Սպասում ենք, ինձ հետաքրքիր է, թե ինչ կարծիք ունի հասարակությունը Հայկի կյանքի այս "բիբլիական" շրջանի մասին...
Սպասում ենք, ինձ հետաքրքիր է, թե ինչ կարծիք ունի հասարակությունը Հայկի կյանքի այս "բիբլիական" շրջանի մասին...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Սպասելու բան չկա, եթե հանկարծ Աստվածաշնչյան թեմաներին մասնակցողներից ոմանք հանկարծ տեսնեն` թմայում գրելու տեղ չի մնա, Աբրահամը վկաLion-ի խոսքերից
Ճիշտն ասած եբրայացիների վերաբերյալ վարկածը հետաքրքիր է, բայց ամեն դեպքում Աստվածաշնչի հետ չի բռնումԻ դեպ ըստ Աստավածաշնչի, Աբրահամի կողմից իր կնոջն ու աղջիկներին ուրիշների զիջելը ուղղակի խասյաթ էր դարձել այդ վախկոտ ախմախի մոտ: Ընդ որում սեփական կնոջը որպես քույր փարավոնին տալուն խանգարում է հենց Աստված` իր հրեշտակների միջոցով ամոթանք տալով Աբրահամին, և զգուշացնելով փարավոնին: Ընդ որում Փարավոնն ավելի է ազդվում, քան Աբրահամը
Հետաքրքիր կլիներ իմանալ "Աստվածաշնչյան թեմաներին մասնակցողների" կարծիքները, քանի որ կարծում եմ, որ Հայկը մի շարք բիբլիական իրադարձությունների շատ յուրօրինակ մեկնաբանություններ ու բացատրություններ ունի: Հենց նույն Աբրամի պահով, կարծում եմ, որ ամեն ինչ ավելին, քան հետաքրքիր է ու առջևում էլ ավելի հետաքրքիր զարգացումներ կան:
Դե իսկ եբրայների առաջանալու այս վարկածը, իհարկե, մեծապես հենց Հայկի խղճին է մնում, բայց մի բան հաստատ պարզ է, որ “հաբիրու”, “հեբրայ” կամ “եբրայ” կոչվող մարդկային խմբեր, մինչև հրեաների Եգիպտոսում հայտնվելն ու հատկապես նրանց` Եգիպտոսից փախչելուց հետո, եղել են: Ներկայումս մասնագետները մեծ հաշվով միակարծիք են, որ սրանք հանդիսացել են հրեաների նախնիները:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Արէա (24.09.2011)
Ամենայն հավանականությամբ եբրայացիք ընդամենը սեմիթական ցեղերի որոշ կարգավիճակում գտնվող մարգկանց խմբերի հատվածներ էին, որոնք ելնելով ընդհանուր կենցաղային նմանություններից ժամանակի ընթացքում սկսեցին կազմել ավելի մեծ միավորումներ, իսկ արդյունքում էլ ընդունելով հրեական կրոնը (ամենայն հավանականությամբ ոչ թե հետները տարան եգիպտս, այլ հենց Եգիպտոսից դուրս գալուց, Մովսեսի միջոցով ստացան այն), որն իրենիցներկայացնում էր հին աշխարհի կրոններից նպատակաուղղված կատարված քաղվածքների միացնություն (Ծննդոց գիրքը` շումերներ, պատմագիտական տվյալներ` աքքադներ-ասորիներ, եգիպտացիներ և բաբելացիներ) դավանաաբանական որոշակի նրբություններ միջնիասիական անապատներ (??? այս վարկածը ամենաքիչ ուսումնաասիրվածն է` միջնիասիական պետություների ակնհայտ "անտարբերության" հետևանքով), ինչպես նաև ժամանակի ընթացում հենց իրենց քոչվոր-ագրեսիվ կենսակերպի արդյունքում ձևավորված կանոններ և ավանդույթներ:
Հատկանշական է, որ չնայած նրան, որ հրեաները լինելով Անապատի որդիներ (Ուղիղ մազեր, սուր դիմագծեր, առաջ ծնոտ կեռված քիթ) էին, սական րաբինները երկու խուճուճ մազերի փունջ են պահում` նույնիսկ արհեստական: Այդպիսով ցանկանում են նմանվել ինչ-որ մեկին
Ժամանակակից ռաբիններից ոմանք բարձրաձայն են արտահայտել այն միտքը, որ հրեաները դրանք առանձի ազգ չեն, այլ ընդամենը Բաբելոնից դուրս եկած մարդկանց խմբեր են:
Նույնիսկ վերջերս մի հրեա գիտնական, Թելավիվի համալսարանի պրոֆեսոր, մի գիրք է գրել, որտեղ ապացուցում է, որ հրեա ազգ գոյություն չունի: Ի դեպ հրեական կրոնի ու ավանդույթների առանձնահատկությունը կայանում է նրանում, որ ցանկացած հեուհուց ծնված կամ հուդայականություն ընդունած մարդ արդեն իսկ համարվում է հրեա: Դրա համար էլ մինչև հիմա բանավեճերի թեմա է խազարական (հազարական) խաքանության մոտ 160 տարի իշխող հուդայական առաջնորդների ով լինելը: Ընդհանուր առմամբ հրեական այդ մոտեցումը և դրան լուրջ իմաստավորում տալը նույնպես նպաստել է ներկայիս ջհուդ-մասոնական համաշխարհային գերակայությանը: Ի դեպ հենց նույն մոտեցումը հետագայում օգտագործվեց իսլամի կողմից հսկայաթիվ ազգերին միավորելով մեկ արաբական դրոշի տակ, չնայած ամեն խելացի մարդ գիտի, որ եգիպտացիք, սիրիացիք, իրաքցիք, լիբիացիք և այլ ազգեր իրականում այնքան էլ արաբներ չեն, ու թեև դրանց մեծ մասը սեմիթական ազգեր են, բայց և այնպես նույնիսկ մարդաբանորեն տարբերվում են:
Պատմության մեջ քիչ չեն այն դեպքերը, երբ տարբեր էթնոսների ներկայացուցիչների միավորումը հետագայում ընկալվել է որպես մեկ ազգային միավորում` ծնվել է նոր ազգ:
Օրինակ` իսպանացիներ, պորտուգալացիներ, ֆրանսիացիներ, իտալացիներ, վրացիներ, ճապոնացիներ, և վերջապես ամերիկացիներ
Նաև բազմաթիվ են օրինակները, երբ մի ազգը ադարեր շարունակ որոշակի փոփոխություններ կրելով, կամ ուղղակի չհիշատակվելով, մի որոշ ժամանակ հետո հիշատակվում է մեկ այլ անվամբ: Օրինակ` ասորի (նույն աքքադները` քալդի-խալդիները), թյուրք (ույգուր, հոն-հուննա), փյունիկացի-քանանցի-կարթագենցի և այլն:
Այնպես որ այն վարկածին, որ հրեական "ազգը" այդքան էլ հին չէ, որքան ասենք հին աշխարհի մյուս ազգերը` կողմ եմ: ՄԻշտ էլ համարել եմ, որ դրանք ավելի շուտ ոչ թե կենսաբանական, այլ կենցաղա-առորյական նմանություններով միավորված ազգ են: Ի դեպ իրենք չէն միակը, որ այդպես են առաջացել
Այդ նույն կերպով կա տեսություն, որ արիները նույնպես ոչ թե առանձին էթնոս էին, այլ ընդամենը նույն կրոնա-գաղափարական սկզբունքներով ապրող տարբեր ազգերի միավորում: Ընդ որում տարբերակները հետևյալն են.
1. Արիները մի առանձին էթնոս էին, որոնք ունէին իրենց առանձին կրոնն ու ապրելակերպը, հետագայում նա դրանք տարածեցին նաև այլ ազգերի մեջ` դրանք նույնպե սկոչվեցին արիներ:
2. Արիները դրանք մի կոնկրետ կրոնի ու ապրելակերպի հետևորդներ էին, դրանք ժառանգել-սովորել էին մի այլ ազգից, որն արդեն իսկ վերացել -ձուլվել էր:
3. Արիները դրանք տարբեր էթնոսների զարգացման արդյունքում որոշակի կրոնա-գաղափարական ընդհանրությունների հաշվին միավորված մարդկանց խմբեր էին, որոնք հետագայում սկսեցին դիտարկվել որպես մեկ էթնոս:
Ընդ որում երեք տարրբերակներն էլ որոշակի հիմքեր ունեն հնագույն դիցաբանական և պատմական գրականության նյութերից ելնելով:
Բայց միևնույն է ոչ մի քննադատության չի դիմանում "արմենների" առկայությունըԷլ չեմ ասում, թե ինչու է երմու համաշխարհային կրոնների մոտ Եդեմի պարտեզն ուղղակիորեն Հայաստանի տարածքում, հինդուիզմում ու բուդայականության մեջ էլ է այն գտնվում ամենամեծ լեռան վրա
Varzor ջան, արտահայտածդ մտքերի մեծ մասի հետ համաձայն եմ, ավելին, շատ բաներ էլ ինքս կարող եմ ավելացնել
Խնդիրն այն է, որ այդ "հաբիրուներ"-ը կամ "եբրայներ"-ը եղել են մարդկանց մի տեսակ խումբ, որը, Ասորիքում իշխանության տրադիցիոն թուլության և իշխանության վակումի պայմաններում, կիսաանկախ-կիսաքոչվոր ապրելակերպ է վարել - կոպիտ ասած, ոնց որ կազակները Զապորոժեայում կամ էլ Սիբիրում Երամկի ժամանակներում, սոցիալական իմաստով նմանությունն իրոք ակնհայտ է: Կարելի է ենթադրել, որ "ուրիշ" եբրայները այս կամ այն պատճառով ոչնչացել են, ձուլվել հարևան ազգերի մեջ, բայց Իսրայելում հայտնված նրանց մասը ու ամենից առաջ իր կրոնի պատճառով չի ձուլվել, պահպանվել և վերջում էլ ձևավորվել է որպես առանձին մի ժողովուրդ:
Խազարների վերնախավի մասով ճիշտ ես և, եթե ընդունենք, որ ամեն մի հուդայականություն դավանող հրեա է, ապա, իրոք, կարող ենք համաձայնել, որ թյուրք Աշինի հետնորդները, որոնք իշխում էին խաքանությունում, հրեաներ էին: Բայց դա մի քիչ անտեղի լայն մոտեցում է, քանի որ, եթե մենք հրեա ասելով նկատի ունենք "դասական" հրեաներին, ապա խազար վերնախավը ոչ մի կերպ դրա տակ չի ընկնում:
Արիները ուղղակի հայերն էին, ես այդպես եմ կարծում և հակառակը մտածելու հիմքեր առայժմ չեմ տեսնում:
Հայկի հուշերը, առջևում դա էլի կտեսնենք, կարծես թե հստակ կերպով արտացոլում են հրեաների, այդ հետաքրքիր ազգի կայացման գործընթացը, ինչ-որ տեղ նաև լույս սփռելով բիբլիական նահապետների երկարակեցության առեղծվածի վրա
Վերջին խմբագրող՝ Lion: 19.09.2011, 18:00:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ինչ դիրքորոշում? Համաշխարհային գերակայության մասին, թե ոչ այնքան հին լինելու մասին?
որոշ առումներով հնարավոր է նմանություն գտնել, բայց ընդհանուր առմամաբ կազակական ֆենոմենը շատ հեռու է եբրայների հետ համեմատվելուց, հենց թեկուզ այն, որ կազակական միավորումները հիմնված էին ռազմական տաղանդի, ժողովրդավարությամն և ազատության-սեփականության գաղափարների վրա: Ի տարբերության եբրայների կազակները ուղղակի նստակյաց-նվաճողներ էին: Կազակական այդ սկզբունքերը սկսեցինօգատգործել ուշ միջնադարյան Լեհաստանն ու Ռուսաստանը իրենց տերությունների սահմանները պաշտպանելու համար: Ու ռուսներն ավելի հեռուն գնացին և սկսեցին օգտագործել նաև կազակական նվաճողական պոտենցյալը: Չենք մոռանում, որ Երևանում նույնպես կազակական գունդ կար` ռուսական գերիշխանության հիմնական գրավականը:
Լիոն ջան, հստակ փաստաթղթեր կան պահպանված, որոնցում երկու տարբերակն էլ առկա է`
1. խազարների վերնախավի կողմից հուդայականության ընդունումը:
2. խազարների ցեղայի միավորումներում հրեական ցեղապետերի կողմից հասած գերիշխանությունը:
Այդ փաստաթղթերից 2-ը նամակներ են խազարական ռազմական առաջնորդի և Իսպանիայում հաստատված խալիֆաթի հրեա նախարարի միջև: Մյուս տարներակը անհայտ աղբյուրով նամակի մի հատված է:
Ընդ որում խազարական նամակում նշվում է, որ թեև իրենք տիրակալները Տոգորմաի (Թորգոմի) ցեղից են, բայց և այնպես ընդունել են հուդայականությունը: Հատկանշական է, որ խազարական խաքանության ձևավորմանը նախորդող և գոյության տարիներին բյուզանդական կայսրությունից և նաև Հայաստանի տարածքից սկսեցին քշել հրեաներին, որոնց մեծ մասը փախչում էր խազարների մոտ: Նույնիսկ այդ նամակներում է նկարագրված հրեաների այդ հալածումը:
Մինչև հիմա վիճաբանությունների թեմա է "խազարական հրեա" արտահայտությունը` արդյոք ովքեր են դրանք?
Կարծում եմ, որ սկզբում այդպես էր, բայց հետագայում արիությունը արդեն դարձել էր կրոն և գաղափարախոսություն, որը որդեգրեցին ինչպես արիների հետ առնչված և արյունակից ազգերը, այնպես էլ նրանց հետ կապ չունեցող ազգեր: Այդ ամսին են վկայում Վեդական գրերը և Ավետսան: Հին նկարագրություններում հստակ տարբերում է, որ արիներն առանձին ազգ են, հետո արիներ են սկսումանվանել միայն վերնախավին, ավելի ուշ շրջանների նկարագրություններում արիները դրանք ազնվագույնմ հարգարժան մարդիք էին:
Սակայն հնարավոր է սա նույնպես կողմնակի ապացույցն է այն բանի, որ արիները հազարամյակների ընթացքում բաժանվել էին առանձին ցեղախմբերի և սկսել կոչվել իրենց առաջնորդների (կամ աստվածների???) անուններով:
Օրինակ` Իրանի տարածքը նույն Խորենացին որոշ դեպքերու անվանում է Արիների երկիր, արիներ էին գերմանական շատ ցեղեր (առնվազն իրենց կրոնով` ըստ հույն և հռոմեացի պատմիչների): Արիներ էին բրիգանտներն ու պիկտերը (շոտլանդացիք)` հռոմեացիք զարմացել էին նրանց մարտակառքերի ու զենքերի որակի վրա: Ըստ էության արիներ էին (և են) հյուսիսային Հնդկաստանի և պակիստանի որոշ շրջանների բնակիչներ և բարձր կաստան, արիներ են նաև փուշտունները` մենակ փուշտունական կյանքի չգրված կանոները հերիք են այդպիսի ենթադրություն անելու համար:
Հետաքրքիր մի բան էլ ասեմ: Վեդական և Ավեստական արիական բառերի բավականին մեծ քանակ առկա է նաև սլավոնական լեզուներում, ինչպես նաև բասկերենում: ԷԼ չեմ ասում ռոմանոգերմանական լեզուների մասին, մանավանդ գերմանա-սկանդինավյան (ոչ ֆիննական):
Իսկ ես այդ հարցով մեկ այլ վարկած ունեմ` եբրայների տարին ոչ թե արեգակնային ցիկլն էր, այլ լուսնային: Ասենք 800 տարին, ընդամենը 800 լուսնային ամիս էր, որից էլ ստացվում է, որ 800լ.տ.=63ա.տ.Հայկի հուշերը, առջևում դա էլի կտեսնենք, կարծես թե հստակ կերպով արտացոլում են այդ հետաքրքիր ազգի կայացման գործընթացը, ինչ-որ տեղ նաև լույս սփռելով բիբլիական նահապետների երկարակեցության առեղծվածի վրա
Հ.Գ.
Մի մեջբերում գրաբարով Աստվածաշնչից` հեց երեկ է աչքովս ընկել: հո չեմ զարմացել
Ծննդոց Զ:44 Եւ սկայք էին ի վերայ երկրի յաւուրս յայնոսիկ: Եւ յետ այնորիկ իբրեւ մտանէին որդիքն Աստուծոյ առ դստերսն մարդկան, եւ ծնան իւրեանց որդիս. նոքա էին սկայքն, որ յաւիտենից արք անուանիք:
Նկատի ունեի "ջհուդա-մասսոն" տերմինն ու քո որոշակի արհամարհական վերաբերմունքը հրեաների նկատմամբ...Ինչ դիրքորոշում? Համաշխարհային գերակայության մասին, թե ոչ այնքան հին լինելու մասին?
Իսկ ինչ գիտես, որ հեբրայները այդպիսին չեն եղել? Հիշում եք "Կարիճների արքա" ֆիլմի հայտնի մասը, երբ հերոսը հայտնվում է այն նեգռի գլխավորած ցեղախմբում - հաբիրուները նման մի վիճակում են եղել...որոշ առումներով հնարավոր է նմանություն գտնել, բայց ընդհանուր առմամաբ կազակական ֆենոմենը շատ հեռու է եբրայների հետ համեմատվելուց, հենց թեկուզ այն, որ կազակական միավորումները հիմնված էին ռազմական տաղանդի, ժողովրդավարությամն և ազատության-սեփականության գաղափարների վրա: Ի տարբերության եբրայների կազակները ուղղակի նստակյաց-նվաճողներ էին: Կազակական այդ սկզբունքերը սկսեցինօգատգործել ուշ միջնադարյան Լեհաստանն ու Ռուսաստանը իրենց տերությունների սահմանները պաշտպանելու համար: Ու ռուսներն ավելի հեռուն գնացին և սկսեցին օգտագործել նաև կազակական նվաճողական պոտենցյալը: Չենք մոռանում, որ Երևանում նույնպես կազակական գունդ կար` ռուսական գերիշխանության հիմնական գրավականը:
Գիտեմ, առանձին ու վիճելի թեմա է, հիմնականում սկզբնաղբյուրների անչափ սղության պատճառով: Բայց մի բան - խազարները թյուրքեր էին և այնքան էլ թորգոմյան չէին: Խնդիրը կարող է միայն բացատրվել մի բանով, որ սրանք սարմատների իրավահաջորդներն էին, իսկ դրանք` թորգոմյաններ էին:Լիոն ջան, հստակ փաստաթղթեր կան պահպանված, որոնցում երկու տարբերակն էլ առկա է`
1. խազարների վերնախավի կողմից հուդայականության ընդունումը:
2. խազարների ցեղայի միավորումներում հրեական ցեղապետերի կողմից հասած գերիշխանությունը:
Այդ փաստաթղթերից 2-ը նամակներ են խազարական ռազմական առաջնորդի և Իսպանիայում հաստատված խալիֆաթի հրեա նախարարի միջև: Մյուս տարներակը անհայտ աղբյուրով նամակի մի հատված է:
Ընդ որում խազարական նամակում նշվում է, որ թեև իրենք տիրակալները Տոգորմաի (Թորգոմի) ցեղից են, բայց և այնպես ընդունել են հուդայականությունը: Հատկանշական է, որ խազարական խաքանության ձևավորմանը նախորդող և գոյության տարիներին բյուզանդական կայսրությունից և նաև Հայաստանի տարածքից սկսեցին քշել հրեաներին, որոնց մեծ մասը փախչում էր խազարների մոտ: Նույնիսկ այդ նամակներում է նկարագրված հրեաների այդ հալածումը:
Մինչև հիմա վիճաբանությունների թեմա է "խազարական հրեա" արտահայտությունը` արդյոք ովքեր են դրանք?
Այո, ես էլ եմ այդ կարծիքին:Կարծում եմ, որ սկզբում այդպես էր, բայց հետագայում արիությունը արդեն դարձել էր կրոն և գաղափարախոսություն, որը որդեգրեցին ինչպես արիների հետ առնչված և արյունակից ազգերը, այնպես էլ նրանց հետ կապ չունեցող ազգեր: Այդ ամսին են վկայում Վեդական գրերը և Ավետսան: Հին նկարագրություններում հստակ տարբերում է, որ արիներն առանձին ազգ են, հետո արիներ են սկսումանվանել միայն վերնախավին, ավելի ուշ շրջանների նկարագրություններում արիները դրանք ազնվագույնմ հարգարժան մարդիք էին:
1 լուսնային տարին ինչքան է?Իսկ ես այդ հարցով մեկ այլ վարկած ունեմ` եբրայների տարին ոչ թե արեգակնային ցիկլն էր, այլ լուսնային: Ասենք 800 տարին, ընդամենը 800 լուսնային ամիս էր, որից էլ ստացվում է, որ 800լ.տ.=63ա.տ.
Մի հատ աշխարհաբար շարադրի, էլի, որ ճիշտ հասկանանք...Հ.Գ.
Մի մեջբերում գրաբարով Աստվածաշնչից` հեց երեկ է աչքովս ընկել: հո չեմ զարմացել
Ծննդոց Զ:4
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Դե էտի միջազգային տերմին ա
Առհամարական չի, ոնց կարելի է առհամարել ներկայիս գերիշխող ազգին? Կարելի է չսիրել ատել, բայց առհամարելը հիմարություն կլինի
Էդ կարիճների տիրակալն ուղղակի պատմական խեղաթյուրում է
Չգիտեմ, քեզ հայտնի է այն ինֆորմացիան, որ թուրքերը նույնպես իրենց Թոգորմայի (Թողրուլ) հետնորդներն են համարում? Ընդ որում խազարական և թուրքական տարբերակներում Թողրուլը ուներ շատ ավելի շատ որդիներ
Ի դեպ վիկի-ում նայեցի խազարների մասին լավ էլ հոդվածներ են` կարգին հղումներով: Պարապ լինես կարդա, եթե հետաքրքիր է
Վայ, սխալ եմ գրել
Իրականում լուսնային տարին մոտ 354 օր է, բայց ես ի նկատի ունէի, որ Աստվածաշնչյան սկզբում նկարագրած տարիները ընդամենը լուսնային ամիսներն են` 28.5 օր: Չնայած ոչ մի բավարար հիմք չեմ կարող բերել:
Մի վարկած էլ ունեմ` այդ երկարակյացները նույն մարդը չէր, այլ նույն անունով մարդիք, կամ էլ նույն երևույթի ժամանակաշրջաններն էին (դինաստիա, իշխող տոհմ և այլն): Սա հույնպես տարբերակ է, ընդ որում հիմնավորված` քիչ չեն պատմական թատերաբեմում այդպիսի աննորմալ երկարակեցության մասին վկայող հաղորդագրությունները: Դրանք ուղղակի դեպքերի ակամա կամ մտածված խեղաթյուրման արդյունք են: Հայկի հուշերում էլ նման օրինակ կա` Շարուքենի թոռը, որն իրեն պապի կենդանի երկարակեցությունն էր խորհրդանշում:
Լուրջ? լավ..Մի հատ աշխարհաբար շարադրի, էլի, որ ճիշտ հասկանանք...
Գրաբար
Աշխարհաբար4 Եւ սկայք էին ի վերայ երկրի յաւուրս յայնոսիկ: Եւ յետ այնորիկ իբրեւ մտանէին որդիքն Աստուծոյ առ դստերսն մարդկան, եւ ծնան իւրեանց որդիս. նոքա էին սկայքն, որ յաւիտենից արք անուանիք:
Ինձ թվում է հենց նույն ձևով էլ ծագել է արքա բառըԱյն ժամանակ երկրի վրա հսկանէր էին: Երբ Աստծո որդիները մտնումէին մարդկանց դստրերի մեջ և ծնում իրենց որդիներին, դրանք էին հսկաները, որոնք այդուհետև անվանվում են արեր` արք
Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 19.09.2011, 19:36:
Լյավ... էլիԴե էտի միջազգային տերմին ա
Առհամարական չի, ոնց կարելի է առհամարել ներկայիս գերիշխող ազգին? Կարելի է չսիրել ատել, բայց առհամարելը հիմարություն կլինի
Էդ եմ ասում, էլի - թեմայից դուրս, ֆիլմի մասին:Էդ կարիճների տիրակալն ուղղակի պատմական խեղաթյուրում է
Դեեե, այստեղ երևի զուտ հնչունային նմանություն է...Չգիտեմ, քեզ հայտնի է այն ինֆորմացիան, որ թուրքերը նույնպես իրենց Թոգորմայի (Թողրուլ) հետնորդներն են համարում? Ընդ որում խազարական և թուրքական տարբերակներում Թողրուլը ուներ շատ ավելի շատ որդիներ
Անպայման, թեև քիչ չեմ կարդացել այդ թեմայով:Ի դեպ վիկի-ում նայեցի խազարների մասին լավ էլ հոդվածներ են` կարգին հղումներով: Պարապ լինես կարդա, եթե հետաքրքիր է
Ահա, իսկ այդ դեպքում էլ ուրիշ խնդիր է առաջանում, դա դեռ Լեո Տաքսիլն է նկատել - Հանկարծ պարզվում է, որ այս անգամ էլ նահապետները... քիչ են ապրել...Վայ, սխալ եմ գրել
Իրականում լուսնային տարին մոտ 354 օր է, բայց ես ի նկատի ունէի, որ Աստվածաշնչյան սկզբում նկարագրած տարիները ընդամենը լուսնային ամիսներն են` 28.5 օր: Չնայած ոչ մի բավարար հիմք չեմ կարող բերել:
Շատ հնարավոր ու հետաքրքիր վերսիա է...Մի վարկած էլ ունեմ` այդ երկարակյացները նույն մարդը չէր, այլ նույն անունով մարդիք, կամ էլ նույն երևույթի ժամանակաշրջաններն էին (դինաստիա, իշխող տոհմ և այլն): Սա հույնպես տարբերակ է, ընդ որում հիմնավորված` քիչ չեն պատմական թատերաբեմում այդպիսի աննորմալ երկարակեցության մասին վկայող հաղորդագրությունները: Դրանք ուղղակի դեպքերի ակամա կամ մտածված խեղաթյուրման արդյունք են: Հայկի հուշերում էլ նման օրինակ կա` Շարուքենի թոռը, որն իրեն պապի կենդանի երկարակեցությունն էր խորհրդանշում:
Իհարկե լուրջԼուրջ? լավ..
Գրաբար
Աշխարհաբար
Ինձ թվում է հենց նույն ձևով էլ ծագել է արքա բառըՄերսի, չգիտեի - հետաքրքիր կլինի մեր ակումբի աստվածաբանների մեկնաբանությունը...
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Ծննդոց գրքի 6-րդ գլխի 4-րդ տողը.Լուրջ? լավ..
Գրաբար
Աշխարհաբար
Ինձ թվում է հենց նույն ձևով էլ ծագել է արքա բառը
«Արեր»-ը ո՞րն ա:Այդ օրերին հսկաներ էին ապրում երկրի վրայ։ Երբ Աստծու որդիները մարդկանց դուստրերի հետ պառկեցին, իրենց համար որդիներ ծնեցին։ Նրանք այն հսկաներն էին, որոնք հնուց ի վեր անուանի մարդիկ էին։
Իրականում ուղղակի «այր» ([տղա]մարդ) (այր/առն/յառնէ/արամբ ևն) բառի գրաբարյան հոգնակին է (արք/արանց/արամբք ևն): Այսինքն՝ ուղղակի մարդիկ:
«Արքա»-ի քո տարբերակը մի ժամանակ պնդում էր Մկրտիչ Էմինը (ար+քա՝ տղամարդ արքա): Էդ դեպքում, երբ «քա»-ն իգական է ու ոչ այնքան պատվավոր (հմմ. քած): Իմանալով քո վերաբերմունքը «ջհուդ-մասսոնական» լեզվաբան Աճառյանին, չեմ մեջբերում իր կարծիքը:
Varzor (19.09.2011)
Չէի ասի, ավելի շուտ ուղղակի ընդօրինակէլ են տեղական լեգենդները, որպեսզի ինչ-որ կերպ հիմնավորեն իրենց իշխանությունը:
Հա, ասում եմ լավ նորություններ կան
Քիչ չեն ապրել, ուղղակի հենց հսկաների ի հայտ գալուց հետո Աստծո խոսքով մարդկանց օրերը տառնում են 120 տարի` սա արդեն արևային օրացույցին անցնելու մասին հիշատակումն է
հակառակ դեպքում նաև աննորմալ է, որ նահապետները սեռահասուն էին դառնում մի քանի հարյուր տարեկանում
Շատ հնարավոր ու հետաքրքիր վերսիա է...
Դե արդեն կպցրել ենԻհարկե լուրջ
Արէա (24.09.2011)
Նախ և առաջ ասեմ, որ նախաձեռնությանդ համար կարելի ա «ճակատդ պաչել»: Իրոք, ընտիր բան ես ձեռնարկել: 1.5 օր տևեց ամբողջ տեղադրածդ կարդալը: Նման կլանված կերպով ընդամենը մեկ գիրք եմ կարդացել: Անցումները հետաքրքիր են, նկարագրությունը սեղմ, բայց հագեցած: Կարճ ասած շատ հավանեցի: Սպասում եմ, որ մի 4-5 էջ էլ դնես՝ կամաց-կամաց կարդանք:
Հիմա մի քանի դիտարկումներ, որոնք անում եմ ոչ թե «կեղտ բռնելու» համար, այլ որպեսզի, իմ կարծիքով, էլ ավելի անթերի լինի գործդ:
Սրբագրելու խիստ կարիք կա, Լիոն ջան: Կան կոպիտ ուղղագրական սխալներ, որոնք մի քանի անգամ կրկնվելով՝ հաստատում են դրանց ոչ վրիպակ լինելը (օր. քաձ, աղանդներ /дессерт/): Մի քանի տեղ էլի խախտված են բյուր-հազար թվականները: Անընդհատ աչքի են ընկնում կիսատ բառեր ու «կուլ տված» տառեր:
Էս ամենը զուտ տեխնիկական դրտարկումներ են, որոնք ոչ մի կերպ չեն ազդում նախաձեռնությանդ արժեքի վրա: Ապրես... ոնց ասում են՝ հալալ ա
Հ.Գ. Չգիտեմ ինչի, բայց ինձ թվում ա, որ սա առաջին բազմահատորյակն ա լինելու, որ մինչև վերջ հաճույքով կարդալու եմ:
Ուրեմն ընգեր ջան, ախպեր ջանԾննդոց գրքի 6-րդ գլխի 4-րդ տողը.
«Արեր»-ը ո՞րն ա:
Իրականում ուղղակի «այր» ([տղա]մարդ) (այր/առն/յառնէ/արամբ ևն) բառի գրաբարյան հոգնակին է (արք/արանց/արամբք ևն): Այսինքն՝ ուղղակի մարդիկ:
«Արքա»-ի քո տարբերակը մի ժամանակ պնդում էր Մկրտիչ Էմինը (ար+քա՝ տղամարդ արքա): Էդ դեպքում, երբ «քա»-ն իգական է ու ոչ այնքան պատվավոր (հմմ. քած): Իմանալով քո վերաբերմունքը «ջհուդ-մասսոնական» լեզվաբան Աճառյանին,
չեմ մեջբերում իր կարծիքը:
1. Աստվածաշնչում այր բառը բավականին գորածվում է, որ հիմք չեմ տեսնում, որ արք-ը այր` մարդ իմաստով գործածվի:
2. Այդ այդ հսկաների սեռի մասին ոչինչ չի նշվում, ուստի ենթադրել, որ դրանք միայն այրեր էին` տեղին չէ և անհիմն
3. Քո բերած թարգմանությունում "անուանի մարդիկ էին": Նույնն է, թե արիների հետ շփված ցանկացած ազգի մոտ ասերի "հնուցի ի վեր արիներ էին" կամ "արք" էին:
4. ար+քա?, իկ մի գուցե արք+ա?: Աճառյանին ավելի լավ է չհիշենք, թե չէ հիմա կհիշեմ ...
5. աշխարհաբարյան սխալ թարգմանություն. էդ որ որվանից "որ յաւիտենից արք անուանիք" ճիշտ թարգմանությունն է "որոնք հնուց ի վեր անուանի մարդիկ էին"?: "արք անուանիք"` անվանի մարդիք էին? որքան հասկանում եմ հենց նույն նախաասության մեջ հստակորեն օգտագործված է մարդ բառը և կարիք չկար, որպեսզի նախադասության կեսից այլ բառ օգտագործվեր: Անձամբ ինձ հետաքրքիր է, թե ինչպես է այդ հատվածը հնչում եբրայերեն?
Հ.Գ.
Եթե ստուգաբանական տարբերակով ենք շարժվում, ապա "ար-այր" բառից է նաև հայր-ը
Վերջին խմբագրող՝ Varzor: 19.09.2011, 23:31:
Արէա (24.09.2011)
*
Ես ճիշտն ասած շատ էի վախենում, որ հետապնդում կլինի, դրա համար էլ քշում էի ջորիս խելագար մի վազքով: Առաջին օրվա վերջում էր, որ ինձ ու ջորուս փոքրիկ մի հանգիստ տվեցի, հընթացս զարմանալով հետապնդման բացակայության վրա: Երկրորդ օրվա վերջում ես սկսեցի մոտենալ Ջարու քաղաքին [1], բայց հենց նրա մոտակայքում էր, որ ինձ շրջապատեց եգիպտական բանակի շրջիկ պահակախումբը: Պահակախումբը շատ անհանգիստ էր և իմ ճակատագիրը երևի թե բավականին տխուր կդասավորվեր, բայց, խոսելով մաքուր եգիպտերեն, բարեբախտաբար պահակախմբի ղեկավարին կարողացա համոզել, որ խոշոր վաճառական եմ ու ապրանք էի տանում փարավոնի համար, բայց քարավանի վրա հարձակում է եղել և այն ինձնից խլել են: Հաջողվել էր փրկել թանկարժեք թուրը, փարավոնի անձնական պատվերը, և, ինչ էլ որ լինի, գոնե այն ես պետք է Մեմֆիս հասցնեմ: Սպասածիս հակառակ պահակախմբի ղեկավարը իրոք որ ազնիվ մարդ դուրս եկավ և մի քանի օր անց նրա երկու ռազմիկների ուղեկցությամբ ես արդեն Մեմֆիսում էի: Քաղաքում ես առաջ էլ էի եղել և ինձ համար դժվար չեղավ համոզել ուղեկիցներիս ամենից առաջ հյուրընկալվել Մենեսի նստավայրում: Այստեղ հաճելիորեն զով էր ու ես ուղեկիցներիս հետ նստած անորոշ թեմայով ոչինչ չարժեցող զրույց էի վարում, երբ անակնկալ սուր զգացումն ունեցա և կողքի դուռը բացվեց: Մենեսն էր:
- Դու եկա՜ր,- գրկեց ինձ բարեկամս,- ամեն դեպքում չդիմացար ու եկա՜ր,- բաց թողեց իր գրկից ինձ բարեկամս ու դարձավ պահակներին,- այս մարդուն ապահով կերպով ինձ մոտ հասցնելու համար դուք կպարգևատրվեք, իսկ հիմա մեզ մենակ թողեք:
Ուղեկիցներս դուրս եկան դահլիճից և Մենեսը կրկին դարձավ ինձ.
- Գրողը քեզ տանի, Հայկ, այս ի՞նչ վիճակում ես, ես քեզ հազիվ ճանաչեցի:
- Դեհ…,- ծիծաղեցի ես,- ավազուտներում արշավելը հեշտ չէր: Ես չկարողացա այլևս Ասորիքում մնալ, բարեկամս, իսկ գնալու տեղ էլ արդեն չունեի: Դրա համար որոշեցի գալ մոտդ, համենայն դեպս մեկ անգամ էլ քեզ տեսնել, իսկ հետո…,- ես ձեռքերս տարածեցի և անորոշ լռեցի:
- Այստեղ վիճակը ամենևին էլ թեթև չէ, Հայկ, դու պետք է որ որոշ բաներ արդեն լսած լինես: Ոչ ուշ, քան վաղը չէ մյուս օրը մենք շարժվում ենք դեպի արևելք: Դեհ, բանակի հիմնական մասը արդեն տեղում է, մնում են փարավոնն ու մեր պես մի քանի հոգին,- Մենեսի աչքերում անակնկալ կերպով երկաթի փայլ տեսա և ինձ հանկարծ սարսափելիորեն անհարմար զգացի:
- Մենես, մենք այդ մասին արդեն խոսել ենք…,- հայացքս փախցնելով բարեկամիցս` մրմնջացի ես:
- Մարդկության արարումից ի վեր մեր երկիրը կանգնած է, Հայկ,- դաժանացող ձայնով շարունակեց բարեկամս,- ու մենք ամեն ինչ անելու ենք, որ հիմա էլ այն շարունակի կանգնած մնալ: Սա հայկերի համար ասորիքյան զբոսանքը չի լինի և ոչ էլ նույնիսկ Համուրապիի Բաբելոնը, դա ես եմ ասում, քեզ Հայկ, Մենես Գոռախաս:
- Քո իրավունքն է, եղբայր,- բարձրացրեցի գլուխս ու նայեցի բարեկամիս աչքերին,- քո իրավունք է, այստեղ որևէ կասկած իսկ լինել չի կարող: Ես այս ամենում չկամ, Մենես, դու դա լավ գիտես ու առավելագույնը, որ կարող եմ քեզ համար անել, դա…,- ես մի պահ բան չգտա ասելու և նոր միայն լրիվ խորությամբ զգացի իրավիճակի ողջ բացառիկությունը,- ոչինչ էլ չեմ կարող քեզ համար անել, բարեկամս, ահա այսպիսի հիմար մի վիճակ…
- Անողներ կգտնվեն Հայկ,- պատասխանեց Մենեսը և կրկին սիրալիր ժպտաց,- բայց այդ ամենն ամենևին էլ չի նշանակում, որ դու իմ հյուրը չես: Քեզ հիմա պետք է մի լավ բաղնիք ընդունել, հանգստանալ և տեսքի գալ: Վաղը չէ մյուս օրը ես մեկնում եմ դեպի արևելք, մնացածն արդեն դու գիտես…
Մենեսը անմիջապես կանչեց իր սպասավորներին և հրամայեց պատրաստել բաղնիքը: Վաղուց էր, որ ես այդպես հիմնավորապես չէի լողացել, բայց մորուքիս ու մազերիս ես այդպես էլ ձեռք չտվեցի: Բաղնիք ընդունելս վերջացնելուց հետո ես ընկա Մենեսի փափուկ անկողիններից մեկի վրա և խորը քուն մտա: Արթնացա միայն մյուս օրը երեկոյան: Իսկ այդ ժամանակ Մեմֆիսն արդեն եռում էր…
_____________________
[1] Քաղաք Եգիպտոսի հյուսիս-արևելքում:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
*
Մենեսի մոտ հյուրընկալվելու երրորդ օրը վաղ առավոտյան ես ու բարեկամս դուրս եկանք տանից և ուղղություն վերցրեցինք դեպի Մեմֆսի փարավոնյան պալատ: Բարեկամս, որ հասցրել էր ինձ հանդերձավորել կրետցու պես, առիթի դեպքում ներկայացնում էր ինձ որպես իր անձնական թիկնապահ:
Մինչ ես սպասում էի Մենեսին, գլխումս պտտվում էին ամենատարբեր մտքեր: Ի՞նչ վիճակում թողեցի ես եբրայներին և արդո՞ք Մալկուն կարողացավ հաջողությամբ կատարել այն դերը, որը ես նրա համար պատրաստեցի այդքան մեծ ջանքերի գնով: Եթե Մալկուն չէր գործել կամ էլ, որ ավելի վատ էր, նրա հարցով ես սխալվել էի, ապա եբրայները իսկական մի թաքնված դաշույն կդառնան Հայկի որդիների համար, որոնք մարտի վճռական պահին մահացու հարված կհասցնեն նրանց ուղիղ հենց սրտին: Ինձ անհանգստացնում էր նաև մեկ ուրիշ բան: Այն, որ Շամին կարող էր լինել Մեմֆիսում, բացառել չէր կարելի, բայց ի՞նչ վիճակում է նա և արդյո՞ք Լուլին հասցրել է զգուշացնել Մենեսին Աբրահամի սկսած խորամանկ խաղի մասին: Բարեկամիս այդ ամենի մասին ես հարցնել որևէ կերպ բնականաբար չէի կարող, իսկ անակնկալ հանդիպումն էլ Շամիին կարող էր խառնել իմ բոլոր ծրագրերը: Ես որևէ տեղեկություն չունեի ծավալվող իրադարձությունների մասին, իսկ ավելորդ հարցուփորձն էլ կարող էր կասկածներ առաջացնել: Ողջ հույսս Մալկուն էր ու մեկ էլ այն, որ Հայոմարտն ու Սասունը խոհեմ կգտնվեն և նուբ կգործեն:
Մենեսը բավականին երկար ժամանակով կորավ փարավոնի խորհրդակցական սենյակում, իսկ երբ այնտեղից դուրս եկավ, մարտական շեփորները ողջ քաղաքով մեկ ավետեցին փարավոնի կողմից արշավանքին միանալու մասին:
- Ահա, կարծես թե սկսվեց,- ասաց Մենեսը, երբ, ընթանալով փարավոնի փքուն շքախմբի կազմում, մենք դուրս եկանք Մեմֆիսից:
- Հը,- դիտավորյալ հորանջելով, հարցրեցի ես,- ի՞նչ որոշեցիք, ասա, մի երկու բառով հայտնեմ մերոնց էլի,- փորձեցի բարեկամիս վերադարձնել տարիներ առաջ ասած իր կատակը:
- Հետո կերևա,- ծիծաղեց Մենեսը,- այ դու անիծված, որ խոսքերս չվերադարձնեիր, չէր լինի, չէ՞:
- Չէ,- ծիծաղեցի ես,- այսպես ավելի հետաքրքիր է:
- Մեր որոշածը մի քանի օրից կերևա, Հայկ, բայց չեմ թաքցնի քեզնից, որ Եգիպտոսին այս անգամ սպասում է ամենավճռական ճակատամարտերից մեկը, որը երբևէ նա տեսել է…
Ամեն անգամ, երբ խոսք էր գնում առաջիկա պատերազմի մասին, ես անհարմարության զգացում էի ունենում ու դրա համար էլ ասելու բան առանձնապես չգտա…
Մենք անշեղորեն շարժվում էինք դեպի հյուսիս-արևմուտք և օրվա վերջում հանգիստ վերցրեցինք Գիզայի բուրգերի շրջակայքում:
- Ի դեպ, Հայկ, դու պետք է զգույշ լինես,- հանկարծ ասաց Մենեսը, երբ մենք նստել էինք բուրգի հովի տակ,- ես վատ նորություն ունեմ քեզ հայտնելու:
- Ի՞նչ է եղել-, տեղումս ուղղվեցի ես:
- Շամին փարավոնի հարեմում է, անիծյալ լինի դա,- ասաց Մենեսը ու ինձ նայեց:
- Գրո՜ղը տանի, այստեղ միայն դա էր պակաս,- անկեղծորեն զարմացա ես,- դա՞ որտեղից հայտնվեց:
- Այնտեղից, Հայկ, այնտեղից,- անորոշ ձեռքը թափ տվեց բարեկամս,- Շամին հայտնվեց այնտեղից, որտեղից հայտնվում են բոլոր գեղեցիկ կանայք ու… Մերնեֆերին հիմա ուրիշ ոչ մեկի մասին նույնիսկ լսել էլ չի ուզում:
- Շամին քեզ ո՞նց է վերաբերվում,- տակից նայելով Մենեսին, հարցրեցի ես:
- Սովորական, Հայկ, սկզբում փորձեց ինձ մեկուսացնել, բայց հետո կարծես թե փոխեց մտադրությունը և հիմա ինձ հանդիպելիս նա երբեմն նույնիսկ ժպտում էլ է: Բայց դե ես ես եմ, Հայկ, այս երկրում ինձ հետ այդքան էլ հեշտ չէ, իսկ այ դու,- Մենեսը գլուխն օրորեց ու շարունակեց,- դու աշխատիր Շամիի ձեռքը չընկնել, չի խնայի, հաստատ բան եմ ասում:
- Մենես,- հարցրեցի բարեկամիս,- չես կարծո՞ւմ, որ այս խառը վիճակում Շամին ձեր երկրին կարող է վնաս տալ…
- … ու օգուտ տալ ձե՞ր երկրին,- ծիծաղեց Մենեսը,- ոչ, չեմ կարծում: Վատ թե լավ, բայց նա հիմա տիրուհի է, իսկ եթե հանկարծ դուք եկաք, նա ամեն ինչ կկորցնի: Դրա համար էլ առայժմ ես իրեն ձեռք չեմ տալիս, թող մի այս ամենը վերջանա, այն ժամանակ ես անձամբ ինքս Շամիով կզբաղվեմ,- կարճ կապեց բարեկամս:
Ավելացնելու բան իրոք որ չունեի: Չէր կարելի ասել և ոչ մի ավելորդ խոսք, որը կքանդեր իմ այսքան երկար ստեղծած ծրագիրը: Վերադարձանք փարավոնի շքախումբը և կրկին ճանապարհ ընկանք: Հաջորդ օրը երեկոյան մենք արդեն Ջարուի շրջակայքում կենտրոնացած Եգիպտոսի բանակում էինք: Զարմանալի էր, բայց արիական բանակը վերջին օրերին գործնականում դադարեցրել էր առաջխաղացումը և այժմ գտնվում էր մեզնից դեռևս բավականին հեռու` երկու օր անցման հեռավորության վրա:
Վերջին խմբագրող՝ Lion: 20.09.2011, 08:02:
Համեցեք իմ ֆորում
Միայն արժանապատվություն ունեցողը կարող է գնահատել դա և իր, և ուրիշների մոտ:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ