որպեսզի բանավիճենք այս թեմայի շուրջ, նախ պետք ա սահմանենք թե ինչ ա աստված… շատ դժվար ա, եթե ոչ անհնար սահմանել մի բան որի գոյությունը ոչ կարելի ա ապացուցել և ոչ էլ ապացուցել չգոյությունը… դժբախտաբար աստծո անունն ամբողջ մարդկության պատմության մեջ ասոցիացվել ա միայն կրոնի հետ… ուրիշ դեպք չկա… այն ինչ մասին դու ես խոսում՝ խիղճն ա…Sambitbaba-ի խոսքերից
Arpine (28.05.2013), Sambitbaba (29.05.2013)
Գնոստիցիզմը կարծեմ սահմանում է Աստծուն կրոնից դուրս, ու ոնցոր թե հանգում է նաև քո ասած խղճին...
հ.գ. շատ չեմ խորացել, դրա համար կարծեմով եմ գրում:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
ատծուն համարյա անհնարա կրոնից դուրս բերել… խիղճը խիղճ ա… աստված էլ աստված…Գնոստիցիզմը կարծեմ սահմանում է Աստծուն կրոնից դուրս, ու ոնցոր թե հանգում է նաև քո ասած խղճին...
հ.գ. շատ չեմ խորացել, դրա համար կարծեմով եմ գրում:
Մեֆ ջան, եթե տենց հաստատուն պնդում ես, ուրեմն դու ինչոր կերպ քո համար սահմանել էս Աստված հասկացությունը, չէ՞... Դե կիսվի մենք էլ իմանանք: Իսկ եթե չես սահմանել, ուրեմն հաստատապես չես էլ կարա պնդես:
Հա, հույզն է լոկ մնայունը՝
Մնացյալը անցողիկ…
Չէ Տիգ ջան, չեմ սահմանել… ես չեմ ընդունում աստծու գոյությունը, ի՞նչը սահմանեմ… պտի սահմանի նա ով պնդում ա, որ կա… ու ապացուցի…
Աստված որ լիներ, հիմա մեր կաթողիկոսի ոռը փեդ էր կոխել: Եթե մինչև հիմա չի կոխել, ուրեմն չկա:
Mephistopheles (29.05.2013), Quyr Qery (09.06.2013), Արէա (29.05.2013), Դավիթ (01.06.2013), Մինա (29.05.2013)
"Աստված" գաղափարն ինքնին մարդկային ուղեղի կողմից սահմանվող և այդ սահմաններից դուրս եկող գաղափար է և չի էլ կարող ինքնին սահնամափակում լինել: Այդ սահմանափակումները աստծո անունից սահմանում է կրոնը:
Ուստի բացարձակ համաձայն չեմ, որ երկուսն էլ նույն հարթության վրա էս դիտարկում:
Ընդգծածս հատվածը ոչ այլ ինչ է, քան ուտոպիստական գաղափարախոսություն: Մեզ հայտնի մարդկային պատմության ընթացքում պատմության մեջ մնացած ու քաղաքակրության խթանիչ հանդիսացած պրակտիկորեն ոչ մի երևույթ հիմնված չէ մարդասիրության վրա: Նույնիկ ներկայիս ժամանակներում գործող մարդասիրական գաղափարների վրա հենվող երևույթները իրականում հիմնված են շատ ավելի պարզ ու նյութական մղումների վրա:
Լոխ մունք ենք, մնացածը` լոխ են...
Ընենց ես ասում, ոնց որ կաթողիկոսի անձնական պրակտոլոգից խաբար ես: Ինչ գիտես ինչ կա իրա հետույքում?
Համ էլ հիմա կաթողիկոս չեն ասում, այլ դոդողիկոս
աստծո հասկացություն կրոնից դուրս գոյություն չունի… չկա տենց բան… օքե՞յ… աստծոււն միայն կարելի ա հավատալ ուրիշ ոչինչ, իսկ կրոնը հենց հավատալու ու անիմանալիի վախի վրա ա հիմնված, ուրիշ ոչինչ… անտրամաբանական բաներ ես ասում…
տենց պրիմիտի՞վ… նյութական մղումների վրա հիմնված դու կարաս մենակ օրական 8 ժամ չուզելով աշխատես ու երազես շաբաթ կիրակիի մասին…Ընդգծածս հատվածը ոչ այլ ինչ է, քան ուտոպիստական գաղափարախոսություն: Մեզ հայտնի մարդկային պատմության ընթացքում պատմության մեջ մնացած ու քաղաքակրության խթանիչ հանդիսացած պրակտիկորեն ոչ մի երևույթ հիմնված չէ մարդասիրության վրա: Նույնիկ ներկայիս ժամանակներում գործող մարդասիրական գաղափարների վրա հենվող երևույթները իրականում հիմնված են շատ ավելի պարզ ու նյութական մղումների վրա:
Անտրամաբանական է, երբ առանց ուշադիր կարդալու քո տրակտորն ես խոդի տալիս: Ես տենց բան եմ ասել, որ աստված հասկացողությունը կրոնից դուրս է???
Ես ընդամենը ասում եմ, որ ինքնին աստված հասկացողությունը սահմանափակում չի կարող հանիդսանալ: Ու մի փչի, թե կրոնը ինչի վրա է հիմված: հավատալու առումով միանշանակ համամիտ եմ, բայց այ անիմանալի վախը գյուտ ես արել: կան կրոններ, որոնց ազդեցության հիմքում ընկած է վախը, բայց դա ընդհանրացնել պետք չի:
Ապեր, եթե դեռ չես ջոգել, ապա ասեմ, որ մարդու հիմնական կարիքները և դրանք բավարարելու մղումները շուտվանից պրիմիտիվների շարքին են դասված: Ուտոպիայով մի տառապի, առավել ևս յանկիական: Չնայած ում եմ ասում ...
դու չես կարդում քո պոստերը, կամ էլ չես հասկանում ինչ ես ասում… ի՞նչ ա նշանակում "Այդ սահմանափակումները աստծո անունից սահմանում է կրոնը"… մտածում ե՞ս ինչ ես գրում… առանց աստծո կրոն չկա… կրոնիից դուրս աստված գոյություն չունի… դրանք իրարից անկախ բաներ չեն… կրոնի ամբողջ նպատակն ա վախի ներշնչումը, գնա պատմությունը նայի… կրոնի ամբողջ գործունեությունն ա հենց դա… դժոխքը քո կարծիքով ի՞նչ ա… կամ աստծո անքննելի ու անիմանալի բնույթը…
առանց մտածելու մի խոսա…
դու, երևում ա որ անտեղյակ ես… քաղաքակրթությունը առաջ տանողների հիմնական մասը իրա գաղափարների համար անզիջում պայքարել ա… համարյա բոլորն էլ ֆինանսական մեծ դժվարությունների մեջ են եղել ընդամենը մի բանի համար՝ իրանք իրանց գաղափարներն ու համոզմունքների չեն զիջել, մի մասն էլ դրա պատճառով մեռել ա, կամ վառվել ա… իսկ մնացածները քո ասածի պես իրանց նյութականի համար արել ինչ որ իրանցից պահանջվել ա…Ապեր, եթե դեռ չես ջոգել, ապա ասեմ, որ մարդու հիմնական կարիքները և դրանք բավարարելու մղումները շուտվանից պրիմիտիվների շարքին են դասված: Ուտոպիայով մի տառապի, առավել ևս յանկիական: Չնայած ում եմ ասում ...
Էննա ջան, հոգին մեկ լեզու գիտի ընդամենը, և բոլորի հետ հենց և միայն այդ լեզվով էլ խոսում է: Սիրո լեզվով:
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Մեջբերում Sambitbaba-ի խոսքերից
Աթեիզմը սահմանափակում է կյանքը, անհնարին համարելով Աստծո առկայությունն այդ նույն կյանքի մեջ:Նախ, Վիստ ջան, ի՞նչ է նշանակում "Աստծո գաղափար":
Եվ երկրորդ. ինչ էլ որ նշանակի կամ ինչ էլ ուզում է լինի այդ "Աստծո գաղափար" կոչեցյալը: Բայց լավ, ասենք, թե գոյություն ունի մի բան՝ շատ լայն սահմաններով: Հիմա եթե վերցնենք այդ լայն սահմաններով բանն ու դրան գումարենք "Աստծո գաղափարը", այդ բանն ավելի կփոքրանա՞: Ինչպե՞ս: Մի՞թե, երբ մի բանին գումարում ես մի ուրիշ բան, գումարը գումարելիներից ավելի մեծ չի լինում…
Կամ, Վիստ ջան, եթե ես վերցնեմ ու անջատեմ տանս էլեկտրականությունը և դրա հետ մեկտեղ բոլոր լուսամուտներն էլ կավով ծեփեմ, - դրանով իմ տունն ավելի լուսավոր կդառնա՞…
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Ոչ, Էննա ջան:
Եթե ընդունում ենք քո ասած Աստծոն՝ Տիեզերք-Աստծոն, - իսկ ես հենց Նրան էլ ընդունում եմ, հարյուր տոկոսով, - ուրեմն մարմինն էլ է Աստված ստեղծել:
Էվոլյուցիան էլ…
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Լրիվ համաձայն եմ, Տիգ ջան: Այ, հենց այդտեղ ենք մենք մեր տունը քանդել, երբ առանձնացրել ենք մարմինը հոգուց, և նույնիսկ առաջնությունն էլ տվել ենք մարմին կոչվող մեքենային:
Իր ամբողջ զարգացման պրոցեսում, մարդ այսուայնկողմ ընկած, փնտրում է իր ամբողջականությունը: Իր կյանքի մի պահի նա այդ ամբողջականությանը սխալմամբ անհատականություն է անվանել և այդպիսով ծնել է իր էգոյին, իր ամբողջականության համար մեկ թշնամուն: Այդ պահից սկսած մարդ բացարձակապես մոռացել է, որ ինքը կատարյալ է: Մոռացել է, որ Աստված հենց իր մեջ է ապրում: Եվ այդ է պատճառը, որ այսուայն կողմ ընկած՝ Աստված է որոնում ու այդպես էլ չի գտնելու, քանզի որոնում է որտեղ ասես, բացի այն տեղը, որտեղ ապրում է Աստված. իր մեջ…
Նա, ով հավես չունի այդ որոնումների, կամ ով չի ցանկանում հետևել որոնումների ուրիշների առաջարկած տարատեսակներին, գերադասում է ընդհանրապես հերքել Աստծոն: Ցավոք, նա մոռացել է, որ Աստված իր անբաժանելի մասնիկն է, և ստացվում է, որ հերքելով Աստծոն, նա հերքում է ինքն իրեն…
Մեֆ ջան, իհարկե, եթե ես փորձեի քեզ կամ մեկ ուրիշի համար տալ Աստծո սահմանումը, միգուցէ ինչ-որ բարդությունների հանդիպեի: Բայց երբ փորձում եմ սահմանել ինձ համար, ոչ մի բարդության չեմ հանդիպում: Դա եղավ այն ժամանակ, երբ ես հասկացա, որ իմ Աստված ամբողջովին կազմված է Իր մասին իմ սահմանումներից: Մի փոքր գցել-բռնելուց հետո այն ամենը, թե ինչ կարող եմ կորցնել և ինչ կարող եմ գտնել, կախված իմ Աստծո մասին իմ իսկ սահմանումներից, ես որոշեցի Աստված անունը տալ նրան, ինչ Էննա Ադոլին անվանում է Տիեզերք, ինչ դու անվանում ես սեր, կամ խիղճ, կամ կյանք, կամ ինչ կուզես, ինչ մեր հարգարժան Գրիգոր Տաթևացին և նրա հետ շատ-շատերն էլ անվանել են "Ամեն Ինչ":
Դրան գումարած, մի գեղեցիկ օր էլ համարձակվեցի բացատրել ինձ համար Աստված բառի իմաստը որպես. Աս-Տված, Այս-Տրվածը, այս-ամբողջ-ինձ-տրվածը, - դե, չկրկնվեմ, այդ մասին արդեն քանի անգամ գրել եմ տարբեր տեղեր:
Իհարկե, կարելի էր նաև շարժվել հակառակ ուղղությամբ և սահմանել Աստծոն որպես գոյություն չունեցող հասկացություն, բայց ինձ իսկույն սկսեց թվալ, թե այդպիսի մոտեցումը մի այլ ձևի սահմանափակում է միտքս, մտածելակերպս, աշխարհընկալումս, անհետաքրքիր է դարձնում կյանքս, նրա գունավոր տեսաժապավենն իսկույն սևուսպիտակ է դարձնում…
Իսկ ես… հետաքրքրասեր եմ:
Մի խոսքով, հասկանում ես ասածս, չերկարացնեմ…
Մեր ցավն այն է, որ մենք կարծում ենք, որ հոգևոր լինելն ընտրության հարց է, այլ ոչ մեր էությունը: (մի հաղորդատվությունից)
http://www.akumb.am/showthread.php/60784, http://www.akumb.am/showthread.php/56471
http://www.akumb.am/showthread.php/61017, http://www.akumb.am/showthread.php/57267
Tig (29.05.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ