Դավ ջան, լինկը կամ պտի ասի որ իրենց կամքով են դուրս եկել, կամ էլ պտի ասի զոռովից են հանել… սրանցից ո՞րն ա քո արգումենտին օգնելու… երկու դեպքում էլ անկախության (թեկուզ ձևական, ստրատեգիայի համար) կորուստ ա… ու մեր ձեռքով ա արված…
Լինկ չունեմ որ իրենց կամքով կամ կամքի հակառակ են դուրս եկել, բայց իրանք հայտարարել են որ Սերժը ներկայացնում ա իրանց շահերը… Դավ ջան, էս երկու վարյանտներից մեկն ա երրորդը չկա… սրանցից ոչ մեկն էլ մեր օգտին չի խոսում…
Մեֆ ջան, արի մի հատ մասնավոր օրինակ քննարկենք, տեսնենք ինչ դուրս կգա... ենթադրենք, ես Արցախի հավաքական կառավարությունն եմ (Աստված էլ բեթարից ազատի), դու Հայաստանինը: Հիմա, պատերազմից հետո նստել ենք դրանց հետ բանակցությունների, ու քանի գնում, ինձ բանի տեղ չեն դնում՝ որպես առանձին բանակցող կողմի (եթե մարդ կգտնվի, որ կհերքի սա, համեցեք, մեծ հաճույքով կընդունեմ): Հիմա կարաս ինձ ասես, թե ես իմ ձայնը ոնց տեղ հասցնեմ, ավելի բա՞րձր գոռամ, թե՞ քեզ ասեմ, դե ռազ ուժ որ ինձ չեն լսում, դու տեղս խոսա: Դու, գոնե, թե դե ֆակտո, թե դե յուրե (քո սիրած) ճանաչված հանրապետություն ես: Նամանավանդ, որ մեր նպատակները ավելի քան համընկնում են:
Էլի եմ ասում, մերոնք պիտի թույլ չտային, որպեսզի Արցախը բանակցությունների սեղանից դուրս մնար: Բայց...
Վերջին խմբագրող՝ davidus: 06.12.2010, 22:02:
Հայեր, էս մոլորակի վրա ցանկացած ժողովուրդ մետաքաղաքական դաշտում գործոն է, եթե արդեն ինքնորոշված է, ու ինքն իրեն արտաքին ուժերի խամաճիկը չի համարում, այդ ժողովդրի հետ վաղ թե ուշ սկսելու են հաշվի նստել: Հակառակ պարագայում դառնալու է պարզապես քաղաքական խաղալիք: Ղարաբաղը արդեն ինքորոշված է, մնում է արտաքին ուժերի մոգական ազդեցությանը շատ բանի տեղ չդնեն, էդ դեպքում «միջազգայինները» կսկեն ճանաչել Ղարաբաղը: Իսկ եթե չճանաչեն էլ, ապա ջհանդամ, Ղարաբաղը միջազգայինների ճանաչման համար չի ինքնորոշվել ու պատերազմն էլ դրա համար չի ու հայկական զորքերն էլ դրա համար չեն հիմա պաշտպանում Ղարաբաղը: Ինչ վերաբերում է, թե Ղարաբաղի իշխանությունները պիտի իրենց ճղեյին միջազգային ասպարեզում, ապա այդպես չի լինում սովորաբար, սկբից լինում է գործոնը, որի հետ հաշվի են նստում և ոչ թե սկբից հաշվի են նստում, որ հետո նոր առաջանա գործոնը:
Si vis pacem, para bellum
պատերազմից հետո շատ ուժեղ գործոն էր, տարածաշրջանի ամենամարտունակ բանակն էր ու սկսեցին հետը հաշվի նստել (դրա ապացույցը բանակցությունների մաս կազմելն էր ու հակամարտող կողմ լինելն էր), բայց հետո դուրս եկավ բանակցություններից ու գործոնն էլ ոնց որ մեծ հարցականի տակ ա քանի որ մեր իշխանությունները հույսները դրել են ռուսների վրա, որ կռվի դեպքում խառնվելու են… մոռացել ե՞ս 50 տարով երկարաձգման բազարները… բոլոր տվյալներով հակառակ պրոցեսն ա գնում ընգեր…
Rammer (07.12.2010)
Մեֆ ջան, չգիտեմ էտ վերջը երբ ա, բայց արդեն 20 տարի ա մերն ա: Ու եթե վերջի հետ կապված կասկածներ կան, դա դեռ չի նշանակում որ հենց հիմա պետք ա ափալ-թափալ ազատվել Ղարաբաղից, որ վերջը բարի լինի: Գումարած դրան, վերջում կարող ա Ղարաբաղով կամ առանց Ղարաբաղի, հզորացած Ադրբեջանը կամ արդեն հզոր Թուրքիան որոշում են, որ Հայաստանն էլ պիտի կուլ տան: Դա չի նշանակում, որ էսօրվանից պետք ա մեզ Թուրքիայի վիլայեթ հայտարարենք:
Ապեր, տենց ապագա ու ներկա ռեսուրսներով որ նայենք, Հայաստանը ընդհանրապես գոյություն ունենալու իրավունք պիտի չունենար:
Նախ ես անկեղծ հավատում եմ, որ մեր ուժի գործոնը միանշանակ որոշիչ ա ստատուս քվոյի հարցում: Այլապես Ադրբեջանը վաղուց ավանտյուրայի գնացած կլիներ: Վրաստանը եքա Ռուսաստանի դեմ ավատնյուրայի գնաց, ինչի՞ ադրբեջանը մեր դեմ չպիտի գնար:
Երկրորդ, եթե նույնիսկ մեր ուժերով չենք պահպանում, մեր համար ի՞նչ տարբերություն: Թուրքիայում էլ լիքը ամերիկյան ռազմական բազաներ կան, 50, 100, 1000 տարով, ու ի՞նչ, Թուրքիան քաղաքականություն չունի: Ամբողջ Եվրոպայով մեկ ամերիկյան բազաներ են, ու ԽՍՀՄ ժամանակ ալամ արևմտյան Գերմանիան ԱՄՆ ռազմական բազա էր, ԽՍՀՄ-ից պաշտապանելու համար: Պատերազմից հետո էլ գերմանական տնտեսությունը ԱՄՆ փողերով վերականգնվեց: Հիմա Գերմանիան պակաս երկիր ա, թե ինչ-որ պահի չկարողացավ իրա ուզածին հասնի ամերիկացիների ու ռուսների մեջտեղը խաղեր տալով:
Հիմա կասես, համեմատեցիր: Հա ապեր, համեմատում եմ, քանի որ համեմատելի ա, ուղղակի մասշտաբներ են տարբեր: Մենք էլ մեր փոքր մասշտաբներով, ռուսական բազայով, ԱՄՆ հետ իրաքում ու Կոսովույում փոքր կոնտինգենտ պահելով, ՆԱՏՈ-ի մեկ ու մեջ միջոցառումների մասնակցելով, ԵՄ հարևանների քաղաքականության մաս կազմելով, խաղեր ենք տալիս, մինչև տենանք, քո սիրած վերջում ինչ ա լինելու: Աշխարքս մեծ ա ու փոփոխական, ու Ադրբեջանի վաղվա ռեսուրսից էսօր վախենալը հիմարություն ա:
Մեֆ ջան, հարցը միշտ լուծված, երբ կողմերից մեկի համար լուծված ա փաստացի: Փաստացի լուծման ֆորմալ ձևակերպումները ժամանակի հարց են ու կախված են իրավիճակից: Կիպրոսի հարցը մինչև հիմա օդից կախված ա, բայց Կիպրոսը մտավ ԵՄ: Խորևվաթիայի ու Սերբերի սահմանները ճշտված չեն մինչև հիմա, բայց երկուսի հետ էլ ԵՄ մտնելու բանակցություններ են վարվում: Իսրայելը հարցը փաստացի քառասուն տարի առաջ լուծել ա, մինչև հիմա բանակցում են: Բա ի՞նչ էիր ուզում, ասեինք մենք հարցը լուծել պրծել ենք, դուք էլ ձեր բանակցություններն է՞լ: Կամ Վիշապի ասած «ով չի ուզում մեր լավը, մենք իրա ..... »: Մեֆ ջան, լավ ենք անում, որ բանակցում ենք, այ սենց հաաաաաա բանակցելու ենք:
Ապեր, միանշանակ ունի, ու չի կարող չունենալ: Բայց էտ ազդեցությունը գերագնահատված ա: Նախ, մի հատ կոնկրետ ճնշում ասա, որ մեր վրա բանացրել են: Չկա ապեր տենց բան: Ուզու՞մ ես անկեղծանամ: Գիտես աշխատանքիս ոլորտը: ԵՄ-ից Հայաստանին հատկացվող աջակցությունը ENP-ի շրջանակներում տարեց տարի մեծանում ա, ու ավելի ա լրջանում: Էս պահին բանալցություններ են գնում համ վիզային ռեժի հետ կապված, համ առևտրային հարցրի հետ կապված, համ էլ լիքը ուրիշ հարցերի հետ կապված, համ էլ Հայաստանը գրանտներ ա ստանում ԵՄ-ից: մեր մեջ ասած, մեկը ես դրան մի քիչ ցավով եմ նայում: Մի կողմից ուրախանում եմ երկրիս համար, մյուս կողմից դժվարանում եմ հասկանալ թե եվրոգոմիկներն ինչ են ուզում: Բայց փաստը մնում ա փաստ - Ղարաբաղի հետ կապված ՀՀ վրա ոչ մի լուրջ ճնշում չկա, բացի Պզոյի գործից: Էտ էլ անհասկանալի ա, թե ինչ ազդեցություն կունենա, կամ կունենա թե չի ունենա: Վայթեմ լրիվ մարելու ա գնա:
Ապեր, էն որ մենք արտահանում չունենք, դրա պատճառը թուրքիան ու ադրբեջանը չեն ու իրանց հետ փակ սահմանները չի: Դրա պատճառը տնտեսության մոնոպոլացվածությունն ա, ու դրա մեղավորը մենք ենք, ոչ Ռուսաստանն ա, որ Թուրքիան ա, ոլ էլ առավել ևս Ադրբեջանն ա: Դրա պատճռաը ՀՀ ժադնի իշխանություններ են, որ դրած թալանում են Հայաստան ուղարկվող փողերը իրանց արժութային քաղաքականությամբ: Կարդա Հրանտ Բագրատյանի վերջին ելույթները: Թե մի հատ խելոք բան ասող կա, էտ ինքն ա: Ու իրա ասածները, չնայախ ինքը ընդդիմություն ա, ոչ մի կերպ կապված չեն Ղարաբաղի հարցի լուծման կամ սահմանների բաց ու փակ լինելու հետ: Մեկ ու մեջ ինքը չափազանցնում ա, բայց մեկ ա, 90%-ով ճիշտ բաներ ա ասում:
Ոչ մի ուժ իրատեսական վերլուծություն չի տալիս, բայց վարվում ա իրատեսական քաղաքականություն, գոնե Ղարաբաղի հարցում - ՆԱՏՈ-ի նիստին չգնալը, արձանագրությունների սառեցնելը, Աստանայում ելույթն ու ոչ մի կոնկրետ բան չստորագրելը մանրից բերում են նրան, որ ստատուս քվոն երկարում ա ու երկարում ա: Մինչև տենանք ինչ ա լինում: Հիմա Ռամը կասի, բայց դե դա մենք չենք որոշել, ռուսներն են մեզ ասել, թե ոնց անենք: Ես էլ կասեմ, Ռամ ջան, նախ, դակազատ արա, որ մենք չենք որոշել, երկրորդ, իմ տանձին չի ով ա որոշել, զատո լավ ա որոշվել:
Իմանալով մեր իշխանությունների ինտելեկտի մակարդակը ու ընդդիմության էս հարցում ոչ մի կոնկրետ բան չառաջարկելը, կարամ քեզ հազար տոկոս հավատացնեմ, որ «մինչև տենանք ինչ ա լինումը»-ը ավելի լավ քաղաքականություն ա, քան «վռազ լուծենք, որ վաղը չկոտորվենք»-ը:
Իսկ էտ «բացի մի ուժը» Մեֆ ջան, բացի ապագայով վախեցնելուց, ոչ մի բան չի արել: Եթե դու դա համարում ես իրատեսական վերլուծություն, պաժալիստա: Ես համարում եմ դա ազգի նկատմամբ ՇԱՏՆԱԺ, որը արվում ա մի բարի նպատակով՝ ԱԺ-ում տեղեր ու ոչ մի բան դրանից ավել:
davidus (07.12.2010), Tig (07.12.2010), Ջուզեպե Բալզամո (07.12.2010), Վիշապ (07.12.2010)
Ապեր մենք "վերջում" մի 1000 տարի ապրել ենք ու եթե 20 տարվա պատմությունը քեզ տենց երկար ժամանակ ա թվում որ կարում ես ապագան էլ էդ հաշվարկով ծրագրես, փորձի մեր անցած 1000 տարվա վրա հաշվարկ անես… Տրիբուն ջան, ուզում ես ասել որ եթե ամեն ինչ սենց գնաց շատ հնարավոր ա որ Ադրբեջանն ու թուրքիան լաավ թուլանան, մենք էլ լավ թափովանա՞նք… ընգեր, էդ ի՞նչ ցուցանիշներից ես օգտվում… ըտենց ցուցանիշներ մենակ Պուպուլիսը կարա տա…
Տրիբուն ջան հանձնվել պետք չի ուղղկի պետք ա խնդիրը լուծել… Սերոժը լուծման կողմնակից չի… ինքը ստատուս քվոն ուզում ա պահի էնքան ինչքան կարա ու պահելու ձևն էլ էս ա…
ընգեր, գոյության խնդիր չի այլ ստատուս քվո պահելու խնդիր ա ու դիմանալու, որն իվերջո կարող ա վերածվի գոյություն ունենալու խնդրի… ապեր ես էս ասում եմ զուտ մեր պատմության վրա հենվելով…Ապեր, տենց ապագա ու ներկա ռեսուրսներով որ նայենք, Հայաստանը ընդհանրապես գոյություն ունենալու իրավունք պիտի չունենար:
ապեր դու հավատում ես, իսկ ես քեզ փաստ եմ ասում… իրանք են ասում որ մի բան եղավ ռուսները խառնվելու են ու հրճվում են… դե գիտես ընգեր, հավատքը չտեսած բանի հիման վրա կարա լինի… իսկ եթե ռուսական բանակի տարբերակը քեզ ձեռ ա տալիս ուրեմն պտի հաշտվես էն մտքի հետ որ մի օր եթե իրանց շահերին ձեռ չտվեց կարան ձեռները ծալած նստեն հենց մեր հողի վրա ու նայեն ոնց ենք "պայալմիշ" ըլնում… էլ չեմ ասում որ կարող ա նրանց էլ օգնեն… նոր են զենք ծախել…եղել ա բռատ…Նախ ես անկեղծ հավատում եմ, որ մեր ուժի գործոնը միանշանակ որոշիչ ա ստատուս քվոյի հարցում: Այլապես Ադրբեջանը վաղուց ավանտյուրայի գնացած կլիներ: Վրաստանը եքա Ռուսաստանի դեմ ավատնյուրայի գնաց, ինչի՞ ադրբեջանը մեր դեմ չպիտի գնար:
Երկրորդ, եթե նույնիսկ մեր ուժերով չենք պահպանում, մեր համար ի՞նչ տարբերություն: Թուրքիայում էլ լիքը ամերիկյան ռազմական բազաներ կան, 50, 100, 1000 տարով, ու ի՞նչ, Թուրքիան քաղաքականություն չունի: Ամբողջ Եվրոպայով մեկ ամերիկյան բազաներ են, ու ԽՍՀՄ ժամանակ ալամ արևմտյան Գերմանիան ԱՄՆ ռազմական բազա էր, ԽՍՀՄ-ից պաշտապանելու համար: Պատերազմից հետո էլ գերմանական տնտեսությունը ԱՄՆ փողերով վերականգնվեց: Հիմա Գերմանիան պակաս երկիր ա, թե ինչ-որ պահի չկարողացավ իրա ուզածին հասնի ամերիկացիների ու ռուսների մեջտեղը խաղեր տալով:
Հիմա կասես, համեմատեցիր: Հա ապեր, համեմատում եմ, քանի որ համեմատելի ա, ուղղակի մասշտաբներ են տարբեր: Մենք էլ մեր փոքր մասշտաբներով, ռուսական բազայով, ԱՄՆ հետ իրաքում ու Կոսովույում փոքր կոնտինգենտ պահելով, ՆԱՏՈ-ի մեկ ու մեջ միջոցառումների մասնակցելով, ԵՄ հարևանների քաղաքականության մաս կազմելով, խաղեր ենք տալիս, մինչև տենանք, քո սիրած վերջում ինչ ա լինելու: Աշխարքս մեծ ա ու փոփոխական, ու Ադրբեջանի վաղվա ռեսուրսից էսօր վախենալը հիմարություն ա:
Կասեմ ինչի չեմ ասի որ… էդ նույն պրիցիպով կարաս ասես "2+2 ի՞նչ ա անում,… մենակ չասես 4" ուրեմն ինչ պտի ասեմ 5՞… չես համեմատի բռատ, վարյանտ չկա, ամերիկյան զորքերը լրիվ ուրիշ պայմաններով ու նպատակներով են Գերմանիայում ու Թուրքիայում, էլ չասեմ որ էդ բազաները թուրքերի ձեռքին ա խաղաքարտ, իսկ մեր մոտ ճիշտ հակառակը, ինչքան ուզում երկարացնում ինչքան ուզում կարճացնում, երբ ուզում մտնում- հելնում են, մենք էլ վճարում ենք… ստեղ նմանություն չկա ուստա…
Ապեր սա շատ սխալ մոտեցում ա, տենց բան չկա եթե խոսքը կապիտուլյացիայի մասին չի, իսկ մենք դա չենք արել… էդ ոնց ա լինում որ փաստացի լուծումը 2 տարի ա քաշում իսկ ֆորմալ ձևակերպումը 12 տարի ա չենք կարում անենք… ուզում ես հայտնի ասացվածքը փոխե՞ս ընգեր "…անելը հեշտ ա՝ ասելն ա դժվա՞ր"… Տրիբուն ջան, արաբ-իսրայեական կոնֆլիկտը դեռ լուծված չի, ինչքան ես գիտեմ… ոչ էլ կիպրոսի խնդիրըՄեֆ ջան, հարցը միշտ լուծված, երբ կողմերից մեկի համար լուծված ա փաստացի: Փաստացի լուծման ֆորմալ ձևակերպումները ժամանակի հարց են ու կախված են իրավիճակից: Կիպրոսի հարցը մինչև հիմա օդից կախված ա, բայց Կիպրոսը մտավ ԵՄ: Խորևվաթիայի ու Սերբերի սահմանները ճշտված չեն մինչև հիմա, բայց երկուսի հետ էլ ԵՄ մտնելու բանակցություններ են վարվում: Իսրայելը հարցը փաստացի քառասուն տարի առաջ լուծել ա, մինչև հիմա բանակցում են: Բա ի՞նչ էիր ուզում, ասեինք մենք հարցը լուծել պրծել ենք, դուք էլ ձեր բանակցություններն է՞լ: Կամ Վիշապի ասած «ով չի ուզում մեր լավը, մենք իրա ..... »: Մեֆ ջան, լավ ենք անում, որ բանակցում ենք, այ սենց հաաաաաա բանակցելու ենք:
Ապեր, մենք լուծման մեր սահմանում ենք տալիս ու մեզ համոզնում ենք որ լուծված ա… վատ չի, մենակ մնում ա մնացածներին էլ համոզենք, ոնց որ ասում ես "ֆորմալ ձևակերպման խնդիր ա"
Տրիբուն ջան, սահմանների 80%-ի փակ լինելու ազդեցությունը երկրի բոլոր ոլորտների վրա շատ դժվար ա գերագնահատել… իսկ ճնշում կա ապեր, ուզում ես ասել Սերժն իրա գլխին գնում ա պրիցիպներ ա ստորագրում որտեղ հարցի լուծումը նախատեսվում ա ադրբեջանի հողային ամբողջականության շրջանակներու՞մ, հայ թուրքական պայմանագիրը իրա մտքի փայլատակումն ա, Ղարաբաղն էլ մենք մեր հոժար նախաձեռնությամբ ենք բանակցություններից դուրս թողե՞լ… էս տեսակի խայտառակ բաներ մենակ ճնշման տակ կարաս անես, որը որ քո սիրած ստատուս քվոյին հեչ չի նպաստում… Ալիևն իրա դեբիլ հայտարարություններով ավելի ա նպաստում ստատուս քվոյին քան մեր իշխանությունները… ապեր եվրոգոմիկները գիտեն ինչ են անում… Վարկերն ու մնացած բաները դրանք նարկոտիկի պես բաներ են մեր նման երկրների համար, մի հատ որ ծագվում ես արդեն առանց դրա չես կարում… ճնշում էիր ուզում, հես ա… սրանից լավ ճնշու՞մ…Ապեր, միանշանակ ունի, ու չի կարող չունենալ: Բայց էտ ազդեցությունը գերագնահատված ա: Նախ, մի հատ կոնկրետ ճնշում ասա, որ մեր վրա բանացրել են: Չկա ապեր տենց բան: Ուզու՞մ ես անկեղծանամ: Գիտես աշխատանքիս ոլորտը: ԵՄ-ից Հայաստանին հատկացվող աջակցությունը ENP-ի շրջանակներում տարեց տարի մեծանում ա, ու ավելի ա լրջանում: Էս պահին բանալցություններ են գնում համ վիզային ռեժի հետ կապված, համ առևտրային հարցրի հետ կապված, համ էլ լիքը ուրիշ հարցերի հետ կապված, համ էլ Հայաստանը գրանտներ ա ստանում ԵՄ-ից: մեր մեջ ասած, մեկը ես դրան մի քիչ ցավով եմ նայում: Մի կողմից ուրախանում եմ երկրիս համար, մյուս կողմից դժվարանում եմ հասկանալ թե եվրոգոմիկներն ինչ են ուզում: Բայց փաստը մնում ա փաստ - Ղարաբաղի հետ կապված ՀՀ վրա ոչ մի լուրջ ճնշում չկա, բացի Պզոյի գործից: Էտ էլ անհասկանալի ա, թե ինչ ազդեցություն կունենա, կամ կունենա թե չի ունենա: Վայթեմ լրիվ մարելու ա գնա:
մենակ փակ սահմանը չի ճիշտ ես ասում, բայց եթե մենաշնորհը վերացնենք հաջորդը սահմանները բացելն ա… առանց դրա չի լինի… կարաս մի հատ էլ Բագրատյանին հարց տաս եթե առիթ լինի… էն օրն էր որ արտահանողներից մեկը ՏՎ-ով ասում էր որ Հայաստանից փոթի իրանց վրա նստում ա էնքան ինչքան փոթիից ցանկացած տեղ (մի քիչ չափազանցված ա, իհարկե)… փակ սահմաններով երկիրը չի զարգանա, տենց վերլուծություն չկա աշխարհում… Բագրատյանին ես էլ եմ հարգում ու իրա հոդվածները միշտ աշխատում եմ կարդալ…Ապեր, էն որ մենք արտահանում չունենք, դրա պատճառը թուրքիան ու ադրբեջանը չեն ու իրանց հետ փակ սահմանները չի: Դրա պատճառը տնտեսության մոնոպոլացվածությունն ա, ու դրա մեղավորը մենք ենք, ոչ Ռուսաստանն ա, որ Թուրքիան ա, ոլ էլ առավել ևս Ադրբեջանն ա: Դրա պատճռաը ՀՀ ժադնի իշխանություններ են, որ դրած թալանում են Հայաստան ուղարկվող փողերը իրանց արժութային քաղաքականությամբ: Կարդա Հրանտ Բագրատյանի վերջին ելույթները: Թե մի հատ խելոք բան ասող կա, էտ ինքն ա: Ու իրա ասածները, չնայախ ինքը ընդդիմություն ա, ոչ մի կերպ կապված չեն Ղարաբաղի հարցի լուծման կամ սահմանների բաց ու փակ լինելու հետ: Մեկ ու մեջ ինքը չափազանցնում ա, բայց մեկ ա, 90%-ով ճիշտ բաներ ա ասում:
ապեր ես մեր վարվեցուղության մեջ իրատեսական ոչ մի բան չեմ տեսնում… "Մինչև տենանք ինչ ա լինում"-ը արտաքին քաղաքականություն չի կարա լինի… էսի բոմժի քաղաքականություն ա, իրանք են ասում, "էսօր էլ ապրանք, մի բան կերանք… տենանք վաղն ինչ ա լինելու"… ու ինչ պտի լինի՞… ինչի ենք սպասում… կարող ա մեկ էլ հանկարծ սաղը հետաքրքրությունները կորցնեն ու ասեն "լավ թող ձերն ըլնի՞"… թե ադրբեջանի նավթը պրծնելու ա իրանք էլ կանգնեն ծայրահեղ կրախի առաջ, թուրքիան էլ մասնատվելու ա կորչի գնա՞… սրանցից ո՞ր մեկն ա հնարավոր, որի»ն ենք սպասում… ուրեմն ինչ, մեր ամբողջ քաղաքականությունը էս մոգական "Մինչև տենանք ինչ ա լինում"-ի մեջ ա՞… Սարա Փեյլինը կնախանձեր մեզ… կարա գա մեր մոտ վերաորակավորման…Ոչ մի ուժ իրատեսական վերլուծություն չի տալիս, բայց վարվում ա իրատեսական քաղաքականություն, գոնե Ղարաբաղի հարցում - ՆԱՏՈ-ի նիստին չգնալը, արձանագրությունների սառեցնելը, Աստանայում ելույթն ու ոչ մի կոնկրետ բան չստորագրելը մանրից բերում են նրան, որ ստատուս քվոն երկարում ա ու երկարում ա: Մինչև տենանք ինչ ա լինում: Հիմա Ռամը կասի, բայց դե դա մենք չենք որոշել, ռուսներն են մեզ ասել, թե ոնց անենք: Ես էլ կասեմ, Ռամ ջան, նախ, դակազատ արա, որ մենք չենք որոշել, երկրորդ, իմ տանձին չի ով ա որոշել, զատո լավ ա որոշվել:
"Մինչև տենանք ինչ ա լինում"-ի ալտերնատիվը «վռազ լուծենք, որ վաղը չկոտորվենք»-ը չի Տրիբուն ջան, բայց ստատուս քվոն էլ հավերժ չի կարա լինի որովհետև դրա գինը մեզ հալումաշ ա անում, պահենք ապեր ու ե՞րբ պտի տենանք ինչ ա լինելու, կամ ի՞նչ դժվարա տենալ թե ինչ ա լինելու… "միակ ուժի" արածը շանտաժ չի Տրիբուն ջան, մեզ մնում ա պահենք ստատուս քվոն ամեն գնով, սպասենք ու կտենանք ինչ կլինի… իսկականից ցավում եմ…Իմանալով մեր իշխանությունների ինտելեկտի մակարդակը ու ընդդիմության էս հարցում ոչ մի կոնկրետ բան չառաջարկելը, կարամ քեզ հազար տոկոս հավատացնեմ, որ «մինչև տենանք ինչ ա լինումը»-ը ավելի լավ քաղաքականություն ա, քան «վռազ լուծենք, որ վաղը չկոտորվենք»-ը:
Իսկ էտ «բացի մի ուժը» Մեֆ ջան, բացի ապագայով վախեցնելուց, ոչ մի բան չի արել: Եթե դու դա համարում ես իրատեսական վերլուծություն, պաժալիստա: Ես համարում եմ դա ազգի նկատմամբ ՇԱՏՆԱԺ, որը արվում ա մի բարի նպատակով՝ ԱԺ-ում տեղեր ու ոչ մի բան դրանից ավել:
Շատ պարզ… ես՝ Հայաստանս կասեմ "Ադրբեջան ջան, ես քո հարևանն եմ ղուրբանդ ըլնեմ, բայց եթե դու պռոբլեմ ունես քո ասելով քո տարածքի մի հատվածի հետ, գնա իրա հետ էլ խոսա… դու չե՞ս համաձայնվել որ Ղարաբաղը հակամարտող կողմ ա… Ղարաբաղն ինչ ասեց մենք համաձայն ենք, բայց մի բան… գիտես չէ՞ իրանք էլ են հայ, մենք էլ… հանկարծ եթե մեկի գլխից մի մազ պակասեց, կամ մի բողոք լսեցի Սայաթ-Նովի արև կգամ մի հատ ընենց կհաքնեմ որ վրես կսիրահարվես… մնացածը, ջիգյար, ոնց ուցում ես հետները պայնամանորվի… իմ կոմից խնդիր չկա ես դաժե քո հողային ամբողջականությունն եմ ճանաչում"
Տրիբուն ջան ես չեմ հասկանում պատճառը թե ինչ ես սենց բազմաչարչար պաշտպանում Սեռժին? Գիտես ինչի չեմ հասկանում քանի որ բերծադ փաստարկները այն են, որ Հայաստանը համեմատում ես Գերմանիայի ու Թուրքիայի հետ: Լավ ես անում, խի իզուր նեռվերդ քայքաես ու տեսնես էն ինչ կա...
Ապեր ես ավելին ասեմ քեզ, մենք կարանք հարձակվենք Վրաստանի վրա ընդեղ Սեռժի ախպորը նախագահ դնենք ու ծով ունենաք: Հա ինչ? բա ԱՄՆ-ն ոնց հարձակվեց Իրաքի վրա իրա ուզած ռեժիմը դրեց...
Ապեր եթե ես իմանաի որ դու տեղեկացված չես, որ վերլուծել չգիտես հանգիստ ու լայն ժպիտով կարձագանքեի քո գրածներին:Նեուժելի դու չես տեսնում, որ նույնիսկ էտ Ստատուս Քվո կոչեցյալը ամեն տարի փոխվում ա ու ոչ ի օգուտ մեզ? Չես տեսոնւմ որ էն ինչ անում իշխանությունը դա հենց ուղղված նրան, որ սերմանի էտ կարծքիը թե ամեն ինչ նորմալա, Սեռժը ճիշտ քաղաքականություն ա վարում, հազար տարի սենց կգնա ու ոչ մի բան էլ չի փոխվի: Այսինքն լրիվ էն ինչ դու ես ասում:
Կներեք, որ միջամտում եմ ձեր բանավեճին: Տրիբունի կողմից Սեռժին պաշտպանելը ես չեմ տեսնում ու զարմանում եմ, որ նման բան տեսնող կա… Նախ, կարծում եմ ոչ մեկս էլ չենք կասկածում, որ Աստանայի "չարաբաստիկ" ելույթը ՍՍ-ն չի գրել. նա միայն ընթերցել ա: Էնպես որ, եկեք դա իրեն չվերագրենք: Երկրորդ, ինչ որ ընթերցվել ա, ոչ մի բացասական բան չի ունեցել իր մեջ: Զուտ քաղաքական հայտարարություն ա, որն արվել ա հարմար պահի՝ հարմար տեղում: Հիմա ասել որ դա վատ հայտարարություն ա, քանի որ վատ մարդու շուրթերից ա հնչել՝ անլուրջ ա… Նույն տրամաբանությամբ, կարելի է մերժել անապահովների նպաստի բարձրացման առաջարկը, պատճառաբանելով, որ Գալուստ Սահակյանն է այն ընթերցել…
Կյանքի իմաստը քեզ կերտելու մեջ չէ , այլ` քեզ գտնելու...
Ռամ, մի հատ Սերժի պաշտպանությանն ոււղված մեջբերում արա իմ գրածներից: Մենակ հո օդի մեջ կրակելով չի՞, ընկեր: Եթե էսօր Սերժին պաշտպանող կա, դա կոալիցիան ա ու ՀԱԿ-ը: Կոալիցիան բնական իրավունքով, ՀԱԿ-ը թսիկությամբ ու Ղարաբաղյան ստռաշիլկայով:
Էս էն դեպքն ա, որ պիտի Չուկի բառապաշարով քեզ ասեմ ստում ես, զրպարտում ես ........
Ու Ռամ ջան, եթե իմ էսքան գրածից դու մենակ Գերմանիայի ու Թուրքիայի հետ համեմատությունը նկատեցիր, կարամ մենակ ցավեմ, ախպերս: Առաջնորդվեք ԼՏՊ հայտնի ելույթով, որտեղ անկեղծորեն խոստովանցվեց որ մեր վիճակը ոռիագույն ա, ու առանց ղարաբաղի հարցը շուտափույթ լուծելու երկրում բան չի փոխվելու:
Կներեք որ միջամտում եմ, բայց մի հարց ունեմ:
Իմ կարծիքով ներկայումս 3 տարբերակ կա Ղարաբաղի հարցում.
1. Ստատուս քվո
2. Ղարաբաղի հանձնում
3. Պատերազմի վերսկսում
Ուրիշ ռեալ տերբերակներ տեսնողներ կան? Ու եթե չկան, արդյուք այս երեք տարբերակի առկայության դեպքում Հայաստանը ինչ որ մտացելու կամ ընտրելու բան ունի? Ակնհայտ չի ընտրությունԸ?
Քննադատելուց պետքա ռեալ ալտերնատիվա առաջարկվի, այլ ոչ թե քննադատվի քննադատելու համար:
Pacta sunt servanda
Մենք ամենքըս հյուր ենք կյանքում
Մեր ծնընդյան փուչ օրից,
Հերթով գալիս, անց ենք կենում
Էս անցավոր աշխարհից։
Խնդիր չկա, Մեֆ ջան, դու ասես, ես չանե՞մ...
Մեֆ ջան,
1. դու չես կարող մի պետության ղուրբան ըլնես, որի հետ քո ազգաբնակչությունը փաստացի պատերազմի մեջ ա…
2. Համ ասում ես ղուրբան լինեմ քեզ, համ հաթաթա ես տալիս: Դա դիվանագիտական «հանճարեղություն չի», այլ հայավարի անհեռատես յանի դիպլոմատիա: Բա չես մտածում, որ քեզ կհարցնեն՝ բա էդ ոնց եղավ, որ դու Ադրբեջանի հետ խնդիր չունես, բայց ցանկացած ընկած մազի համար պատրաստ ես հաքցնելու՝ սիրահարվելու աստիճան: Դե եթե խնդիր չունես, թող Ադրբեջանը իրա խնդիրները լուծի, ով էս դու որ խառնվում ես:
3. Ինքը լավ էլ ջիգյարավարի իրա հարցերը կլուծի, դու ճանաչում ես իրա տարածքային ամբողջականությունը: Հայերիդ նեղում են, դիմի քո սիրած միջազգային հանրությանը, էդ ով դառար, որ իր երկրի ներքին խնդիրներին ռազմական միջամտություն ես ցույց տալիս: Դիմի, թող մի երկու հոգնած էքսպերտ ուղարկեն, իրանց ուզածը նկարեն, թողնեն գնան: Թեմա կա՞, դու իրանց տարածքային ամբողջականությունը մեկա ճանաչում ես:
Հերիք ա, Մեֆ ջան:
Տրիբուն (08.12.2010)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ