Զանազան լեզվական հարցեր

**Հիդրոգեն** · 07.02.2011, 15:24

Ամպ-ի խոսքերից

Նախորդ գրատռմանս մեջ արդեն նշել էի, որ հեռուստացույցի առավել հավանական մեկնաբանությունը հեռվից ցույց տվող տարբերակն է:

Ես ոնց հասկացա տրամաբանությունն այն էր, որ “հեռուստ”-ը նշանակում է հեռու վայրը, իսկ “ցույց”-ը կորոշի, որ այդ հեռու վայրից է ցույց տրվում։ Դրա համար էլ ենթադրեցի, որ նույն կերպ պետք է հնարավոր լինի հեռուստը ցույց տվող սարք նշանակող մի բառ էլ կազմել։

Ամպ-ի խոսքերից

Հ.Գ. հեռու վայրեր ցույց տվող միջոցն էլ հեռադիտակն է, էլի:

Հեռադիտակն, ավելի շուտ, միջոց է, որով դու ես հեռուն դիտում։ Որտև եթե մի տեղ տեսախցիկ տեղադրես ու հետո մեկ այլ վայրից դրանից պատկեր քաղես, այդ տեսախցիկը հեռադիտակ անվանելը ճիշտ չի զգացվի (ակտիվն առաջին հերթին խցիկն է, որ ցույց է տալիս, և հետո նոր դիտողը, որ միանում է ու դիտում)։

**Ամպ** · 07.02.2011, 21:03

Հիդրոգեն-ի խոսքերից

Իսկ հեռու վայրեր ցույց տվող միջո՞ցը ոնց կլիներ։ Հեռուստա...(??)

Ամպ-ի խոսքերից

Հ.Գ. հեռու վայրեր ցույց տվող միջոցն էլ հեռադիտակն է, էլի:

Հիդրոգեն-ի խոսքերից

Հեռադիտակն, ավելի շուտ, միջոց է, որով դու ես հեռուն դիտում։

Հիդրոգեն ջան, համաձայն եմ, եթե բառն արմատ առ արմատ դիտարկենք, ապա այսպես կլինի. հեռ(ու)+ա+դիտ(ել)ակ: Այսինքն հեռադիտակը միջոց է, որով դու հեռու վայրերը դիտում ես: Բայց եթե դու այդ սարքով դիտում ես հեռու վայրերը, դա չի նշանակո՞ւմ, որ այդ սարքն էլ քեզ հեռու վայրերը ցույց տվող միջոց է:
Հեռադիտակով նայում եմ հեռուն:
Հեռադիտակը ցույց է տալիս հեռուն:
Իմաստային առումով նույն բանն է: Նախադասությունների տարբեր ձևակերպումներով հեռադիտակն իր ֆունկցիաները չի փոխում. միևնույնն է՝ հեռուն է ցույց տալու:

**CactuSoul** · 07.02.2011, 21:09

Ամպ-ի խոսքերից

Հեռադիտակով նայում եմ հեռուն:
Հեռադիտակը ցույց է տալիս հեռուն:
Իմաստային առումով նույն բանն է:

Նույնը չեն, ըստ իս: Հեռադիտակը ոչինչ ցույց չի տալիս, ինքդ ես դիտում հեռուն, որ կողմը կամենաս: Իսկ ինչ վերաբերում է հեռուստացույցին, այն ցույց է տալիս: Նույնիսկ եթե չես դիտում:

**Ամպ** · 07.02.2011, 21:18

CactuSoul-ի խոսքերից

Նույնը չեն, ըստ իս: Հեռադիտակը ոչինչ ցույց չի տալիս, ինքդ ես դիտում հեռուն, որ կողմը կամենաս: Իսկ ինչ վերաբերում է հեռուստացույցին, այն ցույց է տալիս: Նույնիսկ եթե չես դիտում:

Հեռադիտակը ցույց է տալիս այն ժամանակ, երբ դու դիտում ես, իսկ հեռուստացույցը՝ դիտես-չդիտես, միևնույնն է, ցույց է տալիս:
Ախր, եթե հեռադիտակը հեռուն ցույց չտա, դու ո՞նց կարող ես այդ հեռուն դիտել:

**Հիդրոգեն** · 09.02.2011, 00:40

Ամպ-ի խոսքերից

Ախր, եթե հեռադիտակը հեռուն ցույց չտա, դու ո՞նց կարող ես այդ հեռուն դիտել:

Երկուսն էլ ցույց են տալիս իհարկե։ Ես նրա մասին եմ, որ կախված նրանից, թե ինչպիսի բառ է օգտագործվում նախադասության մեջ, որոշվում է թե ինչն է լինելու այդ նախադասության ուշադրության կենտրոնում՝ ինչը առաջնային, իսկ ինչը հետին պլան։ Ու եթե քեզ պետք լինի ընդգծել հենց այն, որ այն հեռուն է ցույց տալիս (այլ ոչ այն, որ այն հեռվից է ցուցադրվում, կամ դու դրանով հեռուն ես դիտում), քեզ պետք կլինի արդեն յուրահատուկ կազմավորվածությամբ մի առանձին բառ, որի մասին էլ ես հարցնում էի։

**StrangeLittleGirl** · 10.02.2011, 14:17

Ժող, լատիներենի ch-ն հայերենում խ ա դառնում, թե ք: Խնդրում եմ՝ համոզիչ օրինակներով բացատրել:

**Moonwalker** · 10.02.2011, 15:09

StrangeLittleGirl-ի խոսքերից

Ժող, լատիներենի ch-ն հայերենում խ ա դառնում, թե ք: Խնդրում եմ՝ համոզիչ օրինակներով բացատրել:

Բյուր, իմ իմանալով լատիներենում ch, ph, th, rh տառակապակցություններով գրվող բառերը հունական փոխառություններ են ու լատիներենում հունական հնչողություն են ունեցել, այսինքն՝

Charta - [խարտա] - թուղթ
կամ քո ոլորտից՝
Stomachus - [ստոմախուս] - ստամոքս:

**StrangeLittleGirl** · 10.02.2011, 19:55

Moonwalker-ի խոսքերից

Բյուր, իմ իմանալով լատիներենում ch, ph, th, rh տառակապակցություններով գրվող բառերը հունական փոխառություններ են ու լատիներենում հունական հնչողություն են ունեցել, այսինքն՝

Charta - [խարտա] - թուղթ
կամ քո ոլորտից՝
Stomachus - [ստոմախուս] - ստամոքս:

Լավ, կարճ կապեմ: Վերջը քորիո՞ն ա, թե՞ խորիոն