Անկապ օրագիր

[boooooooom]

Երեկ ամենախելացի ակումբցիներից մեկը ինձ և իմ նմաններին պիտակավորեց որպես կարճամիտ։ Ամբողջ օրը մտածեցի, թե ոնց պատասխան գրառումով մի բան էլ ես իրան ասեմ։Առավոտյան սառը գլխով հասկացա, որ իրոք հիմարություն էի գրել (ինչպես հաճախ)։ Շնորհակալ եմ, ներողություն ։

[Մ Մ]

մեկա ակուբը ուրիշա էլիերկար ժամանակ բացակայելուց հետո էլ որ մտնում եմ զգում եմ են տան մթնոլորտը եստեղէս մեջիս զգացողությունը մենակ ակումբիցա

Մեկ ա, ակումբը ուրիշ ա )))))

[melancholia]

Անցնում է ժամանակը, անցնում են և զգացողությունները; Ամեն բացվող օրը այլ հայացք է նվիրում, այլ մտածելակերպ, այլ գույներ; Փոխվում ենք, փոխվում են երազանքները, փոխվում է մեղեդին; Մտքերս այլևս դժվարությամբ են տեղ գտնում հարազատ էջերում, նույնիսկ բարձրաձայնելն է դառնում անիմաստ; Գուցե մեծանում ենք, հասունանում, ու զուգահեռ կյանքի արագընթաց ճանապարհներին, հեռանում ենք հույզերից, հեռանում `էմոցիաներից, փակվում ենք սեփական մտքերի մեջ; Հոգնությունը դարձնում է մեզ սառը, դարձնում օբյեկտիվ ; Մեղեդիները փոխվում են, այլ տակտի մեջ է սկսում զարկել մեր սրտերը, այլ հնչյուններ են պտտվում քաոսային ուղեղում; Գույներն ավելի մուգ են դառնում, ավելի մոխրագույն ու իրական; Արևի ճառագայթներն այլևս ջերմություն չեն բերում, կամ, գուցե բերում են, բայց ժամանակ չկա նկատելու դրանց քաղցրությունն ու խաղը; Վազք է ամեն ինչում, վազք տանը, վազք աշխատանքում, կյանքում, մարդկանց հոգիներում, էմոցիաներում, նույնիսկ սիրտն է շտապով զարկում; ՈՒ ուր է տանում այս քաոսային կյանքի սլացքը?........դեպի զոմբիացում? դեպի օտարացում;
Նստած սիրելի գրասեղանի մոտ, փութով լսում եմ հարազատ հունական մեղեդին, գիթառի հնչյուններն ու կարոտով հիշում պատկերներ, սիրելի վայրեր, սիրելի մարդկանց, սիրված ու հուզիչ դրվագներ; Սիրտս չի համբերում այլևս, անգամ թվում է մեղեդին է սկսում արագությունը փոխել , ականջս այլև չի ընկալում տեմպը ու ես շտապում եմ, շտապում աշխարհի վազքին միանալու, գործեր, քաոս, վազք; Հոգնեցուցիչ է այս զոմբիացված վազքը; ԴԱԴԱՐ ԵՄ ՈՒԶՈՒՄ, ՄԻ ՓՈՔՐ ԿԱՆԳԱՌ, ՄԵՂԵԴԻ, ՍԻՐՏ, ՀՈՒՅԶԵՐ,

[Chuk]

Ինչ-որ շրջան կար, որ ոստիկանությունն էր, թե որ զիբիլն էր, եթե ոչ ամբողջովին, ապա ինչ-որ չափով կարողացել էր առնել գիշերային հրավառություն-պայթյունների դեմը: Համենայն դեպս Կոմիտասում քիչ էր լսվում:

Վերջին շրջանում մատերի վրա կարելի ա հաշվել օրերը, որ գիշերվա հազարին (վերջինը՝ մի րոպե առաջ) ինչ-որ հաբռգած համբալ իրա քեֆի համար հրավառություն չխփի՝ դիվադադար անելով հազարավոր հիվանդ, ծեր, գործից հոգնած, հանգստանալ ուզող, հանգիստ քնած քաղաքացիների:

Ու սա միակը չի, էս համբալների ամեն ինչն էլ կոսմետիկ ա:
Իսկ առաջիկայում ընդհանրապես բեզպրեդել ա սկսվելու, որտև բացի ամեն ինչից, էս համբալները հիմա պետք ա ատամներ ցույց տան:

[CactuSoul]

Ի խորոց սրտի, հատուկ մարդամեկի համար

[unknown]

Բայց արժի ժամանակ առ ժամանակ կարդալ ակումբում քո իսկ գրառումներըակումբը ոնց որ կոմպրոմատ լինի իմ վրաշատ բանեմ սովորել այստեղու դեռ կսովորեմ էլի

[StrangeLittleGirl]

Երեկ մեր PhD-կոորդինատորը՝ Բեթինան, երեք տարբեր ամբիոնների PhD-ուսանողների հետ հանդիպում էր կազմակերպել: Հանդիպման լեզուն դանիերեն էր: Նախապես գիտեի դրա մասին, բայց գնացի: Երբ սկսեցին դանիերեն ներկայացնել զանազան հարցեր, երկու կողքերս նստած Դիթեն ու Բեքեն ձեռք բարձրացրեցին ու ասացին, որ այստեղ կան մարդիկ, որոնք դանիերեն չեն հասկանում: Այդ պահին ելույթ ունեցող տղամարդն անմիջապես անցավ անգլերենի, բայց Բեթինան առարկեց: Հենց դանիերենով ասաց, որ հանդիպման լեզուն դանիերեն է, դանիերեն էլ պիտի շարունակվի, բայց վերջում կարելի է հարցերն անգլերեն տալ: Զարմանալիորեն սա միակ նախադասությունն էր, որ ամբողջովին հասկացա:

Կյանքիս մեջ առաջին անգամ Դանիայում ինձ դիսկրիմինացիայի ենթարկված էի զգում: Ասենք, ես հարգում եմ իրենց լեզուն ու սովորում եմ այն, աշխատում եմ հնարավորինս շատ օգտագործել մեյլեր գրելիս կամ մարդկանց հետ հաղորդակցվելիս, բայց երբ բանը հասնում է ադմինիստրատիվ հարցերին, ես ուզում եմ, որ դա լինի (նաև) մի լեզվով, որը հասկանում եմ: Ու հետո եթե մի բան պակաս-պռատ անեմ, ասելու են՝ չես արել: Է ո՞նց անեի, եթե չեմ հասկանում:

Դիթեն բզեց ինձ, թե՝ կարող ես գնալ, եթե հրաժարվում է անգլերեն անցկացնել, ես հետո քեզ համար կարճ կամփոփեմ: Սկզբում ամաչեցի, մի քիչ նստեցի, հետո մտածեցի՝ իսկականից. Բեթինան ինձ ու մյուս դանիերեն չիմացողներին չի հարգում, ես ինչու՞ պիտի հանուն քաղաքավարության մնամ: Ի վերջո, իմ սեփական ժամանակից է գնում:

Դուրս եկա լսարանից: Հետևիցս այն մարդը եկավ, որը համաձայն էր հանդիպումն անգլերեն շարունակել:
- Վերադառնալու՞ ես, թե՞ այլ հանդիպման ես գնում,- հարցրեց:
- Չեմ վերադառնալու, այլ հանդիպում էլ չունեմ: Մնալս իմաստ չունի,- պատասխանեցի:

Քայլեցի դեպի իմ գրասենյակ: Էդ պահին քիչ էր մնում՝ լացեի: Ահավոր ստորացված էի զգում:

Մեկ ժամ անց հանդիպումը վերջացավ: Մեր հարկի PhD-ները հերթով եկան գրասենյակս ու ներողություն խնդրեցին կատարվածի համար, որ դա անթույլատրելի էր, հակասում էր համալսարանի կանոնադրությանը և այլն: Իսկ այսօր իմացա, որ Միեն ու մի քանի հոգի պաշտոնական բողոք են գրել՝ պահանջելով, որ գոնե անգլերեն ամփոփումներ անեն:

Դե արի ու մի սիրի էս երկիրը:

[Alphaone]

Երբ հիվանդ ժամանակ զառանցում են, հիշո՞ւմ են հետո, թե ինչեր են ասել:
Մաման դեղ ա տալիս, զզվելիագույն համ ունի, ահավոր կապրիզ եմ անում, լացում եմ, հիստերիայի մեջ ասում եմ՝ ուզում ես ինձ թունավորես, հեսա հայրիկը գա, ասելու եմ:
Հիմա, երբ տաքությունս իջել է, հիշում եմ ասածներս ու արածներս, ոչ այն է ծիծաղեմ, ոչ այն է մինչև դունչս քաշած վերմակն ամոթից մինչև ականջներս քաշեմ, թաքնվեմ:

[laro]

Ժողովու՜րդ Էս Ակումբի բժշկականի երեխեքը մեկը-մեկից լավն են Չեմ կարա չասեմ, հրաշք են Սենց բռնես մի հատ հավեսով պաչես Ու ընդհանրապես, Ակումբի ազգը լավն ա, ինչ լավ ա, որ կա Ակումբը ու ես կամ Ակումբում, որովհետև ինքն էնքան շատ բան ա փոխել իմ մեջ, իմ մտածելակերպի, պահվածքի, վերաբերմունքի մարդկանց ու իրերի նկատմամբ...մի խոսքով ամեն-ամեն ինչի մեջ ու դեռ էնքան պետք ա փոխի: Հին գրառումներս վկա, կարդում եմ, զարմանում եմ, որ ես եմ գրել, ինքս իմ վրա ազդում եմ. հին գրառումներս էվոլյուցիաս են ցույց տալիս Ու ապրեն էն մարդիկ, որ իմ կյանքում ինչ-որ բան փոխել են, ապրեն ակումբցիները, ապրի Ակումբը:

[Freeman]

Էն որ ակումբի բժշկականի երեխեքը մեդիկուսի երեխեքն են) առաջվա մեդիկուսի)

[StrangeLittleGirl]

Էրեխեքով նստած համալսարանում գարեջուր ենք խմում (ահա, էս անգամ ոչ թե տանիքին, այլ հենց ներսում), նոր ենք հավաքվել: Մեկ էլ որտեղից որտեղ մեկը սկսեց պատմել, թե Լոնդոնում տղա ունի, երկու շաբաթից մոտն ա գնալու:
- Գնամ, մեր հարաբերությունները պարզաբանեմ,- ասում ա,- հիմա չեմ ջոկում՝ ես իրա հե՞տ եմ, թե՞ կարամ ուրիշի հետ սեքս անեմ:
Սպանում ա դանիացիների էս բացությունը

[AniwaR]

Լյա լյա լյա

[unknown]

եսօր մուլտիկ եմ նայել շուտվա բայց էնքան էմոցիա կա Ходячий замок Хаула ով չի նայել խորհուրդ եմ տալիս

[Chuk]

Բաղրամյանի վրա ճանապարհային ոստիկանությանը պատկանող էվակուատորը խախտելով երթևեկության կանոնները շրջադարձ կատարեց ու կանգնեց մայթին մոտ, կարմիր գծերում կայանած մեքենայի մոտ: Մեքենայի մոտ արդեն կանգնած էր մի ճանապարհային ոստիկանության մեքենա ու մի քանի ոստիկան:

Էվակուատոր մեքենայից դուրս եկած սպան (կարծես սպա էր, բայց ուսադիրներին շատ ուշադիր չէի) հարցրեց, խիստ ձայնով, կանգնած ոստիկաններից մեկին.
- Տիրոջը գտե՞լ եք:
- Հա, համարն իմացանք, զանգեցինք, բայց լրիվ են հաբռգել: Ասում ա «ես կարմիր գծերում եմ կանգացրել, իրավունք ունեմ, չեմ գա հանի»:

Մեքենան էվակուացրին:






Եթե որևէ մեկը կարծում ա թե հորինում եմ, բացատրեմ, Բաղրամյան պողոտան ազատում էին մեքենաներից, որովհետև հյուր ունենք՝ Հունաստանի նախագահը:

[My World My Space]

Ասում ա՝ մի փորձիր ուղղել մարդկանց, ավելի լավ ա փնտրիր նրանց ում դեռ չեն «ծռել»...