Արիացի ջան, թուրքերը նույնքան ք.քի մեջ են, որքան անգլիախոս, իսպանախոս ու պորտուգալախոս ամերիկացիներն են ք.քի մեջ ամերիկայի բնիկնեին բնաջնջելուց հետո: Թուրքերը իրենց համար վերջնականապես լուծել են պետություն ունենալու խնդիրը: Է հետո ինչ որ մի քանի ռեզերվացիայում ու ջունգլիներում մի քանի չբնաջնջված մայա ու ինկ ա մնացել: Այ տենց մի քանի չբնաջնջված հայ էլ մնացել ա հայոց լեռների հյուսիսային էս մի կտորի վրա, ու հույսը դրել ա նրա վրա, որ կարող ա մի օր հրաշք լինի ու Թուրքիան աշխարհի երեսից վերանա, մեր հողերն էլ արծաթե սկուտեղի վրա կմատուցվի մեզ: Եթե թուրքերի հետ մի բան էլ լինի, մի թեթև կլինի քրդերի պատճառով ու մեզ դրանից ոչ տաք ոչ սառը: Իսկ հայոց երկրում, ներսի մի քանի թուրքից ոչ մի բանով չտարբերվող ղզլբաշի պատճառով, մի քանի տարուց մարդ չի մնալու ապրելու:Արիացի-ի խոսքերից
Թեմայի հետ կապված - ցեղասպանություն անելը, ու ընդհանրապես սպանությունը, մարդկայի մեծագույ ոճիրներից մեկն ա, ու ոչ մի կերպ չի կարող արդարացվել: Թուրքերի նանը նեդենք բոլորս, քնաի որ վայրենի ու անմարդկային արարածներ էին նրանք, ովքեր մեզ` թուրքահպատակ հարիֆներիս կտեցին ու վերջում էլ անասունի պես մորթեցին: Ցեղասպանությունից առաջին հերթին պետք ա ոչ թե ողբ սարքել, ու երեխաների մեջ մանկուց զոհի կոմպլեքս դաստիարակել, այլ պետք ա դասեր քաղել.
1. Չի կարելի ոչխար լինել ու վստահել որևէ արտքին ուժի (եվրոպացի կամ ռուս քրիստոնյա եղբայրների) որ վերջին պահին կհասնի ու մեզ կփրկի:
2. Չի կարելի նստել ու սպասել, որ ինչ-որ արտաքին գեոքաղաքական կամ ներքին բարոյական ուժերի ազդեցության տակ Թուրքիայի պես մեծ, վայրենի ու անտաշ պետությունը մի օր փուլ կգա:
3. Հայ ազգի գոյատևման միակ գրավականը ներկա Հայաստանի Հանրապետությունն ա ներառյալ Ղարաբաղը, իրա բնակչությամբ, հզոր տնտեսությամբ, նորմալ իշխանություններով, կայուն ինստիտուտներով, ենթակառուցվածքներով:
4. Մեր պետությունը մենք պիտի սարքենք, ու սարքելու ընթացքում փաթեթավորած պիտի ունենանք համ թուրքերին, համ էլ մնացյալ աշխարհին:
Վերջում, եթե սենց դարերով գոյատևած ազգը քսան տարվա ընթացքում չի կարողանում իրա ներսում, ինքը իրանով մի հատ պարզ հարց լուծի - նորմալ իշխանություններ ունենա, ուրեմն գոյատևելու իրավունք չունի, ու ստեղ թուրքերը ոչ մի մեղավորթյուն չունեն: Մի քսան տարի էլ սենց, ու Ցեղասպանության ճանաչում պահանջող հայ Հայաստանում էլ չի մնալու: Վերջին քսան տարում Հայաստանից գաղթել ա համարյա նույնքան մարդ, ինչքան կոտորվել ա Ցեղասպանության ժամանակ: Անկեղծ ասած, ում ա պետք Ցեղասպանության ճանաչումը, եթե պահանջատիրություն ներկայացնող երկիրը երկրի նման չի, որ կարանա տեր կանգնի իրա ներկայացրած պահանջներին: Ասենք որ մի երեսուն տարուց Թուրքերը ճանաչեն Ցեղասպանությունը ու ՀՀ-ում մի միլիոն հայ մնացած լինի մշտական ապրող, ում տանձին ա էլ ճանաչել են, թե՞ չեն ճանաչել:
Մեջբերել
Էջանիշներ