Մահապատիժ, թե ցմահ բանտարկություն

[Vaio]

հանցագործի նույնատիպ ճակատագրին արժանանալը վնասի հատուցում չի… վնասի հատուցում նշանակում ա քեզնից խլածը հետ վերադարձնել, կամ համարժեք հատուցում տալ… դա քո անձնական էմոցիոնալ ցանկությունը բավարարել ա նշանակում և ընդհանուր ոչ մի կապ չունի հատուցման հետ… դա դու ես տենց կարծում և դրա համար էլ դա չի կարող օրենք լինել…
ռոմանտիկա չի… արդարադատությունը չի քննարկում ապրելու իրավունքը… արդար չի… հանցագործը սխալ ա արել՝ հանցանք ա գործել ու ինքը պտի դրա համար պատժվի… դու էլ ուզում ես նույն բանն անել… ո՞րն ա քո ու իրա տարբերությունը… երկու սխալը մեկ ճիշտ չի…

Իսկ դու փորձիր հարցնել տուժող կողմի ընտանիքի անդամներին, տես իրանք ոնց են մտածում?
Մի պահ էլ փորձիր մտածել այնպես, թե դու ես հանդիսանում տուժող կողմ:

[Տրիբուն]

Լավ, բա դրանց պահելը, չսպանելը ի՞նչ նպատակ ա հետապնդում։ Խաչ ենք քաշել, չէ՞, վրեքը, որպես հասարակության մասնիկ։ Խի ենք պահո՞ւմ, վրեքը փող ծախսում։

Քանի որ հասարակության մնացած մասին ցույց ենք տալիս, թե ինչքան լավ բան ա մարդասիրությունն ու հանդուրժողականությունը, ու ինչքան վատ բան ա հանցագործությունը: Ու դրանից շահում ենք ավելի շատ, քան եթե հազար դրամ ծախսեինք երկու փամփուշտի վրա ու 20.000 էլ թաղումի:

[Տրիբուն]

Տրիբուն ջան, այսինքն կան, չէ՞, տենց անկասկածներ։
Նույնիսկ եթե մահապատիժները չեն ազդում սպանությունների վիճակագրության վրա, ինձ տհաճ ա, գիտակցելը, որ նման հակասոցիալական տարրերը սնվում են, շնչում են, գիրք են կարդում, գիրք են գրում, ու դա մարդկանց վճարած փողերի հաշվին։

Դե, եղբայր, տեսնու՞մ ես, որ քո դատողությունները էմոցիոնալ հիմքի վրա են ու ռացինոլ չեն:

Էտ ֆոնի վրա, մի անգամ էլ ասեմ, իմ համար աաահագին մարդու կտտանքներով դանդաղ սպանելու համար սկի դատարան էլ պետք չի: Ուղղակի պետք ա հավաքել մի տեղ ու դանդաղ քառատել, ու էտ սաղ հեռուստատեսությամբ ցույց տալ Բայց երբ խոսում ենք իրավական պատժի համակարգի հետ, ապա էմոցիաներից պետք ա ազատվել ու հասկանալ թե որն ա պատժի ինստիտուտի հիմնական նպատակը: Իսկ նպատակը հաստատ իմ ու քո էմոցիաները բավարարելը չի:

[Տրիբուն]

Իսկ դու փորձիր հարցնել տուժող կողմի ընտանիքի անդամներին, տես իրանք ոնց են մտածում?
Մի պահ էլ փորձիր մտածել այնպես, թե դու ես հանդիսանում տուժող կողմ:

Արի էս վիդեոն ու հոդվածը նայի, որը ցույց են տվել եվրոնյուզով.

Անգլերեն

Ռուսերեն

Ու կարդա զոհվածի մոր ես տողերը.

“I don’t want revenge, I don’t want anyone to be killed any more,” she said.

«Я не хочу никакой мести, не хочу, чтобы ещё кто-то погиб».

[Աթեիստ]

Դե, եղբայր, տեսնու՞մ ես, որ քո դատողությունները էմոցիոնալ հիմքի վրա են ու ռացինոլ չեն:

Էտ ֆոնի վրա, մի անգամ էլ ասեմ, իմ համար աաահագին մարդու կտտանքներով դանդաղ սպանելու համար սկի դատարան էլ պետք չի: Ուղղակի պետք ա հավաքել մի տեղ ու դանդաղ քառատել, ու էտ սաղ հեռուստատեսությամբ ցույց տալ Բայց երբ խոսում ենք իրավական պատժի համակարգի հետ, ապա էմոցիաներից պետք ա ազատվել ու հասկանալ թե որն ա պատժի ինստիտուտի հիմնական նպատակը: Իսկ նպատակը հաստատ իմ ու քո էմոցիաները բավարարելը չի:

Էմոցիոնալը ռացիոնալի հականիշ չի։ Եթե էմոցիոնալ ա, դեռ չի նշանակում սխալ ա։
Սխալը Բրեյվիկի վրա տարեկան միլիոնից ավել դոլար ծախսելն ա։

Քանի որ հասարակության մնացած մասին ցույց ենք տալիս, թե ինչքան լավ բան ա մարդասիրությունն ու հանդուրժողականությունը, ու ինչքան վատ բան ա հանցագործությունը: Ու դրանից շահում ենք ավելի շատ, քան եթե հազար դրամ ծախսեինք երկու փամփուշտի վրա ու 20.000 էլ թաղումի:

Բանակում որ ասենք մի բան անելուց մեկը գա, ասի քո մոտ ոնց որ լավ ա ստացվում, խնդրում եմ իմ համար էլ արա, ու դու, մարդասիրությունից դրդված, անես, ըստ քեզ հաջորդ քայլը կլինի մարդասիրության գնահատո՞ւմը, թե՞ շահագործումը։

Հասարակության գերակշիռ մասը շահագործող ա, ոչ թե գնահատող։ Ինձ չես կարա համոզես, որ քո արածը իրանց մոտ ինչ որ բան փոխեց դեպի լավը։

[Sambitbaba]

Բացառությունները թողնում ենք մի կողմ։ Էստեղ հարցը նրանում ա, որ հանցագործություն կատարած մարդը ավելի ճիշտ ա մահապատժի՞ արժանանա, թե ցմահ բանտարկության։ Իսկ ավելի մանրամասնել, թե ինչի մահապատիժ, իմաստ էլ չկա, որովհետև Vaioի և Աթեիստի գրած մեկնաբանություններում արդեն ասվել է։

Ոչ, սիրելիս: Բացառությունները մի կողմ չենք թողնում: Բացառութունները մի կողմ թողնել չի կարելի: 10 տարի բանտում անց կացրած անմեղ Բացառությունը, ընդ որում, գիտակցելով, որ ինքը բանտարկված է ցմահ, - գիտե՞ս, որքան փորձ կարող է ձեռք բերել... Ինձ ու քեզ պես 999-ից 999 անգամ ավելի շատ: Էն վիդեոի տղան, անունը չեմ հիշում, որ ասում է. "միգուցէ սա էր իմ ճանապարհը, միգուցէ այս ճանապարհի վրա ես սովորեցի այն, ինչը մի այլ տեղ ուղղակի անհնար էր սովորել", - իրոք ինչ-որ բան սովորել է, և եթե նրան բախտ վիճակվի դուրս գալ այնտեղից, նա շատ ու շատ ավելի մարդասեր կարող է լինել, քան ես ու դու միասին վերցրած: Եվ հետո, նա իր այդ փորձն ինձ ու քեզ համար էլ է անցնում, որպեսզի այսօր մենք էլ հնարավորություն ունենանք ընտրել, թե ի՞նչ եզրակացության գանք մեր այսօրվա զրույցից և ի՞նչ որոշենք մեզ համար. պահպանենք 999-ի կյանքը, որպեսզի Բացառությունը բարեհաջող ապրի իր փորձն ու կյա՞նք վերադառնա, թե՞ իր վրա էլ թքած (չմոռանանք, որ սա կարող է նաև քո մոտիկներից մեկը լինել), վերցնենք և այն 999-ի հետ գյաբառլամիշ անենք նրան:

Եվ հետո, ներելը, ցավակցելն է, որ առաջ է տանում կյանքը, էվոլյուցիյան, - այլ ոչ թե պատժելը:

[Sambitbaba]

Իսկ դու փորձիր հարցնել տուժող կողմի ընտանիքի անդամներին, տես իրանք ոնց են մտածում?

Մի որոշ ժամանակ առաջ, կարծեմ Սանտա Բարբարա քաղաքում էր, մեկը սպանել էր մյուսին: Այսօր, սպանվածի հայրը` սպանողի հոր հետ, - ձեռք-ձեռքի տված պայքարում են զենքի ազատ վաճառքն արգելելու համար: Ի՞նչ ես կարծում, ավելի լավ է, սրանք իրարից վրե՞ժ լուծեին, թե՞ այն, որ հիմա ամբողջ աշխարհին ցույց են տալիս, որ վրեժն ամենակարևոր բանը չի մեր կյանքոում և բացարձակապես ոչ մի հարց չի լուծում:

Մի պահ էլ փորձիր մտածել այնպես, թե դու ես հանդիսանում տուժող կողմ

Երբ մարդու կյանք է կտրվում, ոնց էլ նայես, չը-տուժող կողմ չկա: Դրա համար է Տրիբունի գրառման մեջ զոհված տղայի մայրն ասում. "Ես չեմ ցանկանում ոչ մի վրեժ, ես չեմ ցանկանում, որ էլի որևէ մեկը զոհվի": Մի՞թե չի տուժել ալամ աշխարհի առջև խայտառակ եղած հսկայական երկիր Ռուսաստանը: Հակառակ դեպքում ասա խնդրում եմ, ո՞րն է նրա քաղած օգուտը:

[Զաքար]

Այ սա ավելորդ և անիմաստ մարդասիրություն է:
Սա գիտես ինչա նշանակում? Հանցագործը ձեռա առնում նորմալ մարդկանց: Հանցագործը սպանումա 20 մարդու ու մարդկությանը խնդրումա իրան ներել: Բայց հանուն ինչի ներել կարաս ասես? Էս կարգի հանցագործները զղջալու ունակություններ չունեն` 100%: Ցմահ դատապարտվածը սկզբիցա հոգեբանական ապրումների մեջ լինում: Մի որոշ ժամանակ հետո դառնումա զոմբի, ու լրիվ հարմարվումա իրավիճակին, տեղին:

Տենց մարդիկ չեն ներվում, իրանք կրում են իրանց խիստ պատիժը, մինիմում` դժոխքի կրակներում...

Vaio ջան եթե համապատասխան մասնագետները գտնում են որ հանցագործը պատրաստ է վերադառնալ հասարակության մեջ ապա ներման արժանի է նա քանի որ, մեծ ջանք է գործադրել իրեն փոխելու համար քանի որ, նա այն չէ ինչ էր դեպքի ժամանակ ու սա պետք է արվի հանուն նման մեծ ջանքի գնահատման համար, հանուն նաև այն բանի համար որպեսի մարդկանց միջից չկորչի բարու զգացումը: Եթե չկա որևէ պատճառ որի համար կարելի է մարդ սպանել ապա մահապատիժն ինքստինքյան կորցնում է իր բոլոր արդարացումները:
Մի բան էլ ասեմ եղբայր ջան ցմահ չեն դատապարտվում 10/20/30 սպանություն կատարած անձինք, ցմահ են դատապարտվում նաև մեկ անձին սպանողները և ասեմ ավելին անգամ ոչ մի անձ չսպանողն է դատապարտվում ցմահ ազատազրկման, իսկ ինչ վերաբերվում է 《զոմբիացմանը》ապա պետք չէ անձնական կարծիքը տարածել բոլորի վրա Vaio ջան, կան որ հուսահատվում/հուսալքվում են բայց այս հատկանիշները բնորոշ են նաև ազատության մեջ գտնվող անձնավորություններին:

[Vaio]

Արի էս վիդեոն ու հոդվածը նայի, որը ցույց են տվել եվրոնյուզով.

Անգլերեն

Ռուսերեն

Ու կարդա զոհվածի մոր ես տողերը.

Թող հազարից մի տուժող էլ տենց խոսա, բայց մնացածն էլ հո տենց չեն խոսում:

[Vaio]

Ժողովուրդ քննարկումը շեղվումա:
Մենք խոսում ենք հատուկ հանցագործների, հատուկ հանցագործությունների մասին, այլ ոչ թե ուղղակի սպանությունների:
Խոսքը չի կարող գնալ ավիադեսպետչեռների, լյոտչիկների սխալների մասին, քանի որ այդ հանցագործությունների մեջ դիտավորություն չկա:

Ինչ վերաբերում է այն հանգամանքին, թե ցմահ կարող է դատապարտվել նաև այն անձը, ով կատարել է մեկ սպանություն` շատ լավ գիտեմ:

[Տրիբուն]

Թող հազարից մի տուժող էլ տենց խոսա, բայց մնացածն էլ հո տենց չեն խոսում:

Ապեր, ես մի կոնկրետ օրինակ եմ բերել, որ տենց ա խոսում: Արի դու էլ մնացած 999 կոնկրետ օրինակները բեր, որ տենց չեն խոսում:

[Vaio]

Ապեր, ես մի կոնկրետ օրինակ եմ բերել, որ տենց ա խոսում: Արի դու էլ մնացած 999 կոնկրետ օրինակները բեր, որ տենց չեն խոսում:

Տրիբուն, քեզ թվումա ես չեմ կարա քո նման գուգլ-ում դեպքեր գտնեմ, իհարկե կարամ, բայց արդյոք դրա անհրաժեշտությունը կա?

Որ չմտածես, թե չկան տենց դեպքեր, օրինակ`
http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%...B2%D0%B8%D1%87

[The silent river]

Մեզանից ոչ-ոք էլ չի կարա իրանց տեղը խոսա: Մինչև չլինես տվյալ հոգեվիճակում չես կարա ասես: Կորստի ցավը ահավոր ա, հատկապես երբ գիտես որ հարազատդ մահացել ա ինչ-որ մեկի ապուշ ցանկությամբ: Յուրաքանչյուր ծնող էլ (թեկուզ և էդ կնոջ պես խոսացողը) իրա սրտի մի անկյունում (եթե ոչ բարձրաձայն) հաստատ ցանկանում ա նույն ցավի հարյուրապատիկը իրա երեխուն սպանողին: Պատկերացրու ծնողի վիճակը, երբ իրա աղջկան բաժանաբար բռնաբարել են ու մասնատել բառիս բուն իմաստով: Էդ ծնողն ել տենց կասի՞:

[Տրիբուն]

Էմոցիոնալը ռացիոնալի հականիշ չի։ Եթե էմոցիոնալ ա, դեռ չի նշանակում սխալ ա։

Ապեր, ո՞վ ասեց, որ էմոցիոնալը ռացիոնալի հատկանիշ ա: Իմ ասածն էն ա, որ եթե դատողությունները էմոցիոնալ են, ապա իռացիոնալ են: Սխալ ու ճշտի մասին ես բան չեմ ասել: Վերջին հաշվով կարելի ա խոսակցությունը կարճ կապել, ու ասել. գիտես ինչ կա, աշխարհի 140 երկիր դե յուրե կամ դե ֆակտո մահապատիժը վերացրել ա, մնացածն էլ դրա ճանապարհին են, երևի քեզանից ու ինձանից խելոք են, որ տենց են արել:

Բանակում որ ասենք մի բան անելուց մեկը գա, ասի քո մոտ ոնց որ լավ ա ստացվում, խնդրում եմ իմ համար էլ արա, ու դու, մարդասիրությունից դրդված, անես, ըստ քեզ հաջորդ քայլը կլինի մարդասիրության գնահատո՞ւմը, թե՞ շահագործումը։

Հասարակության գերակշիռ մասը շահագործող ա, ոչ թե գնահատող։ Ինձ չես կարա համոզես, որ քո արածը իրանց մոտ ինչ որ բան փոխեց դեպի լավը։

Օրինակդ տեղին չի, բայց չմոռանանք, որ հասարակությունները երկար ու դժվար են սովորում ամեն լավ բանը ու շատ արագ են դառնում այլանդակ ու վայրի: Լավը դառնալու ճանապարհը դժվար ու քարքարոտ ա, մինչդեռ այլանդակվել ա կարելի ա մի քանի րոպեում:

Իսկ թե ինչն ա փոխվել դեպի լավը ցույց ա տալիս պարզ վիճակագրությունը. նույն եվրոպական երկրներում, որտեղ մահապատիժը առաջիններից են վերացրել ու որոնք մնացած երկրներում մահապատժի վերացման առաջամարտիներից են, հանցագործությունները ու հատկապես ծանր հանցագործությունները վերջին 50 տարում անընդհատ նվազել են ու հիմա շատ ցածր մակարդակի վրա են: Հենց նույն Նորվեգիայում աշխարհում ամենաքիչ սպանություններն են լինում: Պարզ ա, որ դրան նպաստող շատ ուրիշ պատճառներ էլ կան, բայց նաև պարզ ա, որ Եվրոպան էսօրվա բարեկեցությանը հասել ա նաև համդուրժողականության ու մարդասիրության շնորհիվ: Թե չէ, որ քո տրամաբանությամբ նայենք (ինչի մի միլիոն ծախսել մեզ շահագործողի վրա), ապա կարելի ա ամեն ինչը ծայրահեղացնել ու նաև հարցականի տակ դնել ասենք ամբողջ սոցիալական պաշտպանության համակարգը ու ասել. ի՞նչի գործազուրկներին նպաստ տանք, ինչի՞ աղքատներին նպաստ տանք, ինչի՞ ծերերին թոշակ տանք, էտ դառմայեդները շահագործում են մեր արդար քրտինքով վաստակածը, թող գնան սատկեն:

Կարճ ասած, ընգեր, մարդ սպանելը լավ բան չի, ուզում ա դիտավոյալ սպանություն լինի, ուզում ա դատարանի որոշմամբ մահապատիժ, ու էսօրվա մարդկությունը առաջնորդվում ա հենց էտ գիտակցությամբ: Հնարավոր ա, որ վաղը ապացուցվի հակառակը, ու մենք վերադառնանք միջնադարին: Չնայած որ ուզում ես իմանաս, մահապատիժը պատմության մեջ առաջին անգամ օրենքով արգելվել ա Չինաստանում դեռ 8-րդ դարում, Տան դինաստիայի կողմից: Այսինքն, էս գաղափարը հին պատմություն ունի ու խորը արմատներ ունի: Հենց չի, որ երեկ են հորինել գոմիկ եվրոպացիիները:

[Vaio]

Յուրաքանչյուր ծնող էլ (թեկուզ և էդ կնոջ պես խոսացողը) իրա սրտի մի անկյունում (եթե ոչ բարձրաձայն) հաստատ ցանկանում ա նույն ցավի հարյուրապատիկը իրա երեխուն սպանողին: Պատկերացրու ծնողի վիճակը, երբ իրա աղջկան բաժանաբար բռնաբարել են ու մասնատել բառիս բուն իմաստով: Էդ ծնողն ել տենց կասի՞:

Նույն բանն էլ ես եմ ասում: Բայց մարդիկ կան` այս ամենը պատկերացնում են թեորիայի մակարդակով: Աստված չանի հանկարծ մեկը հայտնվի տուժողի կարգավիճակում` ինչ ասես կցանկանա հանցագործին, բնականաբար` մահ կցանկանա: