«Կրոն» բաժնի թեմաներից դուրս քննարկումներ

[հովարս]

Նույնիսկ եթե սևը սպիտակի վրա գրված ա, որ այս կամ այն խոսքը հասցեագրված ա հրեաների՞ն:
=> բոլոր հավատացյալները հրեաներ են:

Եթե կարդաս հռոմեացիների ողերձը, ասածիս միտքը կհասկանաս, բայց մի թեթև ասեմ, որ Աստծուն հետևելը անունների մեջ չի, այլ առ Աստված հավատքի և հնազանդության մեջ է

Թարգմանչական տարբերությունների մեղավորը ես չեմ:

Սկեպտիկ ջան, դրանում քեզ չմեղադրեցի, ուղղակի ևս մեկ անգամ ապացուցվեց Աստվածաշնչի ճշմարտությունը՝ թե վերջին ժամանակները շատ մոլորեցնողներ կլինեն, որոնցից մեկն էլ Աստվածաշնչի աղավաղումն է:

Թեկուզ: Չեմ կարծում, որ իմ ասածի համատեքստում դա էական տարբերություն ա:

Իհարկե տարբերությունը էական է, ուրիշ բան է գիտենալ և ձևեր թափել, ուրիշ՝ հավատալ և հնազանդվել:

Վերընթերցեցի. չհամոզեցիր: + արի աստծո կամքի հաստատականության պահով չխորանանք, հակափաստարկները շատ են:

Անհասկանալի պահեր ,համաձայն եմ, բայց ոչ հակափաստարկներ:

Էն, որ դու ասում ես` հավատքը առանց գործերի մեռած է, իսկ Պողոսը ասում ա, որ գործերը ոչ մի նշանակություն չունեն:

Պողոսը նոյնպես ասում է օրենքի գործերի համար: Իմիջայլոց օրենքի գործը՝ մի շնացիր, մի ստիր, մի գողացիր, մի ցանկացիր և այլն, հավատքի գործը՝ համբերություն, երկայնամտություն, վստահություն հույս, ողորմածություն և սրանց նման բաներ:

Ուղղակի ոչ ես կարող եմ քեզ աթեիստ դարձնել, ոչ դու ինձ` հավատացյալ քրիստոնյա, էնպես որ իզուր տեղը երկուսիս նյարդերն էլ քայքայվելու են: :

եթե պիտի ծիծաղով նյարդեր քայքայվի , ուրեմն իզուր չի

[հովարս]

Եթե իմանամ ինչ կստանամ իրանից, կարողա սկսեմ փնտրել:

Ամեն ինչ Վիստ ջան, ամեն ինչ հոգուդ փրկության համար

[VisTolog]

Ամեն ինչ Վիստ ջան, ամեն ինչ հոգուդ փրկության համար

Քանի՞ փրկված հոգու հետ ես խոսել:

[Skeptic]

Կներեք «Թեմայից դուրս» բաժնում թեմայից դուրս գրառմանս համար, բայց էլ հավես չունեմ բանավիճելու:

Երկու բան ասեմ, դուրս գամ. 2 Թագ. 24 ու Թվեր 22

[հովարս]

Քանի՞ փրկված հոգու հետ ես խոսել:

Շատերի՛, բայց դա քեզ ի՞նչ կտա

[VisTolog]

Շատերի՛, բայց դա քեզ ի՞նչ կտա

Կմտածեմ, որ հավատքը արդեն հալյուցինացիաներա առաջացրել:

[Արէա]

Այստեղ ոչ մի խայտառակություն էլ չկա, այլ Աստծո արդար ԴԱՏԱՍՏԱՆՆ է և Իր անսահման սիրո արտահայտությունը (?): Եվ պետք էլ չի վատ զգալ, որ Աստված այդպես է վարվում: Ինչ որ ցանես, այն էլ կհնձես: Մի՞թե արդար չէ, երբ մարդ սատանայի ճանապարհով գնա, և հանկարծ «դրախտ» մտնի: Այսինքն դժոխքը պատրաստված է սատանայի և նրա հրեշտակների համար: Բայց մարդն Աստծուն չհնազանդվելով և չհավատալով ու չապաշխարելով սատանայի ճամփան է բռնում… դրա վերջն էլ արդեն գիտեք: Ու այստեղ պետք չի գերմարդասիրություն խաղալ, արդարադատությունը ներկայացնելով որպես "աբիժնիկություն": Դու չ՞ս զայրանում և հատուցում պահանջում (գոնե քո սրտում), երբ տեղեկանում ես մի հանցագործության մասին: Օրինակ՝ մանկապղծություն, ընտանիքի սպանում և այլն… Եթե մարդկորեն ճիշտ է հատուցել հանցագործներին, ապա ինչ խոսք Աստվածայինի մասին: Հավատա, Աստված ինչքան ՍԻՐՈՂ է, այնքան էլ ԱՐԴԱՐ է: Եվ եթե Տեր Հիսուս Քրիստոսին չես ընդունել հավատքով քո Փրկիչը, դու փրկություն չունես դժոխքից՝ (?) քո մեղքերի արդար հատուցումից: Որովհետև Հիսուս Քրիստոսը քո և իմ մեղքերի համար խաչի վրա Իր սուսրբ արյունը թափեց, որ եթե հավատաս Իրեն և ընդունես Տեր ու Փրկիչ, որ նշանակում է ընդունում ես Աստծո Սերը, Նրա Թագավորությունը՝ Դրախտը, կմտնես:

Մի հակասեք ձեզ, Աստված անսահման սեր է, համաձայն եմ: Որերորդ անգամ Աստծուն փորձում եք համեմատել իմ հետ, ես զայրանում և հատուցում եմ պահանջում, հետո ինչ, չէ որ ես անսահման սիրո դրսևորում չունեմ: Վերջապես հասկացեք որ էդ ձեր մարդկային էմոցիաները խորթ կլինեն ցանկացած կատարյալ էակի, դու փորձում ես դատել մարդկանց ու կանխորոշել նրանց հետագա գտնվելու վայրը, ելնելով քո մարդկային ամենացածր զգացումներից` եսասիրություն, աբիժնիկություն, վրեժխնդրություն, "արի ասեմ արա" - ություն, չկա Աստծու համար էդ ամենը: Ինչքան, որ քեզ է սիրում, էնքան էլ սիրում է սեպտեմբերի 11 - ի ահաբեկիչներին, ու եթե կուզես իմանալ, բոլոր հիմքերը կա կարծելու համար, որ նրանց սիրում է առավել, քան քեզ, որովհետև դու ինքդ չես կարող պատկերացնել, թե ինչպիսի դժողք է այդպիսի մարդկանց համար երկրային կյանքը, կյանք որում չկա ուրախության նշույլ, մարդիկ որոնք տարիներով չեն ժպտացել, ու ինչ էին զգում այդ գործողության գնալուց ժամեր առաջ, մի՞թե դժողք չի: Ու էս ամեն ինչից հետո մի հատ էլ Աստվա՞ծ պետք է պատժի նրանց: Չկա այդպիսի բան:

Հ.գ. եթե խոսում ես ինչ որ էակի կատարյալ լինելու մասին, փորձիր հասկանալ, ինչպես կվարվեիր դու, եթե ինքդ լինեիր կատարյալ:

Հ.հ.գ Եվ եթե Տեր Հիսուս Քրիստոսին չես ընդունել հավատքով քո Փրկիչը, դու փրկություն չունես դժոխքից

Փաստորեն Պողոսը, ամեն դեպքում, խաբում էր հռոմեացիներին:

[Ավետիք]

Մի հակասեք ձեզ, Աստված անսահման սեր է, համաձայն եմ: Որերորդ անգամ Աստծուն փորձում եք համեմատել իմ հետ, ես զայրանում և հատուցում եմ պահանջում, հետո ինչ, չէ որ ես անսահման սիրո դրսևորում չունեմ: Վերջապես հասկացեք որ էդ ձեր մարդկային էմոցիաները խորթ կլինեն ցանկացած կատարյալ էակի, դու փորձում ես դատել մարդկանց ու կանխորոշել նրանց հետագա գտնվելու վայրը, ելնելով քո մարդկային ամենացածր զգացումներից` եսասիրություն, աբիժնիկություն, վրեժխնդրություն, "արի ասեմ արա" - ություն, չկա Աստծու համար էդ ամենը: Ինչքան, որ քեզ է սիրում, էնքան էլ սիրում է սեպտեմբերի 11 - ի ահաբեկիչներին, ու եթե կուզես իմանալ, բոլոր հիմքերը կա կարծելու համար, որ նրանց սիրում է առավել, քան քեզ, որովհետև դու ինքդ չես կարող պատկերացնել, թե ինչպիսի դժողք է այդպիսի մարդկանց համար երկրային կյանքը, կյանք որում չկա ուրախության նշույլ, մարդիկ որոնք տարիներով չեն ժպտացել, ու ինչ էին զգում այդ գործողության գնալուց ժամեր առաջ, մի՞թե դժողք չի: Ու էս ամեն ինչից հետո մի հատ էլ Աստվա՞ծ պետք է պատժի նրանց: Չկա այդպիսի բան:

Հ.գ. եթե խոսում ես ինչ որ էակի կատարյալ լինելու մասին, փորձիր հասկանալ, ինչպես կվարվեիր դու, եթե ինքդ լինեիր կատարյալ:

Այո, Աստված անսահման Սեր է և Կատարելություն:
Բայց այդ Կատարելությունը Իր մեջ ներառում է կատարյալ Արդարություն: Եվ դու, ով անկատար և սահմանափակ, ինչպես նաև ես, մարդ, դատողություններ ես անում Աստծո մասին, որպես Սեր, միևնույն ժամանակ անտեսելով ու մերժելով Նրան, որպես Արդարություն, հիմնվելով ոչ թե հավիտենական Խոսքի վրա: Կարդա Աբրահամի հետ Տիրոջ խոսակցությունը Ծննդոց 18 : 23-33 : Նաև ինքը Հովհաննեսը՝ Սիրո Առաքյալը, խոսում է Աստծո Արդարության մասին իր Ավետարան ըստ Հովհաննեսի 3 գլ. 36 հմր-ի մեջ (կարդա Հովհ. 3 : 36) :

Հ.հ.գ Եվ եթե Տեր Հիսուս Քրիստոսին չես ընդունել հավատքով քո Փրկիչը, դու փրկություն չունես դժոխքից

Փաստորեն Պողոսը, ամեն դեպքում, խաբում էր հռոմեացիներին:

Հ.գ. Դա քո սխալ հասկացողությամբ է Պողոսի խաբելը, և ոչ Աստծո: Լավ կարդա Հռոմեացիս թուղթը, մասնավոր առաջին գլուխը 18-ից 32 համարները և առանձնապես Հռոմեացիս 6 : 23 -ը, Հռոմեացիս 8 : 7 - 9 -ը : Կարդա խնդրում եմ, հետո կարծիքդ հայտնիր:

[Արէա]

Լավ կարդա Հռոմեացիս թուղթը, մասնավոր առաջին գլուխը 18-ից 32 համարները

Հենց առաջին նախադասությունից արդեն կարդալս չի գալիս`

Արդարեւ Աստծու բարկութիւնը երկնքից յայտնուելու է մարդկանց ամբողջ անհաւատութեան եւ անիրաւութեան վրայ

Աստված բարկություն չունի, սատանայի հատկանիշները Աստծուն մի վերագրեք:

լցուած լինելով ամենայն անիրաւութեամբ, պոռնկութեամբ, անզգամութեամբ, ագահութեամբ, չարութեամբ, կատարեալ նախանձով, սպանութեամբ, կռուազանցութեամբ, նենգութեամբ, չարասրտութեամբ. բանսարկու, չարախօս, աստուածատեաց, նախատող, հպարտ, ամբարտաւան, պոռոտախօս, չարահնար, ծնողատեաց, անմիտ, ուխտադրուժ, անագորոյն, անգութ, անողորմ

նշված հատկանիշներից ոչ մեկը չունեմ, աստվածաշնչին էլ չեմ հավատում, տեսնես ի՞նչ է լինելու իմ վերջը

Հ.գ. Տնաշեն գոնե մինչև 25 համարը խորհուրդ տայիր, թե չէ արուների ու նրանց ցանկությունների հետ ես ի՞նչ կապ ունեմ

առանձնապես Հռոմեացիս 6 : 23 -ը, Հռոմեացիս 8 : 7 - 9 -ը : Կարդա խնդրում եմ, հետո կարծիքդ հայտնիր:

Մի անգամ արդեն կարծիքս հայտնել եմ Պողոսի թղթի վերաբերյալ, հեքիաթ հռոմեացիների խաբելու համար: Այ դու վերևում ասում էիր.

Եվ եթե Տեր Հիսուս Քրիստոսին չես ընդունել հավատքով քո Փրկիչը, դու փրկություն չունես դժոխքից

Եվ նույնն է ասում ողջ աստվածաշունչը, հիմա տես թե ինչ է ասում Պողոսը.

14Եւ ուրեմն հեթանոսները, որ օրէնք չունեն, բնականօրէ՛ն են օրէնքի գործերը կատարում. նրանք, օրէնք չունենալով, իրենք իրենց համար իսկ օրէնք են։ 15Նրանք ցոյց են տալիս, թէ Աստծու օրէնքի պահանջները գրուած են իրենց սրտերում՝ իրենց խղճի վկայութեամբ եւ իրենց խորհուրդների մէջ միմեանց մեղադրելով կամ արդարացնելով), - 16այն օրը, երբ Աստուած պիտի դատի մարդկանց գաղտնի գործերը, ըստ իմ աւետարանի, Յիսուս Քրիստոսի միջոցով։

Հավեսով իմ ջրաղացին ջուր ա լցնում հեչ պարտադիր չի հավատալ, կարևորը աստվածահաճո (նորմալ) կյանքով ապրես:

[Ավետիք]

Հենց առաջին նախադասությունից արդեն կարդալս չի գալիս` Աստված բարկություն չունի, սատանայի հատկանիշները Աստծուն մի վերագրեք:

Եթե Աստված մեղքի և այն գործողի վրա չի բարկանում, ուրեմն, ըստ քեզ, Նրան հաճելի՞ է մեղքը: Կամ էլ քո պատկերացրած աստվածը անզգա է:

նշված հատկանիշներից ոչ մեկը չունեմ, աստվածաշնչին էլ չեմ հավատում, տեսնես ի՞նչ է լինելու իմ վերջը

Այո հարց է, որի պատասխանը քեզ առավել պիտի հուզի…

Հ.գ. Տնաշեն գոնե մինչև 25 համարը խորհուրդ տայիր, թե չէ արուների ու նրանց ցանկությունների հետ ես ի՞նչ կապ ունեմ

Դե լավ, հիմա քեզ վրա մի վերցրա, հո չասեցի, որ դու այդպես ես անում… :

Մի անգամ արդեն կարծիքս հայտնել եմ Պողոսի թղթի վերաբերյալ, հեքիաթ հռոմեացիների խաբելու համար: Այ դու վերևում ասում էիր.
Եվ նույնն է ասում ողջ աստվածաշունչը, հիմա տես թե ինչ է ասում Պողոսը.

14Եւ ուրեմն հեթանոսները, որ օրէնք չունեն, բնականօրէ՛ն են օրէնքի գործերը կատարում. նրանք, օրէնք չունենալով, իրենք իրենց համար իսկ օրէնք են։ 15Նրանք ցոյց են տալիս, թէ Աստծու օրէնքի պահանջները գրուած են իրենց սրտերում՝ իրենց խղճի վկայութեամբ եւ իրենց խորհուրդների մէջ միմեանց մեղադրելով կամ արդարացնելով), - 16այն օրը, երբ Աստուած պիտի դատի մարդկանց գաղտնի գործերը, ըստ իմ աւետարանի, Յիսուս Քրիստոսի միջոցով։

Հավեսով իմ ջրաղացին ջուր ա լցնում հեչ պարտադիր չի հավատալ, կարևորը աստվածահաճո (նորմալ) կյանքով ապրես:

Մի հատ էլ ուշադիր կարդա նշածս 16-րդ համարը ու կտեսնես, որ միակ պայմանն ա հավատալը

[Արէա]

Եթե Աստված մեղքի և այն գործողի վրա չի բարկանում, ուրեմն, ըստ քեզ, Նրան հաճելի՞ է մեղքը: Կամ էլ քո պատկերացրած աստվածը անզգա է:

Նա ցավ է ապրում ամեն գործած մեղքի հետ, ինչպես դու կցավես եթե որդիդ քեզ անհաճո որևէ քայլ անի, դու կցավես, կտխրես, կերազես որ նա հետ կանգնի այդ քայլից, բայց երբեք նրան հավերժական տանջանքների չես դատապարտի: Ինչո՞ւ ես մտածում, որ աստված ավելի քիչ է սիրում իր որդիներին:

Մի հատ էլ ուշադիր կարդա նշածս 16-րդ համարը ու կտեսնես, որ միակ պայմանն ա հավատալը

Հա կարդում եմ, մարդը պարզ ասում ա, որ ցանկացած հեթանոս, ով չի հավատում Քրիստոսին, սակայն կատարում է օրենքի գործերը, պիտի դատվի ըստ իր կատարած գործերի, ավետարանում նշված կարգի համաձայն և Քրիստոսի միջոցով, ի՞նչ կա չհասկանալու:

[Ավետիք]

Նա ցավ է ապրում ամեն գործած մեղքի հետ, ինչպես դու կցավես եթե որդիդ քեզ անհաճո որևէ քայլ անի, դու կցավես, կտխրես, կերազես որ նա հետ կանգնի այդ քայլից, բայց երբեք նրան հավերժական տանջանքների չես դատապարտի: Ինչո՞ւ ես մտածում, որ աստված ավելի քիչ է սիրում իր որդիներին:

Բոլոր մարդիք չեն, որ Աստծո որդիներն են: Կան, և շատերն են, որ Նրա թշնամիներն են, ինչպես սատանան, հակառակվում են Սրփազան Աստծուն:

16այն օրը, երբ Աստուած պիտի դատի մարդկանց գաղտնի գործերը, ըստ իմ աւետարանի, Յիսուս Քրիստոսի միջոցով։

Եվ այս 16-րդ համարը փաստում է այդ ճշմարտությունը:

Հա կարդում եմ, մարդը պարզ ասում ա, որ ցանկացած հեթանոս, ով չի հավատում Քրիստոսին, սակայն կատարում է օրենքի գործերը, պիտի դատվի ըստ իր կատարած գործերի, ավետարանում նշված կարգի համաձայն և Քրիստոսի միջոցով, ի՞նչ կա չհասկանալու:

Այո, ճիշտ ես հասկացել մի տարբերությամբ՝ օրենքի գործերով միայն դատապարտություն կա, բայց փրկությունը Ավետարանի միջոցով Հիսուս Քրիստոսին հավատալով է:

[Արէա]

Բոլոր մարդիք չեն, որ Աստծո որդիներն են:

Դե դա դու ես այդպես մտածում, ինչպես նաև աստվածաշունչը գրողներից որևէ մեկը, որի գրածը հիմա դու կմեջբերես որպես խոսքերիդ ապացույց: Բայց ասեմ, որ սա բավականին եսասեր և անպատվաբեր պնդում է, խորհուրդ չէի տա հետագայում էլ նույն համոզմունքով ապրել: Բոլոր մարդիկ Աստծո արարածներն են` որդիները: Այլ հարց է, թե նրանցից ով որքանով է արժանի էդ բնորոշմանը:

Այո, ճիշտ ես հասկացել մի տարբերությամբ՝ օրենքի գործերով միայն դատապարտություն կա, բայց փրկությունը Ավետարանի միջոցով Հիսուս Քրիստոսին հավատալով է:

Այ տեսնում ես, որ դու ես սխալ հասկանում, դատել միայն դատապարտել չի նշանակում, դատել նշանակում է քննել, հետազոտել, այսինքն գրված է. եթե դու բարի գործեր ես անում, բայց չես հավատում Քրիստոսին, ամեն դեպքում ավետարանում գրված կարգով և Քրիստոսի միջոցով դատվելու ես, այսինքն հատուցում ես ստանալու ըստ քո արարքների, անկախ հավատի չափից: Սա է ասում Պողոսը:

[Ավետիք]

Դե դա դու ես այդպես մտածում, ինչպես նաև աստվածաշունչը գրողներից որևէ մեկը, որի գրածը հիմա դու կմեջբերես որպես խոսքերիդ ապացույց: Բայց ասեմ, որ սա բավականին եսասեր և անպատվաբեր պնդում է, խորհուրդ չէի տա հետագայում էլ նույն համոզմունքով ապրել: Բոլոր մարդիկ Աստծո արարածներն են` որդիները: Այլ հարց է, թե նրանցից ով որքանով է արժանի էդ բնորոշմանը:

Դա էլ քո անհիմն կարծիքն է: Սատանան էլ է, ըստ ստեղծվածության՝ հրեշտակ, բայց Աստծո հակառակորդ իր ընտրությամբ: Մարդն էլ Աստծո արարածն է իր բնությամբ, բայց ընտրությամբ՝ կամ հակառակորդ - թշնամի, կամ էլ Աստծո որդի: Եվ այստեղ մարդու արժանիքը ոչ մի դեր չի խաղում: Քանզի բոլորը մեղք գործեցին և Աստծո փառքից զրկվեցին: Բայց փրկվում ենք Տեր Հիսուս Քրիստոսին հավատալով: Ովքեր հավատացին Հիսուս Քրիստոսին, նրանց իշխանություն տվեց Աստծո որդիներ լինելու - Հովհ. 1 : 12 : Գոնե ես հիմք ունեմ այս պնդելու, բայց դու քոնը պնդելու հիմք չունես, միյան ենթադրություն:

Այ տեսնում ես, որ դու ես սխալ հասկանում, դատել միայն դատապարտել չի նշանակում, դատել նշանակում է քննել, հետազոտել, այսինքն գրված է. եթե դու բարի գործեր ես անում, բայց չես հավատում Քրիստոսին, ամեն դեպքում ավետարանում գրված կարգով և Քրիստոսի միջոցով դատվելու ես, այսինքն հատուցում ես ստանալու ըստ քո արարքների, անկախ հավատի չափից: Սա է ասում Պողոսը:

Տեսնում եմ, որ ճիշտ եմ հասկանում, որովհետև Աստված իր որդիներին չի դատում, քանի որ Ինքն է բնակվում նրանց մեջ: Իսկ ովքեր դատվելու են, իրենք հատուցում են ստանալու նրա համար, որ չեն հավատացել և դրանով Աստծուն ստախոս են արել: Այսինքն բանսարկություն են արել՝ սատանայություն: Սատանա նշանակում է բանսարկու և հակառակորդ: Դե հիմա մտածի:

[Արէա]

Տեսնում եմ, որ ճիշտ եմ հասկանում, որովհետև Աստված իր որդիներին չի դատում, քանի որ Ինքն է բնակվում նրանց մեջ: Իսկ ովքեր դատվելու են, իրենք հատուցում են ստանալու նրա համար, որ չեն հավատացել և դրանով Աստծուն ստախոս են արել: Այսինքն բանսարկություն են արել՝ սատանայություն: Սատանա նշանակում է բանսարկու և հակառակորդ: Դե հիմա մտածի:

Գիտես ի՞նչն ա զարմանալի ու զվարճալի, նշած հատվածը վերևում մեջբերել էին որպես ապացույց այն բանի, որ աստծո խոսքից անտեղյակ, բայց աստծուն հաճո արարքներ կատարող մարդիկ փրկվելու են: Մեջբերեմ Հովարսի հետ խոսակցությունս.

«Ա՛ն որ կը հաւատայ անոր՝ չի դատապարտուիր, իսկ ա՛ն որ չի հաւատար՝ անիկա արդէն դատապարտուած է, որովհետեւ չհաւատաց Աստուծոյ միածին Որդիին անունին:
» Հովհ. 3:18-19)
Լավ կարդա

Է լավ եմ կարդացել, ու դրա համար էլ ասում եմ, որ ստում է Հովհաննեսը:

Երբ եվրոպացիները գաղութացնում էին Մոզամբիկը, ու տասնյակ հազարներով սպանում, խեղում, ու ստրկության էին ուղարկում սևամորթ բնիկներին, Մանիկա նահանգի Սուսսենդենգա գյուղում, մի գյուղացի մարդ Մդա Բուգենդա անունով, իր տունը վերածեց որբանոցի ու անկելանոցի, ու ամբողջ նահանգից խեղված մարդկանց ու որբերի էր հավաքում, ու պահում իր տանը: Ամբողջ կյանքի ընթացքում փրկեց մոտ 500 մարդու կյանք, երբեք ոչ ոքի վատություն չարեց ու չցանկացավ, ապրեց ամենաբարեպաշտ քրիստոնյաից առավել առաքինի կյանքով: Ողջ կյանքը նվիրեց թույլ ու անպաշտպան մարդկանց օգնելով: Բայց նա թքած ուներ ինչպես եվրոպացիների, այնպես էլ նրանց աստվածաշնչի վրա:

Հիմա, հարգարժան Հովհաննեսը, իր 3:18-ում փորձում է ինձ ապացուցել, որ Մդա Բուգենդայի գործերը չարից էին, որովհետև նա թքած ուներ թե աստվածաշնչի, թե նրանում նկարագրված աստծու վրա: Եթե ուզում ես հավատա Հովհաննեսին, ես չեմ հավատում: Եվ էլի հայտարարում եմ. Հովհաննեսը անամոթաբար ստում է:

Հեչ լավ չես կարդացել Արեա ջան, աչքի տակով նայելը դեռ կարդալ չի նշանակում, այլապես կիմանաիր.
«Քանզի ամեն մեկուն իր գործերուն փոխարեն պիտի հատուցանէ. յավիտենական կեանք անոնց, որոնք բարի գործերուն մեջ համբերությամբ յարատևելով փառք ու պատիվ և անմահութիւն կը խնդրեն, բայց անոնց՝ որ հակառակ են եւ ճշմարտության ու անիրաւության հնազանդած՝ պիտի ըլլայ բարկութիւն և սրտմտութիւն, նեղութիւն և տառապանք ամեն անոնց որ չար են, ... ... ... (Վասն զի ոչ թե օրենքը լսողները Աստուծոյ առջև արդար են, հապա օրենքը կատարողները պիտի արդարանան: Քանզի հեթանոսները, որոնք օրենք չունին, երբ բնականաբար օրենքին գործերը կը գործեն, օրենք չունենալով՝ իրենց անձերուն օրենքը բուն իրենք կ՝ըլլան, որոնք օրենքին գործը իրենց սրտին մեջ գրուած կը ցուցնեն իրենց խղճմտանքին վկայութիւնովը...)» (Հռովմ. 2:6-16) Լավ կարդա

Հիմա ես ո՞ւմ հավատամ, քեզ թե Հովարս-ին, ու վերջապես էս մեր Մդա Բուգենդան փրկվելու ա թե չէ՞