Հետաքրքիր է`միշտ ժպտում եմ տխրությանս, բայց ավելի թախիծ եմ ստանում…
Ուրեմն սխա՞լ է այն համոզմունքը, թե կյանքը բումերանգ է, ու մարդ ստանում է այն, ինչ նվիրում է…
ժպիտ եմ իրեն նվիրում, իսկ ինքը շարունկում է թախիծով պարուրել հոգիս…
գուցե անկեղծ ժպիտ չի, դրա համար էլ պատժում է…
իմ մեջ կա Թագուհի ու Գերի, Անապատ ու Սառցաբեկոր…
Ուժեղ եմ ու նույնքան անտանելի Թույլ…
Երջանկություն ու Դժբախտություն եմ… Ժպիտ ու Արցունքներ…
Ամենուր եմ ու միևնույն ժամանակ ոչ մի տեղ…
Ես երբեք ցած չեմ ընկել…
իսկ թախիծը նույնիսկ չի հարցնում` պատրաստ եմ, թե չէ վայրէջքիս…
այս թռիչքին ինձ ոչ ոք չի ներշնչել…
արի հանդիպենք… քո երազում…
իմ նվերը կլինի… վերցրու ու երբեք մի հարցրու` ինչու…
սպասում եմ թռիչքիս…չփորձես բռնել, ես թևեր ունեմ…
Մեջբերել
Երկնային-ի խոսքերից
..........................
Ինչ որ մի բան ինձ հուշումա որ ես նորից քեզ հանդիպելու եմ…
Անկապ օրագիր!!!
Էջանիշներ