Անկապ օրագիր

[Մինա]

Շտապ հանձնելու գործ ունեի,ամբողջ գիշեր աշխատեցի:Լուսադեմին մի կերպ սողալով մտա անկողին ու...Որ ասեմ ամեն կես ժամը մեկ կամ զանգում էին ,կամ դուռը թակում կհավատա՞ք:Գլուխս ուռած,բարկացած մտա Թեմատիկ օրագիր բաժինը :Հիմա չգիտեմ ինչպես նկարագրեմ ուրախությունս Smokie-ի գրառումը ,ավելի շուտ մուլտի նկարիչի մասին կարդալուց հետո:
Մոտավորապես 89-ի էի տեսել նրա ցուցահանդեսը ու շատ էի տպավորվել:Տարիներ անց չէի կարողանում հիշել նկարչին,Նկարները անջնջելի էին մնացել,մեկ-մեկ բոլորն էի հիշում,իսկ նկարչին `ոչ մի կերպ:Վլադիմիր...,Վլադիմիր ինչո՞վ, աստված իմ:Պարզվում է Վալենտին Պոտպոմոգովին եմ փնտրել այսքան տարի(կարևորը ,որ անունը չէի մոռացել):Օրս հաջողված կարող եմ համարել,Շնորհակալ եմ քեզ Smokie:
post-30908-1225236986[1].jpgpost-30908-1225237075[1].jpg
Նույն նկարի տարբեր կողմերն են:

[StrangeLittleGirl]

Առավոտը մտնում եմ ԿՄ, մեկ էլ տեսնեմ` բոլորը 11-ների ու 1-երի մասին գրառումներ են արել: Տնաշեններ: Իսկ ես գլուխ էի ջարդում, թե էսօր ում ծնունդը պիտի շնորհավորեմ:

Լավ, դուք տեսեք 11-երը հաջողություն են բերում, թե դժբախտություն, իսկ ես գնամ պայուսակս դասավորելու, որ շաբաթ-կիրակին Ամելանդ կոչվող կղզում անցկացնեմ:

[Նաիրուհի]

1-երի անեծքը՝ այսօր ամենաակտուալ գիրքը Կոելյոյի «11 րոպեն» է

[E-la Via]

Չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չորտ-չո՜՜՜՜՜՜րտ....
Մեկերը վկա` էս ի՜՜՜՜նչ լավ ա))))...

Ազնիվ պիոներականի խոսք` ոչ խմած եմ, ոչ ծակված :

[Էլիզե]

Շարունակում ենք "11-երի անեծք" թեման. գործից հոգնած-դադարած մտա տուն, Սուսանիկը մի անկյունից հարձակվեց վրաս ու՝

-Հոքի՛ր ջա՜ն, Ասի՛ ջա՜ն… ինչ լավ ա՝ եկար... դե արի՛ տուն-տունիկ խաղանք...

[einnA]

Ցավի մի տեսակ կա, որ տիրոջը մի տեսակ մեծ ուժ է տալիս ու իշխանություն

[VisTolog]

Պատկերացրեք տեսնում եք ձեր ոտքը կապտած ու սառած... ի՞նչը առաջինը կգա մտքիդ. որ հեսա ոտքդ կտրելու՞ են, որ գանգրենայա սկսե՞լ, որ ցրտահարվելա՞... հիշեցի հենց նույն պատմությունը հումորային հաղորդումներից մեկով, երբ կապտած ոտքով մեկը գնումա բժշկի մոտ, ոտքը մեկ էլ չեմ հիշում ինչերը կտրում են, որ բուժեն, հետոյա պարզվում, որ պատճառը հիվանդության մեջ չի: Ես էլ մտածում էի էս օրը 11.11.11 լավ հիշողություն կարամ ստեղծեմ, բայց փոխարենը լավ վախ կհիշացնի: ճճ


Արյա ես ոնց չեմ սիրում գույն տվող ջինսեր:

[Ameli]

Չեմ սիրում, երբ հախճապակին դնում են ձեռքերիս մեջ և հայացքով աղերսում՝ չջարդես, այնինչ ես գիտեմ, որ ի վերջո այն փշուր-փշուր է լինելու:

[Նարե91]

Հենց որ կարողացա ինձ ցավ պատճառողի երեսին ժպտալ, ես ինձ աշխարհի ամենաերջանիկ մարդը կզգամ, քանի որ այդ քայլը կլինի ապացույցն այն բանի, որ ես` որպես անհատ, լիովին ձևավորվել եմ:

[Ripsim]

Ինչը կարող է լինել ավելի գեղեցիկ ու մաքուր քան ձյունը...

[Ameli]

Հողաթափիկներ կան է, տակեր մի տեսակ սպունգատիպ նյութերից, էն որ մի քիչ երկար ժամանակ հագնում ես թսկում են, մի խոսքով գլխի ընկաք, այ էդ դրանք հագնեի, մի քիչ ձյունը կոխրտած տեղերով գժի պես վազեի, մեկ էլ հոպ՝ ոտս սոթ տար, ընկնեի , գլուխս ժարդեի , ափսոս , մի կարգին ընկնել էլ չեմ կարենում

Հ.Գ

Հ.Գ. Հ.Գ.

Հ.Գ. Հ.Գ. Հ.Գ. Բայց ոնց եմ ուզում մի լավ սայթաքել:

[Katka]

Երբեմն գրառումներ կան, որ չգիտես մտածես գրառման մասին, թե մտածես, թե մտածելն ինչ ա

[My World My Space]

Էսօր մի «վայ կոլեգայի» տենց էլ չկարողացա ապացուցեմ, որ հոմոֆոբիան գոմիկերի հանդեպ վախը չի....

[Սլիմ]

Հեսա `լի իրար կսկսեն առաջին ձյան կապակցությամբ շնորհավորել
Չէ, վայ ,էտ գարնան առաջին օրն էր:

[Մարկիզ]

«Բուժքույրը ծառա չէ, բուժքույրը դիպլոմ և մասնագիտություն ունեցող մարդ է»: Չեմ էլ հիշում էս որ հայտնի բժիշկն էր ասել…

Ես կհավելեի՝ միջնակարգ մասնագիտական կրթության դիպլոմ ունեցող մարդ է:

Ու որքան իմ տարեց տարի ավելացող փորձն է ապացուցում, այդ մասին բուժքրոջը յուրաքանչյուր առավոտ պետք է ասել՝ գլուխը մտցնել: Հիմա բացատրեմ.

Բուժքույրերն իրականում, լինելով ընդամենը բժշկի տված ցուցումներն ի կատար ածողները, բավականին մեծ հնարավորություններ ունեն: Սա վերաբերվում է գրեթե բոլոր բուժքույրերին: Նրանք նյութական պատասխանատու են (պատասխանատու են դեղամիջոցների, վիրակապական նյութերի ստացման, հաշվառման համար), ի տարբերություն բժիշկների (բաժնի վարիչներից և ադմինիստարատիվ այլ աշխատանք ունեցող բժիշկներից բացի), ովքեր պատասխանատու են միայն հիվանդի ախտորոշման, նշանակված բուժման և բուժման ընթացքի համար: Աշխատանքային օրվա ընթացքում հիվանդների հետ շփվում են բուժքույրերը: Շփումը չի սահմանափակվում միայն հիվանդների հետ շփմամբ, նրանք շփվում են նաև հիվանդիների հարազատների, բարեկամների հետ: Բժիշկն ընդամենը շրջայց է կատարում, անհրաժեշտության դեպքում նշանակում լրացուցիչ հետազոտություններ, փոփոխություններ կատարում նշանակման թերթիկում և այլն: Այս ամենը տևում է ընդամենը մի քանի րոպե:

Մեր երկրում ստեղծված պայմաններում, երբ մարդիկ մասնագիտություն են ձեռք բերում և ընդունվում աշխատանքի փողով, հարազատ-բարեկամով կամ սեռական ծառայություններ մատուցելով , ինչպես բոլոր ոլորտներում, այնպես էլ բժշկական հաստատություններում, աշխատողների ահռելի մասը (հատկապես նոր սերունդը)՝ մասնավորապես միջին և ստորին բուժանձնակազմը, ոչ մի կերպ չեն ընկալում ինչ է սուբօրդինացիան, ինչ է նշանակում պատասխանատվություն կրել մարդու առողջության համար և ինչքան բան է կախված բուժանձնակազմի ներսում տիրող առողջ, աշխատանքային մթնոլորտից: Ստեղծված պայմաններում անհրաժեշտ է լինում ցույց տալ յուրաքանչյուրին իր տեղը, երբեմն նույնիսկ խիստ կոպիտ մեթոդներով: Նման խնդրի առաջ են կանգնում գրեթե բոլոր երիտասարդ նոր աշխատող բժիշկները:

Աշխատավայրում բուժքույրերի և ստորին բուժանձնակազմի նկատմամբ թույլ հսկողության կամ փոքր-ինչ «ընկերական հարաբերություն» հաստատելու դեպքում, էս սրիկաներն սկսում են թերանալ յուրաքանչյուրն իր աշխատանքում, բանի տեղ չդնել բժշկի ցուցումները, հաճախ ինքնագլուխ նշանակումներ կատարել (3 տարվա դիպլոմով), գիշերները հերթապահություններին շնթռկել, երբեմն լակել՝ հիվանդներին թողնելով առանց հսկողության: Լինում են դեպքեր, երբ բուժքույրն այնքան է հաբռգում, որ հիվանդին և նրա հարազատներին ամեն կերպ փորձում է ապացուցել, որ հիվանդի լավացման համար հիմնական աշխատանքն ինքն է կատարել և հիվանդի այսքան արագ լավանալը պայմանավորված է հենց իրենով: Չեն զլանում անգամ ռեկլամ անել: Դեպքեր են լինում, որ գիշերվա ուշ ժամերին մտնելով բաժանմունք, հանդիպում ես հիվանդի ու նրա հարազատների հետ կոֆե խմող ու հիվանդանոցի ներսում կատարվածը կամ բաժանմունքի մյուս աշխատողների անձնականը հիվանդին ու հարազատաներին ամենայն մանրամասնությամբ պատմող և քննարկող բուժույր կամ սանիտար: Իսկ ամենասրիկայական արարքներից է այն, որ դիպլոմով մասնագետների այս խումբն սկսում է չարաշահել բժիշկների վստահությունը՝ գողանալով դեղամիջոցներ և կեղծ տեղեկություններ ներկայացնելով բժիշկներին իր կողմից ծախսված նյութական միջոցների վերաբերյալ:

Ես կարծում եմ՝ բուժքույրերը դիպլոմ ունեցող մասնագետներ են, որոնց հետ պետք եղած ժամանակ պետք է վարվել այնպես, ինչպես ծառաների, պարբերաբար «նվաստացնել» ու «ստորացնել» նրանց ցույց տալու համար նրանց իրենց իրական տեղն ու դերը: Թե չէ բուժքույրը կսկսի արհամարհել բժշկի ցուցումները, թերանալ աշխատանքում, ինքնագլուխ որոշումներ կայացնել, հիվանդի ու հարազատների աչքում գցել բժշկին, միաժամանակ բարձրացնելով ու գովազդելով իրեն, լկստվել, ֆռֆռալ ու սաունաներ գնալ հիվանդների կամ հիվանդների հարազատների հետ՝ դրանով վարկաբեկելով մյուս բուժաշխատողներին, բուժհաստատությունը և առհասարակ սպիտակ խալաթավորներին:

Գրառումս չի վերաբերվում միջնակարգ մասնագիտական կրթություն ունեցող բոլոր բուժաշխատողներին: Գրառումս վերաբերվում է նրանց, ում վերաբերվում է…

Հ.Գ. Իհարկե, սպիտակ խալաթավորներին արատավորող ու առողջապահության ոլորտի աշխատողների վարկաբեկմանը նպաստող ավելի էական հանգամանքներ կան: Այնպես չէ, որ իմ կողմից նշված խնդիրը խիստ կարևոր է: Ես խոսում եմ, որպես առողջապահության ոլորտում աշխատող երիտասարդ մասնագետ, ով բազմիցս բախվել է այս խնդրին և այլ ելք չի գտել, բացի վերոնշյալ սրիկաներին «վրաերթի» ենթարկելը: