Պարանորմալ երևույթներ

[Ուլուանա]

Մի բան էլ ես պատմեմ։ Ճիշտն ասած՝ էս մեկն ավելի հեռավոր ա. պապայիս պատմել ա իր ընկերը տարիներ առաջ։ Գուցե էլի ինչ–որ գիտական բացատրություն գտնվի, չգիտեմ։ Ինձ իսկապես հետաքրքրում ա։ Ուրեմն էս մարդն իր աղջկա հետ լուսանկարվում ա, ու նկարվելիս էնպես են նստած լինում, որ աղջկա գլուխը իր կրծքավանդակին ա լինում, այսինքն՝ ծածկում ա իր կրծքավանդակի մի մասը։ Լուսանկարը հանելուց հետո տեսնում են, որ աղջկա գլուխը դուրս չի եկել նկարում, ընդ որում՝ էն հատվածը, որը պիտի ծածկված լիներ աղջկա գլխով, նորմալ ու ամբողջական դուրս ա եկել, այսինքն՝ էնպիսի տպավորություն ա, որ գլուխն ուղղակի բացակայել ա նկարելիս, ոչ թե էդ մասում ժապավենը կամ թուղթը վնասվել են, որովհետև էդ դեպքում ուղղակի ոչինչ չէր լինի կամ աղավաղված ինչ–որ պատկեր կլիներ։

[Ուլուանա]

Լուրջ ընդունի, էլի… գիտեմ լուրջ չես վերաբերվում…

Լուրջ կամ անլուրջ ընդունելն ի՞նչ կապ ունի։ Անկախ նրանից՝ լուրջ էր, թե չէ, Չուկի նշած տարբերակներն ինձ խելքին մոտ են թվում, բայց ոչ սպառիչ։ Այսինքն՝ բոլոր տարբերակներն էլ հնարավոր եմ համարում, բայց նաև չեմ բացառում, որ իրականում լրիվ ուրիշ բացատրություն կարող ա լինել։

[Skeptic]

Ժող, սպանեք ինձ գիտության գրանիտով:

Էրեկ ուզում էի Այվիին պատասխանեի, հեռախոսիս զարյադկան նստեց (вот так всегда, на самом интересном месте ): Օրապահին խնդրեցի, որ գիշերվա ընթացքում զարյադկի դնի ու վերկացից մի ժամ առաջ ինձ արթնացնի: Էդպես տվայտվելով քնեցի: Բավական վառ երազներ տեսա, որոնցից մեկը 18+ էր, մյուսի մասին երևի թե Անկապում կգրեմ, իսկ այ երրորդում պառկած-քնած եմ կոյկիս, ու օրապահը մոտենում ա, ձեն ա տալիս.
- Գա՞գ: Հել, ապեր, ժամը հինգ անց կես ա:

Երազի շարունակությունը չեմ հիշում, բայց որոշ ժամանակ անց, էս անգամ իրականում, օրապահը գալիս ա ինձ արթնացնելու.
- Գա՞գ: Հել, ապեր, ժամը հինգ անց կես ա:





Բյուրը սաղ տեղը տեղին բացատրել ա, ես ավելացնելու բան չունեմ, համ էլ որովհետև գիտելիքներս չեն հերիքում:

[Sambitbaba]

Մի բան էլ ես պատմեմ։ Ճիշտն ասած՝ էս մեկն ավելի հեռավոր ա. պապայիս պատմել ա իր ընկերը տարիներ առաջ։ Գուցե էլի ինչ–որ գիտական բացատրություն գտնվի, չգիտեմ։ Ինձ իսկապես հետաքրքրում ա։ Ուրեմն էս մարդն իր աղջկա հետ լուսանկարվում ա, ու նկարվելիս էնպես են նստած լինում, որ աղջկա գլուխը իր կրծքավանդակին ա լինում, այսինքն՝ ծածկում ա իր կրծքավանդակի մի մասը։ Լուսանկարը հանելուց հետո տեսնում են, որ աղջկա գլուխը դուրս չի եկել նկարում, ընդ որում՝ էն հատվածը, որը պիտի ծածկված լիներ աղջկա գլխով, նորմալ ու ամբողջական դուրս ա եկել, այսինքն՝ էնպիսի տպավորություն ա, որ գլուխն ուղղակի բացակայել ա նկարելիս, ոչ թե էդ մասում ժապավենը կամ թուղթը վնասվել են, որովհետև էդ դեպքում ուղղակի ոչինչ չէր լինի կամ աղավաղված ինչ–որ պատկեր կլիներ։

Կոմպիս մեջ մի լուսանկար ունեմ, հատուկ աղջկանիցս եմ խնդրել պատճենը.

Աղջկաս մի սևամորթ ծանոթի լուսանկարն է, մոտ երկու տարի առաջվա:

Ուրեմն էս տղան մի ընկերների հետ վրանով ինչ-որ տեղ հանգստանում են:
Լուսանկարի վրա մի հաճելի տեղ է, անտառի մեջ: Ցերեկ է, արևոտ օր: Տարբեր իրեր են` աթոռ, փչովի բազկաթոռ, կերակրի մեծ արկղ-սառնարաններ, մի վրանն ամբողջությամբ է երևում, մյուսը` կիսով: Էսպես մանրամասը գրում եմ, որովհետև նկարը բացեցի ու հենց հիմա առջևումս է:
Համարյա կենտրոնում էս տղան է անգնած, բավական դռբով տղա է: Նրա հետևում, քիչ ավելի աջ, ծառից պարանով կախած է մի լապտեր:

Վրանի հետևում, հենց այդ կախած լապտերի տակ... չէ, առաջին հայացքից ոչինչ չկա: Բայց մի փոքր ուշադիր եթե նայում ես, շատ չէ, ընդամենը մի փոքր... Վրանի հետևում, լապտերի տակ կանգնած մի սևամորթ կնոջ ուրվանկար է երևում: Չեն երևում միայն ոտքերը` վրանի հետևում են:
Այս կինը լրիվ թափանցիկ է, չնայած լրիվ տեսանելի` ծառերի ֆոնի վրա. գլուխը լավ երևում է կանաչ տերևների վրա, իսկ մարմնի միջից էլ արդեն լավ երևում են ծառերի բներն ու հողը:
Կնոջ մազերը կամ կարճ կտրած են, կամ շատ ամուր հավաքած, ինչպես սևամորթ կանայք հաճախ են անում: Իսկ ճակատին, երևի նույնիսկ ճակատից վեր, մի զարդ է երևում, ոնց որ փոքրիկ թագ լինի գլխին:

Եկեք համարենք, որ ուրվական է, քանզի իրոք ուրվական է երևում, և հարյուր տոկոսով այս նկարը ոչ ոք չի սարքել:
Բյուր ջան, առաջ քաշիր գիտությունդ, Մեֆ ջան, միացրու սարկազմդ:

Բայց չասացի ամենահետաքրքիրը. այդ կնոջ մեջ սևամորթ տղան (արդեն քառասունն անց է) ճանաչել է իր մորը, որը մահացել է, երբ տղան դեռ պատանի էր:

[Freeman]

Կոմպիս մեջ մի լուսանկար ունեմ, հատուկ աղջկանիցս եմ խնդրել պատճենը.

Աղջկաս մի սևամորթ ծանոթի լուսանկարն է, մոտ երկու տարի առաջվա:

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Ուրեմն էս տղան մի ընկերների հետ վրանով ինչ-որ տեղ հանգստանում են:
Լուսանկարի վրա մի հաճելի տեղ է, անտառի մեջ: Ցերեկ է, արևոտ օր: Տարբեր իրեր են` աթոռ, փչովի բազկաթոռ, կերակրի մեծ արկղ-սառնարաններ, մի վրանն ամբողջությամբ է երևում, մյուսը` կիսով: Էսպես մանրամասը գրում եմ, որովհետև նկարը բացեցի ու հենց հիմա առջևումս է:
Համարյա կենտրոնում էս տղան է անգնած, բավական դռբով տղա է: Նրա հետևում, քիչ ավելի աջ, ծառից պարանով կախած է մի լապտեր:

Վրանի հետևում, հենց այդ կախած լապտերի տակ... չէ, առաջին հայացքից ոչինչ չկա: Բայց մի փոքր ուշադիր եթե նայում ես, շատ չէ, ընդամենը մի փոքր... Վրանի հետևում, լապտերի տակ կանգնած մի սևամորթ կնոջ ուրվանկար է երևում: Չեն երևում միայն ոտքերը` վրանի հետևում են:
Այս կինը լրիվ թափանցիկ է, չնայած լրիվ տեսանելի` ծառերի ֆոնի վրա. գլուխը լավ երևում է կանաչ տերևների վրա, իսկ մարմնի միջից էլ արդեն լավ երևում են ծառերի բներն ու հողը:
Կնոջ մազերը կամ կարճ կտրած են, կամ շատ ամուր հավաքած, ինչպես սևամորթ կանայք հաճախ են անում: Իսկ ճակատին, երևի նույնիսկ ճակատից վեր, մի զարդ է երևում, ոնց որ փոքրիկ թագ լինի գլխին:

Եկեք համարենք, որ ուրվական է, քանզի իրոք ուրվական է երևում, և հարյուր տոկոսով այս նկարը ոչ ոք չի սարքել:
Բյուր ջան, առաջ քաշիր գիտությունդ, Մեֆ ջան, միացրու սարկազմդ:

Բայց չասացի ամենահետաքրքիրը. այդ կնոջ մեջ սևամորթ տղան (արդեն քառասունն անց է) ճանաչել է իր մորը, որը մահացել է, երբ տղան դեռ պատանի էր:

Գցե՞ս նկարը, մենք էլ տեսնենք:
Մեկ էլ, եթե հնարավոր ա, էդ տղայի մոր նկարներից:

Պ.ս. էսօր հասնեմ տուն, իմ հետ կատարված որոշ պարանորմալ թվացող երևույթներ իրենց հնարավոր բացատրություններով ներկայացնեմ)
Ուսումնասիրությունները կատարել եմ իմ վրա, իմ իրազեկված համաձայնությամբ

[Sambitbaba]

Գցե՞ս նկարը, մենք էլ տեսնենք:
Մեկ էլ, եթե հնարավոր ա, էդ տղայի մոր նկարներից:

Ֆրիման ջան, եթե իմ նկարը լիներ, մեծ ուրախությամբ կդնեի:
Բայց ինչպե՞ս կարող եմ ուրիշի նկարը դնել ամբողջ աշխարհի առջև:
Եթե Լոսում ունես վստահելի մեկը, կարող եմ իրեն ցույց տալ:

[Freeman]

Ֆրիման ջան, եթե իմ նկարը լիներ, մեծ ուրախությամբ կդնեի:
Բայց ինչպե՞ս կարող եմ ուրիշի նկարը դնել ամբողջ աշխարհի առջև:
Եթե Լոսում ունես վստահելի մեկը, կարող եմ իրեն ցույց տալ:

Ճիշտն ասած հենց ես էի ուզում տեսնել, ոչ թե կասկածում էի նկա րի գոյությանը, տարբերություն չկա էդ նկարը դու ես տեսել, թե ուրիշ վստահելի մարդ, եթե ես չեմ տեսել))
Ամեն դեպքում բացատրություն տալը հեշտ չի, մանավանդ առանց նկարը տեսնելու, մոր հետ համեմատելու և այլն:
Ի դեպ, դու ի՞նչ բացատրություն ես տալիս, ինչքան հասկացել եմ, դու հավատում ես, որ մենք ուրիշ պարամետրեր ունեցող կյանքի ձևեր ենք, երկրի վրա եկել ենք, որ ինչ-որ անհատական դասեր ստանանք, հետևաբար մեր իրական տեսքը, եթե այդպիսին ունենք, չի համապատասխանում երկրի մարմինների տեսքին: Ուրեմն ո՞նց ա ստացվել, որ որ մայրը էդ տեսքով հայտնվել ա, էդ որևէ իմաստ ունե՞ր, եթե հա՝ չէ՞ր կարող ուրիշ մեկը իրա մոր տեսքով հայտնվել, մեկ ա նույն էֆեկտն էր ունենալու:
Ինչ վերաբերվում ա իմ կարծիքին՝ ինչ որ լուսային/մթնոլորտային երևույթ/անորակ նկար/ստվեր, որ ուրվագծերով նման ա մարդու, որն էլ մեր ախպերը նմանեցրել ա իրա մորը, մանավանդ, որ շուտվանից մորը չի տեսել ու հաստատ դեմքը լրիվ նույնությամբ չի հիշում: Իսկ մի անգամ նմանեցնելուց հետո ինչքան մոր նկարները նայում ա, էդքան ավելի շատ ա ինքն իրեն համոզում, որ նման ա:
Ի վերջո անիմաստ ու առանց մահվանից հետո շարունակվող գոյությունը շատ տխուր ա)

[StrangeLittleGirl]

Ան, էդ նկարը ո՞ր թվականին ա էղել: Ինչքան գիտեմ, ժամանակին ուրիշ տեխնոլոգիաներով էին լուսանկարներն անում, ստանում էին ուրվագծերը, հետո դրանք «լցվում» էին, դրա համար էն ժամանակներում լուսանկարները միշտ չէ, որ տիրոջը նույնությամբ կրկնում էին: Ու հնարավոր ա, որ լուսանկարիչը սխալ ա «լցրել»: Բայց էս տեխնոլոգիային մանրամասն ծանոթ չեմ:

[StrangeLittleGirl]

Ուրեմն էսօր սովորականից ուշ եմ գործի գնում: Ու սարսափելի սոված եմ: Մտածում եմ՝ հասնեմ, միանգամից ճաշարան գնամ: Ճամփին էլ մի հատ ֆալաֆելանոց կա: Մտածում եմ՝ գուցե կանգնեմ, էդտեղից ֆալաֆել վերցնեմ, նոր գնամ: Մի տեսակ ահավոր ձևի ֆալաֆել էի ուզում: Բայց չկանգնեցի, գնացի, հասա գործի, մտա ճաշարան, ուտելիք եմ ուզում վերցնեմ: Մի քանի շրջան պտտվեցի, սալաթներն անկապ էին էսօր, տաք սնունդն էլ բուրգեր էր: Տենց, սկսեցի այլընտրանք ման գալ: Օրվա սուպը նայեցի, մեկ էլ սենդվիչների բաժնում հայտնվեցի, տեսնեմ՝ ֆալաֆելով սենդվիչ կա:

Պարանորմալ բացատրություն: Եսիմ որ զգայարանով տելեպաթիկ կապի մեջ եմ մտել խոհարարի հետ ու իմացել, որ ֆալաֆելով սենդվիչ ա լինելու, դրա համար ճամփին չկանգնեցի կամ էլ խոհարարը տելեպաթիկ մեթոդներով իմացել ա, որ ես էսօր ֆալաֆել եմ ուզելու, սենդվիչը սարքել ա:

Նորմալ բացատրություն: Էդ սենդվիչը միշտ կամ պարբերաբար էնտեղ եղել ա, ուղղակի առաջին անգամ եմ նկատել: Ու դա շատ հավանական ա, որովհետև մեր ճաշարանում արևելյան բաներ շատ կան: Իսկ ճամփին ֆալաֆել ուզելը նշան էր, որ ճաշարանի ուտելիքից հոգնել եմ:

Դե հիմա ընտրեք ձեզ հարմար բացատրությունը:

Հ.Գ. Սենդվիչը շատ համով էր:

[Freeman]

Ուրեմն էսօր սովորականից ուշ եմ գործի գնում:

 •

• 

 Սեղմել՝ ցույց տալու համար

Ու սարսափելի սոված եմ: Մտածում եմ՝ հասնեմ, միանգամից ճաշարան գնամ: Ճամփին էլ մի հատ ֆալաֆելանոց կա: Մտածում եմ՝ գուցե կանգնեմ, էդտեղից ֆալաֆել վերցնեմ, նոր գնամ: Մի տեսակ ահավոր ձևի ֆալաֆել էի ուզում: Բայց չկանգնեցի, գնացի, հասա գործի, մտա ճաշարան, ուտելիք եմ ուզում վերցնեմ: Մի քանի շրջան պտտվեցի, սալաթներն անկապ էին էսօր, տաք սնունդն էլ բուրգեր էր: Տենց, սկսեցի այլընտրանք ման գալ: Օրվա սուպը նայեցի, մեկ էլ սենդվիչների բաժնում հայտնվեցի, տեսնեմ՝ ֆալաֆելով սենդվիչ կա:

Պարանորմալ բացատրություն: Եսիմ որ զգայարանով տելեպաթիկ կապի մեջ եմ մտել խոհարարի հետ ու իմացել, որ ֆալաֆելով սենդվիչ ա լինելու, դրա համար ճամփին չկանգնեցի կամ էլ խոհարարը տելեպաթիկ մեթոդներով իմացել ա, որ ես էսօր ֆալաֆել եմ ուզելու, սենդվիչը սարքել ա:

Նորմալ բացատրություն: Էդ սենդվիչը միշտ կամ պարբերաբար էնտեղ եղել ա, ուղղակի առաջին անգամ եմ նկատել: Ու դա շատ հավանական ա, որովհետև մեր ճաշարանում արևելյան բաներ շատ կան: Իսկ ճամփին ֆալաֆել ուզելը նշան էր, որ ճաշարանի ուտելիքից հոգնել եմ:

Դե հիմա ընտրեք ձեզ հարմար բացատրությունը:

Հ.Գ. Սենդվիչը շատ համով էր:

Էէէ, Բյուր, լավ էլի, սպաս, բացատրեմ, թե իրականում ոնց ա եղել.
Ֆալաֆելով սենդվիչը դրած ա եղել, դու չես նկատել, ինքն էլ նեղվել ա, որովհետև բոլոր առարկաներն էլ զգացմունքներ ունեն, քեզ ստիպել ա, որ ֆալաֆել ուզես, կեսից սոկերը, որոնց քո ճանապարհով են բերում, խաբար են տվել, որ ճամփին ֆալաֆել են ծախում, ինքն էլ ձեռի հետ ստիպել ա, որ էդ ճամփի տեղից չառնես:

[Ուլուանա]

Ան, էդ նկարը ո՞ր թվականին ա էղել: Ինչքան գիտեմ, ժամանակին ուրիշ տեխնոլոգիաներով էին լուսանկարներն անում, ստանում էին ուրվագծերը, հետո դրանք «լցվում» էին, դրա համար էն ժամանակներում լուսանկարները միշտ չէ, որ տիրոջը նույնությամբ կրկնում էին: Ու հնարավոր ա, որ լուսանկարիչը սխալ ա «լցրել»: Բայց էս տեխնոլոգիային մանրամասն ծանոթ չեմ:

Կարծեմ իննսունականներին էր, համենայնդեպս, էդ ժամանակ էր պապաս պատմել, ու իմ իմանալով՝ նոր եղած դեպք էր։
Բյուր, եթե նույնիսկ էդ քո ասած «լցնովի» եղանակով արված լիներ նկարը, պետք ա «լցներ» էն, ինչը տեսանելի–հասանելի ա աչքի համար, չէ՞. հա, ասենք, գլուխը լավ չի «լցրել», բայց էդ դեպքում թող լրիվ դատարկ լիներ կամ ինչ ուզում ա լիներ, բայց գլխի հետևում եղածը չէր կարող երևալ, իմ պատկերացմամբ։ Եթե երևացողը չի կարողացել նորմալ «լցնել», ո՞նց ա դրա հետևում եղածը «լցրել» էն դեպքում, երբ դա չէր կարող տեսանելի լինել։ Ես չեմ բացառում, որ սրա համար ինչ–որ գիտական բացատրություն լինի, բայց առնվազն քո ասածը սրա բացատրությունը չի կարող լինել, իմ խորին համոզմամբ։

[StrangeLittleGirl]

Կարծեմ իննսունականներին էր, համենայնդեպս, էդ ժամանակ էր պապաս պատմել, ու իմ իմանալով՝ նոր եղած դեպք էր։
Բյուր, եթե նույնիսկ էդ քո ասած «լցնովի» եղանակով արված լիներ նկարը, պետք ա «լցներ» էն, ինչը տեսանելի–հասանելի ա աչքի համար, չէ՞. հա, ասենք, գլուխը լավ չի «լցրել», բայց էդ դեպքում թող լրիվ դատարկ լիներ կամ ինչ ուզում ա լիներ, բայց գլխի հետևում եղածը չէր կարող երևալ, իմ պատկերացմամբ։ Եթե երևացողը չի կարողացել նորմալ «լցնել», ո՞նց ա դրա հետևում եղածը «լցրել» էն դեպքում, երբ դա չէր կարող տեսանելի լինել։ Ես չեմ բացառում, որ սրա համար ինչ–որ գիտական բացատրություն լինի, բայց առնվազն քո ասածը սրա բացատրությունը չի կարող լինել, իմ խորին համոզմամբ։

Ան, էդ ուրվագծերը շատ մոտավոր են լինում: Շատ հնարավոր ա, որ լուսանկարիչը դա արտեֆակտ ա համարել, ինքը իրա երևակայությամբ կրծքավանդակն ա նկարել: Էդպես շատ էր լինում էն ժամանակներում, երբ ուրվագծերը լավ չէին ստացվում , լուսանկարիչն իր երևակայությանն էր զոռ տալիս: Մեր տան հին նկարներում մամաս լիքը էդպիսի խոխմա բաներ էր ցույց տալիս, որ ասենք՝ հոնքերն էր սխալ նկարել կամ որ ձեռքը պիտի չերևար նկարում, բայց եսիմ որտեղից երևում է ու էդպիսի լիքը ուրիշ ստեղծագործություններ: Ես ավելի հակված եմ հավատալու, որ դա լուսանկարչի չար կատակն ա եղել կամ գլխի ուրվագծերն էնքան վատ են ստացվել, որ ստիպված կրծքավանդակն ա շարունակել:

[Ուլուանա]

Ան, էդ ուրվագծերը շատ մոտավոր են լինում: Շատ հնարավոր ա, որ լուսանկարիչը դա արտեֆակտ ա համարել, ինքը իրա երևակայությամբ կրծքավանդակն ա նկարել: Էդպես շատ էր լինում էն ժամանակներում, երբ ուրվագծերը լավ չէին ստացվում , լուսանկարիչն իր երևակայությանն էր զոռ տալիս: Մեր տան հին նկարներում մամաս լիքը էդպիսի խոխմա բաներ էր ցույց տալիս, որ ասենք՝ հոնքերն էր սխալ նկարել կամ որ ձեռքը պիտի չերևար նկարում, բայց եսիմ որտեղից երևում է ու էդպիսի լիքը ուրիշ ստեղծագործություններ: Ես ավելի հակված եմ հավատալու, որ դա լուսանկարչի չար կատակն ա եղել կամ գլխի ուրվագծերն էնքան վատ են ստացվել, որ ստիպված կրծքավանդակն ա շարունակել:

Բյուր, իմ իմանալով՝ դա ոչ թե ինչ–որ մեծ խմբակային լուսանկար ա եղել, որում մարդիկ էնքան փոքր են, որ կարելի ա մեկի գլուխն էլ ֆուկ անել, այլ խոշոր պլանով արված լուսանկար, կարծեմ նկարում մենակ էդ մարդն ու իր աղջիկն են եղել։ Իսկ էդ պարագայում տենց բան անելն ուղղակի աբսուրդ ա, իմ կարծիքով։

[StrangeLittleGirl]

Բյուր, իմ իմանալով՝ դա ոչ թե ինչ–որ մեծ խմբակային լուսանկար ա եղել, որում մարդիկ էնքան փոքր են, որ կարելի ա մեկի գլուխն էլ ֆուկ անել, այլ խոշոր պլանով արված լուսանկար, կարծեմ նկարում մենակ էդ մարդն ու իր աղջիկն են եղել։ Իսկ էդ պարագայում տենց բան անելն ուղղակի աբսուրդ ա, իմ կարծիքով։

Ես էդ ունքերի պահը որ ասում եմ, խոշոր պլանով դիմանկարում ա էղել: Չես կարա ասես՝ ինչքանով ա ճիշտ գնացել պրոցեսը, ոնց ա էդ մասը մխրտվել, լուսանկարիչն էլ փորձել ա լուծում տալ:

[Ուլուանա]

Ես էդ ունքերի պահը որ ասում եմ, խոշոր պլանով դիմանկարում ա էղել: Չես կարա ասես՝ ինչքանով ա ճիշտ գնացել պրոցեսը, ոնց ա էդ մասը մխրտվել, լուսանկարիչն էլ փորձել ա լուծում տալ:

Բյուր, թեկուզ խոշոր դիմանկարում, բայց ունքերը գոնե առկա էին, չէ՞։ Այսինքն՝ պատկերն ամեն դեպքում ամբողջական էր մարդու։ Իսկ էդ նկարում գլուխն ամբողջությամբ բացակայում ա, տարբերությունը չե՞ս զգում։