Իմ Փոքրիկ Ստեղծագործությունները

[Արամ]

Իսկական ընկերները

Նորից քայլում էի փողոցով...: Երեկո էր...: Արևը լողում էր հորիզոնի ալիքավոր մազերի վրա...: Խորասուզված մտքերիս մեջ, չնկատեցի կողքովս անցնող տղային` <<ընկերոջս>>, բայց հենց հասկացա այդ ամենը, <<ընկերս>> հասցրել էր իր <<թարախ>> հայածքը մցնել իմ մեջքը....: Այո՛, այո՛, միշտ է այդպես, «ընկերներս» միշտ էլ հարգում ու հասկանում են ինձ…: Ու ես իրանց շատ եմ սիրում: Ինչևիցէ շարունակում եմ քայլել...: Ըհը,՛ նորից իմ տարիքի տղաները քայլում են աղջկա հետ, ով գիտի, ընկերուհին է՞, քույրն է՞, բայց աղջկա հետ է... իսկ ես մենակ եմ...: Ճիշտ է, կարելի էր «ընկերոջս» կամ «ընկերուհւս(ընգերուհի չէ)» հետ դուրս գալ, բայց հոգնել եմ «Վերվարածների» սցենարը կրկնելուց…: Շատ լավ է, գոհ եմ կյանք ջան քեզնից: Շատ գոհեմ, ապրե'ս, ավելի լավ է մենակ «քարշ գալ» փողոցներով, քան թե «ընկերներիս»…:

Հ.Գ.

[Kuk]

Արամ, լավն էր
վերվարածների պահը սպանեց

[Արամ]

Պատից կախված նկարը

Ինչ փափուկ է բազմոցը...: Նայում եմ ճերմակ-ճերմակ պատին: Գեղեցիկ է, ճիշտ է հոգնեցուցիչ, բայց սպիտակ, այնպես ուրախ, բարի: Հետաքրքիր էր «պատը», չգիտես ինչու, որոշեցի նկարներս նայել...: Նկարներումս գտա՝ ....ես էի ու իմ հանգուցյալ պապիկը: Ճիշտ է, երբ պապիկս մահացավ ես 3 տարեկան էի, բայց պարզ հիշում եմ նրա դեմքը: Այդ նկարը նկարվելուց 1 ամիս հետո պապիկս մահացավ...: Նկարվելու ժամանակ պապիկս գիտեր որ մահացու հիվանդ է, բայց ինչու՞ էր նա ժպտում…: Ինչ անհոգ էի ես այդ նկարում...պապիկս նույնպես, բայց ինչու՞, ինչու՞ էր անհոգ, ինչու՞ էր այդպես ուրախ:
Մեր փոքր բալկոնը՝ արհեստանոցի նման բան է, որոշեցի շրջանակ պատրաստեմ…: Ահա, ոնց որ թե լավ ստացվեց, կախեցի այն պատից: Այո՛, այո՛ այն սպիտակ պատից:
Ինչ գեղեցիկ է....սպիտակ պատը....և իմ պապիկը; Ահա հասկացա թե ինչու էր ժպտում...; Նա սիրում էր կյանքը...և ոզում էր վայելեր իր կյանքի վերջին օրերը:
Ահա թե ինչ կարող է ասել սովորական պատի սպիտակ գույնը:

[Dayana]

Արամչուկ ջան քեզ պաչիկ եմ ուղարկում
Շատ լուրջ հարցեր ես քննարկել։ Հուսով եմ պապիդ օրինակը մեզ բոլորիս կսովորեցնի սիրել կյանքը

Հ.Գ. Քեզ լրիվ ուրիշ անկյան տակ տեսա

[Kuk]

Արամ ջան, լավ ես գրել
Ուրիշ թեմաներում ունե՞ս ստեղծագործություններ:

[Yellow Raven]

Ապրես Արամ ջան,հետաքրքիր էին

[Արամ]

Հեսա ելի կգրեմ...

[Kuk]

Հեսա ելի կգրեմ...

Սպասում ենք

[Արամ]

Հլա որ ժամանակ չկա…

Ավելացվել է 10 րոպե անց

Ես հավատում եմ Ձմեռ պապիկին

Հա՞ ինչ: 3-4 ամսից կլրանա իմ 16 տարեկանը: Կկոչվեմ չափահաս (ետ լավա?): Ու հավատում եմ Ձմեռ պապիկին, ոչ թե <<bajc>> այլ <<ու>>: Ինչու պետքա չհավատամ, ետ ինչու կարամ հավատամ "ՍԵՐ" կոչեցյալին, բայց չհավատամ Ձմեռ պապիկին: "ՍԵՐ", չգիտեմ ինչ է, չեմ տեսել, չեմ լսել, չեմ զգացել, բայց հավատում եմ: "Ձմեռ Պապիկ", գիտեմ ինչ է, տեսել եմ, լսել եմ, ու ինչու պետքա չհավատամ: Ծնողներ հերիք խափեք հա ձեր երեխաներին՞, երբ արդեն 10-12 տարեկանը լռանում է պետք է ասեք որ Ձմեռ պապի չկա, բայց շարունակում եք վախեցնել բոբո ձաձաներով:

[Լեո]

Ապրես Արամիկ ջան, բայց աճի՛, աճի՛...

[Արամ]

Standart Settings

Ինչ հետաքրքիր են մեր «Երևանցի» տղաները: Ես էլ եմ Երևանցի՞, երևի ես էլ եմ հետաքրքիր՞: Չէ, հա...., ինչ է իմ հետաքրքիր...: Ընդհանրապես նման չեմ...Երևանցի տղային: Ցավոք, իմ ընկեներից շատ-շատերը «Երևանցի տղա» են, ու ես ամբողջովին հոգնել եմ իրանցից: Ախր, ինչու պետքա չհոգնեմ, արդեն բերանս չի բացվում, «Երևանցի տղա» - ի հումորը՝ «Ապեր գողական ես եթում թե կիրովական՞», լսելուց, դե առաջ ծիծաղում էի, բայց միայն նրա համար որ ընկերս իրեն վատ չզգա...: «Երևանցի» տղաներ, երբ եք դուք հասկանալու, որ ծիծակը բանջարեղենա, այլ ոչ կոշիկ, երբ եք հասկանալու, որ մուղամ, թաղումներին են միացնում, մի քիչ կոշտ հնչեց, բայց օրինակ, երբ տղան իր համար փողոցով քայլում է ուրախ, զվարթ, ու լսում է «Մայրիկ, ախ մայրիկ, ինչու գնացիր...», իմաստը որն է՝ դե արի ու մի ասա «Մերտ սաղա, ետ ինչ երգես լսում»: Սև շորեր հագնելու իմաստը որնա՞: Դե հա, գեղեցիկ է, բայց միթե դրանից գեղեցիկ չկա՞: Երևանցի աղջիկներ, հիմա կասեք, Երևանցի աղջիկները թերություն չունեն, բայց ոչ, գիտեք՞ որն է նրանց թերությունը, որ սիրում են Երևանցի տղաներին

Հ.Գ. Ես ինչ գրեցի՞, ոնց որ սաղ աշխհարի դարդ ու ցավը իմը լինի, լավ ես էլ կարդացեք…

[Dayana]

ապրես Արամ ջան

[Արամ]

Լացում է

Ես քեզ սիրում եմ, ինձնից շատ
Քո համար պատրաստ եմ
Աստղեր իջեցնել շատ,
Բայց դու նորից ինձ հրեցիր
Ու "են" աշխարհ ուղարկեցիր:

Տարի դեռ չբոլորաց
Դու տեսար ինձ նորից
Ու եկար իմ մոտ նորից
Ու ասեցիր որ սիրում ես ինձ…

Բայց չեմ ուզում, քեզ ոչ տեսենել
Չեմ ուզում, քեզ նորից սիրել
Չեմ ուզում քեզ նորից գրկել
Մ՛ի լացիր, խնդրում եմ քեզ
Ես էլ երբեք չեմ սիրի քեզ:

Նվիրում եմ John-ին ինքը կհասկանա

[unknown]

Շատ լավ ես գրում,լավնա

[Grieg]

ես ել իմ սուբյեկտիվ կարծիքս ասեմ
"Իսկական ընկերները" միքիչ անկապ է սցենարը, Պատից կախված նկարը հաջոված էր,"Ես հավատում եմ Ձմեռ պապիկին" հագեցվելու տեղ ունի,Standart Settings մակերևույթային էր,"Լացում է" էհհ..