Հարգում են
Ծաղրում են
է հա, բայց եթե ինչ-որ մեկը իրանց սաղի մտածածը բարձրաձայն ա ասում, դառնում ա վատամարդ
հ.գ. մի խոսքով էս թեմայով չեմ ուզում խորանալ, ահավոր չեմ սիրում հավատացյալին չհավատալ «սովարացնել». ոնց որ փոքր էրեխուն ասես որ ձմեռ պապի չկա: Բայց դե չի նշանակում, որ մարդ պետք ա կաշկանդվի ու իրա չհավատալու մասին արտահայտվի (երբեմն նաև հումորային ձևով)
Վերջին խմբագրող՝ Sagittarius: 08.11.2013, 00:51:
Չեմ առաջարկում ու ոչ էլ ասում եմ որ չպիտի լինի մարդու վրա ազդելու համար, բայց նայած ին ձևի… փառք աստծո որ նկարիչները ճարտարապետներն ու մանացած արվեստագոտները մարդուն դրել են առաջին պլան, որոը կրոնին դուր չի եկել, բայց քանի որ դրանց ժողովրդականությունը մեծ ա եղել, կրոնը գնացել ա զիջման… թե չէ գեյ Միքելանջելոն Սիքստինյամ կապելլան չէր նկարելու… նրանք դրսևորվել են որովհետև կրոնը նահանջել ա…
ուշադիր որ նայես պատմության մեջ երբ որ կրոնը ակտիվացել ա մշակույթը նահանջել ա… կրոնը ոչ թե խթանել ա մշակույթի զարգացմանը այլ չի խանգարել, ընդունել ա մշակույթի գերակայությունն ու օգտագործել ա… սա արել ա նաև որ լինի ընդունելի ժողովրդի կողմից… օրինակ երբ սկսեցին նկարիչները սրբապատկերներում նկարել սովորական ոչ աստվածային մարդուն, եկեղեցին ընդդիմացավ, բայց երբ տեսավ որ սովորական մարդը սկսում ա իրան նույնացնել ու ընդունել դա իրեն ավելի մոտ, եկեղեցին սկսեց էդ "անհավատներին" պատվերներ տալ… Միքելանջելո, կարավաջիո… մշակույթը զարգացել ա երբ դուրս ա եկել եկեղեցու ազդեցությունիս ու հակառակվել ա դրա դոգմաներին… բայց հետո եկեղեցին տեսնելով մշակույթի ազդեցությունը զիջել ու ընմդունել ա…
ինչ ես ուզում ասել… էսի խթանել չի… "եթե թշնամուդ չես կարողանում հաղթել, պիտի միանաս" կամ "ձեռը չես կարում կտրել՝ համբուրի"Սենց մի հատ նկատառում էլ. Օրինակ Վատիկանի ու Կապիտոլիումի թանգարանները, որոնք աշխարհի ամենահարուստ թանգարաններից են, բացել են ու հովանավորել են պապերը: Ու ընդեղ մենակ կրոնական հավաքածուներ չեն, լիքը աշխարհիկ հավաքածուներ կան, ու հեթանոսականն ավելի շատ ա քան քրիստոնեականը: Բայց որ պապերը չլինեին, էտ ամեն ինչը մարդկության համար վաղուց կորած կլիներ:
սրա շուրջ կարելի ա վիճել… ոչ թե ավերելուց այլ ժխտելուց… սրանք տարբեր հասկացություններ են… երբ ավերում ես քեզ հետո ժամանակ ա պետք լինում ավերվածը "վերականգնել" ու հետո էդ կեկտից շարունակել… իսկ երբ ժխտվում ա նույն կեյտից էլ շարունակվում ա չնայած ժխտվում ա…Հիմա կասես, բայց մինչև էտ հավաքածուն քրիստոնյաները ինչ կար չկար կրակի մատնեցին ու իրանց եկեղեցիները կառուցեն: Լրիվ հետդ համաձայն եմ: Բայց, ցավոք սրտի, մարդ արարածի ամեն ստեղծած նոր բանը միշտ էլ եղել ա հինը ոտից գլուխ ավերելուց հետո ու հնի ավերակների վրա: Հեթանոս հռոմեցաիներն էլ Երուսաղեմի տաճարը հողին նենց հավասարեցրին, որ հրեաները մինչը հիմա պատերի տակ լացում են:
ավերել նշանակում ա նաև ջնջել հիշողությունից ու չհամարել կետ որից շարւնակվում ա… ժխտլ նշանակում ա նորով ապացուցել հնի ժամանակավրեպությունը, էդ իմաստով դու հնի կարիքն ունես…
Պատմությունը, Տրիբուն ջան, պատմությունն ա դա ցույս տալիս… ինձնից չեմ հորինում…
Jarre (08.11.2013)
Բայց ճիշտն ասած Սպայդերմեն ես էլ չեմ սիրում, Բեթմենը ավելի լավ ա:
![]()
Mephistopheles (08.11.2013), Skeptic (08.11.2013), Անվերնագիր (08.11.2013)
Չէ, կաշկանդվել պետք չի: Ես էլ չեմ կաշկանդվում ասել, որ հավատացյալ չեմ, այնպես ինչպես չեմ կաշկանդվում ասել, որ կնքված եմ, երեխեքիս կնքել եմ, ու մեկ ու մեջ եկեղեցի եմ տանում, մոմ են վառում, Հայր Մեր են ասում: Ի միջի այլոց, հայկական եկեղեցի էլ կարանք մտնենք, կաթոլիկ էլ, ուղափառ էլ, բողոքական էլ, տո մզկիթ էլ, բուդդիստական պագոդա էլ, ու վաբշե ուր ուզում ես, քանի որ սիրուն ա, լավն ա, մշակույթ ա, պատմություն ա, բլա բլա բլա:
Իմ համար կրոնը ու եկեղեցին դառնում են անընդունելի էն պահին, երբ իրանց երկար ու տգետ քիթը սկսում են խոթել ընդեղ, որտեղ իրանց ոչ մեկը չի սպասում, ու երբ դառնում են անհանդուրժողականության ու ծայրահեղականության պատճառ: Լավագույն դեպքը, էն Ասողիկի դեպքն ա, երբ իրա դատարկ գլխով իրանից մեծ եզրահանգումներ էր անում:
Մի ուրիշ պատճառ էլ էն ա, որ եկեղեցին ու կրոնը 21-րդ դարում հասարակության համար ավելորդ սոցիալական բեռն են, ու շատ ծանր: Հենց նույն մեր եկեղեցին, մեր նման աղքատ ու եթիմ երկրում թալանում ա, կթում ա, երկնաքեր եկեղեցիներ ա կառուցում, մուտիլովկեք ա անում, բիզնես ա անում, հարկեր չի վճարում, մի բան էլ առավոտից իրիկուն հավայի տոֆտում ա: Ու էս ամեն ինչը էն դեպքում, որ հենց իրա հավատացյալ հոտից լիքը սոված ու անտեր մարդիկ կան, լիքը անտուն, անհերումեր երեխեք կան:
Թե չէ, Աստվածաշնչում Աբրահամը Իսակահին ծնեց, թե Ժոռիկին, ու ծնեց հարթ թե կլոր երկրագնդի վրա, ոչ մեկի բողկին չի վաղուց: Հիմա գիրք ա, գրել են, մի երկու հզար տարի առաջ ոնց կարացել են, ինչքան խելքները հասել ա, էտքան էլ գրել են: Որ առանձին նայես, վատ ընթերցանություն էլ չի: Մի անգամ, հանուն համամարդկային սոլիդարության կարելի ա կարդալ:
Վերջին խմբագրող՝ Տրիբուն: 08.11.2013, 01:06:
Jarre (08.11.2013), Sagittarius (08.11.2013)
ո՞վա քեզ ասում… ես քեզ կարա ցույց տամ ոչ թե մարդ այլ մի ամբողջ խավ…
օքեյ… համոզմում ես արդեն… հիմա որ ասում են 6 օրում ա ստեղծվել, փոխաբերական իմաստով ա… հասկացա… է՞լ ինչն ա փոխաբերական իմաստով…
ապեր… քանի գիտությունը զարգանում ա ավետարանի մեկնաբանությունը դրան զուգահեռ փոխվում ա… ուղիղ համեմատական ա գիտության ու մշակույթի զարգացումը ավետարանի ընկալման փոփոխությանը… անգամ բարոյական կոդեքսները…
would you just leave the Bible fuck alone… դրանք հնուց եկած տեքստեր ու պատմություններ են շատերն էլ իրական, պետք չի դրանց ոչ պաշտել, ոչ մեկնաբանել ու զոռովից սարքել "ճշմարտություն" …
էսի գիտե՞ս ինչ նման ա… երբ կնիկդ քեզ բռնցնում ա ուրիշ կնկա հետ տեղաշորում ու դու ասում ես "honey!!! this is not what you think... I can explain"
keyboard (08.11.2013)
Մեֆ, դու սուս էլի:
Քո համար քո ցանկացած տեսակետ քննարկման ենթակա չի, եթե ունես կարծիք, դա էլ անքննելի ա:
Իսկ Այվին սխալ ա, որտև համեմատում ա անհամեմատելին: Իրա ասածից բխում ա, որ եթե ծաղրում ես մի երևույթը, ապա իրավունք ունես ծաղրել նաև մյուսը: Բայց էդ տենց չի:
Չես կարող ակումբում բացել «Ապուշ ծնողներ» թեմա ու դրանում դնես ակումբցիների ծնողների նկարները:
Այ էսքանը որ հասկանաք, հետո էլ հասկանաք, որ մարդիկ կան, ում համար կրոնը ոչ թե ձեր նման ջուր ծեծելու թեմա ա, այլ նվիրական բան, շատ ավելի, քան կարող ա լինել որևէ արվեստի գործ, որևէ առարկա, իր, որևէ այլ տեսակի գաղափար, կարող ա մոտենաք ու հասկանաք, թե ինչի չես կարող «Տականք երգեր» թեման համեմատես մարդու հավատքը ծաղրելու հետ:
Քանի չեք հասկացել, դուք ստեղ ջուր եք ծեծում:
Երբ որ կհասկանաք, կարող ենք իրար հետ քննարկել սահմանը, թե ինչն ա թույլատրելի, ինչը չէ, իսկ մինչ այդ թեման անիմաստ ա դառնում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Չուկ ջան, չեմ ասում սուտ ես ասում, բայց անճշտության մի հատ ընենց կոնցենտրացիա կա որ համարյա տանում ա դեպի ստի… բայց սուտ չի… հլա… ուղղակի անհիմն ա… փաստեր չկան…
իսկ եթե Թաթուլը գրանցվի Ակումբում, կամ էդքան երգիչներ կան ջահել-ջուհուլ… եթե նրանք գրանցվեն, ապա իրենց երաժշտական զգացմունքները կվիրավորվի… թե՞ չի վիրավորվի… կարող ա՞ Թաթուլն ասի "հա էլի տականք ա" ու մի երկու հատ էլ պոստ ինքն անի… թե՞ մենք իրան պտի ասենք "դու իրավունք չունես վիրավորվելու որտև քո երգը տականք ա"… կույսը որ երեխա ա բերում,դա լրիվ հասկանալի ա, ընդմունելի ա ու ծիծաղելի չի ու հլա եթե ծիծաղելի ա ապա մեկնաբանությունը կփոխենք, կասենք "փոխաբերական իմաստով էր"… արհեստական բեղմնավորում ինակատի ունեին…
նամանավանդ որ Թաթուլը կարա "ճաշակին ընկեր չկա… խաղաքարտը հանի որը քո սիրած խաղաքարտն ա…
Jarre (08.11.2013)
Սխալ էս ասում: Քո ասածի հետ համաձայն կլինեի, եթե կրոնը լիներ անձնական, լիներ անհատինը, իրա ներքինը: Բայց կրոնը հասարակական ա, ինքը դուրս ա գալիս հավատացյալ անհատի սահմաններից ու միշտ զոռով փորձում տարածվել նրանց վրա, ում համար ինքը նվիրական չէ: Քո բերած անալոգիայով դա նման ա մի Մոր, ով դրպոցի երեխեքին հերթով սաղին բզմզում ա, ու մերթընդմերթ կգտնվեն երեխեք, որ իրան դրա համար «ապուշ» կանվանեն, ու դրանով, ցավոք, նաև էտ ծնողի էրեխեն կվիրարավորվի:
erexa (08.11.2013), Jarre (08.11.2013), Mephistopheles (08.11.2013), Աթեիստ (08.11.2013)
Որ բացատրես, ոնց կարելի ա դա հասկանալ, ահագին օգնած կլնես։ Ես չեմ կարա հասկանամ ասենք BDSM-ն, գրքի ֆետիշացումը, տերտերին մենակ տերտեր կոչվելու համար հարգելը ...
Ո՞նց կարելի ա սա հասկանալ. կամ պտի ընդունեմ, կամ չէ։ Ու չընդունելն իմ իրավունքն ա։
Ես որ վիրավորանքի սահմանները պարզ տեսնում եմ. պետք չի անցնել անձնական վիրավորանքների, ընդ որում անձանց մեջ չեն կարա մտնեն մտացածին էակները (Հիսուս, Սպայդերմեն, Ջոկեր), գրքերը (նույնիսկ եթե դրա անունը «սուպեր-պուպեր անթերի, անսխալական ու անքննելի գիրք» ա), շինությունները և այլն։
Էսքանով հանդերձ ես ինձ իրավունք եմ վերապահում փսլինք անվանել ասողիկի, թամազյանի նմաններին, որտև սա արդեն վիրավորանք չի, սա մեղմ պատասխան ա։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Թաթուլն առանց ակումբում գրանցվելու էլ իրավունք ունի պահանջել, որ իրա մասին ծաղրական գրառումներ ստեղ չլինեն: Ու եթե Թաթուլի մասին ծաղրական գրառումներ կան, էդ իրականում ճիշտ չի:
Ու մեկ ա, կոնցեպտուալ տարբերվում են արվեստի որևէ գործ, արվեստը, որևէ այլ երևույթ, գաղափար ու կրոնը:
Քանի սա չես հասկանա, անիմաստ ա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
keyboard (08.11.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ