ivy (11.07.2018), Mephistopheles (11.07.2018), Գաղթական (11.07.2018)
Mephistopheles (11.07.2018)
@ Շինարար ջան, հիմա ահագին դզվել ա, բայց ժամանակին սենց Մոսկվայի Շերեմետեվոյում էին ստուգում կովկասյան արտաքին ունեցողներին։ Ինձ էլ միշտ լաաաավ գզռտում էին։ Որպես կանոն փող էին ման գալիս, որովհետև եթե փող գտնեին մոտդ ասենք նրոմայից շատ (իսկ նորման ոչ ոք չգիտեր ինչքան ա) հանգիստ կարային իրանցով անեին։
Ուրեմն պատահում էր էս գզռտողները կնանիք էին - էն դաբախան ռուս կնանինիքցի, որ վախում ես մի բան ասես, վիզդ կջարդենՈւրեմն մի անգամ էլի էս կնանիքից մեկը մոտեցավ որ գզռտի, ասեցի «ааа, как хорошо, мне достался утренний бонус» սա խնդալուց մեռավ։ Էտ օրվանից սովորել էի, հա նույն բանն էի ասում, բաց էին թողնում։
Gayl (16.07.2018), Life (16.07.2018), Mr. Annoying (16.07.2018), StrangeLittleGirl (15.07.2018), Անվերնագիր (16.07.2018), Արամ (16.07.2018), Գաղթական (16.07.2018), Հայկօ (16.07.2018), Շինարար (16.07.2018), Ուլուանա (16.07.2018)
Ծլնգ (17.07.2018)
Շին ջան, հետազոտություններ են արել, պարզել են, որ ԱՄՆ-ում ու Եվրոպայում մարդիկ խտրական վերաբերմունքի են արժանացնում հոգեկան հիվանդություն ունեցողներին, իսկ Աֆրիկայում ու Ասիայում՝ էնքան էլ չէ կամ ընդհանրապես չէ, ընդ որում՝ իրարից անկախ լրիվ տարբեր հետազոտություններ են (ասենք, ամեն երկրում առանձին, հետո մի քանի երկրում միասին)։ Մի առանձին հետազոտություն էլ Հայաստանի մասին կա։ Տուֆտոց-մուֆտոցը չգիտեմ, բայց փաստը մնում ա փաստ, որ խտրականությունն արևմուտքից ա գալիս։
Այսինք՝ Աֆրիկայում ու Ասիայում հոգեկան հիվանդների հանդեպ խտրական վերաբերմունք չկա՞, մտավոր խնդիրներ ունեցողների հանդեպ խտրական վերաբերմունք չկա՞, անվանասայլակով շարժվողների հանդեպ ստիգմա չկա՞, զանազան խոցելի խմբրի հանդեպ խտրական վերաբերմունք չկա՞, փչացած «Եվրոպական» բարքերի կրողների հանդեպ խտրական վերաբերմունք չկա՞, մարմնավաճառները ստիգմայի չեն ենթարկվո՞ւմ, զանազան խոցելի խմբերը ստիգմայի չեն ենթարկվո՞ւմ, ՁԻԱՀ ունեցողները ստիգմայի չեն ենթարկվո՞ւմ: Ստիգմա չկա՞: Ո՞վ ա ֆինանսավորել էդ հետազոտությունները, շտապ տեղեկացրու իրանց որ փողը ջուրն են քցել:
Վերջին խմբագրող՝ Շինարար: 17.07.2018, 20:29:
Վիշապ (17.07.2018)
Շին, խոսքը կոնկրետ հոգեկան հիվանդությունների նկատմամբ ստիգմայի մասին ա։ Մնացածի մասին չգիտեմ։ Ու չկա չի, նկատելիորեն ավելի քիչ ա, քան Եվրոպայում ու Ասիայում։
Ավելին ասեմ՝ էս մի քանի ժամվա մեջ խորացա ու ահագին բան իմացա նաև էն մասին, թե հոգեկան հիվանդների նկատմամբ ստիգման որտեղից ա գալիս (ընդ որում, մեդիա անալիզն ու հասարակության մեջ կատարած հարցումը մեկը մեկին համընկնում ա․ ոնց ֆիլմերը ցույց են տալիս հիվանդին, նենց էլ հասարակությունը պատկերացնում ա իրանց)։ Հոլիվուդյան ֆիլմերից։ Որտեղ ավելի քիչ են նայում հոլիվուդյան ֆիլմեր, էնտեղ էլ հոգեկան հիվանդների հանդեպ ավելի քիչ ա ստիգման։
Բյուր լավ էլի․․․ ոչ-շատ-զարգացած երկրներում հոգեկան հիվանդները հասարակության լայն զանգվածների կողմից համարվում են անբուժելի, ու որ անբուժելի են, հա, հո չեն դնելու ձեռ առնեն, արդեն իսկ այդ մարդը «աստվածների կողմից» պատժված ա։ Ու այդ մարդիկ կարող ա արևմտյան իմաստով չեն ստիգմավորվում, բայց իրենք հասարակությունից լրիվ դուրս են մղվում։ Ու սա էլ ավելի ոռի ա, քան արևմուտքում ստիգմավորվելը։ Կոնկրետ աֆրիկայում հոգեկան հիվանդությունների treatment-naive վիճակը վախենալու ա, ի՞նչ ստիգմայի մասին ա խոսքը։
Ինձ նենց բացում ա, որ ասենք մի քսան-երեսուն հոդված կարդալուցս հետո էկել, ինձ փորձում եք ինչ-որ բան սովորացնել
Ուրեմն էդ երկրներից շատերում բազմաթիվ հոգեկան հիվանդություններ դասվում են ֆիզիկականների շարքերին ու դիտվում որպես էդպիսիք, հետևաբար խարանի հարց էլ չկա։
Հետո, յուրաքանչյուր երկրում էնքան տարբեր մշակույթներ կան, որ ամեն մի մշակույթն իրա մոտեցումն ու հավատալիքներն ունի առավել ծանր հոգեկան հիվանդությունների հանդեպ։ Որոշ դեպքերում ստիգմատիզացիայի են ենթարկում, որոշ դեպքերում՝ աստվածացնում։ Ու էս բոլորը որ գումարում ես իրար, միջինացնում, էս երկրներում ստիգման ավելի քիչ ա լինում, քան արևմուտքում։
Ախպոր պես, Բյուր, ասենք, էդ հետազոտություն անողները պետք ա նույնքան նայեն Արևելքում հոգեկան հիվանդություններ ունեցողների ներկայացվածությունը ֆիլմերում, որքան Հոլիվուդում ա, մինչև եզրակացություններ անելը: Խնդիրնեը էնքան ավելի մեծ են ուղղակի որ ստիգման քննարկելուն չի հասնում: Բայց հոգեկան հիվանդություն ունեցողը ընտանքիում քայլող ստիգմա կարա լինի ոչ միայն ունեցողի այլ ամբողջ ընտանիքի համար: Լիբանանյան մի ֆիլմ հիշեցի՝ Ղադի ա կոչվում, նայիր, հավես կոմեդիա ա, ոնց ա ընտանիքը հասարակության ստիգմավորումը ի նպաստ իրենց օգտագործում: Մի քիչ կասկածում եմ, որ հետազոտություն անողները քիթները Արևմուտքից դուրս են հանել:
Վիշապ (17.07.2018)
Շին, հանել են քթները, մեծ մասը հենց տեղի հետազոտողներ են։ Դու բավական միակողմանի ու ջղային պատասխան ես տալիս՝ առանց հասկանալու տարբեր տեսակի հոգեկան հիվանդությունները ու մշակութային առանձնահատկությունները։ Էդ կոնտեքստում Հայաստանն ահագին հետաքրքիր ա, որտև ինքը ոնց կարողացել, ձգտել ա դեպի արևմուտք, հետևաբար որդեգրել ա ստիգմատիզացիայի արևմտյան ձևերը՝ պահպանելով նաև տեղի մշակույթով պայմանավորվածները։ Ու դարձել ա ստիգմայի եքա փունջ։
Շին, նորից եմ ասում․ հոգեկան հիվանդությունների մասին ա խոսքը, ոչ թե նույնասեռականության կամ որևէ այլ բանի։ Հոգեկան հիվանդություններ մենակ։ Երկրում լինելով դա տեսնել հնարավոր չի։ Էն ա, արևմտյան երկրներում լինելով կարաս ասես սաղ լավ ա, ոչ մի ստիգմա չկա, սաղ ընտիր ա, բայց թվերը տեսնես, կվատանաս։
Նույն Հնդկաստանի տարբեր մասերում էլ տարբեր հոգեկան հիվանդությունների նկատմամբ տարբեր վերաբերմունք ա, ընդ որում՝ էլի եմ ասում, դրանցից շատերը մարմնականից չեն առանձնացվում։
Սաղ գլխիս պրոֆեսոր են դառել։
Ընդհանուր տգիտություն կամ սխալ գիտելիքներ, որոնք գալիս են ֆիլմերից։
Ասածս սխալ ես մեկնաբանում։ Չեմ ասում՝ ստիգման կինո նայելուց ա, այլ նրանից ա, թե ոնց են էդ կինոներում ներկայացվում հոգեկան հիվանդները։ Հասարակությունը, չունենալով ինֆորմացիայի այլ աղբյուր, հավատում ա էդ ստերեոտիպներին ու նախապաշարմունքներ ստեղծում։
Այս պահին թեմայում են 3 հոգի. (0 անդամ և 3 հյուր)
Էջանիշներ