Լեո, քաղաքականության մեջ ոչինչ հաստատ չես կարող ասել: ՍԱ պատմություն չի, որ ասես՝ եթե-ներով չի... սա քաղաքականություն է
Այո
Ոչ
Չգիտեմ
Լեո, քաղաքականության մեջ ոչինչ հաստատ չես կարող ասել: ՍԱ պատմություն չի, որ ասես՝ եթե-ներով չի... սա քաղաքականություն է
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
1. Այդպիսի երշխիք ոչ մեկը չի կարող տալ, եթե դա ես ուզում որ պայքարես քո իրավունքների համար: Այդպիսի բան ոչ մի տեղ երբեք չի եղել ու չի լինելու, այնպես որ կարող ես տանը մնալ եթե դա է քո պայքարի պայմանը…իսկ դու երաշխիք ունե՞ս որ այսօր եթե դուրս գաս մեքենայի տակ չես ընկնիԼեո դե Գրան-ի խոսքերից
2. Դու կյանքդ հանուն մշուշոտ ապագայի համար չես վտանգի ենթարկում, այլ քո իրավունքների համար ու պետք է ամբողջ կյանքումդ պայքարես… սա է ազատության գինը: Հիմիկվա դրությամբ քո ապագան մշուշոտ չի այլ շատ պարզ է, դու հաստատուն քայլերով գնում ես դեպի քո ճորտացմանը, այ այստեղ ոչ մի մշուշ ու կասկած չկա
3. Քաղաքական էլիտան ձևավորվում է պայքարի ընթացքում և դեմոկրատական հասարակարգերում… Այդ հասարակարգը մենք չունենք, իսկ էլիտան սրանից լավը չի լինելու ու եթե այսօր մենք դուրս չգանք էս էլիտաին էլ ենք կորցնելու…այնպես որ եթե սպասելու ես որ քո ուզած էլիտան գա, ես քեզ հաջողություն եմ ցանկանում, ոչ մեկն աշխարհում էդքան երկար ոչ ապրել է ոչ էլ ապրելու է… Աստծո խոստացած հավերժական կյանքն էլ քեզ չի հերիքի…
Լեո դե Գրան ջան, սա անձնական մի ընդունի, ես համոզված եմ որ շատ լավ անձնավորություն ես… սա ուղղված է այդ գաղափարի դեմ որը ցավոք շատ տարածված է
մենակ քաղաքականությանմեջ չէ… ոչ մի տեղ էլ հաստատ բան չկա Աստղ ջան… ինկատի ունեմ մարդկային գործունեության բնագավառները
Ambrosine (09.02.2009)
Լեո, մենք (ժողովուրդս) պայքարում ենք իշխանությունը ոչ թե Լևոնին տալու, այլ մեզ (ժողովրդիս) վերցնելու համար
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Ambrosine (09.02.2009), Mephistopheles (09.02.2009), Ծով (09.02.2009)
Այո՛, հենց դու պիտի ինձ համոզես: Եվ գիտե՞ս՝ ինչու: Որովհետև դու ընտրել ես պայքարի քո ուղին և գտնում ես, որ այդ ուղին ամենաճիշտն է: Դե եթե այդքան համոզված ես քո բռնած գործի ճշմարտացիության մեջ, ուրեմն ինձ էլ համոզիր դրանում: Չէ՞ որ դա էլ է քո պայքարի մաս կազմում: Չէ՞ որ դու պիտի ջանաս մեծացնել քո համախոհների բանակը: Ես եմ ու չեմ տեսնում, որ այլ տարբերակ չկա /ենթադրանեք/, ուրեմն ցույց տուր ինձ այդ տարբերակը: Չէ որ դու պայքարում ես մի ապագայի համար, որը նաև իմն է լինելու: Եվ ես իրավունք ունեմ իմանալու, արդյոք այն ապագան, որին դու կհասնես քո այս պայքարով, ավելի լավն է լինելու: Միգուցե ավելի վատը կլինի: Համոզիր ինձ, որպեսզի ես էլ չսկսեմ քո դեմ պայքարել:Ինչու՞ պետք է ես քեզ համոզեմ: Ինչու՞ ոչ հակառակը:
Ինչու՞ չես կարող պարզապես ինքդ նայել ու տեսնել, որ այլ տարբերակ չկա առաջ գնալու, կամ մնում ես տեղում ու մի բան էլ հետ գնում, կամ էլ փորձում ես առաջ գնալ: Իսկ եթե քեզ դուր է գալիս տեղում դոփելը, ապա դոփիր, բայց հանկարծ չփորձես մեր ճանապարհը փակել, որտև մենք տեղում չենք դոփելու
Ինձ չի հետաքրքրում սա ինչ է, ինձ իմ կյանքն ու ապագան է հետաքրքրում:
վատ չէր լինի մարզերում էլ կազմակերպեին, նույն օրը նույն ժամին… չնայած հասկանում եմ դրա դժվարությունները և գիտեմ որ ինձնից առաջ մտածել են դրա մասինՃանապարհները որ հաստատ կփակեն...ես մտածում եմ՝ լավ կլիներ ՀԱԿ-ը ավտոբուսներ ապահովեր մարզերի ժողովրդի համար / մարդ կա ուզում ա գալ, բայց միջոց չունի/ ու ներկայացուցիչներ ունենար ամեն ավտոբուսում, որ անխափան գային, տեղ հասնեին...
դե բայց էս ես չեմ միայն մտածում...հաստատ ՀԱԿ—ը կուզենար նման մի բան անել, բայց կկարողանար արդյո՞ք...
Ուրեմն պայքարենք առանց Լևոնի ու առանց Լևո՜ն, Լևո՜ն գոչելու...
Լևոնը մեր փրկության փարոսը չէ:
դե քաղաքականության մեջ ընդհանրապես չկա հաստատ ոչինչ: Մի լավ խոսք կա՝ չկան հավերժ դաշնակիցներ... սա պետք է լավ հիշել, շաաաաատ լավ: Ցանկացած պահի կարող ես հետ կանգնել քո իսկ ստորագրած համաձայնագրից, դաշինքից, եթե այն քեզ ձեռնտու չէ: Նույնն էլ պետության դեպքում է: Ռուսոն ասում էր, որ հասարակությունը դաշինք է կնքում իշխանության հետ, տալիս նրան իր որոշ իրավունքները, փոխարենը պետությունը ապահովում է սոցիալական անվտանգությունը ու խաղաղ գոյակցությունը հասարակության տարբեր շերտերի միջև: Իսկ երբ պետությունը խախտում է դաշինքը, ժողովուրդը իրավունք ունի չեղյալ համարելու դաշինքը: Սա բխում է ժողովրդական սուվերենության գաղափարից, որը վեր է պետական սուվերենությունից
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Mephistopheles (09.02.2009)
Կարճ՝ երկվանկ բառ ա գոչում են: Ըստ ճաշակի, ցանկացած բան կարելի ա գոչել: Նայի հատուկ էդ նպատակով քաղաքական ավատար եմ ընտրել: Իրականում սրանք արդեն համը հանում են, ես արդեն կողմ եմ Լևոնով փոխելուն: Թող սրանց տապալումը տեսնենք, հետո Լևոնի հերթն էլ ա գալու: Հա, եթե իրան լավ չպահի...
էսպես չի մնա
Լեո (09.02.2009)
Իսկ դու տիրող իրադրության շարունակական լինելու դեպքում ինչպես ես տեսնում քո ապագան?
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Խնդրեմ, դու ու քո համախոհներն էլ, որպես ժողովրդի մի մաս, եկեք հանրահավաքին, ու դուք էլ, սահմանադրական կարգի վերականգնման շրջանակներում, պայքարեք Լևոնի դեմ:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Իսկ ես ասեմ, որ երբեք էլ չեմ գոռացել Լևոն, երբեք...
Ժողովուրդն էլ ավելի շատ գոռում էր <<միացում>>, <<սրեժիկ հեռացիր>>, <<ազատ, անկախ Հայաստան>>...
Հայերիս էլ խորհուրդ կտամ Ուկրաինայի հարցին նայել Հայաստանի պետականության տեսանկյունից, ոչ թե պրո- կամ հակառուսական տեսանկյունից… (c) Mephistopheles
Elmo (09.02.2009)
Վատը գիտեք՝ ո՞րն ա: Էն որ, օրինակ, համալսարաններում կնընկենք դասխոսների հետևից, թե ոնց 2 կոպեկով կաշառենք, որ ստուգարք ստանանք, իսկ հենց էտ ստուգարքից հետո կգնանք Ազատության հրապարակ ու Լևո՜ն, Լևո՜ն գոչելով՝ կպայքարենք կոռուպցիայի ու նմանատիպ երևույթների դեմ:
Կամ էլ խանութում վաճառողին կասենք՝ այ ցավդ տանեմ, ինչ չեկ, ինչ բան, իզուր էլ խփում ես, պետք չի, ու հետո էլ կասենք, թե տնտեսությունը լրիվ ստվերում ա ու ժողովրդի եկամուտները գնում են կոնկրետ գրպաններ....
Է հետո՞...
Բա ո՞վ ա հենց մեր դեմ պայքարելու:
ես առաջ "Լևոն"-ից բացի ոչ մի բան չէի գոռում
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ