Մեջբերում Արիացի-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Կամ օրինակ էն 7-ի գործ կոչվածի մեղադրյալները: Իրենք իմ աչքին իրոք ազատության համար պայքարողներ կերևան, եթե դատարանում կարողանան իրենց նենց պահել, որ դատավորը չկարենա դատը էդքան հետաձգել: Մինչդեռ իրենք չեն կարողանում իրենց պահել ինչպես հարկն է: Չեն կարողանում իրենց մեջ ուժ գտնել և կանգնել երբ դատավորն է գալիս, կամ կանգնում ու չեն նստում: Միթե սա երեխայությունից բացի ուրիշ բան կարողա դիտվել?
Ուզում ես ասել, որ մեկ տարի բանտում գտնվողը, առողջական բազմաթիվ պրոբլեմներ ունեցողը չի՞ ուզում շուտ ազատվել, չի՞ ուզում գնա իր օջախ, իր երեխայի, իր ծնողի մոտ:
Ոչ, համոզված եղիր, որ դատի երկարել-չերակարելու վրա նրանք որևէ ազդեցություն ունենալ չեն կարող:

Ֆինլանդիայում ու չգիտեմորտեղ մարդիկ հանգիստ ապրում են, մարդկանց արժանապատվությունը որևիցե մեկը չի վիրավորում, ընտրում են իրենց ուզած գործչին, վերջապես՝ լա՜վ են ապրում. ունեն երաշխավորված ապագա… ամենակարևորը… կա խղճի, խոսքի ազատություն: Այնպես որ՝ ասելով «ազատություն» դա նկատի ունենք, ոչ թե բուդդիստների կամ չգիտեմ- որ հոգեկան հիվանդի գաղափարները: Թե՞ կարծում ես Միքայել Նալբանդյանը նկատի ուներ քո նշած «ազատություն»-ը: