարքել եմ ամիսը մի անգամ:

Բայց ամիսը գոնե 1 անգամ չեմ կարա չծորացնեմ …

Պիտի ծորացնե՜մ …

[Վիշապ]

...
Վիշապը կարա տուն ու բոթաս ունենա, բայց կյանքում ինքը ինձ չի կարա համոզի, որ ինքն էս աշխարհում տառապելու էլ ոչինչ չունի: Դա կլինի՝ ասել՝ ես էս աշխարհի վրա չեմ ապրում:

...

Էս մոլորակի վրա մեծագույն դժբախտությունները մարդկային հիվանդություններն են, ֆիզիկական ու մտավոր արատները, տկար մարմնից ու հոգուց բխող հիվանդ աշխարհայացքներն ու ընտրությունները:
Կոնկրետ իմ կյանքի մեծագույն տառապանքը մորս ծանր հիվանդությունն էր ու հորս հարբեցողությունը, ու հա՝ հերս տենց ընկերների հետ ժամանակ էր անցկացնում
Ու իմ սթրեսներից ու նորմալ սննդի դեֆիցիտից առաջացած խրոնիկ առողջական պրոբլեմները:
Ու երևի պարզ է չէ՞, որ «տառապանքի» մասին ձեր փիլիսոփայությունները ինձ համար դատարկաբանություն են:

[ivy]

Ակումբը հենց մի քիչ ակտիվանում է, դառնում է իրական կյանքի խտացված պատկեր։
Բևեռային հայացքներով մարդիկ՝ ամեն մեկն իր դիրքում համոզված, նաև համախոհություն՝ երբեմն փոփոխվող եզրերով, էթիկայի սահմաններում ծավալվող կամ երբեմն դրանից էլ դուրս եկող բաց ու փակ կոնֆլիկտներ։
Իրար հանդեպ փոփոխվող համակրանք-հակակրանք, իրավիճակների ու մարդկանց հանդեպ ամբիվալենտ զգացմունքներ և/կամ պահվածք:
Իրար խելք սովորեցնել, իրար տեղի-անտեղի խորհուրդներ տալ, իրար բացատրել, թե ոնցը ինչ է կամ ուղղակի հավեսով զրուցել ինչից պատահի, կիսվել դիտարկումներով՝ առանց դրանք գնահատելու։
Գլուխ գովել կամ նվնվալ, ընկնել մարդամեջ, բոլորի հետ ասել-խոսել կամ մի հայացք նետել ու աջը քաշած անցնել սեփական գործին։
Ու նույն իրավիճակի բազմատեսակի ընկալումներ և ինտերպրետացիաներ՝ նայած ով ինչ ապակիներով ակնոց է կրում։
Հետաքրքիր է

[Վիշապ]

Ես անկեղծ ասեմ, որ ինչ դիետաս փոխել ու ալկոհոլից հրաժարվել եմ, աշխարհը մի փոքր ավելի մռայլ գույներով եմ տեսնում: Օրինակ ասենք նախկինում, որ համարյա ամեն օր մի փոքր կոնծում էի, ապա ավելի հանդուրժող էի, սիրառատ, պուպուշիկ: Բայց ինձ թվում է, որ հիմիկվա իմ մռայլ գույներով աշխարհն է իրականությունը, ու շաքարի և/կամ ալկոհոլի ու մնացած տոքսիկ նյութերի թմբիրի տակ մարդկանց մեծամասնությունը շշմած է, իրականության զգացումը կորցրած, կուրորեն խարխափող: Խավարի մեջ մոլորորված ուրվականների պես ուղղակի իներցիայով քարշ ենք տալիս գոյություններս մեր կարծրատիպային ակվարիումներում, ու թմրեցնում ենք հնարավոր հարցականները «նաչինկայով կարկանդակով»:

[Adam]

Ես անկեղծ ասեմ, որ ինչ դիետաս փոխել ու ալկոհոլից հրաժարվել եմ, աշխարհը մի փոքր ավելի մռայլ գույներով եմ տեսնում: Օրինակ ասենք նախկինում, որ համարյա ամեն օր մի փոքր կոնծում էի, ապա ավելի հանդուրժող էի, սիրառատ, պուպուշիկ: Բայց ինձ թվում է, որ հիմիկվա իմ մռայլ գույներով աշխարհն է իրականությունը, ու շաքարի և/կամ ալկոհոլի ու մնացած տոքսիկ նյութերի թմբիրի տակ մարդկանց մեծամասնությունը շշմած է, իրականության զգացումը կորցրած, կուրորեն խարխափող: Խավարի մեջ մոլորորված ուրվականների պես ուղղակի իներցիայով քարշ ենք տալիս գոյություններս մեր կարծրատիպային ակվարիումներում, ու թմրեցնում ենք հնարավոր հարցականները «նաչինկայով կարկանդակով»:

Դու աշքիս Ցար Պուտյարայի ճանապարհն ես բռնել: Չխմել ոչ մի կաթիլ, լինել առույգ, զգոն, յուր տոռսը ի ցույց դնել ձիու վրա նստած ու հետո մտնել բունկեռ ու գոյություն քաշ տալ :ճճճ

Հ.գ. իսկ քո ասած՝ «իմ մռայլ գույներով աշխարհն է իրականությունը»՝ էդ նույն բանն ա, ոնց որ ասես՝ «ես այսօրվանից տեսնելուց հրաժարվում եմ, քանի որ աշխարհն ընկալելու լիքը ուրիշ ու ավելի հետաքրքիր զգայարաններ կան ու բռնես աչքերդ հանես ու ասես սա՛ ա աշխարհը. մթություն ու խավար !!! հիմա ես իրոք ապրում եմ !!!»:

Հիմա նույնն էլ՝ էդ խմիչքը, նաչինկով կոռժիկը, Mojito կակտելը, խոզի չալաղաջը, պոպկոռնը, անանասի սոկը, մանդարինըվի տորթը, բլինչիկը, խնկալին, սաբուեի սենդվիչները, տակոսի բուղաչեքը … տո դաժե քո խաթր նաև ՝ շեդառ պանիրը … դրանք ամեն մեկը իրանցից փոքրիկ զգայարանիկներ են չէ՞ ներկայացնում, որոնցով ընկալում ու գունավորում ես էս խավար աշխարհը

ինչի՞ զրկել քեզ:

[Բարեկամ]

Ես անկեղծ ասեմ, որ ինչ դիետաս փոխել ու ալկոհոլից հրաժարվել եմ, աշխարհը մի փոքր ավելի մռայլ գույներով եմ տեսնում: Օրինակ ասենք նախկինում, որ համարյա ամեն օր մի փոքր կոնծում էի, ապա ավելի հանդուրժող էի, սիրառատ, պուպուշիկ: Բայց ինձ թվում է, որ հիմիկվա իմ մռայլ գույներով աշխարհն է իրականությունը, ու շաքարի և/կամ ալկոհոլի ու մնացած տոքսիկ նյութերի թմբիրի տակ մարդկանց մեծամասնությունը շշմած է, իրականության զգացումը կորցրած, կուրորեն խարխափող: Խավարի մեջ մոլորորված ուրվականների պես ուղղակի իներցիայով քարշ ենք տալիս գոյություններս մեր կարծրատիպային ակվարիումներում, ու թմրեցնում ենք հնարավոր հարցականները «նաչինկայով կարկանդակով»:

Իսկ էդ ասածդ մռայլ իրականությունը տեսնելն ինչու՞ ա կամ ինչո՞վ ա քեզ համար նախընտրելի։

[Վիշապ]

Դու աշքիս Ցար Պուտյարայի ճանապարհն ես բռնել: Չխմել ոչ մի կաթիլ, լինել առույգ, զգոն, յուր տոռսը ի ցույց դնել ձիու վրա նստած ու հետո մտնել բունկեռ ու գոյություն քաշ տալ :ճճճ

Հ.գ. իսկ քո ասած՝ «իմ մռայլ գույներով աշխարհն է իրականությունը»՝ էդ նույն բանն ա, ոնց որ ասես՝ «ես այսօրվանից տեսնելուց հրաժարվում եմ, քանի որ աշխարհն ընկալելու լիքը ուրիշ ու ավելի հետաքրքիր զգայարաններ կան ու բռնես աչքերդ հանես ու ասես սա՛ ա աշխարհը. մթություն ու խավար !!! հիմա ես իրոք ապրում եմ !!!»:

Հիմա նույնն էլ՝ էդ խմիչքը, նաչինկով կոռժիկը, Mojito կակտելը, խոզի չալաղաջը, պոպկոռնը, անանասի սոկը, մանդարինըվի տորթը, բլինչիկը, խնկալին, սաբուեի սենդվիչները, տակոսի բուղաչեքը … տո դաժե քո խաթր նաև ՝ շեդառ պանիրը … դրանք ամեն մեկը իրանցից փոքրիկ զգայարանիկներ են չէ՞ ներկայացնում, որոնցով ընկալում ու գունավորում ես էս խավար աշխարհը

ինչի՞ զրկել քեզ:

Դու փորձիր հասկանալ, որ էդ նշածդ, իրականում՝ հավայի բաների նկատմամբ, մարդս հետաքրքրությունը կորցնում է, երբ որ սկսում է մարդավարի բաներ ուտել։ Այսինքն էն կայֆը, որ դու ստանում էիր կարկանդակից (դե հասկացար՝ ինչով), փոխարենը սկսում ես ստանալ ձվից, մսից, կարագից, բեկոնից։ Ու դա իրականում քո ստացած կայֆը չի, աղիքներիդ բակտերիաների կայֆերն են, որ մի պուճուր էլ քեզ են բաժին տալիս։ Ու մի փունջ էլ հաստ բոնուսներ են հետը գալիս՝ կայուն բարձր էներգիա, որակյալ քուն, լիբիդո, ուղեղի պայծառություն, թեթևություն ու դրանք ի տարբերություն ինտոքսիկացիայից բխող հալուցինացիաների, մի քիչ ավելի բնական զգացողություններ են, էն ինչ որ fucking բնությունը տալիս է քեզ, այսինքն օրիգինալ վերսիան ա, խակեռական վերսիան չի, capisce?

[Վիշապ]

Իսկ էդ ասածդ մռայլ իրականությունը տեսնելն ինչու՞ ա կամ ինչո՞վ ա քեզ համար նախընտրելի։

The Matrix-ը հիշու՞մ ես։ Ես ընտրում եմ կարմիր կոճակը։

[One_Way_Ticket]

Դու փորձիր հասկանալ, որ էդ նշածդ, իրականում՝ հավայի բաների նկատմամբ, մարդս հետաքրքրությունը կորցնում է, երբ որ սկսում է մարդավարի բաներ ուտել։ Այսինքն էն կայֆը, որ դու ստանում էիր կարկանդակից (դե հասկացար՝ ինչով), փոխարենը սկսում ես ստանալ ձվից, մսից, կարագից, բեկոնից։

Էս մասը, ինձ թվում է, հոգիդ ծռում ես (кривишь душой): Շաքարի նկատմամբ հետաքրքրությունը կորցնելու զգացումն ինձ քաջ ծանոթ է, ինչը չի նշանակում, որ միսն ու ձուն էդ նույն կայֆը տալիս են։ Ոչ էլ նշանակում է, որ մսի կայֆն ավելի վատն է, այն պարզապես ուրիշ է։

Թերևս միակ լուրջ արգումենտը տարիքի հետ խրոնիկ հիվանդություններ ձեռք չբերելն է։ Բայց կյանքից հաճույք ստանալն էլ ամենաթույլ արգումենտը չէ։

[Բարեկամ]

The Matrix-ը հիշու՞մ ես։ Ես ընտրում եմ կարմիր կոճակը։

Հա, ես էլ մատրիքսը նկատի ունեի, ու իմ հարցը հետևյալն էր․ ինչու՞ ես նախընտրում կարմիր կոճակը։

[Վիշապ]

Էս մասը, ինձ թվում է, հոգիդ ծռում ես (кривишь душой): Շաքարի նկատմամբ հետաքրքրությունը կորցնելու զգացումն ինձ քաջ ծանոթ է, ինչը չի նշանակում, որ միսն ու ձուն էդ նույն կայֆը տալիս են։ Ոչ էլ նշանակում է, որ մսի կայֆն ավելի վատն է, այն պարզապես ուրիշ է։

Թերևս միակ լուրջ արգումենտը տարիքի հետ խրոնիկ հիվանդություններ ձեռք չբերելն է։ Բայց կյանքից հաճույք ստանալն էլ ամենաթույլ արգումենտը չէ։

Շաքարեղենի դոֆամինային էֆեկտը ուժեղ է ու կարճատև, ճարպերի դոֆամինային էֆեկտը թույլից միջին է, բայց երկարատև:
Եթե ժամանակաամպլիտուդային մակերես նկարենք մեր երևակայության մեջ, ապա իմ կարծիքով երջանկության գումարային չափով ճարպայինը կրում է շաքարայինին, բայց ամպլիտուդային չափով զիջում է: Բայց կտրուկ ամպլիտուդները թանկ են նստում, միշտ կարելի է համեմատել նարկոտիկների հետ:
Մարդկանց մեծամասնությունը երբեք իրենց ծեր, կամ մեռնելուց առաջ չեն պատկերացնում, այ որ շանս ունենան մի հատ ծերանան ու նորից հետ գան, ինձ թվում է, միանգամից «նաչինկայով կարկանդակի» սինդրոմից կբուժվեն: