Արտ, հիշու՞մ ես գենդերի շուխուռները: Հիշու՞մ ես, թե ինչքան ղժժալու էին էդ գենդեր-մենդեր գոռացողները: Երևի ձեռքերդ քոր էին գալիս, որ ղժժաս, չէ՞: Իմն էլ: Բայց իմ ընկերներից մեկը (ընդ որում` ոչ հավատացյալ) խորհուրդ տվեց ոչ թե վիրավորանքների ու կայֆավատի անցնել, այլ փորձել կրթել էդ մարդկանց: Ու մենք մեծ խմբով երկխոսության մեջ մտանք իրանց հետ, սկսեցինք առանց որևէ մեկի վիրավորելու, շատ քաղաքավարի ձևով բացատրել, հոդվածներ տալ, հասկացնել, որ անհիմն ա իրանց շուխուռը: Բոլորը չէ, բայց մի երկու հասկացան: Իսկ ի՞նչ կլիներ, եթե կայֆավատ լինեինք: Քեզ թվում ա` իրանց կհասնե՞ր, որ խնդալու ա իրանց վարքը: Հակառակը, լարվածությունն ավելի էր սրվելու, անհանդուրժողականությունն ավելի էր ուժեղանալու:Աթեիստ-ի խոսքերից
Հիմա եթե դու գտնում ես ինչ-որ բան, որը քեզ դուր չի գալիս, եթե դու իսկապես անհագստանում ես տվյալ մարդու համար, նստի ու հետը խելամիտ զրույց տար, առանց վիրավորանքների փորձի բացատրել, հեչ որ չէ ուղարկի Աստվածաշունչ կարդալու: Հաստատ հարյուր տոկոսանոց արդյունք չի լինի, բայց գոնե քեզ լսողներն ավելի շատ կլինեն, քան երբ կայֆավատ ես լինում: Դրա արդյունքում մարդը լարվում ա, քո մեջ թշնամու ա տեսնում, իրանց լեզվով ասած` սատանա:
Մեջբերել
Էջանիշներ