Քրիստոնյա ծնվու՞մ են, թե՞ դառնում

[Արիացի]

Հայաստանում քրիստոնյա լինելը, չգիտես ինչու, համարվում է հայ լինելու անժխտելի բաղադրիչ։ Բայց ընդհանրապես ցանկացած կրոն, էդ թվում և քրիստոնեությունը, ի ծնե չի կարող լինել, ուրիշ բան, որ ի ծնե մարդուն պարտադրում են որոշակի կրոնի ձևական կողմերը (կնքվել, եկեղեցի գնալ, հաճախ առանց հասկանալու ու զգալու, անգիր արած աղոթել, խաչ կրել և այլն)։ Բայց եթե մարդը ներքուստ չընդունի տվյալ կրոնը, ի՞նչ ի ծնեի մասին է խոսքը։ Կդառնա, ասենք, շարքային ձևական քրիստոնյա, ինչպես որ հայերի ճնշող մեծամասնությունն է, քանի որ իրենց ոչ ոք չի հարցրել՝ որ կրոնն են ուզում ընտրել, ի ծնե պարտադրել են իրենցը ու վերջ։ Կրոնը մարդու ընտրությունը պետք է լինի, ոչ թե ծնողների, ազգի կամ այլ ազդեցությամբ պարտադրված բան, որ հետո էլ արդեն ուզած–չուզած համարվի, ասենք, քրիստոնյա, ու եթե մեծանալով՝ հանկարծ որոշի այլ կրոն ընտրել, օ՜, ինչպիսի՜ մոլորություն, սրբապղծություն, ազգուրացություն...

Լրիվ համաձայն եմ: Դրա համար էլ ես շնորհակալ եմ իմ ծնողներին, որ ինձ չեն կնքել:

[Արծիվ]

Լրիվ համաձայն եմ: Դրա համար էլ ես շնորհակալ եմ իմ ծնողներին, որ ինձ չեն կնքել:

Իհարկե հարգանքս բոլորին բայց կարծում եմ ծնողներտ լուրջ չեն մոտեցել կնքելու կամ կնքվելու լրջությանը ու կարևորությանը իսկ եթե ոչ ուրեմն նրանք անպայման քեզ կնքեին: Ոչ թող կնքվածը հպարտանա իր կնքվելով ոչ էլ չկնքվածը իր չկնքվելով:

[Արիացի]

Իհարկե հարգանքս բոլորին բայց կարծում եմ ծնողներտ լուրջ չեն մոտեցել կնքելու կամ կնքվելու լրջությանը ու կարևորությանը իսկ եթե ոչ ուրեմն նրանք անպայման քեզ կնքեին: Ոչ թող կնքվածը հպարտանա իր կնքվելով ոչ էլ չկնքվածը իր չկնքվելով:

Ստեղ հպարտության հարց չի: Ամբողջ հարցը այն է, որ իմ կրոնական հայացքները ու կնքված լինելը իրար հակասում են: Իսկ քանի որ երեխաներին շատ հաճախ կնքում են փոքր տարիքում, երբ նրանց աշխարհայացքը դեռևս ձևավորված չէ, ապա ես ուրախ եմ, որ իմ հետ նման բան տեղի չի ունեցել, քանի որ հիմա կընկնեի հակասության մեջ: Իսկ մնացածը այս թեմայի քննարկման նյութ չի:

[Լեռնցի]

Ըստ իս Քրիստոնեությունը և նման տիպի այլ կրոնները այս դարում ապրում են մայրամուտ, քանզի մարդկությունը մի մեծ թափով խրված է նյութապաշտության մեջ, որը նշանակում է, որ կրոնական արժեհամակարգերը շատ հաճախ ընդունվում են ձևական, առանց դրա գաղափարական գիտակցության:
Այնուամենայնիվ, մարդու ենթագիտակցության մեջ բացի նյութապաշտությունից նստած է նաև հոգեպաշտությունը, իսկ դա ենթադրում է, որ մարդկության կյանքի ընթացքում միշտ մի գիտակցությունը իշխելու է մյուսի վրա, կախված ժամանակի դրսևորումներից: Այժմ իշխողը նյութապաշտությունն է, որը և ծնունդն է բազում մարդկային չարիքների:

[Ambrosine]

Բնականաբար, դառնում են

[razmik21]

Բնականաբար, դառնում են

Լավ է, որ այդպես ես կարծում: Բայց հետաքրքիրն այն է, որ շատերն այդպես գրել, բայց շատերին, որ հարցնես Քրիստոնյա ես թե չէ կպատասխանեն՝ իհարկե: Այդ "իհարկե" այսօր հենց հենվում է նրա վրա, որ հայ ենք, մեր ծնողները Քրիստոնյա են, դե հետևաբար մենք էլ:

[Hash]

կարծում եմ քրիստոնյա դառնում են, դա ընտրություն է, որ մենք կատարում ենք ամեն օր...

[Մենուա]

Քրիստոնյա ծնվում են միայն սրբերը, դառնում են այդ սրբերի ծնվելուն հավատացողները։ Մնացած բոլորը ոչ ծնվում են , ոչ դառնում։

[Gayl]

Մնացած բոլորը ոչ ծնվում են , ոչ դառնում։

Այսի՞նքն:

[Hamshentsi]

Եթե մարդիկ քրիստոնյա ծնվեին, ապա կխախտվեր նրանց կամքի ազատությունը: Փրկության գաղափարը կիմաստազրկվեր. կստացվեր, որ կամ փրկվում են բոլորը` նույնիսկ իրենց կամքին հակառակ, կամ էլ փրկվում են միայն ընտրյալները` նրանք, ովքեր "ծնվել են քրիստոնյա": Մարդու անձնական ճիգը, սեփական թուլությունների դեմ մաքառելը, զղջալը, ապաշխարելը կդառնային ավելորդ: Ուրեմն` քրիստոնյա դառնում են:
Ասվածը վերաբերում է նաև ազգությամբ հային, այսինքն նրան, ով, ծնվում է որպես "հայ քրիստոնյա": Այն, որ մենք քրիստոնյա ժողովրդի ներկայացուցիչ ենք, անշուշտ, հեշտացնում է քրիստոնյա դառնալու մեր ընտրությունը, մեր ճանապարհը: Բայց դա նաև մեծ պարտավորություն է դնում մեր ուսերին, որովհետև եթե վատ քրիստոնյա դառնանք կամ չդառնանք ընդհանրապես, ապա անտեսում ենք մեր ժողովրդի քրիստոնեական ամբողջ արժեհամակարգը:

[Տրիբուն]

Ստեղ հպարտության հարց չի: Ամբողջ հարցը այն է, որ իմ կրոնական հայացքները ու կնքված լինելը իրար հակասում են: Իսկ քանի որ երեխաներին շատ հաճախ կնքում են փոքր տարիքում, երբ նրանց աշխարհայացքը դեռևս ձևավորված չէ, ապա ես ուրախ եմ, որ իմ հետ նման բան տեղի չի ունեցել, քանի որ հիմա կընկնեի հակասության մեջ: Իսկ մնացածը այս թեմայի քննարկման նյութ չի:

Կներեք, թեմայից դուրս, էս հարցի հետ կապված մի հատ անեգդոտ եմ հիշել:

Ուրեմն, հոլանդացին երեխա է ունենում, ընկերները հարցնում են, տղա թ, թե աղջիկ, ասում ա, կմեծանա, ինքը կորոշի:

Հայ Քրիստոնյա ծնվում են: Հայ Առաքելական Եկեղեցին մեր ինքնության անբաժան գործոննեից մեկն է: Թե որքանով է դա ճիշտ կամ սխալ, օգտակար թե անօգուտ, այլ հարց է: բայց Փաստը մնում է փաստ, հայերի մեծամասնությունը Հայ Առաքելական Եկեղեցու հետևորդներ են, ու չկան այլ ազգերի ներկայացուցիչներ, որոնք մեր եկեղեցու հոտում են: Կարծեմ մի տեղ էլ էի գրել սրա մասին, հիմա չեմ հիշում որտեղ: Անձամբ ես ռելիգիոզնի չեմ, բացարձակապես: Բայց կնքված հայ քրիստոնյա եմ, ու մեր կեղեցին համարում եմ մեր պատմության ու մշակույթի առանցքային բաղադրիչներից մեկը:

[Chuk]

Տրիբուն, քրիստոնյա լինելն ու կնքված լինելը իրարից էապես տարբերվող բաներ են

[Տրիբուն]

Տրիբուն, քրիստոնյա լինելն ու կնքված լինելը իրարից էապես տարբերվող բաներ են

Ապեր, քրիստոենկան դոգմատները չեմ ուզում քննարկման առարկա դարձնել, հատկապես, որ խելքս առանձնապես չի հասնում դրանից: Բայց ես կոնկրետ իմ համար էի գրել, որ կնքված հայ քրիստոնյա եմ: կարող ա մարդ կա, չկնքված հայ քրիստոնյա ա, կամ կնքված քրիստոնյա ա, կամ չկնքված վրացի ա:

[Chuk]

Ապեր, քրիստոենկան դոգմատները չեմ ուզում քննարկման առարկա դարձնել, հատկապես, որ խելքս առանձնապես չի հասնում դրանից: Բայց ես կոնկրետ իմ համար էի գրել, որ կնքված հայ քրիստոնյա եմ: կարող ա մարդ կա, չկնքված հայ քրիստոնյա ա, կամ կնքված քրիստոնյա ա, կամ չկնքված վրացի ա:

Տրիբուն ձյա, նորից գնամ սարեր ու ձորեր ընկնեմ, ոնց որ էս թեմայում մի անգամ արել եմ, բայց ոչինչ, կոպիտ օրինակ բերեմ:

Եթե վերցնենք ացետոնի շշի վրա պիտակ կպցնենք ու վրան գրենք «Իսկական գինի», էդ ացետոնը գինի չի դառնա:

Քո գրառումը քո մասին չէր, ընդհանուր էր, մեջբերում եմ. «Հայ Քրիստոնյա ծնվում են»: Բայց ինչքան էլ ուզում ես ոչ քրիստոնյա մարդու վրա էդ պիտակը (յառլիկ) կպցրու, ուզում ես անունը կնքվել դիր, ինչ ուզում ես դիր, ինքը դրանից քրիստոնյա չի դառնա, ճիշտ էնպես, ինչպես գինու պիտակով ացետոնը գինի չի դառնում:

[Gayl]

Հայ Քրիստոնյա ծնվում են:

Եվ ո՞րն է ասածիդ հիմնավորումը: