Մեֆ ջան, կներես, բայց էդ հավասարության նշանը ոչ մի կերպ չեմ կարողանում հանել: Պատճառը... դե, վերևներում շատ ենք խոսել այդ մասին, կրկնվելու իմաստը չեմ տեսնում, որովհետև կարծիքներիս մեջ ոչ մի փոփոխություններ տեղի չեն ունեցել: Իսկ կարճ կապած՝ կրկնեմ հետևյալը. հավասարության նշանը ճիշտ է, որովհետև երկուսն էլ սահմանափակ են: Մեկը՝ իր հավատի մեջ, իսկ մյուսը՝ իր գիտելիքների մեջ: Եվ իրենց ընկալածից դուրս, երկուսն էլ ուղղակի կույր են:
Տրիբունը շատ լավ ասել է արդեն ամեն ինչ՝ թե կրոնի և թե այսօրվա գիտության մեջ համարյա հավասար քանակությամբ անհայտների մասին: Ճիշտն ասած, երևի անհավասար քանակության, որովհետև, ինչ վերաբերվում է կրոնին, մենք համարյա բոլորս էլ արդեն գիտենք, թե ինչն է անհայտ այնտեղ ու ցանկության դեպքում անհայտները համարակալելն այնքան էլ բարդ չի լինի: Իսկ գիտության մեջ... մամա միա...
Բայց այս ամենը հեչ... գրել ստիպեց հետևյալ կայֆ միտքդ.
Ինչ լավ միտք է, Մեֆ... ազնվորեն, կուկլա միտք է...Առանց վստահության կա՞ հավատք...
Մտորելու էնքան նյութ է տալիս...
Գիտե՞ս, թե Օշոն ինչ է ասում. "Եթե գնում ես այնպիսի մեկի հետևից, ինչպիսին Հիսուսն է, ուրեմն վաղ թե ուշ կնմանվես նրան, բայց սկզբից պետք է հանդգնել ու գնալ: Ժամանակի ընթացքում դու կզգաս, որ նա իրոք որ Աստծո որդին է՝ և դա դեռ ամենը չէ, չէ որ ի շնորհիվ նրա պարզ կդառնա, որ դու էլ ես Աստծո որդի: Բայց սկզբում պետք է վստահել: Եթե կասկածի գոնե ստվեր անգամ ծագի, դռները կմնան փակ":
Հիմա տես, թե ինչ է ստացվել: Երկու հազար տարվա ընթացքում ոչ ոք, անկախ նրանից, աթեիստ է թե հավատացյալ, - այդպես էլ չհասկացավ, որ ինքն Աստծո որդի է... Մի՞թե դա չի ասում այն մասին, որ ոչ ոք այդպես էլ չվստահեց Հիսուսին... Աթեիստները՝ հասկանալի է, բայց հա՞վա՞տա՞ցյալ՞նե՞րը՞...
Եվ սա էլ է պատճառ, որպեսզի էն ասածդ հավասարումնը չհանեմ երկու բառերի միջից, քանզի դուք երկուսդ էլ՝ թե աթեիստներդ, և թե հավատացյալներդ, հավասար չվստահող եք...
Բայց ասեմ, Մեֆ ջան, որ նրանք շատ աննախանձելի վիճակի մեջ են գտնվում ու կարեկցանքի են արժանի: Որովհետև ինչ խոսք, որ տրամաբանորեն հավատքն ու վստահությունը պետք է լինեն միասին: Բայց տես, թե ինչ վիճակում է գտնվում հավատացյալը. նա հավատում է մեկին, ումից վախենում է: Իսկ հնարավո՞ր է արդյոք վստահել նրան, ումից վախենում ես...
Մի խոսքով մարդու ուղեղ քարկապ է ընկնում... ինչ ուզում ես, մտածիր...![]()
Էջանիշներ