Տխուր խոհեր
Չափազանց դժվար, եթե չասենք՝ անհնար է քիչ թե շատ խելամիտ բացատրություն գտնել ընդդիմության նախատեսած հունիսի 20-ի հանրահավաքը չարտոնելու՝ ՀՀ իշխանությունների որոշմանը: Առարկությունը, թե այդ միջոցառումը կարող է անցկացվել «Հրազդան» մարզադաշտի մերձակայքում, ոչ մի քննություն չի բռնում. նույն հաջողությամբ ընդդիմությանը կարող էր առաջարկվել հանրահավաք անցկացնել «Պռոշյան» սովխոզի մոտ կամ, ասենք՝ Դալմայի այգիներում: Ազատության հրապարակի հանրահավաքն արգելողները հրաշալի գիտեն, որ Հայաստանի երրորդ հանրապետության պատմության սկզբնավորումը խորհրդանշվում է հատկապես այդ հրապարակում կայացած երբեմնի հանրահավաքներով, եւ նրանցից շատերն էլ, ընդ որում, անձնապես են մասնակցել կոմունիստական վարչակարգի դեմ ուղղված ու այդ վարչակազմի կողմից բոլորովին էլ չարտոնված ցույցերին: Բոլորն էլ, այդ թվում՝ «հասարակական բարեշրջումների» ջատագով պաշտոնատարները, հրաշալի գիտեն, որ արդեն շուրջ երկու տասնամյակ է, ինչ ժողովրդավարության անքակտելի բաղադրիչ հանդիսացող հանրահավաքները տեղի են ունենում հենց Ազատության հրապարակում՝ այն պարզ պատճառով, որ ցանկացած այլ վայրում նման միջոցառման անցկացումը պարզապես անիմաստ կդարձներ դրա բուն նշանակությունը: «Բարեշրջիչներն», ընդ որում, իրենք էլ կզարմանային, եթե ասենք՝ Լոնդոնի քաղաքային իշխանությունները, ինչ-ինչ անհեթեթ նկատառումներից ելնելով, հասարակությանն արգելեին հավաքներ անցկացնել «Հայդ պարկում» եւ մարդկանց առաջարկեին ելույթներով հանդես գալ, ենթադրենք, Ուիմբլդոնում: Բայց արի ու տես, որ նրանք այդ բանը թույլ են տալիս այստեղ՝ իրենց կառավարման «արեալում»:
Վերը ասվածը, սակայն, միայն ընդհանուր դատողություններ են: Դրանք թերեւս տեղին կլինեին սովորական պայմաններում: Ազատության հրապարակում ընդդիմության՝ հունիսի 20-ի հանրահավաքը չարտոնելու հանգամանքն, ինքնին, ապշեցուցիչ է հատկապես հիմա, երբ Հայաստանի վարչակազմին հաշված օրեր են մնացել միջազգային հանրությանն ու, մասնավորապես, ԵԽԽՎ-ին համոզելու, որ այս երկրում, այնուամենայնիվ, ժողովրդավարության ինչ-որ փշրանքներ են մնացել, եւ որ ՀՀ իշխանությունները դեռ ամբողջությամբ չեն հրաժարվել արեւմտյան քաղաքակրթության կանոններով ապրելու գոնե ցուցադրական մտադրությունից:
Ասենք, ի՞նչ հանրահավաքների արտոնման մասին է խոսքը, երբ այստեղ մինչ օրս ընդդիմադիր ակտիվիստների են ձերբակալում, իսկ քաղաքական գործիչներին՝ կարծես ԵԽԽՎ-ի «ինադու», 2-3 տարով ազատազրկման են դատապարտում: Ի դեպ, հետաքրքիր է, թե այս ամենի մասին ի՞նչ են մտածում Հասարակական խորհրդի պոտենցիալ աքսակալները: Գուցե նրա՞նք էլ, հանրության դարդով մտահոգ, կարծում են, թե քաղաքապետարանի մանկական միջոցառումը հենց այն է, ինչ այսօր պետք է մարդկանց, եւ որ այդ միջոցառումը պետք է անցկացնել հատկապես հունիսի 20-ին ու հատկապես՝ Ազատության հրապարակում:
ՏԻԳՐԱՆ ԱՎԵՏԻՍՅԱՆ
Aravot.am
Մեջբերել
Վիշապ-ի խոսքերից
բայց մի իջեք իրենց մակարդակին, ուրիշ տեղ կազմակերպեք, կրկնվում եմ օրինակ Հանրապետության կամ Շահումյան հրապարակում
լինի, որ երեխաներին բերի Ազատության Հրապարակ՝ զբոսանքի: Եթե էդքան պարտադիր ա էդ զբոսանքը երեխայի համար հենց այդ օրը, այդ ժամին, ապա թող տանի մեկ այլ տեղ զբոսնելու: Հետաքրքիրա՝ ինչպե՞ս ես պատկերացնում հանրահավաքը Հյուսիսային Պողոտայում
Որտե՞ղ պետք է տեղադրեն բարձրախոսները, որտեղի՞ց պետք է ելույթ ունենան մարդիկ: 
'
Էջանիշներ