Հավատա, իրանց բոլթին չի, դու իրանց քննադատում ես, թե ոչ: Սերժոն էսօրվա դրությամբ հողերա ուզում հանձնի իր աթոռը պահելու համար: Նման մարդը վաղը մյուս օր ամբողջ Հայաստանը կարողա նույն պատճառով հանձնել բ**ի տղա թուրքերին:
Հավատա, իրանց բոլթին չի, դու իրանց քննադատում ես, թե ոչ: Սերժոն էսօրվա դրությամբ հողերա ուզում հանձնի իր աթոռը պահելու համար: Նման մարդը վաղը մյուս օր ամբողջ Հայաստանը կարողա նույն պատճառով հանձնել բ**ի տղա թուրքերին:
Առաջին հայացքից իբր տրամաբանական բան ես ասում, բայց իրականում հենց քո ասածն ա էմոցիոնալ ու առանց ռացիոնալիզմի: Մեր իրականությունը հետևյալն է՝ ունենք հանցագործ և անպատիժ իշխանություններ իրենց հետ համագործակցող ոստիկանությունով, դատախազությունով, դատարաններով (կարող ա՞ ասես տենց չի): Այսինքն գործ ունենք կազմակերպված հանցագործության հետ ու այն մարմինները, որոնք սահմանադրությամբ ու օրենսդրությամբ լիազորված են և պատասխանատու են երկրում կարգն ու օրենքը պաշտպանելու, իրականում համագործակցում են հանցագործների հետ: Նման դեպքերում ժողովուրդը այլ ելք քան ինքնապաշտպանությունը, չունի: Հանցագործ իշխանությունները իրենք տեղով մեր պետության շահերին անմիջապես սպառնացող վտանգ են ներկայացնում, մասնավորապես կեղծված ընտրությունները արդեն վտանգ են, որովհետև ընտրություններ կեղծողը ժողովդրի շահերը և այն պետության շահերը՝ որտեղ ապրում է այդ ժողովուրդը, չի կարող ներկայացնել: Էսօրվա իրականությունը՝ թուլացող տնտեսությունը, թուլացած բանակը, մեր անհիմն զոհերը («պաշտոնապես» հայտարարված «նշանակություն չունեցող» հողերի համար), Ղարաբաղի հարցում ծածուկ ու ոչ թափանցիկ բանակցությունները, մասսայական թալանն ու կոռուպցիան, ժողովդրի անպաշտպան ծեծը ոստիկանության կողմից և այլն, դրանք ապացույց են և հետևանք ապօրինի իշխանությունների: Ուստի, այս իշխանությունների դեմ կատարվող ցանկացած, ներառյալ զինված գործողություն արդարացվում է որպես անհրաժեշտ ինքնապաշտպանություն, և եթե նույնսիկ ՀՀ սահմանադրությունը կամ օրենսգիրքը չեն նախատեսում ինքնապաշտպանություն, մեկ է, դա բնական ու անխուսափելի գոյապայքար է, որը եթե այլ միջամտություն չլինի, աստիճանաբար սրվելու է ու հնարավոր է վերածվի հումանիտար աղետի: Իրականում մեր իհարկե միջակ ու թերություններով լի քրեական օրենսգիրքը նախատեսում է ասվածին առնչվող հոդվածներ, օրինակ՝
Հոդված 42. Անհրաժեշտ պաշտպանությունը
1. Հանցագործություն չի համարվում այն գործողությունը, որը կատարվել է անհրաժեշտ պաշտպանության վիճակում, այսինքն՝ պաշտպանվողի կամ մեկ այլ անձի կյանքը, առողջությունը եւ իրավունքները, հասարակության կամ պետության շահերը հանրության համար վտանգավոր ոտնձգությունից կամ դրա իրական սպառնալիքից՝ ոտնձգություն կատարողին վնաս պատճառելու միջոցով պաշտպանելիս, եթե թույլ չի տրվել անհրաժեշտ պաշտպանության սահմանազանցում:
2. Անձի կյանքի համար վտանգավոր բռնության կամ այդպիսի բռնության իրական սպառնալիքով զուգորդված ոտնձգությունից պաշտպանվելիս կարող է պատճառվել ցանկացած վնաս, այդ թվում՝ մահ:
3. Անհրաժեշտ պաշտպանության իրավունքն անձին է պատկանում՝ անկախ ոտնձգությունից խուսափելու կամ այլ անձանց կամ պետական մարմինների օգնությանը դիմելու հնարավորությունից, ինչպես նաեւ անկախ անձի մասնագիտական կամ այլ հատուկ պատրաստվածությունից եւ պաշտոնեական դիրքից:
4. Անհրաժեշտ պաշտպանության սահմանազանցում են համարվում դիտավորյալ այն գործողությունները, որոնք, պաշտպանվողի համար ակնհայտ, չեն համապատասխանում ոտնձգության բնույթին եւ վտանգավորությանը:
5. Անհրաժեշտ պաշտպանության սահմանազանցում չի համարվում եւ քրեական պատասխանատվության չի հանգեցնում զենքի կամ ցանկացած այլ միջոցների կամ առարկաների գործադրումը զինված անձի հարձակումից կամ անձանց խմբի հարձակումից պաշտպանվելու համար, ինչպես նաեւ ապօրինաբար եւ բռնությամբ բնակարան կամ այլ շինություն ներխուժելը կանխելու համար` անկախ ոտնձգողին պատճառած վնասի ծանրությունից:
Հոդված 44. Ծայրահեղ անհրաժեշտությունը
1. Հանցագործություն չի համարվում քրեական օրենքով պաշտպանվող շահերին վնաս պատճառելը ծայրահեղ անհրաժեշտության վիճակում, այսինքն՝ տվյալ անձի կամ այլ անձանց կյանքին, առողջությանը, իրավունքներին եւ օրինական շահերին, հասարակության կամ պետության շահերին անմիջականորեն սպառնացող վտանգը վերացնելու համար, եթե այդ վտանգը չէր կարելի վերացնել այլ միջոցներով, եւ թույլ չի տրվել ծայրահեղ անհրաժեշտության սահմանների անցում:
2. Ծայրահեղ անհրաժեշտության սահմանազանցում է համարվում դիտավորությամբ այնպիսի վնաս պատճառելը, որն ակնհայտորեն չի համապատասխանում սպառնացող վտանգի բնույթին ու աստիճանին եւ վտանգը վերացնելու հանգամանքներին, եթե օրենքով պաշտպանվող շահերին պատճառվել է կանխված վնասի համեմատությամբ հավասար կամ ավելի մեծ վնաս:
Հետևաբար՝ «ես ոստիկանին չեմ սպանի, որովհետեւ ուզում եմ ստեղծել օրենքի երկիր» ռացիոնալիզմի հետ կապ չունեցող արտահայտություն է, կարող է այնպիսի իրադրություն լինել, որ օրենքի երկիր ստեղծելու համար հենց հարկավոր է «սպանել ոստիկանին» (վերացական կամ գործնական իմաստներով):
Էսօրվա դեմոկրատական երկրների մեծ մասը այդպիսի դառել են միայն բռնապետերին կամ գողերին ու ավազակներին ֆիզիկապես ոչնչացնելով: Հա, եթե հնարավորություն կա, ապա մարդկային է պետական հանցագործներին դատել նորմալ դատավարությամբ ու ուղարկել բանտ, ուղղակի որոշ դեպքերում դրա հնարավորությունը չկա:
Վերջին խմբագրող՝ Վիշապ: 04.08.2016, 22:40:
Si vis pacem, para bellum
Si vis pacem, para bellum
Գաղթական (07.08.2016)
Մդաաա.....
Ապեր, էս քո խոսքերում մի ամբողջ պետություն տեսա իրա դատավորներով, դատախազներով ու իրա սահմանադրությամբեթե, օրենքներն ու սահմանադրությունը չեն քո օրենքի աղբյուրը, ապա ասա խնդրեմ, որն ա քո կողմից ստեղծվելիք նոր պետության արդարադատության հիմքը՝ էմոցիաները, լինչի դատաստանը, գողական պանյատկեքը, թե ուրիշ? չէ որ ինչ որ շոշափելի հիմք պիտի ունենաս, որ մարդուն դատես: Բա եթե դու օրենքներն արհամարհում ես ու սահմանադրությանն էլ բանի տեղ չես դնում, բա էլ ինչով ես առաջնորդվելու սերժիկ/խերժիկ/սաշիկ/շաշիկին դատելուց? ինչով?
Էլի ցանկացածի մասով: Սահմաններ դրեք էլիԵթե ես վաղը գնամ ու ժանտախտի բացիլներ տարածեմ բնակչության մեջ հանուն սեֆիլյանի, էդ էլ ա էդ ցանկացածի մեջ մտնում, թե չէ
ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Հիմքը սահմանադրությունն ու օրենքներն են:
Սահմանադրությունն ու օրենքները երկնքից չեն իջել, մարդիկ են գրել:
Մեր պարագայում գրողները ոնց որ թե իրենց մտքում էդքան էլ չեն ունեցել մարդու իրավունքների հավասարությունը, մարդու ազատությունը, արդարությունը, այլ բարձր արժեքները, ու
ոնց որ մի քիչ փնթի է ստացվել, ու ոնց որ մի քիչ ավելի հեշտ է ստացվում ասենք ոստիկանությանը փչացնել ու իշխանությունը վերարտադրել:
Հավանաբար ինչ որ կարևոր հոդվածներ բացակայում են:
Ասենք օրինակ ի՞նչ պիտի անի քաղաքացին ոստիկանության կամ իշխանությունների մասսայական ծակերը կորցնելու ու բեսպրեդելի դեմ:
Ո՞ր օրենքով պիտի շարժվի, ոստիկանապետությա՞ն: Իսկ, եթե օրենքը հակադեմոկրատական է ու հավասարություն չի նախատեսում, ի՞նչ պիտի անես:
Իսկ, եթե իշխանության համար օրենքը չի աշխատում, ի՞նչ պիտի անես, քո գործողությունները:
Բնակչության մեջ ժանտախտի բացիլներ տարածելը կարա՞ս ասես ոնց ա ազատում Սեֆիլյանին:
Որ տրամաբանես, սահմանները երևի կպատկերացնես:
Si vis pacem, para bellum
Ապեր, ժողովուրդն ու իշխանությունը անբաժանելի են իրարից: Ասեմ ինչի: Քո ահաբեկչությունը ժողովրդի վրա ունենալույա կարճ ու երկար հետեւանքներ: Կարճ հետեւանքը էն ա, որ մի բանի վրա կրակելուց դու ավտոմատ վտանգի տակ ես դնելու մի ամբողջ տարածք իրա բնակիչներով; Երկար հետեւանքը էն ա, որ սերժին թախտից քցիր, ամենահավանական հետեւանքը անարխիան ու քաոսն ա, որի հետեւանքով ով ասես իշխանության կգա: ՈւկրաՅնյան քեզ օրինակ: Բայց սրանք տեսական դատողություններ են: Եթե մեր կոնկրետ դեպքին գանք, մեր ահաբեկիչները չգնացին ու ինչ-որ նախարարի գերի վերցրին, այն գնացին ու կոպիտ ասած քաղմաս գրավեցին, ու հասարակ միլիցեքի սպանեցին ու հասարակ բժիշկների պատանդ վերցրին, որոնք նույնիսկ քո պատկերացմամբ ժողովուրդ են
ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…
Ապեր, ոնց ուզում ես արա, բայց ահաբեկչություն մի արա; Կան սահմաններ, որ չպիտի խախտվեն: Եթե դու զենք ես վերցնում, ապա պիտի սպասես, որ զենքով քեզ պատասխան տան: Եթե դու սերժիկ/սաշիկ տփել/սպանելու համար զենքի նախադեպ ես ստեղծում, ապա չպիտի պահանջես ուրիշներից հարգել քո օրենքները:
Եսիմ? դե մտածեցի, եթե սպանելը/գերի վերցնելը նպաստում են սեֆիլյանի ազատմանը, ուրեմն հալբաթ իմ արածն էլ կնպաստի էլի:
Իմ պատկերացրած սահմանները հստակ են գծված. ահաբեկչությունը վատ բան է եւ չի կարելի արդարացնել: Ես ուզում էի ձեր սահմանները պատկերացնել ու հասկանալ, դուք եք պնդում, որ հանուն ռեժիմի դեմ պայքարի բացարձակապես ամեն ինչ արդարացված ա
ԴԵ ԶԶՎՑՐԻՔ ԷԼԻ…
Սիրտն ու իրան սնուցող անոթներն էլ են անբաժան, բայց անոթների վրա վիրահատություն կատարելիս կողքերի վրա չեն շեղվում։
Անբաժան չի նշանակում նույնը։
Մի քանի անգամ կրկնեցին, քեզ դատավորի տեղ մի դիր։ Եթե դեռ պնդելու ես, էն ինչը նույնիսկ իշխանությունները չեն պնդում, ասա անիմաստ չշարունակեմ։ Խոսքը ոստիկաններին սպանելու մասին։
Երբ որ խեռժիկին վերագրում են հողերի հանձնում, մոռանում ես 800 հեկտարն ու փաստեր ուզում։ Իսկ տղերքին ոստիկան սպանող անվանելուց չգիտես ինչու փաստեր չես ուզում։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
S.L.V. (05.08.2016)
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
S.L.V. (05.08.2016)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Էջանիշներ