Մեջբերում Artego-ի խոսքերից Նայել գրառումը
Երբ գիտես, որ ինչ որ բան պիտի անես, բայց չգիտես թե ինչ
Երբ զգում ես, որ կյանքը կորցնում է իմաստը
Երբ զգում ես, որ այն ինչ երազում էիր, ինչին ձգտում էիր ու ինչով ապրում էիր, կորցնում է իր արժեքը կամ հեռանում է տեսանելի դաշտից
Երբ առավոտյան արթնանում ես ու անկախ քեզնից ինքդ քեզ հարց ես տալիս. «Այսօր ի՞նչի համար եմ ապրելու»
Երբ ժամանակը ձգձգվում է և վարկյանը թվում է դար
Երբ գիշերը պառկում ես քնելու ու դատարկության, մենակության ու անհետաքրքքրության զգացողությունն է խեղդում

Արժե՞ ապրել այսպես
Արթ չես պատկերացնի թե ինչ հարազատ է այս քո գրածները ինձ:Ես ինքս հիմա նույն դրության մեջ եմ:
Բայց պետք չի այդքան շատ մտածել հոգսերի մասին:Ես օրինակ երբ արդեն սկսում եմ մտածել,իրիկունները չքնել,ինձ բոլորովին նվիրում եմ մի գործի ու այնքան եմ տարվում,որ ամեն ինչի մասին մոռանում եմ:Իրիկունները գիրք ընթերցիր մինչև չքնես:Իսկ ցերեկները մի օգտակար գործով տարվիր:Մի քանի օրա ես տենց եմ անում ու կարծես օգնումա,ոչ մի բանի մասին ժամանակ չի լինում մտածելու: