Ասենք, սա ասում է այն մարդն, ով ժամանակին արգելում էր ֆորումում նույնասեռականությունը քննարկել՝ կոնֆլիկտից խուսափելու համար:
Հարգում են
Ծաղրում են
Ասենք, սա ասում է այն մարդն, ով ժամանակին արգելում էր ֆորումում նույնասեռականությունը քննարկել՝ կոնֆլիկտից խուսափելու համար:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Որովհետև ես թեման հավանության արժանանալու համար չեմ բացում, այլ նրա համար, որ ունեմ կոնկրետ ասելիք: Ու դա ասում եմ, ինչպես պատրաստվում էի ասել:Chuk-ի խոսքերից
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Մի քիչ սխալ ես ներկայացնում, բայց դե ամեն դեպքում, այո, սա ասում է այն մարդը, ով փակել է նույնասեռականների մասին թեմաները, դրանցում լարվածությունը չափից ավելի թեժանալու ու սահմաններն անցնելու պատճառով:
Ու սա ասում էի այն մարդը, ում հանդիպելիս դու միշտ սիրում ես ասել, թե ինչքան ես իրեն հարգումԻ դեպ՝ փոխադարձ: Չնայած խասյաթիդ մի եքա հատված չեմ սիրում:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Սա ֆորում է, ոչ թե բլոգ, Ռայ: Այստեղ թեման բացում են քննարկելու համար ու դա ցանկալի է, որ անեն էնպես, որ հնարավորինս շատերը մասնակցեն: Տարբերությունը մեծ ա, Ռայ: Բայց ամեն դեպքում, ես ասելիքս ասեցի, տրամադիր չեմ լեզու թրջելու, մնացածը քո մտածելու գործն ա:
Քայլ առ քայլ՝ դարից դար
Խենթ եմ
Rhayader ջան, ես կոնկրետ էս իրավիճակը հետևյալ կերպ եմ տեսնում.
1) դու բացել ես թեմա, ու նշել, որ այդ թեմայում «կվայելենք տարբեր հավատացյալների ցանկացած տրամաբանությանը հակասող արդարացումներն այս առիթով»։ Ես համաձայն եմ թեմայի իմաստի հետ, բայց միևնույն ժամանակ իմ համար անընդունելի ա ինչ որ մի տեղ գնալ ինչ որ մեկի ԻՄ ԿԱՐԾԻՔՈՎ դատարկ մտքերի ու ծուռ տրամաբանության վրա ծիծաղելու՝ վայելելու համար։ Ու դա դեմ է նաև Ակումբի կանոնադրությանը։ Նման մարդկանց հետ զրուցելիս ես միշտ հույս ունեմ, որ կարող եմ ինչ որ բանով օգնել, ինչպես ժամանակին ինձ են օգնել։ Դրա համար իմ զրուցակիցը միշտ մարդ ա ինձ համար, որը գուցե էս հարցում իմ համար ծիծաղալու մտքեր ա ասում, բայց առնվազն մի ուրիշ հարցում նենց դրական հատկություն ունի, ես կասեի ունիկալ հատկություն, որ ես պիտի շատ հաց ու պանիր ուտեմ իրան հասնելու համար։
2) Ակումբի տարածքում ցանկացած մարդ կարա հանգիստ քննարկի ցանկացած կրոնական գիրք, ուսմունք, ծես և այլ թեմա։ Ու կարա գրի ցանկացած տեղեկություն առանց վիրավորական բառերի, մարդու արժանապատվությունը ոտնակոխելու ու ծաղրելու։ Օրինակ. ես գիտեմ, որ Տուկուլիտու կրոնական կազմակերպության անդամները լայնորեն կիրառում են կղկղանքաբուժությունը, ես տենց կգրեմ, բայց չեմ գրի ծաղրելով կամ ք*ք բառը գործածելով։ Այսինքն հնարավոր ա ուղղակի փոխանցել տեղեկություն, հնարավոր ա էտ տեղեկության մասին քո հստակ կարծիքը ներկայացնել ու կարելի ա էտ ամենը անել հարգանք դրսևորելով մարդու նկատմամբ։ Եթե իմ համար դա հիմարություն է, անհեթեթություն է, վտանգ է, ապա պարզ կգրեմ այդ մասին, բայց միևնույն ժամանակ կդրսևորեմ հարգանք զրուցակցիս հանդեպ։
Հետևաբար պետք չի ստեղծել տպավորություն, որ Ակումբում դա արգելված ա։ Փորձի նման կերպ գրել ու կտեսնես, որ ցանկացած տեղեկություն կարող ես գրել։ Ես օրինակ ինչ ուզում եմ այն էլ գրում եմ։ Անգամ եթե դա դեմ է մեծամասնության կարծիքին։ Էն ժամանակ երբ կրոնական հայացքներս ահավոր տարբեր էր էլի ազատ գրում էի։ Ճիշտ ա ստանում էի հակահարված ակումբցիների կողմից, բայց ազատ արտահայտվելու խնդիր չկար։ Չկա ցենզուրա տեղեկություն հայտնելու մասին։ Իմ նկատելով դա ընդհակառակը ողջունվում է։
Խնդրի լուծումը ես հենց այստեղ եմ տեսնում։
Ու մի բան էլ ասեմ արդեն ընդհանուր թեմայի վերաբերյալ։ Եթե քննարկումների ժամանակ մենք ԻՍԿԱՊԵՍ հարգենք դիմացինին, հավատա, որ նույնիսկ կատակի, մի քիչ չափն անցած կատակի դեպքում զրուցակիցը լրիվ ուրիշ արձագանք կտա։ Հարգանք անհատի արժանապատվությանը։ Այ սա այս խնդրի լուծման բանալիներից մեկն ա։
Դե մենք էլ ասում ենք, եթե չես հավատում էվոլյուցիային որեմն ազնիվ եղիր ու բժշկական ծառայություններից մի օգտվի… ու սկսում ա…
Աթեիստ (07.11.2013)
Գալ ջան, այ տեսնու՞մ ես, դուք` աթեիստներդ, արդեն ձեզ համար որոշել եք, որ «դուք ավելի լավն եք» ու էդ ձեր «լավը լինելը» ամեն տեղ ցույց եք տալիս: Ո՞վ ասեց, որ հավատացյալը չի կարա ընդունի էվոլյուցիան: Ես ընդունում եմ: Ավելին ասեմ` դա չի հակասում Աստվածաշնչին: Էնքան խորը հարցեր կան ստեղ, էնքան տարբեր մեկնաբանություններ: Ու ասեմ քեզ, հավատացյալների մեջ հեչ էլ շատ չի ագրեսիան ու չարությունը: Ժամանակին, երբ ես ընտրեցի քրիստոնեությունը, հենց իրանց կերպարից ելնելով ընտրեցի: Իհարկե, մենք էստեղ ուրիշ բան էլ ենք տեսնում: Տեսնում ենք ՀԱԵ-ի հետևորդ հիստերիկներին, բայց այ իրանք իրանց հետևած կրոնից գաղափար չունեն: Գիտես ինձ համար խնդալու՞ չի, որ իրանք Աստվածաշունչ են պաչում: Բայց ժամանակին ես կարայի իրանց հետ ժամերով նստեի (եթե, իհարկե, խոսակցություն բացվում էր կամ իրենք ուզում էին) ու բացատրել, որ քրիստոնյա լինելը պասպորտում գրված բան չի, որ պետք ա մի քիչ գաղափար ունենալ, թե դա ինչ ա:
Գալ, նույն կերպ էլ էստեղ... Հավատացյալի համար շատ հարցեր ավելի բարդ են, քան աթեիստի, որովհետև երբ մի վատ բան ա լինում, շուռ են գալիս ու ասում` ինչու՞, այ Աստված, որ դու բարի ու սիրող էիր, ինչու՞ սենց բան թույլ տվեցիր: Բացի դրանից, էդպիսի բան չկա, որ ամեն ինչ կանխորոշված ա: Ժամանակին մենք ընկերներներով Աստվածաշունչը լիքը փորփրեցինք ու աստվածաբանների հետ խոսեցինք էդ թեմայով: Չէ, ըստ քրիստոնեության, ամեն ինչ մարդու ընտրությունն ա, ու էդ ընտրություններից ա կախված, թե մարդը հետագայում ինչ ճամփով կգնա: Իհարկե, կան բաներ, որոնք «ի վերուստ» տրված են, բայց դրանց կարծեմ աթեիստներն էլ դեմ չեն. կարո՞ղ ա ի վերուստ չի որոշված յուրաքանչյուրիս սեռը, ծնողները, ազգությունը և այլն: Իսկ մնացած ամեն ինչը մեր բոլորի էշ խելքի արդյունքն ա, անգամ էն անձը, որի հետ կընտրես ամուսնանալ:
Ու հա, անպատասխան հարցեր հավատացյալներն էլ ունեն, աթեիստներն էլ: Նայի, վերցնենք հենց կյանքի իմաստը: Հավատացյալներից շատերը կարծում են, թե իրանց կյանքն իմաստ ունի, բայց երբ մի քանի հարց ես տալիս, կախում ա: Ինձ համար բավարար չի աստվածաշնչյան պնդումը, որ մենք էստեղ հայտնվել ենք Աստծո ծրագրի համաձայն: Էդ ի՞նչ ծրագիր ա, ինչի՞ համար: Ասում են` որպեսզի Աստված մենակ չմնար: Է չէր ուզում մենակ մնար, թող մի երկու հատ մարդ ստեղծեր, պրծներ, ինչի՞ համար էս սաղ յոթ միլիարդը: Ու սենց շարունակ...
Աթեիստ (07.11.2013)
Եթե ես չանեի այն, ինչ ճիշտ եմ համարել, ինքս ինձ չէի հարգի: Եթե չհամարեի, որ դու անում ես այն, ինչ ճիշտ ես համարում, քեզ չէի հարգի: Բնավ պարտադիր չի, որ ես ու դու նույն բանը ճիշտ համարենք: Իմ հարգանքը քեզ քննադատելու քանակից կախված չի:Մի քիչ սխալ ես ներկայացնում, բայց դե ամեն դեպքում, այո, սա ասում է այն մարդը, ով փակել է նույնասեռականների մասին թեմաները, դրանցում լարվածությունը չափից ավելի թեժանալու ու սահմաններն անցնելու պատճառով:
Ու սա ասում էի այն մարդը, ում հանդիպելիս դու միշտ սիրում ես ասել, թե ինչքան ես իրեն հարգում
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Ես հակված եմ կարծել, որ ամեն մեկն ինքն իրեն պիտի օգնի: Ես միայն կարող եմ տեսանկյուն հայտնել:
Փորձիր քննարկել, կտեսնես, թե ինչ դուրս կգա: Ու եթե ծաղրն օպոզիցիա չհանդիպի, ոչ մեկը չբողոքի, այն հավանաբար կմնա անպատիժ:
Դա տպավորություն չի, դա կենսափորձ է: Մահմեդականի մոտ իր կրոնը չես քննադատի առանց կռվի: Նույնը՝ հուդայականի մոտ: Ավելի քիչ չափով՝ քրիստոնյաների որոշ մասի մոտ:
Առանց նույնասեռականության թեման քննարկելու, թեկուզ կոնֆլիկտի հասցնելու, հանդուրժողականության չես հասնի: Ադմինությունն ընդամենը նախընտրեց, որ քննարկումն ու կոնֆլիկտները՝ փոթորիկը, այլ կերպ ասած, ֆորումի վրայով անցնեն, ու երբ հանդուրժողականությունը կլինի, թող թեման քննարկվի:
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
Աթեիստ (07.11.2013)
Վերնագրի ընտրությունը լավ հասկանում եմ. հենց պիտի «զգացմունք» բառը լինի մեջը, որովհետև էստեղ առաջին հերթին դրա մասին են խոսում՝ արդյո՞ք խոցվում են մարդկանց զգացմունքները էս բաժնի քննարկումների արդյունքում, ու ոնց որ թե, հա, խոցվում են: Անգերեն ասած՝ "It hurts my feelings". շեշտը հենց զգացմունք բառի վրա:
Ուղղակի պիտի հասկանալ, որ սա ֆորում է, որտեղ ամեն բաժնում էլ գաղափարական բախումներ են լինելու. որտեղ կարծիք լինի, էնտեղ հակակարծիք է լինելու: Ուզում է կրոն լինի, ուզում է՝ քաղաքականություն, ուզում է՝ այլ բաժին: Անգամ առաջին հայացքից էդքան անմեղ թվացող «Ստեղծագործական անկյունը» լրիվ նույն վիճակում է, ու կարծում եք էնտեղ մարդկանց զգացմունքները չեն խոցվո՞ւմ:
Հարցն էն է, որ եթե մարդ մտել է էս դաշտը ու կարծիք է տալիս-առնում, պիտի ընդունի նաև հետևանքները: Պիտի ընդունի, որ մարդիկ իր հետ ոչ միշտ են համակարծիք լինելու, անգամ արմատապես ուրիշ հայացքներ են ունենալու, ու դա, հա, հնարավոր է, որ կարող է անգամ ցավացնել:
Մարդիկ իրենց համոզմունքների համար պատրաստ են կյանք տալ, ու էդպես եղել է ողջ պատմության ընթացքում, դուք ասում եք՝ վայ, հանկարծ զգացմունքները չխոցվեն:
Հիմա կոնկրետ կրոնի վերաբերյալ:
Էնպես չի էլի, որ էստեղ երկու ծայրահեղ խումբ կա՝ աթեիստներ ու հավատացյալներ, և իրենք իրար են գզում: Ամեն ինչ էդքան սև ու սպիտակ չի: Էդ աթեիստի ու հավատացյալի արանքում էլ շատ ուրիշ երանգներ կան ու նաև մարդիկ, որոնք ավելի շատ երանգների մեջ են, քան էդ հստակ սև ու սպիտակի:
Օրինակ՝ ես ինձ ագնոստիկ եմ համարում. ոչ կարող եմ ժխտել Աստծո գոյության հարցը, ոչ ընդունել, ու ոչ էլ առանձնապես հետաքրքրված եմ՝ ի վերջո ինքը կա, թե չկա: Բայց խիստ վատ եմ տրամադրված «կրոնի» հանդեպ: Էնպես չի, որ ինձ մեջտեղից պատռելու եմ, որ մարդկանց աչքերը բացեմ ու ցույց տամ, թե ինչ չարիք է կրոնը. դրա համար կա համաշխարհային պատմություն, ընդամենը մի քիչ ուսումնասիրել է պետք: Բայց մյուս կողմից, շատ լավ կարող եմ հասկանալ նրանց, ովքեր ջանք չեն խնայում հակակրոնային պայքարի համար: Եթե դա ինչ-որ մեկին ցավեցնում է, կարելի է ուղղակի հեռու մնալ էդ կաթսայից: Իսկ ավելի լավ կլինի, առաջ գալ սեփական հակադիր փաստարկներով ու համոզմունքներով. ի վերջո դա է ֆորումի նպատակը:
Անցնենք ծաղրի հարցին:
Էն, որ Ակումբում անհիշելի ժամանակներից միշտ էլ թույլատրելի է եղել ծաղրել երևույթը (չշփոթել մարդկանց հետ), դա էդպես է: Սկսած Լեոնի փղերից, վերջացրած՝ տականք երգերով, բլթոտ հայտարարություններով ու քաղաքական հոդվածներով: Ինչո՞ւ պիտի կրոնը բացառություն լինի: Եթե ինչ-որ մեկը ոմն մի գիրք զավեշտ է համարում, իր իրավունքն է դրա մասին բարձրաձայնել:
Ուրիշ բան, որ թույլատրելի չի ծաղրել մարդկանց, ովքեր այլ տեսակետի կողմնակից են: Դա էլ, այսպես ասած, «օֆիցիալ կերպով» թույլատրելի չի: Բոլորս էլ գիտենք, որ ղեկավարությունից սկսած շարքային անդամով վերջացրած, մեկս մյուսի հանդեպ ծաղրական նոպաներ երբեմն ունենում ենք: Բայց հենց համը դուրս է գալիս, զգուշացումներով, տուգանքներով ու արգելափակումներով հարցը լուծվում է: Էդ հարցը նորմավորված է
Մի խոսքով, հարգելի ֆորումակիցներ, ինչպես ասում են՝ թրջվելուց վախեցողը ջուրը չի մտնի: Եթե մտել եք քննարկումների դաշտ, ընդունեք նաև խաղի կանոնները:
Կամ խնայեք ձեր զգացմունքներն ու ամբողջ կյանքում հեռու մնացեք ամեն տեսակի գաղափարկան քննարկումներից. դրանք կարող են ցավեցնել:
Բյուր, դու շատ իրար հակասող բաներ ես ասում… իրականում հավատացյալ հասկացությունը ռեզինի նման ձգում ես ու դա մենակ դու չես անում… աշխարհում ավետարանը 100 ձևի մեկնաբանող կա ու ամեն մեկը իր մեկնաբանությունը հակադրում ա մյուսին էն աստիճանի որ իրար սպանում են…
քոնը դրանցից մեկն ա որ ասում ա որ ընդունում ա էվոլյուցիան… մի խոսքով գիտությունը ընդունվում ա գերակա ավետարանից… էն որ ասում ես չի հակասում, դա ավետարանի քո մեկնաբանությունն ա… ըստ էության դու շարժվում ես դեպի աթեիզմը… էս վիճակով ոնց որ ես եմ հասկանում քո համար աստծո գոյությունը կամ չգոյությունը ոչ մի կերպ չի փոխում քո աշխարհընկալումը…
մեր բանավեճը երբեք ծաղրի չի հասնի քո մոտեցման դեպքում որովհետև դու փաստն ընդունում ես… գիտությունը քո համար հիմք ա ու առաջնային ա բանավեճում ու կարծիք կազմելու մեջ… ես արդեն չեմ հասկանում թե դու ինչ տեսակի հավատացյալ/քրիստոնյա ես… դուք՝ հավատացյալներդ չափից ավելի շատ տեսակներ ունեք ու բոլորդ էլ իրար հակասող, բայց միասնական եք միայն աթեիզմի դեմ ելնելուց… Աթեիստները շատ տեսակներ չունեն… աթեիզմը կրոնի պատճառով ա որ գոյություն ունի…
էնպես որ երբ խոսքը գնում ա կրոնական զգացմունքների վիրավորելուն միայն աթեիստներին հիշելը ՇԱՏ անարդար ա… կրոններն ու դրա ուղղությունները իրար ոչ միայն զգացմունքներն են վիրավորում, այլև հասցնում մարմնական վնասվածքներ ու սպանությունների…
Բյուր ջան ավելի շուտ կրոնականներն են մեզ նկարագրում իբր մենք մեզ բարձր ենք դասում, մենք մեզ կենդանական աշխարհի մաս ենք համարում ու կապիկներին էլ մեր ոչ շատ հեռավոր նախնիները… unlike կրոնականները ովքեր իրենց աստծո ընտրյալն են համարում և վեր դասում իրենց կենդանական աշխարհից… և ի վերջո, Բյուր ջան աթեիստներից եք պահանջում "ըմբռնումով մոտենալ" ու չվիրավորել կրոնականների զգացմունքները, դրանով զիջում պահանջելով աթեիստներից… զիջում ա ուժեղը…
Բյուր, կրոնականն ու աթեիստը տարբեր կերպ են ընկալում հարցի պատասխանները… կրոնականի համար հարցի պատասխանը կապվում ա գործած մեղքերի հետ, իսկ աթեիստի համար հարցի պատասխանը պատճառահետևանքային ա… սրա մեջ շատ չեմ խորանա, բարդ թեմա ա ես էլ էդքան կոմպոտենտ չեմ… բայց բախումները լինում են նաև էս հողի վրա…Գալ, նույն կերպ էլ էստեղ... Հավատացյալի համար շատ հարցեր ավելի բարդ են, քան աթեիստի, որովհետև երբ մի վատ բան ա լինում, շուռ են գալիս ու ասում` ինչու՞, այ Աստված, որ դու բարի ու սիրող էիր, ինչու՞ սենց բան թույլ տվեցիր: Բացի դրանից, էդպիսի բան չկա, որ ամեն ինչ կանխորոշված ա: Ժամանակին մենք ընկերներներով Աստվածաշունչը լիքը փորփրեցինք ու աստվածաբանների հետ խոսեցինք էդ թեմայով: Չէ, ըստ քրիստոնեության, ամեն ինչ մարդու ընտրությունն ա, ու էդ ընտրություններից ա կախված, թե մարդը հետագայում ինչ ճամփով կգնա: Իհարկե, կան բաներ, որոնք «ի վերուստ» տրված են, բայց դրանց կարծեմ աթեիստներն էլ դեմ չեն. կարո՞ղ ա ի վերուստ չի որոշված յուրաքանչյուրիս սեռը, ծնողները, ազգությունը և այլն: Իսկ մնացած ամեն ինչը մեր բոլորի էշ խելքի արդյունքն ա, անգամ էն անձը, որի հետ կընտրես ամուսնանալ:
Բյուր կարա՞ս ասես թե դու ի՞նչ տեսակի քրիստոնյա ես ու ոնց ես հավատում աստծուն… հետաքրքիր ա ուղակի…Ու հա, անպատասխան հարցեր հավատացյալներն էլ ունեն, աթեիստներն էլ: Նայի, վերցնենք հենց կյանքի իմաստը: Հավատացյալներից շատերը կարծում են, թե իրանց կյանքն իմաստ ունի, բայց երբ մի քանի հարց ես տալիս, կախում ա: Ինձ համար բավարար չի աստվածաշնչյան պնդումը, որ մենք էստեղ հայտնվել ենք Աստծո ծրագրի համաձայն: Էդ ի՞նչ ծրագիր ա, ինչի՞ համար: Ասում են` որպեսզի Աստված մենակ չմնար: Է չէր ուզում մենակ մնար, թող մի երկու հատ մարդ ստեղծեր, պրծներ, ինչի՞ համար էս սաղ յոթ միլիարդը: Ու սենց շարունակ...
Այվի ջան , էս մտքի հետ համաձայն չեմ, կրոնը չես համեմատի գրքի, բլթոտ հայտարարութայն և այլի հետ, քանի որ ,եթե քո , իմ կամ նրա համար դա ուղղակի կրոն ա, են մյուսի համար դա սրբություն ա,ասենք ինչպես ծնողը, ու դրանով դու վիրավորում ես իրեն , իր սրբությանը, միթե կարելի է դա ծաղրի ենթարկել ? միթե դիմացինիդ ,որին հարգում ես ,ու պատկառանք զգում դու չես ուզւոմ նեղացնես, բայց քեզ իրավունք ես վերապահում ծաղրել իր կրոնը, որը իր համար Տիեզերք է, ես ունեմ նման ընկեր, եթե ես համոզված աթեիստ լինեի, միևնույն է մի բառ անգամ չէի ասի իր ներկայությամ, չէի բարձրաձայնի.....Անցնենք ծաղրի հարցին:
Էն, որ Ակումբում անհիշելի ժամանակներից միշտ էլ թույլատրելի է եղել ծաղրել երևույթը (չշփոթել մարդկանց հետ), դա էդպես է: Սկսած Լեոնի փղերից, վերջացրած՝ տականք երգերով, բլթոտ հայտարարություններով ու քաղաքական հոդվածներով: Ինչո՞ւ պիտի կրոնը բացառություն լինի: Եթե ինչ-որ մեկը ոմն մի գիրք զավեշտ է համարում, իր իրավունքն է դրա մասին բարձրաձայնել:
Ուրիշ բան, որ թույլատրելի չի ծաղրել մարդկանց, ովքեր այլ տեսակետի կողմնակից են: Դա էլ, այսպես ասած, «օֆիցիալ կերպով» թույլատրելի չի: Բոլորս էլ գիտենք, որ ղեկավարությունից սկսած շարքային անդամով վերջացրած, մեկս մյուսի հանդեպ ծաղրական նոպաներ երբեմն ունենում ենք: Բայց հենց համը դուրս է գալիս, զգուշացումներով, տուգանքներով ու արգելափակումներով հարցը լուծվում է: Էդ հարցը նորմավորված է
Բյուր ջան, ո՞նց չի հակասում: Ո՞ւր ա էնտեղ էվոլյուցիոն տեսություն: Էվոլյուցիան վեց օր չի տևում, ջան:
Հավատացյալ լինելն ու էվոլյուցիային հավատալը նույնն ա, ինչ բոլորին հայտարարել, որ բուսակեր ես ու սաղից թաքուն մսով բորշ խեղդել գիշերները:
Եթե դու ընդունում ես էվոլյուցիան, ուրեմն վերևինի գոյությունը պետք ա բացառես: Իրանք համատեղելի չեն: Հակառակ դեպքում պետք ա աստվածաշնչում ինձ ցույց տաս էն հատվածը, թե ոնց ա ամեոբան դինոզավր դառնում:
Ես չեմ կարծում, որ շատ հավատացողներ իրենց էս նույն հարցերը տան, Բյուր ջան: Քո մեջ պարզապես գիտական մարդն ու հավատացողն ա պայքարում:
Իմ հասկանալով եթե հավատում ես, տենց հարցեր չպետք ա տաս: Հարցն արդեն կասկած ա: Կասկածն էլ ճանապարհ ա դեպի աթեիզմ:
Ուրիշի կրոնական զգացմունքների վիրավորվելուն ու դրա առաջացրած լացուկոծին, ընդհանուր դեպքում, վերաբերվում եմ այսպես.
"Sir, do you have a moment to talk about our lords and saviors the Daleks?"
Voice of the Nightingale - իմ բլոգը
VisTolog (07.11.2013)
Վերնագրի ընտրությունը լավ հասկանում եմ. հենց պիտի «զգացմունք» բառը լինի մեջը, որովհետև էստեղ առաջին հերթին դրա մասին են խոսում՝ արդյո՞ք խոցվում են մարդկանց զգացմունքները էս բաժնի քննարկումների արդյունքում, ու ոնց որ թե, հա, խոցվում են: Անգերեն ասած՝ "It hurts my feelings". շեշտը հենց զգացմունք բառի վրա:
Ուղղակի պիտի հասկանալ, որ սա ֆորում է, որտեղ ամեն բաժնում էլ գաղափարական բախումներ են լինելու. որտեղ կարծիք լինի, էնտեղ հակակարծիք է լինելու: Ուզում է կրոն լինի, ուզում է՝ քաղաքականություն, ուզում է՝ այլ բաժին: Անգամ առաջին հայացքից էդքան անմեղ թվացող «Ստեղծագործական անկյունը» լրիվ նույն վիճակում է, ու կարծում եք էնտեղ մարդկանց զգացմունքները չեն խոցվո՞ւմ:
Հարցն էն է, որ եթե մարդ մտել է էս դաշտը ու կարծիք է տալիս-առնում, պիտի ընդունի նաև հետևանքները: Պիտի ընդունի, որ մարդիկ իր հետ ոչ միշտ են համակարծիք լինելու, անգամ արմատապես ուրիշ հայացքներ են ունենալու, ու դա, հա, հնարավոր է, որ կարող է անգամ ցավացնել:
Մարդիկ իրենց համոզմունքների համար պատրաստ են կյանք տալ, ու էդպես եղել է ողջ պատմության ընթացքում, դուք ասում եք՝ վայ, հանկարծ զգացմունքները չխոցվեն:
Հիմա կոնկրետ կրոնի վերաբերյալ:
Էնպես չի էլի, որ էստեղ երկու ծայրահեղ խումբ կա՝ աթեիստներ ու հավատացյալներ, և իրենք իրար են գզում: Ամեն ինչ էդքան սև ու սպիտակ չի: Էդ աթեիստի ու հավատացյալի արանքում էլ շատ ուրիշ երանգներ կան ու նաև մարդիկ, որոնք ավելի շատ երանգների մեջ են, քան էդ հստակ սև ու սպիտակի:
Օրինակ՝ ես ինձ ագնոստիկ եմ համարում. ոչ կարող եմ ժխտել Աստծո գոյության հարցը, ոչ ընդունել, ու ոչ էլ առանձնապես հետաքրքրված եմ՝ ի վերջո ինքը կա, թե չկա: Բայց խիստ վատ եմ տրամադրված «կրոնի» հանդեպ: Էնպես չի, որ ինձ մեջտեղից պատռելու եմ, որ մարդկանց աչքերը բացեմ ու ցույց տամ, թե ինչ չարիք է կրոնը. դրա համար կա համաշխարհային պատմություն, ընդամենը մի քիչ ուսումնասիրել է պետք: Բայց մյուս կողմից, շատ լավ կարող եմ հասկանալ նրանց, ովքեր ջանք չեն խնայում հակակրոնային պայքարի համար: Եթե դա ինչ-որ մեկին ցավեցնում է, կարելի է ուղղակի հեռու մնալ էդ կաթսայից: Իսկ ավելի լավ կլինի, առաջ գալ սեփական հակադիր փաստարկներով ու համոզմունքներով. ի վերջո դա է ֆորումի նպատակը:
Անցնենք ծաղրի հարցին:
Էն, որ Ակումբում անհիշելի ժամանակներից միշտ էլ թույլատրելի է եղել ծաղրել երևույթը (չշփոթել մարդկանց հետ), դա էդպես է: Սկսած Լեոնի փղերից, վերջացրած՝ տականք երգերով, բլթոտ հայտարարություններով ու քաղաքական հոդվածներով: Ինչո՞ւ պիտի կրոնը բացառություն լինի: Եթե ինչ-որ մեկը ոմն մի գիրք զավեշտ է համարում, իր իրավունքն է դրա մասին բարձրաձայնել:
Ուրիշ բան, որ թույլատրելի չի ծաղրել մարդկանց, ովքեր այլ տեսակետի կողմնակից են: Դա էլ, այսպես ասած, «օֆիցիալ կերպով» թույլատրելի չի: Բոլորս էլ գիտենք, որ ղեկավարությունից սկսած շարքային անդամով վերջացրած, մեկս մյուսի հանդեպ ծաղրական նոպաներ երբեմն ունենում ենք: Բայց հենց համը դուրս է գալիս, զգուշացումներով, տուգանքներով ու արգելափակումներով հարցը լուծվում է: Էդ հարցը նորմավորված է
Մի խոսքով, հարգելի ֆորումակիցներ, ինչպես ասում են՝ թրջվելուց վախեցողը ջուրը չի մտնի: Եթե մտել եք քննարկումների դաշտ, ընդունեք նաև խաղի կանոնները:
Կամ խնայեք ձեր զգացմունքներն ու ամբողջ կյանքում հեռու մնացեք ամեն տեսակի գաղափարկան քննարկումներից. դրանք կարող են ցավեցնել:
Ու՜խ (վարկանիշ չթողեց տամ)։
artak.amDe gustibus et coloribus non est disputandum.
Jarre (07.11.2013)
Այս պահին թեմայում են 1 հոգի. (0 անդամ և 1 հյուր)
Ձեր իրավունքները բաժնում
Մեջբերել
Էջանիշներ