Զաքար, լավ էլի
Նախ, բժշկության մեջ չկա «գիժ» հասկացություն, կա «հոգեկան հիվանդ»:
Չկա «հոգեբանական բժշկություն», կա «բժշկական հոգեբանություն» (հոգեբանության հիմունքներ բժիշկների համար) և «հոգեբուժություն» (բժշկության ճյուղ, որը զբաղվում է հոգեկան հիվանդներին բուժելով):
Հետո, ի՞նչ է նշանակում «բուժել»: Բժշկության մեջ «բուժել» չի նշանակում հիվանդությունը վերացնել, չի նշանակում ապաքինել, այլ նշանակում է՝ կանտրոլի տակ պահել հիվանդությունը: Այսպիսով, գրեթե չկա էնպիսի հիվանդություն, որն ապաքինվում է, բայց գրեթե չկա հիվանդություն, որը չի բուժվում:
Հետո, օժանդակ միջոց ասելով բնավ նկատի չունեմ դեղերը թողնել մի կողմ, անցնել մեդիտացիայի, այլ մեդիտացիա անել դեղերին զուգահեռ, այն էլ՝ ոչ բոլոր դեպքերում: Ու ընդհանրապես, ես ավելի շուտ առողջ մարդկանց մասին էի, որոնք ունեն սահմանային, հիվանդության չհասնող խնդիրներ (օրինակ՝ տագնապ, անհանգստություն, թեթևակի անքնություն):
Հաջորդը, գիտության ձեռքբերումները բացարձակապես կապ չունեն կրոնական հայացքների հետ: Դրանք իրարից անկախ երևույթներ են:
Եվ վերջում, Զաքար ջան, կլինի ու կլինի, յոգայով էլ եմ զբաղվում, բայց թարսի պես գիտությամբ ու բժշկությամբ էլ
Մեջբերել
Զաքար-ի խոսքերից
ԹԵման բացվել ա էս մեդիտացիայից փորձ ունեցողներից փորձ քաղելու համար, իսկ թե օգտակար ա, ինքնախաբեություն ա ինչա, արդեն ամեն մարդու գործն ա:
Էջանիշներ