Քաղաքական քննարկումներ՝ թեմայից դուրս

[Chuk]

Ապեր, ավելի լավ է դիվանին նստած ճանճերի դեմ պայքարել, քան թե ժողովդրին հավաքել, ստերի մաման լացացնել ու Սերժի ՊՌ-ը անել: Ես այս երկրում ապրելու ու չքաշվելու ձևերը քչից շատից գտել եմ, օրինակ ձևերից մեկը ամեն մի անկածախնդրի կտերը չուտելն է: Ձևերից մյուսն էլ «հույսդ դիր միայն քեզ վրա»-ն է: Էլի ձևեր կան, ասենք ինչպես ժամանակին տեղականալ օրենքից, ինչպես պահել անհրաժեշտ բոլոր փաստաթղթերը, ինչպես խոսել հաստավզերի հետ, ինչպես հարցեր լուծել ոստիկանության հետ, ինպես մանևրել, որ գլխիդ չսարքեն, ինպես պաշտպանել սեփականությունն ու ինքզինքը և այլն: Կարծում եմ մեր քաղաքացիների մեծամասնությունը այս ձևերին տիրապետում է: Այլ հարց է, որ գուցե հարմար չի այսպես: Իսկ մեծամասնության կյանքի որակը փոխելու համար նոր գաղափարներ են անհրաժեշտ՝ մասնավորապես համակարգային փոփոխությունների մասին, եթե այդպիսիք լինեն ինչ-ինչ քաղաքական ուժերի կողմից, ապա ես կսատարեմ այդ ուժերին և ոչ մեկիդ էլ աչոտ չեմ տա, թե ես ինչ եմ անում, կամ ինչ չեմ անում: Իսկ եթե չլինեն, ապա ամեն դեպքում արկածախնդիրներին սատարելու և ոչ մի շարժառիթ չեմ տեսնում:

Ի՞նչ ասեմ, ինչ-որ տեղ հասկանալի մտածելակերպ ա: Հիշում եմ, որ տենց էր մտածում նաև Աշոտը, ով գտել էր իր անձնական բարեկեցության ձևը, հետո մի օր գլխին տվին, կրպակից հանեցին, կրպակը քանդեցին, ու ինքը հասկացավ, որ միակ ձևը պայքարելն ա: Տենց էր մտածում նաև Պողոսը, ով ամեն ինչ անում էր օրենքի շրջանակներում, իսկ իրան օրենքից դուրս «կզզցրին» ու ինքը հասկացավ, որ պիտի պայքարի: Իհարկե լավ է ուշ, քան երբեք, բայց դե ինչքան շուտ, էնքան լավ: Իսկ քեզ անկեղծորեն մաղթում եմ, որ մի օր քո «գլխին էլ չտան», որ հասկանաս, որ քանի դեռ երկրում օրենքը բռնաբարված է, պետք է պայքարել դրա դեմ՝ բոլոր հնարավոր միջոցներով, այլ ոչ թե անհարկի ու անիմաստ ածականներով արդարացնես դիվանին նստած լինելու փաստը:

Ի վերջո, այո՛, բոլորիս վերջնական նպատակը մեր անձնական ու մեր շրջապատի բարեկեցությունն ա, որն իրապես էդպիսին կարող ա լինել միայն ու միայն օրենքի գերակայության դեպքում, իսկ մեր նման երկրներում դրան հասնելու համար պայքարել ա պետք: Կուզես արկածախնդիր անվանի, կուզես այլ բան, դա քո բարոյականություն ու քո ընկալման խնդիրն ա, բայց փաստն էն ա, որ էսօրր միայն ու միայն ՀԱԿ-ն ա, որ առնվազն փորձում ա էս համակարգի դեմ պայքար առաջնորդի, անկախ դրա լավ կամ վատ ստացվելու ձևից: Ու ցանկացած մեկը, ով դրան չի միանում, էսօրվա վիճակով ակամա ծառայություն ա մատուցում իշխող վարչակարգին, ում աթոռին նստած քրֆում ա: Այլ կերպ ասած դեմագոգիա ա անում: Ու ես անկեղծ ներողություն կխնդրեմ, եթե էդ դիվանին նստածները ՀԱԿ-ին բոյկոտելով հիմնեն ասենք «Դիվանին նստածների շարժում» ու կարողանան պայքարել թե՛ առաջին հերթին իշխանության դեմ, թե՛ նաև ՀԱԿ-ի, ով իրենց կարծիքով սխալ բաներ է անում: Էդ դեպքում կհավատամ, որ դատարկ չեն խոսում:

[Chuk]

Ապեր, հրապարակում տրնգի պարելով ու վիքիլիքսից քսան էջ մեջբերում անելով էլ կարելի ա պայքարել միայն ճանճերի դեմ: Ստեղ կարևորն արդյունքն, այլ ոչ թե պայքարի վայրը: Իսկ հանյտնի գրական հերոսը ի վերջո դիվանի վրայից վեր ա կենում, մի հատ մեծ դրոշ ա վերցնում ու էշի վրա նստած իրանց գեղից դուրս ա գալիս: Արդյունքը գիտենք ինչ ա լինում: Այնպես որ, գրական հերոսը լավ կաներ վեշնի նստած մնար դիվանի վրա:

Ապեր, հրապարակում տրնգի պարելով ու վիքիլիքսից մեջբերումներ անելով ի վիճակի ենք հաղթել երկիրն ուզուրպացրած իշխանությանը: Էնպես որ հեգնանքդ քեզ պահիր, խոցող չի՝ խայտառակ անտեղիության պատճառով:

[Վիշապ]

Ի՞նչ ասեմ, ինչ-որ տեղ հասկանալի մտածելակերպ ա: Հիշում եմ, որ տենց էր մտածում նաև Աշոտը, ով գտել էր իր անձնական բարեկեցության ձևը, հետո մի օր գլխին տվին, կրպակից հանեցին, կրպակը քանդեցին, ու ինքը հասկացավ, որ միակ ձևը պայքարելն ա: Տենց էր մտածում նաև Պողոսը, ով ամեն ինչ անում էր օրենքի շրջանակներում, իսկ իրան օրենքից դուրս «կզզցրին» ու ինքը հասկացավ, որ պիտի պայքարի: Իհարկե լավ է ուշ, քան երբեք, բայց դե ինչքան շուտ, էնքան լավ: Իսկ քեզ անկեղծորեն մաղթում եմ, որ մի օր քո «գլխին էլ չտան», որ հասկանաս, որ քանի դեռ երկրում օրենքը բռնաբարված է, պետք է պայքարել դրա դեմ՝ բոլոր հնարավոր միջոցներով, այլ ոչ թե անհարկի ու անիմաստ ածականներով արդարացնես դիվանին նստած լինելու փաստը:

Ինձ թվում է Պողոսն ու Աշոտը «շուտով» հասկանալու են (եթե դեռ չեն հասկացել), որ այդ «միակ ձևը», որը ենթադրում է հրապարակում մարդաքանակ ցույց տալ, մեկ է իրենց կրպակի ու կզցնելու հարցերը չի լուծելու: Շատ էլ որ Լևոնը «պահանջում է» կրպակների մասին օրենքը չեղյալ համարել:

Ի վերջո, այո՛, բոլորիս վերջնական նպատակը մեր անձնական ու մեր շրջապատի բարեկեցությունն ա, որն իրապես էդպիսին կարող ա լինել միայն ու միայն օրենքի գերակայության դեպքում, իսկ մեր նման երկրներում դրան հասնելու համար պայքարել ա պետք: Կուզես արկածախնդիր անվանի, կուզես այլ բան, դա քո բարոյականություն ու քո ընկալման խնդիրն ա, բայց փաստն էն ա, որ էսօրր միայն ու միայն ՀԱԿ-ն ա, որ առնվազն փորձում ա էս համակարգի դեմ պայքար առաջնորդի, անկախ դրա լավ կամ վատ ստացվելու ձևից: Ու ցանկացած մեկը, ով դրան չի միանում, էսօրվա վիճակով ակամա ծառայություն ա մատուցում իշխող վարչակարգին, ում աթոռին նստած քրֆում ա: Այլ կերպ ասած դեմագոգիա ա անում: Ու ես անկեղծ ներողություն կխնդրեմ, եթե էդ դիվանին նստածները ՀԱԿ-ին բոյկոտելով հիմնեն ասենք «Դիվանին նստածների շարժում» ու կարողանան պայքարել թե՛ առաջին հերթին իշխանության դեմ, թե՛ նաև ՀԱԿ-ի, ով իրենց կարծիքով սխալ բաներ է անում: Էդ դեպքում կհավատամ, որ դատարկ չեն խոսում:

Նորից կրկնում ես ջրաղացների դեմ պայքարի դոն կիխոտյան թեզը: Օրենքը կիրառողն էլ է ժողովուրդը, խախտողն էլ է: Ժողովուրդը չի կարող ինքն իրեն վերահսկել, որ օրենքը կատարվի: Մեկին ձեռ է տալիս, որ կատարվի, մյուսին ձեռ է տալիս որ չկատարվի՝ այսինքն ըստ դեպքերի ու շահերի: Էսօր մեկին ցույց տուր այդ ժողովդրից որ օրինական գարաժ է սարքել, օրինական էլ մուծումներ է կատարել: Կարող է էսօրվա օրենքներն են տուֆտա, որ խախտվում են: Համակարգային ու սահմանադրական փոփոխություններ են պետք, որպեսզի ամեն մեկը իր ճիշտը չունենա, ճիշտը մի հատ լինի ու այդ ճիշտը պաշտպանվի տարբեր իրար հակակշռող մեխանիզմներով: Փողոցում ճչալով երկիրը օրենքի երկիր չես սարքի: Իսկ փոփոխությունների համար գաղափար է պետք: Չկա գաղափար՝ չկա փոփոխություն:

[Chuk]

Ինձ թվում է Պողոսն ու Աշոտը «շուտով» հասկանալու են (եթե դեռ չեն հասկացել), որ այդ «միակ ձևը», որը ենթադրում է հրապարակում մարդաքանակ ցույց տալ, մեկ է իրենց կրպակի ու կզցնելու հարցերը չի լուծելու: Շատ էլ որ Լևոնը «պահանջում է» կրպակների մասին օրենքը չեղյալ համարել:

Ես կարծեմ ոչ մի տեղ չէի գրել, որ Պողոսն ու Աշոտը միացել են ՀԱԿ-ին: Ես գրել էի, որ նրանք հասկացել են պայքարի անհրաժեշտությունը: Եվ եթե որևէ մեկը կասի, որ առանց պայքարի նրանք կարող են իրենց խնդիրները լուծել, վրան հավեսով կղժամ:

Նորից կրկնում ես ջրաղացների դեմ պայքարի դոն կիխոտյան թեզը: Օրենքը կիրառողն էլ է ժողովուրդը, խախտողն էլ է: Ժողովուրդը չի կարող ինքն իրեն վերահսկել, որ օրենքը կատարվի: Մեկին ձեռ է տալիս, որ կատարվի, մյուսին ձեռ է տալիս որ չկատարվի՝ այսինքն ըստ դեպքերի ու շահերի: Էսօր մեկին ցույց տուր այդ ժողովդրից որ օրինական գարաժ է սարքել, օրինական էլ մուծումներ է կատարել: Կարող է էսօրվա օրենքներն են տուֆտա, որ խախտվում են: Համակարգային ու սահմանադրական փոփոխություններ են պետք, որպեսզի ամեն մեկը իր ճիշտը չունենա, ճիշտը մի հատ լինի ու այդ ճիշտը պաշտպանվի տարբեր իրար հակակշռող մեխանիզմներով: Փողոցում ճչալով երկիրը օրենքի երկիր չես սարքի: Իսկ փոփոխությունների համար գաղափար է պետք: Չկա գաղափար՝ չկա փոփոխություն:

Կեղծ կատեգորիա է վերևում գրածը:
Ընդհանրապես այո՛, մեր սահմանադրությունն ու օրենքները ունեն շտկման տեղ, ուղղումների տեղ, բարելավվելու տեղ:
Սակայն մեր սահմանադրությունն ու օրենքները լիովին բավարար են, իրագործվելու դեպքում, մարդկանց համար արժանապատիվ կյանք ապահովելու:

Ընդհանրապես ճիշտ ես, որ այսօր շատերը կարծում են, որ իրենց ձեռ է տալիս, որ օրենքը չկատարվի: Բայց դա առերևույթ է: Դա նրանց մտածելակերպի սխալն է: Էսօր շատերն են անօրինական գարաժներ սարքել, դրա համար էլ էդ շատերից շատերը ահուդողով անընդհատ սպասում են, որ վաղն իրանց ձեռից կարող են էդ գարաժը վերցնել: Կգա մի օր, երբ բոլորը կհասկանան, որ օրենքը թեկուզ ինչ-որ պահի կարող է ավելի դանդաղեցնել իրենց ուզածին հասնելը, բայց փոխարենը կհասցնի երաշխավորված: Որովհետև նույն գարաժները օրինական սարքածները երաշխավորված են, որ այդ գարաժները օրենքի սահմանում իրենցն է, եթե անգամ իրենցից վերցվի, ինչ-ինչ պատճառներով, ապա միայն համապատասխան փոխհատուցման ձևով, իսկ դրա համար պետք է, որ երկրում օրենքը գործի: Սրանք պարզ հասկացություններն են, որոնք, ինչպես և ցանկացած այլ պարզ բան, երբեմն դժվար է ընդունվում, ընկալվում կամ հասկացվում շատերի կողմից: Ընդհանրապես պարզ բաներն այդպիսի ֆենոմենալ հատկություն ունեն. շատերը դրանք չեն ընկալում:

Ամեն դեպքում, կրկնում եմ, կգա պահը երբ բոլորը (կամ մեծամասնությունը) կհասկանան, որ օրենքի գերակայությունը իրենց բարեկեցության, իրենց արժանապատիվ ապրելու առհավատչյան է: Ու էդ պահը, վստահ եմ, հեռու չէ, անկախ ոմանց կեղծ կատեգորիա քարոզներից, որ իբր ոմանց ձեռ է տալիս, որ օրենքը չկատարվի:

Համակարգային ու սահմանադրական փոփոխություններ, այո՛, ես էլ եմ կարծում, որ պետք են: Բայց դրանք առոչինչ են, եթե այդ սահմանադրային փոփոխությունները մնալու են թղթի վրա, ինչպես այսօր է: Գերակա հրամայական է առկան գործուն դարձնելը: Ցանկացած գաղափարական մոդել ունակ է կառավարել երկիրը ու լավ կառավարել, պետք է միայն այդ գաղափարական մոդելը ճշգրիտ գործի, ոչ թե լինի թղթի վրա: Այսօր մեր գերական հրամայականը չի սահմանադրություն փոխելը, երկրի կառվարման մոդել փոխելն ու նման բաները:

[Արէա]

Թեմային մնաս բարով

Ամսի 30-ին գնում եմ հանրահավաքի, ու շատ եմ ուզում, որ էս անգամ ավելի շատ մարդ լինի քան անցած անգամ: Իսկ մնացածը թող այստեղ գրառումներ անեն, լավ էլ հետաքրքիր, ու կարևորը, անվնաս զբաղմունք ա, ի՞նչ ա եղել:

[Chuk]

Թեմային մնաս բարով

Ամսի 30-ին գնում եմ հանրահավաքի, ու շատ եմ ուզում, որ էս անգամ ավելի շատ մարդ լինի քան անցած անգամ: Իսկ մնացածը թող այստեղ գրառումներ անեն, լավ էլ հետաքրքիր, ու կարևորը, անվնաս զբաղմունք ա, ի՞նչ ա եղել:

Կլինի

[Տրիբուն]

Էլի ձևեր կան, ասենք ինչպես ժամանակին տեղականալ օրենքից, ինչպես պահել անհրաժեշտ բոլոր փաստաթղթերը, ինչպես խոսել հաստավզերի հետ, ինչպես հարցեր լուծել ոստիկանության հետ, ինպես մանևրել, որ գլխիդ չսարքեն, ինպես պաշտպանել սեփականությունն ու ինքզինքը և այլն: Կարծում եմ մեր քաղաքացիների մեծամասնությունը այս ձևերին տիրապետում է:

ԻՆչպես երկխոսել

[Տրիբուն]

Ապեր, հրապարակում տրնգի պարելով ու վիքիլիքսից մեջբերումներ անելով ի վիճակի ենք հաղթել երկիրն ուզուրպացրած իշխանությանը: Էնպես որ հեգնանքդ քեզ պահիր, խոցող չի՝ խայտառակ անտեղիության պատճառով:

Հաջողություն եմ մաղթում, Չուկ ջան: Հենց հաղթեք, տեղյակ կպահես, կուրսի լինենք, կարող ա չնկատենք:

Չնայած, ձեզ որ մնա, երեք տարի ա գոռում եք «հաղթել ենք»: Կարող ա արդեն հաղթել էլ եք, խաբար չենք եղել - Wikileaks. 11YEREVAN198

[Chuk]

Հաջողություն եմ մաղթում, Չուկ ջան:

Շնորհակալ եմ Տրիբուն ջան:
Ինչ վերաբերվում ա տեղեկացնելուն, ապա դու ինձ հետ հավասար կիմանաս, որովհետև կարճ ժամանակ հետո նորից մեր շարքերում ես լինելու

[Վիշապ]

Ընդհանրապես այո՛, մեր սահմանադրությունն ու օրենքները ունեն շտկման տեղ, ուղղումների տեղ, բարելավվելու տեղ:
Սակայն մեր սահմանադրությունն ու օրենքները լիովին բավարար են, իրագործվելու դեպքում, մարդկանց համար արժանապատիվ կյանք ապահովելու:

Ընդհանրապես օրենքն ու սահմանադրությունն ու՞մն են պետք: Մարդս մարդ ըլնի: Օրինակ էսօրվա օրենքով սահմանված նվազագույն աշխատավարձով դու արժանապատիվ կյանք կապահովես ու գլուխ էլ կգովես: Օրենքով սահմանաված կարգով արդար ընտրություններ կանցկացնես ու դեռ գլուխ էլ կգովես: Օրենքով սահմանված կարգով հողը կմշակես, բերք կստանաս, կծախես, հարկերը կվճարես, եկամուտ կստանաս ու գլուխ կգովես:

Ամեն դեպքում, կրկնում եմ, կգա պահը երբ բոլորը (կամ մեծամասնությունը) կհասկանան, որ օրենքի գերակայությունը իրենց բարեկեցության, իրենց արժանապատիվ ապրելու առհավատչյան է: Ու էդ պահը, վստահ եմ, հեռու չէ, անկախ ոմանց կեղծ կատեգորիա քարոզներից, որ իբր ոմանց ձեռ է տալիս, որ օրենքը չկատարվի:

Ահա, կգա ժամանակը, որ պետական ծառայողները, բանակում ծառայող սպաները, ոստիկանները կհասկանան որ օրենքով սահմանված 200 հազար դրամ աշխատավարձով կարելի է արժանապատվորեն ապրել, ու էլ չեն խախտի օրենքը, բարձր մոտիվացիայով կաշխատեն ի շահ մեր երկրի ու մեր թշվառ քաղաքացիների: Պատգամավորների, նախագահի ու վարչապետի մասին էլ չխոսեմ:

[Chuk]

Վիշապ ջան, եթե դու գնում ես սահմանադրություն ու օրենքներ գրես, որով աշխատավարձեր ու եկամուտներ ես բարձրացնելու, քեզ կանաչ ճանապարհ, ես օրհնում եմ քեզ ու քո դիվանային պայքարը

[Վիշապ]

Վիշապ ջան, եթե դու գնում ես սահմանադրություն ու օրենքներ գրես, որով աշխատավարձեր ու եկամուտներ ես բարձրացնելու, քեզ կանաչ ճանապարհ, ես օրհնում եմ քեզ ու քո դիվանային պայքարը

Շնորհակալ եմ, Տեր Հայր: Ես հիմա գործի եմ գնում, ինձ անփորձանք երթևեկություն: Օրենքի գերակայությունը բարեկեցության համար գուցե պարտադիր, բայց ոչ բավարար պայման է, մանավանդ որ դու պնդում ես, թե օրենքի գերակայությունը կարելի է ապահովել միայն մարդկանց հասկացնելով (այսինքն բոլոր պայմանները կան, բայց մարդիկ հիմար են): Այնպես որ Լևոնի ականջին շշնջա, թող մի քիչ էլ պետական ծառայողների ու կառավարման մարմինների աշխատողների սոց-տնտեսական վիճակից խոսի, բուդկայատերերից խեր չկա:

[Varzor]

Առաջարկդ ընդունեցի որպես կատակ, անցանք:
Ես էլ եմ էդ ասում, ինչ հնարավորություններ ու ունակություններ ունես, պետք է դա օգտագործես, ոչ թե լացուկոծդ գցես, թե 250.000 աշխատելու համար հնարավորություն ու ունակություն չունես, ու ընդհանրապես ոչ մի կոպեկ չաշխատես:

Առաջարկս կատակ չէր: Ինչու մենակ ներկայիս իշխանությունների դեմն առնելու համար պրինցիպյալ ձայն տալ մեկ աայլ ատելի անձնավորության ու կուսակցության? եթե կարելի է ընտրել մեկ այլ չեզոք ու չվարկաբեկված քաղաքական ուժի` երկու վտանգից միանգամից կպրծնենք: Օրինակ` Պարույր Հայրիկյան և ԱԻՄ

[Varzor]

Չորս տարի առաջ ծառայում էի: Էդ պիկ ասածդ համարում եմ ամենասխալ քայլը, որ կարող էր անել ժողովուրդը: Ես պայքար ասելով չեմ հասկանում գնանք ջարդենք փշրենք, լարենք դրանց ստեղից: Ոչ: Ուղղակի կոչ եմ անում. ընտրություններին (լինի արտահերթ, կամ հերթական) չքվեարկել Սերժի օգտին, ավելին, անել այնպես, որ քո քվեն խանգարի Սերժին վերըտնրվելու, այսինքն քվեարկել նրա հիմնական հակառակորդի օգտին: Վերջ:
Սերժ ասելով ի նկատի ունեմ նաև քոչարյան, և մնացածին էդ խմբավորումից:

Իսկ ով է որոշում հիմնական հակառակորդին? Ինքն իրեն հակառակորդը հռչակել է հիմնական հակառակորդ Իսկ միգուցե ժողովուրդը նոր հիմնական հակառակորդ հռչակի` ավելի քչի վարկաբեկված, երկիրը չթալանած ու բզկտած, ավելի երիտասարդ ու ավելի թարմ ու արդիական գաղափարներով

[Varzor]

Ի վերջո, այո՛, բոլորիս վերջնական նպատակը մեր անձնական ու մեր շրջապատի բարեկեցությունն ա, որն իրապես էդպիսին կարող ա լինել միայն ու միայն օրենքի գերակայության դեպքում, իսկ մեր նման երկրներում դրան հասնելու համար պայքարել ա պետք:

Հեքիաթ գունեղ երազներից:
Այ ախպեր չես ջոկել, որ "բոլորիս"-ի մի մաս կազմող ոչ քիչ մարդկանց համար իրենց անձնական և իրենց շրջապատի բարեկեցության համար օրենքի գերակայությունը գնդակահարության հավասար բան է:
Ու քանի այդպիսի մարդիք իրենցից ինչ-որ ուժ ներկայացնում են, հռետորությամբ ու ամպագոռգոռ արտահայտություններով իրանց չես համոզի, որ քո, իմ, մյուսի համար լավ օրեինքի գերակայությունը, կարող ա իրանց համար էլ լավ լինի: Էդ նույնն ա, որ դատապարտված հանցագործին համոզոս, որ օրենքի գերակայությունը իր համար լավ է: Բայց հո ինքը գիտի, որ օրենքի գերակայության պատճառով ա ստիպված տարիներ անց կացնել ճաղերի ետևում:
Իսկ օրենքի գերակայությունից սարսափող անձանց թիվը մեր երկրում այնքան էլ քիչ չի, չեմ ասում բացարձակ մեծամասնություն են, բայց անկախ իրենց քանակից` ուժ են: Ուժ են թե տնտեսական, թե քաղաքական, թե ֆիզիկական և թե զինված: Այնպես որ հիմնական պայքարը հենց դրա դեմ պետք է տարվի ու դա հնարավոր չէ անել օրենքի միջոցով, օրենքի սահմաններում` խոտոռնակին խոտոռնակ: Առաջին հերթին այն պատճառով, որ հենց իրենք են օրենքի "պահապանները" ու "պաշտպանները":
Պետք է ռեալ նայել: Մարդն իրա ունեցածը քաղցր բառերի ու գեղեցիկ ճառերի դիմաց ոչ ոքի չի տան, մանավանդ որ դա ձեռք է բերել բավականի խոտոր ճանապարհներով: Էլ չեմ ասում, որ ինքնական չի զիջի իշխանությունը` չի զիջի "օրենքի" լծակը, որ վզին օղակ չհագցնեն: Կամ էլ զիջելուց առաջ իր բոլոր միջոցները երկրից կհանի այնպես, որ հետքն էլ չենք գտնի: Ու երկիրը նորից կմնա կոտրած տաշտակի առաջ` առանց կապիտալների, արտաքին պարտքն էլ վզին:

Այսպիսով առաջին հերթին պետք է բառիս բուն իմաստով ետ խլել ազգից թալանված միջոցները, մոտքագրել պետ. բյուջե, հետո արդեն որոշել` կախել, թե ոչ: Ու նոր դրանից հետո կանգնել ասել, որ "մենք երկրում իրավիճակը փոփխեցինք դեպի լավը": Բայց ում ես տեսնում էդքան բան անողի դերում? ԼՏՊ-ին? Նա ոնց կարա էդքանը անի, եթե իր վիզն էլ է այդ օրենքի գերակայության կախաղանի օղակի մեջ? ՄԻ երկու հին նյութ հանեն արխիվից տեղում գնդակահարություն կտան: