Դեմոկրատիա

[Հայկօ]

Բանն այն է, որ իմ պահաջները առանձնապես կապ չունեն երկրի ղեկավարության հետ: Հարկերը ~20% ոնց որ թե նորմալ թիվ է, աշխատավարձս իրենց հետ ոչ մի կապ չունի: Փոխարենը կան շատ ավելի կարևոր ու նուրբ հարցեր, որոնք պետք է լուծեն երկրի ղեկավարները: Ասենք, մի թեկնածուն ասում է, որ պետք է հարաբերությունները կարգավորել Թուրքիայի հետ, որ դա մեր շահերից է բխում, ապացույցներ է բերում, մյուսն էլ ասում է որ թուրքերը հանցագործ են, պետք է մինչև վերջ թշնամի մնալ, մեր հողերը հետ բերել, և այլն, նորից ապացույցներ է բերում: Իմ խելքն էլ չի հասնում, չգիտեմ, որն է ճիշտ ասում: Հիմա որի՞ն ընտրեմ:

Դե, դու էլի սկսեցիր իդեալականացնել: Միայն ուրախ եմ, որ քեզ ամեն ինչ բավարարում է, իրոք, սակայն համաձայնվիր, որ դա բնավ էլ հայաստանցիների մեծամասնությանը չի վերաբերվում: Շատ-շատերը կուզենային ինչ-որ բան փոխել, հստակ գիտակցում ու տեսնում են այն ճամփան, որը դեպի փոփոխությունն է տանում, սակայն ի վիճակի չեն դա իրականացնելու, քանի որ ձայնազուրկ են: Ասածս բազմաթիվ ոլորտների համար ճիշտ է՝ կրթություն, շուկայական հարաբերություններ, հարկային քաղաքականություն և այլն: Երկրորդ. հարցնում ես, թե ու՞մ ընտրես, եթե չգիտես: Պատասխանում եմ՝ մի՛ ընտրիր: Դեմոկրատիան ընտրելու հնարավորություն՝ իրավունք է տալիս, ոչ թե ընտրության պարտադրանք: Գումարած սրան՝ ոչ դեմոկրատական հասարակարգում դու այսպես թե այնպես այդ ընտրելու հնարավորությունը չէիր ունենալու. ուրեմն ի՞նչ, սա նշանակում է, որ, ասենք, տոտալիտարիզմը դեմոկրատիայից լա՞վն է, որովհետև մարդկանցից խլում է ընտրության իրավունքը: Իհարկե ոչ:

[Հայկօ]

Դա ես եմ, որ ընդունում եմ որ խելքս չի հասնում: Լիքը մարդ համոզված է, որ ինքն ամեն ինչ գիտի և կգնա և սխալ կընտրի:

Փակ շրջան է ստացվում: Եթե դու չգիտես, թե որն է ճիշտը, ինչպե՞ս կարող ես համոզված լինել, որ «լիքը մարդկանց» ընտրածն է սխալը: Եվ եթե, այնուամենայնիվ, դու ինչ-որ բան ճիշտ ես համարում, ապա ինչու՞ չես ուզում «տեր կանգնես» այդ ճշտին՝ թեկուզ ընտրությունների միջոցով:

[Լ.յ.ո.վ.]

Կարծում եմ հարցումը ուղղման կարիք ունի…
Ինձ համար "Արդյո՞ք ժողովուրդը պետք է իրավունք ունենա ինչ-որ բան որոշելու" հարցադրումը այդքան էլ հասկանալի չէ, որորվհետև կարծում եմ, որ ամենադաժան ու ժողովրդի կարծիքը առհամարող ռեժիմի դեպքում անգամ ժողովոււրդը, այնուամենայնիվ, ինչ-որ բան որոշում է

[Բիձա]

Աչքկիս 20րդ դարի ամենատգետ քաղաքական գործիչ Չերչիլի գրքերն ու մտքերն են ցիտվում։

Պետք չի նույնացնել ժամանակակից պառլամենտական կառավարման համակարգը որ ստեղծվել է Անգլիայում, ժողովրդավարության հետ որ գոյություն է ունեցել շատ ավելի վաղ ժամանակներում, անգամ փարավոնների ժամանակ, երբ երկրի պահուստներից լրացուցիչ ծախսեր անելու համար հարցում էր արվում ժողովրդի բոլոր շերտերից և քրմերը և բանվորները և նույնիսկ ստրուկներից ներկայացուցիչներ էին ընտրում ու նրանց բոլորի համաձայնության դեպքում կարելի էր պահուստներից առօրյայի կամ հեն փարավոնի ամպագոռգոռ նոր պլանների համար ծախսեր անել։

Ժողովրդավարության էությունը հասարակության. մարդկանց որոշակի խմբին պատկանող ռեսուրսների, ունեցվածքի ու նպատակների, ծախսերի համատեղ տնօրինումն է, որ անկասկած գոյություն է ունեցել Անգլիա պետության ստեղծվելուց շատ տարիներ առաջ....

Դեմոկրատիան մարդկանց խմբերին պատկանող ռեսուրսների համատեղ տնօրինման հետ շատ հեռավոր կապ ունի:
Այն առաջին հերթին պետական կառավարման համակարգ է, ուր ընտրական մեխանիզմների միջոցով ձևավորվում է իշխանություն, ուր շատ թե քիչ հաշվառված են շահագռգիռ քաղաքական և հասարակական հիմնական սուբյեկտների շահերը: Ընտրություններից հետո ձևավորված իշխանությունը տնօրինում է ոչ թե խմբերի ունեցվածքը, այլ հարկերի միջոցով ձևավորում է դրամգլուխ, ընդհանուր պետական ծախսերի համար: Ընտրությունների արանքում իշխանությունը իրականում միայն մասնակիորեն է վերահսկելի:
Խոսքը գնում է ժամանակակից արևմտյան դեմոկրատական մոդելի մասին /ազատ շուկա, էգոցենտրիկ մոտիվացված հասարակություն, տեխնոլոգիական զարգացած արտադրահարաբերություններ, և այլ/: Իսկ թե ինչ կցկտուր տեղեկություններ կան ստրուկների իրավունքների մասին տեղյակ չեմ:
Իհարկե կարող ենք քննարկել մեզանում հենց հին Եգիպտական մոդելը մտցնելու հարցը, քանի որ էստեղ առկա են թե քրմերը, թե ստրուկները, թե վերակացունեը և թե փարավոնը:

[Marduk]

«Որոգայթ»-ի օրինակը շատ հզոր էր:
Այդ օրինակը ցույց է տալիս այսպես կոչված ժողովրդավարության ամենամեծ դեֆեկտը
Այն է որ այդ սիստեմը բացարձակ անպաշտպան է այն ուժերի ազդեցությունից որոնք էությամբ հակաժողովրդական են բայց օգտվում են ժողովրդավարության տված առավելություններում:

Տվյալ դեպքում Գողականությունը դեմ է դեմոկրատիային:
Բայց դեմոկրատիայի օրոք գողականությունը փայլուն հնարավորություն է ստացել ինքնագովազդվելու ու ինքնատարածվելու որը լրիվ անհնար կլիներ մի քիչ կարգ ու կանոն ունեցող երկրում:

Փաստորեն մասսաների մտածողությունը դառնում է գողական մեծամասսամբ ու գողականները հենվելով մասսաների վրա դառնում են իշխանություն հենց քվեարկության միջոցով:

Ու այդտեղ սկսվում է դեմոկրատների լաց ու կոցը... դե եկան մեզ ծեծեցին , վախեցրին կաշառեցին ...
Է հա ծեծեցին որովհետև արդեն քո ժողովրդին իջեցրել էին էն մակարդակին որ դա նորմալ է ընկալվում: Մի քիչ էլ կիջեցնեն արդեն սպանությունն էլ նորմալ կհամարվի: Ապե տեսաք ինչ դուխով տղերք էին, տեղում գյուլեցին էդ հավայի դեմոկրատներին: Ապ դե քիլլեր տղերք են..:

հ.գ. Մի հատ զավեշտալի բան պատմեմ: Մի անգամ ազգականիս տանն էի: Ընկերն էր եկել Ռուսաստանից, խոպանից: Տյումենից ու ազգականիս համոզում էր որ հետը գնա խոպան: Որպես լավ գործի փաստարկ ասում էր: Ախպեր ջան գիտես ինչ հարուստ մարդկանց մոտ եմ աշխատում: Քիլլեր մարդիկ , եքա բիզնես ունեն , կարելի է լավ ռեմոնտի գործեր անել....

Դուք էլ ասում եք դեմոկրատիա

[Ambrosine]

նախ՝ կներեք, եթե մեծամտություն համարվի, բայց ես կողմ չեմ դեմոկրատիայի հայերեն տարբերակի տարածված ձևին, այն է՝ ժողովրդավարություն: Չհասկացող մարդիկ դա մեկնում են՝ որպես ժողովրդին վարել, ժողովրդին շահագործել... ճիշտը, ըստ իս, ժողովրդաիշխանություն եզրույթն է, որը նաև թարգմանաբար է ճիշտ. դեմոս՝ ժողովուրդ, կրատոս՝ իշխանություն

Օրինակ, ի՞նչ կարծիքի եք "Որոգայթ" հեռուստասերիալի մասին: Եթե ես հնարարություն ունենայի, այն կարգելեի: Քանի որ սխալ արժեքներ է ձևավորում դեռևս չկայացած մարդկանց մեջ, ազդում է նրանց աշխարհայացքի վրա: Երեխաները նայում են, ուզում են իրենք էլ "բարի գողական" դառնալ:
Դեմոկրատիայի պայմաններում դա երբեք չես արգելի, քանի որ ժողովրդի մեծամասնությունը այդ արգելքին դեմ կլինի:

արգելված պտուղը քաղցր է լինում դեմոկրատիայի պայմաններում նաև կքննադատվեր այդ գողական աշխարհը, ու առողջ, դիպուկ քննադատության պայմաններում նման ֆիլմերը ժողովրդականություն չէին ունենա

Քվեարկում եմ ոչ, որովհետև ժողովրդի ամեն մեկի IQ -ն որ գումարենք իրար ու բաժանենք քանակի վրա ահավոր փոքր թիվ կստացվի:
Ամեն ինչ պետք է որոշեն խելոք մարդիկ, որոնք կգործեն ժողովրդի շահերից ելնելով:
Վստահ չեմ որ կոնկրետ մեր հասարակությունը գիտի, թե իրան ինչ է պետք: Հնարավոր է որ մի որոշակի փոքր զանգված ամեն ինչ գիտակցում է ու գիտի ինչ է պետք անել, բայց ընդհանուր վերցրած ամեն ինչ այլ է:

Էլմո ջան, եթե հասարակությունը չգիտի, ապա դժվար թե կարողանա ճիշտ ընտրել իր <<խելոքներին>> քո ասած ռեժիմը Պլատոնի առաջարկածն է, որ երկիրը պետք է կառավարեն փիլիսոփաները... բայց այդ նույն դեպքում ոտնահարվում են մյուսների իրավունքները: Բոլոր մարդիկ հավասար են ու ունեն նույնատիպ իրավունքներ ու պարտականություններ /իհարկե պաշտոնների հետ կապված հարցերը այլ են, բայց եթե այդ հարցն էլ դիտարկենք, ապա կարելի է ասել հետևյալը՝ մարդիկ ընտրություների միջոցով իշխանության են բերում որոշ մարդկանց՝ նրանց զիջելով իրենց իրավունքների մի մասը, փոխարենը վերջիններս պարտավոր են ապահովել սոցիալական անվտանգությունն ու հասարակական կարգը../

Ժողովրդավարության հետ ամենաուղղակի կապ ունի: Պոռնոգրաֆիա ցույց չեն տալիս, որովհետև ժողովրդի մեծ մասը կողմ է այդ արգելքին: "Որոգայթի" դեպքում դեմ կլինի:

Ժողովրդավարության շնորհիվ է, որ այսօր Ամերիկայում մարդիկ "Բիգ Մաք" են ուտում և "Կոկա-կոլա" են խմում ու ոչ մի կերպ դրա դեմը չես առնի:

Կոկա-կոլան իհարկե թեմայից դուրս է, բայց ասեմ, որ իրականում Կոկա-կոլան բնական հումքից է պատրաստված. Թուրքիայի ազգային անվտանգության պահանջով գաղտնազերծվել է Կոկա-կոլայի <<բաղադրատոմսը>>

Ձեր դեմոսին ճանաչելով, լրիվ դեմ եմ դեմոկրատիային: Իմ համար իդեալական տարբերակ է անարխիան, բայց տիմոկրատիան էլ վատ չի (իմ համար վատ է՝ գոնե մյուսների համար էլ վատ լինի):

համաձայն եմ անարխիային, միայն թե անարխիստը լինի իմ նման

Եթե աբստրակտանանք այդ օրինակից, և խոսենք ընդհանուր (որը մասնավորապես կիրառելի է օրինակիս վրա), ապա դեմոկրատիայի բացասական կողմն այն է, որ մարդուն հնարավորություն է ընձեռվում որոշումներ կայացնել այնպիսի հարցերում, որոնցում նրա խելքը չի հասնում: Ես առանձնապես քաղաքականությամբ չեմ հետաքրքրվում (այստեղ եթե ինչ-որ գրառումներ եմ անում, ապա զուտ "սիրողական" մակարդակով): Հիմա ինչու՞ եք ինձնից և ինձ նման մարդկանցից պահանջում երկրի ղեկավար ընտրել: Ես չգիտեմ, ու չեմ էլ ուզում գիտենալ Սերժն է լավը, Լևոնը, թե Կարապետիչը: Ես ծրագրավորող եմ ու ուզում եմ իմ գործն անել: Իսկ իրենք թող իրար մեջ որոշեն թե իրենցից ով է ավելի արժանի երկրի ղեկավարի պաշտոնին:

Դա ես եմ, որ ընդունում եմ որ խելքս չի հասնում: Լիքը մարդ համոզված է, որ ինքն ամեն ինչ գիտի և կգնա և սխալ կընտրի:

ահա, դու ինքդ քո ընտրությունը ունես, հասկանում ես? դա էլ դեմոկրատիայի նշույլ է, իսկ կարող էր այսպես լինել հրամանը՝ ով չմասնակցի ընտրություններին, մահու արժանի է /Համմուրապիի պես էլի/... թող մի անգամ սխալ ընտրի, սխալի հետևանքները կզգա մաշկի վրա, հաջորդ անգամ չի ընտրի... մեր երկրի պարագայում դա չի ստացվում, որովհետև դեմոկրատիա չէ

[Rammer]

«Որոգայթ»-ի օրինակը շատ հզոր էր:
Այդ օրինակը ցույց է տալիս այսպես կոչված ժողովրդավարության ամենամեծ դեֆեկտը
Այն է որ այդ սիստեմը բացարձակ անպաշտպան է այն ուժերի ազդեցությունից որոնք էությամբ հակաժողովրդական են բայց օգտվում են ժողովրդավարության տված առավելություններում:

Տվյալ դեպքում Գողականությունը դեմ է դեմոկրատիային:
Բայց դեմոկրատիայի օրոք գողականությունը փայլուն հնարավորություն է ստացել ինքնագովազդվելու ու ինքնատարածվելու որը լրիվ անհնար կլիներ մի քիչ կարգ ու կանոն ունեցող երկրում:

Փաստորեն մասսաների մտածողությունը դառնում է գողական մեծամասսամբ ու գողականները հենվելով մասսաների վրա դառնում են իշխանություն հենց քվեարկության միջոցով:

Ու այդտեղ սկսվում է դեմոկրատների լաց ու կոցը... դե եկան մեզ ծեծեցին , վախեցրին կաշառեցին ...
Է հա ծեծեցին որովհետև արդեն քո ժողովրդին իջեցրել էին էն մակարդակին որ դա նորմալ է ընկալվում: Մի քիչ էլ կիջեցնեն արդեն սպանությունն էլ նորմալ կհամարվի: Ապե տեսաք ինչ դուխով տղերք էին, տեղում գյուլեցին էդ հավայի դեմոկրատներին: Ապ դե քիլլեր տղերք են..:

հ.գ. Մի հատ զավեշտալի բան պատմեմ: Մի անգամ ազգականիս տանն էի: Ընկերն էր եկել Ռուսաստանից, խոպանից: Տյումենից ու ազգականիս համոզում էր որ հետը գնա խոպան: Որպես լավ գործի փաստարկ ասում էր: Ախպեր ջան գիտես ինչ հարուստ մարդկանց մոտ եմ աշխատում: Քիլլեր մարդիկ , եքա բիզնես ունեն , կարելի է լավ ռեմոնտի գործեր անել....

Դուք էլ ասում եք դեմոկրատիա

Նման հիմնավոր, խորը և կշռադաված հակափաստարկ հնարավոր չէր բերել...Միայն մի բան լրացնեմ...
Մեր հարևանը ընենց լավ սեմուշկայա ժարիտ անում, շատ համովա...Իսկ դուք ասում եք դեմոկրտիա...

[One_Way_Ticket]

Փակ շրջան է ստացվում: Եթե դու չգիտես, թե որն է ճիշտը, ինչպե՞ս կարող ես համոզված լինել, որ «լիքը մարդկանց» ընտրածն է սխալը:

Իսկ ինչ, կարող է՞ այդպես չէ: Մարդը, ում հետաքրքրությունները սահմանափակվում են բջջայինի կամերայի մեգապիքսելներով, ցիռկի դիմաց հերթապահող աղջիկներով և "Ավշար" օղիով, կարող է երկրի ղեկավար ընտրե՞լ: Այդպիսի մարդիկ Հայաստանում զգալի տոկոս են կազմում: Դու մի դատիր քեզանով, քո շրջապատով, ակումբով:

[Հայկօ]

Իսկ ինչ, կարող է՞ այդպես չէ: Մարդը, ում հետաքրքրությունները սահմանափակվում են բջջայինի կամերայի մեգապիքսելներով, ցիռկի դիմաց հերթապահող աղջիկներով և "Ավշար" օղիով, կարող է երկրի ղեկավար ընտրե՞լ: Այդպիսի մարդիկ Հայաստանում զգալի տոկոս են կազմում: Դու մի դատիր քեզանով, քո շրջապատով, ակումբով:

Վերջին նախագահական ընտրությունների ժամանակ, օրինակ, ընդդիմությանը ձայն տվողների շարքերում կային ամենատարբեր խավերի, հասարակական դիրքի, ինտելեկտի մարդիկ, որոնք, այնուամենայնիվ, անկախ իրենց տարբերություններից, քվեարկեցին հօգուտ մեկ մարդու: Քվեարկողների մեջ շատ էին նաև այնպիսի մարդիկ, որոնց հետաքրքրությունների շրջանակը սահմանափակվում է (առաջին հայացքից) քո նշածներով (խոստովանեմ, որ սկզբում սա ինձ էլ էր զարմացնում): Իշխանամետներն էլ են տարբեր մարդիկ, ու բնավ էլ ոչ բոլորը շահ կամ կախում ունեն այս իշխանություններից: Ասածս ինչ է. ոչ մի բան բացարձակացնել չի կարելի: Հայաստանում, համենայն դեպս, անիմաստ՝ չհասկանալով ընտրող չկա. այդպիսի մարդիկ ուղղակի թքած ունեն ընտրությունների վրա և ընտրություններին չեն մասնակցում. իսկ քվեարկողների մեծագույն մասը հստակ գիտակցում է՝ ինչու է գնում ընտրություններին, ում պիտի ձայնը տա: Դեմակրատ հասարակարգի դեպքում հենց ընտրություններին մասնակցողների ձայնն է վճռորոշ լինում (իսկ այստեղ խոստովանիր, որ ապաքաղաքականացվածները, չհասկացողները, «Ավշարով» հետաքրքրվողները և այլ նման մարդիկ ընտրություններին ուղղակի չեն գնում): Ես, համենայն դեպս, հենց այնպես՝ «զա կայֆ» ընտող չգիտեմ:

Քեզ մի հարց տամ. դու հիմա կո՞ղմ ես, թե՞ դեմ դեմոկրատիային՝ որպես հասարակության մոդել:

[One_Way_Ticket]

Այս հարցն արդեն շոշափվել է այլ թեմաներից մեկում: Հասարակությունից է կախված: Հայաստանի դեպքում ես կարծում եմ, որ այն չի աշխատի, եթե նույնիսկ ինչ որ հրաշքով դեմոկրատիա հաստատվի, դա միևնույնն է երկար չի տևի, աստիճանաբար ամեն ինչ իր տեղը կընկնի: Ռուսաստանում այդպես էլ եղավ, Ելցինի ժամանակ իբր թե դեմոկրատիա էր, սակայն այն երկար կյանք չունեցավ: Ընդհանրապես, իմ կարծիքով դեմոկրատիան լավ աշխատում է բութ ժողովուրդների վրա: Մարդը եթե բութ է, ապա վախենում է օրենքը խախտել, իսկ հայը մի ձև կգտնի այն շրջանցելու: Հիշում եմ, դպրոցականների ծրագրավորման համաշխարհային օլիմպիադաներին միշտ լավ արդյունքներ էր ցույց տալիս արևելքի ժողովուրդը (պայմանականորեն արևելյան Եվրոպային էլ եմ արևելքի մեջ գցում), իսկ Ֆրանսիա, Գերմանիա, զրո էին: Կարծում ես պատահակա՞ն է: Ես այդպես չեմ կարծում:

Իսկ վերադառնալով ընտրազանգվածին` ես չէի էլ ասում, թե մարդիկ առանց հասկանալու են ընտրում: Հարցն այն է` լավ են հասկանում թե ոչ:

[dvgray]

Ընդհանրապես, իմ կարծիքով դեմոկրատիան լավ աշխատում է բութ ժողովուրդների վրա: Մարդը եթե բութ է, ապա վախենում է օրենքը խախտել, իսկ հայը մի ձև կգտնի այն շրջանցելու:

դուրս է գալիս, որ այն հայերը, որոնք ապրում են Եվրոպայում ու Հյուսիսային Ամերիկայում, նրանք մեծամասամբ բութ են. իսկ երբ այդ հայերը Հայաստանում են, շուստրի են ու խելոք հա՞

[Marduk]

Նման հիմնավոր, խորը և կշռադաված հակափաստարկ հնարավոր չէր բերել...Միայն մի բան լրացնեմ...
Մեր հարևանը ընենց լավ սեմուշկայա ժարիտ անում, շատ համովա...Իսկ դուք ասում եք դեմոկրտիա...

Գրառման կոնտեքստից պետք է որ հասկանաիր ասածիս իմաստը: Բայց դե քեզ չհասկանալու տեղ դրեցիր որովհետև ըստ երևույթին հակափաստարկ չգտար:
Իմ բերած օրինակում ուզում եմ ցույց տալ թե ինչպիսի կատեգորիաներով են մարդիկ մտածում:

Կան մարդիկ որոնց համար արդեն քիլլերի մոտ ռեմոնտ անելը պռեստիժ է, ու այդ մարդը վաղը մյուս օրը ընտրության ժամանակ սիմպատիա կունենա քիլլեր թեկնածուի նկատմամբ այլ ոչ թե մի դեմոկրատ փիլիսոփայի:

[ministr]

Քվեարկել եմ այո, ենթադրելով այն, որ ժողովուրդը իրավունք պետք է ունենա ինչ որ բան որոշելու ընտրությունների միջոցով: Դեմոկրատիա - ժողովրդի իշխանություն, դա ինքը անարխիանա: Պետքա լինի օրենքի դիկտատուրա, ու օրենքի առաջ լինեն պատասխանատու մեծից փոքր: Ժողովուրդը մաքսիմում որ կարող ա անի, դա ընտրությունների միջոցով ազդի ընդունվելիք օրենքների և դրանց կիրարկման վրա: Սաղ կինոն էսա: Իսկ էդ մեծ մեծ բաներից խոսալը, հայ դեմոկրատական արժեքներ հայ արևմտյան արժեքներ, հայ դես հայ դեն , էդ ուղղակի դիվանագիտական զենքեր են, որ ժամանակ առ ժամանակ գերտերությունները կիրառում են չմո երկրների նկատմամբ:

[Լեռնցի]

Հարգելիներս, դեմոկրատ պետությունում մարդկանց թվում է թե ապրում են երջանիկ, “ազատ” ևայլն: Բայց այդպիսի պետությունները շատ ավելի անկայուն են և հարմար չեն ներկայիս դարին, քանզի այսօր ինֆորմացիոն հոսքը քանդուքարան կանի ցանկացած դեմոկրատ պետության: Ասեմ ինչու:
Նախ ասեմ, որ ներկայիս դեմոկրատիան այնքան էլ դեմոկրատիա չէ: Oրինակ:Ժողովուրդին ասում են, որ իրենք ինչ հաղորդում ուզեն պիտի նայեն, ասենք որ լուրերը ուզեն պիտի նաեն և այլն…ու ժողովուրդը կարծում է թե իր ցանկությամբ ինքն է ընտրում իր նախընտրած հաղորդումները:
Բայց սպասեք, չէ որ մարդն ընտրում է հաղորդումնեը այն ցանկից, որը նրան առաջարկում են: Իսկ առաջարկվող հաղորդումները կարող են ծառայել որևէ նպատակի: Այդ նպատակի մասին դեմոկրատ մարդը չգիտի, բայց արդյունքում նա կատարում է այնպես, ինչպես որ ենթադրում է ընդհանուր ինֆորմացիայի աղբյուրը: Սա անտեսանելի անազատություն է: Երբ որ քո վրա տեսնալելի ճնշում են գործադրում, այն նկատվում է: Բայց երբ այն անտեսանելի է…
Նման է այն հոգեկան հիվանդին, որը գտնվում է իր հիվանդասենյակում, բայց իր կարծիքով, ինքն ապրում է Հրատ մոլորակի վրա, և ամեն օր այցելում է Երկիր մոլորակ, իր մայրիկին տեսակցության:
Այո, դեմոկրատ Երկրի քաղաքացիներին ես համեմատում եմ այդ հոգեկան հիվանդի հետ:
Այսպիսի մի բան էլ… մարդը նստում է կարուսել: Կարուսելը շատ հարմար է նրան և նա իրեն լավ է զգում: Կարուսելը պտտում է իրեն ու իր կյանքը… նա միշտ վճարում է այդ կարուսելին: Մի օր կարուսել նստածներից մեկն ընկնում է ներքև, և տեսնում, որ իսկական կյանքը դա չէ, կան այլ կարուսելներ ևս… կա մի այլ աշխարհ, որն ավելի ճշմարիտ է և որն ընդգրկում է իր մեջ ապրելու իմաստը:
և ահա նա ցանկանում է դեմ կանգնել և կանչել իր ընկերներին, որ իջնեն այդ կարուսելից, բայց զուր… կարուսելների տերերը ավտովթար են կազմակերպում նրա դեմ, ասում այլ լակոտ, խի ես մեր բիզնեսին խփում, մարդիկ իրենց համար ազատ ապրում են էլի…
Մի հագնամանք ևս… ենթադրենք Հայաստանը: Որոշ ուժեր ցանկանում են պառակտել մեր ժողովուրդին: Թուլացնել մեր երկիրը: Գալիս են Սյունիք, ու սկսում սյունեցիների մեջ արթնացնել այն զգացումները, որ մենք իրավունք ունենք անկախ լինելու, մենք որոշելու թե ինչ ենք ուզում և ինչ չենք ուզում և այլ հիմարություններ… որոշ ապուշներ լսում են, և սկսում են կազմակերպել շարժում: Մի քանի տարի հետո ծայր է առնում հեղափոխություն: Արտասահմանյան մամուլը գրում է… ՀՀ-ում չկա ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ, այնտեղ ոտնահարում են մարդու իրավունքները, քանի որ ժողովուրդն ինքնորոշման իրավունք ունի… Սյունեցիները պետք է անկախանան:
Դե հիմա նաեք ինչ է կատարվում Չինաստանում: Բոլորիդ համար էլ պարզ է, թե ինչ մեծ խնդիր է Չինաստանն այսօր աշխարհում: ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ…
ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ… Հարավսլավիան… ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ… ՎՐԱՍՏԱՆ… ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ… էս ա Ձեր դեմոկրատիան… ոնց ուզեն, կարան դեմոկրատ հասարակությանը պառակտեն, դժվարը մի քանի ակտիվիստի ուղեղը լվանան: Իսկ եթե ճիշտ է դեմոկրատիան… ուրեմն… պիտի էդ ապուշ մարդկանց ձայնը լսելի դարձնեն…
Հիմա ասենք Լևոնը… ժողովուրդ ջան, կույր լինել պետք չի, դուք լավ գիտեք, որ Լևոնին չստարողները 3 անգամ ավելի շատ են քան սատարողները: Բայց արի ու տես, որ Ձեզ թվում է դուք շատ եք, ու պիտի փոխեք մեր Երկիրը նենց, ոնց դուք եք ուզում… ու խնդրեմ… պառակտում…
Հիմա Ձեր ուղեղն են մցրել ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱՆ … հեյդա առաջ… տարան տվին էն 10 հոգուն սպանին… էս ա …
Աղանդները հազար ու մի… որ ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱՆ է թույլ տալիս… … ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ
Իսկ էն ՔԱՂԱՔԱԿԻՐԹ աշխարհը, որ այսօր համարում եք շատերդ, ու ընդունում եք ՔԱՂԱՔԱԿԻՐԹ, դեռևս չի ճանաչել ՀԱՅՈՑ ՄԵԾ ԵՂԵՌՆԸ… ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ
Ինչ սրիկայություն կա էս աշխարհում, ԷԴ ՔԱՂԱՔԿԻՐԹ ԱՇԽԱՐՀՆ Է ԾՆՈՒՄ ՈՒ ՀՈՎԱՆԱՎՈՐՈՒՄ… հետևից էլ ԳՈՌՈՒՄ…. ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ…
Չի կարելի ժողովուրդ ջան…. Աչքներդ բացեք… եկեք մի բան մտածենք … նենց որ մերը լինի ու մեր համար լինի,… ու խոցելի չլինի… թե չէ ես չեմ ցանկանում իմ սերունդներին տեսնել հոգեկան հիվանդի դերում:
Կարող ենք վերցնել Ձեր նշածների ամեն լավը… ու կառուցենք մերը…
Բայց հավատացեք, որ Հայաստան չի մտնելու էդ դեմոկրատիան… ու ավելի լավ է Ձեր ներուժը ավելի օգտակար բանի վրա ծախսեք, որովհետև դեմոկրատիան ինքնակործանվող հասարակարգ է………..
ՇՆՈՐՀԱԿԱԼՈՒԹՅՈՒՆ

[One_Way_Ticket]

դուրս է գալիս, որ այն հայերը, որոնք ապրում են Եվրոպայում ու Հյուսիսային Ամերիկայում, նրանք մեծամասամբ բութ են. իսկ երբ այդ հայերը Հայաստանում են, շուստրի են ու խելոք հա՞

Դե հա, մի քանի սերունդ հետո հայերն էլ են կամաց-կամաց բթանում այդ շրջապատում: Ընդհանրապես հայերը ունիկալ հատկություն ունեն շատ արագ ընդօրինակել ուրիշ ազգերի հատկանիշները: Իսկ այն, որ եվրոպացիների ուղեղը ճկուն չէ, պարզից էլ պարզ է: Ամերիկացիներինը առավել ևս: Թեմաներից մեկում գրել եմ, այստեղ էլ գրեմ: Ամերիկայում 2 տեղ տեսել եմ լվացվելու ալգորիթմը, մի ամբողջ A4 թղթի վրա, մոտավորապես այսպիսի բովանդակությամբ:

Քայլ առաջին. բացել ծորակը:
Քայլ երկրորդ. ձեռքերը տրորել ջրի տակ:
Քայլ երրորդ. սրբել ձեռքերը:
Անհրաժեշտության դեպքում կրկնել երկրորդ և երրորդ քայլերը:

Բոլոր քայլերն ուղեկցվում էին իլլյուստրացիաներով:

Դե հիմա ասա, եթե այդ ժողովուրդը բութ չէ, ու՞մ համար են այդ թղթերը փակցրել: