Կրոնական զգացմունքներ. սահման հարգանքի և ծաղրանքի միջև

[Sagittarius]

Իսկ, ի՞նչն էր քեզ խանգառում, ուղղակի գրես, որ աստվածաշունչը հեքիաթ ա: Դա ծաղր չէր դիտարկվի: Բայց կոնկրետ քո գրառումը, ծաղրական ա, թե համեմատությունով, թե վերջին ծաղրու՞մ եմ արտահայտությունով:
Խնդրեմ, ինձ բացատրի, բացատրի ինչու չես գրել, որ Աստվածաշունչը հեքիաթ ա, այլ «նկար» (ավելի ճիշտ կլինի ասել ծաղրանկար) ես տեղադրել, հետո էլ հարցրել, ծաղրու՞մ եմ:
Բացատրի և ես կընդունեմ, որ գրածդ սխալ եմ ընկալել, մի բան էլ ավել` ներեղություն կխնդրեմ քեզ անհիմն մեղադրելու մեջ:

Ես քեզ ո՞նց բացատրեմ, եթե ինքս հեքիաթ անվանելու ու սպայդերմենի հետ համեմատելու միջև սկզբունքային տարբերություն չեմ տեսնում: Չէ, դու ինձ բացատրի, ոնց ա մեկը «ծաղրական», մյուսը՝ չէ. ո՞նց ա մեկը ընդունելի, մյուսը՝ անընդունելի:

«Բացատրի և ես կընդունեմ, որ գրածդ սխալ եմ ընկալել, մի բան էլ ավել` ներեղություն կխնդրեմ քեզ անհիմն մեղադրելու մեջ» - նույնը խոստանում եմ ես