Amina-ի խոսքերից
Բողոքական եկեղեցիները նախնտրում են ավելի բնական ու պարզ կերպով պաշտել Աստծուն , և այդ կերպը չի մերժում աստվածաշունչը այլ հակառակը(այս մասին շատ բան կա ասելու բայց առայժմ այսքանը):
Պարզը ո՞րն է՝ «թեթև ռոք»-ը շարականի փոխարե՞ն: Անգլերեն կազմած տեքստերը և դրանց թարգմանություննե՞րը: Այդ երբվանի՞ց մեզ համար «բնականը» դարձավ ռոքն ու փոփը՝ մի բան էլ որպես հոգևոր երաժշտություն: Դա էլ են մեզ համոզում դրսից, այն էլ նրանք, որ ոչ մի գաղափար չունեն շարականի ու տաղի, հայ հոգևոր երգի մասին /Կոմիտասի, Եկմալյանի, Նարեկացու, իրենց համար, երևի, բոլորը «կաթոլիկանման բաներ են»/:
Մեջբերել
Էջանիշներ