Այո
Ոչ
Չգիտեմ
Ինքս էլ հոգնել եմ նավսելուց այս թեմայում, մանավանդ, որ միագամայն կիսում եմ այն գաղափարները, որոնց համար դուք (ընդմիշտ հասկացանք, որ դու ու եսը հավաքական խոսքեր են) գնում եք նստացույցի կամ հանրահավաքի:
Երբ Հայաստանում հաստատվի համեմատաբար ազնիվ իշխանություն, կցնծամ, թե ձեր ջանքերով կլինի՝ շնորհակալություն կհայտնեմ, ու հաստատ արցունք չեմ թափի ՍՍ-ի հետևից: Իհարկե, ինձ դաժանորեն կհիշեցնեք՝ բա որ ասում էինք, բա տեսա՞ր, բա դու ասում էիր...ոչինչ- ասեք: Թող դուք ճիշտ լինեք: Կարող է այնքան պառավ լինեմ, որ չագուչը գլխիս ռիսկ չանեք խփեք, ի նա տոմ սպասիբո:
Ես կուզեյի միանալ ընդդիմությանը, բայց... Հավատացեք, իմ աշխարհարագրական հեռվությունը կապ չունի, քանի որ միջից էլ իմ պես մտածողներ կան: Կասեք՝ հեռվից նստած դատում ես, ինքս էլ այդպես կասեյի: Բայց երբեմն հեռվից ջերմորեն տառապած հայացքն առավելություններ ունի: Ամբողջական է երևում:...բայց տանել չեմ կարող ամպագոռ կոչերը, սիրղականությունն ու ցուցամոլությունն այդպիսի հարցերում: Իսկ դրանք առկա են:
Հանրահավաքները դադարեցին: Ինչու՞:
-Բովանդակությունը սպառվել էր, նորություն չկար հայտարարելու:
-Մարդկանց համբերությունն ու հետաքրքրվածությունը չէր գտնում բավարարվածություն: Եթե շարունակվեր՝ մարելու էր գալու ցանկությունն ընդմիշտ:
-ցուրտ էր: «Հաճելին օգտակարի հետ»-ը զիջում էր «անդուր ու անիմաստ»-ին:
Ճիշտ էր դադարը, ասում եք՝ ՀԱԿ-ը շարունակեց աշխատանքը, կազմակերպվեց, նոր ծրագրեր և այլն: Լավ, այդպես պիտի գործի ընդդիմությունը: Լավ, ժամանակն է հայտնել արված գործի մասին:
Վերականգնվում են հանրահավաքները: ԻՆՉՈՒ՞
-Ցույց տալու համար՝ մենք դեռ կանք, էս էլ մեր արած գործը (թերևս միակ հարգելի պատճառը)
-Ցույց տալու համար՝ թքած ունենք (մատենադարան և ոշշ մի ուրիշ տեղ, երեխայություն)
-գարուն է, հավես է հավաքվել
Լուրջ, ես չգիտեմ, որն է գերակշռում ոմանց ոգևորության մեջ: Առաջին պատճառի համար կարելի է կոմպրոմիսս գտնել, մյուսները՝ անհարգելի են:
Այստեղ մի սարկաստիկ առաջարկ եղավ (Չուկ չասես, չեմ հասկանում նրբությունները)
Իսկ ինչու՞ ոչ:Ինչու՞ լուրջ չվերաբերվել այդ տարբերակին: Մենակ թէ՝ զոռով լինի, ինադու: Դուք ուզում եք համեմատվել իշխանությա՞նը, անճկուն կոտոշությամբ: Գուցե՝ ցուցամոլությունի՞ց է կամ հարմարավետության ցանկությունից:
-Վտանգավոր է (միակ հարգելի պատճառը, լսել եմ, բայց համոզիչ չէ)
- ՀԱԿ-ի տրված ինֆորմացիան լավ տեղ չի հասնի (ամենակարևորն է, բայց ինչու՞ չի հասնի, մարդ չի գա, բա ու՞ր ա մարդկանց սկզբունքայնությունը)
- Ով զահլա ունի գնա հասնի ստադիոն, տրանսպորտ-բան...համ էլ լավ չի երևա քաղաքում, մարդ չի տեսնի
-Էն չոլում հանրահավաքից առաջ կամ հետո մի նստելու խոսելու տեղ չկա:
-Մեզ պալոժ չի ՆՐԱՆՑ ասածն անել:
Ասացեք խնդրում եմ՝ ԻՆՉՈՒ ոչ այնտեղ: Գոնե մեկ անգամ, դադարից հետո:
Միայն հակառակ հարցը չտաք՝ իսկ ինչու թույլ չեն տալիս Մատենադարանում: Գոնե այնքան խորամանկություն ունեն ՝ուրիշ բան առաջարկելու: Հարցս հասունացավ այն թեմայի համար՝ «Հարցեր ՀԱԿ-ին»:
Վերջին խմբագրող՝ Տատ: 14.02.2009, 20:32:
Լեո (15.02.2009)
Ճիշտ ես ասում ապեր, դու ավելի լավ է տունը մնաս…երկիրը հենց ընենց տեղը չի ապակայունանում… մի բան եղել է, չէ՞… կարող ա երջանիկ ապրում էիր մեկ էլ չգիտես որ տեղից "ապակայունացավ"
Սնայպերով մարդ գնդակահարեցին, ապեր էլ ո՞նց ասեն որ հասկանաս…սրանից պատկերավոր երևի մեկ էլ 15 թվին է եղել
Տա՛տ ջան, էն որ վտանգավոր ա, դա քեզ հավաստիացնում եմ..բոլորի աչքից հեռու ջարդելը ավելի հեշտ է...
Երկրորդ, որովհետև արդեն զզվացրել են...մենք ժողովուրդ ենք, հասկանում ե՞ս, շուն չեմ, «շվցնի», ասի՛ էնտեղ...չէ ստեղ. չէ էնտեղ...հոգնել ենք արդեն..մի անգամ զիջում ես, նստում են գլխիդ ու հենց ուսերիցդ են սնայպերով կրակում...
մի հատ հասարակ օրինակ բերե՞մ...վերջերս հյուսիսայինում բերետիկները էլի էկան ժողովրդին իրանց արևին վախացնելու..ուրեմն էկել են, ասում են. «Դավայծե ստուց»...նորից . «Մեր երկիրն ա, որտեղ կուզենք կկանգնենք, կքայլենք...»,,,էդ դեռ մի կողմ...մեկ էլ մամաս ասում ա. «լավ, թողե՛ք, ինձ պետք չի հրապարակ իջնել, իմ կանգառը հակառակ կողմում ա, ճանապարհ տվե՛ք, էդ կողմով գնամ», էդ անասուն բերետներից մեկը ասում ա. «չէ, ոնց ասում ենք, նենց»,,,
հասկանում ե՞ս, Տա՛տ...այ էս ա վիճակը....մենք էս երկրի խորթ զավակներն ե՞նք , թե ինչ...
Ուզում եմ Մատենադարանում, թո՛ղ հիմնավորեն, թե ինչու չեն արտոնում...թո՛ղ հիմնավորեն...վե՛րջ...
զզվացրել են արդեն...
Բայց ևս մեկ անգամ կրկնեմ...ջարդելը դինամոյում, բոլորի աչքից հեռու ավելի հեշտ ա...սկի «ինձ ընկերուհուս պատուհանի տակ, որ ջարդում էին, ընկերուհիս էդ ժամանակ հայլուր էր նայում»...
կամ...ի՞նչ դինամոյի մոտի ձորերով էլ երթ չանե՞նք, սիրտները հովանա...
Վերջին խմբագրող՝ Ծով: 14.02.2009, 20:43:
Mephistopheles (15.02.2009), Taurel. . . . (15.02.2009), Աբելյան (14.02.2009)
ըհը, հիմա էլ նույնը կլինի, որ ուզեն: Այսօրվա պարագաներում ոչ մի ջարդ չի կարող լինել, ուցում ա ՝ մետրոում հավաքվեն:
Էխ...ասում եմ, ինադուի եք ընկել: Պետքներդ ա երթը...Իրանց երթ չերթ՝ մի հաշիվ:կամ...ի՞նչ դինամոյի մոտի ձորերով էլ երթ չանե՞նք, սիրտները հովանա...
Ձեր ղեկավարությունը չի՞ կարող սովորական կանգնած (կամ ասֆալտին նստած, կարելի է բարձեր տանել) հանրահավաքն այնքան լի ու հետաքրքիր վարել, այնքան էական նորություն բերել, այնքան անձնական անելիք առաջարկել, որ երթի ժամանակն ու հավեսը չունենաք, վազեք ՀԱԿ-ի ծրագրերն իրականացնելու:
Լեո (15.02.2009)
Տատ, հիմա որ սենց նայում եմ լրիվ ճիշտ ես ասում ինչի է պետք էդ հանրահավաքները, երթը բանը, մանավանդ որ արդեն դադարեցրել էին ու լրիվ հանգել է շարժումը… Ի՞նչ պատճառ կա սկսելու… Մարտի 1-ի բոլոր մեղավորներին արդեն բռնել են սպանողների հետ միասին ու արդար ու թափանցիկ դատ են ացկացնում ու էնքան որ ժողովուրդը գոհունակությունից դատարանի շենքի առջև է հավաքվում ու պահանջում որ դատեն ավելի արդարացի… գազի գներն ու հարկերը իջել են ու ժողովուրդը զբաղված է նոր բիզնեսներ բացելով ու շահույթներ ստանալով, տաքսու վարորդներին նվիրել են նոր մեքենաներ և նրանք ուրախությունից ամեն աստծու օր հավաքվում են կառավարական շենքի մոտ իրենց շնորհակալությունը հայտնելու, մանր առևտրականների հարկերն այնքան են իջեցրել որ խեղճերը աչքներին չեն հավատում… դրամն արժեվորվել է ու տրանսվերներն իսպառ վերացել են և մեր արտագնա աշխատանքի մեկնած եղբայրներն այսօր ետ են վերադարձել և աշխատում են Հայաստանում իհարկե շատ ավելի բարձր աշխատավարձով քան դրսում… արռևտուրը պարզապես մոլեգնում է Հայաստանում, որովհետև ժողովրդի ձեռքին այնքան փող կա որ անգամ գնում են Սևանի ափ հանգստանալու չնայած սարսափելի ցրտին… էլ չասենք ազատությունն ու այլախոհությունն ինչ բարձրունքների է հասել… Ա1+-ը արդեն եթերում է … որևէ լրագրողի այլևս չեն ծեծում և ավելին բոլոր հանցագործներին արդեն բռնել են… իսկ քրեական բանագավառում ոչ մի նոր սպանություն եղածնրին էլ բռնել են, մենաշնորհը վերացել է, ցույցեր ու երթեր ինչքան ուզես արա, թողնում են ուզող չկա (բիրի նե խոչու)… իսկ արտաքին քաղաքականության ասպարեզու էլ չեմ խոսում, Ղարաբաղի շուրջ Ադրբեջանը արդեն ձեռ է քաշում մեր նախագահի հանճարեղ ելույթից հետո (տրանց մի հատ լավ տեղե դրեց …էնպես որ յա դռուգոյ տակոյ ստռանի նե զնայու գդե տակ վօլ՛նօ դիշալ չելովեկ
Լրիվ համաձայն եմ Տատ ջան
Խնդրում եմ, ինձ դիմիր Տատոյ, կայֆ էր:
Ւնդրում եմ, ինձ կարդա լրիվ: Կամ էլ մի կարդա, բայց տողերի վրայով մի թռի: Ընդհանուր տոնը հասկացիր: Բաց մի թող այս կարգի բաները: Տականքություն է սեփական մեջբերումներ տալ, բայց դե կներես, վայ թե չես տեսել
Երբ Հայաստանում հաստատվի համեմատաբար ազնիվ իշխանություն,Ցույց տալու համար՝ մենք դեռ կանք, էս էլ մեր արած գործը (թերևս միակ հարգելի պատճառը)Իսկ սա ես չեմ ասել,Անհրաժեշտ է քաղաքական պայքարը, հարցը միայն մեթոդներն են:
հակառակը՝ դու ես նույնացնում շարժումն ու հանրահավաքը: Ես պնդում եմ հակառակը: Հանրահավաքը կարող է հանգել, շարժումը ՝ շարունակվել:մանավանդ որ արդեն դադարեցրել էին ու լրիվ հանգել է շարժումը…
Տա՛տ ջան, էէէէէէ,, էս ի՞նչ ես ասում...գիտե՞ս ինչ են բերետիկներն ու ոստիկանները իրանց «լավ տղա» զգում..որովհետև իշխանությունների կողմից քարտ բլանշ ունեն...իսկ իշխանությունն իր հերթին քարտ բլանշ ունի, եթե Ղարաբաղը ծախելու գործում առաջընթաց գրանցի... ամեն ինչ ավելի խորն ա, քան թվում ա...
Ինչ վերաբերում ա երթին...Տա՛տ, երթը, միտինգը դա մեր իրավունքն ա, անում ենք, լավ ենք անում...դա ժամանց չի, դա բողոքի միջոց ա...ձև...դա տարբերակ ա ժողովրդի հետ խոսելու, որովհետև հեռուստատեսությունը զավթված ա...
Հետո, եթե ուզում ես իմանալ, հա ամբողջ տարին ծրագրեր ենք իրականցնում, ակցիաներ, էս վերջերս նույնիսկ բարեգործական, մեր համար մի այլ կարգի ցնծություն ա, երբ ազգով երթ ենք անում ու կոխկրտում անտարբերների թողած հետքերը...
Էդ իմ համար նույնն ա, որ ազգիս թևանցուկ մի քիչ քայլեմ...
Չես պատկերացնի՝ հոգիս ոնց ա փառավորվում...էդ ժամանակ ես մտածում եմ, որ եթե պապային մի անգամ էլ բռնեն/Աստված չանի
/, էսքան մարդ չի դադարի պայքարել իրա ազատության համար...կամ էսքան մարդ կողքիս ա, մինչև...
իսկ կոնկրետ մարտի մեկի երթը ապրիլի քսանչորսի երթից չի տարբերվում...
...
Մանր-մունր հարցեր եք էլի տալիս...լուրջ... եթե պայքարի էս մեթոդները դուր չեն գալիս, առաջարկեք այլ մեթոդներ...չնայած ասեմ...ՀԱԿ-ը ստվերային կառավարություն ա արդեն..ըստ իս...իսկ թե ինչու, էդ էլ կիմանաք իր ժամանակին ...
Հ.Գ. ՊԱՅՔԱՐ, ՊԱՅՔԱՐ ՄԻՆՉև վերջ...
Վերջին խմբագրող՝ Ծով: 14.02.2009, 21:24:
Ambrosine (15.02.2009), REAL_ist (15.02.2009), Taurel. . . . (15.02.2009), Երվանդ (14.02.2009)
Հաջողություն եմ ցանկանում:
Եթե ինձ մեկն ասեր Ձօ տարեկան հասակում՝ ցույցն անպայման չէ, էն էլ Օպեռայի բակում, կծեծեի: Պակաս ցուցամոլն էլ այն ժամանակ չէին(ք): Ամեն բան ճիշտ է, կանեք այնպես ինչպես զգում եք, կհավատաք նրան, ում կուզեք:
Գնամ պատմվածքի վերջ մտածեմ, Յոժ Մորֆեուս, իդու՜՜՜՜՜
Ծով (14.02.2009)
Շնորհավորում եմ, դու հասար նրան, որ ես մի պահ մի կողմ թողնեմ քեզ չպատասխանելու որոշումս և պատասխանեմ:
Լեո, հուսով եմ ըմբռնումով կմոտենաս ու կհասկանաս, որ թեև մեջբերել ողջ գրառումդ, բայց այն ամբողջովին չեմ կարդացել... կարիքը չկար, գիտեմ ասելիքդ: Պարզապես հերթական անգամ սխալ մեկնակետ էր ընտրված և այն, ինչը չես հասկանում, ներկայացվել էր որպես հաղթաթուղթ:
Ներկայացնեմ հակիրճ: «Անցյալի հուշերով ապրել և ապագային չնայելը» և «Անցյալը մերժելը» իրարից ամբողջովին տարբերվող, իրար հետ ոչ մի եզր չունեցող հասկացություններ են: Մենք՝ քաղաքացիական գիտակցություն ունեցող անձինքս, երբևէ չենք կարող մոռանալ անցյալը, պատմությունը, մերժել այն: Բայց ի տարբերություն ձեզ, մենք անցյալից չենք զտում ու պահում միայն վատ հիշողություններն ու անցյալը պատկերացնում այդպիսին: Մենք կատարում ենք հստակ անալիզ ու տալիս բոլոր հարցերի պատասխանները, մենք հաշվի ենք առնում թե՛ սուբյեկտիվ, թե՛ օբյեկտիվ գործոնները, ի տարբերություն ձեզ, որ վերցնում եք միայն սուբյեկտիվ գործոնները (մութ էր, տանն ուտելու հաց չկար, մազութը ծախում էին ու ճոխ ապրում): Ո՛չ, մենք այդպես անելու դեպքում կլինեինք անցյալով ապրող ու ապագային նայել չկարողացող անձինք:
Բերեմ օրինակ:
Բազում մարդիկ մանկության ժամանակ հեծանիվ չեն ունենում:
Դրանցից ոմանք մեծանալով ու դառնալով ասենք քառասուն տարեկան շարունակում են նախանձել բոլոր նրանց, ովքեր հեծանիվ ունեն կամ ունեցել են (դուք):
Մյուս տիպը թեև փոքր ժամանակ հեծանիվ չի ունեցել, բայց մեծանալուց հետո ոչ թե այդ մեկնակետով է շարժվում ու սկսում քարկոծել բոլոր հեծանիվ ունեցողներին, այլ ջանում է էնպես անել, որ իր երեխան հեծանիվ ունենա, հարևանի երեխային մանկական նախանձով չնայի (մենք):
Երկու դեպքում էլ իրողություն է, որ փոքր ժամանակ հեծանիվ չենք ունեցել: Այսքանը:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ahik (15.02.2009), Mephistopheles (15.02.2009)
Տատ, պահանջում եմ, որ էս թեմայում էլ չգրես, եթե ուզես հանրահավաքի մասին գրել, կգրես «Զրուցարան» թեմայում:
Տատ, ինձ անկեղծ հետաքրում է քո իրական ռեակցիան այս «պահանջիս»:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Ոչ 1994-1998 տարիների, ոչ էլ 1998-2008 ին տեղի ունեցածները հայ ժողովուրդը չի մարսելու, ուղղակի երբ ինչ որ մեկը տարբերություն է դրնում այդ տարիների միջև համարելով վերջին տարիների ավելի վատը արդարացում, նախորդի միքիչ ավելի լավին, ստացվում է Հայ ժողովրդին ՎԻՐԱՎՈՐՈՒՄ է, թերագնահատում թե նա ունակ չէ ԼԱՎն ունենալու, միշտ ՎԱՏ պիտի լինին, լավագույն դեպքում միքիչ վատ։
Եթե հայ ժողովուրդն արժանի չլիներ ավելի լավին, ապա մենք այսօր պայքարի դուրս եկած չէինք լինի, հետևաբար այս խոսքերը այլ կերպ, քան դեմագոգիա, պարզապես անհնար է անվանել:
Այո՛, պնդում եմ, որ անհամեմատելի էին 1994-1998 և 1998-2008 տարիները ու դա տեսանելի է անգամ կույր աչքերով: Անհնար է չտեսնել, որ 1998-2009 տարիները եղել են զուտ անկման տարիներ: Սրա հետ մեկտեղ երբևէ չեմ բացառել ու ոչ մեկը չի բացառում որ 1994-1998-ին, ոչ 1991-1998-ին եղել են բազում բացասական բաներ, արատներ, թերություններ, վատ բաներ: Բայց տարբերություն չտեսնելը կուրություն է, այսպիսի գրառումը՝ դեմագոգիա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ