Գալաթեա-ի խոսքերից
Եթե ցմահ բանտարկության ինստիտուտը նորմալ աշխատի, այսինքն՝ բացառվի փախուստը, "լավ նայելը", ՎԻՊ բանտախցում մնալը և այլն, ցմահ բանտարկությունը շատ ավելի ահավոր պատիժ ա, քան մահը:
Մահապատժի դեպքում մեռնում են ու վերջ: Դրանով ոնց որ մաքրագործվի իրանց արածը, որովհետև մահը գերագույն պատիժն ա, չէ՞: Հարազատներին էլ դառը, ցավոտ բավարարվածությունից բացի ուրիշ ոչինչ պետք ա որ չմնա, եթե նորմալ մարդիկ են:
Իսկ ցմահի դեպքում ամբողջ կյանքդ չորս պատի գերի ես դառնում, ամեն հարմար առիթով բանտապահի քացու տակ ես ընկնում, թույլտվությամբ ես գնում չիշիկ անելու, վերջինի ընթացքում ծոծրակիդ վրա աչքեր ես աճացնում, որ հետևումդ բուռն գործունեություն չծավալեն սպանությունից ու բռնաբարությունից զզվող "ճիշտ" բանտարկյալները: Ու տենց ամեն աստծո օր: Մինչև փտես բանտում:
Ինձ համար որ կասկած չկա՝ որն ա էդ երկուսից ավելի ահավոր պատիժ:
Էջանիշներ