Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[ivy]

Մեր ընտանիքը բուսակեր է։ Արեգն էլ չորս տարեկան է, ու ծնված օրվանից միս կերած չկա։ Մինչև վերջերս նույնիսկ չգիտեր մսի գոյության մասին։ Իմանալուց հետո էլ որոշ ժամանակ չգիտեր, թե միսն ինչ է իրենից ներկայացնում։ Իսկ որ իմացավ՝ ուրիշ շատ մարդիկ ուտում են, դե, բնական է, հետաքրքրություն առաջացավ, ինքն էլ ցանկություն հայտնեց ուտելու։ Ես էլ իրեն բացատրեցի, թե միսն իրականում ինչ է։ Շատ ազդվել էր։ Ասեց՝ չեմ ուզում կենդանիներին միս դարձնեն, ու որոշեց, որ չի ուտի միս։
Երեկ էլ մսի մասին էլի խոսակցություն եղավ, ասեց.
– Ես մսին կծեծեմ, կջարդեմ ու մեջից խեղճ կենդանուն կհանեմ ։
Աչքիս՝ լավ չէի բացատրել. երեխեն կարծել էր, թե միսն ինչ–որ բան է, որի մեջ կենդանիներին փակում և ազատազրկում են, ինքն էլ որոշել էր հերոսաբար ազատագրել խեղճերին ։

Այ սենց ենք էլի մեր սեփական գաղափարներն ու համոզմունքները փորձում երեխեքինը դարձնել: Բուսակերություն լինի, կրոն, թե ուրիշ մի բան: Էն դեպքում, որ իրենք դեռ ընդունակ չեն դա լիովին ընկալել ու գիտակցված որոշումներ կայացնել:
Պատասխանից էլ է զգացվում, որ բան չի հասկացել երեխեն, թե ինչ է էդ միսը, ինչ կապ ունի կենդանու հետ ու ինչի ինքը պիտի դա չուտի:
Եսիմ, չգիտեմ որն է ճիշտը: Բայց երևի սենց հարցերի դեպքում արժի սպասել, մարդ մի քիչ հասունանա՝ ինքը որոշի որն է իր համար լավն ու վատը, ճիշտն ու սխալը: Թող էլի բուսակեր լինի, բայց հասկանալով, գիտակցված ընտրությամբ:
Բայց գիտեմ, որ վիճելի հարց է: Ու ի վերջո ամեն ընտանիք ինքն է իր համար որոշում էդ հարցի լուծումը:

[Լեո]

Այ սենց ենք էլի մեր սեփական գաղափարներն ու համոզմունքները փորձում երեխեքինը դարձնել: Բուսակերություն լինի, կրոն, թե ուրիշ մի բան: Էն դեպքում, որ իրենք դեռ ընդունակ չեն դա լիովին ընկալել ու գիտակցված որոշումներ կայացնել:
Պատասխանից էլ է զգացվում, որ բան չի հասկացել երեխեն, թե ինչ է էդ միսը, ինչ կապ ունի կենդանու հետ ու ինչի ինքը պիտի դա չուտի:
Եսիմ, չգիտեմ որն է ճիշտը: Բայց երևի սենց հարցերի դեպքում արժի սպասել, մարդ մի քիչ հասունանա՝ ինքը որոշի որն է իր համար լավն ու վատը, ճիշտն ու սխալը: Թող էլի բուսակեր լինի, բայց հասկանալով, գիտակցված ընտրությամբ:
Բայց գիտեմ, որ վիճելի հարց է: Ու ի վերջո ամեն ընտանիք ինքն է իր համար որոշում էդ հարցի լուծումը:

Ես չեմ կարծում, որ բուսակերությունը մի առանձնակի հերոսություն է, ու դա երեխային պարտադրելն էլ կրկնակի հերոսություն:
Բնությունն ունի օրենքներ, որոնցով մենք ապրում ենք: Էդ օրենքները հաճախ դաժան են, բայց եթե դու մի ընդհանուր բանի մասնիկ ես, ապա պետք է էդ ընդնանրության որոշակի օրինաչափություններին համակրեպվես: Ու դա երեխան պիտի ամենավաղ հասակից հասկանա, այլապես հետագայում հոգեկան տրավմաներից խուսափելը դժվար կլինի: Երեխային բուսակերություն պարտադրելը նշանակում է ցնցումների ենթարկել նրա դեռ նոր-նոր ձևավորվող աշխարհընկալումն ու ինքնաճանաչողությունը:
Մարդ պիտի բանական ընտրությամբ դրան գնա: Ըստ իս ոչ մի նպատակ չի կարող արդարացնել նմանատիպ միջոցները:

[Tiger29]

Ամեն ինչը չափի մեջ է գեղեցիկ: Գալիս է մի պահ, երբ հակառակ կողմից էլ են չափն անցնում:
Երեխաներին, ընդհանուր աշխարհից դուրս պահելը, անհնար է:

[keyboard]

Իսկ կա՞ ապացույց, որ բույսերը կենդանիներից ավելի քիչ են ցավում, երբ իրանց սպանում, ուտում կամ որպես անշունչ մի բան են ներկայացնում:

[Գալաթեա]

Բուսակերությունն ընտրություն ա՝ տարբեր դրդապատճառներով: Սկսած առողջական նկատառումներից, վերջացած աշխարհընկալումից:
Իսկ ընտրել բոլորս էլ ունենք իրավունք:
Այ երեխու փախարեն ընտրելուց ես էլ եմ մի տեսակ լինում, բայց բոլոր երեխաներն էլ, ուզենք-չուզենք, մեծանում են, սեփական կամքի տեր են դառնում, ու եթե մի օր անկախ ամեն ինչից որոշում են ծնողներից տարբերվող սննդակարգ ունենալ, մի քիչ կասկածում եմ, որ որևէ ծնող կապում է իր երեխուն սեղանի ոտքից ու կստիպում բանջարեղեն ուտել:

[Շինարար]

Էրեխեք, էդ նույն կերպ վիճելի ա մսակերության պարտադրումը երեխաներին: Բնական ա, որ բուսակեր ընտանիքում երեխան բուսակեր ա լինելու, ուրիշ էլ ո՞նց:


Ոչ մի երեխա չի ընտրում ինչ ընտանիք ծնվի. եթե էդ ընտանիքում խոսում են հայերեն, ուզած չուզած ինքը հայերեն ա խոսում, չնայած իր առջև ավելի մեծ հնարավորություններ կբացվեին եթե ինքը անգլերենի լեզվակիր լիներ այսպես ասած, եթե ընտանիքը մուսուլման ա, խոզի միս չեն ուտում, ասենք՝ Հայաստանում՝ շան միս չեն ուտում և այլն, զրկո՞ւմ են երեխաներին շան մսից դուրս ա գալիս: Ինձ թվում ա պետք չի ծայրահեղացնել ու ամեն ինչում պարտադրանք տեսնել, պարզ ա, եթե տանը միս չի եփվում, երեխան միս չի ուտելու տանը, հո չե՞ն արգելում էդ նույն երեխային դրսում ուտել:

[ivy]

Էրեխեք, էդ նույն կերպ վիճելի ա մսակերության պարտադրումը երեխաներին: Բնական ա, որ բուսակեր ընտանիքում երեխան բուսակեր ա լինելու, ուրիշ էլ ո՞նց:


Ոչ մի երեխա չի ընտրում ինչ ընտանիք ծնվի. եթե էդ ընտանիքում խոսում են հայերեն, ուզած չուզած ինքը հայերեն ա խոսում, չնայած իր առջև ավելի մեծ հնարավորություններ կբացվեին եթե ինքը անգլերենի լեզվակիր լիներ այսպես ասած, եթե ընտանիքը մուսուլման ա, խոզի միս չեն ուտում, ասենք՝ Հայաստանում՝ շան միս չեն ուտում և այլն, զրկո՞ւմ են երեխաներին շան մսից դուրս ա գալիս: Ինձ թվում ա պետք չի ծայրահեղացնել ու ամեն ինչում պարտադրանք տեսնել, պարզ ա, եթե տանը միս չի եփվում, երեխան միս չի ուտելու տանը, հո չե՞ն արգելում էդ նույն երեխային դրսում ուտել:

Իհարկե արգելում են։ Բայց դե նորից եմ ասում, միանշանակ չի էս հարցի հանդեպ վերաբերմունքը։
Ես ինքս բուսակեր եմ, պստոյիս համար մսով ճաշեր սարքում եմ, մնգոյում էլ էն ա ուտում, ինչ բոլորը։ Ուղղակի իմ մոտեցումը բուսակերությանը սկզբունքային չի։ Հնարավոր է, ես էլ ուրիշ վերաբերմունք ունենայի երեխայիս սննդի հարցում, եթե «գաղափարային» բուսակեր լինեի։

[Աթեիստ]

Իհարկե արգելում են։ Բայց դե նորից եմ ասում, միանշանակ չի էս հարցի հանդեպ վերաբերմունքը։
Ես ինքս բուսակեր եմ, պստոյիս համար մսով ճաշեր սարքում եմ, մնգոյում էլ էն ա ուտում, ինչ բոլորը։ Ուղղակի իմ մոտեցումը բուսակերությանը սկզբունքային չի։ Հնարավոր է, ես էլ ուրիշ վերաբերմունք ունենայի երեխայիս սննդի հարցում, եթե «գաղափարային» բուսակեր լինեի։

+1
Ես էլ կարտոֆիլ ու բիբար չեմ ուտում, բայց երեխաներիս ռացիոնը իմ ճաշակով չպիտի որոշվի։
Կամ ես զզվում ա արամաստրյանական «երաժշտությունից» ու տանը նման բան չի հնչում, բայց դա չի նշանակում, որ երեխաներին արգելելու եմ լսել։
Ճաշակը անհատական բան ա։

Շին, հիմի որ երեխես գա խնդրի շան միս ուտել ու ես ձև գտնեմ հայթայթելու, խի՞ պտի արգելեմ։
Ճիշտ ես, ինչ տեսնում, էն են ուզում, բայց տեսնելը մենակ տանը չի վերաբերում, երեխան տնից դուրս էլ ա գալիս, դուրսն էլ ա շատ բան տեսնում։

Կարա՞ս գուշակես, թե ես քանի անգամ ես տղուս ասել աստված չկա։ Ոչ մի։ Որտև դա էլ պարտադրանքով չպիտի լինի։

[Շինարար]

Իհարկե արգելում են։ Բայց դե նորից եմ ասում, միանշանակ չի էս հարցի հանդեպ վերաբերմունքը։
Ես ինքս բուսակեր եմ, պստոյիս համար մսով ճաշեր սարքում եմ, մնգոյում էլ էն ա ուտում, ինչ բոլորը։ Ուղղակի իմ մոտեցումը բուսակերությանը սկզբունքային չի։ Հնարավոր է, ես էլ ուրիշ վերաբերմունք ունենայի երեխայիս սննդի հարցում, եթե «գաղափարային» բուսակեր լինեի։

Այվ, ուղղակի ասենք քո մոտեցումն էլ ձևավորվել ա լայն առումով նրանով, որ էն միջավայրում որում մեծացել ես ու ապրել, միս են ուտում, չէ՞: Ինչո՞ւ ես միս եփում երեխայիդ համար, չէ՞ որ դու մանկուց սովորեցնում ես նրան միս ուտել, իսկ հետո գուցե ինքը համարի, որ դա սխալ ա: Ես էլ միանշանակ մոտեցում չունեմ, եթե էդ հարցը քննարկում եմ, թե չէ էլ ինչո՞ւ պիտի քննարկեի, եթե հասկանալու ցանկություն չլիներ:

Իսկ արգելել ուղղակի չեն կարող, որովհետև երեխան հիմա փոքր ա, հետո կմեծանա, մի անգամ կփորձի, դուրը կգա, ի՞նչ պիտի անեն տանը, ծեծելո՞ւ են: Չեմ պատկերացնում էս մսակեր աշխարհում ոնց կարաս արգելքով երեխային հեռու պահել մսից:

[Շինարար]

+1
Ես էլ կարտոֆիլ ու բիբար չեմ ուտում, բայց երեխաներիս ռացիոնը իմ ճաշակով չպիտի որոշվի։
Կամ ես զզվում ա արամաստրյանական «երաժշտությունից» ու տանը նման բան չի հնչում, բայց դա չի նշանակում, որ երեխաներին արգելելու եմ լսել։
Ճաշակը անհատական բան ա։

Շին, հիմի որ երեխես գա խնդրի շան միս ուտել ու ես ձև գտնեմ հայթայթելու, խի՞ պտի արգելեմ։
Ճիշտ ես, ինչ տեսնում, էն են ուզում, բայց տեսնելը մենակ տանը չի վերաբերում, երեխան տնից դուրս էլ ա գալիս, դուրսն էլ ա շատ բան տեսնում։

Կարա՞ս գուշակես, թե ես քանի անգամ ես տղուս ասել աստված չկա։ Ոչ մի։ Որտև դա էլ պարտադրանքով չպիտի լինի։

Արտ, չես արգելի, բայց մեկը ես ոչ մի կերպ չեմ էլ փորձի հայթայթել, ու ասեմ խի, որովհետև էն ընտանիքում, որում մեծացել եմ, ինձ «պարտադրվել» ա (ձեր ասելով) ահագին անտարբեր մոտեցում սննդի նկատմամբ, էնքան ա կշտանալ ու անհրաժեշտ ռացիոնը ունենալ՝ էդ էլ էլի նախ և առաջ մրգերի ու բանջարեղենի առումով, ու էդ համով ուտել կամ սիրտս էս ա ուզում կամ էսինչ բանը լիներ ուտեի և այլն թեմաները ահագին խորթ են ինձ համար՝ շնորհիվ էն միջավայրի, որում մեծացել եմ, ոչ թե իմ ընտրությամբ, ու ես չեմ կարծում, եթե երեխայի համար շան միս չհայթայթեմ մեծ զրկանքների կդատապարտեմ նրան:

[Շինարար]

Համենայն դեպս էդ գրառման մեջ արգելքի մասին խոսք չկա:

[Chuk]

Կարա՞ս գուշակես, թե ես քանի անգամ ես տղուս ասել աստված չկա։ Ոչ մի։ Որտև դա էլ պարտադրանքով չպիտի լինի։

Հրանտին որ տեսնես, էս պահերը բացատրի էլի

[Շինարար]

Կարա՞ս գուշակես, թե ես քանի անգամ ես տղուս ասել աստված չկա։ Ոչ մի։ Որտև դա էլ պարտադրանքով չպիտի լինի։

Կներես, գրառման էս մասը բաց էի թողել, ողջունում եմ դա: Ու պետք էլ չի ասել, գիտե՞ս խի: Որովհետև ես չեմ հավատում խոսքով, խրատով դաստիարակելուն, ես հավատում եմ օրինակով դաստիարակելուն, որովհետև երեխան ուղղակի կրկնօրինակում ա իր ծնողին: Կարա՞ս գուշակես՝ ինչի՞ եմ ես տենց մտածում: -Որովհետև ինձ իմ ընտանիքում էդ մոտեցումն ա «պարտադրվել», ինձ չեն խրատել, ես տեսել եմ ու կրկնօրինակել: Էրեխեք, որ ծայրահեղացնենք, ամեն ինչում էլ կարանք պարտադրանք տեսնենք:



հ. Գ. Բայց Արամ Ասատրյան մեր տանը մենակ ես եմ սիրում, դե մեկ-մեկ դրսում վատ ազդեցության տակ ենք ընկնում

[Chuk]

Ասեցի մի քիչ շեղեմ թեման:

Սենց հանճարեղ սայթ դուք հաստատ չեք տեսել

http://www.lingscars.com/

Զգուշացնեմ, որ ինքնաշխատ երաժշտություն ունի:

Հա, ու հանճարեղը կատակ չեմ անում, իրա անասունության մեջ հանճարեղ ա

[Chuk]

հ.գ. ինձ ամենաշատը մեջ պարող Չուկիկներ են դզել