Երբ զզվում ես կյանքից…
Երբ գիտես, որ ինչ որ բան պիտի անես, բայց չգիտես թե ինչ
Երբ զգում ես, որ կյանքը կորցնում է իմաստը
Երբ զգում ես, որ այն ինչ երազում էիր, ինչին ձգտում էիր ու ինչով ապրում էիր, կորցնում է իր արժեքը կամ հեռանում է տեսանելի դաշտից
Երբ առավոտյան արթնանում ես ու անկախ քեզնից ինքդ քեզ հարց ես տալիս. «Այսօր ի՞նչի համար եմ ապրելու»
Երբ ժամանակը ձգձգվում է և վարկյանը թվում է դար
Երբ գիշերը պառկում ես քնելու ու դատարկության, մենակության ու անհետաքրքքրության զգացողությունն է խեղդում
Արժե՞ ապրել այսպես
Freeman (13.07.2010), Hripsimee (26.07.2009), Magic-Mushroom (07.07.2010)
եղիր ուժեղ. մի հանձնվիր. պայքարիր երջանիկ լինելու համար. ու ընդհանրապես կյանքը պայքար է. ով հանձնվում է, պարտվում է, իսկ ով պայքարում է մինչև վերջ, հաղթում է
քեզ մոտ ամեն ինչ լավ կլինի, միայն մի հանձնվիր. թույլ մարդ մի եղիր
դա էլ կանցնի.......(վերջին գրառում 2009թ)
դա էլ անցավ 2018թ
Artgeo քեզ մոտ պատանեական ճգնաժամային շրջան է :Մի վախեցիր դա անբուժելի հիվանդություն չէ , պարզապես անցողիկ հոգեվիճակ է Այդ տարիքային շրջանում ( 17-21, 24) տեղի է ունենում անձնավորության արթնացում: Եթե այդ արթնացումը տեղի չի ունենում , ապա... անձնավորությունն իր միջավայրից կախյալ վիճակի մեջ է մնում կամ էլ բողոքողի կեցվածք է ընդունում, այն ամենի նկատմամբ, ինչը ընկալում է որպես հեղինակություն: Այս տարիքում հրատապ են այնպիսի հարցեր, ինչպիսիք են ՝ "ո՞րն է իմ տեղը կյանքում", , ի՞նչ ուժեր են այստեղ գործում", " իրականում ինչպիսի՞ն է այս աշխարհը": Այլ կերպ ասած այս տարիքում աշխարհայացքների փոփոխություն է տեղի ունենում, վերաբերմունք է ձևավորվում հասարակական իրականության նկատմամբ: Այս տարիքին բնորոշ է նաև էքզիստենցիալ վակումի՝ կենսական դատրակության, կյանքի անիմաստության զգացողության հոգևիճակը, աշխարհայացքի, արժեքների փոփոխությունը, բունտը ծնողների կողմից պարտադրվող արժեքների, աշխարհայացքային ցուցումների նկատմամբ, քմահաճ վարքի դրսևորումը, անօգնականության զգացողությունը, ոչ ադեկվատ վարք դրսևորելու տագնապները, զանազան փիլիսոփայական, աշխարհայացքային հարցերի պատասխանների որոնումները, իդեալների հաճախակի փոփոխությունը, տագնապայնությունը, աշխատանքի վայրերի, մասնագիտությունների, զուգընկերների և ընկերների հաճախակի փոփոխությունը, թշնամանքը ընտանիքի անդամների նկատմամբ, նմանակման համար օբյեկտների փնտրտուքը... Նաև կտրուկ բարձրանում է ինքնագնահատականը
Մի խոսքով սա է քեզ մոտ: Ժամանկի ընթացքում կանցնի կգնա, կփոխարինվի հաջորդ տարիքային ճգնաժամով
Good luck !
Վերջին խմբագրող՝ Lionne_en_Chasse: 17.06.2006, 18:45:
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Manya (18.05.2009)
Արժե՛, քո տարիքում ես էլ եմ նույնը զգացելԱրժե՞ ապրել այսպես
Ես էլ՝ ձեր միջի ամենա երիտասարդի կարգավիճակով՝ խոսեմ
Միացրեք, խնդրում եմ, համար առաջին խոսափողը:
Ըըըըհհհհըըըը, սպասեք կոկորդս մի հատ մաքրեմ՝ նոր սկսեմ
Վերևում շատ ճիշտ նկարագրեց իրավիճակը Arm_Lionne:
Մենակ՝ ուզում եմ մի բան ավելացնել: Շատերս ենք էդ հոգևիճակն ապրում ու շատ անգամներ համոզվում ենք, որ դրա բուժման հիմնական ՀԱԲԸ՝ դա ՍԵՐՆ է: Կապ չունի, կլինի այն, թե՝ հակարակ սեռի պատասխան սերը, թե՝ մտերիմ ընկերոջ սերն ու ուշադրությունը: Հավատացեք, որ դա ամենա օգտակարն է:
Երբեմն, մարդը հոգեպես ընկճվում է, հոգեկան ճգնաժամ է ունենում՝ կամ առօրյա պրոբլեմների, մտածմունքների կուտակումներից կամ տարբեր այլ պատճառներով կամ էլ, թեկուզ, առանց հիմնական պատճառներիի, ու շատ կարիք ենք ունենում ոգևորության, ոգեշնչման ուշադրության, սիրո...
Artgeo ջան, չգիտեմ, հիմա ինչքանով օգտակար եղա, բայց ցանկանում եմ քեզ շուտ լիցքաթափում ու վերադարձ դեպի աշխույժ կյանք՝ բուռն երազներով ու ձգտումներով
«Չկա ոչինչ ավելի հետաքրքիր երկու սիրահարների խոսակցությունից, որոնք լռում են» - Տուրնիե
Ես ճիշտ հակառակը կասեի:Շատերս ենք էդ հոգևիճակն ապրում ու շատ անգամներ համոզվում ենք, որ դրա բուժման հիմնական ՀԱԲԸ՝ դա ՍԵՐՆ է:
Երբ այդպես ես քեզ զգում, այդ դեպքում իմ խորհուրդն է քեզ դրա մասին ընդհանրապես չմտածել։ Ապրելու մասին չես մտածում, ուղղակի ապրում ես քո համար, խորասուզվում ես առօրյա գործերի մեջ։ Մեկ է որոշ ժամանակ հետո այդ զգացմունքդ անցնելու է։ Կյանքը գործում է Ճոճանակի սկզբունքով։ Տխուր պահերին հաջորդում են ուրախ պահերը, հետո էլիArtgeo-ի խոսքերից
տխուր պահեր, ու այդպես շարունակ։
Այնպես որ այն օրերը, երբ կյանքդ քեզ այնքան իմաստալից կթվա, որ նույիսկ չես ուզենա գնալ քնել ժամանակ չկորցնելու համար, դեռ կգան։
Artgeo թեման բացեցիր ու քաշվեցիր մի կողմ, մի բան ասա
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Ի՞նչ ասեմArtgeo թեման բացեցիր ու քաշվեցիր մի կողմ, մի բան ասաԿարդում, կարդում եմ բոլորիդ գրածները ու… բոլորդ էլ կարխես ճիշտ եք խոսում, բոլորդ էլ կարծես սխալ եք խոսում… Եսիմ… Կարծես ճիշտ ու սխալ չկա տվյալ դեպքում, պարզապես… Ինքս էլ չգիտեմ։ Ներկա պահին ուրիշ կերպ չեմ կաչողանում մտածել։ Ինձ համար կյանքը մի անիմաստ ֆիլմ է, սերիալ, որը ես նստած նայում եմ։ Գիտեմ, որ սերիալը անկապ է, մեջ կան ինքնախաբկանքի մոմենտներ, երբ դու քեզ երջքանիկ ես զգում, կան մոմենտներ, երբ ուրիշները ղառնում են քո ալիքները կամ դու ես ղառնում նրանցը… Իսկ վերջը լռիվ պարզ է ու հիմար։ Նայում եմ ու չեմ կարողանում անջատել ու դուրս գալ… Բայց ուզում եմ… ու չեմ կարողանում
VisTolog (16.11.2009)
Ես դեռ չեմ հասցրել զզվել կյանքից … եթե դա կապ ունի տարիքի հետ,ուրեմն ձեր գրածներից հետո իմ մոտ պետք է վերանա մեծանալու ցանկությունը …
Իմ մեջ այդ ցանկությունը շատ վաղուց է վերացել… եթե դա կապ ունի տարիքի հետ,ուրեմն ձեր գրածներից հետո իմ մոտ պետք է վերանա մեծանալու ցանկությունը …… դեռ մանկուց՝ 3-4 տարեկանից…
Ու ընդհանրապես. ես շատ լավ եմ հասկանում Artgeo-ին: Չնայած թեման բավականին վաղուց է բացվել, ու հուսով եմ, որ հիմա արդեն այս առումով նրա համար ամեն ինչ անցյալում է մնացել…
ամաչելու աստիճան սիրուն ու անասելի տխուր բան ա կյանքը…
Ինձ թվում է քեզ փոփոխություններ են հարկավոր կյանքում: Չգիտեմ որքանով ճիշտ հասկացա, բայց կարծես առօրյայի միօրինակությունից ես հոգնել , երբ ամեն ինչ կանխատեսելի է, անգամ օրվա իրադարձությունների հերթականությունը :Քեզ նոր զբաղմունք, նոր ծանոթություններ, նոր զգացմունքներ ու ապրումներ են հարկավոր: Փորձիր էտ ուղղությամբ մի բան անել:Ի՞նչ ասեմ
Կներես եթե սխալվում եմ ու խորհուրդս անտեղի է
Il y a des gens qui augmentent votre solitude en venant la troubler...
Միգուցե ճիշտ ես, երևի հենց այդպես էլ կա։ Հասկանում եմ, փորձում եմ… Բայց դա էլ արդեն հետաքրքիր չի, նորի վերջն էլ է պարզԻնձ թվում է քեզ փոփոխություններ են հարկավոր կյանքում: Չգիտեմ որքանով ճիշտ հասկացա, բայց կարծես առօրյայի միօրինակությունից ես հոգնել , երբ ամեն ինչ կանխատեսելի է, անգամ օրվա իրադարձությունների հերթականությունը :Քեզ նոր զբաղմունք, նոր ծանոթություններ, նոր զգացմունքներ ու ապրումներ են հարկավոր: Փորձիր էտ ուղղությամբ մի բան անել:
Կներես եթե սխալվում եմ ու խորհուրդս անտեղի է
ոնց եմ քեզ հասկանում
Մարդ կա 80 տարեկան ա, ափսոսում ա, որ կյանքը պրծնում ա, ինքը հլա լրիվությամբ չի հասցրել վայելել, մարդ էլ կա, որ հլա քսան տարի չապրած զզվում ա կյանք կոչվածից (մեկ մեկ даже ինքն իրանից), համարում ա արդեն ձախողած, իմաստ չի գտնում շարունակելու մեջ, որովհետև ապագան ուրիշ ձև չի պատկերացնում:
Տենց ապրել չարժի, բայց թե եթե ուրիշ ձև հնարավոր չի, էտ վախտ ուզած թե չուզած պետք ա ապրես էն չնչին հույսով, որ մեկ էլ տեսար մի օր մի բեկումնային բան եղավ: Չգիտեմ:
Все люди - евреи, просто не все нашли смелость признаться.
Լավ խորհուրդներ տվողները երևի էտ վիճակում չեն էլ եղել, որ սենց հանգիստ խոսում են: Եթե նույնիսկ եղած էլ լինեն, չեմ կարծում, որ էտ նեղ պահին պիտի աստվածաշնչին կամ էլ փիլիսոփաների խոսքերին նայեն:
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ