Նամանավանդ Չամիչի, Դիվի, Լեռնցու վաղ գրառումներն ու ոչ այնքան վաղ անցյալի աղանդների մասին լրիվ տարբեր մարդկանց գրածները: Տիգի գեյերի մասին գրածները:Jarre-ի խոսքերից
Առաքելականների մասին ես իրենց կեսի չափ կոպիտ արտահայտվեմ՝ ինձ կարգելափակեն:
Հարգում են
Ծաղրում են
Նամանավանդ Չամիչի, Դիվի, Լեռնցու վաղ գրառումներն ու ոչ այնքան վաղ անցյալի աղանդների մասին լրիվ տարբեր մարդկանց գրածները: Տիգի գեյերի մասին գրածները:
Առաքելականների մասին ես իրենց կեսի չափ կոպիտ արտահայտվեմ՝ ինձ կարգելափակեն:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ապ, ես իմ վերջին թեմայում ոչ մեկին առանձնապես չէի կպել, բայց արի ու տես ինչ եղավԱյս սրա հետ համաձայն չեն, Ակումբը փաստացի հայ հասարակության էն փոքրաթիվ տեղերից ա, որտեղ նման զառանցանքները ադեկվատ արձագանք են ստանում: Դրա համար էլ շատ մարդիկ իրանց «վատ են զգում» էս միջավայրում, որովհետև չեն կարողանում աջուձախ ազատ քֆրտել ու պատասխան չստանալ: Ուղղակի պետք ա նայել հաշվի առնել մեր հասարակության նրբությունները ու ընդունել, որ համբերատար քննարկումով ավելի մեծ օգուտ կտաս, քան «քֆրտոցով» (սա իհարկե սարկազմի հակաօրինականացում չի ենթադրում), չնայած որ երբերմն անհագ ցանկություն ա առաջանում տապուռով իգջել զրուցակցիդ քյալինԿարող ա զրուցակցիդ ոչ մի բան չկարողանաս տեղ հասցնել, բայց կողից լսողներին հնարավոր ա ձեր քննարկումը օգտակար լինի:
հ.գ. էքս-հոմոֆոբ հավատացյալ նացիստ
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Քո գրածի պահով համաձայն եմ։ Իմ կարծիքով ոմանք խնդիր են տեսել «ծիծաղելի» բառի մեջ։ Օրինակ, երբ ես մի քանի տարի առաջ կատարեցի մի քանի գրառումներ որոշ պետությունների ծիծաղելի օրենքների մասին, բոլորը հումորով դա ընդունեցին և մի հոգու մտքով անգամ չանցավ վիրավորվել դրանից։ Էս երևույթի հետ համաձայն եմ, բայց դա ավելի շատ հոգեբանական ընկալման հարց ա, քան մոդերավորման։Ապ, ես իմ վերջին թեմայում ոչ մեկին առանձնապես չէի կպել, բայց արի ու տես ինչ եղավ
Բայց արդյունքում թեման բաց է քննարկումների համար։
Ես ոչ մի բան չեմ ակնարկում իմ եղբայր: Ես ուղիղ ասում եմ, որ որոշ հարցերում դու նույնքան տապոռ ես, որքան հայտնի պատմաբանը ասենք հիքսոսների կամ միլլիոններով կոտորված պարսիկների հարցում: Ներող էլի ... չդիմացա, ուզեցի եղբայրաբար կիսվել հետդ:
Իսկ էս հարցը հաստատ ավելի նուրբ հարց ա, քան քաղաքականությունն ու հիքսոսները: Բան չունեմ ասելու, եթե խոսքը վերաբերվում ա այնպիսի «հավատացյալին», որը սևամորթին կարա անիծված համարի, Բախի երաժշտությունն հայկական եկեղեցին ավերող, աղթոքն էլ միակ անտիբիոտիկ, մենակ տապոռով կարաս դեմն առնես: Բայց երբ մարդը անկեղծ հավատացյալ ա, ու էտ իրան իրա կյանքում օգնում ա, կամ նվազագույնը չի խանգարում ոչ իրան ոչ էլ ուրիշներին, ապա կարելի իրան հանգիստ վերաբերվել, ու քննարկումը տանել skeptic ի ասած ձևով, առանց մարդու զգացմունքները վիրավորելու:
Հ.Գ. վերջին հաշվով լիքը հավատացյալներ կարան ֆռան ու ասեն, այ եթե կրոնը ու եկեղեցին չլինեին, կարող ա չլիներ նաև Սիքստինյան Կապելան, Խորհրդավոր Ընթրիքը, կամ քրիստոնեությունից առաջ Աթենքի Պարթենոնը, կամ Հռոմի Պանթեոնը, կամ որ հեռու չգնանք, Զվարթնոցը ու Թորոս Ռոսլինը:
Հիմա, թե ինչ կլիներ եթե կրոնը չլիներ, ոչ մեկս չի կարա ասի: Կարող ա ավելի գեղեցիկ ու լուրջ արվեստ ու ճարտարապետություն լիներ: Մենք կարանք ամեն ձև կրոնը ու կրոնական կառույցները քննդատենք, ու լիքը քննադատելու բան կա, բայց չենք կարա մոռանանք, որ էտ մարդկային քաղաքակրթության անբաժանելի մասն ա, ու բավականին հետաքրքիր ու գեղեցիկ մասը:
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 06.11.2013, 21:46:
Մեր մեջ ասած, էտ վերջին թեմայի փակվելու իմաստը ես էլ չհասկացա: Նորմալ թեմա էր, ոչ մեկին չէր վիարվորում: Ու ոնց որ հետ ա բացվել: Սրա մասին ա չէ՞ խոսքը:Ապ, ես իմ վերջին թեմայում ոչ մեկին առանձնապես չէի կպել, բայց արի ու տես ինչ եղավ
Բայց քո էս գրառումից նենց տպավորություն էր, որ կրոնական հայացքներդ են վիրավորվել, կամ որպես սեռական փոքրամասնություն խտրական վերաբերմունքի զոհ ես դառել:
ըհը… ասում ես կոնկրետ ու հետո էլ ասում ես որոշ… եթե կոնկրետ ես ասում ուրեմն կոնկրետ թեմայի անուն պտի տաս Տրիբուն ջան… եթե հիմնավորվի ապեր, կընդունեմ… հիմնավորել եք ասել եմ չէ՞…
Տրիբուն ջան, դե հիմա ասում ես տապոռ… քանի՞ հարուր անգամ ես ստեղ գրեցի որ ծաղրը լինում ա մարտնչող տգիտության դեմ ու հլա անուններ էլ բերեցի… քանի՞ հրուր անգամ ես էս պտի գրեմ որ տեղ հասնի, քանի՞ հարուր անգամ պտի ես ֆորումում գրեմ որ մեր հավատացյան հայրենակիցների դեմ ես բան չունեմ ու եկեղեցին պտի նրանց հոգևոր կարիքները հոգա ոչ թե քիթը խոթի պետական գործերի մեջ… քանի՞ բարեպաշտ հավատացյալի ես տեսել որ թռնեմ դեմքին… եթե իմ բանավեճերի ժամանակ, որոնք լինում են "կրոնականների" հետ, մի բարեպաշտ հավատացյալ լուռ վիրավորվում ա, ես բան չեմ կարող անել…
հ.գ. ամեն ինչ էլ կարաս ասես, ասելով չի, հիմնավորելով ա… ճարտարապետական, արվեստի, գիտության ու գրականության նվաճումները դրանք հենց ճարտարապետական, արվեստի, գիտության ու գրականության նվաճումներ են ոչ թե կրոնի… կրոնն ուղղակի օգտագործել ա դրանք… ու սա կարելի ա հիմնավորել… բանավեճն էլ հենց դրա շուրջն ա…
"կարան ասեն"-ով չի… ես էլ շատ բան կարամ ասեմ…
ու մի հատ էլ հարց երբ որ մեկը կանգնում ա դեմդ ու ափաշքյարա փաստին ասում ա տենց բան չկա, միայն կիրակի օրերը եկեղեցի ա գնում ու կանգնում ա մարդկանց ու քաղաքակրթության նվաճումը հեչ ա անում ու ասում ա որ դա սաղ կոնսպերացիա ա, չի մտածու՞մ որ "իմ" զգացմունքներն էլ են վիրավորվում… թե՞ մենք չպտի վիրավորվենք…
դուք չեք զգու՞մ որ հավատացյալներին դարձրել եք "երեխա" կամ "մտավոր թերզարգացած" (կներեք ի հարկե եթե վիրավորում եմ) ու մեզ ասում եք խաթրներով գնացեք ու մի վիրավորեք նրանց կրոնական զգացումները… ի՞նչ եք ուզում անենք եղած բանին ասենք չէ՞… թե՞ ուզում եք ասենք էվոլյուցիան մի քիչ ա եղել… շատ չէ, մի մասն էվոլյուցվել ա մի մասն էլ աստված ա ստեղծել…
ինչի՞ կրոնականներին չեք ասում կրոնը դիտել զուտ անձնական հարթության մեջ այլ ոչ թե apply անել կյանքին ու հասարակությանը ու դարձնել չափորոշիչ (իրանք էդ են անում)…
եթե հարցին նայում եք լրիվ նայեք համակողմանի որ պատճառներն ու հետևանքները իրա բռնեն…
Տատս հավատացյալ էր, շատ ուժեղ, բայց հենց կայնքն ուտելու համար ասում էի, "Տատ տերտեր դառնա՞մ," ասում էր "դասըդ սորվե մանչս, գնա գիրքդ բեր քովս կարդա"
Ազնվությամբ ես էդ թեմայի դեմ չեմ բողոքել, չնայած հեռվից հեռու չէր դզում, բայց տենց աշխատում էի ուղղակի հեռու մնամ:Մեր մեջ ասած, էտ վերջին թեմայի փակվելու իմաստը ես էլ չհասկացա: Նորմալ թեմա էր, ոչ մեկին չէր վիարվորում: Ու ոնց որ հետ ա բացվել: Սրա մասին ա չէ՞ խոսքը:
Բայց քո էս գրառումից նենց տպավորություն էր, որ կրոնական հայացքներդ են վիրավորվել, կամ որպես սեռական փոքրամասնություն խտրական վերաբերմունքի զոհ ես դառել:
Քիչ բան չի, ապեր ... կարային պապերը Միքելանջելոյին պատվեր չտային: Պարթենոնի պատվերը տվել ա Պերիկլեսը, գործն արել ա Ֆիդիասը: Երկու գիգանտ, մեկը՝ ռազմական-քաղաքական գործիչ, մյուսը՝ քանդակագործ-ճարտարապետ: Ոչ մի կապ չեն ունեցել կրոնի հետ: Բայց անտերը նվիրված ա Աթենասին: Ապեր, տենց միանշնակակ ժխտել կրոնի ներդրումը արվեստների զարգացման գործում չի կարելի: Մյուս կողմից էլ կընդունեմ, եթե ասես որ նույն կղերականները կիլոմետրով գիտնական ու գիրք են այրել խարույկների վրա, կամ քոքից ոչնչացչել են ասենք մայաների մշակույթը:
Ապեր, աչքիս քո տատը իմինից հզոր ա եղել
Հ.Գ. Մարտնչող տգիտության դեմ ես էլ եմ մարտնչում, Մեֆի, բայց դու փիս ես մարտնչում: Նենց որ մարտնչող հավատացյալը քո հետ վիճաբանությունից հետո, մտածելու փախարեն վազում ա եկեղեցի մոմ վառելու, որ Աստված ազատի իրան քեզանից:
Արէա (07.11.2013)
ես կասեի դերը ոչ թե ներդրումը… բավականին հիմնավոր կարծիք կա, չեմ կարող պնդել, որ "վերևներում" քրմական դասերում աստծուն էնքան էլ չեն հավատացել քանի որ հենց քրմական դասն ա զբաղվել գիտությամբ նաև և հատկապես աչաջադեմ քաղաքակրթություններում… ռենեսանսի ժամանակ էլ մշակույթը հզոր U turn ա արել դեպի մինչքրիստոնեական քաղաքակրթություն… անունն էլ վրեն ա… Պարթենոնը Աթանեսի համար չեն սարքել Տրիբուն ջան, սարքել են ժողովրդի վրա ազդելու համար, և ընդհանրապես շարտարապետությունն ու արվեստը, նաև երաժշտությունը, դրանք միշտ օգտագործվել ա կրոնի կողմից մարդկանց վրա ազդելու համար… եկեղեցին միշտ էլ էդ մարդկանց հետ խնդիրներ ա ունեցել…
մի օր որ առիթ լինի էլի կպատմեմ, կյանքն ուտում էի, մի բերան չէր բողոքւմ…Ապեր, աչքիս քո տատը իմինից հզոր ա եղել
Հ.Գ. Մարտնչող տգիտության դեմ ես էլ եմ մարտնչում, Մեֆի, բայց դու փիս ես մարտնչում: Նենց որ մարտնչող հավատացյալը քո հետ վիճաբանությունից հետո, մտածելու փախարեն վազում ա եկեղեցի մոմ վառելու, որ Աստված ազատի իրան քեզանից:
Ապեր, բանավեճը մարտնչող տգիտությանը մտածել երբեք չի տա… բայց մարդիկ կարդում են ու ամբողջ ստավկեն իրանց բանականության ու խղճի վրա ա… ի՞նչ անեմ, ընգեր…
Ես կարծում եմ, որ դու վիրավորվել ես, որովհետև այդ պահին մտածել ես, որ Varzorն իրավունք չուներ և չպետք է նման բան գրեր: Այսինքն՝ ինքն ինչ-որ գրել էր,(հեքիաթ գունեղ երազներից) դա ըստ քեզ չէր կարելի: Էդպես ա՞:Ժող մի հարց տամ։
Սա վիրավորական ա՞ ձեր համար։
Իսկ սա՞.
Ուղղակի ինտերնետս շատ դանդաղ է, թե չէ մի քանի այլ գրառումներ էլ կդնեի, որ խնդիրը պրակտիկորեն պարզ լինի։ Կարծում եմ վիրավորական բան չեք տեսնում այստեղ։ Բայց ես էս գրառումները կարդալուց իմ ապրած վիրավորական զգացմունքները մինչև էսօր հիշում եմԲայց ինչի՞ վրա եմ նեղացել, վիրավորվել։
Բարությունը միակ զգեստն է, որը երբեք չի հնանում:
Հենրի Թորո
Jarre (07.11.2013)
Այո՛, ճիշտ ես։ Դա էլ է եղել։ Բայց ես վիրավորվել եմ ոչ թե այն պատճառով, որ ինձ վիրավորել են (թեև ամեն մեկն ինքը գիտի, թե ինչ մղումով է ինչ որ բան գրում կամ ասում), այլ որովհետև այն ժամանակ դա իմ համար եղել է շատ կարևոր արժեք։ Ու ցանկացած ժպիտ, կատակ իմ մոտ առաջացերլ ա նման ռեակցիա։Ես կարծում եմ, որ դու վիրավորվել ես, որովհետև այդ պահին մտածել ես, որ Varzorն իրավունք չուներ և չպետք է նման բան գրեր: Այսինքն՝ ինքն ինչ-որ գրել էր,(հեքիաթ գունեղ երազներից) դա ըստ քեզ չէր կարելի: Էդպես ա՞:
Հիմա իմ համար հարցն էն ա, թե ի՞նչ պիտի արվի նման դեպքերում։ Հասկանում եմ, որ սա վիրավորանք չի։ Բայց վիրավորվում եմ։ Ու եթե էն ժամանակ հարցմանը մասնակցեի ու փակ հարցում լիներ, այսինքն չերևար, թե ով ինչ ա քվեարկել, ես հաստատ կքվեարկեի, որ իմ զգացմունքները Ակումբում վիրավորվում են։ Դրա համար էս շատ բարդ պահ ա։
Գիտե՞ք ոնց ա… կրոնական զգացմունքները կարան վիրավորվեն նաև գիտության բաժնում… օրինակ ես եթե ասեմ "մարդը կենդանական աշխարհի մի մասն է" որ ասել եմ ու եղել ա… մի անգամից սկսել են վիրավորանքներ տեղալ… կամ կա՞ աստված տիպի թեմաներ ու Աթեիզմը, սրանք թեմաներ են որոնք կարան գոյություն ունենան միայն աթեիստի ու հավատացիալի առկայության դեպքում, բայց ցանկացած փաստ, գիտական ուսումնասիրություն անկախ նրանից թե ոնց ա մատուցվելու, պտի վիրավորի հավատացյալի կրոնական զգացմունքները որովհետև ըստ էության ասվում ա "կներես, էն ինչին դու հավատում ես՝ չկա"… սա փոխել հնարավոր չի… կա նաև մեկ այլ ուշագրավ հանգամանք… էդ տեսակի թեմաներում հիմնականում ոչ հավատացյալները բերում են հսկայական ծավալի գիտական աշխատությունների վրա հիմնված տեսություններ ու եզրահանգումներ, բայց ի հավատացյալ պարզապես կանգնում ու ասում "չէ, տենց բան չկա" ու վիրավորվում ա… քիչ չեն եղել տենց դեպքեր… մարդու կենդանական ծագումը և էվոլյուցիան ինքնին արդեն վիրավորական են հավատացյալների համար, ի՞նչ պետք ա արվի… վերը նշված թեմաների շրջանակներում դրանք արգումենտի մեխն են, հո չե՞նք հանելու գցենք…
…ու երբ որ փաստերը ժխտվում ա միայն պարզ "ոչ"-ով բանավեճը թեժանում ա … դա կարա լինի կրոնի բաժնում և գիտության, մասնավորապես կենսաբանության բաժնում…
Մեֆ, ճիշտ ես։ Համաձայն եմ։
Ես ուղղակի կարծում եմ, որ նույնիսկ նման թեմաներում կարելի ա հաշվի առնել մարդու ընկալումը, զգացումները ու իրա հետ խոսալ կիրթ՝ առանց վրաերթների, ինքնասիրությանը կպնելու և այլն։ Օրինակ (գիտեմ, որ անկապ ա հնչում).
- էս, էս, էս փորձերը ու էս, էս հայտնագործությունները այսինչ գիտնականի կողմից պարզ ցույց են տալիս, որ մարդը էվոլյուցիայի արդյունք է։
- Չէ, մարդուն Աստված ա ստեղծել։
- Շատ լավ։ Բայց ուշադրություն դարձրու, որ էս, էս, էս փորձերը ու էս, էս հայտնագործությունները այսինչ գիտնականի կողմից պարզ ցույց են տալիս, որ մարդը էվոլյուցիայի արդյունք է։ Իսկ դու կարո՞ղ ես բերել փաստ, որ Աստված է ստեղծել մարդուն։
Այսինքն ուղղակի գնում է զրույց ու վերջ։ Առանց իրար կպնելու, կծելու։ Ինչքան էլ հակասող մտքեր լինեն կարծում եմ պիտի լինի փոխադարձ հարգանք։ Ու կարծում եմ, որ դա կուժեղացնի ասածի ուժը։ Թեև իմ համար ասելու տոնը արդեն էնքան էլ կարևոր չի։ Կարևորը նյութն ա, միտքը, թե ինչ են ուզում ասել։
Սենց մի խոսակցության շարունակություն ես հիշում եմ սենց. «Չգիտեմ, դու ո՞նց, բայց ես կապիկից չեմ առաջացել»։ Ոչ փաստարկ, ոչ պատասխան։ Դե բանավիճի ։)))
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Mephistopheles (07.11.2013)
Շին, աթեիզմով ենթագիտակցաբար հպարտանալու (մեկ-մեկ էլ՝ լավ էլ գիտակցաբար ու բացահայտ) պատճառը, կարծում եմ էն ա, որ աթեիզմը ինչ-որ առումով վախի բացակայություն ա նշանակում: Ու ազատություն ա տալիս՝ ինքդ քեզ համար որոշելու, թե դու աշխարհի, կյանքի ստեղծումը ոնց ես պատկերացնում: Սկսած էվոլյուցիայի տեսությունից, վերջացրած կանաչ մարդուկների երկար, կպչուն մատների խառը լինելով: Դրանք դուրդ չեն գալիս, դու քո տեսությունը մշակի, ազատ ես:
Ու էդ ազատությունը, վախի բացակայությունը հավատացող մարդու հանդեպ, հատկապես եթե իր մոտ աստվածավախությունը սուր ա արտահայտված, մի տեսակ բարձրից նայելու տենդենց ա ստեղծում: Հաճախ՝ պարզապես թվացյալ:
Հավատացողն ընտրություն չունի: Իր աշխարհը մենակ մի ծագում ունի: Ու ինքը չի ուզում մնացածի մասին մտածի անգամ: Եթե մտածում էլ ա՝ լուրջ չի վերաբերում:
էդ ազատությունն ու ընտրության հնարավորությունը մեկ-մեկ հատվում ա գերակայության զգացումի ու չարախնդության հետ, որտև աթեիտը չի կարողանում հասկանա՝ լավ, ախր էս մարդիկ ոնց չեն ջոկում, որ կրոնը սարքած բան ա, արհեստածին, կառավարելու նպատակով ստեղծված մեխանիզմ: Ու էդ չհասկանալը մեկ-մեկ ագրեսիայի ա բերում: Ցանկացած մարդ ագրեսիայի ու չարության չափաբաժին ունի իր ներսում, աթեիստի մոտ դրա կատալիզատորը կրոնն ա: Ու կրոնով տարված մարդիկ: Աթեիստին դժվար ա ուրիշ բանով հունից հանել, որտև ինքը գրեթե ամեն ինչի համար գիտական բացատրություն ունի, փաստարկված:
Իրան ագրեսիայի ա մղում կույր հավատը: Ու կրոնական գրքերի երկակի ստանդարտները:
Դրա համար ակումբցի աթեիստները մեկ-մեկ չեն կարողանում լեզուներն իրան պահեն, որտև իրենց միջի չար կողմերը՝ կծելը, նեղացնելն ու մնացածը ամենատրամաբանականը կրոնի բաժնում իրականացնելն ա: Էնտեղ իրանք բախվում են իրանց կենսակերպին հակասող իրականության: Մնացած բաժիններում իրանք պատճառ չունեն չար լինելու...եթե իհարկե տեղից վատ մարդ չեն պարզապես:
Հավատացյալի համար իրականում ավելի մեծ դաշտ կա՝ չարություն արտահայտելու: Նույն ակումբում: Ինչքան թեմաներ կան, որ դեմ են գնում կրոնի պրոպագանդածին:
Հիշի ՝ ինչքան թեմաներն են եղել, երբ ակումբի մոլիները սաղիս անբարոյական ու սատանա են հանել՝ ինչ ա թե իրենց պես չենք մտածել:
Չարը բոլորիս մեջ էլ կա:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ