Թեմայից դուրս, բայց հետաքրքիր կամ կարևոր գրառումներ

[Վիշապ]

12% անվանական: Վրից էլ սրա վճարը, նրա ծառայությունը, էս ապահովագրությունը, էն տուրքը... 3-5% պլյուս արա: Չեմ չափազանցնում։ Ես քեզ մի բան էլ սկիդկա էի անում, բայց արդեն ուշ ա ախպեր, լիքը ուզող կա

Դրա համար մի քանի հարյուր հազար ես վարկ վերցնում, էդ լրացուցիչ դեսուդենը իջնում ա տոկոսային ու էլ աչքիդ չի երևում :Ճ

[Շինարար]

Ինքը նույն գլոբբինգից եմ օգտվում, բայց ամեն դեպքում ասեմ այլընտրանքների մասին
Onex.am - Գլոբբինգի հիմնական կոնկուրենտն ա։
shipex.am - Աշխատանքային ժամերը լավը չեն
shopin.am (haypost-ինն ա)

Գլոբինգը մարզեր չի հասցնում, վաղը մյուսները կճշտեմ, մերսի:

[Ուլուանա]

Ես որ ասում եմ, մարդիկ կան` չեն ընդունում, որ տեսազանգերը, հատկապես խմբակային, ահագին հոգնեցնող ու էներգիա սպառող են: Ի դեպ, պարզվում ա` դա տենց ա` անկախ նրանից` մարդն ինտրովերտ ա, թե էքստրավերտ: Էս հոդվածում բացատրվում ա, թե ինչու. «Ինչու են Zoom տեսազանգերը սպառում մեր էներգիան»

[Freeman]

Ես որ ասում եմ, մարդիկ կան` չեն ընդունում, որ տեսազանգերը, հատկապես խմբակային, ահագին հոգնեցնող ու էներգիա սպառող են: Ի դեպ, պարզվում ա` դա տենց ա` անկախ նրանից` մարդն ինտրովերտ ա, թե էքստրավերտ: Էս հոդվածում բացատրվում ա, թե ինչու. «Ինչու են Zoom տեսազանգերը սպառում մեր էներգիան»

Բայց նորմալ միթինգից ավելի ե՞ն հոգնեցնում։ Իմ մոտ որ հակառակն ա

[Ուլուանա]

Բայց նորմալ միթինգից ավելի ե՞ն հոգնեցնում։ Իմ մոտ որ հակառակն ա

Հարցիցդ երևում ա, որ հոդվածը չես կարդացել : Հա, ռեալ միթինգից ավելի հոգնեցնող ա, ու հոդվածում բացատրում ա պատճառները:

[Վիշապ]

Հարցիցդ երևում ա, որ հոդվածը չես կարդացել : Հա, ռեալ միթինգից ավելի հոգնեցնող ա, ու հոդվածում բացատրում ա պատճառները:

Անիմաստ ընդհանրացում է՝ էն մարդիկ, որոնք ինչ-ինչ անիմաստ պատճառներով լարվում են իրենց արտաքինը ցույց տալով, ավելի կհոգնեն, էն մարդիկ, որոնց պետքը չի, նույնքան կհոգնեն թե վիդեոյով, թե՝ առանց, իսկ էն մարդիկ, որոնք կայֆ են ստանում մի 30 պլշած հայացքից, հոգնելու տեղը կարող է նույնիսկ էներգիա ստանան։

[Freeman]

Հարցիցդ երևում ա, որ հոդվածը չես կարդացել : Հա, ռեալ միթինգից ավելի հոգնեցնող ա, ու հոդվածում բացատրում ա պատճառները:

Հա դեռ չեմ կարդացել, քո գրածից ենթադրեցի որ ավելի հոգնեցնող ա, դրա համար հարցրեցի ։Դ

[One_Way_Ticket]

Անիմաստ ընդհանրացում է՝ էն մարդիկ, որոնք ինչ-ինչ անիմաստ պատճառներով լարվում են իրենց արտաքինը ցույց տալով, ավելի կհոգնեն, էն մարդիկ, որոնց պետքը չի, նույնքան կհոգնեն թե վիդեոյով, թե՝ առանց, իսկ էն մարդիկ, որոնք կայֆ են ստանում մի 30 պլշած հայացքից, հոգնելու տեղը կարող է նույնիսկ էներգիա ստանան։

Չգիտեմ՝ ինչքանով է ընդհանրացումն իմաստավորված կամ անիմաստ, բայց իմ դեպքում բավական դիպուկ էր։ Ես հոգնում եմ վիդեոզանգերից, ու հենց նկարագրված պատճառով։ Զուտ գործնական քննարկումների վրա դա այնքան չի անդրադառնում, երբ չոր ինֆորմացիայի փոխանակում է գնում, բայց եթե ուզում ես շփումից հաճույք ստանալ, զգալ մարդու տրամադրությունը, առդեմ շփման ժամանակ մարդը հազարավոր տարիների ընթացքում մեխանիզմներ է ձևավորել ենթագիտակցորեն այդ ամենը ստանալու, ու վիրտուալի դեպքում դրա բացակայությունը դիսսոնանս է առաջացնում, ինչից լարվում ես։ Թվում է՝ մարդը կա, էկրանի հետևում է, նկարը, ձայնը, բայց ինչ-որ բան պակասում է, որը ուղեղդ փորձում է ինքնուրույն լրացնել, ու դրանից լարվում ու հոգնում ես։

[Varzor]

Հարցիցդ երևում ա, որ հոդվածը չես կարդացել : Հա, ռեալ միթինգից ավելի հոգնեցնող ա, ու հոդվածում բացատրում ա պատճառները:

Սեփական փորձից ելնելով ասեմ, որ գործնական միթինգները` լինեն վիրտուալ, թե իրական, միևնույն է հոգնեցնող են, մանավանդ երբ արդյունավետություն ցածր է: ՈՒ նաև խիստ կախված է մասնակիցների քանակից:
Եղել են և լինում են օրեր, որ միթինգից միթինգ եմ անցնում: Վերջինի ժամանակ արդեն դժվարությամբ եմ կենտրոնանում:

Հիմնական խնդիրը նրանումն է, որ պաշտոնական/գործնական հանդիպումների ժամանակ հենց ժամանակը դիսկրետացվում է խոսողի և լսողների միջև: Մի անգամ մի տեղ կարդացել եմ, որ 8-10 հոգուց ավել միթինգների արդյունավետությունը կրկնակի անգամ ցածր է:

[Վիշապ]

Չգիտեմ՝ ինչքանով է ընդհանրացումն իմաստավորված կամ անիմաստ, բայց իմ դեպքում բավական դիպուկ էր։ Ես հոգնում եմ վիդեոզանգերից, ու հենց նկարագրված պատճառով։ Զուտ գործնական քննարկումների վրա դա այնքան չի անդրադառնում, երբ չոր ինֆորմացիայի փոխանակում է գնում, բայց եթե ուզում ես շփումից հաճույք ստանալ, զգալ մարդու տրամադրությունը, առդեմ շփման ժամանակ մարդը հազարավոր տարիների ընթացքում մեխանիզմներ է ձևավորել ենթագիտակցորեն այդ ամենը ստանալու, ու վիրտուալի դեպքում դրա բացակայությունը դիսսոնանս է առաջացնում, ինչից լարվում ես։ Թվում է՝ մարդը կա, էկրանի հետևում է, նկարը, ձայնը, բայց ինչ-որ բան պակասում է, որը ուղեղդ փորձում է ինքնուրույն լրացնել, ու դրանից լարվում ու հոգնում ես։

Ուզում ես ասել, որ հաճելի մարդու հետ օնլայն շփվելիս ավելի լավ է վիդեոն անջատե՞լ :Ճ
Ես էս կառանծյայից հետո սկսել եմ վիդեոզանգերը ավելի գերադասել, որ մարդու դեմք տեսնեմ։ Ու եթե անկեղծ, առանց վիդեոյի մեկումեջ սկսել եմ ներվայնանալ, ասենք ընկերներս որ սովորական հեռախոսով զանգում են ու երկար-բարակ զրույց ա գնում, ասում եմ, վիդեո չունե՞ս, միացրու էլի։ Գործընկերներիս հետ էլ եմ սկսել վիդեո անել, որ զանգում են, միանգամից վիդեոս եմ միացնում, որ իրենք էլ միացնեն։ Մեկ մեկ խնդրում եմ շուրջբոլորը ցույց տան :Ճ Մեկ մեկ վիդեոզանգի ժամանակ կարող ես բան չխոսել, մարդու դեմքին նայել, կամ ներկայությունը զգալ։
Իսկ որ ջանջալ մեկի հետ ժամերով տեխնիկական քննարկում ես անում, ու սաղ մանրամասն ծամում դնում ես բերանը, մեկ ա էլի հարցեր ա ունենում, զաաաաաահլեեեեդ գնում ա, հենց նոր տենց միտինգից մի կերպ թռա։

[One_Way_Ticket]

Ուզում ես ասել, որ հաճելի մարդու հետ օնլայն շփվելիս ավելի լավ է վիդեոն անջատե՞լ :Ճ
Ես էս կառանծյայից հետո սկսել եմ վիդեոզանգերը ավելի գերադասել, որ մարդու դեմք տեսնեմ։ Ու եթե անկեղծ, առանց վիդեոյի մեկումեջ սկսել եմ ներվայնանալ, ասենք ընկերներս որ սովորական հեռախոսով զանգում են ու երկար-բարակ զրույց ա գնում, ասում եմ, վիդեո չունե՞ս, միացրու էլի։ Գործընկերներիս հետ էլ եմ սկսել վիդեո անել, որ զանգում են, միանգամից վիդեոս եմ միացնում, որ իրենք էլ միացնեն։ Մեկ մեկ խնդրում եմ շուրջբոլորը ցույց տան :Ճ Մեկ մեկ վիդեոզանգի ժամանակ կարող ես բան չխոսել, մարդու դեմքին նայել, կամ ներկայությունը զգալ։
Իսկ որ ջանջալ մեկի հետ ժամերով տեխնիկական քննարկում ես անում, ու սաղ մանրամասն ծամում դնում ես բերանը, մեկ ա էլի հարցեր ա ունենում, զաաաաաահլեեեեդ գնում ա, հենց նոր տենց միտինգից մի կերպ թռա։

Ես հաճելի շփումները նախընտրում եմ ընդհանրապես վիրտուալ կերպով չանել։ Ռեալի հնարավորությունը չկա, կնախընտրեմ սպասել մինչև լինի։ Բարեկամների հետ վիդեոզանգերը հիմնականում իրենց նախաձեռնությամբ են։
Գործընկերների հետ քննարկումները միշտ առանց վիդեո է։ Իմաստ չեմ տեսնում վիդեոյի, ոչ էլ իրենք են միացնում կամ խնդրում, որ ես միացնեմ։ Բայց ես գործի բնույթով գրեթե միշտ կոնկրետ մի մարդու հետ եմ խոսում, խմբակային քննարկումները հազվադեպ են, վերջին անգամ չեմ էլ հիշում, թե երբ է եղել։ Չեմ բացառում, որ շատ մասնակիցների դեպքում վիդեոյով ավելի արդյունավետ է։

[Ուլուանա]

Ըստ իս, վիդեոզանգի միակ առավելությունը ռեալ շփման նկատմամբ էն ա, որ հոգնելու կամ ձանձրանալու դեպքում վիդեոզանգից ավելի հեշտ կարելի ա թռնել, քան ռեալ հանդիպումից: Ես ընդհանրապես վիդեոզանգեր չեմ սիրում, նախկինում ուղղակի տանել չէի կարողանում, նույնիսկ մերոնց հետ խոսելիս, եթե իրենք չուզեին, չպահանջեին, ես համարյա միշտ կգերադասեի վիդեոն չմիացնել, մենակ ձայնով խոսել, բայց դե մարդիկ էնքան են պահանջել, որ արդեն նորմա ա դառել, մի տեսակ սովորել էլ եմ, հիմա նախկինի պես չեմ նեղվում: Ավելին` էն աստիճանի եմ սովորել, որ նույնիսկ Ակումբի վիրտուալ հանդիպումներին եմ գնում : Բայց ընդհանուր առմամբ ես գերադասում եմ կամ գրավոր շփվել (գրավորն ինձ համար դեպքերի 90 տոկոսում լրիվ իդեալական ֆորմատ ա շփման համար, գրավորի մեջ ինձ զգում եմ ինչպես ձուկը ջրում), կամ ռեալ, բայց ռեալն, իհարկե, ոչ հաճախ :

[Ուլուանա]

Վիդեոզանգը մի տեսակ ոչ էս կողմ, ոչ էն կողմ ֆորմատ ա, իմ կարծիքով: Ասենք, եթե շփումը գրավոր ա, դու գիտես գրավոր շփման բոլոր կոմպոնենտները, պահանջները ու լիարժեք կարող ես դրանք գործի դնել` մաքսիմում արդյունքի հասնելով, այսինքն` դու գիտես` կոնկրետ ինչի վրա կենտրոնանալ, նույնն էլ իրական շփման դեպքում, եթե էքստրավերտ ես: Իսկ վիդեոչաթը, չնայած առաջին հայացքից շատ ավելի մոտ ա ռեալին, բայց իրականում ոնց որ ռեալի մի տեսակ մուտացված, խղճուկ տարբերակը լինի, անբնականություն կա մեջը, որը ոչ գրավոր, ոչ ռեալ շփման դեպքում չկա: Սա վերաբերում ա հատկապես խմբակային վիդեոչաթերին, բայց ոչ միայն:

[Շինարար]

Վիդեոզանգը մի տեսակ ոչ էս կողմ, ոչ էն կողմ ֆորմատ ա, իմ կարծիքով: Ասենք, եթե շփումը գրավոր ա, դու գիտես գրավոր շփման բոլոր կոմպոնենտները, պահանջները ու լիարժեք կարող ես դրանք գործի դնել` մաքսիմում արդյունքի հասնելով, այսինքն` դու գիտես` կոնկրետ ինչի վրա կենտրոնանալ, նույնն էլ իրական շփման դեպքում, եթե էքստրավերտ ես: Իսկ վիդեոչաթը, չնայած առաջին հայացքից շատ ավելի մոտ ա ռեալին, բայց իրականում ոնց որ ռեալի մի տեսակ մուտացված, խղճուկ տարբերակը լինի, անբնականություն կա մեջը, որը ոչ գրավոր, ոչ ռեալ շփման դեպքում չկա: Սա վերաբերում ա հատկապես խմբակային վիդեոչաթերին, բայց ոչ միայն:

Ես վիդեոզանգով ննույնիսկ մի երկու անգամ հարբեցողությամբ եմ զբաղվել: Ընդհանրապես՝ կախված ա էն մարդկանցից, ում հետ վիդեոզանգ ես ունենում: Ձանձրալի խմբակային հավաքույթ էլ եմ ունեցել, որովհետև էդ մարդկանց հետ սովորաակն շփման մեջ էլ ձանձրանում եմ ու հավես հարբեցողություններ էլ, որովհետև էդ մարդկանց հետ սովորական հանդիպումների ժամանակ էլ հավես ա անցնում: Բայց իահրկե իրական շփմանը չի փոխարինում:

[Գաղթական]

Ստեղ «մեր» Միշուստինը Ռուսիո վարչապետ դեռ չէր դարձել ))