Երբեմն ռուսերենը կողմնորոշիչ դեր կարող է ստանձնել տառադարձման հարցում:
Ես ուսումնասիրել եմ Տեխաս բառը:Պարզվում է՝ այն ծագում է իսպաներեն««tejas»բառից, որն էլ իր հերթին առաջացել է բնիկների լեզվով՝«táysha» բառից ,ինչը նշանակում է ՝ բարեկամ (տե'ս: http://ru.wikipedia.org/wiki/Техас):Իսկ եթե հաշվի առնենք ,որ առաջին հերթին իսպանացիներն են թափանցել այնտեղ և երկար ժամանակ դարձրել իրենց գաղութը,ապա 1821-ից հետո Տեխասը մտել է Մեքսիկայի կազմի մեջ, իսկ ամերիկացիները այստեղ եկել են 19-րդ դարի կեսերին , ապա Տեխաս տարբերակը լիովին հավանական է . առավել մանրամասն տե'ս: [url]http://bse.sci-lib.com/article110369.html):Այնպես, որ ճիշտ է Տեխաս Տեխաս տարբերակը.
Ինչ վերաբերում է Մեքսիկոյին, ապա այստեղ առաջարկվում է անգլերենից տառադարձման տարբերակը:
Իսպաներենում այն խ-ով է հնչում, ինչու՞ պետք է ընդունել քս -ով տարբերակը:Այստեղ էլ, ես կողմ եմ՝ Մեխիկոյին:
StrangeLittleGirl (10.12.2009)
Երբեմնի վրա հույս դնել չարժե։ Նույնիսկ եթե երբեմն պատահաբար ճիշտ է լինում, դա դեռ հիմք չէ դրա վրա հիմնվելու համար։Ամեն դեպքում, հաշվի առնելով ռուսերենի խիստ աղքատիկ հնչյունական կազմը, ինչպես նաև որոշ դեպքերում եղածից էլ ոչ լիարժեք կերպով օգտվելու հանգամանքը, կարծում եմ՝ նման հարցերում ռուսերենի վրա հիմնվել չարժե ամեն դեպքում։ «Հայնե–Գեյնե, Լայպցիգ–Լեյպցիգ, Ֆրոյդ–Ֆրեյդ» խայտառակ տառադարձումները, կարծում եմ, հերիք են ասածս պնդելու համար։
Վերջին խմբագրող՝ Ուլուանա: 10.12.2009, 19:02:
Երջանկությունը ճամփորդելու ձև է, ոչ թե նպատակակետ։
Ռոյ Գուդման
gayan-ori (10.12.2009), StrangeLittleGirl (10.12.2009), Շինարար (10.12.2009)
Անգրագիտություն... Նախ Mexiko չէ, այլ Mexico է...Mexiko - Մեխիկո /պետք է լինի Մեքսիկո/
Texas - Տեխաս /պետք է լինի Տեքսաս/
Բացի դրանից հին իսպաներենում x-ն խ է արտասանվել, ու դա հիմա պահպանվել է Մեքսիկայի անվան մեջ: Իսպաներենում գրում են Mexico, բայց արտասանում են Մեխիկո: Մեքսիկան իսպաներենում ուրիշ գրելաձև էլ ունի Mejico, բայց սա շատ հազվադեպ է օգտագործվում ու հնացած է:
Տեխասն էլ է ժամանակին եղել Մեքսիկական տարածք, ու երկու գրելաձև է ունեցել - Texas ու Tejas, երկուսն էլ խ-ով է արտասանվել: Էնպես որ Տեխասի արտասանության մեջ կարող ենք համ ավելի հին՝ իսպանական արտասանությունը ընդունել, համ էլ ավելի նոր՝ անգլիական արտասանությունը - Թեքսաս:
Անձամբ ինձ Տեխասն ավելի շատ է դուր գալիս![]()
I may be paranoid but no android!
Դե ,դուք իսպաներենին տիրապետում եք, ավելի հանգամանորեն հիմնավորեցիք: Ես , կարծում եմ, սկզբունքորեն ևս՝ Տեխաս տարբերակն ավելի ընդունելի է:
Հետաքրքիր է` դասականում ի՞նչ հիմունքով է կարելի «է»-ից հետո «վ» գրել: Դասականում էլ տրամաբանորեն պիտի գրվի կա՛մ «հեւի», կա՛մ էլ «հէւի», բառամիջում «վ» չպետք է լինի:
Ես առաջարկեցի «հէվի», որովհետեւ տենց IMHO գեղեցիկ ա նայվում:
Վելվետ ջան, մեկ էլ ասեմ, որ եթե «հևի»-ն միակ ճիշտ ձեւն է, ապա «հեւի»-ն էլ սխալ չի լինի, որովհետեւ երկուսն էլ նույն բանն են, ուղղակի մի դեպքում «ե» եւ «ւ» տառերը կցրած են իրար (ինչը չգիտես ինչու հիմա շատերը տառ են համարում):
Կասկած գցեցին, չեմ կարողանում կենտրոնանամ՝ ճիշտ տարբերակը տեղը բերելու համար: Ո՞րն է ճիշտ՝ չափանիշե՞ր, թե՞ չափանիշներ:
Monk (11.12.2009)
Ոչ այնքան ճիշտ է: Գոյություն ունի այսպիսի օրենք բարդ բառերի համար. եթե բարդ բառի վերջին բաղադրիչն այդ բառում պահպանում է իր հիմնական իմաստը (կամ, ավելի ճիշտ, նաև պայմանավորում է բարդ բառի ընդհանուր իմաստը), ապա հոգնակին կազմելու համար ավելացնում ենք եր, իսկ եթե չի պահպանում, ապա՝ ներ: Ավելի ճիշտ կլինի, կարծում եմ, եթե կոնկրետ օրինակների վրա բացատրեմ: Այսպես. «խաչբառ» բառը նշանակում է, ըստ էության, «խաչված բառեր», այսինքն՝ այսպես թե այնպես բառ բառն է պայմանավորում դրա իմաստը (և պահպանում է իր հիմնական իմաստը), ուրեմն՝ «խաչբառ» բառի հոգնակին լինում է «խաչբառեր»: Իսկ, օրինակ, «մեծատուն» բառը նշանակում է պարզապես «հարուստ», ոչ թե հենց կոնկրետ «մեծ տուն ունեցող» կամ «մեծ տուն». մեծատունը տուն չէ, «տուն» բառն այս բարդ բառի մեջ իր առաջնային իմաստով իմաստաստեղծիչ դեր չունի, և ուրեմն՝ «մեծատուն» բառի հոգնակին լինում է «մեծատուններ»: Նույն կերպ էլ, ասենք, «տնամերձ» բառը, որ «այգի, պարտեզ» է նշանակում», դառնում է «տնամերձներ»: Ըստ այսմ՝ «չափանիշ» բառի հոգնակին պետք է լինի «չափանիշեր», քանի որ չափանիշը, ըստ էության, էլի նիշ է, չափը ցույց տվող նիշ:
Մի երկու բան էլ ասեմ այն բարդ բառերի մասին, որոնց վերջին բաղադրիչը կարող է լինել թե՛ բայական և թե՛ գոյականական հիմք: Եթե բարդ բառի վերջին բաղադրիչը բայական հիմք է, ապա դրա հոգնակին կազմվում է ներ վերջավորությամբ, իսկ եթե գոյականական հիմք է, ապա՝ եր վերջավորությամբ: Օրինակ՝ «արձակագիր» բառը նշանակում է «արձակ գրող» (բայական՝ գործողություն՝ գրելը ցույց տվող հիմք), և ուրեմն սրա հոգնակին լինում է «արձակագիրներ»: Իսկ «պատավորագիր» բառի մեջ «գիր» բաղադրիչը գոյականական է, քանի որ ցույց է տալիս ոչ թե գործողություն, այլ առարկա՝ գիր, այսինքն՝ «պարտավորագիր» բառի հոգնակին լինում է «պարտավորագրեր»:
DIXIcarpe noctem
Հասկանալի է, Հայկօն ուղղակի կանոնը ներկայացրեց:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ