Տրիբուն-ի խոսքերից
Էս մի քիչ նորություն էր, բայց ըստ էության ոչ մի բան չի փոխվում: Էտ կեսից ավելին ծնվել էին հայ քրիստոնյա, բայց հետո դարձել են Եհովայի վկա ու Կրիշնայական:
Ու Չուկ ջան, որ էլի կարճ կապենք, հիշի, որ սովետի ժամանակ, հատկապես 80-ականներին, հայերի կեսը ռուսական դպրոց էր գնում, ու կենցաղում լիքը մարդ ռուսերեն էր սկսել խոսել: Բայց դա չի նշանակում, որ լեզուն որպես էնթնոսին-ազգությանը բնորոշող հատկանիշ մեջտեղից պիտի հանենք:
Ասածս ամփոփեմ: Մի հազար անգամ գրել եմ, որ կրոնը չեմ համարում որոշիչ հատկանիշ/գործոն, բայց նաև չեմ բացառում, այլ ընդունում եմ որպես կարևոր գործոններից մեկը: Վերջին հաշվով ցանկացած ազգություն բնորոշվում է որոշակի օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ ընդհանրություններով, ու էտ ընդհանրություններից մեկն էլ կրոնն է: Ֆրանսիացիների համար կրոնն ավելի քիչ նշանակություն ունի որպես կարևոր գործոն, քանի որ կաթոլիկ են նաև իտալացիները, իսպանացիները ու ուրիշ շատ ազգություններ: Բայց հայերի համար այդ գործոնն ավելի կարևոր է, քանի որ քրիտոնեությունը, մեզ` հայերիս համար, սերտորեն առնչվում է Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետ, ու սա ուզենք թե չուզենք:
Մեջբերել
Էջանիշներ