Ո՞վ է մեր ժամանակի գրական հերոսը

[keyboard]

Հով ջան, քո հետ ա բարդ, որովհետև տպավորություն ունեմ, որ կարդում ու չես ընկալում, թե դիմացինդ ինչ ա ասում (կամ չես ուզում ընկալել): Համենայն դեպս էս ոճի ու բովանդակությամբ գրառումիցդ էդ տպավորությունն ա: Փոխարենը կարող էիր փորձել փաստարկված պատասխանել, ի վերջո քո զրուցակիցները պիտակներ քեզ չեն կպցրել, էս տոնով հետդ չեն խոսել, փորձել են իրենց պատկերացումը, տրամաբանություն ներկայացնել:

Հա, Արտ ջան, գիտեմ որ բարդ ա, որտև դու իմ գրառումը, ոնց որ ինձ ես ասում, կարդացել ես նենց, ոնց դու ես ուզում, այլ ոչ թե նենց, ոնց ես եմ գրել:
Հիմա քեզ հարց տամ, պատասխանի, ու տեսնենք ինչ ա ասում Սամվելը:
Դու հնարավորություն չունե՞ս գնաս Հայաստանից, կարծում ես Ստամբուլը ավելի վատ աշխարհագրական դիրքում ա քան Հայաստանը՞, կարծում ես ադրբեջանը ավելի լավ չի զարգանում քան Հայասըանը՞, ինչի ես ակումբումը ստեղծել ու փորձում ես պահպանես հայ գիրն ու գրականությունը, դա քո ընտանիքին ինչ որ բանով օգնում ա, դրանից փող ես աշխատում քեզ բոթաս ես առնու՞մ, ինչի ես հելնում դուրս պայքարում, միտինգի մասնակցում, ժամանակ կորցնում, ախպեր ընտանիքիդ վերցրու գնա Կանադա, Ավստրալիա, չգիտեմ ցիվիլ պետություն մը ու ընդեղ առանց միտինգի ապրի, կարգին մասնագետ ես, կարգին փող կաշխատես, ոչմեկ իրավունքներդ չի ոտնահարի, ընտանիքիդ հետ խաղաղ ներդաշնակ կապրես, կսիրեք իրար, ես էլ եկող տարի կմիանամ ձեզ, հետո դե Բյուր արդեն դուրսն ա, ինքն էլ կգա, տենանք էլ ով կա ուզող, կգնանք, վերջում մեկին էլ կխնդրենք Հայաստան կոչված հող ու ջուրը, որը հայրենիքի հետ ոչ մի կապ չունի, հայրնիքը մենք արդեն դուրսը ստեղծել ենք, դու՝ քո ներդաշնակ ու միմիյանց սիրող ընտանիքով, ես՝ իմ ներդաշնակ ու միմյանք սիրող ընտանիքով, Բյուրը իր առաջիակայում իրար ներդաշնակ ընտանիքով ու տենց, տանի նվիրի էրդողանենց կամ ալիևենց, մենք էլ դրսում ներդաշնակությամբ կապրենք ու տենց կայֆ կլինի

Հով, դպրոցում դասատուներս հա ծնող էին կանչում, որ հայրենասիրական շարադրությունների թեմաների մեջ դնում, քլնգում էի Հայաստանը: Սամվելից զզվում եմ: Մեր տանը հայրենասիրության դասեր չեն եղել, ոչ ոք հայրենասիրություն չի ներարկել իմ մեջ: Ես ինքս էլ ինձ հայրենասեր չեմ համարում բառի դասական պատկերացմամբ: Բայց մի հատ ինձ ասա, կարո՞ղ ա վատ եմ ստացվել:

Բյուր, նենց չի, որ ես չեմ քլնգել ու նենց չի, որ ես գոհ եմ ամեն ինչից ու կարծում եմ, որ սաղ ճիշտ ա, բայց տես Բյուր ջան, իմ համար դպրոցից դա մնացելա որպես պատմություն ու պատմական հերոս ու դա իրականում տենց ա, բայց դու քո համար ուրիշ հերոսներ ես գտել, ես տենց սահմանափակ էլ մնացել եմ, հիմա ինչ, ես եմ վատը ստացվե՞լ:

Հ.Գ. Բյուր, բայց դու շատ-շատ լավն ես, էս նենց մեժդունամի