Տրիբուն-ի խոսքերից
Մեֆ ջան, չեմ հասկանում քեզ ախպերս: Այսինք, քո ասելով, եթե ուզած չուզած 20 տարի հետո պիտի տանք կամ զոռով պիտի ձեռներիցս, ուրեմն ավելի լավ ա էսօր վռազ-վռազ տանք ու պրծնե՞նք:
Նախ իսկականից չգիտենք, թե 20 տարի հետո ինչ կլինի: Սովետի պես երկիրը երկու տարվա մեջ կործանվեց, Մեֆ ջան: Քսան տարի հետո, կարող ա Թուրքիա ու Ադրբեջան չլինի, բայց մի հատ ծովից ծով Հայաստան լինի: Լեռնեցին ու Արիացին վկա:
Իսկ եթե ավելի լուջ, ապա եթե ուզում ենք, որ քսան տարի հետո Հայաստանի համ իրան համ Ղարաբաղնի ի վիճակի լինի պահել, ապա պիտի էսօր փոխենք Հայաստանը: Ոչ թե պետք ա Ղարաբաղը չտալով վախացնել, որ կոտորվելու ենք, ու թսիկ ծիպա ընդդիմադիր խաղեր տալ, այլ ռեալ իշխանափոխություն անել Հայաստանում՝ իրա բոլոր դրական հետևանքներով: Փոխարենը մենք ինչ-որ անհասկանալը դիրքորոշում ենք բռնել - մի կողմից Սերոժին մեղադրում ենք պարտվողականության մեջ ու ասում ենք հեսա-հեսա սաղ ծախելու ա, մյուս կողմի հենց չի ծախում, ասում ենք, եթե արագ հարցը չլուծի կոտորվելու ենք: Ապեր, մի հատ կողմնորոշվենք էլի, մեր ուզածն ի՞նչ ա:
Մեֆ ջան, մի հատ վերջին 2,5 տարվա մեջ տեղի ունեցած արագ ու իրական բան հիշացրու: Ոչ մի բան մտքովս չի անցնում: Էն որ մենք չեղած բաների շուրջ աղմուկ ենք բարձրացնում, դա դեռ չի նաշանակում, որ դրանք էական բաներ էին: Ինչ-որ արձանագրություն թուրքերի հետ, որը գրվեց սառուցին: Հետո ինչ-որ բանաձև Ռուսաստանում, որը ուղղակի առկա փաստերն արձանագրեց: Հետո ինչ-որ ՆԱՏՈ-ի նիստ, որին Սերժոը չգնեց, իսկ գնացածները պուտանկեքի հետ կայֆավատ էին լինում: Հետո Աստանա, որտեղ սաղ ելույթ ունեցան, ու գոնե մի հատ ձևական փաստաթուղթ չստորագրեցին: Մի հատ աշխարհի մյուս սառեցված հակամարտություններին նայի էլի - երկու տարին մեկ մի բանի շուրջ համաձայնվում ենք, հետո երկու պատրոն կրակում են, ու սաղ փոզմիշ ա լինում: Մեֆ ջան, ով փաստացի հաղթել ա, նա էլ ձգտում ա իրավիճակը պահել էնքան մինչև ինքը իրանով հարցը կկարգավորվի: Մեզ դաս չեղա՞վ Արևմտյան Հայաստանի ու Կարի կորուստը: Սևրի դաշնագիր էլ ստորագրվեց՝ Հայաստանը մինչև Տրապիզոն, ու ի՞նչ եղավ: Հայաստանը մնաց Արաքսի ափին, իսկ Թուրքիան որ փաստացի նստած էր էտ հողերի վրա մինչև հիմա էլ նստած ա:
Մեֆ, միջազգային չեղախ հանրության վրա հույս դնելը մեզ սաղիս տանելու ա գերեզման: Ու որ շատ հեռու չգնանք, նայի միջազգային հանրությանդ Եվրոպայի կենտրոնում 15 տարի առաջ: Խորվաթիայի տարածքում գտնվող սերբական Կրաինան, որը ՄԱԿ-ի ու ՆԱՏՈ-ի մի քանի հազարանոց կոնտինգենտի պահպանության տակ էր, խորվաթները մի քանի օրում աշխարհի երեսից ջնջեցին ու հարցը փակեցին:
Մի հատ ընգծված մասերին նայի ու տես աբսուրդը էլի.
- ռազմական գործողությունները դադարեցվել են, ու ՄԱԿ-ի խաղաղապահներ են տեղաբաշխվել
- Խորվաթիան ռազմական օպերացիայա իրականացրել ու լիկվիդացրել ա կրաինան
- Բա ո՞ւր էին էտ համբալ խաղաղապահները:
Այ տենց էլ լինելու Ղարաբաղի հետ էն օրը, երբ մենք կողքի տարածքները հետ ենք տալու ու ինչ-որ անկապ ստատուս ենք ստանալու Ղարաբաղի համար:
Մեջբերել
Էջանիշներ