Պե՞տք է Հայաստանին նոր ընդդիմություն

[Mephistopheles]

Մեֆ ջան, դուխը լավ կյանքի հետ կապ չունի: Դուխի համար և գենետիկական նախադրյալներ են պետք և էթնո-սոցիալական հատուկ մթնոլորտ ու տրադիցիաներ, որ այդ հատկանիշը դրսևորվի:
Դուխը հաղթելու հոգեբանություն է:
Դուխովը մանրամասն չի անալիզում հետևանքները ու ոչ թե նրա համար, որ հիմար է, այլ որովհետև ռասչետ է անում դիմացինի ցածր դուխի վրա- ով-ում: Այսինքն դուխովը վաբանկ խաղացողն է, պատրաստ է զոհվելու հանուն իր պատվի ու նպատակի: Հաղթեց- կտոնի հաղթանակը, պարտվեց- թքած, կհեռանա աշխարհից առանց զղջալու: Մի ուրիշը իր գործը կվերջացնի: Սա է դուխի վարվելակեպի տրամաբանությունը:
Բանակն է, ազգերի կռիվն է դուխի վրա, բանտի ավտարիտետների դիրքն է դուխով ձեռք բերված: Վազգեն ռոբ, սերժ, մուկ, դոդ, լֆիկ սաղն էլ դուխի հաշվին են դիրքի հասել: Հնարավոր չի դուխը հանել քաղաքական հավասարումներից ևս: Մանավանդ հայկական խաղերից:
Դուխը ֆիզիկական ուժի հետ էլ կապ չունի:
Դուխը հայերեն երևի որպես խիզախ ենք թարգմանում, բայց մենք շատ նեղ իմաստ ենք դրել այդ բառի մեջ, քան ռուսները դուխովի մեջ:
Վատ կյանքով սոցիալական բունտի են դուրս գալիս: Իսկ հեղափոխության մասին ես չեմ խոսել, ես միշտ էլ շեշտել եմ մի քանի հոգու ստեղծած էս դուքանը քանդելու մասին: Եթե քեզ ձեռ է տալիս դա հեղափոխություն կոչել, էդպես ասա, բայց խոսքը դրանց քշելու մեթոդոլոգիայի մասին է: Ճիշտ ես, դուխով ժողովրդին էն գլխից կզացնել չէին կարող, դրա համար էլ 2000 տարի ԲՏ-եքի մասին չէինք խոսի:
Բայց դե հիմա շատ նեղն ենք, մեզանից անկախ երազում ենք չեղածի մասին:
Գոնե ճիշտ երազել հո կարելի է:

բիձ ապեր հակասություններ կան գրածներիդ մեջ… մեկ գրում ես…Դուխի համար և գենետիկական նախադրյալներ են պետք և էթնո-սոցիալական հատուկ մթնոլորտ ու տրադիցիաներ, որ այդ հատկանիշը դրսևորվի: մեկ էլ գրում ես… Բանակն է, ազգերի կռիվն է դուխի վրա, բանտի ավտարիտետների դիրքն է դուխով ձեռք բերված: Վազգեն ռոբ, սերժ, մուկ, դոդ, լֆիկ սաղն էլ դուխի հաշվին են դիրքի հասել: Հնարավոր չի դուխը հանել քաղաքական հավասարումներից ևս:… պարզվում ա ինչ այլանդակություն կա սաղ դուխի վրա ա ու իրանց էլ մեղադրում ես որ դուխ չունեն… ես չգիտեի որ էս վերը նշված անձինք ընտենց պատկառելի դուխով տղերք են ու ներկայացնում են մեր գենետիկ նախադրյալն ու թփնոսոցիալական պատկերը…

… ինձ դուխ պետք չի… ընգեր… ոչ էլ ուզում եմ որ տենց դուխովները գան երկրի գլուխ… հեն ա արդեն ընդեղ նստած են էլի… ժողովուրդն էլ ինչ, իր արյան գնով մի դուխովին պտի հանի մեկ ուրիշին դնի՞…

[Վիշապ]

Ժողովուրդ, պարզապես յանի ժողովդրի իրավունքների համար պայքարող քաղաքական ուժը իրավունք չուներ ժողովդրդին «ռամկեքի» մեջ դնելու, այսինքն պայքարի ձևի բաժանում պիտի առհասարակ չլիներ, «սահմանադրական պայքար» հասկացությունն էլ պիտի չլիներ: Չպիտի դրվեր առհասարակ պայքարի սահմանադրական լինել-չլինելու հարցը, մանավանդ որ դնողը ուզում է յանի սահմանադրական կարգ վերականգնել ու դեռ չի էլ խորանում, թե իրենց հնջռկած սահամադրությունը ինչքանով է համընկնում քաղաքացիների շահերին ու ինչքանով է ժողովդրավարություն ապահովում սույն երկրում: Պարզապես ժողովդրին հանգստացնելու միջոց էր, ուրիշ ոչինչ, հասկանու՞մ եք՝ ՈՉԻՆՉ: Մի կառչեք պահի տակ թուլացած ու հոգնած մեկի հայտարարություններից:

[REAL_ist]

ապեր, եթե քննարկվում ա նոր ընդդիմության անհրաժեշտությունը ապա դա միանշանակ ենթադրում ա սահմանադրական ճանապարհ… ընդդիմության ստեղծումն ու ձևավորումն ու գործունեությունը ինքը հենց սահմանադրական ճանապարհն ա… հիմա եթե դու սահմանադրական ճանապարհը համարում ես ջուրծեծոցի ուրեմն ընդդիմության գոյության հարց կամ նրանց սխալ կամ ճիշտ գործունեության հարց քննարկելը անիմաստ ա… ու եթե կարծում ես որ հեղափոխությունն ա ճիշտ ճանապարհը ապա դա ընդդիմությունը չի կարա անի, խոսքս ցանկացած ընդդիմության մասին ա, նույնիսկ էն ընդդիմությունը որ երազում ենք ունենալ, բայց չունենք… հեղափոխությունը դա ամենավերջին միջոցն ա իշխանափոխության ու ոչ ամենալավը… և հեղափոխություն սովորաբար լինում ա երբ քաղաքականությունը սպառվում ա (կարող եք ասել ասել որ հասել ենք արդեն այդտեղ)… հեղափոխությունը դուխի հետ կապ չունի ապեր, հեղափոխությունը դա ավելի շուտ հուսահատության ու կատաղության արդյունք ա… ի դեպ մեր պարագայում նույնիսկ "հեղափոխություն" բառը սխալ ա…

… մեզ մոտ 2007-ի վերջից սկսվել ա փոփոխությունների պրոցես որը կարող է վերջանալ բռնի իշխանափողությամբ (սա ես հեղափոխություն բառի փոխարեն եմ օգտագործում), բայց մինչև սահմանադրական ճանապարհով իշխանափոխությունը չսպառվի, բռնի իշխանափոխություն չի կարա լինի…

… հիմա եթե կարծում ենք որ սահմանադրական ճանապարհը սպառված ա ուրեմն պտի գա լիդերների մի խումբ որը ժողովրդին կպատրաստի զինված բռնի իշխանափոխության… այ էս վարյանտը կարաս քննարկես որպես սահմանադրականի ալտերնատիվ…

… իմիջայլոց ՀԱԿ-ի գործունեության ձախողումը դեռ չի նշանակում սահմանադրական ճանապարհի ձախողում… Վիշապն ուներ վերևում առաջարկներ որոնք միանգամայն սահմանադրական ճանապարհի սահմանման մեջ են տեղավորվում…

Մի խառնի, ինձ թվումա պետքա հասկանայիր, որ ջուրծեծոցին սահմանադրական ճանապարհ առանձնացնելնա, վռոդի մենք ենքան վեհ ենք, որ ուրիշ ճանապարհով չենք գնա: Իսկ ետ ուրիշ ճանապարհը բերդում փթելնա, հակառակ բոլոր դեպքերում ճանապարհը սահմանադրականա: Հիմա հասկանում ես դեմագոգիան որնա?

[dvgray]

Մեֆ ջան, դուխը լավ կյանքի հետ կապ չունի: Դուխի համար և գենետիկական նախադրյալներ են պետք և էթնո-սոցիալական հատուկ մթնոլորտ ու տրադիցիաներ, որ այդ հատկանիշը դրսևորվի:
Դուխը հաղթելու հոգեբանություն է:
Դուխովը մանրամասն չի անալիզում հետևանքները ու ոչ թե նրա համար, որ հիմար է, այլ որովհետև ռասչետ է անում դիմացինի ցածր դուխի վրա- ով-ում: Այսինքն դուխովը վաբանկ խաղացողն է, պատրաստ է զոհվելու հանուն իր պատվի ու նպատակի: Հաղթեց- կտոնի հաղթանակը, պարտվեց- թքած, կհեռանա աշխարհից առանց զղջալու: Մի ուրիշը իր գործը կվերջացնի: Սա է դուխի վարվելակեպի տրամաբանությունը:
Բանակն է, ազգերի կռիվն է դուխի վրա, բանտի ավտարիտետների դիրքն է դուխով ձեռք բերված: Վազգեն ռոբ, սերժ, մուկ, դոդ, լֆիկ սաղն էլ դուխի հաշվին են դիրքի հասել: Հնարավոր չի դուխը հանել քաղաքական հավասարումներից ևս: Մանավանդ հայկական խաղերից:
Դուխը ֆիզիկական ուժի հետ էլ կապ չունի:
Դուխը հայերեն երևի որպես խիզախ ենք թարգմանում, բայց մենք շատ նեղ իմաստ ենք դրել այդ բառի մեջ, քան ռուսները դուխովի մեջ:
Վատ կյանքով սոցիալական բունտի են դուրս գալիս: Իսկ հեղափոխության մասին ես չեմ խոսել, ես միշտ էլ շեշտել եմ մի քանի հոգու ստեղծած էս դուքանը քանդելու մասին: Եթե քեզ ձեռ է տալիս դա հեղափոխություն կոչել, էդպես ասա, բայց խոսքը դրանց քշելու մեթոդոլոգիայի մասին է: Ճիշտ ես, դուխով ժողովրդին էն գլխից կզացնել չէին կարող, դրա համար էլ 2000 տարի ԲՏ-եքի մասին չէինք խոսի:
Բայց դե հիմա շատ նեղն ենք, մեզանից անկախ երազում ենք չեղածի մասին:
Գոնե ճիշտ երազել հո կարելի է:

Հայաստանում նոր ընդիմության ղեկավար կարելի է ընտրել Գագիկ Շամշյանին

[Բիձա]

բիձ ապեր հակասություններ կան գրածներիդ մեջ… մեկ գրում ես…Դուխի համար և գենետիկական նախադրյալներ են պետք և էթնո-սոցիալական հատուկ մթնոլորտ ու տրադիցիաներ, որ այդ հատկանիշը դրսևորվի: մեկ էլ գրում ես… Բանակն է, ազգերի կռիվն է դուխի վրա, բանտի ավտարիտետների դիրքն է դուխով ձեռք բերված: Վազգեն ռոբ, սերժ, մուկ, դոդ, լֆիկ սաղն էլ դուխի հաշվին են դիրքի հասել: Հնարավոր չի դուխը հանել քաղաքական հավասարումներից ևս:… պարզվում ա ինչ այլանդակություն կա սաղ դուխի վրա ա ու իրանց էլ մեղադրում ես որ դուխ չունեն… ես չգիտեի որ էս վերը նշված անձինք ընտենց պատկառելի դուխով տղերք են ու ներկայացնում են մեր գենետիկ նախադրյալն ու թփնոսոցիալական պատկերը…

… ինձ դուխ պետք չի… ընգեր… ոչ էլ ուզում եմ որ տենց դուխովները գան երկրի գլուխ… հեն ա արդեն ընդեղ նստած են էլի… ժողովուրդն էլ ինչ, իր արյան գնով մի դուխովին պտի հանի մեկ ուրիշին դնի՞…

Հակասություն չկա, Մեֆ ջան: Այլանդակությունն էլ, հերոսությունն էլ, ԲՏ-ունն էլ դուխի վրա են նստած:
Իմ նշած բոլորն էլ դուխով են եղել ու նոր եկողն էլ է դուխով լինելու: Մարդկային հասարակության հոգեբանությունն է այդպիսին- լիդերը դուխով , այլ ոչ թե քռչ պետք է լինի: Այլ հարց, որ երբ ժողովուրդը քռչ է, իսկ լիդերը դուխով, ապա այդ պարագայում լիդերը լկտիանում, դառնում է ԲՏ:
Քեզ դուխ պետք չի, ուրեմն երկիր չես ունենա:
Սրանում է երևի մեր վեճի հիմքը: Ազնվությունն ու վեհությունը իշխանության հետ կապ չունեն: Պետությունը սեփականություն է ու նաև էդ սեփականության պաշտպանն է: Ինտելիգենտիկությամբ սեփականություն չեն պաշտպանում, շներով, ուժով ու զոռբայությամբ են այն պաշտպանում:
Հայկական ընդիմությունը շատ ավելի շատ աշխարհայացքային պրոբլեմներ ունի, քան հայկական իշխանությունը:
Իշխանությունը ժողովրդի հետ հարաբերություններում գնում է իր համար ամենառացիոնալ ճանապարհնեով և դրանում չի կարելի մեղադրել նրան: Ընդիմությունն է, որ կուրորեն է շարժվում, առանց որևէ բան հասկանալու:
Ընդիմության մարդկային արատներն ինձ համար հասկանալի են ու բացատրելի: Բայց նրա տհասությունը մերժելի է ու պետք է մերժվի:

[Mephistopheles]

Մի խառնի, ինձ թվումա պետքա հասկանայիր, որ ջուրծեծոցին սահմանադրական ճանապարհ առանձնացնելնա, վռոդի մենք ենքան վեհ ենք, որ ուրիշ ճանապարհով չենք գնա: Իսկ ետ ուրիշ ճանապարհը բերդում փթելնա, հակառակ բոլոր դեպքերում ճանապարհը սահմանադրականա: Հիմա հասկանում ես դեմագոգիան որնա?

Ապեր ես ամեն ինչն էլ ճիշտ եմ հասկացել, ուղղակի դու կարծում ես որ սահմանադրական ճանապարհը որդեգրվում ա զուտ "վռոդի մենք ենքան վեհ ենք, որ ուրիշ ճանապարհով չենք գնա"-ի համար… չէ ռեալիստ ջան, սահմանադրական ճանապարհը ունի պրակտիկ կողմ … եթե դու էդ կարծիքն ունես սահամանադրական ճանապարհի մասին ուրեմն քո համար դա միշտ էլ ջուրծեծոցի ա լինելու…

[Mephistopheles]

Հակասություն չկա, Մեֆ ջան: Այլանդակությունն էլ, հերոսությունն էլ, ԲՏ-ունն էլ դուխի վրա են նստած:
Իմ նշած բոլորն էլ դուխով են եղել ու նոր եկողն էլ է դուխով լինելու: Մարդկային հասարակության հոգեբանությունն է այդպիսին- լիդերը դուխով , այլ ոչ թե քռչ պետք է լինի: Այլ հարց, որ երբ ժողովուրդը քռչ է, իսկ լիդերը դուխով, ապա այդ պարագայում լիդերը լկտիանում, դառնում է ԲՏ:
Քեզ դուխ պետք չի, ուրեմն երկիր չես ունենա:
Սրանում է երևի մեր վեճի հիմքը: Ազնվությունն ու վեհությունը իշխանության հետ կապ չունեն: Պետությունը սեփականություն է ու նաև էդ սեփականության պաշտպանն է: Ինտելիգենտիկությամբ սեփականություն չեն պաշտպանում, շներով, ուժով ու զոռբայությամբ են այն պաշտպանում:
Հայկական ընդիմությունը շատ ավելի շատ աշխարհայացքային պրոբլեմներ ունի, քան հայկական իշխանությունը:
Իշխանությունը ժողովրդի հետ հարաբերություններում գնում է իր համար ամենառացիոնալ ճանապարհնեով և դրանում չի կարելի մեղադրել նրան: Ընդիմությունն է, որ կուրորեն է շարժվում, առանց որևէ բան հասկանալու:
Ընդիմության մարդկային արատներն ինձ համար հասկանալի են ու բացատրելի: Բայց նրա տհասությունը մերժելի է ու պետք է մերժվի:

Բիձ, հլա մի հատ էս սևով ընդգծվածները իրար կողքի դիր էլի… Այլանդակությունն էլ, հերոսությունն էլ, ԲՏ-ունն էլ դուխի վրա են նստած: Քեզ դուխ պետք չի, ուրեմն երկիր չես ունենա:

ուրեմն դուրս ա գալիս դուխ որ ունենում ես այլանդակ ԲՏ ես լինում ու երկիր ես ունենու՞մ… առաջին անգամն եմ էս տեսության հետ շփվում…

Հիմա ինչ, որպեսզի երկիր ունենաք պտի այլանդակ ԲՏ լինեն՞ք…

[dvgray]

Ապեր ես ամեն ինչն էլ ճիշտ եմ հասկացել, ուղղակի դու կարծում ես որ սահմանադրական ճանապարհը որդեգրվում ա զուտ "վռոդի մենք ենքան վեհ ենք, որ ուրիշ ճանապարհով չենք գնա"-ի համար… չէ ռեալիստ ջան, սահմանադրական ճանապարհը ունի պրակտիկ կողմ … եթե դու էդ կարծիքն ունես սահամանադրական ճանապարհի մասին ուրեմն քո համար դա միշտ էլ ջուրծեծոցի ա լինելու…

Մեֆ, մի հարց
Ըստ քեզ -
1775-1783թթ. Ամերիկյան Հեղափոխական պատերազմը Մեծ Բրիտանիայի ու տեղական լոյալիստների և Մեծ Բրիտանիական 13 կոլոնիաների մեջև, որի արդյունքում նրանք իրենց հայտարարեցին որպես անկախ պետություն , - սահմանադրական էր՞ թե հակասահմանադրական:

[Բիձա]

Բիձ, հլա մի հատ էս սևով ընդգծվածները իրար կողքի դիր էլի… Այլանդակությունն էլ, հերոսությունն էլ, ԲՏ-ունն էլ դուխի վրա են նստած: Քեզ դուխ պետք չի, ուրեմն երկիր չես ունենա:

ուրեմն դուրս ա գալիս դուխ որ ունենում ես այլանդակ ԲՏ ես լինում ու երկիր ես ունենու՞մ… առաջին անգամն եմ էս տեսության հետ շփվում…

Հիմա ինչ, որպեսզի երկիր ունենաք պտի այլանդակ ԲՏ լինեն՞ք…

Դու իմ գրածից միայն այլանդակն ես վերցրել, չնայած հատուկ նշել էի նաև մյուս տարբերակները:
Այո, կրկնվեմ- որ մենակ դուխով ազգն է իր դուխով տղերքի շնորհիվ պետություն ունենում: Այլնադակ դուպովը այլանդակ պետություն ա սարքում, նորմալ դուխովը նորմալ պետություն:
Ու հաստատ մենակ դու չես առաջին անգամ այս տեսության մասին լսում: Հայերիս մեծ մասը դրանից խաբար չի: Բայց ես էլ դրա մասին իմացող միակը չեմ: Աշխարհի մեծամասնությունը գիտի այդ մասին:

[Վիշապ]

… Այլնադակ դուպովը այլանդակ պետություն ա սարքում…

Բիձ, քանի՞ գրոշի արժեք ունի դուխի վրա հիմնված տեսությունը, եթե նորմալ երկիր սարքելու համար, փաստորեն դուխը կապ չունի: Ճշմարտություն, ընդհանուրի շահեր, համամարդկային արժեքներ, փաստորեն հավայի բաներ են, կարևորը մարդ դուխ ունենա, հա՞: Էդ դուխը ոչնչից չի ծնվում, դուխ կոչվածի հետևում միշտ ինչ-ինչ ցանկություններն են, որոնց մեծամասնությունը նորմալ երկիր ունենալու հետ հեչ կապ չունի, իսկ այ ինքնահաստավելու ու սաղին կզցնելու հետ այն էլ ինչքան: Գողագանների վախտերն անցել են Բիձ, հիմա տեխնիկայի դար է, իսկ տեխնիկան (զենքը) տեղով դուխ է, որ կա

[dvgray]

Բիձ, քանի՞ գրոշի արժեք ունի դուխի վրա հիմնված տեսությունը, եթե նորմալ երկիր սարքելու համար, փաստորեն դուխը կապ չունի: Ճշմարտություն, ընդհանուրի շահեր, համամարդկային արժեքներ, փաստորեն հավայի բաներ են, կարևորը մարդ դուխ ունենա, հա՞: Էդ դուխը ոչնչից չի ծնվում, դուխ կոչվածի հետևում միշտ ինչ-ինչ ցանկություններն են, որոնց մեծամասնությունը նորմալ երկիր ունենալու հետ հեչ կապ չունի, իսկ այ ինքնահաստավելու ու սաղին կզցնելու հետ այն էլ ինչքան: Գողագանների վախտերն անցել են Բիձ, հիմա տեխնիկայի դար է, իսկ տեխնիկան (զենքը) տեղով դուխ է, որ կա

Վիշապ, էտ քա ասած

Ճշմարտություն, ընդհանուրի շահեր, համամարդկային արժեքներ,

և այլն , բոլոր մարդիկ էլ հասկանում են վերջին հաշվով: սակայն մի երկրում "սոմալի". "սդրբեջան" ու "հայաստան" է, մյուս երկրում "ֆրանսիա" ու "ամերիկա":
ու ամբողջ խնդիրը այդ հավասար հասկանաուց հետո բերվում է նրան, որ մի երկրում այդ Արժեքների համար կարողանում են պայքարել /հիմնականում զինված ճանապարհով/ ու հասնել դրան, մյուս երկրներում համարում են որ դրա համար պետք ա մենակ խոսան ու միտինգ անեն ու մնում են ստրկատիրական կամ մաքսիմում ֆեոդալական հասարակարգերում:

Հիմա մի հարց էլ քեզ:Փաստորեն Սպարտակը հավայի գողական էր հա՞

[Բիձա]

Բիձ, քանի՞ գրոշի արժեք ունի դուխի վրա հիմնված տեսությունը, եթե նորմալ երկիր սարքելու համար, փաստորեն դուխը կապ չունի: Ճշմարտություն, ընդհանուրի շահեր, համամարդկային արժեքներ, փաստորեն հավայի բաներ են, կարևորը մարդ դուխ ունենա, հա՞: Էդ դուխը ոչնչից չի ծնվում, դուխ կոչվածի հետևում միշտ ինչ-ինչ ցանկություններն են, որոնց մեծամասնությունը նորմալ երկիր ունենալու հետ հեչ կապ չունի, իսկ այ ինքնահաստավելու ու սաղին կզցնելու հետ այն էլ ինչքան: Գողագանների վախտերն անցել են Բիձ, հիմա տեխնիկայի դար է, իսկ տեխնիկան (զենքը) տեղով դուխ է, որ կա

Ոչ թե գողականների վախտերն են անցել, այլ ձևերն են փոխվել: Մոտիվացիաները նույնն են մնացել -ամբիցիա, կամք, էգո, ուրիշների վրա թքած ունենալը, շատ դեպքերում նաև հակառակորդի մասսայական կոտորածին գնալը:
Մտքովդ անց կացրու ցանկացած հզոր երկրի նախկին կամ ժամանակակից ղեկավարի ու համեմատի, թե նրա արածները քո շկալայում ավելի շատ գողականի արածին են բռնում, թե հարիֆի: Օրինակ վերցրու Տատչերին, նրա հետնորդներին, կամ ռուսական - իր պառլամենտ գնդակահարածին, կամ սովետական վերջին դեբիլին, որ երկիր քանդեց, ու հիմա էլ աղջկա հետ աշխարհով ընկած կլոունություն է անում, որ օրվա հացի փող առնի:
Վերցրու մի տարի առաջվա ամերիկացուն- որը նորմալ, տրամաբանական սանդղակի վրա պատմական որևէ հրեշից պակաս չէր, բայց դիտվում է որպես նորմալ երկրի իբր մի քիչ վատ աշխատած նախագահ:
Էս հիմիկվանին էլ կտեսնենք, թե ինչ կդառնա մոտակա 1-2 տարում:
Բացառություններ համարյա թե չկան: Ու դա ժողովրդի պահանջն է: Ուժեղ ժողովուրդը մի վայրկյան իսկ չի հանդուրժի քռչի: Երկակի ստանդարտ ասածը հենց ժողովրդի մեջ է նստած:
Հիմա մեր ժողովրդի ագրեսիվության մակարդակը հերիքում է միայն էս գողականության մակարդակին, այսինքն միայն ներսում ԲՏ-ություն անող իշխանության: Ու դրանք էլ ըստ ժողովրդի ներսում առկա պետենցիալների- դրսում մուկ են, ներսում կատու են ճղած: Դրսում չեն կարողանում թալանել, որովհետև այնտեղ թույլիկ են, - ներսում են թալանում: Խելքները չի հասնում գործարան աշխատեցնել ու նորմալ բիզնես անել- ստիպված թալանում են նաղդով, գազով, գաջով, կարագ -հացով ու մառշռուտկով: Ու իշխանություն փոխելով թալանի մակարդակ չի փոխվելու, որովհետև մեզանում մի ստեղծագործ մտքին զուգահեռ 100 հատ մլիցա կամ այլևայլ թերություններով մի մարդակերպ է նստած: Մենք դրա տերն ենք: Մենք, սաղովս էս ենք: Հին ու նոր, -չնչին բացառություններով, 2000 տարի բոլորս նույն սանրի կտավն են: Չարժի արդյոք մտածել, որ մի գուցե դեֆեկտը մեր ազգի աշխարհընկալման, արժեքայինի մակարդակով է՞:
Որ հայերով աշխարհով մեկ ընկած սրա նրա դոշին հեկեկալով լացում ենք, ու ուրախանում, թե էս մեկն էլ մեզ հասկացավ, -մեր հետ լաց եղավ, դրանով մենք ժխտում ենք երկիր ունենալու մեր ունակությունն իսկ:
Հաղթողին չեն դատում ասացվածքը ես չեմ հնարել:
Իսկ տեխնիկայի դուխի մասին շատ լավ գիտեմ հայկական ինտեռնետի ու մնացած "տեխնիկայի" ողբալի վիճակից ելնելով: Տեխնիկան ինքնին սուբյեկտ չի- տեխնիկա աշխատեցնողն է սուբյեկտը: Լավագույն տեխնիկան տուր ապուշին, մաքսիմում կքանդի, գոյացած ժեշտ, բոլտ ու գայկից իրա հավաբնի չափառը կսարքի ու երջանկացած կշարունակի ապուշ կյանքը:
Ճիշտն ասած մի քիչ զարմացած եմ նման արձագանքների համար: Ու տխուր, որ իսկապես պետությունը մեզ համար երևի ավելորդ շքեղություն է:

[Վիշապ]

Էս արտասահմանցիները որ չեն սկսում քարոզ կարդալ

Վիշապ, էտ քա ասած
Ճշմարտություն, ընդհանուրի շահեր, համամարդկային արժեքներ,
և այլն , բոլոր մարդիկ էլ հասկանում են վերջին հաշվով: սակայն մի երկրում "սոմալի". "սդրբեջան" ու "հայաստան" է, մյուս երկրում "ֆրանսիա" ու "ամերիկա":

Դիվ իմ կարծիքով ամբողջ խնդիրն էլ հենց այն է, որ մի երկրում հասկանում են, իսկ մյուս երկրում չեն հասկանում: Դու Կանադայի քաղաքացիներին հարցրու շահերից ու արի Հայաստանի քաղաքացիներին հարցրու շահերից ու հլը տես մարդկանց մոտ լրիվ նույն արժեհամակարգերն ե՞ն: Որ Սպարտակի վիճակի ու Հայաստանի քաղաքացու վիճակի նմանությունը ցույց տաս, կասեմ թե Սպարտակին ինչը դրդեց ապստամբելու

Խելքները չի հասնում գործարան աշխատեցնել ու նորմալ բիզնես անել- ստիպված թալանում են նաղդով, գազով, գաջով, կարագ -հացով ու մառշռուտկով:

Նայած ումը: Արի մի հատ տես Լֆիկ Սամոյի սուպերմարկետները, կամ Հրանտ Վարդանյանի հրուշակեղենի կոմբինատը, կամ Գագիկ Ծառուկյանի կաթնամթերքի կոմբինատը, ու կտեսնես որ խելքները լավ էլ հասնում է: Ու առհասարակ Հայաստանում օլիգարխները երկու խմբի են բաժանվում՝ նրանք, ովքեր սկբից բիզնեսով են սկսել հետո գնել իշխանություն, որ բիզնեսը ապահովագրեն, և նրանք, ովքեր իշխանությամբ են սկսել, թալանել են բյուջեն, ու հետո նոր գնել են բիզնես, որ փողերը ապահովագրեն: Օրինակ ես Գագիկ Ծառուկյանին այդ առումով չէի համեմատի ասենք Ռոբերտ Քոչարյանի հետ, լրիվ տարբեր ճանապարհներ անցած կերպարներ են: Հայաստանի ողջ դժբախտությունը կայանում է նրանում, որ բիզնեսն ու իշխանությունը նույն հարթության վրա են: Քանի հարկային-մաքսային առավելություններից օգտվելը ու լավ տղերքին մուծվելը ավելի ձեռնտու է, ապա սենց է մնալու: Հենց լավ տղերքի գործերը էնքան վատ գնան, որ սկսեն բիզնես անողներին նեղել, էդ ժամանակ հնարավոր է որ բան կփոխվի: Իսկ եթե «դուխ» կոչվածին այդպես շատ կարևորություն ենք տալիս, ապա նախ և առաջ ժողովդրին պետք է սեփական իրավունքները բացատրել, նոր դուխ տալ, առանց հասկանալու դուխը կնշանակի՝ ով ավելի շատ դուխ ունի, նա էլ լավ տղա է, իսկ հիմա հենց այդպես է որ կա, այսինքն անհասկանալի է, թե ինչ է փոխվելու:

[Բիձա]

Էս արտասահմանցիները որ չեն սկսում քարոզ կարդալ


Դիվ իմ կարծիքով ամբողջ խնդիրն էլ հենց այն է, որ մի երկրում հասկանում են, իսկ մյուս երկրում չեն հասկանում: Դու Կանադայի քաղաքացիներին հարցրու շահերից ու արի Հայաստանի քաղաքացիներին հարցրու շահերից ու հլը տես մարդկանց մոտ լրիվ նույն արժեհամակարգերն ե՞ն: Որ Սպարտակի վիճակի ու Հայաստանի քաղաքացու վիճակի նմանությունը ցույց տաս, կասեմ թե Սպարտակին ինչը դրդեց ապստամբելու


Նայած ումը: Արի մի հատ տես Լֆիկ Սամոյի սուպերմարկետները, կամ Հրանտ Վարդանյանի հրուշակեղենի կոմբինատը, կամ Գագիկ Ծառուկյանի կաթնամթերքի կոմբինատը, ու կտեսնես որ խելքները լավ էլ հասնում է: Ու առհասարակ Հայաստանում օլիգարխները երկու խմբի են բաժանվում՝ նրանք, ովքեր սկբից բիզնեսով են սկսել հետո գնել իշխանություն, որ բիզնեսը ապահովագրեն, և նրանք, ովքեր իշխանությամբ են սկսել, թալանել են բյուջեն, ու հետո նոր գնել են բիզնես, որ փողերը ապահովագրեն: Օրինակ ես Գագիկ Ծառուկյանին այդ առումով չէի համեմատի ասենք Ռոբերտ Քոչարյանի հետ, լրիվ տարբեր ճանապարհներ անցած կերպարներ են: Հայաստանի ողջ դժբախտությունը կայանում է նրանում, որ բիզնեսն ու իշխանությունը նույն հարթության վրա են: Քանի հարկային-մաքսային առավելություններից օգտվելը ու լավ տղերքին մուծվելը ավելի ձեռնտու է, ապա սենց է մնալու: Հենց լավ տղերքի գործերը էնքան վատ գնան, որ սկսեն բիզնես անողներին նեղել, էդ ժամանակ հնարավոր է որ բան կփոխվի: Իսկ եթե «դուխ» կոչվածին այդպես շատ կարևորություն ենք տալիս, ապա նախ և առաջ ժողովդրին պետք է սեփական իրավունքները բացատրել, նոր դուխ տալ, առանց հասկանալու դուխը կնշանակի՝ ով ավելի շատ դուխ ունի, նա էլ լավ տղա է, իսկ հիմա հենց այդպես է որ կա, այսինքն անհասկանալի է, թե ինչ է փոխվելու:

Վիշապ, հասկանալու խնդիր չկա: Հայկական թղթի վրա գրած իրավունքը թուղթ է:
Ինչի է քեզ թվում, թե մեզանից մեկը մյուսին պետք է բացատրի նրա իրավունքները: Փառք աստոծո բոլոր չափահասներն էլ գրագետ էին, կարող էին կարդալ, հետաքրքրվել, իմանալ ու հասկանալ իրենց իրավունքները: Բայց մեզանից ոչ մեկն էլ "օրենքով" չշարժվեց չէ՞: Մեկը դառավ լֆիկ, 1000-ը համբալ, 200-ը IT-ով ու այլ միջազգայնորեն մրցունակ ունակությունների շնորհիվ մի կերպ հանդուրժելի կյանք վարող, ու մի 500-նն էլ ցվրվեց: Էս չի հայաստանը՞:
Դուքան, կամ կոնֆետի արտադրամաս աշխատացնելը 21 դարի խնդիրներ չեն: Քո նշածները միջազգային սանդղակով գոյություն առհասարակ գոյություն չունեն: Ցույց տուր գոնե 1 հատ հայաստանում արտադրվող մրցակից ապրանք, որ հայ բիզնեսմենը արտադրի ու միջազգայնորեն շուկա հանած լինի: Խմել եմ գինիները- ահավոր են: Կերել եմ թթուն ու մածունը- հա ուտվող են, թունավոր չեն- ոչ ավելի:
Փոխարենը շատ ամերիկյան սուպերմարկետում կհանդիպես վրացական գինիների, 15-25$ գնային կատեգորիայում: Բելոռուսական հագուստը այնքան լայնամասշտաբ է տարածված, որ որոշ տեղերում իր ծավալով մրցակցում է չինականին, իսկ որակը կատարյալ է:
Հաստատ մենք նախնադարում ենք: Հայաստանում լայն խավերին հասանելի ժամանակակից որևէ բան գոյություն չունի:
Ու մեղավորը ոչ թե օրենք չիմանալն է, այլ պրովինցիալ տգիտությունն է, անկյալությունը, վախկոտությունը, մեծամտությունը, ֆանտազիայի ու դուխի բացակայությունը: Մարդկանց մոտ արժեքների գլխիվայր շուռ եկած լինելը:

[Վիշապ]

Վիշապ, հասկանալու խնդիր չկա: Հայկական թղթի վրա գրած իրավունքը թուղթ է:
Ինչի է քեզ թվում, թե մեզանից մեկը մյուսին պետք է բացատրի նրա իրավունքները: Փառք աստոծո բոլոր չափահասներն էլ գրագետ էին, կարող էին կարդալ, հետաքրքրվել, իմանալ ու հասկանալ իրենց իրավունքները: Բայց մեզանից ոչ մեկն էլ "օրենքով" չշարժվեց չէ՞: Մեկը դառավ լֆիկ, 1000-ը համբալ, 200-ը IT-ով ու այլ միջազգայնորեն մրցունակ ունակությունների շնորհիվ մի կերպ հանդուրժելի կյանք վարող, ու մի 500-նն էլ ցվրվեց: Էս չի հայաստանը՞:
Դուքան, կամ կոնֆետի արտադրամաս աշխատացնելը 21 դարի խնդիրներ չեն: Քո նշածները միջազգային սանդղակով գոյություն առհասարակ գոյություն չունեն: Ցույց տուր գոնե 1 հատ հայաստանում արտադրվող մրցակից ապրանք, որ հայ բիզնեսմենը արտադրի ու միջազգայնորեն շուկա հանած լինի: Խմել եմ գինիները- ահավոր են: Կերել եմ թթուն ու մածունը- հա ուտվող են, թունավոր չեն- ոչ ավելի:
Փոխարենը շատ ամերիկյան սուպերմարկետում կհանդիպես վրացական գինիների, 15-25$ գնային կատեգորիայում: Բելոռուսական հագուստը այնքան լայնամասշտաբ է տարածված, որ որոշ տեղերում իր ծավալով մրցակցում է չինականին, իսկ որակը կատարյալ է:
Հաստատ մենք նախնադարում ենք: Հայաստանում լայն խավերին հասանելի ժամանակակից որևէ բան գոյություն չունի:
Ու մեղավորը ոչ թե օրենք չիմանալն է, այլ պրովինցիալ տգիտությունն է, անկյալությունը, վախկոտությունը, մեծամտությունը, ֆանտազիայի ու դուխի բացակայությունը: Մարդկանց մոտ արժեքների գլխիվայր շուռ եկած լինելը:

Համաձայն եմ, թերևս մենակ մի վերապահումով՝ շատերը չեն զարգացնում իրենց բիզնեսը, կամ չեն ուզում մտնել միջազգային շուկա զուտ այն պատճառով, որ այսպես էլ իրենց համար վատ չի, այսինքն մեջտեղից ճղվելու առանձնապես առիթ չկա, եթե իրենց զիբիլ ապրանքը վաճառվում է, կամ դրսից իրենք կարողանում են ներմուծել, իսկ մեկ ուրիշը չի կարողանում, պարզապես մաքսայինում արտոնություններ չունենալու պատճառով: Իսկ հայկական որակյալ ապրանքներ երբեմն հանդիպում են՝ հիմնականում սնունդ ու շինանյութ: