Արցախի հիմնախնդիրը

[Gayl]

Ապեր, մեր ուժը զգալը ո՞րն էր՝ մոտ 100 զոհ տվեցինք, 800 հեկտար էլ հող կորցրինք։ Թե՞ դու համարում ես, որ եթե Ստեփանակերտը չհանձնեցինք, արդեն ուժեղ ենք։ Կամ 100 զոհը մեր համար արդեն 100 փամփուշտի նշանակություն ունի։ Թե՞ 20 տանկի դեմ մի հետևակայինի կռիվն ա քեզ համար ուժը։
Ես կարծում եմ, որ մենք առնվազն պիտի նոր հողեր գրավեինք վերջին մարտերի ընթացքում, որ համարեյինք թե մենք ուժեղ ենք։ Համենայն դեպս էդ ժամանակ կկարողանայիր ազերնեին ճնշել ու նոր զիջումներ պարտադրել, իսկ հիմա զբաղված ենք ինքնախաբեությամբ։

Բալասանյանի ասած մանր-մանր կհասնեն Երեվան։

[Lion]

Ես նկատի ունեմ ազգի վերաբերմունքը, էն, որ միասնական, համախմբված ոտքի ելավ ազգը: Մնացածի պահով կարճ ասեմ՝ խորը կիսատության զգացմունք ունեմ, այդ թվում նաև որպես մի մարդ, որը մի քիչ գիտի պատերազմների պատմությունը և լավ գիտի, որ պատերազմը չպետք է կիսատ թողնել, իսկ մարտադաշտի հաջողույուններն էլ անպայման պետք է քաղաքական ամրապնդում ստանան - զուտ ռազմական առումով մեր բանակն իր խնդիրը կատարեց, իրեն կանգնեցրեց քաղաքական որոշումը: Այս տեսակետից հպարտ եմ մեր բանակի համար, սակայն այն, որ տարածքներ կորցրինք, թեկուզ և փոքր, խորապես տխրեցնում է...

Պ-ն Սեֆիլյանի հետ անձամբ ես որոշ հարցերով համաձայն չլինելով՝ անընդունելի եմ համարում իր անցյալը մոռանալը - 1992 թ-ին, երբ ես 11 տարեկան երեխա էի, ինքը նաև ինձ համար էր Շուշիի լեռները մագլցում, դա մոռանալ չի կարելի:

[Chuk]

800 հեկտար հող կորցնելը շատ վատ ա, բայց պարտություն չի՝ գլոբալ իմաստով։ 100 զոհը սարսափելի ա՝ իմ ընկալմամբ։ Բայց սառը դատելուց, երբ հաշվի ես առնում, որ մեկին 7-8 զոհ են տվել՝ էդ ուժի ցուցադրում ա, ոչ թե ինքնախաբեություն։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Gayl]

800 հեկտար հող կորցնելը շատ վատ ա, բայց պարտություն չի՝ գլոբալ իմաստով։ 100 զոհը սարսափելի ա՝ իմ ընկալմամբ։ Բայց սառը դատելուց, երբ հաշվի ես առնում, որ մեկին 7-8 զոհ են տվել՝ էդ ուժի ցուցադրում ա, ոչ թե ինքնախաբեություն։

Sent from my A0001 using Tapatalk

Իսկ որն ա պարտությունը?? Էն որ կարար ավելի վատ լիներ, բայց չեղավ??

[Chilly]

800 հեկտար հող կորցնելը շատ վատ ա, բայց պարտություն չի՝ գլոբալ իմաստով։ 100 զոհը սարսափելի ա՝ իմ ընկալմամբ։ Բայց սառը դատելուց, երբ հաշվի ես առնում, որ մեկին 7-8 զոհ են տվել՝ էդ ուժի ցուցադրում ա, ոչ թե ինքնախաբեություն։

Sent from my A0001 using Tapatalk

Լավ էլի Արտ
Հարևանս մտել ա տունս, կոմպս ու փողերիս մի մասը տարել, բայց ես իրան հաղթել եմ, որտև լվացքի մեքենաս ու փափուկ կահույքս կարողացել եմ իրենից պաշտպանել, հետո ինչ որ սաղ ջանս կապտուկ ա ու միլիցեքն էլ ինձ չեն հավատում

[Lion]

Կարար - 92-ի ամռանը ավելի վատ էր, Արցախից մի բուռ բան էր մնացել - վատն ուղղակի այն է, որ հաղթանակը քաղաքական որոշման արդյունքում ոչ լիարժեք եղավ...

[Տրիբուն]

Էս պատմության, կներեք, ամենաոռի պահն էն ա, որ Սաշիկը հիմա արդեն պատերազմում հաղթած տղայա։ Ու Սաշիկի ռեկլամով զբաղված են նաև նրանք, ովքեր սկզբունքորեն պիտի պայքարեին Սաշիկի դեմ։ Չեմ զարմանա, եթե Սաշիկին վաղը գեներալի կոչում տան։ Ինչի Մանվելը կարա հերոս լինի, գեներալ լինի, Սաշիկը չի՞ կարա։ Չենք էլ զգա ոնց, բայց ամեն սանտիմետր Ղարաբաղում կորցնելուց, Սաշիկի շուրջ համախմբումը գնալով ուժեղանալույա։

[Տրիբուն]

Կարար - 92-ի ամռանը ավելի վատ էր, Արցախից մի բուռ բան էր մնացել - վատն ուղղակի այն է, որ հաղթանակը քաղաքական որոշման արդյունքում ոչ լիարժեք եղավ...

Լիոն ջան, մեր բախտը բերել ա մի բանում․ աշխարհի երեսին մի երկիր կա, որն ավելի ախմար երկիր ա քան Հայաստանը։ Էտ երկրի անունն ա Ադրբեջան։ Եթե Ադրբեջանը մի քիչ ավելի կազմակերպված երկիր լիներ, էն ռեսուրսներով որի ինքը ունի, հիմա Հայաստանին պիտի մի տաս անգամ ուղարկած լիներ գրողի ծոցը։ Այսինք, մենք Ադրբեջանին հաթել ենք ոչ թե որովհետև մենք շատ ուժեղ ենք, այլ որովհետև Ադրբեջանն ա անասուն երկիր։ Այլապես, օբյեկտիվորեն, զուտ բնական օրենքներից ելնելով, Սաշիկի, Սերժիկի, Մկան, Մոցարտ Գագոյի, ԴոդլԼֆիկի թալանչի ու մինչև ուղնուծուծը կոռումպացված երկիրն ու դրանց հանդուրժող ժողովուդրը չի կարա ուժեղ լինի։

Տակ չտո, Վիշապը ճիշտ ա, ինքնախաբեությամբ զբաղվել պետք չի։ Էտ շատ վնասակար բան ա, ու դրանից շահում ա մենակ Սաշիկը, ու ոչ մի դեպքում երկիրը։

[Chuk]

Իսկ որն ա պարտությունը?? Էն որ կարար ավելի վատ լիներ, բայց չեղավ??

Գայլ, դու սպա ես, քեզ լայք տվողները կարող են տենց հարց տալ, դու՝ ոչ:

Ոչ, ապեր, պարտությունը էն կլինի, որ դու էդ հողը կորցրած լինես, իսկ դրան նախորդող ու հաջորդող ժամանակներում՝ նույն պատերազմի ընթացքում, էդքան ու ավելի հող գրաված/ազատագրած չլինես: Պատերազմը պրոցես ա, որի ընթացքում և հողային կորուստներ են լինում և ձեռք բերումներ: Եթե լիներ ավարտված պրոցես, դնենք քննարկենք, թե ինչքան ա մեր ձեռքբերումն ու ինչքան ա կորուստը: Իսկ հիմա պրոցեսի մեջ ենք:

[Chuk]

Լավ էլի Արտ
Հարևանս մտել ա տունս, կոմպս ու փողերիս մի մասը տարել, բայց ես իրան հաղթել եմ, որտև լվացքի մեքենաս ու փափուկ կահույքս կարողացել եմ իրենից պաշտպանել, հետո ինչ որ սաղ ջանս կապտուկ ա ու միլիցեքն էլ ինձ չեն հավատում

Գրածիս հետ առնչություն չունեցող, բայց իբր պատկերավոր ցույց տվող օրինակին կլինի՞ լուրջ պատասխան չտամ, այլ ժպտամ ու անցնեմ:

[Lion]

Թույլ տամ ինձ սենց մի կարծիք նույն օրինակի վրա.

Եթե հարևանդ 22 տարի հայտարարում է, որ ինքը կգրավի քո տունը, կտիրի ամեն ինչին, քեզ էլ կվտարի, հետո հարձակվում է, տանում կոմպդ ու դու իրեն չես հետապնդում զուտ այն պատճառով, որ կոմպդ դրան չարժե ու նաև հարձակված այդ հարևանի եղբայրը, որի հետ լավ հարաբերություններ ունես ու մեկ-մեկ էլ հետը պիվա ես խմում, խնդրում է իրեն հարգել ու չհետապնդել կոմպը տանող իր եղբորը, կստացվի որ.

- դու հաղթել ես, քանի որ հարձակվող հարևանը չկարողացավ գրավել քո տունը, տիրել ամեն ինչին ու քեզ վտարել,
- դու ապացուցել ես քո ռազմական առավելությունը համենայն դեպս այն մակարդակում, որ հարձակվողը չի կարող գրավել քո տունը, տիրել ամեն ինչին ու քեզ վտարել,
- քո կինը քեզ կարող է մեղադրել այն բանում, որ դու կոմպը այնուհանդերձ կորցրեցիր և այդ առումով, իրոք, քո հաղթանակը միանշանակ չէ:

Այնուհանդերձ միանշանակ է, սակայն, այն, որ դու ապացուցեցիր քո ռազմական առավելությունը, բոլորը հասկացան, որ հարձակվողը ի վիճակի չէ անել այն, ինչի մասին հոխորտում էր 22 տարի ու բոլորը տեսան, որ դու կոմպիդ հետևից չես ընկել ինչ-ինչ հանգամանքներից ելնելով (սխալ թե ճիշտ` այլ հարց է): Արդյունքում, կինդ կարող է քեզ մեղադրել այն բանում, որ կոմպդ տարան ու գուցե նույնիսկ ինչ-որ տեղ ճիշտ կլինի, բայց դու և մնացած բոլորը հստակորեն հասկացան - դու ռազմական առավելություն ունես, համենայն դեպս այնքան, որ հարձակվողը չի կարող իր խնդիրները կյանքի կոչել, մի հանգամանք, որ այդ 22 տարվա լավագույն ամփոփում-արդյունքն է:

Իհարկե, իդեալական կլիներ, որ կոմպդ էլ չտանեին, բայց դե... հիմի արի կնոջդ բացատրիր, որ էն օրը տան փողերի հաշվին ու երեխաներիդ <բերնից կտրելով> էդ հարևանի հետ լևի էս գնացել, ինքն էլ էդ ընթացքում քեզ մի լավ պատիվ է տվել ստրիպտիզ-կլուբում ու հիմա, եթե դու իր խնդրանքը եղբոր հարցով չհարգես, համ <հարամզադա> դուրս կգաս, համ էլ այդ եղբայրը կարող է քո գաղտնիքները բացել...

[Տրիբուն]

.....
Այնուհանդերձ միանշանակ է, սակայն, այն, որ դու ապացուցեցիր քո ռազմական առավելությունը, բոլորը հասկացան, որ հարձակվողը ի վիճակի չէ անել այն, ինչի մասին հոխորտում էր 22 տարի ու բոլորը տեսան, որ դու կոմպիդ հետևից չես ընկել ինչ-ինչ հանգամանքներից ելնելով (սխալ թե ճիշտ` այլ հարց է)....

Լիոն ջան, այ հարցը հենց նրանում ա, որ ոչ թե մենք ենք ապացուցել, որ մենք ուժեղ ենք, այլ Ադրբեջանն ա ապացուցել, որ ինքը անասուն երկիր ա։ Բայց երկար դրա վրա հույս դնել ու դրանով ուրախանալ չի կարելի, քանի որ, մարդ ես, մեկ էլ տեսար Ադրբեջանը դադարեց անասուն երկիր լինել։

[Gayl]

Գայլ, դու սպա ես, քեզ լայք տվողները կարող են տենց հարց տալ, դու՝ ոչ:

Ոչ, ապեր, պարտությունը էն կլինի, որ դու էդ հողը կորցրած լինես, իսկ դրան նախորդող ու հաջորդող ժամանակներում՝ նույն պատերազմի ընթացքում, էդքան ու ավելի հող գրաված/ազատագրած չլինես: Պատերազմը պրոցես ա, որի ընթացքում և հողային կորուստներ են լինում և ձեռք բերումներ: Եթե լիներ ավարտված պրոցես, դնենք քննարկենք, թե ինչքան ա մեր ձեռքբերումն ու ինչքան ա կորուստը: Իսկ հիմա պրոցեսի մեջ ենք:

Չեմ ուզում շարունակել։ Երկուսս էլ հասկանում ենք ինչ կատարվեց ու մենք ինչ կարող էինք անել։ Ընդամենը կասեմ, որ պիտի հակահարձակում լիներ։

[Chuk]

Lion ջան, քո գրածների տրամաբանության հետ շատ հարցերում համաձայն եմ, բայց մի կտրուկ տարբերություն կա. ես չեմ համարում, որ հաղթել ենք, ես համարում եմ, որ չենք պարտվել։ Հաղթելն ու չպարտվելը հոմանիշ չեն։ Առավել ևս, որ չպարտվելը վերաբերում ա երկարաժամկետ կտրվածքին։ Կոնկրետ գործողությունների ժամանակ՝ ապրիլի սկզբին, մենք ոչ թե հաղթել ենք, այլ կարողացել ենք դիմագրավել, էն էլ կորուստներով։ Մենք ուժ ցույց տալ կարողացել ենք, իսկապես կարողացել ենք, բայց փաստացի կորուստներ ենք ունեցել՝ մարդկային, տարածքահին ու ռեսուրսային, որը մեզ սաղիս ստիպել ա վերագնահտել թե՛ մեր, թե՛ թշնամու զարգացումը, էդ թվում գուցե նաև հուշելով, որ պատերազմի դեպքում լուծումը, ելքը կանխորոշված չի, որ մեր դուխը տեղն ա, բայց թշնամին էլ զարգացրել ա եթե ոչ դուխը, ապա տեխնիկան, մարտավարական վարպետությունը և այլն։

Մենք հիմա շատ վատ հանգրվանում ենք, երբ շատ բարդ լուծելու հարցեր ունենք, հիմնականում հետագա ուղին ընտրելու ու ներքին քաղաքականությունը որոշելու, որ նույն ազերների դեմը կարողանանք առնել։

Sent from my A0001 using Tapatalk

[Chilly]

Ժող իսկականից դուք կարծում եք որ ազերները լայնամասշտաբ հարձակում էին սկսել ու էդ 4 օրում լիարժեք պատերազմ էին անու՞մ

ԻՄՀԿ իրենց մի կոնկրետ բան էր պետք` արդեն մանրից քնող կոնֆլիկտի էսկալացիա, ու դրան իրանք հասան, հլա մի բան էլ պլանը գերակատարեցին` 800 հա ավել տարածք ունեն ու մինիմում մի հատ գյուղ, ուր վերադառնալը բնակիչների համար ինքնասպանության պես մի բան ա: Պլյուս իրար ուտող թշնամի ունեն, որը մանրից գալիս ա էն վիճակին, որում իրենք էին, երբ պարտությունը պարտության հետևից էին ունենում` այսինքն իրար ուտող, իրար մեղադրող, մանթո:

Չուկ, անհաջող օրինակս թողնենք մի կողմ, ազերներն ուզել են մի բան անել, ու իրանք դա արել են, իրանց դրանից ավել պետք չէր, մեր պարտվել ասելով դու ի՞նչ նկատի ունես, որ գային Ստեփանակերտն էլ վերցնեի՞ն, դա՞, ես համոզված եմ, որ իրենց էս անգամվա պլանների մեջ դա չէր մտնում:

Մի տեղ ՖԲ-ում տեսա, աղբյուրը չեմ հիշում արդեն. Էս պատերազմը հաղթելու ա էն կողմը, որը մյուսից ավելի քիչ ա հակառակորդին թերագնահատում: