Ան, էդ որ «ասում են», նախ միջինացված թիվ ա, երկրորդ 2-3լ չի, 1.5-2 ա, երրորդ ջուր չի, հեղուկ ա: Ամեն մարդու համար իր հեղուկի պահանջներն առանձին են հաշվարկվում: Սովորաբար հաշվի ա առնվում, որ մոտավորապես կես լիտրը միրգ-բանջարեղենի հետ ա մտնում: Բայց լիքը ուրիշ հանգամանքներ էլ են հաշվի առնվում. կոնկրետ վայրի կլիմա, ֆիզիկական ակտիվություն, քաշ, առողջություն և այլն: Ու մեկ ա, չեմ պատկերացնում, թե ոնց կարա միրգ-բանջարեղենը ծարավի զգացողություն չառաջացնի: Էն ա, էսօր նախաճաշին մի աման ելակ եմ կերել, մի հատ էլ բանան: Հիմա ծարավ մեռնում եմ:Ուլուանա-ի խոսքերից
Ընդհանուր առմամբ, իհարկե շուտ քնել-արթնանալը լավ ա, բայց հույսն արևածագի վրա դնելը, իմ կարծիքով, անհեթեթություն ա: Կարծում եմ՝ դա ավելի շուտ Հնդկաստան-Չինաստանից եկած գաղափար ա, որտեղ տարվա ընթացքում արևածագը ժամային նման սարսափելի տատանում չի տալիս: Ասենք, եթե ձմռանը Յոենսուում ուզեի արևածագին արթնանալ, պիտի ժամը տասին նոր ոտքի կանգնեի, մինչդեռ էնտեղ ութ-իննին էի արթնանում: Իսկ էստեղ՝ Խրոնինգենում, ամռանը եթե ուզենամ արևածագին արթնանալ, պիտի ժամը չորսից ոտքի վրա լինեմ, իսկ մայրամուտին քնելը կստացվի ժամը տասնմեկ-տասներկուսին քնել: Արդյունքում՝ ընդամենը չորս-հինգ ժամ ես քնում, ինչը նույնքան վնասակար ա, ինչքան ուշ քնել-շուտ կամ ուշ արթնանալը: Էլ չեմ ուզում մտածել, թե Յոենսուում սա ոնց կլիներ: Էնտեղից պատմում են, որ կեսգիշերին դեռ արևը շողում ա, մայր մտնելու մտադրություն չունի:Մի բան էլ ասեմ ու ժամանակավորապես թռնեմ էս թեմայից։
Շուտ քնելու մասին արդեն ահագին ասվեց։ Բայց մի երկու բան էլ ես ասեմ. էդ իմ սիրած թեման ա, էլի։ Ճիշտն ասած՝ իսկական շուտն ինձ համար հինգին–վեցին արթնանալն ա, որովհետև էն զգացողությունը, որ մարդ ունենում ա էդ ժամերին արթնանալիս, իմ կարծիքով, ոչ մի բանի հետ չի կարող համեմատվել, կարևորը լույսը բացվելուց առաջ արթնանալն ու վեր կենալն ա, իսկ դրանից հետո արդեն տարբերություն չկա, թե որ ժամին, նկատի ունեմ էդ զգացողության առումով։ Թե չէ՝ ընդհանրապես շուտ քնելն ու շուտ արթնանալն ամեն դեպքում առողջարար ա ու շատ ավելի լավ ա, քան ուշ քնելն ու ուշ կամ շուտ արթնանալը։ Ուղղակի լուսաբացից առաջ արթնանալը մի լրիվ ուրիշ զգացողություն ա։ Ես դա կոչում եմ լուսաբացի էֆեկտ։ Ի դեպ, դրա մասին մի քանի անգամ գրրառում եմ արել բլոգումս, վերջինը դնեմ՝ որպես լիրիկական զեղում
Մեջբերել
Էջանիշներ