Հով ջան, ինձ «քո» տեսակետը ու «գաղափարները» վաղուց են ծանոթ, հեծանիվ չենք հայտնագործում: Հա՛, ես էն գլխից էլ, էն պահից սկսած որ ունակ էի քաղաքականության մեջ ինչ-որ բան հասկանալ Տեր-Պետրոսյանի գաղափարակիցն եմ եղել: Ի դեպ այդ գիտակցությունն իմ մոտ եղել է 96-ից շատ հետո: Մեծ է հավանականությունը, որ 96-ին եթե ես քաղաքականապես հասուն մարդ լինեի, ես Լևոնին դեմ կլինեի... շատ մեծ է: Սակայն այսօր 96-թ չէ: Այսօր 2008-ն է ու կա իրողություն, որից պետք է ազատվել, էս բլա-բլա, լյա-լյա, լյու-լյուները շատ ենք լսել;Մասսագետ-ի խոսքերից
Բազմիցս եմ բնութագրել ձեզ, հիմա կմեջբերեմ ձեր մասին ասածս մեկ այլ թեմայում, որը խիստ սազական է ու գրառմանդ որպես արձագանք պետք է.
Իսկ Լեոն, ում գրածով հիացար, անգամ մանկապարտեզի երեխային է հասկանալի որ այստեղ չէր փորձում ինչ-որ հարցի պատասխան գտնել (ինչպես և, վստահ եմ, դու, այս ոլորտում դու մենակ «ասող» ես ու երբեք «չլսող»), այլ միայն իր «պատկերացումները» շարունակաբար պնդող:Ընդհանրապես կսահմանեմ անձապաշտություն ու անձնատացություն հասկացություններ: Սրանցից մեկը այն է, երբ որ ինչ-որ անձի պաշտում ես, կուռք ես սարքում, հակառակ դեպքն է, երբ ատում ես, դարձնում քո իդեա ֆիքս թշնամին, նողկանքի առարկան: Սակայն իրականում սրանք լրիվ նույն երևույթն են:
Սրանք երկուսն էլ այն անձինք են, ովքեր ողջ պրագմատիկ դաշտը իսպառ բացառելով զբաղվում են կոնկրետ անձերի խնդիրներով, ամեն ինչ պայմանավորում այդ անձերի ով կամ ինչը լինելով, արած քայլերով, խարիզմայի առկայությամբ կամ բացակայությամբ, ժպիտի հաճելի կամ տհաճ լինելով: Սրանք քաղաքական դաշտը բաժանում են աստվածների ու սատանաների, իսպառ բացառելով խնդրի քննարկումը, դիտարկումը, տրամաբանությունը, վերլուծությունը, սառը հաշվարկները և այլն:
Չի կարող անձատյաց լինել այն անձը, ով չունի անձնապաշտության հակում և հակառակը: Ի պատիվ մեր շարժման պետք է ասեմ, որ թեև մեր շարքերում կան այսպիսի բնութագիրներ ունեցողներ, բայց մեծամասնությանը խորթ են այս հատկանիշները, նրանք շարժվում են զուտ վերլուծական, տրամաբանական, գաղափարական դաշտում:
Ինչ վերաբերվում է Վազգենի գաղափարական կողմնակիցներին, ապա հա՛, դրանք ներկայումս արտգործփոխնախարար Շավարշ Քոչարյանն ու վարչապետ Տիգրան Սարգսյանն են ու էլի շատերը, անգամ այսպես ասած Մանուկյանական վերնախավից, որ իրենց սկզբունքներին ու գաղափարներին դավաճանելով հիմա որ ծակում ասես չկան:
Իսկ ժողովրդի բացարձակ մեծամասնությունը՝ գաղափարական մեծամասնությունը, մեր հետ են Հով ջան, ինչքան էլ որ դա չուզեք:
Ու ի դեպ, ի տարբերություն 96-ի անգաղափարական ու արկածախնդիր պայքարի այստեղ զուտ գաղափարական ու տրամաբանված, հաշվարկված պայքար է: Մի համեմատիր, համեմատելի չեն
Մեջբերել
Էջանիշներ