Զանազան լեզվական հարցեր

[nenesys]

Ես ընդամենը խորհուրդ եմ տալիս, որ անգլերեն խոսես, եթե հայերենը դուրդ չի գալիս։ Բայց մեր պապերի տաղանդին ինչի՞ ես կպնում։ Կհիմնավորե՞ս կառուցվածքային սխալների մասին գրածդ։ Մեր պապերը գրաբար են խոսել (գոնե սկզբում), կարա՞ս գրաբարում ինձ կառուցվածքային սխալ ասես։

Պարզաբանեմ. կապ չունի գրաբարով , բառբառով թե ժամանակակից գրական հայերենով, բոլոր արտահայտությունները անակոնդայի պես երկար են.
Հասարակ օրինակով բացատրեմ թե ինչ կապ ունի տառերի քանակը բառերի երկարության հետ.
համեմատենք թվերի հետ, մենք բոլորս օգտագործում ենք առօրեական հաշվարկներում 10 ական հաշվարկման համակարգը որը բաղկացած է տաս հիմնական նիշերից(տառերից) և դա շատ

հարմար է. Բայց այժմ պատկերացրեք թե ինչ կլինե եթե մենք օգտագործեինք 2 ական թվերը. որինակ իմ ծննդյան տարեթիվը դրանով 11111000110 , հեչ հարմար չի չէ, իսկ

տասականով դա 1990 է վորը ավելի կարճ է , հիշվող , պարզ և հասկանալի. իսկ երկարության տարբերության պատճառը դա 10ականում նիշերի ավելի շատ լինելն է (թվերի մեջ

տարբերություն է ստեղծվում նիշերի միջոցով ոչ թե երկարությամբ). նմանապես և լեզուները. Անգլերենը իր տառերից վերցնում է ամեն ինչ(երկարությանը զոռ չի տալիս ինչով և

հարմարություն է ստեղծում) իակ հայերենը ունենալով 13 տառ ավել ոպտիմալ չի օգտագործում դրանք(որը անտրամաբանական է (ցանկացած ռեսուրս պետք է տեղին օգտագործել)) .

չմտածեք թե այս ամենը պարզապես հայերենը փնովելու համար եմ ասում այլ ուզում եմ կոչ անել մեր լեզվաբաններին գոնե հետագայում նոր(ինֆորմացիոն և այլ ոլորտներում հատկապես)

բառերը կամ առանց բռի թարգմանելու(նկատի ունեմ ասենք մի նոր գյուտ են արել մի երկրում և այդ սարքին մի նոր անուն հորինել իսկ մերոնք բռնում են ու էտ սարքի ցելի

ինստրուկցիան միացնում են և սարքում բառ ասելով թե թարգմանեցինք շատ գրագետ) ստեղծեն նոր բառեր , կամ գոնե 5 արմատանոց բառեր չստեղծեն.

[Rammstein]

Պարզաբանեմ......

Բառերի երկարությունը կապ չունի լեզվի «որակի» հետ։ Օրինակ գերմաներենում կան էնքան երկար բառեր, որ երեւի ոչ մի ուրիշ լեզվում չկա։ Օրինակ` Ladungsträgerdichteverteilung` նշանակում է լիցքակիրների կոնցենտրացիայի որոշում։ Իրանք մի քանի բառ իրար են միացնում, ու ստացվում ա տենց երրկար բառ, բայց եթե թարգմանես ցանկացած լեզվով, դա հիմնականում մի քանի բառ կդառնա։
Էդ մարդկանց տենց ա հարմար, տենց են գրում։
Ի դեպ ես գերմաներենը համարում եմ հայերենին հավասար լավագույն լեզուն։

[Ձայնալար]

Ինչու են հայ լեզուն հնարողները(մեր պապերը) այդքան անտաղանդ ձևով հնարել. Պարզաբանեմ ՝ համեմատենք անգլերենի հետ՝ ունի 26 տառ ու դրանով հանդերձ արտահայտությունները շատ կարճ են և հարմար - իսկ հայերենը ունի 39 տառ իսկ արտահաձտությունները հրեշավոր ձևով երկար.

Սկսենք նրանից, որ լեզուն հեղինակ (հնարողներ ) չունի: Տառերի քանակը եթե փորձեիր կապել բառերի երկարության հետ, կփորձեի ինչ-որ տրամաբանություն գտնել, բայց ի՞նչ կապ ունի տառերի քանակը արտահայտությունների երկար կամ կարճ լինելու հետ

Այ քեզ բան ,էս ֆորումա թէ ինչ, բոլորն առիթն չեն կորցնում մյուսին պասլատ անելու, ես չասացի թէ մի լեզուն գերադասում էմ մյուսից, պարզապես ասումեմ որ հայերենում կան կառուցվածքային սխալներ.

Այ էս մասը շատ հետաքրքիր ա հնչում՝ «կառուցվածքային սխալներ»: Տեսնես դա ի՞նչ է նշանակում:

Պարզաբանեմ. կապ չունի գրաբարով , բառբառով թե ժամանակակից գրական հայերենով, բոլոր արտահայտությունները անակոնդայի պես երկար են.
Հասարակ օրինակով բացատրեմ թե ինչ կապ ունի տառերի քանակը բառերի երկարության հետ.
համեմատենք թվերի հետ, մենք բոլորս օգտագործում ենք առօրեական հաշվարկներում 10 ական հաշվարկման համակարգը որը բաղկացած է տաս հիմնական նիշերից(տառերից) և դա շատ

հարմար է. Բայց այժմ պատկերացրեք թե ինչ կլինե եթե մենք օգտագործեինք 2 ական թվերը. որինակ իմ ծննդյան տարեթիվը դրանով 11111000110 , հեչ հարմար չի չէ, իսկ

տասականով դա 1990 է վորը ավելի կարճ է , հիշվող , պարզ և հասկանալի. իսկ երկարության տարբերության պատճառը դա 10ականում նիշերի ավելի շատ լինելն է (թվերի մեջ

տարբերություն է ստեղծվում նիշերի միջոցով ոչ թե երկարությամբ). նմանապես և լեզուները. Անգլերենը իր տառերից վերցնում է ամեն ինչ(երկարությանը զոռ չի տալիս ինչով և

հարմարություն է ստեղծում) իակ հայերենը ունենալով 13 տառ ավել ոպտիմալ չի օգտագործում դրանք(որը անտրամաբանական է (ցանկացած ռեսուրս պետք է տեղին օգտագործել)) .

չմտածեք թե այս ամենը պարզապես հայերենը փնովելու համար եմ ասում այլ ուզում եմ կոչ անել մեր լեզվաբաններին գոնե հետագայում նոր(ինֆորմացիոն և այլ ոլորտներում հատկապես)

բառերը կամ առանց բռի թարգմանելու(նկատի ունեմ ասենք մի նոր գյուտ են արել մի երկրում և այդ սարքին մի նոր անուն հորինել իսկ մերոնք բռնում են ու էտ սարքի ցելի

ինստրուկցիան միացնում են և սարքում բառ ասելով թե թարգմանեցինք շատ գրագետ) ստեղծեն նոր բառեր , կամ գոնե 5 արմատանոց բառեր չստեղծեն.

Ահա, այստեղ արդեն արտահայտություններից անցանք բառերին, սակայն կարծես թե խոսքը նոր՝ այսպես ասած հորինովի բառերի մասին է ( հատակապատաարանքայինտափակափայտի սերիաից ) : Այս դեպքում, սակայն անհասկանալի է, թե տառերի քանակը ինչպես է խանգարում տերմնինների թարգմանությունը, և առավելևս անհասկանալի է, թե մեր խեղճ պապերը ինչ մեղք ունեն այս ամբողջ պատմության մեջ Չեմ կարող չնկատել նաև, որ երկուական և տասական համակարգերի քո բերած համեմատությունը, եթե ընդունենք որպես կոռեկտ մոդել, ապա այն ճիշտ հակառակի մասին է խոսում՝ քիչ՝ միայն 0 և 1 նիշերով (տառերով) թվերը երկար են և անհարմար, իսկ շատ նիշերով (0-9) թվերը՝ կարճ և հարմար: Հիմա մեր այբուբենի տառերը (նիշերը) շատ են. հետևությունները թողնում եմ քեզ …

[nenesys]

Պահո.....
Էս միթե ես չինարենեմ գրել. օրինակումս չէի ասում թե անգլերենը 2 ականի նման երկարա այլ ասումէի վոր չնայած հայերենը ունի 10ականի հնարավորությունները բայց նա միևնույն է չի օգտագործում դրանք(պատկերացրեք որ 10ականով էլ 1990 թիվը լիներ ասենք 5454217487545 ում կդզեր սիմվոլների նման անիմաստ վատնումը). Իակ եթե միևնույն է չեք հասկանում թե ինչ կապ կա տառերի քանակի և բառերի երկարության մեջ ավելի պարզ բացատրեմ(չնայած մաթեմից գլուխ հանող մարդը ՑԱՆԿՈՒԹՅԱՆ դեպքում լավել կհասկանար) . պատկերացրեք թե մի լեզու ունի ընդհամենը 2՝ ա , բ տառ բայց ունի 10000 բառ, ու մոտավորապես պատկերացրեք թե բառարանում նրա բառերը վոնց կլինեին(անպայման չի բառարանում պարզապես էտ դեպքում հերթականությունը նման կլինի(իրականում ուրիշ կլինի բայց նայած որ բառարանային սիստեմով) կլինի)
1 բառը: ա
2 բառը: բ
3 բառը: աա
4 բառը: աբ
5 բառը: բա
6 բառը: բբ
7 բառը: աաա
......
500 բառ: աաբաբբբաբբաբբբաաբ(սա ճշգրիտ չէ այլ պարզապես օրինակ(հավես չկար դա հաշվելու համար ծրագիր գրեի))
......
Հը հիմա գոնե երևումա թե վոնցա տառերի քչությունը ստիպում բառերին երկարել. իսկ հայերենը ունի հնարավորություն կարճ և գեղեցիկ բառեր ունենալու.
Ինչ վերաբերումա Հայերենի ու գերմաներենի աշխարում առաջին տեղ զբաղեցնելու մասին դա պարզապես ԱՊՍՈՒՐԴ Է(10 րոպե ծիծաղացել եմ կարդալուց) . էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա(ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել) . անգլերենից ու ռուսերենից որ բառերը երկար են էտ էլ ա փաստ(դրանում ինքս եմ համոզվել մոտորոլաս թարգմանելուց, ասեմ որ 7740 արտահայտության մեջ երևի 3% էր որ հայերենը ավելի կարճ էր դուրս գալիս, էլ չեմ ասում որ շատ բառերի թարգմանությունը անգամ չեմ էլ գտել ոչ մի բառարանում(իսկ դրանք չատն էին(բառարանները)) կամ էլ գտել եմ բայց ընդհանրապես ուրիշ իմաստ էին արտահայտում):
էսքանը մենակ էն դեպքում երբ ես միայն անգլերեն ու ռուսերենը գիտեմ օտար լեզուներից , բա ինչ կպատահեր եթե համեմատեինք մյուս լեզուների հետ. տենց լավ չեր մեկել ասեիք թե չինարենն ա ամենալավ լեզուն. իսկ ինչ վերաբերումա գերմաներենի երկար բառերին ինչպես և չատ լավ նչեցիք նրանք երկար իմաստ են արտահայտում ,իսկ օրինակ մեր հատակապատա.... բառը պարունակում է մի պարզ "պլենդուզ" իմաստը, ու սա ոչմիայն վերաբերում ա նոր բառերին այլև շատ ու շատ հներին. իսկ եթե էսքանից հետոել ասածս չեք հասկանում ուրեմն պատճառը ձեր մեջ փնտրեք կամել փորձեք մեկ անգամ ևս կարդալ ավելի ուշադիր այլ ոչ տե միանգամից փորձեք "դեմքիս թռնել".
Հուսով եմ Ակումբում կգտնվի գոնե մեկը որ կպատասխանի առանց սկսելու հետևյալ կերպ՝ ՀԱ ԲԱՅՑ ԷՏ ԻՆՉ ԿԱՊ ՈՒՆԻ

[Ուլուանա]

Տեսնում եմ՝ կրքերն ինչ–որ շատ բորբոքվեցին առանց լուրջ պատճառի...
nenesys, նախ կոչ եմ անում դուրս գալ կատաղությունից կարմրատակած () վիճակից... Այստեղ կարծես ոչ ոք քեզ չի վիրավորել, ընդամենը քո կարծիքին հակառակ կարծիքներ են արտահայտվել, ու նույնիսկ եթե համարում ես, որ դրանք սխալ են ու անհիմն, միևնույն է, դա այսպես բորբոքվելու պատճառ չէ։

Ինչ վերաբերումա Հայերենի ու գերմաներենի աշխարում առաջին տեղ զբաղեցնելու մասին դա պարզապես ԱՊՍՈՒՐԴ Է(10 րոպե ծիծաղացել եմ կարդալուց) . էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը

Նախ Rammstein–ը չի գրել, որ հայերենն ու գերմաներենն աշխարհում առաջին տեղն են զբաղեցնում, նա պարզապես գրել է, որ ինքն այդ լեզուները համարում է լավագույնը (ենթադրաբար՝ իր իմացած լեզուների շրջանակներում), իսկ պնդելու համար, որ դա աբսուրդ է, դու ինքդ պիտի որ բավական լավ տիրապետեիր գոնե այդ լեզուներին, բայց, ենթադրում եմ, որ գերմաներենին չես տիրապետում, իսկ հայերենին տիրապետելուդ աստիճանը պարզ երևում է գրառումներիցդ, մասնավորապես դրանցում տեղ գտած ուղղագրական, կետադրական և բազմաթիվ այլ լեզվական սխալների առատությունից։ Այնպես որ նմանատիպ լեզվական բանավեճի մեջ մտնողը պետք է գոնե բավարար չափով գրագետ արտահայտվի այն լեզվով, որով և որի մասին բանավիճում է։

էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա (ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել) .

Շատ հետաքրքիր կլիներ իմանալ, թե որտեղ ու ինչպես ես տեղեկացել վերոնշյալ անհերքելի փաստի մասին, քանի որ ինքս, լեզվաբան լինելով, առաջին անգամ եմ լսում նման բան։ Ռուսերենին կատարյալ չեմ տիրապետում, բայց, իմ կարծիքով, բավականաչափ տիրապետում եմ այդ լեզվի մասին խոսելու համար։ Բացի դրանից, քանի որ ինքդ ոչ միայն կատարյալ չես տիրապետում հայերենին, այլև հեռու ես այդ վիճակից, ապա նույն սկզբունքով արդարացիորեն իրավունք չունես համեմատության մեջ դնելու և այդպիսով ճիշտ գնահատելու ռուսերենի ու հայերենի հարստությունը։

[Հայկօ]

Ամո՛թ ա: Դրած տառերն ու եսիմինչերն եք հաշվում ու որոշում, թե որ լեզուն ա ավելի լավը: nenesys, գնա հավայերեն սովորիր, ընդամենը 12 տառ ունի:
Գրառումների որոշ հեղինակներ, թերևս, բնավ գաղափար չունեն, թե ճկուն շարադասությունը քարացածից ինչով է լավ, թե հոլովական համակարգն ինչ առավելություններ է ընձեռում... Բառակազմական հնարավորությունների մասին էլ չեմ էլ խոսում:

Հ.Գ. Տպավորություն է ստեղծվում, որ ոմանց համար լեզուն ոչ թե հաղորդակցման միջոց է, այլ ուտելիքը ներս բրթելու բութ գործիք:

[Rammstein]

էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա(ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել)

Ռուսերենն ա հարո՞ւստ ։ Ընդամենը 2 հատ բառ ունեն, մնացածը սրա-նրանից են վերցրել... «տրանսլիտ արել»։
Անգլերենն էլ հիմնականում գերմաներենից ա առաջացել։

դրանում ինքս եմ համոզվել մոտորոլաս թարգմանելուց, ասեմ որ 7740 արտահայտության մեջ երևի 3% էր որ հայերենը ավելի կարճ էր դուրս գալիս, էլ չեմ ասում որ շատ բառերի թարգմանությունը անգամ չեմ էլ գտել ոչ մի բառարանում(իսկ դրանք չատն էին(բառարանները)) կամ էլ գտել եմ բայց ընդհանրապես ուրիշ իմաստ էին արտահայտում):

Իսկ անպայնա՞ն էր բառարանով արվեր։ Կարայիր ինքդ էլ բառեր հորինեիր, կամ հարմարացնեիր։ Օրինակ Windows-ի մեջ որ կա Icon տերմինը, հիմա էդ պետք ա թարգմանել «սրբապատկե՞ր»։
Կամ ասենք «desktpo»-ը անպայմա՞ն է թարգմանել «գրասեղան»։ Ամերիկացիները նմանացրել են գրասեղանի ու տենց են անունը դրել, մենք էլ կարող ա ուրիշ բանի նմանացնենք ու անունը տենց դնենք։ Կարելի ա նենց անուններ դնել, որ հեչ կապ չունի գրասեղանի հետ, բայց ավելի լավ իմաստը արտահայտի։

իսկ օրինակ մեր հատակապատա.... բառը պարունակում է մի պարզ "պլենդուզ" իմաստը, ու սա ոչմիայն վերաբերում ա նոր բառերին այլև շատ ու շատ հներին.

Քո ասած «պլենդուզը» (ավելի ճիշտ «պլինտուս») հայերեն հնչում ա շատ կարճ` «շրիշակ» (1 տառով ավելի կարճ)։

[Ձայնալար]

Պահո.....
Էս միթե ես չինարենեմ գրել. օրինակումս չէի ասում թե անգլերենը 2 ականի նման երկարա այլ ասումէի վոր չնայած հայերենը ունի 10ականի հնարավորությունները բայց նա միևնույն է չի օգտագործում դրանք(պատկերացրեք որ 10ականով էլ 1990 թիվը լիներ ասենք 5454217487545 ում կդզեր սիմվոլների նման անիմաստ վատնումը).

Լավ, լավ մի ջղայնացի, էն բերածդ օրինակը իսկապես միքիչ սխալ էի մեկնաբանել: Ընդունում եմ սխալս և խորապես զղջում

Իակ եթե միևնույն է չեք հասկանում թե ինչ կապ կա տառերի քանակի և բառերի երկարության մեջ ավելի պարզ բացատրեմ(չնայած մաթեմից գլուխ հանող մարդը ՑԱՆԿՈՒԹՅԱՆ դեպքում լավել կհասկանար) . պատկերացրեք թե մի լեզու ունի ընդհամենը 2՝ ա , բ տառ բայց ունի 10000 բառ, ու մոտավորապես պատկերացրեք թե բառարանում նրա բառերը վոնց կլինեին(անպայման չի բառարանում պարզապես էտ դեպքում հերթականությունը նման կլինի(իրականում ուրիշ կլինի բայց նայած որ բառարանային սիստեմով) կլինի)
1 բառը: ա
2 բառը: բ
3 բառը: աա
4 բառը: աբ
5 բառը: բա
6 բառը: բբ
7 բառը: աաա
......
500 բառ: աաբաբբբաբբաբբբաաբ(սա ճշգրիտ չէ այլ պարզապես օրինակ(հավես չկար դա հաշվելու համար ծրագիր գրեի))
......
Հը հիմա գոնե երևումա թե վոնցա տառերի քչությունը ստիպում բառերին երկարել. իսկ հայերենը ունի հնարավորություն կարճ և գեղեցիկ բառեր ունենալու.

Լավ, կոմբինատորիկայից 5 ես ստանում, իսկ ինչու՞ ես կարծում, որ լեզուն նման կերպ է զարգանում: nenesys ջան, սկզբում լեզուն է ստեղծվում, հետո նոր տառերը: Ոչ թե լեզուն է հարմարվում տառերի քանակին, այլ այբուբենն են փորձում առավելագույնս հարմարեցնել արդեն իսկ գոյություն ունեցող և բանավոր խոսքում օգտագործվող լեզվին:

Ինչ վերաբերումա Հայերենի ու գերմաներենի աշխարում առաջին տեղ զբաղեցնելու մասին դա պարզապես ԱՊՍՈՒՐԴ Է(10 րոպե ծիծաղացել եմ կարդալուց) . էտ ինչովա հայերենը լավագույնը հը էն որ ռուսերենը հայերենից ավելի հարուստ լեզուա ետ փաստա(ռուսերեն կատարյալ չտիրապետողներին կխնդրեմ չհակասել) . անգլերենից ու ռուսերենից որ բառերը երկար են էտ էլ ա փաստ(դրանում ինքս եմ համոզվել մոտորոլաս թարգմանելուց, ասեմ որ 7740 արտահայտության մեջ երևի 3% էր որ հայերենը ավելի կարճ էր դուրս գալիս, էլ չեմ ասում որ շատ բառերի թարգմանությունը անգամ չեմ էլ գտել ոչ մի բառարանում(իսկ դրանք չատն էին(բառարանները)) կամ էլ գտել եմ բայց ընդհանրապես ուրիշ իմաստ էին արտահայտում):
էսքանը մենակ էն դեպքում երբ ես միայն անգլերեն ու ռուսերենը գիտեմ օտար լեզուներից , բա ինչ կպատահեր եթե համեմատեինք մյուս լեզուների հետ. տենց լավ չեր մեկել ասեիք թե չինարենն ա ամենալավ լեզուն. իսկ ինչ վերաբերումա գերմաներենի երկար բառերին ինչպես և չատ լավ նչեցիք նրանք երկար իմաստ են արտահայտում ,իսկ օրինակ մեր հատակապատա.... բառը պարունակում է մի պարզ "պլենդուզ" իմաստը, ու սա ոչմիայն վերաբերում ա նոր բառերին այլև շատ ու շատ հներին. իսկ եթե էսքանից հետոել ասածս չեք հասկանում ուրեմն պատճառը ձեր մեջ փնտրեք կամել փորձեք մեկ անգամ ևս կարդալ ավելի ուշադիր այլ ոչ տե միանգամից փորձեք "դեմքիս թռնել".
Հուսով եմ Ակումբում կգտնվի գոնե մեկը որ կպատասխանի առանց սկսելու հետևյալ կերպ՝ ՀԱ ԲԱՅՑ ԷՏ ԻՆՉ ԿԱՊ ՈՒՆԻ

Վերջը չհասկացա ի՞նչն ա քեզ բերել էն մտքին, որ հայերենում բառերը երկար են՝ միայն մոտորոլան թարգմանե՞լը (ի դեպ ճի՞շտ եմ հասկացել որ հեռախոսի մենյուն ես թարգմանել), թե՞ ասենք վերցրել ես 10 000 ական բառ ամեն լեզվից և հաշվել ես տառերի միջին քանակը յուրաքանչյուր լեզվի համար: Հավելեմ նաև, որ տերմինների թարգմանությունը իսկապես շատ դեպքերում անհաջող է, բայց դա կապ չունի մայր լեզվի հետ: Դա պարզապես անհաջող թարգմանություն է

[Հայկօ]

Մաշտոցն իր այբուբենը ստեղծել է ՄԵԿ ՀՆՉՅՈՒՆ՝ ՄԵԿ ՏԱՌ սկզբունքով, այսինքն՝ ին ժամանակվա գրաբարում գոյություն ունեցող յուրաքանչյուր հնչյունի համար էդ մարդը հորինել է մեկ տառապատկեր: Եթե հայերենը անգլերենից շատ տառ ունի, էդ նշանակում է, որ հայերենի հնչյունային համակարգը անգլերենինից հարուստ է և ոչ թե՝ որ հայերն իրենց բաժին ընկած տառերն իռացիոնալ են օգտագործում: Ի դեպ՝ իռացիոնալության մասին. անգլերենում` th, eau, ea, gn, sh, ֆրանսերենում՝ նույն eau, ch, ai, ou, իտալերենում՝ ch, գերմաներենում՝ tsch և այլ տառախամբերը սովորաբար կամ միշտ կարդացվում են որպես մեկ հնչյուն, և այս ցուցակը կարելի է երկար շարունակել. իսկ հայերենում շա՞տ են այն հնչյունները, որոնց մեկից ավելի տառ է համապատասխանում: Ընդ որում՝ հայերենն իր զարգացման ընթացքում մշտապես ձգտել է պահպանել վերոհիշյալ ճիշտ սկզբունքը (դասական ուղղագրության անցնելու բոլոր կողմնակիցներին համեստաբար խնդրում ենք սա ականջներին օղ անել), ի տարբերություն վերոհիշյալ լեզուների: Նույն լատիներենը, որն այսօր համարվում է դասական լեզու, իր դասական (ոչ վուլգար) ժամանակաշրջանում եղել է հայերենին շատ մոտ լեզու:

[StrangeLittleGirl]

Չէ՛, որ հայերենում բառերը շատ ավելի երկար են, դա փաստ է. երեք տարի է, ինչ թարգմանություններով եմ զբաղվում: Նկատել եմ, որ 7-8 տող անգլերենը 9-10 տող հայերեն է դառնում: Մի անգամ էլ գիտական աշխատանք գրելիս տեքստը ռուսերեն էր, սակայն տեքստի մեջ սահմանափակում էր դրած: Ղեկավարս ռուսերեն տեքստն այնքան կրճատեց, որ հայերեն թարգմանելիս չգերազանցենք նշված տառերի քանակը: Բայց երբևէ մտքովս չի անցնել բողոքել դրանից:

[Ձայնալար]

Չէ՛, որ հայերենում բառերը շատ ավելի երկար են, դա փաստ է. երեք տարի է, ինչ թարգմանություններով եմ զբաղվում: Նկատել եմ, որ 7-8 տող անգլերենը 9-10 տող հայերեն է դառնում: Մի անգամ էլ գիտական աշխատանք գրելիս տեքստը ռուսերեն էր, սակայն տեքստի մեջ սահմանափակում էր դրած: Ղեկավարս ռուսերեն տեքստն այնքան կրճատեց, որ հայերեն թարգմանելիս չգերազանցենք նշված տառերի քանակը: Բայց երբևէ մտքովս չի անցնել բողոքել դրանից:

Էհ ես էլ եմ դրա հետ շատ բախվել, բայց դա կրկին տերմինների ու մասնագիտական լեզվի առանձնահատկությունն է: Օրինակ, իմ մասնագիտությամբ կամ դրան մոտ՝ մի խոսքով անգլերեն տեխնիկական տեքստերում ահավոր շատ է «տեխնիկական ժարգոնը»՝ այսինքն իրանք դա այդպես են անվանում, թեկուզ և դա այնքան էլ տրամաբանակա ու կոռեկտ չէ այդպես անվանել, բայց մարդիկ տենց են գրում ու իրար հասկանում են: Դա եթե նույն կերպ հայերեն թարգմանենք լրիվ այլ իմաստ կստացվի, ստիպված ենք լինում առավել ճշգրիտ բնորոշում տալ, ինչն էլ բերում է նախադասությունների երկարացման: Ընդ որում, հատուկ ուզում եմ նշել, որ, համենայնդեպս ինձ հանդիպած դեպքերում, ոչ թե բառերն են երկար, այլ բառերի քանակն է մեծ:

[StrangeLittleGirl]

Ընդ որում, հատուկ ուզում եմ նշել, որ, համենայնդեպս ինձ հանդիպած դեպքերում, ոչ թե բառերն են երկար, այլ բառերի քանակն է մեծ:

Ճիշտ է: Երկուսն իրար հետ: Մի օրինակ բերեմ. immune to pain-ը երեկ թարգմանել եմ ցավի հանդեպ անզգա:

[Ձայնալար]

Ճիշտ է: Երկուսն իրար հետ: Մի օրինակ բերեմ. immune to pain-ը երեկ թարգմանել եմ ցավի հանդեպ անզգա:

Դու էլ թարգմանեիր անցավազգա

[StrangeLittleGirl]

Դու էլ թարգմանեիր անցավազգա

Տենց բառ կարդալուց արդեն համաձայն կլինեի մեր հարգելի բողոքողի հետ
Համ էլ էս հայերեն ա, գերմաներեն չի

[Հայկօ]

Միանշանակ համաձայն եմ, որ հայերենն ավելի երկար լեզու է, քան, ասենք, անգլերենը կամ ֆրանսերենը (թարգմանչի մանագիտությամբ աշխատելու 6 տարվա փորձ ունեմ)՝ մոտ 25-30 տոկոսով, ոչ ավել: Սակայն մի բան է պարզապես փաստն արձանագրելը, լրիվ ուրիշ բան՝ փորձել թվերով ապացուցել, որ հայերենը վատ լեզու է՝ զուգահեռաբար գերազանցելով տառասխալների ու քերականական բլթոցների բոլոր թույլատրելի սահմանները: Չեմ կարծում, որ եթե Աբու-Լալա Մահարին, ասենք, 100-ի փոխարեն 70 էջ լիներ, հազար անգամ լավը կլիներ: Ինչպես և չեմ կարծում, որ Էլիոտի ու Պրեվերի միակ առավերությունը հակիրճությունն է: