Մեջբերում Astgh-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Դիվի ջան, քաղաքականության իրացնելու մեջ տարբեր նյուանսներ կան. մեկն էլ ցույց տալն է, որ մենք ավելի ուժեղ ենք, մենք ավելի լավն ենք: Դա ավելի ճիշտ չի, քան թե ներշնչենք ժողովրդին, թե մենք թույլ ենք, մենք հաղթելու տարբերակ չունենք?... սա ազգային հզորություն հասկացության ոչ նյութական բաղադրատարրերից է:
Բայց այս գիծը ամենևին չի նշանակում, որ մենք թերագնահատում ենք թշնամուն ու նրա հնարավորությունները. ես նշել էի մեր ազգերին բնորոշ գծերը՝ վախկոտությունը /թաթար/ և հանդուրժողականությունը /հայ/: Մեր համար լավ է, որ իրենք վախկոտ են, իսկ վատ է, որ մենք ենք հանդուրժող. մեզ ասել են՝ սենց պետք է լինի, ենթարկվել ենք. հիմա էլ Ռուսաստանն է ասում, թե ինչը ոնց պիտի լինի մեր երկրում, և մենք շարունակում ենք ենթարկվել

Պետք է ուժերի հավասարակշռություն մտցնել մեր երկրում. ոչ Ռուսաստանը պետք է հեգեմոն լինի, ոչ էլ Արևմուտքը
Աստղ ջան:
Ես էլ հենց դա են ասում, որ պետությունը ունի լիքը պարտականություններ, որոնք պետք է, անհրաժեշտ է /must/ որ կատարի: Իսկ եթե այդ ֆունկիցաները իր վրա է վերցնում Աստղը կամ ով կուզես, ապա կոնկրետ մեր դեպքում լավագույն դեպքում ժպիտ է առաջացնում: Ասել կուզեմ ի՞նչ հիմքի վրա ես քո ասածը պնդում: Դոդի գազանանոցի այռուծի՞ թո դատախազ Աղվանի Շանթ ռեստորանի գազանանոցի արջի… թե նրանց տետերի վրա / /
…
մի խոսքով մենք եթե ելնենք ով է քաջ ու ով է վախկոտ ֆիլմերի դիտումից, ապա պատկերացնու՞մ ես թե ինչ կլինի մեր հետ, եթե հակառակորդը մի երկու հատ լավ, բարձրակարգ ֆիլմ նկարի ղարաբաղյան պատերազմից, որտեղ ցույց տան թե ինչպես էին հայերը փախնում Շահումյանից, Գետաշենից ու Մարդակերտից ու մենք էլ այդ ֆիլմով սկսենք շարժվել…
պետությունը դրա համար է, որ մարդկանց կյանքը այնպիսի հիմքերի վրա է դնում, որ անկախ ֆիլմերից ու գրքերից, մարդ իր պետությունը նախ և առաջ սիրում է և վերջին հաշվով միշտ էլ պատրաստ է լինում այն պաշտպանել հարկ եղած դեպքում:
…